"Kuya, congratulations on your wedding. I didn't know you would tie the knot after I do, haha. Alam kong nakukulitan ka na kay Lola since before pa dahil gusto ka na talagang pag asawahin." natawa ang mga bisita sa mensahd ni Troy sa kaniyang kuya. Maging si Tres na hindi dapat matawa ay napangisi ng bahagya. "But anyways, kung si Lola kinukulit kang mag asawa, mom did the worst to me as well." pagbabahagi ni Troy sa karanasan niya at nilingonang kinaroroonan ng kanilang ina at kaniyang asawa na si Hailey. Hailey laughed heartily as she was watching her husband playfully shared the experiences. "Mom set us up in a place where we cannot run away, and was left without a choice available but to tie the knot. But hey! It was not bad you know? At that little time given, I realized what I wanna do and who I want to be with in the future. Kung ano 'yung mga bagay na gusto kong magkaroon kasama ang babaeng gusto ko." this moment gives Tres a glimpse of realization as well, no'ng una iniisip
"You go to sleep first." sabi ni Tres kay Kriesha nang sila'y nakarating sa penthouse na kanilang tinutuloyan sa Japan. Tahimik na ang bahay at mukhang lumipat ang mga kasamahan nila sa bahay sa ibang unit, para siguro ay mabigyan sila ng privacy. Alas otso pa lang ng gabi, at kung tutuusin ay napaka-aga pa lang para matulog. Pero sa pagod na nararamdaman ni Kriesha, tila hinihila na rin siya ng paunti-unti ng antok. Kung baga, naniningil na ang kaniyang katawan sa puhonan na ginamit niya kanina. "Paano ka? Aalis ka?" inosente at kuryusong tanong ni Kriesha kay Tres. Tingin niya kasi ay aalis ito, lalo pa't hindi ito nag-abalang pumasok. Nasa hamba pa lang sila ng pintuan ngayon. Tumango si Tres sabay tingin sa orasan nito sa palapulsohan. "Yeah. Adam just texted me a while ago, they're inviting me downstairs." anito at mukhang nagsasabi naman ito ng totoo. Tiyaka, bakit ba niya pinaglalaanan ng oras na magtanong dito? Hindi ba't wal sa usapan ang mag advance to another level dah
Sa kalagitnaan ng gabi at sa kalagitnaan ng kanilang mahimbing na pag tulog, biglang nagising si Tres dahil sa init na kaniyang nararamdaman. Bumangon siya at walang pakealam na naghubad ng damit. Hanggang sa boxers niya na lang ang naiwan. Medyo inis na inis pa siya dahil sa pahirapan siyang tanggalin ang mga butones sa long sleeves na suot niya. Nakapikit pa nga siya at lasing pa rin ukol sa kaniyang kilos. Madilim ang silid at tanging ilaw ng lampshade ang nagbibigay aninag sa silid. Matapos niyang maghubad, mabilis siyang bumalik sa pagkakahiga, dumapa siya at niyakap ang katabing espasyo, not minding kung may tao man o wala. Pero ngayon, kahit na nararamdaman niyang may tao, wala siyang pakealam kung magagalit ito o kung ano. Basta kinabig niya na lang ito palapit sa kaniya at niyakap. Wala namang kamalay-malay si Kriesha na naki-ayon sa pagyakap sa kaniya ni Tres. Bagkus ay isiniksik niya ang sarili kay Tres at yumakap pabalik dito. She heave a deep breath as if she like t
"I'm your first." Tres said and showered her kisses in her face. Distracting her from pain, until she finally adjusted and at ease to proceed. That night was filled with pleasure and satisfaction. The union of their body was an unforgettable experience that Kriesha won't forget. It might be the biggest mistake of her life, but she didn't have any regrets on giving her precious treasure to the man her heart beating for. She didn't regret giving herself to Tres. MORNING came, Kriesha woke up beside her husband who was still asleep soundly. He reeks with alcohol and so does her. Pansin niyang nakahubad ito at natatakpan lamang ng kumot. Napatingin siya sa kaniyang katawan at gano'n rin siya. Hindi niya maalala ang detalye at kung papaano sila napunta sa ganitong trahedya. Pero nangyari na ang nangyari. Kahit nakaramdam pa siya ng takot at kaba ngayon, wala na siyang magawa para maibalik pa ang oras upang maituwid ang nangyari sa nakalipas na oras. Maingat na umahon siya sa kama upa
Even though she left his house and distanced herself from him, nanatili pa ring nakatuon ang kaniyang isip sa mga nangyari. Kahit sabihan pa niya ang sarili na huwag isipin iyon, kusa pa rin itong pumapasok sa kukuti niya at ginugulo siya. She was also thinking if he remembered what happened? Isa din sa rason kung bakit muna siya umalis is iniwasan niya munang marinig ang posibleng sasabihin ni Tres sa kaniya. Madalas pa naman sa telenovela ang ma diin bilang malandi, even though parehong wala katinuan ang dalawang bida o kaya yung lalakeng bida sa serye. Tapos ang masaklap pa, ang babae pa ang kawawa. Ayaw niya ng gano'n, at mas lalong hindi niya pinapangarap na magkaroon ng gano'ng future. Matino pa naman siya para isipin ang mabuti noh. Napabuntong hininga ulit siya. Honestly, nakailang ulit na siyang napapabuntong hininga. Napatingin siya sa malayo at tahimik na tanawin ng lawa. Gabi na, pero ang ilaw na nagmumula sa mga malalapit na ilaw ay parang nagsilbing bituin sa malamy
They went on a dinner, at a fine restaurant located just nearby the penthouse-hotel they are staying at. For the whole time they were eating, she was silent and was afraid to talk to him, dahil baka may masabi siyang hindi dapat niya masabi. She's zipping her mouth as tight as she could. Kahit na ang katunayan ay wala din talaga siyang ganang kumain, pero ayaw niya rin naman tanggihan ang paanyaya ni Tres sa kaniya. Lalo pa't nag effort itong hanapin siya. "You're silent. Sigurado ka bang ayus lang ang lahat sa'yo?" Her husband asked as he was svcked up by her long silence. Umiling si Kriesha at pilit na ngumiti, "Ayus lang ako, huwag ka mag-alala." she assured him. "Alright, but if you're struggling or bothered with something, I'm just here, you can open it up to me and we'll solve it out together." She got shy more because of his kindness and sincerity. And at the same time, feeling guilty over something she didn't mean to do and has done. The way he smiled at her, and the way
TRESAs soon as mom asked about the thing I'm not sure, it was like a sensitive matter that I have to furtherly investigate. Also, it was like a sign button for me to push through and find what I needed to find. Now, I left mom without any answer coming from me regarding her question. I don't know what it is within me, but I'm really nervous and in a hurry. Habang malalaki ang hakbang na ginagawa ko patungo sa ninanais kong puntahan, my mind was clouded only with mixture of thoughts. 'What if, may nangyari nga? Pero, bakit hindi ko naalala?' 'I was at the bar last night, how did I end up home when I woke up in the morning and naked?!' I messed up my hair in frustration. 'If it was really Kriesha who I took last night, why can't I remember? And why did she even allow me to do it to her?!' Mariin akong napakagat sa aking pang ibabang labi. Nagagalit ako, na hindi ako sigurado. Masyadong magulo ang isip at ang mga emosyon na lumukob ngayon sa puso't-isip ko. 'Is it proper for me
Panibagong araw ang lumipas at ikalawang araw nila ngayon bilang mag asawa. Maagang nagising si Tres at boluntaryong ginawa ang mga gawain ni Kriesha sa umaga. Pinuntahan niya kasi ito sa silid nito, at nakitang mahimbing ang pagkakatulog nito. Kita niya ang pagod sa mukha nito, lalo na sa malalalim na pag hinga nito. Nasa kaniya pa rin ang guilt, at mukhang habang buhay niya na itong papasanin. Subalit, ang matitigan ng matagal ang asawa, tila nakaramdam din siya ng panlalambot ng puso. There's no doubt, that Kriesha is important to him. He cared for her, but instead of influencing her with good memories and experiences, tila kamalasan ang dinala niya dito. While he was busy cooking in the kitchen, hindi niya mawala sa isipan niya ang mga palaisipang tumutukoy sa asawa niya. He was thinking if ano ang una niyang gagawin na hakbang para sa kanilang dalawa. Actually, it's against his will, dahil hindi niya talaga mahal si Kriesha. But, his mom pushed him to try, and now he's left i
Hindi naging madali, pero ang mga araw ay tila nagmamadali sa bilis ng signo ng oras. "Bukas na ang birthday ng anak natin." "Yes. Time flies real fast. Parang nagmamadali yatang lumaki ang munting prinsesa natin." Hinagkan ni Tres ang anak, at bumungisngis naman ito ng tawa. Animo'y nakikiliti sa ginagawa ng ama sa kaniyang leeg. "Pero si Mama... wala na ba talagang pag-asa?" She meant for her mother's forgiveness. Napatigil sa pakikipaglaro sa kaniyang anak si Tres at napabaling ng tingin sa asawa. "Mosh, I know this matter still bother's you. But we don't have any other option but to wait. It may take long, pero time will come." Alo ni Tres sa kaniya. Napapabuntong hininga at pilit na ngiti si Kriesha. Araw-araw niya talagang pinagdarasal na sana patawarin na siya ng kaniyang ina. Na realize niyang, hindi masaya ang buhay kung ang nanay niya ay may galit pa rin sa kaniya. Hindi niya naman ito masisisi, at hoping pa rin siya... na kagaya ng sabi ng kaniyang asawa ay may araw d
Dalawang araw na ang lumipas nang sila'y makarating sa bahay nila Kriesha dito sa Cebu. Ang bahay nila ay nakatayo sa isang compound, kung saan sagana sa mga kahoy at minahan. "Pagkatapos mo'ng punoin ang limang dram na iyan ay pumunta ka sa likod at sibakin ang mga kahoy doon." Kasalukoyang nag-iigib ng tubig si Tres mula sa poso. Tagaktak ang pawis at halos nabasa na ang kabuoan ng white t-shirt na suot. "Masusunod po, tay." Mula no'ng tinanggap niya ang hamon ng kaniyang manugang. Binigyang pahintulot na rin siyang tawagin ang ama ni Kriesha as tatay, na siyang ikinasaya niya naman.Dalawang araw pa lang ang nakalilipas, pero naaawa na si Kriesha sa asawa. Hindi nga lang niya tinatanong, dahil baka mahalata siya ni Tres at maging stress siya nito. Saka, mukhang maayos naman ang lagay nito. Makisig naman ang asawa niya at mukhang madali nga lang dito ang mga pagsubok na ginawad ng kaniyang ama dito. "Heto, uminom ka muna mahal ko." Wika niya rito nang makalapit at nasa likuran
"Ready na ba ang lahat? Sure ba kayong wala ng naiwan?" Mia asked everyone before going inside the limousine na sasakyan nila papuntang airport. "Wala na, Mia." "Wala na." Sagot ng marami. Kasama kasi nila ang buong barkada na umuwi ng Pinas. Kabilang na roon sila Kriesha at Tres. "Are you ready?" Tres asked his wife after feeling the heavy sigh coming from her. Kriesha smiled at him and nod. "Matagal ko ng inaasam na makauwi. Miss ko na rin ang Pinas." True to her words, she missed the scent and air of the Philippines. Saka hindi niya rin maiwasang hindi kabahan, dahil ilang oras at araw lang ang lilipas ay makakaharap na nila ang kaniyang mga magulang. "You're anxious." Wika ni Tres. Malamang ay halatang-halata niya ang kinabahala ng asawa. "Hindi ko maiwasan. Lilipas din 'to." She stated, providing him relief from worries. "Palagi mo'ng pakatandaan na nandito ako and you won't face them by yourself. I'm with you." She poured out a smile and nod as he hugged him by the side.
After the huge revelations happened back in the hospital where I was admitted and recuperating, everything has finally came back to normal. Nakaalala na ang asawa ko and I'm no longer worried of his disloyalty. Naging madali na rin sa'kin ang lahat dahil nandito siya. He helped me and supported me at anything I need and something that I'm obligated to do in order for my fast recovery during my cesarean delivery. "Excuse me, sir and ma'am. I'm here to collect the name of your child, have you decided?" Naaalala ko no'ng sumunod na araw na dumating ang nurse para ikolekta ang pangalan ng aminh anak. Actually, nakalimutan ko at abala ang utak ko sa mga nangyari. I can't still believe that it happened and I was at the verge of processing and adapting it all. "Mosh, I know you're not okay. But our daughter's name is already needed." He held my hand and gaze me closely. "Hinintay talaga kita na magising because I want us to name her, together." Napakalumanay ng kaniyang boses, animo'y sob
"S-So, I'm fooled? Is that it?" Lian spoke, her voice shivering. She's pale. "This is unbelievable..." she mocked a laugh. "You chose your own path, Lian." His grandmother said. Her voice was plain and determined. "Kahit na! Hindi niyo sana ginawa iyon! Sana, ako ang naginh asawa ni Xerxes at hindi ang Kriesha na 'yan!" anggil nito. Sa malakulog na boses nito, ulit naiyak ang anak nila Tres. Pumalahaw ito sa pag iyak, at ikinabahala ito ni Tres, kaya't hiningi niya sa asawa na siya muna ang kumarga He faced Lian with his daughter in his arms. "Don't raise your voice at my grandmother, Lian." he warned. Napahalakhak na naman si Lian. "After lumabas ang katotohanan... kakampihan mo pa rin siya?! How could you -" "Between me and your career, you can't still choose me. Abuela was right. You chose your own choice. No one pushed you." kalmado ngunit may babala at punto sa kaniyang boses at salita. "Wow! J-Just wow!" pumalakpak si Lian habang lumuluha. "In that case, you're like tellin
"L-Lola?" halos lumuwa ang mga mata ni Kriesha sa kinalalagyan nito nang mamukhaan kung sino ang matandang pumasok sa kaniyang kuwarto. Nilingon siya nito at nakangiting kinawayan siya. "Hi, Dear." lumabi ito sa kaniya. Sobrang nagulat si Kriesha. Hindi nga siya nagkamali at ito 'yung matanda na minsan na niyang tinulongan noon sa Hotel kung saan idinaraos ang kasal nila ni Tres. Klarong-klaro pa sa kaniyang isipan ang mukha nito, kahit na taon na halos ang nakalipas. "P-Papaano kayo napunta dito? At bakit po kayo nandito?" Maang niyang tanong habang lumalarawan sa kaniyang mukha ang matinding kuryusidad na bumalot sa kabuoan niya. Akmang aalis siya sa kaniyang kama nang, ito mismo ang nagpatigil sa kaniya. Sinabihan nito ang kasama nitong alalay na itulak ito palapit sa kaniya. "You just gave birth. Don't move and I will clarify the misunderstanding that has happened since before." mahinahon at malambing ang boses nito despite being kalmado. Animo'y ingat na ingat ito sa kaniya.
SA pag-alis ni Tres kasama si Hayes. Naiwan si Kriesha kasama ang mga kaibigan nito. Si Dion, si Iuhence, si Leon at si Adam. As usual, malaya ang mga ito na dumugin ang munting prinsesa at kaniya-kaniyang inaaliw sa paraan na alam nila. Kahit na, hindi pa nakakakita ang sanggol ay wala pa ring makakapigil sa mga ito. Kitang-kita sa mga ito ang saya na masilayan ang munting bata. Kung hindi dumating ang mag-asawang Monteiro, kasama ang mga anak nito ay hindi talaga matigil ang apat. "Hi, Tita. How are you na po?" Alexa softly asked Kriesha after kissing her on the cheek. "Hi, princess. Tita is okay." she answered and gave Alexa a pat on the head. "Tita, my sister Czaria is also here. She wants to meet your baby." Alexis stated as he went to Kriesha at nagmano. Kriesha patted Alexis's head as the young boy stared at the baby in her arms. "I'm glad you two came. I'm sure, my baby would love to meet you too." Nag angat ng tingin si Alexis sa kaniya na may nagtatanong na mga mata.
Buo na ang loob ni Kriesha. Now that she finally give birth. Kaya niya ng lumaban at makipag-sabayan sa mga taong nag tangkang mang-agaw ng pag-aari niya. She smiled at her husband. Makikita sa mukha ni Tres ang pagkalito. Sino ba naman kasi ang hindi malilito, kung kanina lang ay sinabi sa kaniya ng asawa na ayus lang na may iba siyang mahal at no'ng nakaraan ay parang pinamimigay na kay Lian dahil si Lian ng mahal niya. Pero ngayon, bigla na lang itong naging witty and mapaglaro. Biglang ayaw na nitong mamigay at hindi siya parayain. "Hindi ako namimigay, Tres. Asawa kita, at ikaw ang namilit sa'kin na pakasalan ka. Hindi kita hahayaang basta mo na lang akong e dispose matapos ng lahat ng nangyari, lalong-lalo na may anak na tayo. So, go on. Mahalin mo siya, pero hindi ka makakawala sa pagkakatali mo sa'kin." she winked for the second time and gave him another peck kiss on his lips. Mabilis lang 'yon, kaya hindi siya nakapag-react agad. Dinala ni Kriesha ang kanilang anak sa ka
Matapos ang kaganapan na nangyari no'ng araw, nag desisyong gumising na si Kriesha. Kung kailan hindi siya makikita ng asawa na gising. She rose off of her hospital bed and carefully tracked the place where the crib is situated. Hirap pa rin siya, kahit na nakakapagpahinga siya ng ilang araw mula sa pagkakapanganak. She was unconscious during the whole process, kaya't hindi pa niya nagagawang masilayan ang kaniyang unica hija. She's holding the pole where her IV drip is hanging along the way. Happiness fulfills her heart the moment she sees her baby. Sleeping safe and sound. "Anak..." finally, they met. Sa siyam na buwan na dala niya ito sa kaniyang loob, palagi siyang excited for both of them to meet. Umuklo siya palapit dito at maingat na pinakiramdaman ang malambot nitong balat at pisngi. Naiiyak siya dahil nahahawakan niya na ito. Nag-uumapaw ang kaniyang saya dahil dito, naging isa na siyang ganap na ina. Kung saan, malaya na niyang matatawag ang sarili na isang ina. Habang