Naging mabilis ang araw hanggang sa naging linggo at lumipas ang ilang buwan. Ngayon ay pang-anim na buwan ni baby Cordon, I name him after an ulam na iniyakan ko ng hindi ko ito natikman. Grabe ang naging paghahanap ng squad kahit nasa malayo ako ay ginawan nila ito ng paraan para lang ma-cravings satisfied ako at si baby Cordon. “Guys, gusto ko ng cordon bleu please.” “Baka sa susunod lumipad ka na ha, wala pa akong nakikitang buntis na lumilipad,” chat ni Nat at halatang tumatawa sa dami ng emoji na dinugsong sa chat niya. “Puro manok ba naman ang gusto. Gusto mo ba patayuan ka na namin ng poultry para fresh from the farm yung cordon bleu na gusto mo?” natatawang wika rin ni Hope at mukhang naiiyak pa dahil may luha pa ang emoji nito. “Anong poultry? Mamaya ang cravings niyan tayo ang magluto from scratch. Tayo na ang manghuhuli ng manok, magkakatay, tsaka linis? Naku gagawa na lang ako ng bahay,” chat naman ni Sebastian na ikinatawa ko habang nagbabasa dahil magandang suggesti
CHAPTER 112: THEODORE CADE ALEJANDRO POVNgayong araw ay wala pa ring ipinagbago ang aking ginagawa dahil nandito na naman ako sa bar ni Dariell at sinusubukang idaan sa inom ang pagkalungkot sa dating kasintahan. “Bro, umiinom kana naman?” tanong ni Matt na bigla na lang sumulpot dito sa bar akala mo at kabute kung saan saan tumutubo. “Routine na ‘to bro. Kaya masanay ka na, baka mabaliw lang ako kapag nasa condo ng may malay pa,” seryosong wika ko sa kaibigan habang tinutungga ang alak na inorder ko. “Alam kong alam mo kung nasaan si Amy ngayon, bakit hindi mo puntahan at subukang ayusin? Mukhang mahal mo pa naman yung tao.”“Of course I love her. Kaya nga pinakawalan ko kase yun ang hiling niya. Mabuti na ring wala siya ngayon sa tabi ko, baka mapahamak pa siya sa dami ng problemang kinakaharap ko. Mas gugustuhin kong magpakalasing gabi-gabi kesa makitang nahihirapan siya dahil sa pagpiling manatili sa tabi ko.” Kung mapapahamak lang si Celeste habang nasa tabi ko ay mas nanai
“Amy, tara lunch tayo?” aya sa ‘kin ni Fily ngunit sa dami ng inaasikaso ko ay umiling lang ako sa kaibigan. “Mauna kana Fily. Madami pa akong gagawin e.”“Bawal malipasan ng gutom ang mga buntis no, sige ka magugutom yung anak mo.”“Busog pa rin naman ako. Sige na you can eat first. Kailangan ko lang talagang ayusin ‘tong proposal para sa TCA Holdings at need na raw para bukas,” aniya ko kay Fily. Mabuti na lang din at tumatangong naintindihan niya ang aking sinabi. Kumain din naman ako ng marami bago ako umalis sa bahay kaya hindi na rin nakakapagtakang hindi ko pa ramdam ang kagutuman. Sana lang ay matapos ko na ang proposal bago ako dalawin ng gutom upang wala na akong alalahanin mamaya. “Hay grabe ang araw na ‘to, walang pahi-pahinga ang people na ‘to.”“Hi Amy, tapos ka na ba sa ginagawa mo? Kanina ko pa kasi napapansin na parang tutok na tutok ka sa ginagawa mo. Bumili nga pala ako ng packed lunch para sa ‘yo,” wika ni Argel na katrabaho ko rin sa marketing department. Napa
“Sorry po, ano po bang kailangan kong gawin o ayusin Sir? Kaya ko pong tapusin ‘yan ngayong araw din po mismo Sir.”Sure na sure pa ako sa sagot ko kahit ilang oras na lang ay uwian na. Naiisip ko na lang na maayos ko ang mga mali doon ay ayos na rin ako. “Actually, wala na mang mali sa ginawa mo Ms. Serrano. It was outstanding absolutely, since you knew the report so well. I want you to discuss this tomorrow at the board meeting.”“P-pero Sir? Does it really have to be me po? I mean it will be my first time presenting for board members Sir. And I am surely happy that you appreciate my effort and hardwork,” wika ko habang kinukotkot ang daliri sa kamay. “B-but I don’t think I will do well especially that bukas na po agad yung meeting.”“So? Hindi mo kayang mag-present bukas? I understand that you are pregnant Ms. Serrano but we both know kung sino ang mas nakakakilala sa report na ito.”Wala akong magawa kundi tumango habang nakatingin sa folder na itinaas ng aking boss na naglalama
“T-theo.”Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko ng muling makita ang lalaking nagpapatibok ng aking puso. Nakita kong iginala nito ang mata sa kabuuan ng pinagdadausan ng meeting. Ngunit katulad ng pagtingin nito sa ibang board members at tao sa loob ng conference room ay ganun din ang tingin nito sa akin. “I guess Mr. Villagonzalo is busy? Because someone is here in behalf of his company,” sambit ni Theo bago umupo sa nakaassign na upuan niya. “H-he had some urgent business to attend abroad Sir, that’s why I am here to present the proposal from Resort de Salvadore’.”Nauutal man ay kinailangan kong ituwid ang presentation na hinanda ko kagabi at sinubukang hindi tignan si Theo. Ngunit sa kaunting galaw at salita lang nito ay hindi ko maiwasang mapatingin sa kanya lalo na ng may ibinulong ang kasama nito na nagpabungisngis sa lalaki. “Continue your presentation, everyone in this room has busy schedule also. I personally wouldn’t want to waste my precious time.”Pakiramdam ko ay
“Lahat kinailangan ko gawin dahil kayo lang naman ang nasa likod ng pagbagsak ng aming kumpanya. Siguro sobrang saya niyo dahil napabagsak niyo ang mga taong walang ginawa kundi suportahan at ituring kayong matalik na kaibigan,” inis na saad ko sa lalaki dahil naalala ko kung paano kunin ng ama nito ang kumpanyang pinaghirapan ni Dad. “Itinuring na matalik na kaibigan? Pero sa una pa lang pera lang ng mga Alejandro ang gustong makuha?”“W-we end up doing that nung nalaman ni Dad na kayo ang may-”“Nakuha niyo naman na ang gusto niyo, sana hindi na kayo manggulo. Hindi na rin kita guguluhin Ms. Serrano, dahil hindi na ako magpapakita ng kahit ano mang kabutihan sa susunod na gumawa kayo ng katarantaduhan,” walang emosyon na wika ni Theo at tuluyang nilisan ang conference room. Nahawak na lang ako sa malapit na lamesa ng tuluyan ng umalis si Theo sa conference room. Sunod-sunod na tumulo ang luhang kanina ko pa pinipigilan tumulo. “S-sorry Theo, I’m really really sorry,” umiiyak na sa
May trabaho ako ngayon kaya naman si Argel na muna ang nagbabantay sa anak ko. Alam ko namang namiss ng dalawa ang isa’t isa kaya hahayaan ko na muna ang mag ninong magkaroon ng alone time. Habang ako naman ay isa ng manager sa Resort de Salvadore’. “Bye Mommy!” hyper na pagpapaalam ng anak ko habang nakahawak na sa braso ng kanyang ninong Argel. Twinning pa ang mag ninong mula sa suot na top, pants at shoes. “Ang pogi naman ng baby ko! Manang mana ka talaga sa Mommy.”“Hoy, mas kamukha ng tatay Amy,” pang-aasar ni Argel kaya naman kinurot ko ang tagiliran nito. Sa tatlong taon ay hindi nagpakita si Theo sa ‘kin. Ano nga bang asasahan ko kung halos ipamukha ko sa kanyang nagloko lang ako para perahan siya. “Anong oras ba tapos ng work mo? Para naman masundo ka namin ng makulit na ito at kumain na rin tayo sa labas.”“Wow, libre mo ba? Kaso 5 pa ang tapos ng shift. Alam ko namang hindi niyo mapapansin ang oras kapag kayong dalawa ang magkasama,” natatawa kong sambit kay Argel na tin
“I heard he is back, Amy.” Nagtataka man ay naintindihan ko rin ang sinabi ni Fily kaya tumango lang ako at tumayo upang ihanda ang aking mga gagamitin sa nais na presentation ng CEO ng TCA Holdings. “Wow, she is so fierce. Hindi ko tuloy matukoy kung nagtatapang tapangan lang o totoong wala ng pakialam.”“Oh, shut up Fily. I was over him over my dead body pa,” nakairap na sambit ko sa aking kaibigan at winagayway pa ang aking long straight hair. “Naks, mamamatay ka talaga sa kapogian ng lalaking yun Amy. Rinig ko nahimatay ang isang empleyado niya ng binati ito ng binata right Aika?” “Mas pogi pa ba yun sa ‘kin Hon? I thought ako na ang pinaka pogi sa panangin mo? I should really go to gym again so I could show what handsome really is.”At sumulpot na nga ang dakilang Mr. Cold na asawa ng aking kaibigan kung saan napahawak na lang ito sa bibig na walang preno. Mukhang mapapalaban ka mamaya dahil sa kadaldalan mo Fily! At umalis na nga din ang kambal at si Fily kasama ang asawa nit
CHAPTER 182: Hindi ako pinansin ni Theo simula pa kanina, hanggang ngayong nasa eroplano na kami. Pero nag-aalala naman siya sa ‘kin ng humingi ako ng kape at sinasadya kong kamuntikan ng matapon. “Mag-ingat ka, Celeste. Wala dito yung piloto para i-entertain ka,” sarkastikong saad ni Theo at binalot ng tissue ang kape ko para hindi gaanong mainit. “Are you mad ba?” tanong ko sa kanya pero hindi niya ako pinansin. “Yeah, you are,” pagsagot ko sa sarili kong tanong. Nang lumipad na sa himpapawid ang sinasakyang eroplano ay biglang nagsalita ang piloto ng airplane. “I would like to acknowledge the presence of Miss Celeste Amethyst. Nice seeing and talking for a bit with you,” saad niya pagkatapos magsabi ng iilang reminder patungkol sa flight. “At nakipaglandian pa talaga ang pilotong iyon?” sarkastikong bulong ni Theo. Natawa na lang ako kaya tinignan niya ako ng masama, “I love only Theo. So wag ka ng magalit sa ‘kin please?” Kinulit kulit ko pa siya hanggang sa hinila niya ako
CHAPTER 181: Magkaharap kami ngayon ni Alec sa police station, katabi ko si Theo habang nasa likod naman sina Colton at Matthew. “You will pay for what you have done to me bitch!” inis na saad ni Alec. Pero hindi man lang ako makaramdaman ng kahit anong kaba o takot. Mas natakot pa ako ng tumayo si Theo, napasandal din si Alec sa kinauupuan niya at handa na ang kamay na pangsangga. “Yes? Hello! You already have the report?” “Okay, I’ll just take this call. Matt, ikaw na ang bahala may kakausapin lang ako,” saad ni Theo at umalis sa kanyang kinauupuan. “What’s the case all about officer?” seryosong tanong ni Matthew at umupo sa bakanteng upuan na iniwanan ni Theo. Pinaliwanag ng officer na kinasuhan daw ako ni Alec about serious damage and oral defamation. Nagtaka pa ako nung una dahil wala naman sa mga iyon ang totoo. “Serious damage and defamation? Really?” natatawang saad ko kay Alec. “You should apologize to me now, Amethyst. Or else-” “Or else what? Mr. Alec San Miguel? Yo
CHAPTER 180: “How about making our night a little spicy, Celeste?” bulong ni Theo. Napaigik naman ako dahil sobrang sexy ng boses niya, hindi ko na rin napigilan ang sarili ko at ibinaba ang baso ng warm milk ko. Mabilis akong lumapit sa kanya, hinawakan niya ako sa bewang at inalalayan paupo sa kandungan niya. Napalunok ako ng maramdaman ko ang pagkalalaki niya sa pagitan ng aking mga hita. Sinunggaban agad ni Theo ang aking labi kaya nag-eespadahan ang aming mga dila habang gumagalaw ang aming mga ulo. Naitaas ko rin ang kamay ko ng itaas ni Theo ang damit na suot ko, tumambad sa kanya ang dibdib kong namumutok sa laki pero may nakaharang pang bra. “Eyes here, Theo.” Tumawa na lang si Theo at pinalo ang aking pwetan bago himasin. Hindi ko alam na masarap pala iyong pinapalo ang pwet bago hihimasin. Mas idiniin ko rin ang may saplot kong pagkababae sa tarugo niyang parang gusto ng sirain ang humaharang sa pagitan namin. “Ohhhh,” ungol ko ng maramdaman ko ang dila ni Theo sa ak
CHAPTER 179: “Ha? A-annulment?” naguguluhang tanong ko sa kanya. Marahan namang tumango ang lalaki at yumuko sa aking harapan. “Sasabihin ko pa lang sana sa ‘yo, pero anong ginagawa mo? Celeste? M-masaya bang paglaruan ako?” masakit na sambit ni Theo. “Anong pinagsasabi mo diyan?” napatingin pa ako sa palagid. Madami ng tumitingin sa amin dahil sa ginagawa ni Theo. “Bakit kailangan mo akong saktan ng ganito, Celeste? Akala ko wala na akong pag-asa kaya pina-process ko na yung gusto mong annulment.” Hindi ako nakaimik sa sinabi niya dahil iyon naman talaga ang una kong binaggit sa kanya. Gusto ko ng annulment, pero nagtataka lang ako sa isang bagay. “Wala akong pinirmahan na annulment, Theo.”“Ha? E ano yung sinabi sa ‘kin ni Matthew?! Sabi niya inayos na raw-” nakatitig lang ako sa kanya. Nang makitang tumatawa si Matthew sa gilid ay bigla na lamang siyang nawala sa harapan ko para habulin si Matthew. Napaka-childish talaga, naturingan pa namang cold at matigas na CEO pero heto
CHAPTER 178: “Wow, perfect family naman,” pang-aasar ni Nat. Pero inirapan ko lang siya at sinarado ang pintuan ng kotse. Nang okay na lahat ay sunod-sunod na ring nagsi-alisan ang mga kotse. At dahil maaga nga ang byahe namin ay wala masyadong prepared na foods pero may sandwich naman akong ni-ready in case. “Daan ka muna diyan sa Mcdo, bili muna tayo ng foods. Nasabihan ko na rin sina Nat at Fily,” wika ko kay Theo at tinuro ang madadaanang Mcdonald’s. Madami na akong inorder kagaya ng chicken, nuggets, burger, drinks and also fries kase request ng kids. Sila Nat at Fily naman ay nasa likod ng sasakyan namin at sila na lang daw ang bibili ng foods nila para hindi na raw hassle. “Can you give me the sandwich, please?” saad ni Theo. “Which one?” tanong ko at hinalungkat ang paper bag ng Mcdo pero iba pala ang gusto niya. “Not that one, yung sandwich na ginawa mo ang gusto ko,” saad nito kaya napatitig ako sa kanya. Naramdaman siguro niyang may nakatitig sa kanya kaya napalingon
CHAPTER 177: Gabi na ng matapos yung trabaho ko, nag-unat pa ako kase sumakit ang batok ko dahil sa dami ng natapos ko. Siguro bukod sa mga payoneer days ko habang tinatayo ang kumpanya ay isa na ito sa mga araw na sobrang productive ko. Nagsi-uwian na ang mga staff ko, maging si Rachel ay nagpaalam na ng 5 pm. Dahil yun naman talaga ang tamang awas nila, kaya mag-isa tuloy akong naglalakad papunta sa elevator. “Mommy, can we sleep in your house po?” voice message ni Cartier. Natawa ako habang pinapakinggan ang iba pa niyang mga recordings. Hindi ko ito napansin kanina kase naka-silent at para hindi talaga ako madistract habang ginagawa ko ng isang araw ang halos 3 linggo kong trabaho. Worth it naman lahat ng sakit at pagod ko ngayon dahil mga anak ko naman ang makikita at makakasama ko. “Please? I will behave, Mom.” “Can we sleep together again?” “Kuya, you should tell Mom, that you want to sleep here also.” Kinuntsaba niya pa talaga ang kuya niya kaya narinig k
CHAPTER 176:Gulat na gulat ako ng bumungad sa ‘kin si Archer at Cartier habang may hawak na bulaklak. “Oh my god! D-diba sa vacation pa kayo pupunta rito?” “Daddy made it happen, Mom,” wika ni Archer. Hinalikan ko siya sa ulo ng iabot nito ang bulaklak na hawak-hawak. “Mom, I missed you so much,” sabi naman ni Cartier na yumakap sa binti ko kaya binuhat ko siya. At kinarga papasok ng apartment ko. Nag-uumapaw sa saya ang puso ko, dapat nga sila ang isu-surprise ko pero ako pa tuloy ang maagang na-surprise. Inayos ko na rin ang lamesa at mabuti na lang ay madami akong naluto. “Wait, may nakalimutan pa tayo. Masyadong na-excite si Amy ng makita ang mga anak kaya hindi napansin yung iba,” saad ni Nat. Nilakihan nito ang pintuan kaya nakita ko si Theo na napakamot sa kanyang ulo, pero pumasok din naman ng papasukin siya ni Nat. “W-wait, anong ginagawa mo rito?” pabulong na tanong ko. Nakita ko kasing nakatingin ang dalawang bata kaya hindi ko pwedeng away-awayin ang Daddy nila. “W
CHAPTER 175: “So? Ang tanong kelan ka uuwi ng Pilipinas?” excited na tanong ni Nat. Sobrang na-excite yung dalawa ng sabihin ko sa kanilang uuwi ako ng Pilipinas kasabay nila. Mabilis namang binalita ni Nat at Fily sa mga asawa nila ang balita. “Grabe, after 3 years napauwi ka rin sa Pilipinas, Amy,” saad naman ni Fily. At niyakap pa ako, alam kong naging mahirap din sa kanila na umalis ako ng bansa. “Sinong nakapagpauwi sa nag-iisang Celeste Amethyst Alejandro?” nakangising tanong ni Nat. Wini-wiggle pa nito ang brows niya habang mariing nakatingin sa ‘kin. “It’s a project about modeling kase, you know the accident nung runway right? After that may nag-email na company promoting dresses and all,” pagpapaliwanag ko sa kanila. “Kahit nung nakita ko yung walk mo, walang difference sa mga professional models. And ayaw mo nun? Another passion mo na naman ang maa-achieve mo?” tanong ni Fily. Wala naman sanang kaso yung pagmo-model pero nag-aalangan ako sa company na kumuha sa
CHAPTER 174: “Ma’am, tinatanggap niyo po ba ang imbitasyon ni Mr. Alejandro?” tanong ni Rachel. Saglit akong napatulala dahil hindi ko alam kung matutuwa ba ako o maiinis. Masyado ko na ring pinapahirapan ang mga anak ko sa atensyon na dapat 3 taon na ang nakakalipas nilang natatanggap. Naalala ko yung mga panahon na umiiyak ang bunso kong anak pero wala akong magawa kase takot na takot akong tumapak muli sa Pilipinas. “Tinatanggap ko ang bagong project, Rachel,” wika ko. Bahagya namang tumango si Rachel bago magpaalam na aasikasuhin ang mga papeles at schedule ko sa nasabing proyekto. ***************FLASHBACK**************** “Mommy, please don’t leave me here. Don’t leave without us,” lumuluhang aniya ni Cartier. Pero matigas akong umiling at lumuhod sa harapan ni Cartier at Archer. “Y-you can visit me there naman, a-and I will call every single day,” saad ko pero umiling lang si Cartier. “I-it’s different w-when your around, Mom,” umiiyak na sambit ni Cartier. Yumakap i