CHAPTER THIRTY-NINE
Braxien's POV
Naabutan kong nakaupo si Ziah sa labas ng kotse. Halos para bang wala ito sa sarili, tuloy-tuloy ang mga luha nito ngunit nakatulala at mababakas sa mukha ang sakit at galit. And it's f*cking hurt to see her like this.
Mabilis ko itong itinayo at saka niyakap.
"B-Braxien, si Mama..." naiiyak na sambit nito.
"Ssshh, everything will be okay, nandito ako sa tabi mo. I won't leave you."
Tumango ito senyales na kahit papaano ay naiintindihan niya pa rin ako. Hindi ko lubos isipin na ganito ang mangyayari ngayong araw. Sa totoo lang nagulat din ako sa ginawang pagsuntok sa'kin kanina. I don't know him, but what I heard earlier ito ay si Lieutenant Galvez. Ito ang tumulong sa kaniya noong nakulong siya.
I should thank him for what his done, but making Ziah's cry and feel the pain. Parang gust
CHAPTER FOURTYZiah's POVKahit malayo ang isip ko ay nakikita ko naman ang nangyayari sa paligid ko. Sa isang malaking white mansion kami ibinaba ng limousine na sinakyan namin. Hawak hawak ni Braxien ang kanang kamay ko at hindi nito binibitawan. Alam kong nag aalala siya para sa'kin."Maligayang pagbabalik, Master Braxien!" nakayukong pagbati ng mga katulong pagpasok namin sa loob ng malaking mansion."Hello!" pagbati naman ni Zhen nang nakangiti."Thank you, everyone. So we're here to relax and to have fun. I will introduce you whom with me."Ipinulupot ni Braxien ang kanang braso niya sa bewang ko at hinawakan naman ang kamay ni Zhen sa kaliwa. I also holding Pamela's hand in my right side."This is my fiance, Ziah, our son, Zhen, and Pamela, Harley's daughter. Treat them like how you treat me.""Yes, Master."
CHAPTER FOURTY-ONEZiah's POVMaaga akong nagising kinabukasan. Napagdisisyunan ko ngayong araw na huwag muna isipin ang nangyari kahapon. Katulad na lamang ng sinabi ni Braxien, ay kailangan ko ng oras para mag-isip. At ang oras na 'yon ay gagamitin ko sa pag stay namin dito sa mansion nila sa Bicol."Phina, pakiabot naman ng chicken soup."Masaya nitong inabot sa'kin ang mangkok na naglalaman ng chicken soup habang ang mayordoma naman na si Ate Beth, ay hindi mapakali. Nang magising kasi ako ng maaga ay ako na ang nagpresintang magluto. Ang ilan sa katulong ay nag alangan ngunit sinabi ko sa kanilang hindi naman sila mapapagalitan ni Braxien."Naku, Lady Ziah, magdahan dahan po kayo sa pagkilos."Napansin pala nito ang medyo nagbabalat na paso sa braso ko. Ito yung natapunan ng mainit na kape sa coffee shop, ngayon ay pagaling na at nagbabalat. Nang makwento ko sa kaniya ang nangyari ay mas kinabahan lalo ito.Kagabi, nang mag
CHAPTER FOURTY-TWOZiah's POVI step forward, para makalayo sa pagkakayakap niya. I hold my breath. Hindi rumehistro ang sinabing kataga ni Braxien sa'kin. Ngunit, paulit-ulit 'yon sa aking pandinig. He want us to married? Tama ba ang pagkakadinig ko?"Hey, are you okay?" he asked, while his hand massaging my back."Auh, are you serious?" I aksed. Of course I need to clarify clearly things now.Hindi na dapat tulad noon na naiiwan akong clueless at hindi nasasagot ang mga tanong ko. Since, I decided to fix our relationship, gusto ko na maayos at pulido ang bawat disisyon namin. I want to marry him, of course! But I don't want to hurry, ayokong ikasal ng buntis ako."Why? Ayaw mo ba? Hindi naman kita pipilitin kung ayaw mo. I just want to make sure na handa ka sa oras na magpapakasal tayo, at hindi ako tatanggap ng salitang 'no', alam mo 'yan," nakangiti
CHAPTER FOURTY-THREE Braxien POV Hindi ko alam kung anong gagawin ko nang marinig ko ang paghikbi ni Ziah. Mabuti na lang at hindi pa malalim ang tulog ko. Lalo pa akong namroblema nang ayaw nito sabihin kung anong dahilan ng pag-iyak. Ngayong alam ko na ay hindi ko rin naman alam kung saan at paano ako makakakuha ng gusto nitong kainin. Like what he heck, sampalok na hilaw in the middle of the night? And then strawberry ice cream ang sawsawan? Great! Nasa Bicol kami and I don't know where to find that one in this province! "Ano ho bang problema, Master Braxien?" pupungay-pungay ang mga mata na tanong ni Butler Melchior. Hinilot ko ang aking sintido. "We need to find, sampalok na hilaw at strawberry ice cream." Natulala naman sa'kin ang lahat. That's Ziah's want, apparently that's the baby's want. And alam kong hindi ko pwed
CHAPTER FOURTY-FOURBraxien's POVNagsimula na kaming bumalik ni Fellion sa mansion. Nang dumating kami ay sumalubong sa amin ang nag aalalang mukha ni Ate Beth. Mabilis akong bumaba ng kotse at gano'n din si Fellion."Master Braxien, hindi po tumitigil sa pag-iyak si Lady Ziah. Inayawan niya ang lahat ng ice cream na dala kanina."Muli kong kinuha ang cellphone sa bulsa ko at idinial ang number ni Paolo. Sh*t, hindi talaga pwedeng hindi makuha ni Ziah ang gusto nitong kainin."Moron, where are you?" salubong ko sa kabilang linya."Wow, ah? Nakakahiya naman at minamadali mo pa ako?!" sigaw nito."If Ziah, will be mad at me. It is because of you, ang tagal mo. At hindi talaga ako magdadalawang isip na sabihin kay Hannahㅡ""Oo na! Sobrang tuso mong hayop ka!""Sending my middle finger, Saavedra!" ri
CHAPTER FOURTY-FIVEBraxien's POVWala akong nagawa kun'di ang umupo sa tapat ni Ziah. Ang dalawang mokong ay nakangiti ng tila ba may naisip pang hindi magandang plano. Humanda talaga sa'kin ang dalawang ito bukas.Sinimulan ni Ziah tanggalan ng balat ang sampalok. Nakangiti ito habang ginagawa 'yon, kaya kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko. At least, I know na naibigay ko ang gusto niya.Nang matapos balatan ang sampalok ay isinawsaw na nito sa strawberry ice cream. Kaming apat ay halos sa kaniya lang muna nagkatingin. Gusto naming makita ang reaction ng mukha niya kung masarap ba o hindi."Uhmmm!" nakapikit ito. "Ang sarap! This is so awesome! Hindi ko akalain na masarap pala kapag pinagsama ang sampalok ay strawberry ice cream!" bulalas nitong sambit.Nagkatinginan kaming apat bago lumunok ng laway. Si Matthew ang sumunod na kumain. I just want to c
CHAPTER FOURTY-SIXPaolo's POVHalos sabay lang kami ni Mike na lumabas ng comfort room. Nang makita namin na wala na sila Ziah sa dining area ay mabilis kaming tumakbo patungo sa kitchen. Kailangan namin uminom ng maraming tubig dahil pakiramdam ko ay nawalan na ako ng tubig sa katawan.Grabe, iba talaga ang lasa ng kinain namin. Siguradong hindi maniniwala si Mommy kapag nalaman nito kung anong kinain ko. At sigurado rin akong malilintikan ako, dahil tiyak na mag-aalala rin 'yon. Kaya mas mabuti na lang na hindi nito alam. Kaysa, mag over react ito at gawin nanaman akong batang akala mo'y pitong taong gulang palang. Ang hindi niya alam, kaya ko nang gumawa ng bata ngayon.Naalala ko naman bigla si Adrielle. Napailing ako, that woman make me crazy. She's my sister's best friend at ang lakas ng loob na lapitan ako at magtapat ng nararamdaman. Kaya hindi ko naman talaga kasalanan na may nangyari sa'mi
CHAPTER FOURTY-SEVENZiah’s POVNaalimpungatan ako dahil sa tama ng sikat ng araw sa’king mukha. Tumalikod ako at humarap sa kabilang side ng kama. Kinapa ko ang side na ‘yon upang malaman kung naroon pa si Braxien, ngunit wala kong katawan na nahawakan.Kaagad naman akong napangiti nang maalala ang nangyari kagabi. Nakain ko ang gusto ng baby ko kaya sobrang gaan sa pakiramdam at the same time hindi rin mabigat sa dibdib. Hinimas ko ang tiyan ko. Kung minsan kasi ay talagang nararamdaman ko ang pag galaw nito sa loob, kaya nakakaramdam ako ng kaunting kirot.The pregnancy thing… is the best feeling I’ve ever felt. Katulad na lamang ng ipagbuntis ko si Zhen. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit ang ibang lalaki ay pinagsasawalang bahala lamang ang pagbubuntis ng kanilang asawa. Mabuti na lang talaga at si Braxien ang nakilala ko.And that part is t
Chapter 119Mabilis na isinugod si Braxien sa hospital. Halos hindi na malaman ni Ziah ang gagawin niya. Natatakot aiyang baka tuluyan na itong mawala sa kaniya. Hindi niya kakayanin. Gusto niyang bumawi dito lalo pa't nagkamali siya na noon.Isinisi niya rito ang nangyaring ang Mommy naman pala nito ang may gawa. Dinala rin ang Mommy nito sa hospital ngunit dead on arrival na ito. Maraming mga pulis ang nagtamo ng sugat. At nalaman rin niya na wala na ring buhay sila Celline at Liyanna.Pumunta siya sa libing ng mga ito. Naisip niya na kahit anong kasamaan ang gawin ng isnag tao ay hindi maiaalis ang parteng may mabuting puso katulad na lamang ng magkaibigan na ito. Napatawad na niya ang mga ito at ayaw na niya na magtanim pa ng sama ng loob sa mga ito. Hindi na niya dadalhin pa sa future ang hatred sa puso niya. After all, ay kasama naman na niya ang mga anak niya.After
Chapter 118Beatrix.Tinipon lahat ni Beatrix ang tauhan niya dahil sooner or later ay tiyak na mahahanap sila ni Braxien. At hindi niya hahayaan iyon! Hindi sa ganito dapat matapos ang lahat.Nakaplano na lahat mula sa umpisa. Hindi sa wala lang mapupunta ang pinaghirapan niya. Sinakripisyo niya ang buhay ng asawa niya. Sinakripisyo niya ang buhay ng panganay niya na anak para maging perpekto at karapat dapat si Braxien sa lahat ng yaman nila.Sobrang layo na ng narating niya at hindi siya papayag na sa huli ay maging abo lang ang lahat ng ito. Titiyakin niyang mangyayari ang gusto niya. Ang sunod na mamamahala sa company ay si Zhen!Sigurado siya na nakuha na ito ng mga taong inutusan niya. Kahit mawala na sa buhay niya si Braxien ay ayos lang. Kung kapalit nito si Zhen. Napangisi siya saka ininom ang wine sa baso. Nakakamangha nga at buhay pa si Bra
Chapter 117Bahagya na lamang napangiti si Margie dahil kahit papaano bago pa lumalim ang nararamdaman niya jay Braxien ay lalayo na ito. Alam niya rin naman na sobrang mahal pa nito si Ziah. At isa pa, kung maaayos ang pamilya nito ay mas matutuwa siya dahil walang tao ang gugustuhin ang broken family. Mabuti na lang at naintindihan ni Kiko, at ito na lang ang iniimbitahan na lumuwas ng Manila para magkalaro pa ito ni Zhen.Hindi na rin napigilan pa ni Ziah ang pagsama sa kanila ni Braxien kahit naiilang ay nagawa niya pa rin matulog habang nasa byahe. Talagang napuyat ay napagod siya. Hindi nga niya alam kung kaya niya oang pumasok ngayon, baka tumawag na lanabg siya sa opisina.Nang makauwi sila ay nagpaalam na rin si Braxien na babalik ito sa sariling mansion. Doon ay napagkasunduan nilang mananatili si Zhen doon. Kahit hindi naman sabihin ni Braxien ay alam niyang gusto nitong panagutan ang nangyari sa
Chapter 116"Kamusta?"Nagulat si Ziah sa biglaang pag sulpot ni Braxien kaya mabilis siyang nah iwas ng tingin. Napakuyom siya ng kamao sa isipin na narito lamang siya para sa anak nila. Hanggat maaari ay ayaw niya itong makausap."I'm good, hopefully ikaw rin," tugon niya.Nahagip ng peripheral vision niya ang mga tattoo nito sa braso. Sa ilang beses niyang nakita ito ay ngayon niya lanang iyon napansin. Napatingin siya sa mukha nito at doon ay nakita niya ang peklat na nagmula sa hiwa, na siya ang may gawa.Tuluyan na siyang nailang dahil pakiramdam niya may possibility na magbalik ang masakit na alaala ng nakaraan."Pasensya ka na kung medyo nahuli ako ng dating, hindi ko naman alam na ako pala si Braxien nang gabing magkausap tayo. Nawalan ako ng alaala. Noong niligtas kita doon nagbalik lahat. At huwag kabg mag alala wala naman akong
Chapter 115Ngayong araw planong puntahan nila Ziah si Braxien but suddenly she received a text messages na magpunta siya sa coffee shop malapit sa building nila. Ito yung coffee shop na may unicorn ang theme. Sa isiping si Liyanna ang nag text no'n ay hindi siya nag alinlangan pumunta. It seems like may okasyon sa lugar na iyon dahil masyadong maraming bata.As she waiting for something or for someone, pinanuod niyang maglaro ang mga bata. Tuwang-tuwa si Ziah lalo pa't maraming mga bata ang naglalaro. Naokyupahan ng mga ito ang oras niya, at para bang gumaan ang pakiramdam niya."Miss, puwede mo po ba ako samahan sa cr? Nawiwi na po ako, ih. Wala pa si Yaya, kasama po si Kuya Jackson, ih."Nang tingnan ni Ziah ang batang babae ay kaagad siyang nagulat. Ang batang iyon ay tila pamilyar sa kaniya, ang itsura nito, ang mga mata nito ay may pagkakahawig sa isang taong kilala niya. Nakaramdam siya ng kab
Chapter 114Nang makaalis na sila Ziah sa mansion ay nisip niyang hindi hinahanap ni Tita Beatrix si Braxien. Nakakapagtaka lahat ng sinabi nito pati na ang ikinikilos. Bilang Ina ay dapat nag aalala ka para sa anak mo at gagawin mo ang lahat para makita mo ito. But seeing her like that, parang napaka chill nito at wala lang sa kaniya kung nawawala ito o kung namatay nga talaga.Inihinto niya ang sasakyan sa gilid ng kalsada at humarap kay Zhen."Alam mo naman siguro na mali ang ginawa mong paglalayas hindi ba?" napatango naman si Zhen. "Nag aalala sayo ang Lolo at Lola mo at pati na rin ako. We can talk about it first naman 'di ba? It's just that you ignore me all the time kaya hindi ko masabi sabi sa'yo noon pa.""I'm sorry, Mommy. Akala ko kasi posible na ako ang makahanap kay Daddy."Napabuntong hininga si Ziah."I have to tell you a secret. It's a secret
Chapter 113Braxien."Ang akala namin ay nawala o naligaw ka na, ibinalita na lamang sa amin ni Fernan na hindi ka na nila nakita matapos mong tumugtog no'ng isang gabi," nag aalalang sambit ni Margie nang salubungin ako nito.Hindi ako makatingin ng maayos dito. Kailangan kong mapagpanggap na wala pa rin akong naaalala. After all, ayokong masira ang pangako ko sa kanila. Mabilis naman akong sinalubong ng yakap ni Kiko habang umiiyak ito."Mabuti Itay, at nakauwi ka na. Sobrang nag aalala kami ni Inay sa iyo," sambit naman nito.Sa sandaling iyon ay natulos ako sa kinatatayuan ko. He just called me like I'm his father. Nakakalambot ng puso at the same time ay ramdam na ramdam ko na napamahal na sa'kin ang batang ito.Mukhang kinakailangan ko ng matinding pagpapanggap. Bahagya akong ngumiti saka lumuhod upang magpantay kami ni Kiko. Kaya siguro kalmado at pami
Chapter 112Pabalik na sana si Severo sa kwartong tinutuluyan upang magpahinga dahil bukas ay uuwi na siya kila Margie, ngunit naantala ang paglalakad niya nang makita niya ang isang wallet mula sa lugar kung saan bumagsak ang babae. Pinulot niya iyon saka sandaling pinagmasdan bago buksan.Nakita niya ang litrato ng babaeng nahimatay kanina lang at katabi nito ang isang bata lalaki. Napakunot nang bahagya si Severo dahil ang batang nasa litrato ay tila kahawig niya. Hindi na lamang niya pinansin ito at sa halip ay naglakad patungo sa fromt desk ng kwartong tinutuluyan nito."Ah, may isasauli lang po sana ako, naiwan po ito ng babaeng nahimatay kanina," sambit niya.Kasabay ni Severo sa counter ang ilan pang mga tao. Narinig ni Dasha na binanggit nito na may nahimatay. Madali siyang kinutuban dahil kanina pa nila hinahanap si Ziah."Kuya, saan po banda
Chapter 111"Hey, are you alone? Nasaan na ang mga kaibigan mo?"Nawala sa paningin ni Ziah ang dalawang babae nang sumulpot sa harapan niya si Travis. Naiilang na tiningnan niya ito saka ngumiti. Hanggang sa huling sulyap ay hinabol niya pa ang dalawa ng tingin hanggang sa hindi na niya ito nakita."Sino yung tinitingnan mo? You looks so interested to them," sambit muli ni Travis.Napayuko ng bahagya si Ziah saka ininom ang alak na nasa baso niya."Wala iyon, akala ko ay kakilala ko, akala ko lang pala."She turned around trying to get away with Travis. Ayaw niya muna itong makasama lalo na't nagiging usapan ng mga katrabaho niya ang ugnayan nila. Ang iba ay hindi lang magkaibigan ang tingin sa kanilang dalawa kun'di mag jowa!At saan naman nila nakuha ang gano'ng pag iisip?"I'm sorry, ku