CHAPTER 158:“I will fetch you later anak okay? Kuya, samahan mo si Cartier sa kinder ha, dun ko kayo susunduin,” bilin ko kay Archer na tumango lang sa akin at pumasok na rin sa room nila matapos kumaway samin ng kapatid niya. “Baby, you should wait for Kuya to get you, is that alright? But Mommy will fetch naman later okay?” “Okay po, Mommy,” masayang wika ni Cartier at pumasok sa room nila. Kumaway pa ako bago tuluyang umalis ng school nila. Habang pauwi ay chineck ko kung may chat ba si Theo, pero na-disappoint lang ako ng makitang wala itong kahit anong message. Napabuntong hininga na lang ako at nag-message na kailangan naming mag-usap pag-uwi niya galing abroad- Disney Land exactly. Ngunit habang nasa harapan ako ng stoplight ay may truck na humaharurot akala ko ay liliko ngunit naisangga ko na lang ang braso ko ng dumiretso ito at bumangga sa kotse ko. Nanghihina ako ng idilat ko ang mata ko pero mabilis kong hinanap ang cellphone ko pero napapikit na lang ako ng sumakit n
CHAPTER 159: Pagkatapos kong panoorin kung gaano kasaya ang asawa ko sa piling ni Kim ay may namuong selos, galit at kagustuhang maghiganti. Pero kailangan ko pang magpahinga dahil nanghihina pa ang katawan ko, labis ang pagpapasalamat ko kay Drake kase sobrang bait niya sa ‘kin. “Saan ka pupunta Amy?” tanong bigla ni Drake pagkapasok sa kwarto ko ng makitang nakabihis ako ng itim na pants, itim na t-shirt at naka-cap pa. Tatlong linggo na rin ang lumipas at unti-unti ay lumalakas na ako, pero hindi ko na kayang maghintay ng ilang linggo para makita ang mga anak ko. “Gusto kong makita ang mga anak ko Drake,” mahinahong wika ko sa kanya at nilampasan siya para umalis ng bahay niya. Kahit malayo layo ang byahe ay makakaya kong tiisin iyon para lang makita ang mga anak ko. “Hindi ka pa fully healed Amy, tsaka baka makilala ka ng mga anak mo. Kung gusto mo silang makuha sa ama niya ay kailangan mong paghandaan ng maigi ang plano mo,” madiing sambit ni Drake kaya napatingin ako sa lala
CHAPTER 160: “Aalis ka na naman Amy? Pupuntahan mo ulit yung mga anak mo? Hindi ka ba talaga nag-iisip? Paano kapag nakita ka doon o di kaya may makakilala sa ‘yo?” bungad sa ‘kin ni Drake pagbaba ko galing sa kwarto. Hindi ko siya maintindihan nung mga nakaraang araw, tuwing umaalis ako ay nagagalit siya. Alam niya namang ginagawa ko ito para makuha ang mga anak. Sadyang magpapakita talaga ako lalong lalo na sa mga anak ko, minsan pa ay muntik niya na akong masampal dahil sunod-sunod na araw akong umaalis. “Aalis ako para sa mga anak ko, Drake. Alam mong ginagawa ko ito hindi lang para sa sarili ko, gusto kong makuha ulit ang akin naman talaga!” inis na saad ko sa kanya. “At kasama na dun si Alejandro? Na nakahanap agad ng ibabahay simula ng mawala ka? Hindi ko alam na martir ka pala Amy,” pang-iinsultong wika ni Drake kaya napatiim bagang ako. “Kahit isaksak pa ng Kim na ‘yan sa bunganga niya o di kaya ay itali sa bewang niya ng hindi makawala. Wala na akong pakialam sa kanya,”
CHAPTER 161: “Celeste Amethyst, wag mo na ulit ako pakabahin ng ganun!” sigaw agad ni Nat pagkapasok ko ng room. Nakita ko naman ang gulat sa mukha ni Fily. “Totoo pala talaga yung sinabi mo Nat?” tulalang tanong ni Fily at tinusok pa ang pisngi ko. “I happened to survive it. Someone helped me nung akala ko walang wala na talaga. Kaya tumawag ako nun sa ‘yo Nat, I was thinking of the kids,” naluluhang kwento ko sa kanila. Mahigpit akong niyakap ng dalawa habang nag-iiyakan kami. Hindi ko rin naman mapigilan ang luha ko dahil ngayon ko lang ulit sila nakita. Habang nagpupunas kami ng luha namin ay dumating ang inorder nilang pagkain, “Am I still pretty kahit kakaiyak lang?” tanong ni Fily kaya bahagya kaming natawa. “I believe we are pretty pa rin kahit umiiyak na no, parang pinisl lang ang ilong pagkatapos umiyak,” natatawang sambit ni Nat at uminom sa kape nitong order. Sobrang daming pagkain sa lamesa, may rice meals, snacks like fries, burger, and of course takoyaki our ultim
CHAPTER 162: “Tangina talaga ng Kim na ‘yan. Siya ang may dahilan kung bakit ako naaksident 2 buwan na ang nakakaraan,” galit na bungad ko sa kanila. Muli ay napatulala silang dalawa at hindi makapaniwalang tumingin sa ‘kin. “Ha? Nag-CR ka lang diba? Paano mo nasabi iyon Amy?” tanong ni Nat at hinawakan ako sa braso at niyakap ng mahigpit. Hindi ko naramdaman na nanginginig na pala ako sa sobrang galit. “N-narinig ko siyang may kausap sa cellphone niya. Akala ko aksidente lang ang lahat pero siya pala ang mastermind para siya ang pumalit sa pwesto ko.” “Sakto at may dinner sina Matt, Colton at si Theo. Sumama ka Nat alam kong kasama rin ang babaitang iyun, ipapahiya ko siya ng sobra mamaya. Baliw na ba ang babaeng iyon? Wala na ba siyang mahanap na ibang lalaki at si Theo ang dinidikitan?” galit na galit na bulalas ni Fily at mahigpit akong niyakap. “H-help me, kailangan kong itago ang mga anak ko. Kapag hindi ay isusunod sila ng gagang iyon, narinig ko sa tawag na hindi siya maka
CHAPTER 163: Parang huminto ang oras ko ng makitang si Theo ang nabunggo ko. Rinig ko ang mabibilis na paghinga niya, at hawak ang wallet na nabitawan ko dahil sa sobrang taranta. “A-anong ginagawa mo rito?” tanong ko pero ibinaba ko ang cap ko. Ang gusto ko lang ay makuha ang mga anak ko, ayoko na siyang makita kahit kailan.“C-celeste? H-how come?” nanginginig ang boses ni Theo at hahawakan sana ako sa kamay ng tinabig ko iyon at lumayo sa kanya. Nakita ko ang sakit na dumaan sa mga mata niya pero wala akong pakialam, dahil galit na galit ako sa kanya. Hindi dahil nakahanap siya ng bago pero kung paano niya ipagsawalang bahala ang mga anak namin. Hindi ko alam kung anong nangyari sa loob ng dalawang buwan at biglang natabunan ang pagmamahal niya kina Archer at Cartier. “H-hindi ako yun, pwede ba?!” sigaw ko sa kanya at naglakad na paalis ngunit hinarangan ng lalaki ang dinaraanan ko. “S-saglit lang, love. Sagutin mo muna ako, parang awa mo na love, para akong mababaliw nang mab
CHAPTER 164: “Dad!” sigaw ko sa hallway ng opisina ng aking ama kaya napalingon ito sa kanyang likod. Labis ibinaba ng timbang ni Dad, paglingon nito ay nagtataka pa siya pero hinubad ko ang cap at face mask ko. “A-anak? C-celeste? P-paano?” gulat na tanong ni Dad at unti-unti ay namuo ang luha sa kanyang mga mata. Pumasok kami ng opisina ni Dad at tinawagan nito si Mom, nagmamadali ring pumunta si Mom dito sa opisina. Nakita ko pa ang malaking family portrait naming tatlo na nakalagay malapit sa lamesa ni Dad. Habang nakalagay naman sa frame ang picture ng mga apo niya at nakaharap sa upuan niya. “A-anong nangyari anak? Nagpaimbestiga ako pero iisa lang ang resulta, bangkay mo raw ang nakita sa kotse. Ngayong nagbabalik ka ay isa lang ang naiisip ko, hindi aksidente ang nangyari sa ‘yo. May gustong sumira sa ‘yo, magpapaimbestiga ulit ako anak. Hindi pupwedeng makalusot ang gumawa nito sa ‘yo.”Madiin ang bawat salita ni Dad kaya ramdam kong ligtas at alam kong tutulungan din nil
CHAPTER 165: “No, Celeste. I am your husband and you are my wife. I never agreed on that fucking engagement in the first place!” sigaw ni Theo at hinampas ang manubela. “Yet you brought home a stand-in wife and child when I was announced dead? I can even accept it kung 1 taon na, but even the ghost in me can’t fucking handle that shit Theo,” sigaw ko rin sa lalaki kaya itinabi muna nito ang kotse. Lumabas ito sa drivers seat at marahas na binuksan ang pintuan ng back seat. Nakipagtitigan ako sa kanya, ganun din ang ginawa niya. Walang nagpapaawat sa aming dalawa, nang biglang lumambot ang ekspresyon niya at yumuko. Nakita ko kung paano niya punasan ang luha niya. “Fine, kasalanan ko Celeste. I-i just want Archer and Cartier to know their brother and the best solution I could think of was to let Thaddeus live in our house,” mahinahon nitong saad. “Correction, it’s your house. At ngayong inamin mo na ‘yan how about granting me an annulment? So you can finally introduce to the world
CHAPTER 184:I took a nap sa airplane dahil 4 na oras pa naman ang biyahe. Binaba ko ang shades ko at umidlip kahit kakasakay pa lang sa eroplano. Sanay na sanay na ako sa turbulence kaya hindi na ako nabo-bother doon, instead tinutulugan ko na lang ang ingay. Sakto naman pag-unat at pagmulat ng mata ko ay malapit nang makadating sa airport ng Japan. Pero nagulat ako ng may tumikhim sa gilid ko. “Oh my….what the fuck are you doing here?......Love?” para akong nakakita ng multo. Nagtinginan pa ang iba samin dahil sa pagsigaw ko. Mabilis akong yumuko at tinago ang mukha ko dahil sa sobrang kahihiyan. “Bakit hindi mo sinabing babalik ka ng Japan? Akala ko ba napag-usapan na natin ito, Celeste?” Muli ay napayuko ako dahil hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya. “I-im sorry…I just need to sign a paper and will come back later, love,” pagpapaliwanag ko pero napahilot na lang si Theo sa noo niya. “Hindi mo alam kung paano ako nagkumahog na pumunta ng airport at mag-book ng flight para m
CHAPTER 183: Hanggang sa mag-lunch break kami ay hindi pa rin ako makapaniwala sa katotohanang photographer din pala si Theo. “H-how come, love?” bulong ko. Wala namang nakakaalam na mag-asawa kami ni Theo kaya hininaan ko ang boses ko. Malakas siyang tumawa kaya nahampas ko siya ng malakas sa bibig. “What the?!” gulat na sambit niya. Natutop ko rin ang bibig ko dahil sa nagawa at humingi ng pasensya sa kanya. “Sorry na….but sagutin mo muna ang tanong ko, how did you became my photographer? Or nang-agaw ka lang ng camera?” tanong ko. Natawa na naman siya kaya pinigilan ko na ang kamay kong hampasin siya. “Of course not wife, I am a professional photographer. Hindi mo ba nakita kung gaano ako kaganda kumuha ng litrato?” pagyayabang niya. Pero kitang kita naman sa mga litrato kanina kung gaano siya kaganda kumuha. Maging ako ay namamangha na makita ang sarili kong ganun kaganda. Idagdag pa kung gaano siya kahusay pumili ng anggulo ko, kahit kinikilig ako ay kailangan kong maging p
CHAPTER 182: Hindi ako pinansin ni Theo simula pa kanina, hanggang ngayong nasa eroplano na kami. Pero nag-aalala naman siya sa ‘kin ng humingi ako ng kape at sinasadya kong kamuntikan ng matapon. “Mag-ingat ka, Celeste. Wala dito yung piloto para i-entertain ka,” sarkastikong saad ni Theo at binalot ng tissue ang kape ko para hindi gaanong mainit. “Are you mad ba?” tanong ko sa kanya pero hindi niya ako pinansin. “Yeah, you are,” pagsagot ko sa sarili kong tanong. Nang lumipad na sa himpapawid ang sinasakyang eroplano ay biglang nagsalita ang piloto ng airplane. “I would like to acknowledge the presence of Miss Celeste Amethyst. Nice seeing and talking for a bit with you,” saad niya pagkatapos magsabi ng iilang reminder patungkol sa flight. “At nakipaglandian pa talaga ang pilotong iyon?” sarkastikong bulong ni Theo. Natawa na lang ako kaya tinignan niya ako ng masama, “I love only Theo. So wag ka ng magalit sa ‘kin please?” Kinulit kulit ko pa siya hanggang sa hinila niya ako
CHAPTER 181: Magkaharap kami ngayon ni Alec sa police station, katabi ko si Theo habang nasa likod naman sina Colton at Matthew. “You will pay for what you have done to me bitch!” inis na saad ni Alec. Pero hindi man lang ako makaramdaman ng kahit anong kaba o takot. Mas natakot pa ako ng tumayo si Theo, napasandal din si Alec sa kinauupuan niya at handa na ang kamay na pangsangga. “Yes? Hello! You already have the report?” “Okay, I’ll just take this call. Matt, ikaw na ang bahala may kakausapin lang ako,” saad ni Theo at umalis sa kanyang kinauupuan. “What’s the case all about officer?” seryosong tanong ni Matthew at umupo sa bakanteng upuan na iniwanan ni Theo. Pinaliwanag ng officer na kinasuhan daw ako ni Alec about serious damage and oral defamation. Nagtaka pa ako nung una dahil wala naman sa mga iyon ang totoo. “Serious damage and defamation? Really?” natatawang saad ko kay Alec. “You should apologize to me now, Amethyst. Or else-” “Or else what? Mr. Alec San Miguel? Yo
CHAPTER 180: “How about making our night a little spicy, Celeste?” bulong ni Theo. Napaigik naman ako dahil sobrang sexy ng boses niya, hindi ko na rin napigilan ang sarili ko at ibinaba ang baso ng warm milk ko. Mabilis akong lumapit sa kanya, hinawakan niya ako sa bewang at inalalayan paupo sa kandungan niya. Napalunok ako ng maramdaman ko ang pagkalalaki niya sa pagitan ng aking mga hita. Sinunggaban agad ni Theo ang aking labi kaya nag-eespadahan ang aming mga dila habang gumagalaw ang aming mga ulo. Naitaas ko rin ang kamay ko ng itaas ni Theo ang damit na suot ko, tumambad sa kanya ang dibdib kong namumutok sa laki pero may nakaharang pang bra. “Eyes here, Theo.” Tumawa na lang si Theo at pinalo ang aking pwetan bago himasin. Hindi ko alam na masarap pala iyong pinapalo ang pwet bago hihimasin. Mas idiniin ko rin ang may saplot kong pagkababae sa t****o niyang parang gusto ng sirain ang humaharang sa pagitan namin. “Ohhhh,” ungol ko ng maramdaman ko ang dila ni Theo
CHAPTER 179: “Ha? A-annulment?” naguguluhang tanong ko sa kanya. Marahan namang tumango ang lalaki at yumuko sa aking harapan. “Sasabihin ko pa lang sana sa ‘yo, pero anong ginagawa mo? Celeste? M-masaya bang paglaruan ako?” masakit na sambit ni Theo. “Anong pinagsasabi mo diyan?” napatingin pa ako sa palagid. Madami ng tumitingin sa amin dahil sa ginagawa ni Theo. “Bakit kailangan mo akong saktan ng ganito, Celeste? Akala ko wala na akong pag-asa kaya pina-process ko na yung gusto mong annulment.” Hindi ako nakaimik sa sinabi niya dahil iyon naman talaga ang una kong binaggit sa kanya. Gusto ko ng annulment, pero nagtataka lang ako sa isang bagay. “Wala akong pinirmahan na annulment, Theo.” “Ha? E ano yung sinabi sa ‘kin ni Matthew?! Sabi niya inayos na raw-” nakatitig lang ako sa kanya. Nang makitang tumatawa si Matthew sa gilid ay bigla na lamang siyang nawala sa harapan ko para habulin si Matthew. Napaka-childish talaga, naturingan pa namang cold at matigas na CEO pe
CHAPTER 178: “Wow, perfect family naman,” pang-aasar ni Nat. Pero inirapan ko lang siya at sinarado ang pintuan ng kotse. Nang okay na lahat ay sunod-sunod na ring nagsi-alisan ang mga kotse. At dahil maaga nga ang byahe namin ay wala masyadong prepared na foods pero may sandwich naman akong ni-ready in case. “Daan ka muna diyan sa Mcdo, bili muna tayo ng foods. Nasabihan ko na rin sina Nat at Fily,” wika ko kay Theo at tinuro ang madadaanang Mcdonald’s. Madami na akong inorder kagaya ng chicken, nuggets, burger, drinks and also fries kase request ng kids. Sila Nat at Fily naman ay nasa likod ng sasakyan namin at sila na lang daw ang bibili ng foods nila para hindi na raw hassle. “Can you give me the sandwich, please?” saad ni Theo. “Which one?” tanong ko at hinalungkat ang paper bag ng Mcdo pero iba pala ang gusto niya. “Not that one, yung sandwich na ginawa mo ang gusto ko,” saad nito kaya napatitig ako sa kanya. Naramdaman siguro niyang may nakatitig sa kanya kaya napa
CHAPTER 177: Gabi na ng matapos yung trabaho ko, nag-unat pa ako kase sumakit ang batok ko dahil sa dami ng natapos ko. Siguro bukod sa mga payoneer days ko habang tinatayo ang kumpanya ay isa na ito sa mga araw na sobrang productive ko. Nagsi-uwian na ang mga staff ko, maging si Rachel ay nagpaalam na ng 5 pm. Dahil yun naman talaga ang tamang awas nila, kaya mag-isa tuloy akong naglalakad papunta sa elevator. “Mommy, can we sleep in your house po?” voice message ni Cartier. Natawa ako habang pinapakinggan ang iba pa niyang mga recordings. Hindi ko ito napansin kanina kase naka-silent at para hindi talaga ako madistract habang ginagawa ko ng isang araw ang halos 3 linggo kong trabaho. Worth it naman lahat ng sakit at pagod ko ngayon dahil mga anak ko naman ang makikita at makakasama ko. “Please? I will behave, Mom.” “Can we sleep together again?” “Kuya, you should tell Mom, that you want to sleep here also.” Kinuntsaba niya pa talaga ang kuya niya kaya narinig ko
CHAPTER 176:Gulat na gulat ako ng bumungad sa ‘kin si Archer at Cartier habang may hawak na bulaklak. “Oh my god! D-diba sa vacation pa kayo pupunta rito?” “Daddy made it happen, Mom,” wika ni Archer. Hinalikan ko siya sa ulo ng iabot nito ang bulaklak na hawak-hawak. “Mom, I missed you so much,” sabi naman ni Cartier na yumakap sa binti ko kaya binuhat ko siya. At kinarga papasok ng apartment ko. Nag-uumapaw sa saya ang puso ko, dapat nga sila ang isu-surprise ko pero ako pa tuloy ang maagang na-surprise. Inayos ko na rin ang lamesa at mabuti na lang ay madami akong naluto. “Wait, may nakalimutan pa tayo. Masyadong na-excite si Amy ng makita ang mga anak kaya hindi napansin yung iba,” saad ni Nat. Nilakihan nito ang pintuan kaya nakita ko si Theo na napakamot sa kanyang ulo, pero pumasok din naman ng papasukin siya ni Nat. “W-wait, anong ginagawa mo rito?” pabulong na tanong ko. Nakita ko kasing nakatingin ang dalawang bata kaya hindi ko pwedeng away-awayin ang Daddy nila. “W