CHAPTER FOURTY-SEVEN
Ziah’s POV
Naalimpungatan ako dahil sa tama ng sikat ng araw sa’king mukha. Tumalikod ako at humarap sa kabilang side ng kama. Kinapa ko ang side na ‘yon upang malaman kung naroon pa si Braxien, ngunit wala kong katawan na nahawakan.
Kaagad naman akong napangiti nang maalala ang nangyari kagabi. Nakain ko ang gusto ng baby ko kaya sobrang gaan sa pakiramdam at the same time hindi rin mabigat sa dibdib. Hinimas ko ang tiyan ko. Kung minsan kasi ay talagang nararamdaman ko ang pag galaw nito sa loob, kaya nakakaramdam ako ng kaunting kirot.
The pregnancy thing… is the best feeling I’ve ever felt. Katulad na lamang ng ipagbuntis ko si Zhen. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit ang ibang lalaki ay pinagsasawalang bahala lamang ang pagbubuntis ng kanilang asawa. Mabuti na lang talaga at si Braxien ang nakilala ko.
And that part is t
CHAPTER FOURTY-EIGHT Ziah’s POV “Kahit saang lugar pa ‘yan, ang mahalaga ay sa’yo ako ikakasal.” Sa sinabi kong iyon ay kaagad na namula ang tainga ni Braxien. Hindi na ako magtataka kung bakit nangyari ‘yon. Ganito siya sa tuwing may sinasabi akong hindi niya inaasahan na marinig. At gano’n rin naman ako sa kaniya. “Right, inaasahan ko naman na sasabihin mo ‘yan,” tumingin ito sa ibang direksyon at saka huminga ng malalim. “But not now, kung minsan ay talagang walang preno ang bibig mo.” Napangiti ako. “Why? May nasabi ba akong mali?” tanong ko habang ang aking kamay ay hawak na niya ngayon. “Wala namang mali sa sinabi mo. Walang mali sa’yo lahat tama, dahil noong nakilala kita, nagbago ang pananaw ko sa buhay,” muli nitong hinawakan ang magkabilaang pisngi ko. “I love it when you look at me with that smile on your face, Honey.”
CHAPTER FOURTY-NINE Ziah’s POV Wala ako sa sariling umakyat patungo sa hagdan hanggang sa makarating ako sa kwartong aming panunuoran. Doon ay nakita ko si Braxien na nakangiti habang nakikipaglaro kay Zhen at Pamela. Walang bakas na problema o kahit tinatago man lang ang mga mata nito. “Oh, nandiyan ka na pala,” biglang sambit ni Braxien nang makita ako. “Auh, Oo,” tugon ko. Ang dalawang bata ay nakangiting tumingin sa’kin. Bago pa ako lapitan ng mga ito ay kaagad kong ikinalma ang sarili ko. Hindi dapat nila mapansin ang pagkabalisa ko lalo na ni Braxien. Ayokong mag assume kaagad sa nabasa ko, hindi naman sapat na ebidensya ‘yon dahil sa unknown number nanggaling ang mensahe na ‘yon. Hahayaan kong si Braxien mismo ang magsabi sa’kin. Habang nanunuod ay hindi ko mapigilan ang titigan si
CHAPTER FIFTYZiah’s POVNang makapasok kami ni Zhen ng mansion ay kaagad akong natungo sa kwarto namin. Inis kong sinarado ang pinto at nagpunta sa veranda upang silipin sila sa ibaba. Ngunit wala na ito sa labas, mukhang pumasok na rin ang mga ito sa loob.At yung babae kaya ay pumasok din? Siguro dahil kasama ito nila Harley.Sino kaya ang babae na ‘yon? Bakit kung makayakap siya kay Braxien ay parang sobrang close sila? At ang mga ngiti niya, may ibig-sabihin ang mga ngiti niya habang nakatitig kay Braxien.Bwiset!Wala akong magawa kaya kinuha ko na lamang ang laptop na narito sa kwarto at kaagad na tinawagan ko si Vivi. Wala rin naman akong ibang makakusap, ang phone ko ay naiwan ko sa mansion ni Braxien. Ang akala ko kasi ay pagkagaling sa bahay nila Mama ay makakabalik din kami kaagad ng mansion.“Hoy, baba
CHAPTER FIFTY-ONE Braxien’s POV “Kahit na wala na para sa akin ‘yon, paano naman kay Xianxi? Alam naman nating dalawa kung ano ang nararamdaman niya para sa’kin,” nakakunot kong sambit kay Harley. I didn’t know the reason why Xianxi is going here in hacienda. Ni-wala akong sinabihan kahit pa mga kamag-anak namin dito. “Okay, I’ll try to talk to her na sana ay maintindihan niya ang sitwasyon mo,” paninigurado ni Harley at lumabas na ito ng kwarto. This is another problem. I know na nagalit si Ziah nang yakapin ako ni Xianxi. Hindi maitatanggi ‘yon matapos magbitaw nito ng salitang kahit ako ay hindi ko rin inaaasahan. Xianxi is our childhood friend dito sa Bicol, muntik na kaming maikasal noong tumungtong kami ng high school dahil sa request niya sa kaniyang mga magulang. Simula pagkabata pa lamang kasi ay umamin na ito sa akin na may pagtingin siy
CHAPTER FIFTY-TWOZiah's POV"Oh, natahimik kayo bigla?" muli nitong tanong at dumako sa akin ang paningin nito. "And who's this gorgeous, Lady?" lumakad ito dahan-dahan papalapit sa'kin. "Stay away from her, Benjie," madiing sambit ni Braxien.Nagkibit-balikat lamang ang lalaki saka marahan akong tiningnan."Oh, she's pregnant?" He chuckled. "Of course, my cousin is the Father," sabay tingin nito kay Braxien.P—pinsan siya ni Braxien?Naningkit ang mga matang tinitigan ako nito, kaya bahagya akong napaatras. Hindi ko alam kung bakit para bang bigla akong nakaramdam ng kaba. Napatingin ako kay Braxien na ngayon ay mabilis na tumayo at hinawakan ako sa braso."Go to our room, since tapos ka na rin naman na kumain. Susunod ako pagkatapos namin mag usap."
CHAPTER FIFTY-THREE Braxien's POV Seeing her wearing that bathing suit is making me insane. This is torture! Sinabi ko ng ayokong makikita ng ibang lalaki ang mga bagay na ako lang dapat ang makakakita. But she insisted! Napakatigas ng ulo, she want that to wear dahil gusto niya lang, period at tapos ang usapan. Ngayon ay hindi ko tuloy maialis ang paningin ko sa kaniya na kung minsan ay nahuhuli ko pa na nakatingin rin si Benjie. That asshole! subukan niya lang pagnasahan si Ziah and I will deliver him to his death. "Hey, baka matunaw naman si Ziah niyan," saad ni Harley. Napailing ako. "Hindi ko siya kaya, she's the big boss here. Kahit anong gawin at pagtaas ng boses ko, kapag gusto niya ay walang makakapigil." Nakatingin pa rin ako kay Ziah na kasalukuyang nakikipaglaro ng bola kay Zhen at Pamela sa pool.
CHAPTER FIFTY-FOUR Ziah's POV “Mahal mo pa ba si Braxien?” tanong ni Benjie kay Xianxi. Para akong nabuhusan ng malamig na tubig sa itinanong niyang 'yon. Hindi ba siya makaisip ng ibang tanong? Nananadya ba talaga sila? Nakita kong napangisi si Xianxi at kaagad na bumaling ang tingin kay Braxien. Napalitan ito ng isang matamis na ngiti saka umayos ng pagkakaupo at muling tumitig kay Braxien. Don’t tell me… “Alam kong narinig niyo na ang kasabihang, 'first love, never die'.” panimula nito. “And since I was five years old I know in my self na gusto ko si Braxien. Time goes by, it turn out I love him na pala,” at para bang kinikilig itong tinakpan ang bibig niya. “So for the question… yes I still love him,” walang pag-aalinlangang sambit nito. Tsk. Ang dami pang sinabi, mahal pa rin naman pala niya si Braxien. At least ngayon
CHAPTER FIFTY-FIVEZiah’s POVKatulad nga ng inaasahan ko ay nagmaktol si Braxien na para bang bata. Halos gawin nito ang lahat ng makakaya niya para makumbinsi ako nito na katabi ko siyang matulog mamayang gabi. At talagang pinahirapan ko siya dahil hindi naman kasi tamang basta na lang siya maniniwala kay Xianxi.Kapalit ng pagpapatawad ko sa kaniya ay sinabi ko sa kaniyang manghingi rin siya ng tawad kay Benjie. At wala naman na itong nagawa pa kun’di sundin ako dahil kapalit no’n ay makakatabi ko siya matulog. Pilit kong pinag-aayos ang dalawa kahit pa sabihing may hindi maganda silang nakaraan.“Thank you so much, Ziah,” sambit ni Christaline matapos bumitaw nito sa pagkakayakap.“You are always welcome. Mami-miss ko kayo, lalo na si Pamela,” at pinisil ko ang pisngi nito.Ngayong araw na sila aalis dahil kailang
Chapter 119Mabilis na isinugod si Braxien sa hospital. Halos hindi na malaman ni Ziah ang gagawin niya. Natatakot aiyang baka tuluyan na itong mawala sa kaniya. Hindi niya kakayanin. Gusto niyang bumawi dito lalo pa't nagkamali siya na noon.Isinisi niya rito ang nangyaring ang Mommy naman pala nito ang may gawa. Dinala rin ang Mommy nito sa hospital ngunit dead on arrival na ito. Maraming mga pulis ang nagtamo ng sugat. At nalaman rin niya na wala na ring buhay sila Celline at Liyanna.Pumunta siya sa libing ng mga ito. Naisip niya na kahit anong kasamaan ang gawin ng isnag tao ay hindi maiaalis ang parteng may mabuting puso katulad na lamang ng magkaibigan na ito. Napatawad na niya ang mga ito at ayaw na niya na magtanim pa ng sama ng loob sa mga ito. Hindi na niya dadalhin pa sa future ang hatred sa puso niya. After all, ay kasama naman na niya ang mga anak niya.After
Chapter 118Beatrix.Tinipon lahat ni Beatrix ang tauhan niya dahil sooner or later ay tiyak na mahahanap sila ni Braxien. At hindi niya hahayaan iyon! Hindi sa ganito dapat matapos ang lahat.Nakaplano na lahat mula sa umpisa. Hindi sa wala lang mapupunta ang pinaghirapan niya. Sinakripisyo niya ang buhay ng asawa niya. Sinakripisyo niya ang buhay ng panganay niya na anak para maging perpekto at karapat dapat si Braxien sa lahat ng yaman nila.Sobrang layo na ng narating niya at hindi siya papayag na sa huli ay maging abo lang ang lahat ng ito. Titiyakin niyang mangyayari ang gusto niya. Ang sunod na mamamahala sa company ay si Zhen!Sigurado siya na nakuha na ito ng mga taong inutusan niya. Kahit mawala na sa buhay niya si Braxien ay ayos lang. Kung kapalit nito si Zhen. Napangisi siya saka ininom ang wine sa baso. Nakakamangha nga at buhay pa si Bra
Chapter 117Bahagya na lamang napangiti si Margie dahil kahit papaano bago pa lumalim ang nararamdaman niya jay Braxien ay lalayo na ito. Alam niya rin naman na sobrang mahal pa nito si Ziah. At isa pa, kung maaayos ang pamilya nito ay mas matutuwa siya dahil walang tao ang gugustuhin ang broken family. Mabuti na lang at naintindihan ni Kiko, at ito na lang ang iniimbitahan na lumuwas ng Manila para magkalaro pa ito ni Zhen.Hindi na rin napigilan pa ni Ziah ang pagsama sa kanila ni Braxien kahit naiilang ay nagawa niya pa rin matulog habang nasa byahe. Talagang napuyat ay napagod siya. Hindi nga niya alam kung kaya niya oang pumasok ngayon, baka tumawag na lanabg siya sa opisina.Nang makauwi sila ay nagpaalam na rin si Braxien na babalik ito sa sariling mansion. Doon ay napagkasunduan nilang mananatili si Zhen doon. Kahit hindi naman sabihin ni Braxien ay alam niyang gusto nitong panagutan ang nangyari sa
Chapter 116"Kamusta?"Nagulat si Ziah sa biglaang pag sulpot ni Braxien kaya mabilis siyang nah iwas ng tingin. Napakuyom siya ng kamao sa isipin na narito lamang siya para sa anak nila. Hanggat maaari ay ayaw niya itong makausap."I'm good, hopefully ikaw rin," tugon niya.Nahagip ng peripheral vision niya ang mga tattoo nito sa braso. Sa ilang beses niyang nakita ito ay ngayon niya lanang iyon napansin. Napatingin siya sa mukha nito at doon ay nakita niya ang peklat na nagmula sa hiwa, na siya ang may gawa.Tuluyan na siyang nailang dahil pakiramdam niya may possibility na magbalik ang masakit na alaala ng nakaraan."Pasensya ka na kung medyo nahuli ako ng dating, hindi ko naman alam na ako pala si Braxien nang gabing magkausap tayo. Nawalan ako ng alaala. Noong niligtas kita doon nagbalik lahat. At huwag kabg mag alala wala naman akong
Chapter 115Ngayong araw planong puntahan nila Ziah si Braxien but suddenly she received a text messages na magpunta siya sa coffee shop malapit sa building nila. Ito yung coffee shop na may unicorn ang theme. Sa isiping si Liyanna ang nag text no'n ay hindi siya nag alinlangan pumunta. It seems like may okasyon sa lugar na iyon dahil masyadong maraming bata.As she waiting for something or for someone, pinanuod niyang maglaro ang mga bata. Tuwang-tuwa si Ziah lalo pa't maraming mga bata ang naglalaro. Naokyupahan ng mga ito ang oras niya, at para bang gumaan ang pakiramdam niya."Miss, puwede mo po ba ako samahan sa cr? Nawiwi na po ako, ih. Wala pa si Yaya, kasama po si Kuya Jackson, ih."Nang tingnan ni Ziah ang batang babae ay kaagad siyang nagulat. Ang batang iyon ay tila pamilyar sa kaniya, ang itsura nito, ang mga mata nito ay may pagkakahawig sa isang taong kilala niya. Nakaramdam siya ng kab
Chapter 114Nang makaalis na sila Ziah sa mansion ay nisip niyang hindi hinahanap ni Tita Beatrix si Braxien. Nakakapagtaka lahat ng sinabi nito pati na ang ikinikilos. Bilang Ina ay dapat nag aalala ka para sa anak mo at gagawin mo ang lahat para makita mo ito. But seeing her like that, parang napaka chill nito at wala lang sa kaniya kung nawawala ito o kung namatay nga talaga.Inihinto niya ang sasakyan sa gilid ng kalsada at humarap kay Zhen."Alam mo naman siguro na mali ang ginawa mong paglalayas hindi ba?" napatango naman si Zhen. "Nag aalala sayo ang Lolo at Lola mo at pati na rin ako. We can talk about it first naman 'di ba? It's just that you ignore me all the time kaya hindi ko masabi sabi sa'yo noon pa.""I'm sorry, Mommy. Akala ko kasi posible na ako ang makahanap kay Daddy."Napabuntong hininga si Ziah."I have to tell you a secret. It's a secret
Chapter 113Braxien."Ang akala namin ay nawala o naligaw ka na, ibinalita na lamang sa amin ni Fernan na hindi ka na nila nakita matapos mong tumugtog no'ng isang gabi," nag aalalang sambit ni Margie nang salubungin ako nito.Hindi ako makatingin ng maayos dito. Kailangan kong mapagpanggap na wala pa rin akong naaalala. After all, ayokong masira ang pangako ko sa kanila. Mabilis naman akong sinalubong ng yakap ni Kiko habang umiiyak ito."Mabuti Itay, at nakauwi ka na. Sobrang nag aalala kami ni Inay sa iyo," sambit naman nito.Sa sandaling iyon ay natulos ako sa kinatatayuan ko. He just called me like I'm his father. Nakakalambot ng puso at the same time ay ramdam na ramdam ko na napamahal na sa'kin ang batang ito.Mukhang kinakailangan ko ng matinding pagpapanggap. Bahagya akong ngumiti saka lumuhod upang magpantay kami ni Kiko. Kaya siguro kalmado at pami
Chapter 112Pabalik na sana si Severo sa kwartong tinutuluyan upang magpahinga dahil bukas ay uuwi na siya kila Margie, ngunit naantala ang paglalakad niya nang makita niya ang isang wallet mula sa lugar kung saan bumagsak ang babae. Pinulot niya iyon saka sandaling pinagmasdan bago buksan.Nakita niya ang litrato ng babaeng nahimatay kanina lang at katabi nito ang isang bata lalaki. Napakunot nang bahagya si Severo dahil ang batang nasa litrato ay tila kahawig niya. Hindi na lamang niya pinansin ito at sa halip ay naglakad patungo sa fromt desk ng kwartong tinutuluyan nito."Ah, may isasauli lang po sana ako, naiwan po ito ng babaeng nahimatay kanina," sambit niya.Kasabay ni Severo sa counter ang ilan pang mga tao. Narinig ni Dasha na binanggit nito na may nahimatay. Madali siyang kinutuban dahil kanina pa nila hinahanap si Ziah."Kuya, saan po banda
Chapter 111"Hey, are you alone? Nasaan na ang mga kaibigan mo?"Nawala sa paningin ni Ziah ang dalawang babae nang sumulpot sa harapan niya si Travis. Naiilang na tiningnan niya ito saka ngumiti. Hanggang sa huling sulyap ay hinabol niya pa ang dalawa ng tingin hanggang sa hindi na niya ito nakita."Sino yung tinitingnan mo? You looks so interested to them," sambit muli ni Travis.Napayuko ng bahagya si Ziah saka ininom ang alak na nasa baso niya."Wala iyon, akala ko ay kakilala ko, akala ko lang pala."She turned around trying to get away with Travis. Ayaw niya muna itong makasama lalo na't nagiging usapan ng mga katrabaho niya ang ugnayan nila. Ang iba ay hindi lang magkaibigan ang tingin sa kanilang dalawa kun'di mag jowa!At saan naman nila nakuha ang gano'ng pag iisip?"I'm sorry, ku