Ibinaba kaagad ni Celeste ang tawag habang ang kaniyang mga kaibigan ay naghihintay sa kaniyang sasabihin.“A–Anong sabi niya?” tanong ni Sammy.Ang natanggap kasing text ni Sammy ay galing kay Idris. Nakalagay doon na kapag hindi sinagot ni Celeste ang tawag ay pati sila na mga kaibigan nito ay madadamay sa kaniyang galit.“G–Guys, I just need to go first. Kita na lang tayo ulit mamaya.” Kinakabahang tugon ni Celeste.Dali-dali nuyang inayos ang kaniyang gamit habang pinagpapawisan ng malamig. Habang naglalakad ay lihim siyang tumingin sa paligid upang masigurado na wala roon si Idris. And then she found a CCTV.That's it. Mukhang may CCTV nga sa opisina ni Idris.Bumibilis ang tibok ng puso ni Celeste sa pagpasok sa opisina ni Idris. Ang takot ay mababakas sa bawat hakbang niya. Nararamdaman niya ang tensyon na humahalo sa hangin, na parang sinasakal siya. Umupo si Idris sa likod ng kaniyang mesa, nakatitig sa kaniya ang mga mata na may halong galit at sakit.“What do you want now?”
Sa pag-uwi ni Idris, mabigat ang pagod sa kanyang mga balikat mula sa mahabang araw sa trabaho. Tahimik na pagpasok sa bahay, nadatnan niya si Celeste na natutulog sa kwarto ng kanilang anak. Nasa lamesa ito at, nakapatong ang ulo sa kanyang mga braso habang nakaidlip sa gitna ng tambak ng mga textbook at papel.Isang matamis na ngiti ang gumuhit sa kaniyang labi habang pinagmamasdan niya si Celeste, batid na ang pangako nitong magkatabi sila sa kama ay muling nakalimutan sa gitna ng ka-busyhan nito sa pag-aaral.“Nakalimutan o talagang sinadya akong tulugan?” nakangiting sambit pa ni Idris sa kaniyang isipan.Ngunit hindi naman makakaila ni Idris ang determination ni Celeste. Kahit na sa estado nito na kulang sa tulog ay determinado pa rin nitong harapin ang kaniyang pag-aaral. She really wanted to finish her college. Hindi naiwasang humanga si Idris sa katatagan nito.Pinagmamasdan niya ito habang natutulog ito. Namamangha siya sa bawat korte ng mukha nito. Ang paraan ng pag-alis ng
“Lokaret ka! Kinabahan kami sa ‘yo! Akala namin talagang wala ng pag-asa kagabi noong hindi ka na nakapag reply pa!” tila OA na reaction ni Sammy habang may pahampas pa sa braso ni Celeste.“True! Pinapakaba mo kami, ‘teh! Ano bang nangyari kase?” dagdag pa ni Beyonce.Kasalukuyan silang nasa labas ng university at kapwa hinihintay ang isa't-isa. Maaga pa naman kaya napagdesisyonan nilang magkita-kita muna para malaman ang bawat task na naka assign sa bawat miyembro.Napakamot naman si Celeste sa kaniyang batok sabay inayos ang buhok mula sa kaniyang tainga.“Hindi kayo maniniwala sa sasabihin ko, pero gusto ko pa rin sabihin sa inyo.” tila nahihiyang sambit naman ni Celeste.Nagkatinginan si Sammy at Beyonce. Kilala nila si Celeste sa tuwing umaakto ng ganito. She's like a teen ager kapag kinikilig.“Uy, chika minute! Ano ‘yan?!” tila kinikilig na tanong ni Sammy.“Ano, nag yugyugan na ba kayo ni Doc Idris? Ugh!” tila nang aasar naman na sambit ni Beyonce.Namula naman kaagad ang pis
Nauna na si Idris sa kotse. At walang mapaglagyan ang saya niya. Pakiramdam niya ay talagang makaka-score na siya ngayon kay Celeste.It's been a month for Pete's sake! Ang tagal tagal na niyang nagtitimpi para lang kay Celeste. He even declined his friends invitation sa bar nitong mga huling linggo.Panaya ang tingin niya sa kaniyang relo, pero hindi pa rin dumarating si Celeste. He evem check his phone kung may message ba ito, pero wala naman. Naiinip na siya at gusto na niyang bumaba.Nang saktong tanggalin niya ang seatbelt ay saka naman may tumawag sa kaniyang cellphone. He thought it was Celeste, but no. His father was calling him.Nagtaka siya dahil hindi naman ito basta-basta tumatawag sa kaniya. Kaya kaagad niya na lamang sinagot ang tawag.“Hello, Dad? Is everything alright?”“Idris! Magpunta ka ngayon dito sa hospital mo. Isinugod dito ngayon ang Lolo mo!” his voice was full of fear at pag-aalala.“What? Why? What happened?”“It's a heart attack! Come here now!”Ibinaba na
Sumakay na si Celeste sa kotse ni Warren. Hindi niya naman mapigilang hindi kabahan. Nawala nga sa isip niya kanina kung paano magalit si Idris. Ngunit hindi naman nito malalaman basta walang magsasabi sa kaniya.“Sa bahay na ba ninyo kita ihahatid?” tanong ni Warren.Tumango siya ng bahagya. “Oo, doon na lang.”“Nasaan ba si Idris? Hindi ka ba niya sinusundo sa tuwing uwian niyo na? Knowing that asshole, ayaw no'n na pinababayaan ka.”“L–Lalabas sana kami, kaso bigla siyang umalis, eh.”Magasalita pa sana si Warren, ngunit napigilan iyon nang biglang tumunog ang kaniyang cellphone. Nang tingnan niya ito, ay nakita niya ang contact name ni Idris. “Speaking of, Idris is calling me right now.”Kinonekta nito ang speaker sa kaniyang kotse kaya nang sagutin ito ni Warren ay rinig na rin ni Celeste ang boses ni Idris.“Hey, Dude. What's up?”“Warren, si Abuelo nasa emergency room, at narito ako. Can you please find Celeste? I can't contact her, at sabi sa bahay ay wala din siya doon.” hal
Hindi na napigilan pa ni Celeste ang sarili at nasampal niyang bigla si Idris. Hindi niya inakala ang sasabihin nitong masakit na salita. Normal ang magalit pero ang sabihan siyang malandi? Sino ito para sabihan siya ng gano'n?“Wala kang karapatang sabihan ako ng malandi, dahil in the first place hindi mo naman alam ang tunay na nangyari!” sambit niya kay Idris habang ang kaniyang luha ay nagbabadya.Hindi pa rin nawawala ang nakakuyom na kamo ni Idris. May gusto itong sabihin pero mas pinili nitong manahimik. Hindi niya alam ang tumatakbo sa isip nito, kaya nang pumasok ito sa loob ng kuwarto ni Abuelo ay umalis na lamang din si Celeste.“Sana ay tinanong niya man lang ako kung ano ang nararamdaman ko.” saad ni Celeste sa kaniyang sarili.Nang makita naman ni Warren ang tagpong ‘yon ay kaagad siyang napailing, dahil mukhang alam na nga ni Idris. Kaya nang pumasok si Idris ay tinapik niya ito sa balikat.“Kumalma ka muna, Idris.” wika niya rito.“You know that she's having a date?” w
Masayang pumasok si Celeste sa hospital. Kitang-kita sa kaniyang ikinikilos at mga ngiti ang kakaiba niyang awra. At hindi naman ‘yon nakaligtas sa kaibigan niyang si Sammy. “There's something fishy with your smile.” puna nito habang naglalakad sila patungo sila sa locker room. “Anong fishy ang sinasabi mo diyan?” patay malisya ngunit nakangiti niyang tanong. Napangiti rin si Sammy dahil sa kalikutan ng isip nito. “Siguro nadiligan na ulit ang pechay mo ‘no?!” medyo may pagkamalakas ang boses nito kaya mahinang siniko ni Celeste. “Ssh! Ang lakas ng boses mo, baka mamaya ay may makarinig sa iyo at kung ano pa ang isipin!” saway ni Celeste. Natawa lamang si Sammy, at nagpatuloy pa rin sa pag-uusisa. “So, ano nga? Nadiligan na nga ba nag tuyot mong pechay?” “Grabe ka naman sa maka-tuyot! Hoy, kahit matagal na akong hindi nadidiligan, fresh pa rin ito at palagi kong hinuhugasan!” natatawang wika ni Celeste. Gusto niyang sakyan ang kalokohan ng kaibigan upang hindi na ito magtanong p
Hindi naman kaagad nakapagsalita si Idris, dahil sa biglaang pagtaas ng boses ni Celeste at wala na ring filter ang salitang lumalabas sa bibig nito.“Kung galit ka sa akin mo ilabas! Hindi ‘yung maghahanap ka ng ibang babae para lang mailabas ang galit mo!”“It's not what you think—”“Kiss me, Idris!”Napakunot ng noo si Idris. “What?”Hindi na ito nakapagsalita pa nang mabilis na lumapit si Celeste at kwinelyuhan ito, bago siilin ng halik ang labi nito. Tila babaeng na-corner si Idris. At hindi makapaniwala sa ginawa niya.Nang humiwalay si Celeste, ay kaagad itong pinigilan ni Idris, at muling hinalikan ang labi nito. Niyapos ni Idris ang kaniyang beywang bago siya dalhin nito at ipinaupo sa lamesa. Nang matauhan si Celeste ay siya na ang pumutol sa halik nilang dalawa.“I need to go back…” sambit ni Celeste. “That nurse is going to massage me. I felt relax sa tuwing minamasahe ang binti ko, kaya huwag mo naman sanang bigyan ng ibang meaning ang nakita mo kanina.”Bigla ay namula
Good day, readers! Hindi po muna ako makakapag-update this month, dahil kakapanganak ko pa lang po. Ngunit, maaari niyo pong mabasa ang iba ko pa pong istorya na COMPLETED na. 1. UNEXPECTEDLY HER SPERM DONOR IS A BILLIONAIRE (escape while pregnant + romance + romcom) 2. MARRIAGE FOR PLEASURE (R+18 — SPG) (arranged marriage + taguan ng anak + dark romance) 3. THE BILLIONAIRE’S INNOCENT BRIDE (R+18 — SPG) (contract marrigae + escape while pregnant + taguan ng anak + romcom) COMPLETED po lahat ng ito, at tiyak ko po na magugustuhan niyo po! Sana ay makita ko rin po kayo sa iba ko pa pong istorya! Thank you so much po, and have a blessed day! — Author Febbyflame/Sashiflame
Idris Point of ViewUmupo ako sa upuan ng drayber ng aking kotse, ang pamilyar na amoy ng balat at mga bakas ng aking cologne ay nakikisama sa mapait na amoy ng panghihinayang. Nang isara ko ang pinto, ang mundo sa labas ay naging malabo, at ang mga luha na pinipigilan ko ay nagsimulang dumaloy. Inilagay ko ang aking mukha sa aking mga kamay, na inaalihan ng alon ng emosyon na bumabalot sa akin.Ano na ang ginawa ko?Ang mga sigaw ni Stella ay umuukit sa aking isipan, bawat hikbi ay mas malalim kaysa sa huli. Siya ang aking anak na babae, ang aking munting prinsesa, at ang isipin na siya ay nasasaktan sa pagitan namin ni Celeste ay parang isang punyal na umiikot sa aking puso. Nakikita ko pa rin ang kanyang mukha na punung-puno ng luha, ang desperadong paraan na siya ay kumapit sa akin, ang kanyang maliliit na kamay ay humahawak sa aking kamiseta na parang ako ang kanyang lifeline.Huminga ako nang malalim, sinusubukang huminahon, ngunit ang sakit sa aking dibdib ay hindi nawawala. Al
Celeste’s Point of ViewMadilim ang silid, tanging liwanag ng buwan ang humihimok sa mga kurtina. Nakahiga kami sa kama, ang ritmo ng paghinga ni Stella sa tabi ko ay tila nakakaaliw na lullaby. Siya ang aking maliit na bituin, isang ilaw sa aking buhay. Pero bigla, parang kulog na rumaragasang sa malayo, nabasag ang kanyang mapayapang pagtulog.“Daddy!” sigaw niya, ang kanyang boses ay pumasok sa katahimikan na parang kutsilyo.Napabalikwas ako, ang puso ko ay mabilis na bumabayo. Sa aking pagkalito, nahulog ako pabalik mula sa kama, bumagsak na may malambot na tunog sa karpet.“Stella!” tawag ko, pilit na umuupo. Tumataas ang tibok ng puso ko nang makita siya, ang kanyang mga mata ay malaki at kumikislap sa luha, ang kanyang maliit na katawan ay nanginginig sa takot. “Anong nangyari?”“Napaka-real!” umiiyak siya, niyayakap ang kanyang mga tuhod sa kanyang dibdib. “May gustong kumuha kay Daddy! Ang takot ko!”Mabilis akong lumapit sa kanya, niyayakap siya sa aking mga braso. “Ayos la
Celeste’s Point of ViewAyoko sanang nandito. Bawat hakbang ko sa mga pasilyo ng ospital ay parang pabigat nang pabigat. Ang bigat ng lahat ng nangyari kina Idris at Rachel ay halos hindi ko na kayang tiisin, pero may trabaho akong dapat gampanan. Hindi tumitigil ang tungkulin ko bilang isang nars kahit na parang basag na ang puso ko.Ngunit ang pag-iisip na makita silang dalawa ay nagpapaikot ng tiyan ko sa galit at pagkakanulo. Hinigpitan ko ang mga kamao ko, pilit na humihinga ng malalim. Wala akong magawa kundi magpakatatag—para sa ngayon.Sa oras ng pahinga ko, napunta ako sa staff lounge kasama sina Sammy at Beyonce. Sila ang pinakamalalapit kong kaibigan sa trabaho, ang tanging mga tao na mapagkakatiwalaan ko sa pinagdadaanan ko. Kailangan kong mailabas ang lahat ng sama ng loob bago pa ako tuluyang lamunin nito."Hindi ko pa rin matanggap," bulong ko habang naglalakad paikot sa maliit na silid at nagsimula nang bumuhos ang mga salita. "Akala ko iba si Idris, alam mo yun? Pero
Rachel’s Point of ViewPinanood kong naglakad pabalik si Idris papunta sa ospital, dala ng kanyang mga balikat ang bigat ng lahat ng pinagdadaanan niya. Parte ng aking sarili ang gustong maawa sa kanya. Nakikita ko ang sakit sa kanyang mga mata, ang pagkakasalang dinadala niya dahil sa pananakit kay Celeste. Pinipilit niyang ayusin ang lahat sa pagitan nila, ginagawa ang lahat para kay Stella at Aiden, at alam kong lahat ng ito ay ginagawa niya dahil sa pagmamahal.Ngunit may isa pang bahagi sa akin—yung bahagi na ayokong aminin na naroroon—na nakaramdam ng kakaibang ginhawa. Bagama’t hindi ko inaasahan na ganito ang kahihinatnan ng mga bagay, ang katotohanang tila nagkakawatak-watak na ang relasyon nina Idris at Celeste... parang pakiramdam ko’y tadhana ito. Parang siguro ito na ang nakatakda. Pagkatapos ng lahat, kami ni Idris ang naunang magkasama. Kami ang unang nagmahalan.Napabuntong-hininga ako, hinaplos ang buhok ko habang nagmumuni-muni. Hindi dapat ganito ang nangyari. Hindi
Idris Point of ViewTahimik ang biyahe pabalik sa mansyon, at parang mabigat ang hangin sa hindi namin sinasabi. Si Papa ang nagmamaneho, mahigpit ang hawak sa manibela, habang si Lolo ay nasa tabi ko sa likod, malalim ang iniisip. Mabilis ang takbo ng isip ko habang nakatingin ako sa labas ng bintana, sinusubukang unawain ang lahat. Kalagayan ni Aiden, si Rachel, si Celeste, si Stella… Parang nagkakawatak-watak na ang buong buhay ko sa harap ng mga mata ko.Pagdating namin sa mansyon, ang dati’y mainit na kaluwalhatian ng bahay ay parang naging malamig at malayo. Tumungo kami lahat sa silid-aklatan, kung saan si Papa ay nagsalin ng inumin sa kanyang baso, binasag ang katahimikan habang ang amber na likido ay umikot sa loob ng baso.“Diretso na tayo,” sabi niya, humarap sa akin. “Kritikal ang kalagayan ni Aiden, at wala tayong maraming oras. Kailangan nating humanap ng paraan para mapatatag ang kalusugan niya, at nangangahulugan ito ng mahihirap na desisyon.”Lunok-lalamunan akong tum
Celeste’s Point of ViewParang sinaksak ako ng paulit-ulit, ang matalas na panghihinayang ay kumikilos sa aking puso habang ang mga alaala nina Idris at Rachel ay sumasagi sa aking isipan. Bawat pagkaunawa ay parang bagong sugat, sariwa at masakit.Nag-sex sila. Ang simpleng katotohanang ito ay isang brutal na katotohanan na hindi ko matanggap. Nagsimula ang aking tiyan, at isang alon ng pagkahilo ang bumalot sa akin habang pinipilit kong intidihin kung paano ako kayang ipagkanulo ni Idris ng ganito. Nanginginig ang aking mga kamay habang pinapahid ang aking mga luha, bawat patak ay paalala ng tiwala na ibinigay ko sa kanya—tiwalang sinira niya sa pinakamasakit na paraan.Naka-curled up ako sa kama ng ospital, mahigpit na hawak ang mga kumot, na para bang iyon na lamang ang aking tanging lifeline. “Ano bang mali sa akin?” bulong ko sa aking sarili, ang tanong ay umaawit sa walang laman na espasyo sa aking dibdib. Hindi ba ako sapat? Nabigo ba akong maging kaparehang kailangan niya? An
Idris Point of ViewHabang hawak ko ang cellphone ni Celeste, natulala ako sa litrato roon. Kami ni Rachel, magkasama sa kama, walang saplot. Ang pagtataksil ay tumama sa akin na parang sampal sa mukha. Umikot ang isip ko habang pinipilit kong unawain kung paano ito nangyari. May kumuha ng litrato namin!“Celeste, hayaan mo akong magpaliwanag!” sigaw ko, ang boses ko ay puno ng desperasyon at panginginig.Tinutukan niya ako ng tingin, ang kanyang mga mata ay nag-aalab sa galit at sakit. “Ipaliwanag? Ano ang ipapaliwanag? Na nagsinungaling ka sa akin sa buong panahong ito? Na kasama mo siya habang akala ko ay sinisikap mong tulungan ang anak mo?”“I promise you, hindi ito kung ano ang iniisip mo!” pakiusap ko, kumakabog ang puso ko. “Kami ni Rachel—mali ito. Hindi ko sinadyang mangyari! Nalilito ako, at akala ko maayos ko ang mga bagay sa iyo at kay Aiden. Pero hindi ko kailan man nais na saktan ka.”Umangat siya ng isang hakbang, ang kanyang mukha ay nag-aalab sa pagkadismaya. “Akal
Celeste’s Point of ViewIsang beses lang tumunog ang telepono bago ito sagutin ni Idris, ang boses niya ay mahinahon at nag-aalala.“Celeste? Nasaan ka? Nag-aalala na ako sa ‘yo, please mag-usap naman tayo.”Ngunit hindi ko na kayang pigilin pa. Uminit ang aking ulo, at sumigaw ako sa telepono.“Kailangan talaga nating pag-usapan ‘to, Idris! Nasaan ka?!”“Celeste?” Nagbago ang tono ng kanyang boses at naging malambing ito, ngunit lalo lamang itong nagpagalit sa akin. “Pakiusap, just—”Hindi ko na siya hinintay na makapagpatuloy. Inabot ko ang tawag, ang puso ko ay tumatalon at puno ng halo-halong emosyon—galit, takot, at matinding pagprotekta para kay Stella. Akala nila maaari silang gumawa ng desisyon tungkol sa aming anak na hindi man lang ako kinonsulta?Tumayo ako at nagsimulang maglakad-lakad sa maliit na silid ng ospital, mabilis ang mga iniisip. Kanya ang anak ko! Ramdam ko ang aking mga kamao na humigpit sa aking tagiliran. Ako ang magdedesisyon kung siya a mag-undergo sa test