CHAPTER FIFTY-FIVE
Ziah’s POV
Katulad nga ng inaasahan ko ay nagmaktol si Braxien na para bang bata. Halos gawin nito ang lahat ng makakaya niya para makumbinsi ako nito na katabi ko siyang matulog mamayang gabi. At talagang pinahirapan ko siya dahil hindi naman kasi tamang basta na lang siya maniniwala kay Xianxi.
Kapalit ng pagpapatawad ko sa kaniya ay sinabi ko sa kaniyang manghingi rin siya ng tawad kay Benjie. At wala naman na itong nagawa pa kun’di sundin ako dahil kapalit no’n ay makakatabi ko siya matulog. Pilit kong pinag-aayos ang dalawa kahit pa sabihing may hindi maganda silang nakaraan.
“Thank you so much, Ziah,” sambit ni Christaline matapos bumitaw nito sa pagkakayakap.
“You are always welcome. Mami-miss ko kayo, lalo na si Pamela,” at pinisil ko ang pisngi nito.
Ngayong araw na sila aalis dahil kailang
CHAPTER FIFTY-SIX Ziah's POV "Mama, kamusta ka diyan?" tanong ko habang inaalis ang mga dahon na nalaglag sa puntod nito. "Kasama ko nga pala ang mag-ama ko, si Braxien at si Zhen. Sorry Ma, dahil ngayon ko lang sila naipakilala sa'yo." Inalalayan akong tumayo muli ni Braxien at saka inakbayan. Habang si Zhen naman ay nakangiti habang nakatingin sa'kin. Hindi ko maiwasang maluha habang nakangiti. Ngayon, kahit papaano ay unti-unti ko ng natatanggap ang mga nangyari. Unti-unti rin na naghihilom na ang sugat sa puso ko. Ang nakaraan ay nakaraan, kailangan ko ng mag move forward, dahil may pamilya na rin ako. "Lola, Hello po!" pagbati nito. "Hello, Ma," kumakamot sa batok na sambit ni Braxien sabay tingin sa'kin. "Umiiyak nanaman po ang anak niyo, pero hindi po ako ang dahilan niyan, ah!" pag protesta nito dahilan para matawa ako.
CHAPTER FIFTY-SEVENZiah's POVIt's Braxien's voice! Hindi niya pwedeng malaman 'to dahil ayokong pagsimulan ito ng gulo at hinala. Ang sabi ni Sarah ay para sa akin ang sulat na 'to ngunit wala namang nakasulat na pangalan ko.Tiningnan ko ang sobre ngunit wala talaga akong nakita. Baka mali lang ng pagkakabigay ng nag dala ng sulat. Wala naman akong natatandaang kaaway o may sama ng loob sa'kin."Honey?" muling tawag nito at kasunod na nito ang ilang katok mula sa pinto.Mabilis kong nilukot ang papel saka itinapon 'yon sa basurahan. Kababalik lang namin sa maayos na sitwasyon, huwag naman sanang magkaroon ulit ng hindi magandang pangyayari. Isa pa, ay wala akong kakilala na ang initial ng pangalan at letter 'A'."Hey," mabilis akong napatingin sa bukas na pinto. "I thought you're not here, hindi ka nagsasalita, eh," sambit nito saka kunot noo na napatingin sa naisuka ko."What happened?" gulat na tanong nito at mabili
CHAPTER FIFTY-EIGHTZiah's POVNagulat ako nang biglang nahimatay si Braxien. Mabilis itong binuhat na parang sako ng mga kaibigan niya. Nagtawanan ang lahat habang ako ay halo-halong emotion.Kambal ang anak ko!Hindi ko inaasahan na magiging kambal sila. Mukhang nasa kondisyon parehas ang katawan namin noong mabuo sila. Sobrang laking blessings nito para sa amin."Itapon na natin 'to sa dagat!" sigaw ni Mike."Ang loko hindi makapaniwala na kambal ang magiging anak niya!" natatawang sambit ni Paolo."So I guess, walang nanalo sa pustahan," saad naman ni Matthew."Yes! Mababawi ko pa ang pera ko!" masayang sambit ni Xander na kaagad namang binatukan ni Sarah."Pasalamat ka at kambal ang anak ni Ma'am Ziah!" sigaw ni Sarah sa kaniya.Nang makabalik kami sa reso
CHAPTER FIFTY-NINEBraxien's POVMabilis kong tinawag sila Mama Eliza at hindi na namin hinintay pa dumating ang Doctor na tinawagan ko. Seeing her lying, at walang malay ay para akong mababaliw. Magkahalong takot at kaba ang naramdaman ko habang buhat ko siya.At ngayon ay naghihintay kami para sa examine na ginawa ng Doctor sa kaniya. Habang hindi pa lumalabas ang Doctor ay kabado ako at hindi mapakali. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kaniya, kung bakit biglang nanikip ang dibdib niya at nawalan siya ng malay."Braxien..." tawag sa'kin ni Mama Eliza."Why, Ma?" tanong ko."Ikalma mo ang sarili mo. Walang mangyayaring masama sa mag-iina mo."Hinawakan naman ako ni Papa Edward sa balikat. "Tama, Ziah is healthy and strong," dagdag pa nito.Nang bumukas ang pinto ng kwarto ni Ziah ay mabilis akong tumayo at lumapi
CHAPTER SIXTYBraxien’s POVNang makabalik ako sa hospital room ni Ziah ay nagpaalam muna ako rito na aalis ako saglit. Napag-usapan namin na magkakaibigan na puntahan ang katawan ni Nathalia. Pero hindi ko ‘yon sinabi kay Ziah, dahil ayokong pagsimulan ito ng pagka-stress niya.Now, I see Nathalia’s body without life. Nakatakip ito ng puting kumot at wala isa sa amin ang nagtatangkang tingnan ‘yon as a respect to her, dahil ayon sa mga police ay naaagnas na ang katawan nito. But I know that she is really her, looking at her bracelet na nakasuot rito na ako mismo nagbigay noong nag eighteenth birthday siya.“Sayang, she can change but… she chose to run away,” seryosong sambit ni Paolo.“Is Ziah, knows about this?” tanong ni Mike.Umiling ako. “No, ayokong munang sabihin sa kaniya dahil nasa hospital
CHAPTER SIXTY-ONE Braxien's POV Halos wala kaming napala ni Matthew sa mga nalaman namin na impormasyon. Isa lang ang nasisiguro namin, ang hindi titigil ang tao na 'yon dahil tila may galit ito sa amin. I quit that day, but Matthew still work on it. "N-Nakita mo ba ang cellphone ko?" tanong ni Ziah habang nagpapalit ako ng damit. Sandali akong napatigil at pinakatitigan ito ng mabuti. Bakas sa mga mata nito ang takot at kaba. She don't have a plan na sabihin sa'kin ang tungkol sa natatanggap niyang messages. Tumingin ako sa safe box cabinet. "Nandyan sa safe box, basag na, dahil naapakan ko noong mahimatay ka," tugon ko. Pero ang totoo ay dahil sa galit ko ay binato ko ito. Another reason ay ayaw ko ng makita ni Ziah ang mga darating pang text messages sa kaniya mula sa unknown number na 'yon. Alam kong hindi titigil 'yon hanggat h
CHAPTER SIXTY-TWOBraxien's POVMabilis kong tinungo ang police station na sinabi ni Paolo. I'm not in a mood so I directed the desk area woth some policemen. Humanda lang talaga sa'kin ang baliw na 'yon."Where's Mike Saludario?" I asked at inaabot ko rito ang ID ko.Parang namamanghang tumingin sa'kin ang pulis at saka yumuko."Naroon po sa confession room," kasabay nito ang pagturo sa isang kwarto na nakasarado ang pinto.Kaagad naman akong naglakad patungo dito at mabilis na binuksan ang pinto. I don't care, kung sino man ang nasa loob. I need to completely done the reason why I'm here."I already told you na hindi 'yan ang kaibigan ko!" sigaw ng isang babae na may malaking salamin na nakasuot sa mga mata at naka maong jacket?Uso ba pa ang ganyang style ng pananamit?"Then
CHAPTER SIXTY-THREEBraxien’s POV“I have to tell you guys something.”Lahat kami ay napatingin sa nagpakilalang si Sandy. Ang mga mata nito ay tila nahahaluaan ng lungkot at pag-aalala sa hindi ko malamang dahilan. Tiningnan ko naman si Mike na napatingin rin sa’kin at tila interesado sa sasabihin nito.“Tell us,” sambit ko.Nahagip naman ng paningin ko ang kaibigan nitong si Lilian. Parang hindi din nito alam ang sasabihin ng kaibigan niya. So maybe it’s like a secret or what?“Ikaw ba ang babae na ‘yan?” tanong ni Paolo at tinuro ang screen ng CCTV footage.Kaagad naman na umiling ito.“Then what?” tanong muli ni Paolo.“Totoong hindi ako ang babaeng ‘yan, pero…”“Pero?&rdqu
Chapter 119Mabilis na isinugod si Braxien sa hospital. Halos hindi na malaman ni Ziah ang gagawin niya. Natatakot aiyang baka tuluyan na itong mawala sa kaniya. Hindi niya kakayanin. Gusto niyang bumawi dito lalo pa't nagkamali siya na noon.Isinisi niya rito ang nangyaring ang Mommy naman pala nito ang may gawa. Dinala rin ang Mommy nito sa hospital ngunit dead on arrival na ito. Maraming mga pulis ang nagtamo ng sugat. At nalaman rin niya na wala na ring buhay sila Celline at Liyanna.Pumunta siya sa libing ng mga ito. Naisip niya na kahit anong kasamaan ang gawin ng isnag tao ay hindi maiaalis ang parteng may mabuting puso katulad na lamang ng magkaibigan na ito. Napatawad na niya ang mga ito at ayaw na niya na magtanim pa ng sama ng loob sa mga ito. Hindi na niya dadalhin pa sa future ang hatred sa puso niya. After all, ay kasama naman na niya ang mga anak niya.After
Chapter 118Beatrix.Tinipon lahat ni Beatrix ang tauhan niya dahil sooner or later ay tiyak na mahahanap sila ni Braxien. At hindi niya hahayaan iyon! Hindi sa ganito dapat matapos ang lahat.Nakaplano na lahat mula sa umpisa. Hindi sa wala lang mapupunta ang pinaghirapan niya. Sinakripisyo niya ang buhay ng asawa niya. Sinakripisyo niya ang buhay ng panganay niya na anak para maging perpekto at karapat dapat si Braxien sa lahat ng yaman nila.Sobrang layo na ng narating niya at hindi siya papayag na sa huli ay maging abo lang ang lahat ng ito. Titiyakin niyang mangyayari ang gusto niya. Ang sunod na mamamahala sa company ay si Zhen!Sigurado siya na nakuha na ito ng mga taong inutusan niya. Kahit mawala na sa buhay niya si Braxien ay ayos lang. Kung kapalit nito si Zhen. Napangisi siya saka ininom ang wine sa baso. Nakakamangha nga at buhay pa si Bra
Chapter 117Bahagya na lamang napangiti si Margie dahil kahit papaano bago pa lumalim ang nararamdaman niya jay Braxien ay lalayo na ito. Alam niya rin naman na sobrang mahal pa nito si Ziah. At isa pa, kung maaayos ang pamilya nito ay mas matutuwa siya dahil walang tao ang gugustuhin ang broken family. Mabuti na lang at naintindihan ni Kiko, at ito na lang ang iniimbitahan na lumuwas ng Manila para magkalaro pa ito ni Zhen.Hindi na rin napigilan pa ni Ziah ang pagsama sa kanila ni Braxien kahit naiilang ay nagawa niya pa rin matulog habang nasa byahe. Talagang napuyat ay napagod siya. Hindi nga niya alam kung kaya niya oang pumasok ngayon, baka tumawag na lanabg siya sa opisina.Nang makauwi sila ay nagpaalam na rin si Braxien na babalik ito sa sariling mansion. Doon ay napagkasunduan nilang mananatili si Zhen doon. Kahit hindi naman sabihin ni Braxien ay alam niyang gusto nitong panagutan ang nangyari sa
Chapter 116"Kamusta?"Nagulat si Ziah sa biglaang pag sulpot ni Braxien kaya mabilis siyang nah iwas ng tingin. Napakuyom siya ng kamao sa isipin na narito lamang siya para sa anak nila. Hanggat maaari ay ayaw niya itong makausap."I'm good, hopefully ikaw rin," tugon niya.Nahagip ng peripheral vision niya ang mga tattoo nito sa braso. Sa ilang beses niyang nakita ito ay ngayon niya lanang iyon napansin. Napatingin siya sa mukha nito at doon ay nakita niya ang peklat na nagmula sa hiwa, na siya ang may gawa.Tuluyan na siyang nailang dahil pakiramdam niya may possibility na magbalik ang masakit na alaala ng nakaraan."Pasensya ka na kung medyo nahuli ako ng dating, hindi ko naman alam na ako pala si Braxien nang gabing magkausap tayo. Nawalan ako ng alaala. Noong niligtas kita doon nagbalik lahat. At huwag kabg mag alala wala naman akong
Chapter 115Ngayong araw planong puntahan nila Ziah si Braxien but suddenly she received a text messages na magpunta siya sa coffee shop malapit sa building nila. Ito yung coffee shop na may unicorn ang theme. Sa isiping si Liyanna ang nag text no'n ay hindi siya nag alinlangan pumunta. It seems like may okasyon sa lugar na iyon dahil masyadong maraming bata.As she waiting for something or for someone, pinanuod niyang maglaro ang mga bata. Tuwang-tuwa si Ziah lalo pa't maraming mga bata ang naglalaro. Naokyupahan ng mga ito ang oras niya, at para bang gumaan ang pakiramdam niya."Miss, puwede mo po ba ako samahan sa cr? Nawiwi na po ako, ih. Wala pa si Yaya, kasama po si Kuya Jackson, ih."Nang tingnan ni Ziah ang batang babae ay kaagad siyang nagulat. Ang batang iyon ay tila pamilyar sa kaniya, ang itsura nito, ang mga mata nito ay may pagkakahawig sa isang taong kilala niya. Nakaramdam siya ng kab
Chapter 114Nang makaalis na sila Ziah sa mansion ay nisip niyang hindi hinahanap ni Tita Beatrix si Braxien. Nakakapagtaka lahat ng sinabi nito pati na ang ikinikilos. Bilang Ina ay dapat nag aalala ka para sa anak mo at gagawin mo ang lahat para makita mo ito. But seeing her like that, parang napaka chill nito at wala lang sa kaniya kung nawawala ito o kung namatay nga talaga.Inihinto niya ang sasakyan sa gilid ng kalsada at humarap kay Zhen."Alam mo naman siguro na mali ang ginawa mong paglalayas hindi ba?" napatango naman si Zhen. "Nag aalala sayo ang Lolo at Lola mo at pati na rin ako. We can talk about it first naman 'di ba? It's just that you ignore me all the time kaya hindi ko masabi sabi sa'yo noon pa.""I'm sorry, Mommy. Akala ko kasi posible na ako ang makahanap kay Daddy."Napabuntong hininga si Ziah."I have to tell you a secret. It's a secret
Chapter 113Braxien."Ang akala namin ay nawala o naligaw ka na, ibinalita na lamang sa amin ni Fernan na hindi ka na nila nakita matapos mong tumugtog no'ng isang gabi," nag aalalang sambit ni Margie nang salubungin ako nito.Hindi ako makatingin ng maayos dito. Kailangan kong mapagpanggap na wala pa rin akong naaalala. After all, ayokong masira ang pangako ko sa kanila. Mabilis naman akong sinalubong ng yakap ni Kiko habang umiiyak ito."Mabuti Itay, at nakauwi ka na. Sobrang nag aalala kami ni Inay sa iyo," sambit naman nito.Sa sandaling iyon ay natulos ako sa kinatatayuan ko. He just called me like I'm his father. Nakakalambot ng puso at the same time ay ramdam na ramdam ko na napamahal na sa'kin ang batang ito.Mukhang kinakailangan ko ng matinding pagpapanggap. Bahagya akong ngumiti saka lumuhod upang magpantay kami ni Kiko. Kaya siguro kalmado at pami
Chapter 112Pabalik na sana si Severo sa kwartong tinutuluyan upang magpahinga dahil bukas ay uuwi na siya kila Margie, ngunit naantala ang paglalakad niya nang makita niya ang isang wallet mula sa lugar kung saan bumagsak ang babae. Pinulot niya iyon saka sandaling pinagmasdan bago buksan.Nakita niya ang litrato ng babaeng nahimatay kanina lang at katabi nito ang isang bata lalaki. Napakunot nang bahagya si Severo dahil ang batang nasa litrato ay tila kahawig niya. Hindi na lamang niya pinansin ito at sa halip ay naglakad patungo sa fromt desk ng kwartong tinutuluyan nito."Ah, may isasauli lang po sana ako, naiwan po ito ng babaeng nahimatay kanina," sambit niya.Kasabay ni Severo sa counter ang ilan pang mga tao. Narinig ni Dasha na binanggit nito na may nahimatay. Madali siyang kinutuban dahil kanina pa nila hinahanap si Ziah."Kuya, saan po banda
Chapter 111"Hey, are you alone? Nasaan na ang mga kaibigan mo?"Nawala sa paningin ni Ziah ang dalawang babae nang sumulpot sa harapan niya si Travis. Naiilang na tiningnan niya ito saka ngumiti. Hanggang sa huling sulyap ay hinabol niya pa ang dalawa ng tingin hanggang sa hindi na niya ito nakita."Sino yung tinitingnan mo? You looks so interested to them," sambit muli ni Travis.Napayuko ng bahagya si Ziah saka ininom ang alak na nasa baso niya."Wala iyon, akala ko ay kakilala ko, akala ko lang pala."She turned around trying to get away with Travis. Ayaw niya muna itong makasama lalo na't nagiging usapan ng mga katrabaho niya ang ugnayan nila. Ang iba ay hindi lang magkaibigan ang tingin sa kanilang dalawa kun'di mag jowa!At saan naman nila nakuha ang gano'ng pag iisip?"I'm sorry, ku