”Kapag ako dapat magpaalam, samantalang mga kaibigan ko lang naman ang kasama ko. Nagpaalam ka ba na I-de-date mo yung kabit mo?” saad ko sa lalaki na nagpatahimik dito.”Mag-usap tayo sa condo Celeste,” mahinahon pang saad ni Theo.Pero dahil sa galit na nararamdaman ay mabilis ko lang itong nilagpasan. At tila walang narinig, mabilis akong naglakad pabalik na sana sa bar ng pigilan ako ng lalaki.”Celeste, let’s talk in the condo please,” wika ng lalaki habang nakahawak sa kamay ko.”Remove your fucking hands,” walang emosyon na wika ko sa lalaki habang nakatingin ng diretso sa kaniyang mata.Nang hindi nito tinanggal ang kamay ay buong lakas ko ng winaksi ang braso ko upang mabitawan na nito ang aking kamay. ”We were fine before I left babe, may nangyari ba? Pag-usapan natin kung ganon,” pagmamakaawa ng lalaki at hinarangan ang dinaraanan ko.”I also know we were fine, hindi ko alam na iniiputan na pala ako sa ulo,” maanghang na saad ko sa lalaki na kinamaang nito.”I couldn’t do
Pagkatapos ng sinabi ko ay hindi agad naka-imik ang lalaki kaya itinuloy ko ang nais kong sabihin.“Ganun nalang ba kadali sa iyong saktan at palitan ako? May ginawa ba akong hindi mo nagustuhan? I-I thought you were so kind enough to even make me feel the same pain you save me from. Pero sa cheating pa rin pala ako babagsak, and you know kung bakit mas masakit Theo?” sunod sunod na saad ko sa lalaki.”I love you so much, the kind of love I never felt in my past relationship.” Patuloy na bumabagsak ang luha ko at sinubukan iyong punasan ng lalaki. Hindi ko rin alam kung namamalikmata ba ako ng makita ko ang sakit at lungkot sa mukha nito.”I-I couldn’t do that to Celeste, kahit kailan hindi iyan pumasok sa isip ko,” aniya ng lalaki at susubukan sanang hawakan ang kamay ko ng tinabig ko iyon.”D-don’t you dare touch me with that filthy hands Theo, mga kamay na humawak sa babae mo,” mariing saad ko sa lalaki.”Hindi ko kaya Celeste, b-babe…,” pagmamakaawa nito pero umiling lamang ako.
—------------------------------------------------THEO—----------------------------------------------------------Simula nung gabing tumawag ang aking ina ay patuloy na ito sa pangungulit sa akin. Kahit patuloy ko itong tanggihan ay tila wala itong pinapakinggan.“I told you already, I considered my mom died a long time ago already,” inis na wika ko sa ina na tumawag na naman habang nasa kumpanya ako.“P-pero anak, gusto ko lang ipakilala ang kapatid mo bago ako mamaalam sa mundo,” nahimigan ko ang lungkot sa boses nito pero isinawalang bahala ko na lamang iyon. “Sa pagkakatanda ko ay wala akong nakababatang kapatid, I am an only child na anak ni Dad,” mahinahon na saad ko sa kabilang linya at pilit na pinapakalma ang aking sarili.Ngunit napapahilot na lamang ako sa aking noo dahil sa mga sumunod na pangyayari.“Anak, wala kaming matuluyan ng kapatid mo, pinalayas kami sa dati naming tinitirhan kaya kahit nakakahiya ay wala akong magawa dahil ikaw na lang ang tanging naiisip kong ma
“Magbabanyo lang ako Theo, Tori kausapin mo ang kuya mo para hindi mabagot,” wika ng aking ina na masayang tinaguan lang ng aking kapatid kuno. Mukhang sobrang lapit nila ng aking ina dahil hindi man lang makikitaan ng pait at lungkot sa kaniyang mata sa tuwing kausap ang aming ina.“Kuya?” tawag nito kaya napatingin ako sa kapatid.“Yes? You need anything?” tanong ko sa kapatid at tatawagin na sana ang waiter ng marahan lang itong umiling.“Gusto ko lang mag-thank you dahil tinulungan mo kami ni mama, actually matagal ka ng gustong tawagan at kausapin ni mama pero natatakot siya. Alam niya kasing galit at kinasusuklaman mo siya, palagi ko rin siyang nakikitang hawak ang picture mo nung baby ka pa,” kwento sa akin ng kapatid ko habang sumusubo ng pasta. “Ang sarap dito kuya no? Ngayon lang ako nakatikim ng ganito kasarap na spaghetti,” magiliw na wika ng aking kapatid na ikinailing ko dahil italian style ang pasta na iyon kaya kakaiba talaga ang lasa.“Wala bang kumpanya o negosyo an
Narinig ko ang sunod sunod na paghingi ng sorry ng aking ina pero patuloy akong naglakad papunta kay Tori. Katulad nga ng sinabi ko sa kaniya, kay Tori lang ako may pakialam, kung hindi dahil kay Tori ay tiyak na hindi ko siya kikitain o kakausapin man lang. Pagkatapos mamili ni Tori at ng aming ina ng mga damit at kailangan nila ay ipapasundo ko na lamang sila sa aking tauhan. Dahil balak kong ipaghanda ng dinner si Celeste mamaya, mamimili muna ako ng groceries dahil baka kulang ang mga sangkap sa ref.”Ano pa bang kulang para sa sinigang?” tanong ko sa aking sarili habang tulak tulak ang pushcart na may lamang mga groceries.At ng matapos sa grocery ay balak ko na talagang umuwi ng bigla namang tumawag ang aking secretary na may kailangan daw akong pirmahang papeles ASAP daw. Kaya wala akong nagawa kundi iharurot ang kotse papunta sa kumpanya. ”Why is that so late Buck?” inis na saad ko sa aking secretary pagdating sa aking opisina. Mabilis kong hinubad ang aking coat at hinagis
—-----------------------------------------CELESTE—----------------------------------------------------Maaga pa lamang ay nakababad na ako dito sa bathtub dahil pinarusahan ako ni Theo kagabi. Pinarusahan sa kama!“Fuck, he is really a monster in bed,” irap na saad ko ng ramdam ko pa rin ang sakit sa pagitan ng aking hita.Ngunit hindi ko na ininda iyon dahil nais ko pang ipagluto ang binata at pabaunan ito ng lunch, bilang peace offering sa pagsampal at pag-aakusa ko sa kaniya. Naging immature at insensitive ko talaga kagabi, inaamin ko naman na mas pinairal ko ang selos at galit kaya kung ano-anong walang katotohanan ang nasabi ko sa nobyo.“Shit, I’m late,” mura ko ng makitang malelate na ako. At dahil mahimbing pa ang tulog ni Theo ay nag-iwan na lang ako ng sticky note sa side table nito at nilagyan ng takip ang breakfast nito sa dining table. Itinabi ko rin sa bag na laging dala nito tuwing pumapasok ang lunch box na hinanda ko para sa lunch niya.“Hoy bakla, pawis na pawis ka?
“Hoy girl, saan punta mo? Pano ka mag-la-lunch?” tanong ni Max. “Mauna ka na girl, baka matagalan ako e, basta kakain na lang ako,” sabi ko kay Max na mabilis namang tumango sa akin kaya sinundan ko na ang secretary ni Theo.Sobrang tahimik nitong secretary ni Theo, wala ng ibang sinabi pagkatapos akong sunduin doon sa aming Department. Hanggang dumating sa floor ng office ng CEO ay hindi man lang ako kinibo nito.“You can enter already ma’am,” wika nito at tinuro ang pintuan ng office ni Theo. “Thank you, uhm what’s your name nga pala?” tanong ko sa lalaki pero nakatingin lang ito sa sahig.“Buck ma’am,” wika nito kaya ngumiti ako.“That’s a pretty name, thank you buck,” pasasalamat ko sa lalaki bago ako kumatok at binuksan ang pintuan.“Stop it Zej, umayos ka sa mga sasabihin mo kundi lagot ka sa aking gunggong ka,” tila nananakot na wika ng aking nobyo sa isa sa tatlong lalaki na nasa harapan nito. Na akala mo ay mga tutang pinapagalitan dahil mga nakataas ang ulo kay Theo habang
Mabilis naman itong tumingin sa akin at lumamlam ang mata at ngumiti. Kahit nakangiti ito sa akin ay ramdam ko ang pag-iiba ng ere simula ng magkasagutan ang dalawa.“Anubayan, we are here nga para makilala ang nagpapatibok ng puso ni Cade, loosen up bro,” magiliw na wika ni Zeijan lalo na kay Matt na tumango lang.“Wala ka bang sasabihin man lang D?” tanong naman ni Zeijan sa lalaking nasa kanan nito na busy sa cellphone.“I can say that this man is really happy with you,” maikling saad nung D at may kinausap na ulit sa cellphone nito.Kahit maikli lang iyon ay nagbigay iyon ng ngiti sa aking labi. May ibang nakakakita pala na masaya si Theo sa aming relasyon, masaya ako na hindi lang ako ang nakakakita at nakakaramdam nun.“Oo, lagi ko ngang napapansin na laging nakangiti, e napakasungit nga niyan palagi kaya mas gusto at napopogian ang mga empleyado niyan sa akin,” pagyayabang ni Zeijan na ikinatawa ni naming lahat maliban kay Matt at Theo.“Really? He’s still famous naman kahit se
CHAPTER 184:I took a nap sa airplane dahil 4 na oras pa naman ang biyahe. Binaba ko ang shades ko at umidlip kahit kakasakay pa lang sa eroplano. Sanay na sanay na ako sa turbulence kaya hindi na ako nabo-bother doon, instead tinutulugan ko na lang ang ingay. Sakto naman pag-unat at pagmulat ng mata ko ay malapit nang makadating sa airport ng Japan. Pero nagulat ako ng may tumikhim sa gilid ko. “Oh my….what the fuck are you doing here?......Love?” para akong nakakita ng multo. Nagtinginan pa ang iba samin dahil sa pagsigaw ko. Mabilis akong yumuko at tinago ang mukha ko dahil sa sobrang kahihiyan. “Bakit hindi mo sinabing babalik ka ng Japan? Akala ko ba napag-usapan na natin ito, Celeste?” Muli ay napayuko ako dahil hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya. “I-im sorry…I just need to sign a paper and will come back later, love,” pagpapaliwanag ko pero napahilot na lang si Theo sa noo niya. “Hindi mo alam kung paano ako nagkumahog na pumunta ng airport at mag-book ng flight para m
CHAPTER 183: Hanggang sa mag-lunch break kami ay hindi pa rin ako makapaniwala sa katotohanang photographer din pala si Theo. “H-how come, love?” bulong ko. Wala namang nakakaalam na mag-asawa kami ni Theo kaya hininaan ko ang boses ko. Malakas siyang tumawa kaya nahampas ko siya ng malakas sa bibig. “What the?!” gulat na sambit niya. Natutop ko rin ang bibig ko dahil sa nagawa at humingi ng pasensya sa kanya. “Sorry na….but sagutin mo muna ang tanong ko, how did you became my photographer? Or nang-agaw ka lang ng camera?” tanong ko. Natawa na naman siya kaya pinigilan ko na ang kamay kong hampasin siya. “Of course not wife, I am a professional photographer. Hindi mo ba nakita kung gaano ako kaganda kumuha ng litrato?” pagyayabang niya. Pero kitang kita naman sa mga litrato kanina kung gaano siya kaganda kumuha. Maging ako ay namamangha na makita ang sarili kong ganun kaganda. Idagdag pa kung gaano siya kahusay pumili ng anggulo ko, kahit kinikilig ako ay kailangan kong maging p
CHAPTER 182: Hindi ako pinansin ni Theo simula pa kanina, hanggang ngayong nasa eroplano na kami. Pero nag-aalala naman siya sa ‘kin ng humingi ako ng kape at sinasadya kong kamuntikan ng matapon. “Mag-ingat ka, Celeste. Wala dito yung piloto para i-entertain ka,” sarkastikong saad ni Theo at binalot ng tissue ang kape ko para hindi gaanong mainit. “Are you mad ba?” tanong ko sa kanya pero hindi niya ako pinansin. “Yeah, you are,” pagsagot ko sa sarili kong tanong. Nang lumipad na sa himpapawid ang sinasakyang eroplano ay biglang nagsalita ang piloto ng airplane. “I would like to acknowledge the presence of Miss Celeste Amethyst. Nice seeing and talking for a bit with you,” saad niya pagkatapos magsabi ng iilang reminder patungkol sa flight. “At nakipaglandian pa talaga ang pilotong iyon?” sarkastikong bulong ni Theo. Natawa na lang ako kaya tinignan niya ako ng masama, “I love only Theo. So wag ka ng magalit sa ‘kin please?” Kinulit kulit ko pa siya hanggang sa hinila niya ako
CHAPTER 181: Magkaharap kami ngayon ni Alec sa police station, katabi ko si Theo habang nasa likod naman sina Colton at Matthew. “You will pay for what you have done to me bitch!” inis na saad ni Alec. Pero hindi man lang ako makaramdaman ng kahit anong kaba o takot. Mas natakot pa ako ng tumayo si Theo, napasandal din si Alec sa kinauupuan niya at handa na ang kamay na pangsangga. “Yes? Hello! You already have the report?” “Okay, I’ll just take this call. Matt, ikaw na ang bahala may kakausapin lang ako,” saad ni Theo at umalis sa kanyang kinauupuan. “What’s the case all about officer?” seryosong tanong ni Matthew at umupo sa bakanteng upuan na iniwanan ni Theo. Pinaliwanag ng officer na kinasuhan daw ako ni Alec about serious damage and oral defamation. Nagtaka pa ako nung una dahil wala naman sa mga iyon ang totoo. “Serious damage and defamation? Really?” natatawang saad ko kay Alec. “You should apologize to me now, Amethyst. Or else-” “Or else what? Mr. Alec San Miguel? Yo
CHAPTER 180: “How about making our night a little spicy, Celeste?” bulong ni Theo. Napaigik naman ako dahil sobrang sexy ng boses niya, hindi ko na rin napigilan ang sarili ko at ibinaba ang baso ng warm milk ko. Mabilis akong lumapit sa kanya, hinawakan niya ako sa bewang at inalalayan paupo sa kandungan niya. Napalunok ako ng maramdaman ko ang pagkalalaki niya sa pagitan ng aking mga hita. Sinunggaban agad ni Theo ang aking labi kaya nag-eespadahan ang aming mga dila habang gumagalaw ang aming mga ulo. Naitaas ko rin ang kamay ko ng itaas ni Theo ang damit na suot ko, tumambad sa kanya ang dibdib kong namumutok sa laki pero may nakaharang pang bra. “Eyes here, Theo.” Tumawa na lang si Theo at pinalo ang aking pwetan bago himasin. Hindi ko alam na masarap pala iyong pinapalo ang pwet bago hihimasin. Mas idiniin ko rin ang may saplot kong pagkababae sa t****o niyang parang gusto ng sirain ang humaharang sa pagitan namin. “Ohhhh,” ungol ko ng maramdaman ko ang dila ni Theo
CHAPTER 179: “Ha? A-annulment?” naguguluhang tanong ko sa kanya. Marahan namang tumango ang lalaki at yumuko sa aking harapan. “Sasabihin ko pa lang sana sa ‘yo, pero anong ginagawa mo? Celeste? M-masaya bang paglaruan ako?” masakit na sambit ni Theo. “Anong pinagsasabi mo diyan?” napatingin pa ako sa palagid. Madami ng tumitingin sa amin dahil sa ginagawa ni Theo. “Bakit kailangan mo akong saktan ng ganito, Celeste? Akala ko wala na akong pag-asa kaya pina-process ko na yung gusto mong annulment.” Hindi ako nakaimik sa sinabi niya dahil iyon naman talaga ang una kong binaggit sa kanya. Gusto ko ng annulment, pero nagtataka lang ako sa isang bagay. “Wala akong pinirmahan na annulment, Theo.” “Ha? E ano yung sinabi sa ‘kin ni Matthew?! Sabi niya inayos na raw-” nakatitig lang ako sa kanya. Nang makitang tumatawa si Matthew sa gilid ay bigla na lamang siyang nawala sa harapan ko para habulin si Matthew. Napaka-childish talaga, naturingan pa namang cold at matigas na CEO pe
CHAPTER 178: “Wow, perfect family naman,” pang-aasar ni Nat. Pero inirapan ko lang siya at sinarado ang pintuan ng kotse. Nang okay na lahat ay sunod-sunod na ring nagsi-alisan ang mga kotse. At dahil maaga nga ang byahe namin ay wala masyadong prepared na foods pero may sandwich naman akong ni-ready in case. “Daan ka muna diyan sa Mcdo, bili muna tayo ng foods. Nasabihan ko na rin sina Nat at Fily,” wika ko kay Theo at tinuro ang madadaanang Mcdonald’s. Madami na akong inorder kagaya ng chicken, nuggets, burger, drinks and also fries kase request ng kids. Sila Nat at Fily naman ay nasa likod ng sasakyan namin at sila na lang daw ang bibili ng foods nila para hindi na raw hassle. “Can you give me the sandwich, please?” saad ni Theo. “Which one?” tanong ko at hinalungkat ang paper bag ng Mcdo pero iba pala ang gusto niya. “Not that one, yung sandwich na ginawa mo ang gusto ko,” saad nito kaya napatitig ako sa kanya. Naramdaman siguro niyang may nakatitig sa kanya kaya napa
CHAPTER 177: Gabi na ng matapos yung trabaho ko, nag-unat pa ako kase sumakit ang batok ko dahil sa dami ng natapos ko. Siguro bukod sa mga payoneer days ko habang tinatayo ang kumpanya ay isa na ito sa mga araw na sobrang productive ko. Nagsi-uwian na ang mga staff ko, maging si Rachel ay nagpaalam na ng 5 pm. Dahil yun naman talaga ang tamang awas nila, kaya mag-isa tuloy akong naglalakad papunta sa elevator. “Mommy, can we sleep in your house po?” voice message ni Cartier. Natawa ako habang pinapakinggan ang iba pa niyang mga recordings. Hindi ko ito napansin kanina kase naka-silent at para hindi talaga ako madistract habang ginagawa ko ng isang araw ang halos 3 linggo kong trabaho. Worth it naman lahat ng sakit at pagod ko ngayon dahil mga anak ko naman ang makikita at makakasama ko. “Please? I will behave, Mom.” “Can we sleep together again?” “Kuya, you should tell Mom, that you want to sleep here also.” Kinuntsaba niya pa talaga ang kuya niya kaya narinig ko
CHAPTER 176:Gulat na gulat ako ng bumungad sa ‘kin si Archer at Cartier habang may hawak na bulaklak. “Oh my god! D-diba sa vacation pa kayo pupunta rito?” “Daddy made it happen, Mom,” wika ni Archer. Hinalikan ko siya sa ulo ng iabot nito ang bulaklak na hawak-hawak. “Mom, I missed you so much,” sabi naman ni Cartier na yumakap sa binti ko kaya binuhat ko siya. At kinarga papasok ng apartment ko. Nag-uumapaw sa saya ang puso ko, dapat nga sila ang isu-surprise ko pero ako pa tuloy ang maagang na-surprise. Inayos ko na rin ang lamesa at mabuti na lang ay madami akong naluto. “Wait, may nakalimutan pa tayo. Masyadong na-excite si Amy ng makita ang mga anak kaya hindi napansin yung iba,” saad ni Nat. Nilakihan nito ang pintuan kaya nakita ko si Theo na napakamot sa kanyang ulo, pero pumasok din naman ng papasukin siya ni Nat. “W-wait, anong ginagawa mo rito?” pabulong na tanong ko. Nakita ko kasing nakatingin ang dalawang bata kaya hindi ko pwedeng away-awayin ang Daddy nila. “W