~Flashback~
We were invited to the Empire to talk with the Lord. And we were shocked how he was slowly perishing..."We never knew that one will die once you decided not to follow the tradition anymore..." Avril said with teary eyes."Huwag na kayong mag-alala. I'm going to be just fine... I'm going to see my father," ngumiti siya sa'min kaya napaiyak kami at napayakap sa kanya."We have judged you. We're sorry... But from today and forth, you've become our hero... Thank you...""Thank you so much..."~End of the flashbackAfter 2 days and announcing of the winners, all of the Utopians had decided to put on a the biggest Celebration inside the Academy and that's going to be held inside the Colloseum. Binuksan na rin yung napakalaking pinto dito! Mayroong underground garden sa labas, at may pool rin, di ko inaasahang ganito pala kaganda dito.Pinagbigyan kaming lahat kung ano man ang gusto naming suotin, kaya yLUCAS POV Will I be alright? Kakayanin ko ba? ~Flashback"Oyy, bakit kanina ka pa diyan walang imik?" tanong ko sa kay Evie at nakita kung paano namumuo ang pula sa kanyang mga pisngi."Eh--kasi bakit mo ginawa yon! Bakit mo ako hinalikan sa napakaraming tao!" nabigla ako sa singhal niya tss. "Ah, yun ba?" nakangisi kong saad at nakatanggap na naman tuloy ako ng suntok sa braso. "Di yun counted!" sambit niya pa na ipinagtataka ko. "Huh? What do you mean?""Yung k-kiss di yun counted para sa'kin!" napakamot nanaman ako sa aking batok. Di counted anong pinagsasabi nito? "Bakit? Enlighten me please," tanong ko at mas lalong namula ang kanyang pisngi. "Wala---""Oppp! Sabihin mo sa'kin, bakit di counted? Huh?I don't understand?" tanong ko at napatakip naman siya ng kanyang mukha sa hiya. "Haystt sigeh bahala na nga sasabihin ko na," nakinig akong maigi. "Eh kasi, mula pa noon..." napakagat siya ng kanyang ibabang labi at tumingin sa'kin na para bang bata na ayaw sabihin ang nagaw
VALERY'S POVDahan-dahan akong lumalakad papunta sa Altar habang di mapigilan ang mga luha na patuloy lang sa pagpatak mula sa aking mga mata. Nakikita ko rin ang pagpatak ng luha ng aking pinakamamahal. This is it, our moment of undescribable happiness.After alot of happenings, massages for each other. The Priest yet again had spoken the most awaited words. "You may now kiss the bride!" naghudyawan bigla ang mga tao sa loob ng simbahan, habang sumisigaw ng 'kiss!' Nahihiyang tumingin ako kay Xavier habang dahan-dahan niya naman kinuha ang puting vail na nakatakip sa aking mukha at nilagay sa aking likuran. I felt his warm and soft lips against mine before the crowd rises with joy again."Congratulations!" mga sigaw nila at pagkatapos ay nagpalakpakan, my eyes hurts from the flashes of pictures everywhere."I love you" sambit niya at hinalikan ako sa noo. Di ko inaakalang darating din kami sa ganito."I love you more" I answered then hugged him tightly while joy ignites with me onc
~Sa isang paaralan kung saan niya makikita ang kanyang tunay na pagkatao.Sa isang paaralan kung saan niya makikita ang magpapatibok ng kanyang puso. Sa isang paaralan kung saan minsa'y nagpagulo ng kanyang munting mundo..... ###Habang dala-dala ko ang aking mga libro't mabigat na bag sa aking likuran, lumabas ako ng paaralan at pinagmasdan ang paaralan kong pinanggalingan."Hayy, paalam na" palagi akong nagtataka at nacoconfuse kung bakit ba ako itratransfer ni Mama Neneng sa ibang paaralan? Wala na naman akong problema sa paaralang to. Marami na naman akong mga kaibigan? At isa pa, nasa top ako. Honor student kaya ako sa paaralang to! Palagi ko siyang tinatanong tungkol dito pero marami daw siyang inaasikaso kaya ipapaliwanag niya na lang daw pagdating namin doon. Pero, kahit ano pa man. Mahal na mahal ko yan si mama Neneng, siya ang nag-aruga sa'kin mula pagkabata, mga 4 years old yata ako noon? Ikinuwento niya naman sa'kin ang nangyaring trahedya sa Mama't Papa ko. Isang malak
VALERY'S POV"Val" a slow whisper repeatedly playing over my sleep.May tumatawag sa'kin kaya nilingon ko kung sino ito! Nagulat ako sa isang babae na nakasuot ng itim na mask at may dalawang ispada sa kanyang likuran.Patay ang ilaw sa kwarto ko kaya di ko siya masyadong mamumukhaan, maaaninag ko lamang siya dahil sa nakabukas ang isang ilaw sa di kalayuan kung saan siya nakatayo. Yung isang mataas na lamp."Sa wakas ay natagpuan narin kita.... Bata..." sabi niya at tumalikod sa'kin!Parang isang kabog na naman sa damdamain ang aking nararamdaman. Puno ng kaba dahil di ko minsan naiintindihan kung ano ba ang mga nangyayari---Napabalikwas ako sa isang sigaw!"Val! Valery! Nakung batang toh mag-aalasais na ng umaga maligo kana! Dali! Sabi ko na nga ba eh nagpuyat kananaman siguro nang pagagamit ng cellphone mo noh?" pagsesermon ni mama Neng sa'kin, kaya dali-dali nalamang akong pumunta sa banyo. Psh!Di pa rin nawawala sa'king isipan ang mga nangyari pero isang panaginip lang pala yon?
"Valery?" tawag sa akin ng principal na si Miss Grace at tumingin naman ito kay--kung sino man ang lalaking to, hay! Di ko pa nga alam ang pangalan niya may tensyon na sa pagitan naming dalawa, kakainis!Tinignan ni Miss Grace ang mga kamay niya kaya napatingin naman ako dun---at nakitang namumula ito at parang may mga gasgas pa at mga pasa ang kanyang mga kamay. Huh? Why is that?"Xavier, nagprapraktis kananaman bang mag-isa?" napatingin rin si Miss, Grace sa lupang kinatatayuan niya at nakitang may abo ito. "At ginamit rin ito sa mga hayop?Diba ilang beses ko nang sabihin sa'yo na huwag kang magpraktis mag-isa dahil delikado ito sa kalagayan mo, at maari ka ring makapanakit ng iba dahil dito! At ano toh? Inaway mo rin ba siya?" pagtuturo ni Miss Grace sa'kin."Palagi kanalang m
~Flashback~"Nak.....Hinditotoongnaaksidenteang mga magulang mo, d-dinala ka nila sa akin dahil maygustongkumuha sayo at tangkang patayin ka at ang mga magulang mo, I was your mom's assistant atpinagkakatiwalaannila ako sayo, they chose to let you go for your ownsaftey,patawarinmo ako dahiltinagoko ito sayo nangmahabangpanahonat...Dahil sa tamakanangedad, kailangan nakitangibalikdito, they told me that"sabi ni MamaNeneng."Ang, mga magula
Maaga akong gumising at tapos na akong maligo, kinuha ko ang bathrobe sa loob ng banyo at sinuot muna ito. Sumilip ako sa parteng walang namamagitan na glassed wall sa gilid upang tignan kung gising narin ba si Evie, sa gulat ko'y mukhang nakaayos na siya't suot-suot din ang kanyang robe, nakita niya ako at nginitian habang papunta sa akin. Yung part ng room namin ay very identical, I liked it."Val, kanina ka pa pala gising? Eto nga pala yung iniform mo" pumunta siya sa malaking drawer niya gaya sa'kin sa part ng room ko, at kinuha ang uniform at dali-daling binigay sakin."Thank you" maikling pagpapasalamat ko at bumalik na sa aking pwesto, sinuot ko na ang uniform at lumapit sa malaking salamin na nakadikit sa wall, as I said mula ito sa ibabaw hanggang sa ilalim kaya makikita mo talaga ang kabuoan ng iyong sarili, tiningnan ko nang
"XAVIER-He has 3 elements and at the same time he can detect your every single movement. He has the spark of electricity lightning, fire, and wind.He can able to hear your heartbeats even when you're kilometers away from him. He can able to control you, and one thing that he's faster than the sound, he's quite destructive and dangerous"Sa mga narinig ko ay hindi ko na namalayan na unti-unti na palang nanginginig ang mga kamay ko."2nd is Gin he's a mind reader with the spark of earth, gosh, he can control the gravity and shaking of the land! But, he permanently uses nature as his main destruction, he's an illusionist also you know"Wow..."And lastly is Lucas, magnetism---he can control everything, everything! Especially the th
VALERY'S POVDahan-dahan akong lumalakad papunta sa Altar habang di mapigilan ang mga luha na patuloy lang sa pagpatak mula sa aking mga mata. Nakikita ko rin ang pagpatak ng luha ng aking pinakamamahal. This is it, our moment of undescribable happiness.After alot of happenings, massages for each other. The Priest yet again had spoken the most awaited words. "You may now kiss the bride!" naghudyawan bigla ang mga tao sa loob ng simbahan, habang sumisigaw ng 'kiss!' Nahihiyang tumingin ako kay Xavier habang dahan-dahan niya naman kinuha ang puting vail na nakatakip sa aking mukha at nilagay sa aking likuran. I felt his warm and soft lips against mine before the crowd rises with joy again."Congratulations!" mga sigaw nila at pagkatapos ay nagpalakpakan, my eyes hurts from the flashes of pictures everywhere."I love you" sambit niya at hinalikan ako sa noo. Di ko inaakalang darating din kami sa ganito."I love you more" I answered then hugged him tightly while joy ignites with me onc
LUCAS POV Will I be alright? Kakayanin ko ba? ~Flashback"Oyy, bakit kanina ka pa diyan walang imik?" tanong ko sa kay Evie at nakita kung paano namumuo ang pula sa kanyang mga pisngi."Eh--kasi bakit mo ginawa yon! Bakit mo ako hinalikan sa napakaraming tao!" nabigla ako sa singhal niya tss. "Ah, yun ba?" nakangisi kong saad at nakatanggap na naman tuloy ako ng suntok sa braso. "Di yun counted!" sambit niya pa na ipinagtataka ko. "Huh? What do you mean?""Yung k-kiss di yun counted para sa'kin!" napakamot nanaman ako sa aking batok. Di counted anong pinagsasabi nito? "Bakit? Enlighten me please," tanong ko at mas lalong namula ang kanyang pisngi. "Wala---""Oppp! Sabihin mo sa'kin, bakit di counted? Huh?I don't understand?" tanong ko at napatakip naman siya ng kanyang mukha sa hiya. "Haystt sigeh bahala na nga sasabihin ko na," nakinig akong maigi. "Eh kasi, mula pa noon..." napakagat siya ng kanyang ibabang labi at tumingin sa'kin na para bang bata na ayaw sabihin ang nagaw
~Flashback~We were invited to the Empire to talk with the Lord. And we were shocked how he was slowly perishing..."We never knew that one will die once you decided not to follow the tradition anymore..." Avril said with teary eyes. "Huwag na kayong mag-alala. I'm going to be just fine... I'm going to see my father," ngumiti siya sa'min kaya napaiyak kami at napayakap sa kanya."We have judged you. We're sorry... But from today and forth, you've become our hero... Thank you...""Thank you so much..."~End of the flashbackAfter 2 days and announcing of the winners, all of the Utopians had decided to put on a the biggest Celebration inside the Academy and that's going to be held inside the Colloseum. Binuksan na rin yung napakalaking pinto dito! Mayroong underground garden sa labas, at may pool rin, di ko inaasahang ganito pala kaganda dito. Pinagbigyan kaming lahat kung ano man ang gusto naming suotin, kaya y
Dahan-dahan kami nitong ibinababa sa gitna ng Arena, I never expected how the crowds are extremely excited, some gotta be shouting names at tila napakalakas nila. I can clearly see the other members either, yung ibang groups ay hindi na kompleto, kaming mga Utopians at Blaxxemians na lamang.Biglang pinalabas kami munang mga Utopians at Blaxxemians at pinaupo sa mga well prepared seats. Naiwan naman ang limang Saffarians at apat na Armazirians sa loob. Biglang may tumakip na napakathick glass sa palibot at napalitan ang inaapakan nilang simentong sahig into dirt and grasses. Biglang may pumasok din na dalawang lalaking at may mga dala silang weapons, inilagay nila ito sa gitna ng Arena. I realized that this will be a combat group battle lalo na nang nakita ko mismo sa wrist ko ang nakasulat. Group Battle-#1"5 vs 4 battle" saad ni Xavier habang nakatingin doon, napalunok naman akong seryoso ang mukha habang nakatitig din doon.
VALERY'S POVNakaramdam ako ng matinding sakit sa ulo, nang dahan-dahang bumabalik ang aking pananaw...Nataranta ako bigla nang maalala ang lahat na mga nangyari! Napahawak ako sa aking katawan at nakitang may nakabalot nang mga bandages sa aking gilid, may... May gumamot sa'kin?Inilibot ko ang aking paningin, nasaan na ako? Sino ang gumawa nito sa'kin? Nanlaki naman ang mga mata ko nang maalalang may time limits kami! Napatingin kaagad ako sa kamay ko at tila nakahinga naman agad ako nang maluwag nang makitang may apat na oras pa kaming natira dito.Nalaman ko na rin na naka-isang gabi na pala ako rito. Napabuntong hininga ako at inilibot sa muli ang tingin sa paligid."Nasa kweba ako" mahinang bulong ko at napansing may mga pagkain sa aking harapan, kinain ko naman kaagad ito sa sobrang gutom bago dahan-dahang tumayo.Napatingin ak
LAVINA'S POVTitig na titig ako sa mga aking nakikita sa napakalaking screen, nasisiyahan ako, andito ako sa Arena, at mukhang napakaraming tao talaga ang nag-aabang pati hmm estudyante? Haha! Dumadaloy ang tuwa sa aking katawan. Ipanalo ninyo! Haha!Kaso ang ingay! Meron nang iyakan mga bulungan at kung ano-ano pa! Di ako komportable dito.Bigla naman akong napatakip ng aking mga mukha ng makita ang kanilang Principal... Kakaiba din ang kapangyarihan nito, I smiled.Alam kong gusto rin nilang manalo siyempre, pero ayaw ba nilang sinusuportahan ko ang kanilang mga estudyante!? Haha! Ayaw ba nila 'yun? Hayyyy, muntik na talagang mamatay yang Gin at yung isang hindi nakaabot, Xavier ba yun? Tsss isang anak ng Hari at isang Headmaster, muntikan na mahuli sa unang laro haha! How disappointing.Napatitig naman ako sa muli kung paano gumamit ng batang gustong-gusto ko
"Ang laki ng Arena noh?" namamanghang sabi ni Lucas. "May Arena bang maliit?" sulpot naman ni Kevin kaya napatawa yung iba naming kasama tss. I saw Lucas's frown. "Yow stop and Kevin, appreciate na lang okey?" pagpipigil ko dahil kahit ako nga ay namamangha at isa pa, magtatalo na naman ang dalawang toh! We can't have a bad impression here. Kanina pa kami nakarating dito, sobrang layo pa nga, lumabas lang kami saglit upang pagmasdan ang Arena. This Arena is so high in technology, it's really cool, but yet very dangerous, you all get what I mean... Nakasuot na rin kami ng mga nakaka-agaw pansing fighting uniforms as a Utopian, representing our school and our huge City, kulang na lang ay mga weapons namin, we can't bring any weapons, that is the number 1 rule, nakakalungkot. Ilang sandali, pinatawag na kami pabalik sa aming room sa itaas, It was named Utopian's Room. Di p
VALERY'S POVMaraming nangyari sa mga nakaraang linggo... Tawanan, asaran, sakitan sa trainings, ah! Marami pa! Pero sa isang iglap ay dumating na ang huling araw na minsa'y kinakabahan namin.This is it. Our last training for tomorrow's Deadly Event.Tumalon ako at hinigpitan ang hawak sa panang aking hinahawakan, malalim akong huminga at tinira ang binti ni Miss Grace bago paman niya ako tirahin ng latigo!Nakahinga ako ng maluwag nang mapaluhod siya, isang saglit ay muntik na rin ako ni Sir Nicolas masugatan, buti na lang nahawakan ko ito at ibinalik sa kanya ang matalim na kutsilyo at siya 'yung nasugtan.Tiningnan ko muna nang mabuti ang mga kasama namin na nakikipaglaban din sa iba't-ibang guro dito sa Academy, napabuntong hininga ako...We can do this.Nakita ko kung paano gumamit ng m
"Evie!" I shielded her, and the rests of my teamates pero, napansin kong siyam lamang kami."Si Kevin! Naiwan doon!" sambit ni Axel kaya agad kong sinarado yung shield sa kanila. Binalaan kong huwag na huwag sila lalabas dito! Tumakbo na kaagad ako sa kalagitnaan ng gubat upang hanapin si Kevin.Shoot, why didn't I notice it right away?!"Kevin!" I shouted calling for him, nakita ko na parang may umiilaw na flashlight sa di kalayuan so I immediately know that it's him! He's calling someone to help him!Ang laki-laki na ng sunog! Hindi na ito pangkaraniwang sunog, it's turning like a flaming blue fire. Tila parang niluluto na ang balat ko dito! Ang sakit-sakit! I can't believe we are able to withstand this kind of heat.Tumakbo lang ako nang tumakbo nang madatnan ko si Kevin na wala ng malay, binuhat ko siya kahit mahirap, sa bigat pa niya nga naman.