Parang tinutusok ng isang libong karayom ang dibdib ni Ethan sa mga sinabi ni Zea. Kanina pa niya gustong lumunok pero tila may bumara sa kanyang lalamunan.
"Ulitin mo nga yung sinabi mo sa akin, Zea." mahinang wika ni Ethan.
Zea chuckled sarcastically.
"Malinaw naman yung pagkakasabi ko diba? Anong parte ba dun, ang hindi mo naintindihan? Kung sa bagay, all you do is play around with girls, Ethan. I shouldn't---"
"Ikaw ang walang alam."
Napatigil bigla si Zea sa pagsasalita ng putulin siya ni Ethan.
He's not angry, but his voice is firm. Firm enough to silence her completely.
He stared at her intensely and Zea felt nervous in an instant. He slowly walked towards her. His eyes, fixed on hers. She nervously stepped back, until she reached the cold wall. Her heart beat wildly at the sight of him getting closer.
"You never really looked at me as a man, did you? I'm just a man-whore to you, Zea." Ethan coldly said.
Walang katao-tao at naka-bibingi ang katahimikan. Mag-isang nakaupo si Zea sa malamig na pasemano, katabi ang mahabang mop at isang timba na puno ng tubig. Tinitigan niya ang kahabaan ng hallway, na puno ng bakas ng sapatos na dulot ng natuyong putik. Marahil dahil sa malakas na ulan nitong mga nakaraang araw.Shit talaga, mukhang matatagalan ako maglinis nito.Napatingin si Zea sa nakatiklop na uniporme na nasa tabi niya. Hindi niya napigilan mapangiti ng bigla niyang maalala si Yohan."Kunin mo na 'to, hindi ka papayagang kumuha ng exam kung naka-civilian ka, school policy yan." Pagpupumilit ni Yohan.Tinitigan ni Zea ang unipormeng kanina pa iniaabot sa kanya ni Yohan."Kaninong uniporme ba yan?""Hiniram ko kahapon kay Ate Yanna, luma niyang uniform. Alam kong wala kang masusuot ngayong araw na 'to, kaya inihiram na kita."Buong pagtatakang napatingin si Zea sa binata. "Paanong?"Tinabihan siya ni Yohan sa pag-upo,
Nanuyo bigla ang lalamunan ni Zea habang pinagmamasdan ang baso ng milkshake. Lalong-lalo na ang table napkin na nakapa-ikot sa baso. Marahan niyang siinilip ang tupi nito...I still love you...Her eyes suddenly grew misty with tears and her lips started to tremble. Zea's gaze slowly shifted across the table, until their eyes met. The gleam in Kael's eyes made her heart beat faster. His ardent stare kept on consuming her. This man left a big hole in her heart, she couldn't fill.Kael's gaze was full of love and regret... for a long-lost love, he was trying to grab for the longest time. A deep seethed pain within his heart started tearing him apart. As he looked at the only woman he love, seating across the table with another man."Cheyne, punta lang ako sa powder room." Mahinang wika ni Zea. Hindi na niya hinintay pang makasagot ang binata. Mabilis siyang tumayo sa kinauupuan bago pa tumulo ang luha niya
Zea just stares at him blankly, while Cheyne comfortably sits back, waiting for her kiss."Kung yun ang hinihintay mong kapalit--- saka ko na lang tatanggapin 'to." Seryosong wika ni Zea saka marahang iniabot ang itim na case pabalik sa binata.Hindi tuloy mapigilan ni Cheyne na mapa-buntong hininga, parang unti-unting pinipiga ang kanyang dibdib, habang tinititigan ang ibinabalik na item ni Zea."You have no idea, what I've been through, just to get this item for you.--- Ang akala ko kasi matutuwa ka." Mapait na wika nito."Don't get me wrong, Cheyne. Natutuwa ako na tumupad ka sa usapan natin. Hindi lang ako willing ibigay sayo yung hinihingi mo ngayon.""Kung ganon, ikaw pala ang walang planong tumupad sa usapan natin." Tinalasan niya ng tingin ang dalaga. Ngunit bigla din itong nawala, nang bigla siyang lapitan ni Zea at malamyos na hinalikan ang kanyang mga labi.Halos mapapikit si Cheyne sa ginawa ng dalaga. Ito ang unang pagkakataon n
"Alam mo, para kang stalker sa ginagawa mo." Zea rolled her eyes while waiting for this guy to appear right in front of her. "Stalker? Hiyang-hiya naman ang abs ko sayo, at ikaw pa talaga ang galit?" Hindi malaman ni Ethan kung maiinis ba siya o makyu-kyutan siya sa inis na inis nitong pagmumukha. "Stop following me, Ethan." Ethan put his arms across his chest, tilted his head and ridiculously looked at her. "I wouldn't follow you, if in the first place, nagpaalam ka. Para kang bubwit na tahimik na tumatawid sa living room, habang tulog na tulog yung guwapong pusa sa sofa." Wow! Guwapong-guwapo sa sarili ang loko. "FYI, abs lang ang guwapo sayo," singhal ni Zea, kahit na alam naman niyang guwapo talaga ang binata. But Ethan just confidently smirked. "Just so you know, hindi na ako 17 years old, 26 years old na ako, Mr. Ethan Weiss. You dont need to worry about me." Galit itong namewang saka inarko ang kanyang kilay. "Oooh, 26 years old ka na. Kaya pala nagtatatakbo ka nung nakit
"Why?" Zea softly whispered.The sound of her voice made Ethan stop. He slowly looked at her and met her sincere gaze. "What do you mean, why?""Why are you doing all of this?" she asked breathlessly, as she looked deep into his eyes. So intense, he can almost feel the weight of her stare. Zea was too focused on him like there was nothing in this world that exist.Ethan dreamt of this a hundred million times. That one day, Zea would look at him, not as her mentor, a partner, nor a friend. But as a man. A man she truly deserves.He doesn't want to be her shadow any more. He wants to be her man. And If there's a perfect time to tell Zea, how he truly felt for her.This would be it."Now tell me... Why?"Lumapit pa ng mas maigi si Ethan kay Zea, ngunit sa paglapit niya sa dalaga, ay hindi niya sinasadyang matukuran ang spy gadget na naiwan sa pagitan ng kanilang upuan.System Error, please re-enter security pass code, Agent Shadow Fox
Halos mapanganga sina Gino habang pinagmamasdan ang seryosong titigan ng dalawa. Hinubad ni Ethan ang kanyang pag-itaas na damit, tiniklop bahagya ang dulo ng kanyang pantalon. Habang ang mga titig nito ay hindi pa rin nilulubayan si Kael. "Sir, baka gusto niyong mag-warm-up?" tuya niya rito, saka nginisian ang kausap.Kael tilted his head and gave Ethan a confused look. "Huh? Hindi ba ikaw ang pag-wa-warm-upan ko?" Ethan chuckled. "Si Sir talaga oh, huwag kang masyadong mag-alala... ii-easy-han lang naman kita, gumagalang pa ako sa matanda." He stood up and swaggered towards Kael and both of them gave each other a hard, cold stare. Kael's jaw tightened and Ethan can't help but smirk. Tension instantly filled the air."3 minutes is enough," Kael said, under his breath.Ethan gave him a sardonic smile."I'll take that as a Yes." Kael asserted. "Everybody, out!" Halos mabingi ang mga naroon sa lakas ng sigaw ng Presidente, sa mga SIBS members na kasalukuyang na nanonood sa loob ng ware
Napasapo na lang sa kanyang noo ang binata, bigla siyang na-aburido nang makita ang babaeng estudyanteng naka-upo, sa loob ng kanyang opisina, kasama ang dalawang school administrator. "Ikaw na naman, Ms. Astrid?" Kuno't-noong wika niya kay Zea. Napatingin siya sa dalaga, na ngayo'y naka-tingin din sa kanya. Ngunit bahagya siyang nanibago sa reaction nito. Kung dati ay sa kisame lang ito nagmamasid, habang sine-sermonan niya. Ngayo'y, tahimik lang ito at hindi siya nilulubayan ng tingin. Tila ba sinusuri siya mula ulo hanggang paa. That gaze. That certain gaze somehow reminded him of someone. Someone really close to him. Kung makatingin ang batang 'to para siyang si…Hadrian immediately shooked his head. Besides, bakit namanmapupuntayung babaeng yun dito sa school? At bilang high school student? No. Maayos na ang buhay non' sa New York.He quickly shrugged off the idea and quickly took his
Everybody is dead serious, as the other group starts to enter the elevator. Yohan stood still beside Kael, while Ethan stood behind him, cornering Zea to face the cold, hard wall of the elevator.Tumabi ang matangkad na lalaki kay Kael, kasunod nito ang nag-iisang babae sa kanilang grupo, habang ina-alalayan naman nito ang binatang nakaupo sa wheel chair, na kasalukuyang katabi ng anak ng founder ng SIBS, na si Damien.Marahan silang nilingon ni Yohan. "Saang floor?""35th." The tall guy said, in his strangely soft voice.--- his soft voice that sends shivers down Zea's spine.Mabilis na pinindot ni Yohan ang nasabing palapag, at kaagad bumalot ang nakaririnding katahimikan sa loob. Lahat ay seryosong nakatingin sa pintuan, nakikiramdam sa bawat kilos ng isa't-isa, habang hinihintay ang pag-bukas ng pinto.Napatingin si Zea sa matangkad na lalaki. Hindi niya alam kung bakit, ngunit sa tindig pa lang nito ay kinakabahan na siya. Unti-unti niyang nara
MAKALIPAS ANG ISANG TAON."Wow! Ang ganda naman ni baby Hanna! Manang-mana sa Ninang!""Hoy, mahiya ka naman sa adam's apple mo, Yanna. Baka mausog mo 'tong bata."Sumimangot ang dalaga sabay hampas sa braso ni Ethan na ikinatawa naman ng binata."Ikaw talaga, inaano mo na naman 'tong si Yanna. Bisita natin yan," saway ni Zea kay Ethan na di matigil sa pangaasar kay Yanna."Uy, thank you ha. Alam ko sobrang busy mo sa SIBS ngayon. Pero lumuwas ka pa rin dito sa Baguio para kay Baby Hanna.""Aba, siyempre naman. Palalampasin ko ba naman ang binyag ng inaanak ko?" sambit ni Yanna saka pinangigilan ang inaanak na karga ni Zea. "Sus! Sabihin mo si Hadrian ang di mo mapalampas kaya nandito ka!" kantyaw ni Ethan sa dalaga.Sasagot pa sana si Yanna nang biglang pumarada ang isang itim na kotse sa driveway at bumaba si Hadrian mula roon. "Uy! Mabuti nakarating ka!" bati ni Zea. Ngunit kaagad silang napatigil nang muling bumukas ang pinto ng passenger seat ng kotse. Unti-unting nanlaki ang m
1 WEEK LATER "Buksan mo ang mga mata mo. Dahan-dahan ha." Unti-unting sumilip ang liwanag mula sa kanyang paningin. Lahat malabo at labis na nakakasilaw. Her forehead creased as she tried to focus her eyes on something. Until someone familiar came into shape. "H-Harry?" "Ako nga," masayang bati sa kanya ng binata. "Kamusta ang paningin mo, Yanna?" "M-Medyo lumilinaw na. Pero mahapdi ng konti." "Ganon talaga. It'll take time to heal." "N-Nasaan sila?" Nilingon niya ang buong paligid at pilit pinagmasdan ang silid. "Si Kael? Si Ethan at Zea, si Kaito? Nasaan sila?" Hindi nakaimik si Harry at napatingin lang sa mga mata ng dalaga. "Hoy, bakit di ka sumasagot?" buong ngiti niyang tinapik ang braso nito. Pero unti-unting din nawala ang ngiting iyon, nang hindi pa rin magawang sumagot ng kausap. "Harry, sagutin mo ko. May nangyari ba?" Mapait itong napangiti. "Wala na si Kaito, Yanna..." "A-Ano?" Gustong tumawa ni Yanna sa kalokohang narinig. "Si Kaito, mamatay? Eh ang tinik non!"
"Take that old man to secret vault," utos ni Kein sa tauhan saka pinagmasdan si Kael habang pinapalibutan ng kanyang mga tauhan. "Kill him. I want his fucking head on top my desk!" "Ninong Kael!" iyak ni Kaizer na kaagad din kinaladkad ni Kein palabas ng silid. Kasama ang ilan sa mga tauhan nito na sapilitan din bitbit si Uncle Ram. Men quickly gathered around Kael. There was complete utter silence. Waiting for each other's next move.Ipinasok ni Kael ang kamay sa kanyang bulsa at kitang-kita pa niya ang pagtalas ng mga mata nito."I'm really on a tight schedule," he coldly whispered as he pulled out a credit card from his pocket.Asar na dumura ang isa. "That ain't gonna help you, asshole!"Mabilis itong sumugod kay Kael. With one swift move, the guy skillfully flipped his knife and swung it viciously down on Kael's face.Ngunit laking gulat niya nang saluhin ng credit card ang patalim niya at sadyang pinahati ito ni Kael sa dalawa.Even before he could blink, Kael ripped his neck
Zea clenched her fist.Sa dinami-dami ng makakasalubong niya. Ito pa talagang animal na pumatay sa tatay niya. It shouldn't be a problem. She wanted to kill him anyway, in the most brutal way possible.She's been waiting for this moment for so long. To finally get the chance to avenge his father. But the thing is... she's pregnant. Mas mahalaga pa ba ang paghihiganti kaysa sa pagtiyak ng kaligtasan ng bata sa sinapupunan niya?Marahang tumulo ang pawis sa kanyang noo habang pinagmamasdan si Knight na nakaharang sa daraanan niya. Fuck, wala akong lulusutan... Kailangan kong lumaban, kundi siguradong mamatay kami ng anak ko dito... Matiim niyang tiningnan si Knight.Anak, kapit kang maigi. May itutumba lang si Mommy sandali. Akmang humakbang si Zea. Pero bago pa lumapat ang paa niya sa sahig ay isang mabilis na patalim ang numipis sa kanyang pisngi. Hindi nakakilos si Zea matapos bumaon ang kutsilyo sa pader. Ga-hibla lang ang pagitan sa pisngi niya. "Kunin mo na," buyo ni Knigh
VICTORIA CITY, Raven Seal's Underground Facility. Tahimik na pinagmasdan ni Kaito si Yanna at tanging tunog lang ng heart rate machine ang kaniyang naririnig habang abalang inooperahan ito ng mga doktor, sa pamumuno ni Harry.Halos madurog ang puso niya habang pinagmamasdan ang pagbebenda sa mga mata ng dalaga. Ang naka-semento nitong mga balikat at isang katutak na tahi sa katawan.Eight broken bones, dislocated shoulders, nine stab wounds... Mariing naikuyom ni Kaito ang kanyang kamay at nagtagis ang kanyang panga."Demonyo ka Kein. Hindi ka na nakuntento... dinukot mo pa pati mata ni Yanna."His eyes burned in tears out of extreme rage. He q took a firm step backward and gave Yanna a dignified salute."Undercover Agent Black Vixen. I relieve you from your mission."Ilang minuto pa ay natapos na ang operasyon. Kaagad lumabas si Harry mula sa ICU unit at sinalubong si Kaito hawak ang isang pirasong papel."Ano 'to? Bakit may ganito? Sigurado ka ba rito?" tanong ni Harry sa kaibigan.
20 minutes earlier... Kasama ang ilang tauhan ng Red Group, lumakad si Kein palabas ng opisina ng founder. Kaagad nahawi ang mga tao sa hallway. Walang gustong humarang sa daraanan ng buong grupo. Marahang gumilid ang kanyang tingin sa pintuan ng opisina ni Kael. Ngunit bahagyang kumibot ang kanyang kilay nang mapansing walang ilaw sa ilalim ng pinto."The CEO haven't arrived yet?" "Not yet, Sir."Unti-unting tumalas ang tingin ni Kein. Sa pagkakaalala niya ay umalis ito kasama si Zea kanina.The fact that Zea went out with Kael so willingly after what happened in the Shareholder's meeting, doesn't sit well with him.Mabilis siyang lumiko papuntang control room at pinagmasdan ang CCTV footages sa buong tower."Sir, kaliliko lang po ng kotse ng CEO sa driveway."Kaagad nilingon ni Kein ang screen kung saan nakita niya ang itim na Maserati na huminto sa harap ng tower.Bumababa roon si Kael at binuhat ang walang malay na dalaga papasok sa lobby. Pinagmasdan niyang maigi ang dalawa. H
I told you... I'll make you the happiest girl in the world... The deep sound of his voice... and those words. It echoed through her ears and through her mind. She looked up and met Kael's gaze and a soft, heartfelt smile deepened on the corners of his lips —and it slowly pierced her heart like warm arrows. Looking at this man. The man who meant the whole world to her —the one she used to love. Kael looked at her, and got lost in her misty eyes...11 years ago... "Bakit ka ganyang makatingin?" nakangiting tanong sa kanya ni Zea habang nakaupo sa veranda ng mansion. "Wala..." matipid na sagot ni Kael saka umiwas ng tingin sa dalaga. Huminga siya ng malalim at tahimik na pinagmasdan ang mumunting mga bituin na nagkalat sa madilim na kalangitan. Hindi niya alam kung bakit siya nalulungkot? Kung dahil ba sa malamig na hangin o dahil sa nalalapit nilang mission... Pakiramdam niya kasi ay magkakahiwalay na sila ni Zea. "Naisip ko lang..." Napalingon si Zea kay Kael nang bigla itong
"Umupo ka." Mariing nagtagis ang panga ni Ethan habang pinagmamasdan ang pagkakaarko ng ngiti sa mga labi ni Kael habang tinitingnan ang kasintahan."Sasama ako sa kanya. Eth..." Pero bago pa matapos ni Zea ang sasabihin ay kaagad siyang hinatak ni Ethan palabas ng conference room."No... Let them be," awat ni Kael sa ilang miyembro ng Red group na hahabol sana sa dalawa palabas. "Walang magagawa si Zea kundi sumama sa akin." "At bakit ka sasama?" "Para matapos na lahat ng 'to!" kumbinsi ni Zea sa kasintahan. "May tiwala ako kay Kael. Pero doon sa Kein na yun, wala! Siguradong hindi non papalagpasin si Kaizer!""Tingin mo hahayaan namin mangyari ni Kaito yun?" singhal ni Ethan na kaagad din kinalma ang sarili saka masuyong hinawakan ang mukha ni Zea. "Buong buhay ko pinrotektahan kita... Handa kong itaya ang buhay ko para sayo... Sa tingin mo hahayaan kitang pumunta doon? Mas may tiwala ka ba kay Kael kaysa sa akin?"Huminga ng malalim si Zea saka h******n ang mga labi ni Ethan."Kun
Napangiti si Zea habang pinagmasdan si Kaizer habang abala itong kumain ng ice cream. Sino ba naman ang mag-aakala na may anak na pala ang kaibigan niyang si Kaito?Gayong wala itong kahilig-hilig sa babae at noon pa man ay seryoso ito pagdating sa trabaho. Kaya naman hindi na siya nagtaka kung siya ang napili ng kanyang ama bilang maging leader ng Raven Seals. Napatingin sa kanya ang bata at kaagad siya nitong sinimangutan. Natawa tuloy si Zea."Hindi nga ako girlfriend ng Papa mo.""Alam ko. Mas maganda kaya sayo Mama ko." Lalong natawa si Zea. "Nasaan ba Mama mo?""Nasa heaven."Nawala bigla ang ngiti sa mga labi ni Zea. Tahimik siyang tumabi rito saka marahang hinaplos ang buhok nito."Oo naman. Mas maganda ang Mama mo. Huwag kang mag-alala, di ko naman siya papalitan. Ako, saka si Papa mo. Matagal na kami magkaibigan. Magkatrabaho kami.""Agent ka rin po?" Buong atensyon siyang tiningnan ng bata. "Magaling ang Papa ko sa baril. Sharp shooter! Marunong ka rin po ba non?"Ngumiti