LOGINShare
Chapter 21: TENSED
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Hindi ako umiimik at nanatili lamang nang concentration sa aming klase, dahil parang hindi ako makagalaw dito. Ano ba kase eh! Bakit nagkakaganito ako?
Nahulog ang ballpen ko habang nagpapakalma ng sarili kaya pinulot ko ito. Nanlaki bigla ang mga mata ko nang pinulot niya din yung ballben ko! Pero tila yung kamay ko yung nahawakan niya! Parang isa na namang kuryente ang agad na dumaloy sa aking buong sistema! Waaaaa! My heart screamed.
Parang tumigil rin bigla ang aking panghinga at nanigas ako habang nakayuko huhu. Ano na ba ang nangyayari sa akin? Baka sa kapangyarihan niya lang yung dahilan kung bakit parang nakukuryente ako diba?? Huhu.
Don't tell me na nagkakadevelop na talaga ako ng pag-ibig sa kanya!?? Wait, pag-ibig agad? What! Hindi ito maaari!!! Napatingin ako sa kanya at—
Dug dug dug dug dug!!!
Biglang hinablot ko yung kamay ko sa pagkakahawak niya at umupo
Related chapters
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 22: SPY
Ilang linggo na ang nakalipas nang hindi na kami masyadong nag-uusap nina Evie at Shina dahilwala na sila masyadong oras, kahit nga nasa iisang kwarto lang kami ni Evie ay hindi ko na rin siya masyadong nakakausap.Sa bawat oras kasi na makarating kami sa kwarto ay kaagad na siyang nagpapahinga. Naiintindihan ko naman iyon dahil alam kong pagod na pagod sila palagi sa mga matitindi nilang trainings.Napansin ko ngang palagi silang may mga malalalim na sugat pero alam kong magiging okey sila sa tila'y tig-isa talaga sila ng mga magagaling na physicians which is good. Naging magaanyung pakiramdan ko at hindi na nag-aalala nang sobra.Tinetraining rin ako ni Xavier kapag may oras siya pero, ewan ko nga ba dahil nahihiya na talaga ako kasi parang inaaksaya ko lang ang oras niya.Hindi naman talaga ako ang dapat niyang unahin lalo na't papalapit na ang 'Battle Struggle' in 2 months! Kinakabahan na t
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 23: JEALOUSY
UNKNOWN'S POV"Ang tagal....Ang tagal tagal!" sigaw ko sa aking inutusang babae."Huminahon po kayo mahal na Reyna malapit na siyang makabalik" saad pa nito kaya mas naiirita ako!"How can I be calm?! You—" naputol ang mga aking sasabihin ng biglang bumukas na yung malaking pinto sa harapan ko at nakita ang pinakamamahal kong anak."FINALLY!" masaya kong sambit habang sa pumapalakpak."Mother" my daughter said and then bowed to me."Tell me now everything my dear" I told her ng biglang sumigaw na naman yung babaeng nakakulong sa aking kulungan. Napairap ako."You!!! How could you do this!" sigaw niya pa sa aking anak kaya lumapit ako sa kanya at kinuha ang isang ispada sa aking likuran habang tinutok ito sa kanyang leeg."Mom!" my daughter screamed yet I still pointed my sword to this pathetic woman.
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 24: JEALOUSY
GIN'S POV"Dude!""What?" sigaw pabalik sa'kin ni Xavier habang suntok ng suntok pa rin ng kanyang punching bag, psh mukhang may kaaway si pare tss, selos lang yan e, kala niya di ko nabasa yung utak niya kanina huh? Hmm.~Flashback~ [Wow, I can't believe he hugged her] Napahinto ako sa pag-inom ng Coffee. I looked at Xavier with a fading smile.Am I hearing it right? Or... Tss. Of course I'm hearing it right! I knew there's something wrong. Salamat nga at hindi niya ako napapansin na pinasok ko na yung utak niya. He's too distracted for the first time. I cannot believe it.[I really hate this guy, I'm supposed to be the one—]Napatingin si Xavier sa'kin kaya napatingin ako sa kung saan. Damn. I'm gonna be dead if he knew.~End of the flashback~
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 25: THE 10 OF US
I'm looking at the white wall not realizing I've been looking at it for quite long... I stood up to get out of my room.Another day had passed and today is already 5pm in the afternoon, which all of the classes are obviously over.Wag na ngalang muna ako magtraining. Mas mukha pa kasi akong haggard kesa sa mga magpaparticipate sa game. Napangiwi ako sa sarili bago napailing-iling.Ilang sandali ay naisipan kong pumunta na lamang muli sa garden malapit sa Principal's office. Naalala ko lang talaga yung time na—dito kami unang nagkita.I smiled bitterly. Nakakatawa na lamang isipin iyon, just imagine. Halos mahimatay ako sa kaba at curiousity noon, pero pilit ko pa din na hindi ipahalata sa kanya na kinakabahan ako, pinakita ko pa nga na ang tapang ko eh tss.Wala lang, feel ko lang talaga na dito muna tumambay mag-isa at uminom ng pampalamig sikmura para mabawasan yung init na nararam
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 26: QUESTIONS WHY
UNKNOWN'S POV"What? You still haven't pursuaded her to join the game?!" I said to the lady I had ordered. Napahawak ako sa aking noo. Now alerted feeling the tension that my plans wouldn't work in time."Go..." my eyes felt heating up in irritation and rage. Agad na umalis siya. Alam na alam na kapag hindi akosinunod ay mawawala siya sa mundong ito!"Mom." saad ng anak kong kakarating lamang. I remembered I gave her a mission."Did you do it?" I smirked. "Did you kill it?" I referred to the dog of the"Mom, I can't!" parang matumba ako sa kinatatayuan ko dahil sa sinabi ng aking anak."Darling my sweetheart" lumapit ako sa kanya. "You must, how can you be more stronger when you can't even kill a single animal?!" hinawakan ko siya."But it's the dog of..." napatingin siya sa babaeng nasa kulungan."D
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 27: STRANGE
UNKNOWNS POV "So what did she say my darling?" sabi ko na nakangisi sa aking anak. "She---she said nothing Mom" huminga ako ng malalim, so di pa rin talaga sapat ang aking plano upang papayagin siya? "Wala na ba talaga siyang sinabi?" naiirita ko nang tanong. "W—wala po" nauutal na sambit ng aking anak kaya napahawak ako sa aking ulo. Arg! Kailangan kong mag-isip. "Hayaan mo ako munang makapag-isip bumalik ka na sa Academy" galit na utos ko sa kanya kaya agad na siyang umalis. Kapag tila napapayag ko na ang babaeng yun ay mas lalo na siyang mapapalapit sa aking anak, madaming pangyayari na sila ay halos araw-araw ay magkakasabay, mas maging madali na rin siya namin malinlang, at kapag nalinlang na siya ng aking anak... HAHAHAHA! "Humanda na kayong lahat, lalo na sa inyo mga dati kong kaibigan" mahinang sambit ko at
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 28: THE GRAND CELEBRATION
It's already saturday evening atsuot-suot ko na ngayon ang napakagandang galaxy evening gown, I of course, wore jewelries with me and this glittery hills na hindi ako masyadong komportable. Gusto kong gamitin sana yung kapangyarihan ko upang ayusan ang sarili ko ng may mga babaeng bigla na lamang pinadala sa bawat kwarto namin at inayusan kami. But Evie really wanted to do all of my makeup and the same as my hair kaya wala na silang magawa kasi nagpupumilit talaga ang baliw na yun. She just curled my hair at the bottom at linagyan ako ng floral crown, inayos-ayos lang nila ang mga suot namin at ang mga suot naming mga alahas. Pagkatapos noon, umalis lang naman sila kaagad. And now-I'm looking at the mirror with a blank and straight expression. Is this really me? I looked at the mirror then moved my body side by side and for my every movements, kumikinang talaga yung gown lalo na s
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 29: THE GRAND CELEBRATION-2
EVIE'S POV Nanggigigil ako kay Lucas! Haystt nasaan na ba kasi si Valery? ~Flashback "Val, sayaw tayo lika dito!" masayang saad ko sa kanya pero umiling siya at pumunta sa kung saan. Nakita ko naman si Avril sa di kalayuan na parang pinipigilan si Xavier upang puntahan si---Valery? Anong meron tsss, feeling ko talaga may gusto si Avril sa kay Xavier eh tsss. Avril looked so sad nang iwan siya ni Xavier doon, binalewala ko na lang at sumayaw-sayaw na lamang dito na parang isang party girl haha! Napawi ang mga ngiti sa mukha ko ng biglang may yumakap sa'kin patalikod
Latest chapter
UTOPIA: The School of Enchantment EPILOGUE
VALERY'S POVDahan-dahan akong lumalakad papunta sa Altar habang di mapigilan ang mga luha na patuloy lang sa pagpatak mula sa aking mga mata. Nakikita ko rin ang pagpatak ng luha ng aking pinakamamahal. This is it, our moment of undescribable happiness.After alot of happenings, massages for each other. The Priest yet again had spoken the most awaited words. "You may now kiss the bride!" naghudyawan bigla ang mga tao sa loob ng simbahan, habang sumisigaw ng 'kiss!' Nahihiyang tumingin ako kay Xavier habang dahan-dahan niya naman kinuha ang puting vail na nakatakip sa aking mukha at nilagay sa aking likuran. I felt his warm and soft lips against mine before the crowd rises with joy again."Congratulations!" mga sigaw nila at pagkatapos ay nagpalakpakan, my eyes hurts from the flashes of pictures everywhere."I love you" sambit niya at hinalikan ako sa noo. Di ko inaakalang darating din kami sa ganito."I love you more" I answered then hugged him tightly while joy ignites with me onc
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 40: FLASHBACKS
LUCAS POV Will I be alright? Kakayanin ko ba? ~Flashback"Oyy, bakit kanina ka pa diyan walang imik?" tanong ko sa kay Evie at nakita kung paano namumuo ang pula sa kanyang mga pisngi."Eh--kasi bakit mo ginawa yon! Bakit mo ako hinalikan sa napakaraming tao!" nabigla ako sa singhal niya tss. "Ah, yun ba?" nakangisi kong saad at nakatanggap na naman tuloy ako ng suntok sa braso. "Di yun counted!" sambit niya pa na ipinagtataka ko. "Huh? What do you mean?""Yung k-kiss di yun counted para sa'kin!" napakamot nanaman ako sa aking batok. Di counted anong pinagsasabi nito? "Bakit? Enlighten me please," tanong ko at mas lalong namula ang kanyang pisngi. "Wala---""Oppp! Sabihin mo sa'kin, bakit di counted? Huh?I don't understand?" tanong ko at napatakip naman siya ng kanyang mukha sa hiya. "Haystt sigeh bahala na nga sasabihin ko na," nakinig akong maigi. "Eh kasi, mula pa noon..." napakagat siya ng kanyang ibabang labi at tumingin sa'kin na para bang bata na ayaw sabihin ang nagaw
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 39: SHE'S HERE
~Flashback~We were invited to the Empire to talk with the Lord. And we were shocked how he was slowly perishing..."We never knew that one will die once you decided not to follow the tradition anymore..." Avril said with teary eyes. "Huwag na kayong mag-alala. I'm going to be just fine... I'm going to see my father," ngumiti siya sa'min kaya napaiyak kami at napayakap sa kanya."We have judged you. We're sorry... But from today and forth, you've become our hero... Thank you...""Thank you so much..."~End of the flashbackAfter 2 days and announcing of the winners, all of the Utopians had decided to put on a the biggest Celebration inside the Academy and that's going to be held inside the Colloseum. Binuksan na rin yung napakalaking pinto dito! Mayroong underground garden sa labas, at may pool rin, di ko inaasahang ganito pala kaganda dito. Pinagbigyan kaming lahat kung ano man ang gusto naming suotin, kaya y
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 38: GROUP BATTLE- FINAL
Dahan-dahan kami nitong ibinababa sa gitna ng Arena, I never expected how the crowds are extremely excited, some gotta be shouting names at tila napakalakas nila. I can clearly see the other members either, yung ibang groups ay hindi na kompleto, kaming mga Utopians at Blaxxemians na lamang.Biglang pinalabas kami munang mga Utopians at Blaxxemians at pinaupo sa mga well prepared seats. Naiwan naman ang limang Saffarians at apat na Armazirians sa loob. Biglang may tumakip na napakathick glass sa palibot at napalitan ang inaapakan nilang simentong sahig into dirt and grasses. Biglang may pumasok din na dalawang lalaking at may mga dala silang weapons, inilagay nila ito sa gitna ng Arena. I realized that this will be a combat group battle lalo na nang nakita ko mismo sa wrist ko ang nakasulat. Group Battle-#1"5 vs 4 battle" saad ni Xavier habang nakatingin doon, napalunok naman akong seryoso ang mukha habang nakatitig din doon.
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 37: FOREST BATTLE- ONE NIGHT
VALERY'S POVNakaramdam ako ng matinding sakit sa ulo, nang dahan-dahang bumabalik ang aking pananaw...Nataranta ako bigla nang maalala ang lahat na mga nangyari! Napahawak ako sa aking katawan at nakitang may nakabalot nang mga bandages sa aking gilid, may... May gumamot sa'kin?Inilibot ko ang aking paningin, nasaan na ako? Sino ang gumawa nito sa'kin? Nanlaki naman ang mga mata ko nang maalalang may time limits kami! Napatingin kaagad ako sa kamay ko at tila nakahinga naman agad ako nang maluwag nang makitang may apat na oras pa kaming natira dito.Nalaman ko na rin na naka-isang gabi na pala ako rito. Napabuntong hininga ako at inilibot sa muli ang tingin sa paligid."Nasa kweba ako" mahinang bulong ko at napansing may mga pagkain sa aking harapan, kinain ko naman kaagad ito sa sobrang gutom bago dahan-dahang tumayo.Napatingin ak
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 36: MAZE BATTLE- PUZZLE
LAVINA'S POVTitig na titig ako sa mga aking nakikita sa napakalaking screen, nasisiyahan ako, andito ako sa Arena, at mukhang napakaraming tao talaga ang nag-aabang pati hmm estudyante? Haha! Dumadaloy ang tuwa sa aking katawan. Ipanalo ninyo! Haha!Kaso ang ingay! Meron nang iyakan mga bulungan at kung ano-ano pa! Di ako komportable dito.Bigla naman akong napatakip ng aking mga mukha ng makita ang kanilang Principal... Kakaiba din ang kapangyarihan nito, I smiled.Alam kong gusto rin nilang manalo siyempre, pero ayaw ba nilang sinusuportahan ko ang kanilang mga estudyante!? Haha! Ayaw ba nila 'yun? Hayyyy, muntik na talagang mamatay yang Gin at yung isang hindi nakaabot, Xavier ba yun? Tsss isang anak ng Hari at isang Headmaster, muntikan na mahuli sa unang laro haha! How disappointing.Napatitig naman ako sa muli kung paano gumamit ng batang gustong-gusto ko
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 35: SKY BATTLE PARKOUR
"Ang laki ng Arena noh?" namamanghang sabi ni Lucas. "May Arena bang maliit?" sulpot naman ni Kevin kaya napatawa yung iba naming kasama tss. I saw Lucas's frown. "Yow stop and Kevin, appreciate na lang okey?" pagpipigil ko dahil kahit ako nga ay namamangha at isa pa, magtatalo na naman ang dalawang toh! We can't have a bad impression here. Kanina pa kami nakarating dito, sobrang layo pa nga, lumabas lang kami saglit upang pagmasdan ang Arena. This Arena is so high in technology, it's really cool, but yet very dangerous, you all get what I mean... Nakasuot na rin kami ng mga nakaka-agaw pansing fighting uniforms as a Utopian, representing our school and our huge City, kulang na lang ay mga weapons namin, we can't bring any weapons, that is the number 1 rule, nakakalungkot. Ilang sandali, pinatawag na kami pabalik sa aming room sa itaas, It was named Utopian's Room. Di p
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 34: LAST TRAINING
VALERY'S POVMaraming nangyari sa mga nakaraang linggo... Tawanan, asaran, sakitan sa trainings, ah! Marami pa! Pero sa isang iglap ay dumating na ang huling araw na minsa'y kinakabahan namin.This is it. Our last training for tomorrow's Deadly Event.Tumalon ako at hinigpitan ang hawak sa panang aking hinahawakan, malalim akong huminga at tinira ang binti ni Miss Grace bago paman niya ako tirahin ng latigo!Nakahinga ako ng maluwag nang mapaluhod siya, isang saglit ay muntik na rin ako ni Sir Nicolas masugatan, buti na lang nahawakan ko ito at ibinalik sa kanya ang matalim na kutsilyo at siya 'yung nasugtan.Tiningnan ko muna nang mabuti ang mga kasama namin na nakikipaglaban din sa iba't-ibang guro dito sa Academy, napabuntong hininga ako...We can do this.Nakita ko kung paano gumamit ng m
UTOPIA: The School of Enchantment Chapter 33: SHIELD
"Evie!" I shielded her, and the rests of my teamates pero, napansin kong siyam lamang kami."Si Kevin! Naiwan doon!" sambit ni Axel kaya agad kong sinarado yung shield sa kanila. Binalaan kong huwag na huwag sila lalabas dito! Tumakbo na kaagad ako sa kalagitnaan ng gubat upang hanapin si Kevin.Shoot, why didn't I notice it right away?!"Kevin!" I shouted calling for him, nakita ko na parang may umiilaw na flashlight sa di kalayuan so I immediately know that it's him! He's calling someone to help him!Ang laki-laki na ng sunog! Hindi na ito pangkaraniwang sunog, it's turning like a flaming blue fire. Tila parang niluluto na ang balat ko dito! Ang sakit-sakit! I can't believe we are able to withstand this kind of heat.Tumakbo lang ako nang tumakbo nang madatnan ko si Kevin na wala ng malay, binuhat ko siya kahit mahirap, sa bigat pa niya nga naman.
