Ilang araw na siyang bodyguard ni Mari pero wala pa din siyang na hanap na mga ebidensiyang sangkot si Mr Anderson sa mga krimen na maari niyang gamitin para ipakulong ito at mapadali ang pag panalo ng kaso ni Mari, which is mag re-request ito ng divorce. "Ano ba naman iyan, Taeil! Huwag mo nga ako itulak!" medyo mataas ang boses na singhal ni Heckson kay Taeil. Nasa likod sila ngayon ng mansion ng asawa ni Mari. Hating gabi na kaya wala na makakita sa kanila maliban ofcourse sa mga guard na siyang naglilibot sa buong lugar."Sorry naman, naiinitan na kasi ako sa pwesto natin 'e," reklamo naman ni Taeil.Nilingon niya ang dalawa. "Mamaya na kayo magbargulan pag natapos na natin ang mission natin ngayong gabi. Gusto niyo ba mahuli tayo?"Sabay na umiling ang dalawa na parang bata. Napa buntonghininga naman siya at nilibot ang tingin sa paligid. Sa laki ng mansion ay hindi talaga nakakapagtakang mahihirapan sila hanapin kung saan ang maaring HQ ni Mr Anderson."Mabuti siguro kung maghi
LIMANG araw na nakakaraan ngunit wala pa rin masagap na lead si Mikael. Na maaaring makakatulong sa pag aresto sa mister ni Mari. Napahilamos si Mikael sa kanyang mukha, dahil hindi na niya alam kung ano ang masunod niyang hakbang. Narito siya ngayon sa labas ng clinic ni Mari, hinhintay niya ang babae. Napakurap-kurap ang kaniyang mga mata nang marinig niyang tumunog ang kaniyang cellphone. Napailing siya nang makitang isa sa mga kaibigan niya ang tumawag."Hello? Ano atin?....what? Hahahaha, seriously? Bibigay ka rin pala….hahaha, okay….pupunta kami."Ngumisi siya ng maibaba na niya ang tawag. Si Heckson ang tumawag binalita nitong engagement party nito mamaya gabi. "Bibigay rin pala ang loko, may tagu-taguan pang nalalaman," napa-iling na komento niya.Umayos siya ng upo at nag pasyang puntahan na lang si Mari sa loob. MEANWHILE, napakurap-kurap si Mari sa narinig. Hindi lang siya makapaniwalang ikakasal na talaga sina Heckson and Anna. Akala kasi niya hindi matutuloy, dahil bali
Mikael can't stop himself from looking at Mari na nakaupo sa may tabi niya, he can read worries in her eyes. Napabuntonghininga siya at binagalan ang pagpapatakbo sa sasakyan at inabot ang kamay ng babae at dinala sa kanyang labi."Ayos ka lang ba?" masuyong tanong niya kay Mari.Kumurap-kurap ang mga mata ng babae at marahan siyang ngitian. "Oo naman..."Matagal niyang minasdan ang babae at binalik ang tingin sa daan, tinatahak na nila ngayon ang daan palabas sa village kung saan nakatira si Anna."Are you sure?" panigurado niya."Alam mo, sweetheart, may mga tao talagang nagkakaroon ng kamukha, kaya'y huwag mo masyadong isipin iyong kanina," giit niya ng tumahimik ang babae.Ngunit deep inside his mind, na-b-bothered rin siya pero ayaw niyang dagdagan pa ang aalahanin ng babae. He will just find out the truth by himself, ano pa silbi ng propesyon niya at nag mga koneksiyun niya kung hindi niya lang rin naman magagamit hindi ba?"Yeah, tama ka baka nag-o-overthink lang ko."Ngumiti s
PAALALABasahin muna ang babala bago magbasa sa baba, baka kasi hindi makayanan ng inyo brain cells ang masunod na pangyayari kaya't humanda, intense bs ahead, be responsible to skip this, if you're not open to this kind of content. Huwag po tayo maging makulit para hindi ka ma-minus points sa langit, kapag binabasa mo ang ibang langit na nagawa ng isang inosenteng manunulat na tulad ko, iyon lamang, paalam. -Ang inyong inosenteng manunulat, Binibining Mary ✍️Chapter 60: Sana'y isa lamang masamang panaginip {R-18}HINDI alam ni Mari pero pakiramdam niya parang may kung anong mabigat na bagay ang nakapatong sa ibabaw niya at dama niya rin ang mainit at malambot na bagay na dumadampi sa kanyang leeg pababa sa kaniyang dibdib. Napa-ungol siya at napakurap-kurap nang nararamdaman niya ang mainit na hangin na tumama sa kanyang pagkababae.“MIKAEL?” pasigaw na bulalas niya ng bungad sa kanya ang lalaking nasa gitnang hita niya ngayon. Tumingin ito sa mukha niya at ngumiti, hindi niya naman
PaalalaSkip this chapter if you are not open to this kind of content. No more drama, no more issues, just skip it, if hindi siya pasok sa standard mo. -Binibining MaryChapter 61: Despair {R-18}HINIHINGAL pero hindi tumitigil sa pagtakbo si Mari, hinahabol niya kasi si Mikael, nasa isang madilim na lugar sila at tanging ang ilaw lang na nasa katawan ni Mikael ang nagsilbing ilaw na sinusundan niya."MIKAEL, SANDALI!!!" hiyaw niya habang hinahabol ang lalaking hindi man lang lumilingon sa kanya, napatigil siya sa pagtakbo nang bigla na lamang tumigil si Mikael. Nakahinga siya ng maluwag at mabilis ang mga hakbang na lumapit sa lalaki ngunit napatigil siya sa paglapit ng matanaw niya si Chan na may hawak na baril at nakatutok ito kay Mikael bago pa man siya makakilos sa kinatatayuan niya'y umalingawngaw na ang tunog ng baril na dahilan para mapahiyaw siya."HINDI!!!!" Bumalikwas ng bangon si Mari at niyakap ang sarili, hindi alam kung ano ang gagawin hanggang sa may napagtanto siya, na
INALIS ni Cyrex ang suot na gloves at ganun rin ang mga iba pang nakalagay sa katawan niya. Tumingin siya sa gawi ng kaibigan nakahiga sa hospital bed ng HXH Private Hospital. Walang malay si Mikael at may mga benda ang magkabilang braso nitong nadaplisan ng bala. Hindi rin nakaligtas ang mukha lalaki, putok ang labi nito at bale ang ilong. Napayukom ang kamao niya, ngayon lang siya muli nakadama ng matindi galit. Bago pa man siya sumabog ay humakbang na siya palabas sa silid na iyon. Napakunot-noo ni Cyrex nang mapansin niyang nakaupo ang mga kaibigan nila sa may kalaparanan na upuan sa may gilid. Nang makita siya ng mga ito ay mabilis na nag sitayuan ang mga lalaki at lumapit sa kanya."How is he?" kaagad na tanong ni Maximo nang tumigil ito sa harap niya."Is he dead?" tanong rin ni Taeil.Sabay napasinghap ang apat at tumingin sa kanya. Hindi na ng mga ito hinintay ang sagot niya sapagkat nagsibulungan na ito sa harap niya."Kung ganun ay kailangan natin maghanap ng magandang kaba
LUMAPIT si Taeil kay Heckson na walang imik na nakamasid kay Mikael na ngayon ay inaayos ang bullet proof vest nito, isang linggo na nakakaraan matapos ang nangyari dito at heto na ngayon si Mikael, animo'y hindi galing sa bingit ng kamatayan kung kumilos."Sigurado ba kayo na ayos lang sumama iyan?" mahinang tanong ni Maximo kina Heckson at Taeil na ngayon ay magkatabi na nakasandal sa may pader.Nagkibit balikat si Heckson. "Kilala mo naman ang baliw na iyan, sa tingin mo ba papapigil iyan?' patanong na tugon ng lalaki."Sinabi mo pa, tignan mo parang hindi nakadama ng sakit, ang bibigat ng dala," giit naman ni Taeil."Ang problema lang baka mahimatay iyan mamaya sa gitna nang bakbakan dahil pinilit niya sarili niya," nakasimangot na singit naman ni Tyeron at bumuntonghinga."Mismo, baka imbis na tumulong siya baka masira ang mission-""Kung makachimis kayo tungkol sa akin akala niyo naman hindi ko kayo naririnig, mga tarantado! Malakas na ako no, mas malakas pa sa kalabaw ng lolo m
LAKAD-TAKBO ang ginawa ni Mikael para maabutan niya sina Mari at Chan, luminga-linga din siya baka kasi matamaan siya ng bala galing sa kung saan at hindi iyon pwede mangyari dahil hindi niya pa nagagawa ang mission niya at hindi niya pa nababawi ang babaeng mahal na mahal niya. Napabalik siya sa kanyang sarili nang marinig niya ang putok ng baril kaagad siyang gumulong-gulong para magtago sa may gilid bago pa tumama sa katawan niya ang bala nagmula sa harapan. Panigurado mga guwardiya iyon ni Chan, gusto niyang mapamura dahil baka kung saan dalhin ni Chan si Mari. Tinutok niya ang baril sa kung saan ang mga kalaban at pinaputok iyon. Pagtingin niya may natumbang dalawa pero may apat pa.“Damn it! Wala akong time para sa inyo mga loko!’ reklamo niya sabay kuha ng granada sa kanyang pocket at binuksan iyon, hinalikan muna niya bago itapon sa apat. Nilagay niya ang kamay sa kanyang tenga at nang marinig niya ang pagsabog ngumisi siya at sumilip nang makita niyang wala ng gumagalaw ay lu
PAGKAPALABAS ni Mari sa ospital ay dun sila dumeristo sa bahay ni Mikael at nagulat ang dalawa sa sumalubong sa kanila."WELCOME BACK MARI!" sabay na sigaw ng mga kaibigan nila. "Aw, thank you guys," naiiyak na sabi ni Mari at niyakap sina Lhalhaine, Lara, Anna at Shyra. "Welcome, basta huwag mo kalimutan na ninang kami ng anak ninyo ha," nakangiting sabi ni Shyra."Oo naman," masayang sagot niya."Goods, hala tara na kumain na tayo, maya na tayo mag-chika minutes," giit ni Shyra at bumalik sa tabi ni Cyrex na walang emosyon ang mukha as usual.Masaya silang nagsalo-salo sa may likod ng bahay ni Mikael, kung saan may malapad na garden at sa gilid ay may malawak na swimming pool.PAGDATING ng gabi. Naiwan na sila ni Mikael sa may garden. Nakahiga silang dalawa sa may picnic blanket habang tinatanaw ang mga bituin sa langit."Mikael…""Hmm?""Ano gusto mong gender ng baby natin?" tanong niya sa lalaki at tumingala rito. Nakaunan kasi siya sa may dibdib ni Mikael."Kahit ano, ikaw ba?"
NAGISING si Mari na puro puti ang nakikita niya. Napabalikwas siya ng bangon nang mapagtanto niya kung nasaan siya-ospital. Kaagad na napahawak siya sa tiyan niya nang maalala niya ang nangyari, napaiyak siya nang makapa niyang may malaki pa rin tiyan niya. "Thanks god! Akala ko mawawala ka na sa akin," umiiyak na wika niya. Napa-angat siya ng tingin nang marinig niyang bumukas ang pinto at sumalubong sa kanya ang mukha ng kanyang ina."Mari, anak, mabuti naman at gising ka na, kamusta ang pakiramdam mo?" Napatitig siya sa Ginang. "Medyo ayos na po. S-sino po ang nagdala sa akin rito?" Upo ang Ginang sa may upuan na nasa gilid ng kama niya at inabot ang kanyang kamay. "Napaka-swerte mo sa kanya anak. Mukhang mahal na mahal ka talaga niya-""S-si Mikael po ba?" pigil hiningang tanong niya."Siya nga. Siya ang nagdala sa iyo rito at siya rin ang nag-donate ng dugo para mailigtas kayo mag-ina. Hindi lang iyon, siya rin ang nagbantay sa iyo araw at gabi halos dito na nga tumira ang bat
ANG bilis lang ng panahon, tatlong buwan na siyang nakatira sa bahay ni Mikael. Lumaki na nga ang tiyan niya at nasanay na rin siyang magigising sa umagang may makikitang isang piraso ng bulaklak sa gilid ng kanyang kama. Makakatanggap ng mga pagkaing gusto niyang kainin at mga grocery. Ngayong araw nga'y heto siya nakaupo sa gilid ng kanyang kama habang nakatitig sa isang piraso ng lily of valley. "Mukhang wala siya talagang planong sukuan ako," mahinang aniya at inabot ang lily of valley at dinala iyon sa kanyang ilong.Napapikit siya. "Ang sariwa, maganda at nakakaakit. Mahirap tanggihan at huwag pansinin ang bulaklak na ito ngunit, lily of flower is poisonous plant but it's safe to smell just don't eat it. Parang si Mikael, kahit alam kong bawal siya mahalin dahil siya ang lalaking tuluyang sumira sa tiwala ko sa mga lalaki. Ang lalaking siyang akala ko'y iba sa ama at ex husband ko ngunit hindi pala, siya pala ang puno't-dulo ng lahat pero bakit? Hindi ko siya magawang iwasan at
NAGULAT si Heckson nang makita niya si Mikael na kakabukas lamang ng pintuan ng kanyang opisina. Isang linggo na nakakalipas matapos ang pag-iinuman nila kasama ng iba pa nilang kaibigan at ngayon araw pa lang ng pakita muli si Mikael sa kanya. Magkahalong pagkagulat at saya ang nadama niya."Oh, napasyal ka?" kaagad na sabi niya sa kanyang kaibigan. Marahang ngumiti si Mikael. Hindi niya maiwasang mapangiwi sa itsura ng kaibigan niya, humaba na kasi ang balbas nito, magulo ang buhok at nangingitim ang mga mata."Kael, kumakain ka rin ba? O natutulog ka ba?" nag-alalang tanong niya nang hindi na sumagot si Mikael sa kanyang tanong."Hindi makakabuti ka kapag nagpatuloy kang ganiyan–""Pwede ko bang hiramin ang bahay mo?"Napakurap-kurap siya at napatitig sa kaibigan sa sinabi nito. "Iyong bahay na katabi ng bahay ko sana," dagdag pa ni Mikael."Kael—""Please, Son. Hindi ako mapapanatag kapag hindi ko nakikita mag-ina ko. Hindi ko alam kung ayos lang ba sila, kumakain ba ng maayos s
NABITIN sa eri ang kamay ni Mikael na, akma kasi niyang iinumin ang natirang beer sa may can nang bigla niya na lamang narinig ang pamilyar na boses ng mga kaibigan niya sa labas."Sabi na nga ba dito ka didiretso 'e," nakasimangot na komento ni Tyeron at nameywang sa harap niya."Tsk! Ang daya mo 'a, iinumin ka pala, hindi ka man lang nagyaya," singit naman ni Heckson na inagaw sa kanya ang hawak niyang can at ininom ang laman nun, napasimangot naman siya. Pumanta siya rito sa tambayan nila kasi gusto niya mapag-isa pero heto mga baliw niyang kaibigan sinisira ang plano niya."Bakit ba kayo narito?" inis na tanong niya. Napadaing siya nang batukan siya ng kung sino mula sa likuran niya, galit na lumingon siya at nanlaki mga mata niya nang makita niyang nakatayo roon si Maximo."Max?!" gulat na bulalas niya."Oh, bakit parang gulat na gulat ka?" masungit na tanong nito at umupo sa may gilid niya at nagsimula na rin magbukas ng inumin na gusto nito.Bumuntonghininga siya, hindi niya al
KINABUKASAN, tumambad sa mga mata ni Mari ang ganda ng langit pagkamulat ng kanyang mga mata, bukas kasi ang malaking bintana sa ospital room niya, napapikit siya at huminga ng malalim. Napatingin siya sa side table dahil nahagip ng mga mata niyang may nakalagay na bulaklak roon. Kumunot-noo niya dahil bago siya makatulog kagabi ay wala pa ang mga bulaklak na iyan, halatang fresh ang mga iyon dahil sa itsura. Hindi niya maiwasang abutin ang vase, na ngayon niya lang rin nakita, may kalakihan iyon."Teka...alam ko ang bulaklak na ito 'a..." mahinang komento niya ng mahawakan niya ang kulay puti at maliit na bulaklak, medyo hawig sa roses dahil parehos ang hugis ng mga ito. Dinala niya ang bulaklak sa kanyang ilong at hindi niya maiwasang singhutin ang amoy nito, it's smell refreshing. "Lily of valley," mahinang sabi niya. Iyon ang pangalan ng bulaklak. Alam niya dahil hindi man halata pero mahilig siya sa mga bulaklak kaya't may kaunting knowledge siya sa mga ito. Binalik niya ang vas
NAPAHILAMOS si Mikael sa kanyang mukha sabay sandal sa may dingding sa labas ng ospital room, sinugod niya sa ospital si Mari dahil habang nagtatalo sila kanina ay nawalan bigla ng ulirat ang babae. "Oh, bakit parang namatayan ka diyan?" Inalis ni Mikael ang mga palad sa kanyang mukha at tumingin sa nagsalita. Huminga siya ng malalim, hindi niya masabi kung ano ang nararamdaman niya ng sandaling iyon, kay bilis lang ng pangyayari, hindi pa ata kaya ng utak niya tanggapin."Ano nangyari sa iyo? Bakit para kang timang diyan?" magkasalubong ang kilay na tanong ni Tyeron, kasama nito kanina ang asawa nitong si Lhalhaine na hindi niya alam kung saan ng mga sandaling iyon. "Hoy! Parang baliw ito, nangyari sa iyo? Don't worry, ayos lang naman siguro si Mari, baka na stress lang kaya nawalan ng malay kaya cheer up, kinakabahan ako sa mukha mo 'e–""Alam na niya," mahinang sabi niya sabay yuko. "A-anong alam na niya?" nalilitong tanong ni Tyeron at hinawakan siya sa balikat kaya't napa-ang
ISANG linggo na ang nakakaraang mula nang mag-proposed si Mikael kay Mari, halos na simulan na rin nilang maisaayos ang kakailanganin para sa kasal, heto nga ngayon si Mari sa may boutique ni Anna, today is the day na isusukat niya ang kanyang wedding gown. Magkasama dapat sila ni Mikael kaso lang may biglaang lakad ang binata at sinabi nitong susunod na lang. Huminga ng malalim si Mari dahil sa magkahalong excitement at kabang nadarama niya, hindi niya rati ito naranasan sa fake wedding nila ni Chan kasi nga pumirma lang sila ng fake documents wala ganito."Look who's here."Napa-angat siya ng tingin nang marinig niya ang pamilyar na boses. Ang excitement at kabang nadarama niya kanina ay napalitan ng galit nang tumambad sa kanya ang mukha ng panganay na anak ng ama-amahan niya na si Mr San Diego. Hindi niya na lang sana papansinin ang babae dahil alam niyang sisirain lang nito ang araw niya pero nang akmang tatayo siya ay hinawakan siya nito sa kamay kaya't napatigil siya."Easy, d
PAGKAMULAT ni Mari sa kanyang mga mata ay napangiti siya nang tumambad sa kanya ang mukha ng kanyang kapatid na si Anna.“Good afternoon, kamusta tulog mo?” malambing na tanong nito sa kanya.Lumapad ang ngiti niya. “It’s very good. By the way, nasaan na tayo?”Bago pa man sumagot ang kapatid niya ay narinig na niya ang pag anunsyo ng flight attendant naka-landing na sila sa airport. Hindi niya maiwasang huminga ng malalim dahil pakiramdam niya may mangyayari, hindi nga lang niya mapaliwanang o masabi sa ngayon.“Mabuti naman pala at gising ka na, sleeping beauty,” nakangiting komento ng kanyang ina at hinawakan ang kamay niya.Her warm smile and her touch makes Mari's heart melt. Hindi niya tuloy maiwasang mapaluha, sapagkat hindi pa rin siya sanay na meron na siya ngayong ina na nagmamahal sa kanya.“Hey, why are you crying, sweetie? My masakit ba sa iyo?” nag-alalang tanong ng Ginang.Umiling-iling siya. “Wala, mom, I’m just happy kasi i have you,” malambing na sagot niya.Nakita n