MasukShare
คนไร้ปีก
Terakhir Diperbarui:
2025-03-15 23:00:14อุโมงค์อันมืดมิด มองไม่เห็นแม้แต่แสงสว่างปลายทาง
ก่อนหน้านั้นอเล็กซ์เหมือนใช้แรงเฮือกสุดท้ายเพื่อด่าสาปแช่งเพื่อนรักของเขาโดยเฉพาะ “แกทำได้ไงวะ” “สารเลว” สุดท้ายร่างของอเล็กซ์หายเข้าไปในนั้น ในความมืดมิด สายตาสุดท้ายมองเขาอย่างโกรธแค้นและอีกสายตาที่มองแบมบี้อย่างเป็นห่วง
ก้อนอิฐสลับก่อขึ้นเป็นสันกำแพงก่อนที่มันจะค่อย ๆ อุดช่องว่างที่นำไปสู่ทางออก เขาได้แต่มองผ่านกระจกจนเมื่อกำแพงกลับมาสมานเป็นเนื้อเดียวกัน บานกระจกเลื่อนลงจมลงไปกับพื้นราวเวทมนตร์เสกหายวับ เหลือเพียงซอกกำแพงอันว่างเปล่าราวกับไม่เคยมีพอร์ตใด ๆ ติดตั้งอยู่ แม้แต่ถ้อยคำด่าทอหรือเสียงร้องสบถเต็มไปด้วยคำผรุสวาทก็หายไปด้วย หลงเหลืออยู่เพียงความเงียบและว่างเปล่า
“ช่วยเขา”
ผมไม่ลืม แนท ผมไม่ลืมสัญญาของเรา
มือข้างที่เคยจับปืนเมื่อครู่นิ่งสนิท ไม่มีอาการสั่น นิ่ง...จนน่าประหลาด เขาควรรู้สึกบ้างหรือไม่ ครั้งนี้ไม่ใช่เพียงผู้มอง หากแต่เป็นผู้กระทำ นิ้วของเขาเหนี่ยวไก และมันไม่ใช่แค่ครั้งเดียว ช่องอากาศขยายตัวในอก ความว่างเป
Bab terkait
Undisclosure แบมบี้กับเจ้าชายหมาป่า
“ซาร่าห์จะฆ่าฉันอยู่ดีถ้าฉันอยากจะนั่งเก้าอี้ตัวนั้น เหมือนที่เธอจะฆ่าหมอนั่น” เขาเหลือบมองอีกศพ ครั้งนี้สายตาที่มองศพกลับว่างเปล่า ชายคนนั้นนั่งคุกเข่า ศีรษะพับไปทางขวา ดวงตายังคงเบิ่งกว้างอยู่ เขานึกถึงวันที่จูเลียสให้ลูกน้องสังหารคนทรยศ พ่อบอกให้เขามอง เขามอง ศพแรก เขากลัว ศพที่สอง เขาขยาด ศพที่สาม เขารู้ว่าพ่อไม่มีทางเลือก จนศพต่อ ๆ ไป เบนแค่มองคนตาย คนตายไม่น่ากลัวเท่าคนเป็นอาจยกเว้นพวกซอมบี้ในโซนหนึ่งไว้เป็นกรณีเป็นพิเศษ“มันทรยศเรา ถ้าไม่ฆ่า เราก็จบ” จูเลียสไม่ได้มีดวงตาสีเหลืองเหมือนลูกชาย เขามีดวงตาสีน้ำตาลอ่อน ทว่าแววตาของพ่อในตอนนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าสัตว์ร้ายพวกนี้เสียอีก อย่างน้อยเพียงแค่เขามองดวงตาพวกมัน เห็นแต่ความกระหายเลือด แต่ดวงตาของจูเลียสนั้นซับซ้อนกว่านั้นมากถ้าไม่ฆ่า อเล็กซ์ก็ไม่รอด ถ้าไม่ฆ่า เราก็ถูกฆ่า“นายฆ่าเธอทำไม นายฆ่าเธอทำไมวะ” เขาพยายามซัดคลื่นพลังใส่ แต่อนิจจามันออกมาเพียงลมอ่อน กว่าจะจับนั่งลงบนเก้าอี้ตัวนั้นได้ สุดท้ายเบนต้องกดร่างเพื่อคาดเข็มขัดให้ แต่ถึงขนาดนั้น อเล็ก
Terakhir Diperbarui : 2025-03-15Undisclosure ครูโหด
เบนเดินไปจนถึงเซฟโซน พอเข้าไปในห้องกระจกก็โยนตัวผู้โดยสารลงบนพื้นทันที โนเอลกับเบ็กกี้ที่กำลังหลับอยู่ถึงกับสะดุ้งเฮือก ยกเว้นเจ้าหัวเงินที่ลืมตามองตั้งแต่เขาย่างกรายเข้ามา อเล็กซิสถลึงตามองพร้อมกับยกนิ้วกลางเป็นคำขอบคุณ“นี่ เบา ๆ กับผู้หญิงหน่อยสิ” พี่ชายเทสซ่าเอ็ดเบนบีบไหล่แล้วหมุนคอ “ฉันอุ้มแบมบี้มาตลอดทางเลยนะ ยังไม่นุ่มนวลอีกเหรอ” ก่อนจะหามุมพักผ่อน เขาล้มตัวลงนอน เหลือเพียงหูไว้ฟังอีกกลุ่มคุยกัน โนเอลกับเบ็กกี้รีบถามหาคนของตัวเองกับอเล็กซิส เขาจึงทราบว่าพวกเวดและเทสซ่ายังปลอดภัยดี...เมื่อหลายชั่วโมงที่แล้วหากเขาเจออเล็กซ์เร็วกว่านี้ เรื่องมันจะเป็นอย่างไร เบนตามหาเพื่อนมาจนถึงเซฟโซนและเพิ่งเข้าใจว่ามันนำไปสู่ทางออกที่สาม เขาเจอไมเคิลและโนเอลกับเบ็กกี้ (ดูเหมือนว่าตอนแรกโนเอลจะเข้าใจผิด คิดว่าตัวเองช่วยมินนี่ออกมาจากจุดระเบิด แต่กลับคว้าตัวเบ็กกี้มาแทน) พวกเขารวมกลุ่มกันใหม่และตัดสินใจเดินทางต่อ โนเอลยืนกรานให้กลับไปยังเส้นเดิม แต่ทั้งเขาและไมเคิลบอกว่ามันเสียเวลามาก แม้ปากจะค้านโนเอล ทว่าเมื่อมาถึงจุดเซฟโซนแห่งนี้ เขาทำใจไม่ได้ที
Terakhir Diperbarui : 2025-03-15Undisclosure ห้าสหายจำเป็น
“สงสารมันเหรอ มันจะฆ่าเธอ ฆ่ามันซะ” เขาแหวเด็กสาวหันไปมองโนเอล เขาพยักหน้าให้เธอยิงมัน เธอจึงหันไปหาอเล็กซิสเพื่อขอความช่วยเหลือ “ฉันทำไม่ได้”เบนสบตากับเด็กสาวอีกคน เมื่อนั้นอเล็กซิสพยักหน้าให้เบ็กกี้ยิง เป็นอันประจักษ์แล้วว่าอย่างน้อยแบมบี้ก็เรียนรู้ขึ้นมาบ้าง แม้เธอจะเรียนรู้ได้ช้าเหลือเกิน แต่คงไม่ช้าเกินกว่าเด็กคนนี้เขาวางมือลงบนบ่าเด็กสาว “ฆ่ามัน ก่อนที่มันจะฆ่าเธอ” เขากระซิบ มือข้างซ้ายประคองมือเล็ก ๆ ให้คงที่ ไม่กี่วินาที เด็กสาวกลั้นใจแล้วเหนี่ยวไกยิง กระสุนออกมารัวมากกว่าปกติ จนเธอคลายความตกใจ ด้วยการสะบัดปืนลงกับพื้น เขาปล่อยร่างเล็กกะทัดรัดให้เป็นอิสระแล้วเชื้อเชิญให้เธอยืนดูผลงานของตัวเอง แต่เบ็กกี้เลือกที่จะวิ่งไปกอดอเล็กซิสแล้วร้องไห้งอแง“ฉันมันอ่อนแอ ฉันไม่กล้า ฮือ”เขากอดอก มองว่าคนโตกว่าจะสอนเด็กน้อยอย่างไรอเล็กซิสทำหน้านิ่วคิ้วขมวด เธอยกมือลูบผมสีแดงแผ่วเบา “สัตว์พวกนี้ถูกสร้างมาเพื่อฆ่าพวกเรา ถ้าเราไม่ทำ พวกเราก็โดนมันฆ่า”เขาทำท่าปรบมือ อเล็กซิสหน้าบึ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-15Undisclosure เจ้าชายงอแง
เสียงปืนจากกลุ่มโนเอลบ่งบอกว่าพวกเขายุ่งอยู่กับพวกหมาบ้า เบนเกร็งมือทั้งสองข้าง เสาทรงดอริกที่อยู่ข้างทางล้มลงแต่เจ้างูยักษ์เลื้อยหลบว่องไว ไมเคิลหยิบมีดสั้นออกมาแทน เขาวิ่งไล่แล้วกระโดดแทงส่วนหาง ทั้งมีดและแรงกดทะลุผิวหนัง มันกรีดร้องเสียงแหลมแสบแก้วหู แต่มีดนั้นสั้นเกินกว่าจะทำให้มันเจ็บปวดสาหัส เขาพลิกมือ เสาต้นหนึ่งลอยขึ้นแล้วกระแทกกับส่วนหัว เจ้างูร้องลั่นเมื่อถูกเขก“เบน!” ไมเคิลชี้ แต่ไม่ทัน สุนัขกลายพันธุ์โถมร่างเข้ามา เขาล้มลง เศษหินข้างตัวลอยกระแทกผลักให้พวกมันออกไปทันกาล เขี้ยวสุนัขเกือบฝังจมอกเสียแล้วไหมล่ะ ทางนี้ก็หมา ทางนั้นก็งู จะไม่ให้หายใจกันเลยเหรอวะ เขาล้มเสาอีกคู่เพื่อทำลายกองทัพสุนัขกลุ่มใหม่ที่กำลังดาหน้าเข้ามาก่อนจะบดขยี้ด้วยการกดร่างพวกมันลากไถลไปกับพื้นถ้าไม่ฆ่า พวกแกก็จะฆ่าฉัน อย่าโกรธกันเลยนะ“ดึงตัวเขาไว้ ดึงตัวเขาไว้”เบนหันไป เห็นพวกผู้หญิงกำลังฉุดกระชากร่างโนเอลจากกลุ่มสุนัขกลายพันธุ์ เขาหยิบมีดจากข้อเท้าแล้วปล่อยให้มันลอยทะลุปีศาจสี่ขา โนเอลเป็นอิสระ แต่...
Terakhir Diperbarui : 2025-03-15Undisclosure ลวงหลอน
อเล็กซิสลุกขึ้นยืนกวาดสายตามองไปทั่ว เหตุใดหมอกควันสีเทารายล้อมจนมองแทบไม่เห็นสภาพแวดล้อมรอบตัว มันหาใช่ควันบุหรี่ของเบนหรือไมเคิลไม่ และควันจากนิโคตินคงไม่มีทางฟุ้งมากขนาดนี้ เธอไม่ได้กลิ่นบุหรี่และจำได้ว่าเบนไม่ได้สูบ แต่เอ๊ะ เมื่อครู่เธอยังคุยกับเบนอยู่ใช่หรือเปล่า หรือว่าเผลอหลับโดยไม่รู้ตัว แต่ทำไมพอตื่นมาถึงไม่เจอใครเลย มันเหมือนกับเธอหมดสติแล้วทุกคนก็หายไปหมดเด็กสาวควานหาปืนที่ต้องอยู่ข้างตัว แต่ไม่เจอกระบอกปืนอัตโนมัติ ไม่เจอแม้แต่กระเป๋าเป้ที่วางอยู่ แปลก ทุกอย่างแปลกไปหมด หรือว่านี่คือกับดักตัวใหม่ ไม่มีใครตั้งตัวทันแน่นอน หมอกพรางตาให้ทุกคนแยกจากกัน อาวุธเดียวที่เธอมีคือปืนพกข้างเอว อเล็กซิสหยิบมันออกมาถือ เตรียมใจรับมือกับสถานการณ์พิลึกพิลั่น มือของฉันเป็นปืน เธอท่องในใจ “เบ็กกี้ โนเอล” เธอเรียกเสียงปกติ กลัวว่าถ้าเรียกเสียงดังจะมีตัวประหลาดโผล่มาฆ่า แต่ไม่มีเสียงตอบรับ “เบน ไมเคิล” เธอลองอีกครั้ง ไม่มีใครตอบรับอีกเช่นกันทันใดนั้น เสียงแหลมเล็กทักขึ้นเหนือศีรษะ มันเป็นเสียงหัวเราะคิกคักของเด็กผู้ชายตัวเล็ก“อเล็กซ์มาเล่นกัน”เพียงแค่ได้ยิน ขนภายในตัวลุกชัน ทั้งเลือดกายภา
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19Undisclosure ก่อนฝันร้าย
เสียงกรี๊ดหยุดลงเมื่อจูนย่อตัวลงมานั่งข้าง ๆ“เธอหนีพวกเราไปไม่ได้หรอก จะทิ้งพวกเราเหรอ” เพื่อนรักในร่างซอมบี้ลูบไหล่อเล็กซิสแผ่วเบา “เธอจะทิ้งฉันให้อยู่ในสภาพแบบนี้เหรอ”อเล็กซิสจ้องใบหน้างดงามของเพื่อนสนิท แม้จะเป็นศพ แต่จูนยังสวยเหมือนเดิม เหมือนกับภาพวาดมาดามเจ้าของบ้านผีสิงที่มีอายุพันปี จูนคลี่ยิ้ม มุมปากเชิดไปถึงแก้ม มือแห้งเหี่ยวประคองใบหน้าเธอ อเล็กซิสไม่อาจรับความจริงได้ เธอเลือกที่จะถอยออกมาก่อน ดวงตาสีเขียวแสดงออกว่าเจ็บปวดต่อปฏิกิริยานี้ จูนคลานตาม “เธอกลัวฉันเหรอ”“แกไม่ใช่จูน” อเล็กซิสตะคอก “จูนไม่ขอร้องคนอื่นแบบนี้หรอก” ใช่ นี่คือความฝัน หรืออาจจะกับดักภาพหลอน แม้แต่คำขอโทษ เธอยังส่งแค่เศษกระดาษ จูนที่เธอรู้จักไม่น่าสมเพชแบบนี้ แม้เป็นศพ...ศพ...พูดได้หรือ อเล็กซิสกำหมัดแน่นจนเล็บจิกไปถึงเนื้อ แต่เธอก็ยังไม่ตื่น มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่“ฉันขอโทษเรื่องเดวี่ แต่ช่วยฉันให้ออกไปจากร่างกายแบบนี้ทีเถอะ เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบ” คำพูดนั้นทำให้ใจหวั่นไหวนัก หรือนี่คือเรื่องจริง
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19Undisclosure คำขอบคุณ
เสียงนี้ จะใครอีกล่ะ นอกจาก เบน“เสร็จแล้ว” มือข้างซ้ายปิดก๊อกน้ำ เธอเขยิบตัวให้เขาใช้“ตามสบายเถอะครับ คุณผู้หญิง” ชายหนุ่มจุดบุหรี่ขึ้น กลิ่นมันไม่เหมือนกับที่อเล็กซ์เคยสูบ พอเห็นเขาถือบุหรี่ เธอนึกถึงอีกคน อเล็กซิสคุ้นตากับภาพอเล็กซ์และบุหรี่ในมือมากกว่าเบนกับบุหรี่ เมื่อนึกถึงคนที่หายไป เธอแอบไขว้นิ้วไว้ข้างหลัง ภาวนาให้เขาปลอดภัยเบนกับอเล็กซ์มีอุปนิสัยบางอย่างที่คล้ายและต่างกันมาก แม้ว่าหลายครั้งอเล็กซิสจะตามอเล็กซ์ไม่ทัน แต่สิ่งเดียวที่เธอรู้คือสามารถไว้ใจเขาได้ อเล็กซ์ไม่คิดทำร้ายใคร แต่กับเบน เหมือนกับพยายามเข้าใจภาษาที่สูญหายไปจากโลก เมื่อก่อนเธอมองเขาไม่ต่างจากพวกคุณชายที่ถูกเลี้ยงมาอย่างตามใจ หนุ่มเจ้าเสน่ห์ผู้อยากนอนกับใครก็นอนได้ บางครั้งทำตัวน่าหมั่นไส้แต่ไม่ใช่คนร้ายกาจมากมาย แต่หลังจากที่เขาสังหารซาร่าห์ เธอต้องทบทวนดูใหม่ มันยากที่จะบอกว่าคนคนนี้เป็นคนอย่างไร ฆาตกร หรือแค่ต้องการช่วยเพื่อน? เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารู้สึกกับเบนแบบไหน เกลียด หรือยังเห็นเป็นเพื่อนคนหนึ่ง หลายครั้งที่เขาช่วยชีวิตคนทั้งกลุ่ม สังหารสัตว์ประหล
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19Undisclosure เรื่องเล่าของไมเคิล
ไมเคิลตื่นแล้วเช่นกัน เขายืนเกาะอยู่ตรงมุมขนมปัง หากเทียบกับโนเอลแล้ว ใครจะเชื่อว่าเด็กหนุ่มคนนี้กินเยอะที่สุด ไมเคิลสามารถยัดขนมปังเจ็ดก้อน ซุปครีมอีกสองถ้วย และของหวานตบท้ายได้อีกมากมาย จนบางครั้งเบนแซวว่า ‘ไอ้อูฐขนเงิน’ พอเด็กหนุ่มเห็นเธอเดินออกมาก็ยื่นขนมปังให้อย่างเป็นมิตร อเล็กซิสรับแล้วกินรอโนเอลกับเบ็กกี้ที่เพิ่งตื่นและยังงัวเงีย“นายรู้จักฉันกับจูนได้ยังไง” เธอถามร่างสูงยักไหล่ ทำท่ากั๊กไม่ยอมเล่าสักที ไม่พอ ยังเปิดกระป๋องซุปมะเขือเทศแล้วส่งให้เธอ คล้ายกับว่าเห็นว่าพวกกินจุเหมือนกันอย่างนั้นแหละ อันที่จริง อเล็กซิสไม่รู้สึกหิวเท่าไรเลย มันเหมือนกับว่า ร่างกายสูญเสียความอยากอาหารไปแล้ว“สามปีที่แล้ว เธอกับเพื่อนช่วยชีวิตลุงแก่คนหนึ่งไว้” เขาบอกแค่นั้นแล้วเดินหนีไปยังมุมอาวุธ เด็กสาวครุ่นคิดขณะที่ตัวเองพยายามยัดอาหารลงกระเพาะ อีกไม่นานพวกเขาจะเข้าสู่โซนสาม และจุดเซฟโซนจะเหลืออยู่เพียงจุดเดียว ในโซนสี่ไม่มีจุดเซฟโซน การกินในครั้งนี้คงเหมือนเอาเสบียงลงท้องแบบอูฐจริง ๆ นั่นแหละสามปีก่อน อเล็กซิสพยายามนึก
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19
Bab terbaru
Undisclosure คำทำนายของเอมอน
บลูหัวเราะในลำคอก่อนจะปล่อยออกมาดังลั่น “โธ่ ไอ้น้องชาย แกนึกภาพยัยเดสเป็นแม่ออกเหรอวะ วัน ๆ คงนั่งระแวงว่าชู้จะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เฮ้ย เดี๋ยวก่อน...แกคิดว่าเดสจะคิดอะไรแบบนี้นี่นะ นอกจากแรดไปทั่ว ยัยนั่นไม่คิดเรื่องอื่นแล้ว”“บลู!” เอมอนชกแขนของเขาอย่างแรง “อย่าพูดแบบนี้” เขาส่ายหน้าเอือมระอา “นายก็ใกล้เลขสาม ส่วนฉันก็ตามนายติด ๆ ฉันอยากมีครอบครัว วันหนึ่งถ้านายเจอคนที่ทำให้นายรู้สึกแบบนั้น...แต่นายต้องแก้นิสัยนั้นก่อนนะ บอกไว้เลย วันนั้นนายจะเข้าใจฉัน ใครจะรู้ วันหนึ่งเดสอาจใจอ่อน และถ้าถึงวันนั้น...พวกเราอยากสร้างครอบครัวในสถานที่แบบนี้เหรอวะ”บลูเงียบลง เอมอนถูกพาออกไปจากแดนปีศาจก่อนที่ความชั่วร้ายจะแทรกซึมไปจนถึงอณูผิว เขาอยู่กับทัศนคติคิดบวก แม้ผ่านเรื่องร้ายแรงมาเท่าใดยังมีกะใจคิดถึงวันข้างหน้า คิดถึงอนาคตที่สวยงามใสปิ๊ง “แกก็รู้ว่าพวกเรามีลูกไม่ได้” เขาเตือนสติน้องชาย “พวกเราถูกฉีดยาคุมกำเนิดทุกปี ไม่อย่างนั้นแกกับเดสคงมีลูกเป็นโขยง ไม่สิ...ฉันกับแก และเดส จะดูออกไหมว่าลูกใคร” ชายหนุ่มเข
Undisclosure ฝันที่ต่างกันของสองพี่น้อง
บลูแทบไม่เชื่อหูตัวเอง “แกจะบ้าเหรอ พวกเราเป็นเจ้าของห้องพัก ไม่ใช่ทหาร มันเป็นหน้าที่ของทางการที่จะจัดการเรื่องนี้”แต่เอมอนใช่ว่าจะฟังง่าย ๆ อย่างที่เขาบอก ไม่มีใครฟังบลูเลย ทั้งที่ทุกคนเลือกให้เขาเป็นหัวหน้าแท้ ๆ “บ้าน่า ถ้าเขาต้องการคนก็แสดงว่าคนไม่พอ อะไรที่พวกเราช่วยได้ก็ควรทำไม่ใช่หรือ บลู พวกเราทำเควสมากี่ปีแล้ว มันกลายเป็นกิจกรรมประจำวันไปแล้ว ไม่ใช่เรื่องยากอะไรสักหน่อย พวกเราสู้เป็น”“เด็กนั่นบอกว่าพวกมันมีหุ่นยนต์พิฆาต ไม่ใช่แก๊งธรรมดา ไม่อย่างนั้นทหารก็คงจัดการไปหมดแล้ว แค่สู้ในเควสก็พอแล้วน่า”“ฉันไม่สนว่ามันเป็นแก๊งธรรมดาหรือตัวอะไร แต่ฉันไม่ชอบอยู่เฉย ๆ” เอมอนเถียง ทำไมน้องชายของเขาถึงดื้อดึงขนาดนี้ "นายจะไม่ไปก็แล้วแต่ แต่ฉันจะไปลงชื่อ” เขาว่า หันไปมองหน้าเพื่อนที่เหลือ “ใครไม่ไปฉันไม่สนใจ” แล้วย่ำเท้าแรง ๆ ออกไป“เอมอน เอมอน” เขาตะโกนตามหลัง แต่น้องชายไม่ฟังเลย “แกโง่หรือไงวะ” เขาหันกลับมาหาเพื่อนที่เหลือ เดสซิเรมองเขาด้วยสายตาตำหนิ “ไม่เอาน่า
Undisclosure ความช่วยเหลือ
เขายังคงเงียบ อเล็กซิสรู้ว่าตัวการจริง ๆ คือใคร แต่เขาไม่คิดขอโทษ เธอจึงถอนหายใจ“ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมไม่โดนลงโทษ แต่ก็ไม่คิดจะท้วงติงให้เขาลงโทษหรอกนะ ส่วนเรื่องรับอาสาสมัครเพิ่ม กลุ่มที่ลักพาตัวเพื่อนฉันไปไม่ใช่คนธรรมดา ไม่ใช่แค่เจ้าหน้าที่ทุจริตหรือให้ความร่วมมือกับแก๊งโจร พวกนั้นมีหุ่นพิฆาตในครอบครอง นั่นหมายความว่าพวกมันมีเทคโนโลยีไว้ต้านกองกำลัง ทหารมีจำนวนไม่พอ และทางการไม่อนุมัติกองกำลังเพิ่ม ถ้าอยากจะช่วยตัวประกัน พวกเราต้องช่วยพวกเขา ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ฉันรู้ เอาละ ที่นี่พวกนายก็ไปได้แล้ว” เด็กสาวเปิดบานประตูค้างไว้ให้พวกเขาเดินออกทว่าบลูไม่ขยับ ถ้าไม่นับสีหน้านิ่งเฉยและใบหน้าเปื้อนน้ำตาแล้ว เขาไม่เคยเห็นเธอแสดงอารมณ์อื่นจนวันนี้ “เธอควรบอกพวกเราตั้งแต่แรก”คิ้วได้รูปสองข้างขมวดเป็นปม “ทำไมฉันต้องบอกพวกนายเรื่องนี้”“เรื่องยาที่อยู่ในตัวเธอ” เขาชี้นิ้ว “บางทีเราอาจจะหาทางช่วยได้”อเล็กซิสส่ายหน้า “ไม่พูดออกไปก็ถือว่าช่วย ถ้าอย่างนั้น ฉันจะขอบคุณมาก ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ก
Undisclosure ค้นห้อง
“บลู เราไม่ควรเข้ามาแบบนี้”ไม่สนใจเสียงริงโก้ เขาปีนข้ามระเบียงกำแพงบันไดหนีไฟแล้วกระโดดลงระเบียงห้องลูกบ้านรายหนึ่ง จากนั้นปีนข้ามไปอีกห้อง ไต่ไปตามทางชันขนาดคืบหนึ่งไม่กลัวตกเลยแม้แต่น้อย ทักษะโจรย่องเบายังอาย ในเมื่อการเข้าห้องลูกบ้านโดยพลการต้องได้รับเสียงโหวตอนุมัติจากหุ้นส่วนทั้งหก แต่เพราะยังไม่มีใครรู้เรื่องนี้นอกจากเขากับริงโก้ มิหนำซ้ำได้เห็นประกาศรับอาสาสมัครที่ทางการติดไว้เมื่อเช้า ดังนั้น บลูจำเป็นต้องรู้ว่าเด็กคนนี้ซ่อนอะไรไว้อีก และความอยากรู้เร่งให้เขาต้องค้นหาความจริงเดี๋ยวนี้“แม่งเอ๊ย ไอ้บลู ฟังบ้างสิวะ”เขาปีนข้ามถึงระเบียงห้องอเล็กซิสได้สำเร็จ ปากตะโกนบอก “แกไปรอหน้าห้อง” เพื่อนตัวโตส่ายหัวไม่เห็นด้วย แต่ใครเล่าจะรั้งคนอย่างบลูได้ เขายื่นมือเข้าไปในหน้าต่างที่เปิดค้างไว้ประมาณสิบเซนติเมตร ปลดล็อก จากนั้นเลื่อนบานขึ้นจนสุด เพียงแค่นี้ เขาก็ปีนเข้าห้องเด็กคนนั้นได้สบายห้องของอเล็กซิสค่อนข้างโล่ง เห็นแล้วสะอาดตาปนน่าสงสาร ข้าวของน้อยชิ้นวางไม่ค่อยเป็นระเบียบนัก แต่เพราะมันไม่เยอะจึงไม่รก บลูเห็นแล้วเข้าใจทันทีว่าเธอมีไว้ซุกหัวนอนมากกว่าเห็นเป็นบ้าน เพราะลักษณะการจั
Undisclosure ความลับที่ไม่กล้าเอ่ย
“หยุด ๆ” เขาดันตัวเธอออกอย่างง่ายดาย แรงของไมเคิลนั้นขัดกับรูปร่างเสมอ “บอกแล้วไง ว่าถ้าไม่อยากให้บอก”อเล็กซิสย้อนคำถาม “นายอยากจูบฉันจริงเหรอ” แววตาไมเคิลนั้นแสดงออกชัดว่าลังเล เขาหลบตา “นายอยากจูบฉันเพื่อให้แน่ใจแค่นั้น ถ้าแค่นั้นก็ไม่ต้องไปสนใจพวกเขา เวลาจะตอบเอง”ไมเคิลนิ่วหน้า “ฉันไม่แน่ใจ แต่...”“นั่นไง” เธอชี้ให้เห็น “นายไม่เคยอยากจูบฉัน เพราะถ้านายอยาก นายจะไม่ลังเลหรอก แค่นี้ก็ตอบได้แล้วว่านายไม่ได้ชอบฉันแบบนั้น บางคนอาจคิดว่าผู้ชายกับผู้หญิงไม่สามารถเป็นเพื่อนกันได้ แบบ...เพื่อนสนิท แต่ฉันมีเพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชายตั้งสองคน ไม่สิ ตอนนี้สาม” น้ำเสียงเธออ่อนลงเมื่อนึกถึงออสโล่กับเวด “โลกเราก็แบบนี้แหละ”เขาพยักหน้า แต่กลับยังลังเลว่าจะเชื่อเธอดีหรือไม่ “อย่างงี้แปลว่า เธออยากจูบอเล็กซ์ตลอดเวลาเลยงั้นสิ”“ไมเคิล!” เธอร้อง แอบไขว้นิ้วไว้ข้างหลัง “นายสงสัยจริง ๆ หรืออยากแกล้งฉันกันแน่”“ถามจริง ๆ สิ&
Undisclosure เด็กน้อยไมเคิล
ไมเคิลกับเทสซ่าเข้าใจว่าเธอเป็นลมแดดเท่านั้น อเล็กซิสนึกขอบคุณริงโก้ แต่ขณะเดียวกัน เธอไม่คิดว่าเขาจะปิดบังเรื่องนี้กับเพื่อนตัวเองหรอก ตลอดทางกลับ เทสซ่าเอาแต่โทษตัวเองที่ไม่สังเกตอาการเพื่อนจนเธอต้องยืนกรานว่ามันเป็นความผิดของเธอต่างหากที่ไม่ประมาณตนเพื่อให้หญิงสาวสบายใจขึ้นปาร์ตี้ฉลองวันเกิดย้อนหลังของไมเคิลผ่านไปด้วยดี ถึงแม้จัดเพียงช่วงสั้น ๆ ไม่มีดนตรี เกม และอุปกรณ์อำนวยสิ่งบันเทิง แต่ยังคงประเพณีร้องเพลงให้เจ้าของงาน แถมยังเอาใจด้วยอาหารเน้นโปรตีนกับขนมหวานมากมาย เขาชอบสเต๊กสูตรคาเลบมากจนขอให้เธอจดไว้เผื่อทำเอง อเล็กซิสยอมรับว่าเห็นไมเคิลไม่ต่างจากเจ้าลิงน้อยชาร์ลีเลย คู่เทสซ่ากับโคดี้ยังทำให้เธออิจฉาตาร้อน เพราะพอพวกเขาร้องเพลงจบ โคดี้นึกสนุกร้องเพลงต่อแล้วดึงเทสซ่าขึ้นมาเต้นรำ สายตาที่เขามองหญิงสาวแทบทำให้อเล็กซิสละลายลงไปกับพื้น แววตาที่แสดงออกถึงความรักอย่างเปิดเผย และมันทำให้อเล็กซิสว้าเหว่ที่สุด เสียงหัวเราะของทุกคนกลับเพิ่มดีกรีหดหู่ไปจนสุดเพดาน แต่ต้องซ่อนอยู่ภายใต้ใบหน้าเปื้อนยิ้มนี้ถ้าหาก อเล็กซ์ เบ็กกี้ เบน เวด ออสโล่ โนเอล และ ซาร่าห์อ
Undisclosure อยากรู้
ตุ๊กตาหญิงชายยืนคู่กันในชุดแปลกตา ดวงตาโตสองข้างวาดด้วยเส้นสีดำหนาและทั้งสองหันศีรษะไปทางซ้ายของเธอ อเล็กซิสคุ้นตาเหมือนเคยเห็นในหนังหรือไม่ก็หนังสือสารคดีเกี่ยวกับงานศิลปะสมัยอารยธรรมโบราณ ผู้ชายถือตะขอและไม้หวด ส่วนผู้หญิงถือไม้เท้า เธอยื่นหน้ามองชั้นหนังสือที่อยู่ข้างหลังโต๊ะ หากไม่นับรวมหนังสือแพทย์ที่มีคำศัพท์ยากเกินกว่าสมองจะเข้าใจ ยังมีหนังสืองานศิลปะและประวัติศาสตร์ย้อนไปถึงหกพันปีก่อนเวลาปัจจุบัน เธอนึกอยากเปิดอ่านบ้าง ช่วงเวลาก่อนยุคหายนะดูไกลตัวมาก หนังสือบอกเล่าประวัติศาสตร์อันน่าพิศวงล้วนดึงดูดอเล็กซิสเสมอ“อยากอ่านหรือ”ทรอยถือแฟ้มสีเขียวเข้ามา ซึ่งน่าจะเป็นผลตรวจของเธอ อเล็กซิสสูดหายใจเข้าช้า ๆ ทำใจก่อนรับฟังความจริง แต่เมื่อเธอนึกขึ้นได้ว่าริงโก้เป็นคนพาเธอมาจึงมองหาเขา“กลับไปแล้ว กระชากคอเสื้อฉันแบบที่เพื่อนเขาทำไม่มีผิด พวกพ้องเทอร์นเนอร์หัวรุนแรงทุกคน” คนเป็นหมอบ่น พลางส่ายศีรษะระอาอเล็กซิสเงียบ จำได้ว่าบลูเคยเล่าเรื่องทรอยให้ฟัง น่าแปลกนัก เขากลับไม่มีทีท่าเย็นชาต่อเธอดังที่ถูกกล่าวหาว่าบ้าคลั่งกลุ่มเสี่
Undisclosure ฤทธิ์ของพิษร้าย
“โอ๊ย”แรงปะทะทำให้เธอหงายหลังล้ม ริงโก้ยืนมองด้วยสีหน้าถมึงทึงแบบทุกที “ขอโทษ” พูดแล้วดึงเธอลุกขึ้นฉับพลันข้างในร่างกายร้อนวูบเหมือนเปลวเทียนแล่นผ่านร่าง อเล็กซิสดึงมือออก แล้วรีบวิ่งหาที่เหมาะ ๆ มือสาละวนควานหายาในกระเป๋ากางเกง สุดท้ายวิ่งเข้าตรอกแคบร้างผู้คน มือดึงมันออก หลอดยาขนาดยาวกว่านิ้วก้อยนิดเดียว มือทั้งสองข้างสั่นระริกพยายามแกะบรรจุภัณฑ์ ความร้อนในร่างกายเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนมีคนหมุนปุ่มเตาแก๊ส จนเธอเริ่มทนไม่ไหว อเล็กซิสพยายามสะกดความแสบร้อนไว้ภายใน แต่สุดท้ายต้องยอมแพ้ มือทั้งสองข้างเกร็ง ร่างทรุดลงกับพื้น น้ำตาซึมออกมาเมื่อรู้สึกว่าผิวหนังหดตัวเพราะความร้อน หยุดเถอะ เด็กสาวร้องโอดโอยไม่อาจถือของในมือให้มั่น หลอดยาหล่นลงพื้นพร้อมกับที่เธอยืนไม่ไหวอเล็กซิสพลิกตัวไปมาบนพื้น “ฉีดเข้าเส้นเลือด” เสียงทรอยดังในหัว เธอกรีดร้องคำสบถออกมามากมาย เข้าใจแล้วว่าเหตุใดเอเลน่าจึงขอให้พวกเขายื่นความตายให้ ราวกับว่าอุณหภูมิภายในสูงขึ้นเฉียบพลัน เข็มล่องหนนับพันเล่มทิ่มแทงร่างกายไปจนถึงกระดูก เธอร้องจนสุดเสี
Undisclosure ความปั่นป่วนข้างใน
อีกอย่างคำว่า มื้อเย็น เป็นคำวิเศษสำหรับไมเคิล เขาหันขวับทันที ดวงตาสีฟ้าเป็นประกายระยิบระยับราวกับผิวน้ำในมหาสมุทร “ฉลองเหรอ จัดปาร์ตี้กันในห้องนี้ก็ได้นะ”เขากะพริบตาถี่ ๆ ราวกับว่ามันเป็นสิ่งที่โหยหามานาน ไมเคิลเคยตามดูชีวิตเธอเพียงเพราะอยากมีครอบครัวแบบเด็กทั่วไป เด็กสาวคิดดังนั้นแล้วพยักหน้า “เอาสิ เรมี นายเป็นเจ้าของห้องอีกคน โอเคหรือเปล่า”“สบาย ใคร ๆ ก็ชอบปาร์ตี้ทั้งนั้น” หนุ่มผิวสีน้ำผึ้งยิ้มแป้น “แต่คงไม่สุดเหวี่ยงเหมือนตอนโน้นนะ”อเล็กซิสมองคนอื่น ทั้งหมดยินดี โดยเฉพาะเทสซ่าแทบจะเต้นอยู่แล้ว เธอเริ่มลิสต์รายการว่าต้องซื้ออะไรบ้าง พวกเขาสรุปกันว่าจะซื้อขนมและน้ำ แต่อาหารบางอย่างอาจต้องทำเองเพื่อประหยัดงบ เจ้าของไอเดียเลยอาสา “ซื้อเนื้อสเต๊กเกรดพรีเมี่ยมก็แล้วกัน ฉันเลี้ยงเอง บ้านฉันมีสูตรเฉพาะ รับรองว่าทุกคนต้องติดใจแน่” อเล็กซิสถูมือทำเหมือนตัวเองช่ำชอง ลึก ๆ แล้ว โหยหาอาหารฝีมือคาเลบ แต่ในเมื่อมันเป็นไม่ได้ ก็ทำมันซะเลยสิ ถึงแม้ฝีมือเธอจะอ่อนกว่าไบรซ์ แต่เรื่องจำสูตรนั้นแม่นแน่นอน ส
