Parang gusto ni Mari sabunutan ang sarili sapagkat litong lito siya sa nararamdaman ng mga sandaling 'yon. Naiinis siya sa sarili dahil bakit nakaramdam siya ng galit at sakit sa tuwing may kinakausap na ibang babae si Mikael lalo na kanina noong kinakausap ng lalaki si Shyra at mukhang close na close ang dalawa. Pinikit niya ang mga mata at binuksan ang gripo nilagay ang kamay sa dumadaloy na tubig at hinalamos niya sa kanyang mukha ang tubig nasalo ng kamay niya. "Nandito ka lang pala, kanina ka pa namin hinahanap," ani ng tinig mula sa likuran niya. Sa gulat ay napatalon siya at nanlalaki ang matang napatitig kay Shyra na ngayon ay nakatayo sa gilid niya."Oh? Ba't gulat na gulat ka?" natatawang tanong nito.Huminga siya nang malalim. "Kanina ka pa?" mahinang tanong niya.Matagal siya minasdan ng babae. "Ang lalim ah, mukhang may gumugulo sa isip mo, alam mo mare, hindi maganda iyang kinikimkim mo ang sama ng loob mo o saloobin mo, dapat ilabas mo."Bumuka sira ang labi niya sa
WarningBasahin mo lang ang kwento huwag mong kopyahin dahil all reserved ang copyright nito. Kung pangarap mo maging manunulat sumulat ka ng sarili mong kwento huwag ka magnakaw ng kwento ng iba. Tandaan lahat ng utang may kabayaran saan ka man naroon at maging sino ka man you will pay a big price for the sin you might commit. Ang karma ay totoo, kaya matakot ka hindi lang para sarili mo pati din sa kaluluwa mo. Keep it on mind🤗 lahat tayo may talento kaya magtiwala ka sa kakayahan mo, huwag ma inggit dahil lahat tayo may sariling spot light. Mas masarap lasapin ang tagumpay pag dugo at pawis mo ang pinuhanan mo. -Binibining Mary ✍️Chapter 40: AcceptanceSa labas ng Enchanted Kingdom manghang mangha si Mari habang nililibot ang tingin sa kabuuan ng lugar. This was the first time nakapunta siya sa ganitong lugar. Oo nga't matanda na siya but she doesn't have a childhood memories like other kids na namamasyal sa ganitong lugar kasama ang mga magulang at mga kapatid. Maluha-luha siya
Napa balik siya sa realidad ng nararamdaman niyang tumigil sila sa paglalakad. "So, ano gusto niyong una natin gagawin?" nakangiting sabi ni Lara buhat nito ang babaeng anak habang kay Maximo ang lalaki.7 pm ng gabi pa lang 'yon pero madilim na ang paligid na lalo ng paganda sa tanawin ng Enchanted Kingdom. There's a light everywhere na nagpadagdag sa angking ganda ng lugar.Napatingla siya nang maramdaman niya ang pag hawak ni Mikael sa kanyang kamay."Are you okay?" mahinang tanong nito.Ngumiti siya. "Oo naman, bakit?"Napatitig ito sa kanya tila ba sinusuri siya nito kung totoo ba ang sinasabi niya."Guys, ano na? Saan tayo mauuna? Rides or games?" Napakurap siya nang marinig niya uli ang boses ni Lara. Akmang hihilahin niya ang kamay mula sa pagkahawak ni Mikael ngunit hindi siya nito binitiwan."Stay still, dadami na mamaya ang tao baka magkahiwalay tayo if hindi ka humawak sa akin," bulong nito sa kanya.Napatitig siya sa lalaking seryoso ang mukhang nakatingin din sa kanya.
Tinatahak naman nila ngayon ang daan patungo sa mga rides na gusto nilang sakyan. Magkahalong excitement at kaba ang nadarama ni Mari ng mga sandaling iyon. Excited dahil sa wakas mararanasan na niya ang pakiramdam na sumasakay ka sa rides na tila ka isang ibon na malaya. Kinakabahan din siya at the same time sapagkat hindi niya alam if kaya niya ba itry ang mga intense rides ng enchanted kingdom tulad na lamang ng roller coasters and anchors away at iba pa. "Life is about trying and taking risk kaya't, kaya mo iyan self!" mahinang bulong niya sa sarili."l just here behind you, willing to be your guide," Mikael whispered in her ear.Napa atras siya sabay tingala sa lalaki na may taas na 6 feet mahigit. Karga-karga nito si Throne na naaliw na nililibot ang mga mata sa paligid."Stop staring at me baka pagsisihan mo ang masunod na mangyayari if you will stare at me like that..."Napabuka sira labi niya sa sinabi ng lalaki."Like what?" hindi niya maiwasang itanong sabay taas kilay."T
TUMIGIL ang sinasakyan nila sa isang Jollibee store malapit sa highway na may kalaparan ang parking lot. Lumiko na si Mikael papasok sa gilid na parking lot ng Jollibee. Walang imik na binuksan ng lalaki ang pintuan ng driver seat at nagulat na lamang siya nang biglang bumukas ang pintuan sa gilid niya."We're here..."Tumango lang siya sa sinabi ng lalaki, hindi niya alam pero naninibago siya sa kinikilos nito, hindi kasi ito natatahimik lalo pa kung magkasama sila ngayon lang."Mari..."Napa angat siya ng tingin nang tawagin ng lalaki ang pangalan niya. Nagkasalubong ang mga mata nila ng lalaki, napa iwas siya ng tingin dahil wala siyang nababasa na emosyun sa mga mala dagat na mga mata ng lalaki hindi tulad dati."Let's go," malumanay na anyaya nito sa kanya at hinawakan siya sa bewang at hinapit palapit rito. Napa kurap-kurap siya sa gulat, ramdam niya rin ang pagkabog ng kanyang dibdib na animo'y may nakikipagkarera sa loob."Sorry..."Napa angat siya nang tingin ng marinig ang b
NASA daan na sila ngayon, napatingin siya sa lalaki nang hawakan nito ang kamay niya nasa hita niya. Ngitian siya ng lalaki kaya't napa ngiti na lang rin siya, she feels so happy and contented at that moment."Didiretso muna tayo sa hotel para makapag bihis at makapag ayos," giit nito at pinisil ang kamay niya."Pero baka nagugutom na mga kasama natin—""Don't worry I message Maximo already na matatagalan tayo dahil nga umuulan—"Namula siya dahil naisip niya baka kung ano na isipin ng mga kasama nila dahil matagal sila nakabalik."Hey, are you okay?" nag alalang tanong ng lalaki.Napatingin siya rito at marahan tumango sabay buntong hininga dahil nakaramdam siya ng pagod at pananakit ng gitnang hita, marahil dahil sa pinag gagawa nila kanina."Does your pepe hurt?""Huh?" gulat na bulalas niya.Marahang natawa ang lalaki. "I mean do you feel sore?"Nagbaba siya ng tingin para maitago ang mukha, ramdam niya kasing umiinit ang mukha niya na pwede na ikompara sa kamatis sa pagkapula nit
AUTHOR NOTEHi readers, just want to say before reading this chapter make sure na basa niyo ang pasilip sa kwentong ito sa may kwento ni Lhalhaine and Tyeron because this chapter will be the continuation of that scenes, dito marereveal iyong mga dapat niyo malaman, so please do read it to my yugto and dreame account para mas ma gets niyo, thank you.Chapter 45: Her HusbandPAGOD na napaupo si Mari sa kama ng kwarto na tinutulayan nila pansamantala, siya palang ang tao sa kwarto nasa reception pa ang iba. Yes, dinaos na ang kasal nina Lhalhaine and Tyeron kanina lang, she feels happy for the both of them. Napangiti siya nang maalala ang mga pangyayari sa parking lot ng Jollibee, sa hotel at sa may Enchanted Kingdom, napatayo pa siya sa sobrang say ana nadarama niya at umiikot sabay hawak sa kwintas na binigay ni Mikael sa kanya"I will treasure this, as I treasure the memories, we shared..." pabulong na sabi niya sabay hinalikan niya ang kwintas.After nila makauwi kinaumagahan galling
PAGMULAT ni Mari sa kanyang mga mata bumukad sa kanya ang maamong mukha ng lalaking pumukaw sa puso niya. Ang lalaking tumupad sa pangarap niya at higit sa lahat ang lalaking ng paramdaman sa kanya na deserving siya mahalin at alagaan."Goodmorning," mahina ang boses na bati nito sa kanya.Napakurap-kurap naman siya at napatitig sa mala dagat nitong mga mata, napa bangon siya nang maalala niya ang pangyayari kagabi."I-I need to go home," natatarandang bulalas niya at akmang aalis sa kama pero hinila ng lalaki ang kamay niya at niyakap siya mula sa likod."I can't stay here, m-my husband Chan will—"Naputol ang sasabihin niya ng hinawakan ni Mikael ang baba niya at hinuli ang labi niya. Sa gulat ay nanigas siya sa kinakaupuan niya."Don't worry, sweetheart, nakausap na kagabi ni Cyrex ang Daddy mo and he give Cyrex two days bago ka iuwi."Napa kurap kurap siya at biglang may sumipa sa puso niya, naramdaman niya ring nanginginig ang labi niya at ang kanyang kamay."No....no, ayaw ko ma
PAGKAPALABAS ni Mari sa ospital ay dun sila dumeristo sa bahay ni Mikael at nagulat ang dalawa sa sumalubong sa kanila."WELCOME BACK MARI!" sabay na sigaw ng mga kaibigan nila. "Aw, thank you guys," naiiyak na sabi ni Mari at niyakap sina Lhalhaine, Lara, Anna at Shyra. "Welcome, basta huwag mo kalimutan na ninang kami ng anak ninyo ha," nakangiting sabi ni Shyra."Oo naman," masayang sagot niya."Goods, hala tara na kumain na tayo, maya na tayo mag-chika minutes," giit ni Shyra at bumalik sa tabi ni Cyrex na walang emosyon ang mukha as usual.Masaya silang nagsalo-salo sa may likod ng bahay ni Mikael, kung saan may malapad na garden at sa gilid ay may malawak na swimming pool.PAGDATING ng gabi. Naiwan na sila ni Mikael sa may garden. Nakahiga silang dalawa sa may picnic blanket habang tinatanaw ang mga bituin sa langit."Mikael…""Hmm?""Ano gusto mong gender ng baby natin?" tanong niya sa lalaki at tumingala rito. Nakaunan kasi siya sa may dibdib ni Mikael."Kahit ano, ikaw ba?"
NAGISING si Mari na puro puti ang nakikita niya. Napabalikwas siya ng bangon nang mapagtanto niya kung nasaan siya-ospital. Kaagad na napahawak siya sa tiyan niya nang maalala niya ang nangyari, napaiyak siya nang makapa niyang may malaki pa rin tiyan niya. "Thanks god! Akala ko mawawala ka na sa akin," umiiyak na wika niya. Napa-angat siya ng tingin nang marinig niyang bumukas ang pinto at sumalubong sa kanya ang mukha ng kanyang ina."Mari, anak, mabuti naman at gising ka na, kamusta ang pakiramdam mo?" Napatitig siya sa Ginang. "Medyo ayos na po. S-sino po ang nagdala sa akin rito?" Upo ang Ginang sa may upuan na nasa gilid ng kama niya at inabot ang kanyang kamay. "Napaka-swerte mo sa kanya anak. Mukhang mahal na mahal ka talaga niya-""S-si Mikael po ba?" pigil hiningang tanong niya."Siya nga. Siya ang nagdala sa iyo rito at siya rin ang nag-donate ng dugo para mailigtas kayo mag-ina. Hindi lang iyon, siya rin ang nagbantay sa iyo araw at gabi halos dito na nga tumira ang bat
ANG bilis lang ng panahon, tatlong buwan na siyang nakatira sa bahay ni Mikael. Lumaki na nga ang tiyan niya at nasanay na rin siyang magigising sa umagang may makikitang isang piraso ng bulaklak sa gilid ng kanyang kama. Makakatanggap ng mga pagkaing gusto niyang kainin at mga grocery. Ngayong araw nga'y heto siya nakaupo sa gilid ng kanyang kama habang nakatitig sa isang piraso ng lily of valley. "Mukhang wala siya talagang planong sukuan ako," mahinang aniya at inabot ang lily of valley at dinala iyon sa kanyang ilong.Napapikit siya. "Ang sariwa, maganda at nakakaakit. Mahirap tanggihan at huwag pansinin ang bulaklak na ito ngunit, lily of flower is poisonous plant but it's safe to smell just don't eat it. Parang si Mikael, kahit alam kong bawal siya mahalin dahil siya ang lalaking tuluyang sumira sa tiwala ko sa mga lalaki. Ang lalaking siyang akala ko'y iba sa ama at ex husband ko ngunit hindi pala, siya pala ang puno't-dulo ng lahat pero bakit? Hindi ko siya magawang iwasan at
NAGULAT si Heckson nang makita niya si Mikael na kakabukas lamang ng pintuan ng kanyang opisina. Isang linggo na nakakalipas matapos ang pag-iinuman nila kasama ng iba pa nilang kaibigan at ngayon araw pa lang ng pakita muli si Mikael sa kanya. Magkahalong pagkagulat at saya ang nadama niya."Oh, napasyal ka?" kaagad na sabi niya sa kanyang kaibigan. Marahang ngumiti si Mikael. Hindi niya maiwasang mapangiwi sa itsura ng kaibigan niya, humaba na kasi ang balbas nito, magulo ang buhok at nangingitim ang mga mata."Kael, kumakain ka rin ba? O natutulog ka ba?" nag-alalang tanong niya nang hindi na sumagot si Mikael sa kanyang tanong."Hindi makakabuti ka kapag nagpatuloy kang ganiyan–""Pwede ko bang hiramin ang bahay mo?"Napakurap-kurap siya at napatitig sa kaibigan sa sinabi nito. "Iyong bahay na katabi ng bahay ko sana," dagdag pa ni Mikael."Kael—""Please, Son. Hindi ako mapapanatag kapag hindi ko nakikita mag-ina ko. Hindi ko alam kung ayos lang ba sila, kumakain ba ng maayos s
NABITIN sa eri ang kamay ni Mikael na, akma kasi niyang iinumin ang natirang beer sa may can nang bigla niya na lamang narinig ang pamilyar na boses ng mga kaibigan niya sa labas."Sabi na nga ba dito ka didiretso 'e," nakasimangot na komento ni Tyeron at nameywang sa harap niya."Tsk! Ang daya mo 'a, iinumin ka pala, hindi ka man lang nagyaya," singit naman ni Heckson na inagaw sa kanya ang hawak niyang can at ininom ang laman nun, napasimangot naman siya. Pumanta siya rito sa tambayan nila kasi gusto niya mapag-isa pero heto mga baliw niyang kaibigan sinisira ang plano niya."Bakit ba kayo narito?" inis na tanong niya. Napadaing siya nang batukan siya ng kung sino mula sa likuran niya, galit na lumingon siya at nanlaki mga mata niya nang makita niyang nakatayo roon si Maximo."Max?!" gulat na bulalas niya."Oh, bakit parang gulat na gulat ka?" masungit na tanong nito at umupo sa may gilid niya at nagsimula na rin magbukas ng inumin na gusto nito.Bumuntonghininga siya, hindi niya al
KINABUKASAN, tumambad sa mga mata ni Mari ang ganda ng langit pagkamulat ng kanyang mga mata, bukas kasi ang malaking bintana sa ospital room niya, napapikit siya at huminga ng malalim. Napatingin siya sa side table dahil nahagip ng mga mata niyang may nakalagay na bulaklak roon. Kumunot-noo niya dahil bago siya makatulog kagabi ay wala pa ang mga bulaklak na iyan, halatang fresh ang mga iyon dahil sa itsura. Hindi niya maiwasang abutin ang vase, na ngayon niya lang rin nakita, may kalakihan iyon."Teka...alam ko ang bulaklak na ito 'a..." mahinang komento niya ng mahawakan niya ang kulay puti at maliit na bulaklak, medyo hawig sa roses dahil parehos ang hugis ng mga ito. Dinala niya ang bulaklak sa kanyang ilong at hindi niya maiwasang singhutin ang amoy nito, it's smell refreshing. "Lily of valley," mahinang sabi niya. Iyon ang pangalan ng bulaklak. Alam niya dahil hindi man halata pero mahilig siya sa mga bulaklak kaya't may kaunting knowledge siya sa mga ito. Binalik niya ang vas
NAPAHILAMOS si Mikael sa kanyang mukha sabay sandal sa may dingding sa labas ng ospital room, sinugod niya sa ospital si Mari dahil habang nagtatalo sila kanina ay nawalan bigla ng ulirat ang babae. "Oh, bakit parang namatayan ka diyan?" Inalis ni Mikael ang mga palad sa kanyang mukha at tumingin sa nagsalita. Huminga siya ng malalim, hindi niya masabi kung ano ang nararamdaman niya ng sandaling iyon, kay bilis lang ng pangyayari, hindi pa ata kaya ng utak niya tanggapin."Ano nangyari sa iyo? Bakit para kang timang diyan?" magkasalubong ang kilay na tanong ni Tyeron, kasama nito kanina ang asawa nitong si Lhalhaine na hindi niya alam kung saan ng mga sandaling iyon. "Hoy! Parang baliw ito, nangyari sa iyo? Don't worry, ayos lang naman siguro si Mari, baka na stress lang kaya nawalan ng malay kaya cheer up, kinakabahan ako sa mukha mo 'e–""Alam na niya," mahinang sabi niya sabay yuko. "A-anong alam na niya?" nalilitong tanong ni Tyeron at hinawakan siya sa balikat kaya't napa-ang
ISANG linggo na ang nakakaraang mula nang mag-proposed si Mikael kay Mari, halos na simulan na rin nilang maisaayos ang kakailanganin para sa kasal, heto nga ngayon si Mari sa may boutique ni Anna, today is the day na isusukat niya ang kanyang wedding gown. Magkasama dapat sila ni Mikael kaso lang may biglaang lakad ang binata at sinabi nitong susunod na lang. Huminga ng malalim si Mari dahil sa magkahalong excitement at kabang nadarama niya, hindi niya rati ito naranasan sa fake wedding nila ni Chan kasi nga pumirma lang sila ng fake documents wala ganito."Look who's here."Napa-angat siya ng tingin nang marinig niya ang pamilyar na boses. Ang excitement at kabang nadarama niya kanina ay napalitan ng galit nang tumambad sa kanya ang mukha ng panganay na anak ng ama-amahan niya na si Mr San Diego. Hindi niya na lang sana papansinin ang babae dahil alam niyang sisirain lang nito ang araw niya pero nang akmang tatayo siya ay hinawakan siya nito sa kamay kaya't napatigil siya."Easy, d
PAGKAMULAT ni Mari sa kanyang mga mata ay napangiti siya nang tumambad sa kanya ang mukha ng kanyang kapatid na si Anna.“Good afternoon, kamusta tulog mo?” malambing na tanong nito sa kanya.Lumapad ang ngiti niya. “It’s very good. By the way, nasaan na tayo?”Bago pa man sumagot ang kapatid niya ay narinig na niya ang pag anunsyo ng flight attendant naka-landing na sila sa airport. Hindi niya maiwasang huminga ng malalim dahil pakiramdam niya may mangyayari, hindi nga lang niya mapaliwanang o masabi sa ngayon.“Mabuti naman pala at gising ka na, sleeping beauty,” nakangiting komento ng kanyang ina at hinawakan ang kamay niya.Her warm smile and her touch makes Mari's heart melt. Hindi niya tuloy maiwasang mapaluha, sapagkat hindi pa rin siya sanay na meron na siya ngayong ina na nagmamahal sa kanya.“Hey, why are you crying, sweetie? My masakit ba sa iyo?” nag-alalang tanong ng Ginang.Umiling-iling siya. “Wala, mom, I’m just happy kasi i have you,” malambing na sagot niya.Nakita n