CHAPTER 18

A/N: Sorry po sa tagal na walang update dahil naging busy ako noong mga nakaraang linggo sa pag-aaral dahil medyo bumaba ang grades ko. H'wag po kayo mag-alala dahil halos malapit na 'to matapos. Marami na akong chapter na sulat at lahat ng iyon ay na sa draft ko pa. I edit ko nalang siya mamaya lahat at baka magulat nalang po kayo bukas o sa susunod pa na bukas na sunod-sunod ang update.

***

"B-bakit?" nauutal kong tanong.

Ningitian niya ako. "Jeltrod gusto kita."

Umawang ang labi ko sa sinabi niya. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko pakiramdam ko lalabas iyon sa dibdib ko. Bigla akong hindi nakapagsalita at naistatwa sa kinauupuan ko habang ang paningin ay sa 'kaniya.

Nakangiti parin siya sa 'kin. Hindi ba siya naiilang o nahiya bigla dahil sa sinabi niya? Talagang nakuha niya pang ngumiti sa harap ko? Pinagtritripan niya ba ako?

"H-Hoy! Anong sinasabi mo? Nag jo-joke ka ba?" napilitan akong tumawa.

"Mukha ba akong nagbibiro?"

Natigil ako sa pagtawa at mukhang hindi biro ang sinabi niya. Paano ba naman kasi sa mga napanood kong confession agad natitigilan ang mga lalaki pagkatapos umamin at maiilang tapos sasabihin na hindi nila sinasadiya masabi ang nararamdaman nila pero siya iba.

Tumayo ako at sinuot ang bag ko. "Gutom lang 'yan kain tayo libre ko." Tatalikuran ko na sana siya ng hinawakan niya ang braso ko. Napapikit ako hindi dahil sa inis kong hindi dahil may kong anong kuryente ang dumaloy sa katawan ko. Hinarap ko ulit siya. "Bakit?"

"I'm serious," seryossabi niya.

"Kailan pa?" tanong ko.

"Matagal na," sagot niya.

Paanong matagal na? Hindi pa naman ganoon ka tagal noong nagkakilala kami. Napakabilis naman yata. Naniniwala ako sa kasibahan na kong gaano kabilis dumating gano'n 'din kabilis mawawala. Tinalikuran ko siya at naglakad papalayo ng walang pasabi.

"Teka Jeltrod!" habol niya.

***

Jeltrod, gusto kita.

Napabagon ako sa kama ko ng maalala ulit ang sinabi sa 'kin ni Justin kahapon. Napapikit ako sa inis at humiga ulit sa kama ko at nagtaklob ng kumot.

Dahil sa sinabi niya kahapon hindi na ako makatulog.

Inalis ko ang nakataklob na kumot sa katawan ko ng nag ring bigla ang cellphone ko. Tamad na tamad akong bumangon at naglakad ng mabagal patungo sa study table ko kong saan ko nilagay ang phone ko.

Tamad na tamad ko kinuha ant phone ko at sinagot ang tawag. "Hello?" walang kabuhay-buhay na sagot ko sa tawag.

"Hoy! Maldita! Nanadiya kaba ha?!" Agad ko nilayo ang tenga ko sa cellphone ko ng marinig ang naninigaw na boses ni Scart Ville.

"Ano bang problema mo-"

"Ikaw ang problema ko! Bakit patay iyang cellphone mo?!" pagputol niya sasabihin ko.

Bakit ba naninigaw ang lalaking 'to? Wala akong naaalala na may kasalanan ako sa 'kaniya. Pagnakita ko 'to sa lunes sisipain ko 'to ng malakas papunta sa Saturn.

"Bakit ba? Pwede bang h'wag mo 'ko sigawan. Sige ka, ibaba ko 'to," banta ko.

"Edi ibaba mo-" Hindi ko na pinatapos ang sasabihin ko ng binaba ko ang tawag.

Akala niya nagbibiro ko at hindi ko totoohanin ang sinabi ko. Bahala siya diyan matutulog nalang ako dahil maaga ako gigising bukas para maligo at mag bihis.

Pagkapatay ko ng cellphone ko. Bumalik na ulit ako sa kama ko at natulog.

***

"Dito nalang po ako papa. Bye po," paalam ko pagkababa ng sasakyan.

"Sige, enjoy anak." Ngumiti si papa bago pinaandar paalis ang sasakyan.

Lunes na ngayon at ngayong araw ng Acquaintance Party ng school namin. Simple lang ang suot ko ngayon. Color white na jeans, pastel grey na t-shirt na grey at sinamahan ng manipis long sleeve tieknot.

Inilibot ko ka agad ang paningin ko sa buong eskwelahan.

Maraming mga magagandang decorations sa bawa't paligid at ang linis rin ng paligid. Pero sayang lang ang paglinis nila dahil mamaya dudumi rin dahil paniguradong maraming kalat at b****a nanaman sa paligid. Kawawa tuloy ang mga SSG officer nito. Buti nalang hindi ako nanalo makailan.

Habang naglalakad ako napatingin ako sa mga dadaanan ko dahil maraming nagbebenta ng mga K-Pop merch, kuwintas, lucky bracelet poster ng SB19 at marami pang iba. Lahat ng ito ay pakulo ng mga SSG officer ng school para madami ang papasok. Ewan ko sa 'kanila at ginawa nilang tindahan ang school tuwing Acquaintance pero hindi ko maiwasan hindi matukso sa mga poster ng Anime at SB19.

Mula dito rinig ko ang mga speaker ng bawa't classroom na may iba't-ibang tugtug. May love song, sad song at rock.

"Jel!"

Hindi ko man lingonin. Alam kong si Kyle 'yon. Ayaw ko pa siyang kausapin sa ngayon. Galit parin ako sa 'kaniya dahil hindi niya sinabi sa 'kin ang tungkol sa ginawa ni Kate.

"Jeltrod! Pansinin mo naman ako!" sigaw niya.

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad at hindi siya pinansin. Masiyadong mataas ang pride ko para pansinin siya.

"Hindi naman gustong gawin ni Kate sa 'yo 'yon. May dahilan kong bakit niya ginagawa ang mga 'yon!"

Tumigil ako sa paglalakad dahil sa sinigaw niya at nilingon siya. May dahilan? Hinantay kong ipagpatuloy niya ang sasabihin pero hindi na siya nagsalita pa. Bumuntong hininga nalang ako at tinalikuran siya.

Laking gulat ko pagpasok ng pinto ng classroom namin. Sumalubong sa 'kin ang masamang tingin ni Scart. Ganitong-ganito ang tingin niya sa 'kin noong una ko siyang nakita. Isa pa ang lalaking 'to. Bwebwesitin nanaman ako nito panigurado.

"O, bakit ganiyan ka makatingin?" tanong ko.

"Nakakainis ka kasi!" sigaw niya sa mukha ko. Napapikit ako dahil pakiramdam ko ang laway niya lumabas sa bibig niya dahil sa pag sigaw sa 'kin.

"Nag message ako sa 'yo noong sabado na gagawa tayo ng cake pero hindi ka nag reply at hindi mo lang na seen ang message ko. Tapos noong linggo tinatawagan kita pero patay iyang cellphone mo. Anong pakinabang ng cellphone mo kong pinapatay mo!" Grabi mukhang galit na galit siya sa 'kin.

Nakalimutan ko na may gagawin pala kaming cake. Nakalimutan ko 'yon dahil lumabas kami ni Justin.

"Sorry ha...nakalimutan ko na may gagawin pala." Nag peace sign ako at ngumiti pero mukhang walang effect at ang sama parin ng tingin niya sa 'kin. Napabuntong hininga ako. "Sorry na nga. Ah, ito nalang." Kumuha ako sa wallet ko ng pera at inilagay sa palad niya. "Para sa mga ginamit mong ingredients."

Hindi siya ngumiti at nanatiling masama ang tingin sa 'kin. Padabog niya na binalik ang pera na ibinigay ko sa 'kaniya. "Galit ako sa pera!" Tinalikuran niya ako at bumalik sa upuan niya.

Binayaran ko na nga iyong mga ingredients na ginamit niya ayaw niya pa tanggapin at ano kinagagalit niya sa pera? Importante kaya ang pera sa araw-araw na pamumuhay ng mga tao.

Hinayaan ko nalang siya at inilibot ang paningin sa classroom. Ang board namin may designed at may mga balloons sa paligid. Meron rin kaming iba't-ibang pagkain na kaming lahat nag dala. Lahat ng pagkain mukhang masasarap. Nahinto ang paningin ko sa cake namin na malaki at napakaganda.

Imposible na hindi sa 'min ni Scart- sa 'kaniya lang pala dahil siya lang gumawa. Kami lang ang naka assigned sa cake kaya posibleng siya ang gumawa nito. Ang galing naman niya. Kaya siguro masama loob nito sa 'kin ngayon dahil siya lang ang gumawa mag-isa ng cake na 'yan. Paniguradong nahirapan rin siya.

Umupo ako sa tabi ni Scart at inilapag ang bag ko sa gilid. Natigil siya sa pag pindot ng cellphone niya at napatingin sa 'kin. Inismiran niya ako at ibinalik ang tingin sa cellphone niya. Wow ha! Ginagaya niya ba ako?

"Ikaw ba mag-isa gumawa no'n?" Turo ko sa cake.

"Hindi mo man lang ako tinulongan. Alam mo ba na ang hirap gawin niyan? Halos buong araw ko 'yan ginawa. Napuyat pa nga ako at limang oras lang ang tulog ko," mahabang sabi niya.

"Oo at hindi lang naman ang sagot. Ang daming sinabi..." bulong ko.

"Ano sabi mo?"

"Sabi ko ang gwapo mo ngayon," pagsisinungaling ko.

Nanlaki ang mata niya sa sinabi ko at tiningnan ang sarili sa front camera ng phone niya. Napangiti siya at mayabang akong tiningnan. "Matagal na. Ngayon mo lang nalaman?"

"Ang hangin ha," sarkistong sabi ko. Tumawa lang siya.

"Attention classmate!" Napatingin kaming lahat sa President ng room namin. "May pa games ako sa inyo. Kong sino ang mananalo sa trip to Jerusalem ay may free load sa 'kin good for one month at ticket to paris."

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Nagsihiyawan at palakpakan ang mga kaklase namin.

Grabi naman ang prize pero sabagay mayaman naman siya. Kaya ganiyan ka laki ang prize na inoffer niya. Noong last year nga mag kaklase rin kami at siya rin ang President at ang laki rin ng ibinigay niyang prize.

"Baka scam iyang ticket to Paris. Isa pa paano kami makakapunta ng paris kong may pasok?" Pang-eepal ni Chloe sa kasiyahan ng mga kaklase namin.

"Day, nakalimutan mong December next month? Ayaw mo 'yon sa Paris ka mag chri-christmas."

"Omy gosh! Oo nga. Exciting naman 'yan! Sige sali me."

December na pala next month? Ang bilis naman. Hindi ko man lang naramdaman ang Halloween.

"Sino pa sasali?" tanong ni President.

Nagulat ako ng tinaas ni Scart ang braso ko. "Hoy! Ano ba ayo ko!" Pilit kong binababa ang braso ko pero ang higpit ng hawak niya.

Masama ko siyang tiningnan. Kong sasali siya sumali siya. H'wag na siya mangdamay.

"Ayaw mo ba manalo ng ticket papuntang Paris?" tanong niya.

"Syempre gusto," sagot ko.

Sino hindi gugustuhin manalo sa prized ni President? Load palang for one month worth it na para sa 'kin. Lalo na sa tulad kong tamad mag load ng cellphone at walang pang load. Idagdag mo pa ang ticket to Paris.

"Iyon naman pala kaya sumali na tayo." Hinila niya ako patayo para pumunta sa gitna.

"Ayo ko ng games na 'to!" naiinis na sabi ko at pilit na hinahablot ang braso ko na hawak niya.

"Oh, Jeltrod? Himala sasali ka-" naputol ang tanong sa 'kin ni President.

"Jel!" pagtatama ko sa pangalan ko.

"Oo nga pala. Ayaw mo palang tinatawag ka sa buong pangalan mo. Sorry." Nag peace sign siya sa 'kin habang nakanguso.

Inirapan ko lang siya at pinagkrus ang mga braso ko. Tiningnan ko ang mga kaklase kong pinapabilog ang mga upuan para sa laro.

Tiningnan ko ulit ng masama si Scart ng hilahin niya ako sa mga upuan na nakaayos na.

"Kapag nag stop ang music kailangan nakaupo na kayo. Paunahan ito dahil hindi lahat makakaupo. Kong sino ang hindi nakaupo ay out. Remember babawasan ang upuan 'pag may ma out na player," paalala ni President.

"Yes ma'am!"

"Ay ano ba kayo. Ginawa niyo akong girl but i like it." Tumawa kaming lahat sa pabebe ng boses niya. "Okay let's the game begin!"

Tumugtug ang music at nagsisayaw na ang lahat maliban sa 'kin nakakrus ang mga braso habang naglalakad lang palibot sa upuan.

"Sumayaw ka naman!"

Muntik na ako madapa ng mahina akong tinulak ni Scart sa likod. Masama ko siyang tiningnan pero nawala ang tingin na iyon at napatawa dahil mukha siyang tanga sa sayaw niya.

Ngumuso siya. "Ano?" pabulong na tanong niya.

"Mukhang kang robot sumayaw. Napakatigas ng katawan mo," natatawang sabi ko. Tiningnan niya ako ng masama.

"Stop!" sigaw ng President namin kasabay ng pagpatay ng music.

Hinila ako ni Scart sa tabi niya at pinaupo.

Unang natanggal si Chunk kaya binawasan na ang upuan. Ngayon pito nalang ang upuan para sa 'min.

"Play the music!"

Tumugtug ulit ang music at nagsisayaw na ulit ang lahat pero maliban parin sa 'kin. Masaya ang laro at inaamin kong nag-eenjoy ako.

"Jeltrod sumayaw ka naman!" sigaw ng mga kaklase ko.

Hindi ko sila pinansin. Asa silang makikita nila akong sumayaw at ang totoo niyan nahihiya ako sumayaw dahil hindi ako marunong. Baka kasi pagtawanan ako. Wala, e hindi ako binayayaan ng talento sa pagsasayaw.

Hindi kami natalo ni Scart at tatlo nalang kami ang natitira sa game.

Nagpatuloy ang game hanggang sa dalawang upuan nalang ang natira at tatlong nalang kaming mga player ang natira sa game. Si Scart at si Michael seryoso at parang gusto talaga manalo. Samantalang ako pa chill-chill lang.

"Stop the music!"

Umuna akong umupo at sunod si Scart.

Natalo si Michael kaya bumalik na siya sa upuan niya para manood. Kaming dalawa ni Scart ang natira at maglalaban para sa isang upuan. Seryoso siya habang ako wala lang. Manalo o matalo okay lang sa 'kin atleast nakakaenjoy ang larong 'to. Ganitong mga laro ang nasasalihan ko noong bata ako tuwing aattend ako ng birthday party

"Play the music!" Nagsimulang tumugtug ang music at budots ang pinatugtug nila. Tudo sayaw naman si Scart kaya hindi ko mapigilan matawa habang naglalakad lang at umiikot sa upuan.

Pakiramdam ko na nonood ako ng uod na binuhusan ng asin dahil sa sayaw ni Scart.

"Stop!"

Bago pa man makaupo si Scart sa upuan. Hinila ko ang upuan palayo at nilagay sa pwestong malapit sa 'kin at umupo. Kaya ayon napaupo siya ng walang upuan kaya bumagsak ang pwet niya sa sahig. Gulat siyang napatingin sa 'kin at ningitian ko lang siya.

Napatayo ang mga demonyo kong kaklase tulad ko at nagpalakpakan. Habang si President ng classroom napailing nalang at pasimpleng tumatawa.

"Hoy!" sigaw ni Scart at sinamaan ako ng tingin.

Natapos ang laro at walang nanalo. Hindi naman pwede na ako tanghaling nanalo dahil sa ginawa ko at hindi rin pwede si Scart. Kaya para walang gulo walang nanalo sa 'ming dalawa kaya walang free load at ticket to paris.

"Ang sama mo talaga ang sakit tuloy ano ko dahil sa ginawa mo. Panira ka hindi na dapat kita sinali!" naiinis na sabi ni Scart.

"Kasalanan mo 'yan dahil sinali mo 'ko. Alam mo naman na may pag ka demonyita ako."

"Buti alam mo."

"Anong sabi mo-" Naputol ang sasabihin ko ng lumapit si Kate.

Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. Ang suot niya ngayon ay dress na niregalo ko sa 'kaniya noong Christmas Party last year.

"Mag-usap tayo," sabi niya.

"Bakit naman kita kakausapin? Sino kaba?" malamig na tanong ko.

"May kailangan ako sabihin sa 'yong importante."

"Hindi ako interesado sa importanteng sasabihin mo." Masama ko siyang tiningnan at tumayo. Lumabas ako ng room at iniwan siya sa loob.

***

Naglibot-libot ako sa eskwelahan at tumingin-tingin sa binebenta dito. Naagaw ng atensiyon ko ang mga estudiyante na nag fa-face painting. Mga magagaling na artist ang nag pipinta ng mga mukha nila.

Lumapit ako doon at tiningnan ang price ng face painting. Sampung piso ang simpleng design tulad ng heart, flowers, rainbow at face emoji. Twenty pesos naman ang mga mahihirap at sobrang ganda na design. Budget friendly ang price nila at dahil kuripot ako iyong sampung piso ang pinili ko.

"Anong design?" Sabay nanlaki ang mata namin ng nagtanong sa 'kin ng makilala namin ang isa 't-isa.

"Kuya Ken ano ginagawa niyo dito?" gulat na tanong ko.

"Ikaw pala. Nag volunteer kasi ako para dito," sagot niya. "Dito ka ba nag-aaral? Anong grade kana? Mataas ba grades mo? Mabait kaba sa teacher mo?" sunod-sunod na tanong niya.

Napatawa ako sa tanong niya. Parang naalala ko tuloy mga pinagagawa ko noong grade eight ako dahil sa sinabi niya. "Oo dito ako nag-aaral at gra-graduate na ako this year. Hindi naman gano'n kataas ang grades ko pero atleast pasado at bawal ko awayin ang teacher ko dahil malalagot ako sa mama ko," sagot ko.

"Gano'n ba? Mabuti naman kong gano'n. So, anong design ang gusto mong gagawin ko? Pumili ka nalang dito." Binigyan niya ako ng reference.

Iba't-ibang design ang nakikita ko at ang cute. Pero pinili ko ang face emoji na umiirap. Relate ako sa emoji na 'to dahil ganito ako minsan.

"Ito gusto ko." Turo ko sa mataray na face emoji.

Tumango siya at hinanda ang palette at paint brush niya. Ang mga ginagamit nila na pinta ay pwede sa mukha at matatanggal kaya wala dapat ipag-alala. Hindi naman siguro kakati ang mukha ko dito.

Nagsimula niyang guhitan ang kanang pisngi ko. Parang ang lamig ng pinturang ginamit niya. Mga ilang minuto lang natapos rin ang pag pipinta sa pisngi ko.

Kinuha ko ang phone sa bulsa ko at tiningnan ang mukha ko sa screen. Napaka-perfect ng pagpinta niya. Wala talaga lumagpas na pintura at ang perfect ng bilog na ginuhit niya. Sobrang galing niya talaga sa pagpipinta.

"Ang ganda naman. Salamat Kuya Ken ha," ngumiti ako. Ningitian niya rin ako bilang ganti.

"Jeltrod! Jeltrod!" Nawala ang ngiti sa labi ko at inis na nilingon ang tumatawag sa 'kin. Sinabing "Jel" lang dahil ayo ko ang buong pangalan ko.

Hingal na hingal na lumapit sa 'kin si Chunk. Para siyang hinabol ng sampung tikbalang at aswang.

"Bakit?" tanong ko.

Sinenyasan niya mo na akong ng sandali lang dahil hinahabol niya pa ang hininga niya.

Nang makahinga na ng mabuti nag salita na siya. "Tara manood tayo ng performance ni Scart. Sabi ni ma'am kailangan daw suportahan dahil sa section natin siya. Mag attendance 'din si President."

"Gano'n ba." Napatango ako at nilingon si Kuya Ken. "Ah, aalis na ako. Thank you ulit."

Tumango siya at ngumiti. "Sige."

***

Pagkarating namin ni Chunk sa new court ng school marami ng tao at may nag peperform narin. Umupo kami ni Chunk kong saan malapit kami sa stage. Nilibot ko ang paningin ko at maraming taga ibang section ang may kaniya-kaniyang banner ng pambato nila.

"Nasaan ang mga kaklase natin?" tanong ko kay Chunk dahil hindi ko sila makita.

"Ayon sila." Tiningnan ko ang tinuro ni Chunk at nakita ko ang mga kaklase ko sa itaas na upuan na may hawak na malaking litratong mukha ni Scart at mga letter na nagbubuo ng pangalan ni Scart.

Ang President at Vice President namin nag print pa ng T-Shirt na may mukha ni Scart na nakanguso habang nag pe-peace sign.

"Saan nila nakuha ang mga litrato ni Scart?" natatawang tanong ko.

"Saan pa ba? Edi sa F******k account ni Scart. Buti na nga lang ang ibang pictures niya ay public kaya madali kaming nakuha ng mga litrato niya," sagot ni Chunk.

"Hindi ba kayo friend sa F******k ni Scart?"

"Hindi, e. Hindi niya parin kasi ako ina-accept. Ewan ko nga sa 'kaniya."

"Baka hindi na siya active sa F******k."

Kumibit balikat siya. "Siguro."

Nabaling ko ang tingin sa stage ng marinig ang mga sigaw ng kaklase ko sa pangalan ni Scart. Kahit taga ibang section napasigaw rin ng lumabas si Scart na may dalang guitara.

Hindi ba sila mauubusan ng boses sa kakasigaw nila?

"Good morning everyone. I am Scart Ville," pakilala ni Scart at kumindat dahilan na pagsigaw at tudo support sa 'kaniya ng iba. Napangiwi nalang ako at nakinig nalang sa sinasabi ni Scart. "The title of the song I will sing today is Like a love song by Selena Gomez at sana magustuhan niyo."

"I love you Scart!" sigaw ng President namin at nag finger heart pa ng kinatawa namin ni Chunk.

Napailing natumawa si Scart sabay kindat sa President namin. Muntik pa ma himatay si President sa kindat ni Scart sa 'kaniya. Ang OA naman.

Sinimulan na tugtugin ni Scart ang guitara niya at nilapit ang bibig sa microphone at kumanta.

"I been said and done

Every beautiful thought's been already sung."

Hindi ko mapigilan hindi mamangha sa boses ni Scart dahil sobrang napakaganda. Hindi ko alam na ganito pala ka ganda ang boses niya.

"And I guess right now, here's another one so your melody will play on and on... with the best of 'em."

"You are beautiful, like a dream come alive, incredible. A centerfold, miracle, lyrical. You saved my life again

And I want you to know baby."

Sandali, bakit sa 'kin siya bigla napatingin? Ano nanamang trip ng bwesit na lalaking 'to? Siguro gusto gumanti dahil sa ginawa ko kanina sa 'kaniya. Nang-aasar yata siya, e.

"I, I love you like a love song, baby

I, I love you like a love song, baby

I, I love you like a love song, baby

And I keep hittin' repeat-peat-peat-peat-peat-peat."

May pa sayaw-sayaw pa siya at pakindat-kindat habang kumakanta. Kaya yan tuloy kinabaliwan nanaman siya ng mga babae at ng mga kaklase namin. Siguro pagkatapos nitong performance niya ay marami na magkaka-gusto sa 'kaniya at baka maging usap-usapan siya sa group chat ng school namin.

"I love you, like a love song..."

Pumalakpak ang lahat pagkatapos niya kumanta. Pumalakpak rin kami ni Chunk at tumayo.

"Tara puntahan natin siya sa back stage," anyaya ni Chunk at nagpangunang naglakad.

Susunod na sana ako para pumunta ng backstage at i congrats si Scart sa performance niya. Nang may humila sa 'kin.

Napagtanto ko na si Kate lang pala. Hindi ako nag pumiglas at nagpahila sa 'kaniya papunta sa rooftop kong saan walang tao.

Binitawan niya ang braso ko at seryoso akong tiningnan. "Hindi kita dinala dito para makipag-away. Nagtataka ka diba kong bakit ko ginagawa 'to sa 'yo?"

Hindi ako nagsalita at tiningnab lang siya ng walang emosiyon.

"Hindi ko na kaya magsinungaling sa 'yo at magpanggap. Kaya sasabihin ko na sa 'yo ang totoo."