CHAPTER 3: THE MAGICAL ROOM

~Flashback~

"Nak.....Hindi totoong

naaksidente ang mga magulang mo, d-dinala ka nila sa akin dahil may gustong kumuha sayo at tangkang patayin ka at ang mga magulang mo, I was your mom's assistant at pinagkakatiwalaan nila ako sayo, they chose to let you go for your own saftey, patawarin mo ako dahil tinago ko ito sayo nang mahabang

panahon at...Dahil sa tama kanang

edad, kailangan na kitang

ibalik dito, they told me that" sabi ni Mama Neneng.

"Ang, mga magulang ko---buhay pa?" at sa di inaasahan, may pumapatak na palang luha sa aking mga mata.

"Yes they are Val, pero hindi pa ito ang tamang oras para makita mo sila dahil kapag nakita kayong

magkakasama-sama ng mga kaaway. Kung sino man sila. Maaaring

makilala ka ulit nila, so don't stress yourself muna Valery, you still needed to let out that Magic within you. Or should I say, your spark" madiing sabi ni Miss Grace sa'kin, at tumingin muli kay Mama Neng, tumango si Ma Neng at nagpaalam na sa akin, pinaalala niya sakin na palaging

maging

matatag. At kung ano man ang mangyari ay wag na wag daw ako susuko. Nagyakapan kami muli at sa ilang sandali'y

nawala na siya sa aking mga paningin.

Di ko man nakuha lahat ng mga impormasyon tungkol sa aking mga magulang. Ang puso ko ay walang humpay na sumisigaw sa ligaya dahil di ko man inaasahan na darating din pala ang araw na makakasama ko na ulit ang aking mga magulang.

~end of the flashback~

"Excuse me, gising na po" isang babaeng pamilyar sa'kin ang tinig kaya dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata.

"Oh hi! I'm Evie Cole nice to meet you! Alam mo bang kanina pa kitang inaantay? I'm so excited you know? At nung nalaman kong may bago pala akong roomate at transfere pa, nagpaiwan ako dito para lang makilala ka, kaso wrong timing eh, si Principal Grace pala ang magdadala at mag-aassist sayo dito" she said im embarrassed at ang daldal pala nito. Pero gusto ko ang kanyang attitude hindi maarte at mukhang masayahin pa.

"Oh thank you naman, I'm Valery Cahill, and teka---Anong oras na ba!?" dali-dali kong tiningnan ang aking relo, it's already 6:00 Pm?! Buti nalang ginising ako nito, hayst 4 hours na pala akong nakatulog edi sana sa 4 hours na yon ay nagpatuor nalang sana ako dito kay--Evie.

"Why what's wrong?" pagtatanong niya at tumayo muna. "Oh your things, ako nalang pala ang nagdala papunta dito."

"What?" I relaxed myself from freaking out of what she just said. "S-salamat, um nag-abala ka pa." nahihiya kong sabi pero ngumiti lang naman siya sa'kin nang biglang--may napakalakas na tunog!

"Ano yun?" tanong ko.

"Oh Let's go to the Canteen Hall! Actually it's really a Cafeteria but the head assistant of the Cafeteria's name is Canteen Hallows. She really wanted us to call it that way so yeah. Hm alam mo ba yung cafeteria kasi dito ay kompleto na ang lahat, for your breakfast, lunch, dinner, and desserts yep! So let's go! No need to fix ourselves" she explained at sumunod nanaman ako dahil di pa ako familiar kung san patungo ang dadaanan namin papunta doon.

"Can I call you Val for short?" tanong niya.

"Sure, sa totoo nga yun naman talaga ang tawag sa'kin nang karamihan gaya ng past classmates at schoolmates ko" short agreement ko lang.

"Great! Well anyway, what's your spark? Mine is water but at the same time I'm a healer, my water can able to heal your wounds" masayang sambit niya at bumaba na kami sa hagdan, at dumeretso sa isang malaking hall sa di kalayuan.

Oh.....That spark.

"Uh---I still do not know what my spark is, but miss Grace told me that it's more than special, but you know actually for me? Hindi naman talaga ako sure kung may kapangyarihan talaga ako, nakakapagtataka lang na nag-open ang Enchanted gate sa'kin" saad ko hanggang sa pumasok na kami at nais na napamangha.

Wow, may nakikita akong isang napakalaking table sa gitna ng Canteen hall at ang mga separate tables na kung saan halos lahat ng mga estudyante ay umuupo at nagkukuwentuhan.

Sa mga gilid naman ay may makikita kang mga nakaka-aatract na mga pagkain sa mga malalaking side tables, sa ibabaw nanaman ay may makikita kang crystalized chandelier na kumukinang pa! Just wow! Pero teka dinner lang ba talaga toh? Why is everything so organized? Di naman seguro ganun ka organized kung walang okasiyon hindi diba?

Umupo na kami sa isang table, may isa ring malaking designed stage sa unahan na may mga balloons at mga glitterized and artistic designs sa curtains, nasa gitna kami ng dalawang tables pero kami yata ang nasa pinakalikuran. Tumingin ako kay Evie at nagtanong.

"Umm Evie, Ano yung okasiyon ngayon? Akala ko ba dinner lang?" tanong ko at parang napangiti siyang nahihiya at napakamot pa sa kanyang batok.

"Ayy, oo nga pala sorry, well dumating kasi yung Superior dito sa school, oyy sorry talaga ha di kita nainform agad-agad" worried niyang sagot.

"Ok lang, well--ganun ba? Pero yung suot natin--" naka jogger at oversized T-shirt lang kase ako at parang ako lang dito yung naka jogger! Lahat sila ay mga pikit na t-shirt and skirt, yung iba naman ay naka casual dress.

"Ayy don't worry ang cute naman tignan sayo ng suot mo eh unique. Eh ako nga pantulog oh see?" sabay kaming nagtawanan, talagang walang arte tong si Evie and that's what I like about her. Ayaw niya ring iparamdam sayo na out of place ka.

Biglang tumahimik ang lahat nang may dumating na lalaki, mga age 40's na siya yata at napapagitnaan siya ni Miss Grace at isa pang lalaki, siya seguro yung Superior, base sa itsura niya na parang seryoso at medyong nakakatakot, pumunta siya sa stage at kinuha ang mic.

"Good evening everyone! Oh it's so good to be back for 8 years! Kung nakalimutan niyo na ako well for some, and also for the new students. I'm your Superior Mixhael Richard Pierce, thank you for welcoming me back again, enjoy!" at nagpalakpakan ang mga teachers at estudyante sa loob ng hall. Nag prayers muna before dinner at nagsimula nang kumuha ang iba ng mga pagkain.

Dumaan kami sa likuran dahil walang masyadong tao at habang lumalakad kami patungo sa mga delicious foods na nakaka-enganyo tumingala ako ulit sa ibabaw para makita ang kamangha-manghang crystalized chandelier ng di namalayang nabangga ako sa kung sino mang likuran.

"Ah! Sorry po di ko sinasadya, sorry po talaga mag-iingat na po ako promise!" humarap ito sa'kin at---

Shoot!

Di ako mag-aalinlangan pa dahil ang kaharap ko ngayon ay ang nag-iisang lalaking kauna-una kong naging kaaway dito!

"You again? Why do we always bump into each other?" humakbang nanaman siyang humahakbang patungo sa'kin tss. Akala niya siguro aatras ako palayo gaya kanina? Bruh nanatili ako sa tinatayuan ko.

Tinitigan ko siya na parang hindi ako natatakot at tapang na mga mata kong ipinakita sa kanya iyon, naconfuse siya nung una pero unti-unti siyang Ngumiti. Nakaka-asar! Sa tangkad niya nagbend siya ng kanyang mga tuhod at pokus na tumingin sa'king mukha.What the?

"Ooo...Wow you're still not scared of me, how amusing." sabi niya habang nakacrossed-arms pero sa totoo lang medyo natatakot ako sa kanya. Kapag tumitig kase ako sa mga mata niyang golden brown, parang matutunaw ako! His ravishing aura that magnetize me with his contemplating eyes. Pilit ko lang ito na tinatago.

Natauhan ako. Kanina pa pala akong nakatingin sa kanya......

"H-hindi nga ako natatakot sayo kahit ano pamang kapangyarihang meron ka." linampasan ko siya dahil ayaw ko nang patagalin ang usapan at dali-daling hinanap si Evie hayst, ba't ganito nalang palagi?

"Valery! Halika dito, dito na tayo uupo malapit sa desserts!" sigaw niya habang papunta sakin. "Val kinuhanan na kita dali! Dun na tayo" sabi niya habang hawak-hawak ang braso ko papunta sa bago naming table.

"Naku--nag abala kananaman thank you ha, sa susunod I'll make it up to you I promise." kakahiya nanaman kasi. She's always doing simple things that I could just literally do, not to tell that it's not her responsibility but mine.

"Kinakausap kasi kita kanina yun pala pfts hangin, hehe and don't worry it's my choice to serve you nemen haha. At oyy ba't bigla kanalang pala nawala, naisip kong kuhanan nalang kita ng pagkain para sabay nalang tayo pagkabalik mo" napangiwi ako.

"Ahh, may nabangga kasi akong kalbong lalaki kanina, matanda na siya tapos simermonan niya pa ako na mag-iingat kase ang clumsy ko daw." pagdadahilan ko gosh ang sama ko talaga! Tss Kakainis naman talaga kasi ng lalaking yun eh! Ayaw ko lang naman kasing isama si Evie sa away naming dalawa. Nagtaka ang mga mukha niya nung una pero binalewala naman agad.

"Auh ok waiter! Can you get us some drinks please! Iced Tea will do" at bago paman umalis ang waiter ay kumindat pa muna sa amin ito at nag sign na 'Call me' what? Ganito ba talaga sila dito? Inirapan naman siya ni Evie.

Naging okey ang celebration at masaya kaming kumakain ni Evie, at wow andami pala ng kinuha niya sa'kin, mayroong mini donuts at macaroni salad and another bowl of buko salad with moist chocolate cake sa plato ko, may kasama rin itong cordon bleu at 1 piece of large Pizza.

Talagang nabusog ako.

Nagtapos ang celebration pleasantly at all organized na ang mga gamit ko sa kwarto, handa na akong matulog sa California King bed ko, at si Evie ay may sarili rin niyang kama gaya nung sa'kin, di ko pa kanina nakita sa laki ng kwarto na ito dahil may namamagitan kasing wall sa'ming dalawa na para bang nasa another room siya, ang wall na namamagitan sa amin ay pwede mong ma-open.

It's not a concrete wall, it's a sliding wall, a crystal sliding wall na may curtains para pantakip. Inopen namin kanina ang nasa gilid para marinig namin ang isa't-isa and I think ginawa lang ang sliding wall na ito for privacy? Hmm di ko alam, pero nakakamangha diba?

May CR rin na napakalinis sa left side ng kama at bagong-bago na parang hindi pa ito nagagamit, may napakalaki ring salamin mula sa taas papunta sa ilalim ng wall at may desk rin at sofa chairs, may naka-prepare narin na mga tsyinelas at rogs sa harapan ng kama. At sa palagay ko ang swerte ko ngayon.

"Lights off." dinig kong sabi ni Evie at namatay yung ilaw sa buong room. Maliban sa mga wall lights na nakadikit rin pala sa pader para may konti ring liwanag sa room, pinatay ko narin yung lamp ko.

"Hi-tech talaga?" sabi ko at rinig ko siyang tumawa.

"Haha, this school is magical, meron rin namang mga ito sa mundo ng mga normal na tao pero mas advance lang yung sa dito. You wanna try it? Let's see if the room already recognizes you Val, just try. Try to think of what you wanted to see but only relates on the capability of the room to make, it'll follow you. Don't forget to say it out loud in addition." she chuckled.

"Grabe, sige susubukan ko." pumikit ako at nag-isip. Napagtanto ko ang mga halo-halong colors na nagagandahan ko, I'd like to see a twinkling stars on the amazing galaxy.

I started to say those words at nung dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko. Di ako makapaniwala na napapalibutan na nga kami ngayon ng mga tala at naghahalo-halong colors gaya ng violet, indigo, dark blue, blue, sky blue, shade of pink at marami pa. Nasa in monocromatic sila, at parang nasa Galaxy world talaga ako ngayon.

Ito nanaman. Na-ka-ka-mangha!

"W-wow Val. First time yata mangyari dito sa Academy na madetect or marecognize na sila ng kanilang mga Magical Rooms sa unang pasok palamang. Ehh ako nga ay 2-3 weeks pang narecognize ng Magical room na ito subalit Ikaw? Grabe, don't you know that it gives us a hint? I think you're spark would be so powerful just like Miss Principal said." sa boses niya malalaman mong namangha siya kahit di ko siya masyadong makikita.

###

What do you think?

____ellaloredo