ANDREA ALLEYA SANTIAGOPAGPASOK KO, nakangising mukha ng isang babae ang bumungad sa akin."Masaya ka na?" inis na tanong ko rito."Come on. Minsan lang ako nakiusap sa'yo" nakangising sagot niya naman."Ano naman ba ang plano mo, Annie?" seryosong tanong ko rito."Gusto ko lang muna, patay na ako sa paningin ng lahat," aniya na inabutan ako ng sigarilyo.Nag-usap na kami na ganito ang plano namin. Nagkataon din na pumunta daw si Caden at tinawagan ang kan'yang tauhan na sugurin ito sa condo niya, na kunwari kalaban ito. Ako nag-asikaso bumili ng bangkay para ipalit sa pagsabog. Hinubad ang kan'yang suot at pinasuot sa bangkay. Bago sumabog ang kan'yang sasakyan, nakalipat na ito sa sasakyan ng kan'yang mga tauhan. Yes, may sariling organization si Annie. Actually, hindi kami kasali sa grupo nila Caden. At ayaw ko rin na sumali sa underground. Pinaka-ayaw ko sa lahat na may humahawak sa leeg ko. Ayoko na may boss. Ayoko na dinidiktahan ako.Pasalya naman ako umupo sa sofa. Nilibot ko
CADEN SALVACIONHANGGANG ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na wala na si Annie. Si Vernan, nagbago na rin. Naging mailap na ito sa grupo. Lagi niya sinisisi si Zeus."Caden, hindi mo kasalanan kung bakit namatay si Annie. Nalulungkot din ako, naging mabait at matulungin si Annie sa akin noong pinagbubuntis ko ang mga anak natin," mahinang saad ni Liana sa akin.Humarap naman ako sa asawa ko. Pilit naman ako ngumiti rito. "Ganito na ba ako kasama? Nawala na ang mga anak natin. Si Annie, namatay na walang kalaban-laban! Pakiramdam ko kasalanan ko ang lahat na ito. Lagi na lang ako hinahabol ng kamalasan!" Niyakap naman ako ng mahigpit ni Liana. "Lahat may chance magbago, Caden. At masaya ako na nakita ko na inaayos mo ang iyong buhay.""Thank you, love. Dahil sa'yo, naitama ko ang pagkakamali ko sa buhay,"maluha-luhang saad ko. Alam kong malalampasan ko rin ito. Hindi ko rin maiwasan mag-isip at parang nawawala na naman ako sa katinuan."Cheer-up na, okay. Naniniwala ako, kung hin
CADEN SALVACION"AALIS muna ako, Caden," aniya no Jarred. Maaga itong pumunta sa mansion ko para magpaalam."Pati ba naman ikaw?" diin na saad lko rito.Napabuntonghininga naman ito. "Yes. Gusto ko muna ayusin ang buhay ko. And by the way, i-pull out ko na rin ang shares ko sa organization."Huminga naman ako ng malalim. "May rules tayo-.""No, Salvacion! Hindi ako pumirma sa rules ng organisasyon! Balang araw, walang papalit sa akin bilang isang Mafia! Ayoko rin na maging katulad ang mga anak ko sa akin!"Mariin kong tiningnan si Vicente. Wala rin itong kakurap-kurap na sinalubong ang aking tingin."Naging magulo na ang underground. Nawala si Vernan. Umalis si Zeus. Unti-unti na tayong inisa-isa ng mga kalaban. Ikaw, Santiago? Kailan mo bibitawan ang organization? Kapag may mahal sa buhay mo na naman ang nanganganib?" seryosong saad ni Jarred sa akin."Huwag mo ako pangunahan, Vicente. Kung aalis ka, umalis ka na lang!" galit na sigaw ko rito.Tumango-tango naman ito. "Okay," aniya a
LIANA GUILLERMO SALVACIONLAKING pasasalamat ko na pinayagan ako ni Caden na sumama sa medical mission. Balik sa normal ulit ang aming buhay. Paminsan-minsan, hindi pa rin maiwasan na naalala ang aming anak. Hanggang ngayon, hindi pa rin namin sila matagpuan."Liana?"Napalingon naman ako kay Colt. Nandito ako ngayon sa aking tent."Kuya?"Napabuntonghininga naman ako. Alam ko na ang lahat. Si Kuya Colt, pumasok ito bilang isang tauhan ni Caden para malapit sa akin. Ikinuwento niya sa akin ang lahat. Ampon lang ako nila Tatay Liam at Nanay. Sabi ni Kuya Colt, kinuha lang daw ako sa hospital at tinakas. Halos dalawang dekada rin bago ako natagpuan ni Kuya. Sinabi niya rin sa akin na namatay na Ang aming parents sa isang ambush. Bago ito nagpakilala na kapatid ko, nakakuha na pala ito ng DNA TEST na patunay na magkapatid kami."We need to talk.""Ano po iyon?" nagtatakang tanong ko rito."Kailangan na natin bumalik sa Manila. Nakalaya na si Liam."Si Tatay?"Anong ibig mong sabihin, Kuy
CADEN SALVACION"Do you think na papatayin ko siya, kahit masaktan ka pa? May isang salita ako, Liana. Kaya lang naman siya pinatay dahil nanlaban siya. Kailangan din namin proteksyunan ang aming sarili," mahinahong saad ko sa aking asawa.Hindi ko alam kung paano ko ipaliwanag ang lahat sa kan'ya. Ang bilis ng pangyayari. Maraming namatay na tauhan ni Liam, tamang-tama na nahuli namin ito ng buhay."I-Ibig sabihin, marami kayo nandoon! Nag-iisa lang si Tatay noong nahuli niyo ito!" Umiiyak na saad niya.Napahilamos naman ako sa aking mukha. "Tanungin mo ang iyong kapatid, kahit siya, saksi sa lahat na nangyari!"Yumuko naman ito habang patuloy umiiyak.Nilapitan ko naman ito at niyakap. "Love, please. Kahit maraming kasalanan si Liam, alang-alang sa'yo, hindi ko siya ginalaw. Nagkataon lang na nanlaban siya."Umangat naman ang kan'yang ulo. Pinunasan ko ang luha sa basang-basa niyang mukha."P-Puwede ko ba siyang dalawin? Si Nanay n-nasaan siya?!""Nandoon pa siya sa morgue. Ang nana
How lucky I got Liana, to be in my life. I feel more loved than ever. It terrifies me to think she could leave at any second. It scares me and I hope that will never happen."Boss, tuloy ang transaction mamayang gabi," aniya sa akin ni Budz."Good. Ayusin mo na rin ang mga baril na i-deliver natin," saad ko rito.Isa na ako sa pinakamatanyag na negosyante sa iba't ibang bansa. Kilala na ang pangalan ko sa business world.Hindi ko ito sinasabi kay Liana. Ang alam lang niya, ang mga negosyo ko ay mga empire hotels and restaurants. Mayroon din na resorts at mga malalaking bar.Hawak-hawak ko na ang tatlong organization, kung saan lalo pa lumago ang mga negosyo ko. At kinatatakutan na ako sa business world.Lumipas ang taon, halos tumigil na rin kami kakahanap sa quads. Pero, patuloy pa rin ang imbestigasyon at sa pagkawala nila.Ang asawa ko naman, isang ganap na Doktor na ito. Hanggang ngayon, hindi pa rin kami biniyayaan ng anak. "Boss Caden, hinahanap ka pala kanina ng isang napakaga
CADEN SALVACION"Ayos na ba ang lahat?" tanong ko kay Cayeth. Isa ito sa empleyada ko na aking inutusan sa gagawing surpresa para kay Liana. "Okay na, Sir. Kinausap ko na rin ang hospital.""Good. Mamayang hapon, magpadeliver ka na agad ng roses.""No problem, Sir. Basta relax lang kayo at naka-ready na ang lahat.""Wahhhh, Caden!"Damn! "Thank you, Cayeth. Tawagan mo lang ako kapag may kailangan ka pa bilhin," saad ko rito, nagpaalam na ako at pinatay ang tawag.Halos madapa naman ako tumakbo paakyat sa taas."Love?!" saad ko naman na kinakapos ang paghinga."Si Baby Cassy," aniya sabay turo sa anak namin sa isang sulok.Nakabihis na ang asawa ko at paalis na ito papuntang hospital."Nasaan ba ang Yaya ni Baby Cassy?" nanghihinang tanong ko naman."Nag-day off. Daddy's duty," aniya ni Liana, lumapit ito sa akin at hinalikan ako sa labi. "Bye, love. Ingatan mo si Baby Cassy, iyong milk niya dapat Luke warm lang."Napapailing naman ako nilapitan si Baby at binuhat ito."Don't swallow
GABRIEL LEE"Ugh, fuck!"Napahiyaw naman ang aking kaniig sa lakas ng aking pagbayo. Napatingala ako at napapikit habang walang humpay ang paglabas-masok ng aking pagkalalaki sa kan'yang basang-basang lagusan."Ouch! Gabriel, masakit na!" umiiyak na saad niya."Ahhh...fuck! I'm near!" ungol kong saad sa kan'ya."Kanina mo pa sinasabi na malapit ka na! Ouch, tama na!" hiyaw niya.Nakatuwad ito at nakasubsob ang mukha sa unan. Malakas ko hinampas ang pisngi ng kan'yang puwet. Bumakat naman ang palad ko.Narinig ko na palakas na palakas ang kan'yang pag-iyak.Damn!Inis na hinugot ko ang aking sandata."Get out, bitch!" galit na saad ko rito. Dali-daling dinampot naman niya ang kan'yang saplot na pakalat-kalat sa sahig.Napabuntonghininga naman ako. Napatingin naman ako sa aking pagkalalaki na nahuhumindig sa tigas.Kumuha ako ng isang stick na sigarilyo at pumunta sa terrace. Hindi ko na alintana ang aking kahubdan.Hindi ko alam kung anong kulang sa buhay ko. Pera, babae, halos lahat
"TAMARI."LUMIPAS ang buwan, lagi na lang ako nakatulala. Gusto umiyak, pero wala na along luha na mailabas."Tam?"Napalingon naman ako. Si Dra. Hyde. Simula na dumating ako sa Lugar na ito, siya na ang kasa-kasama ko."Gusto mo ba mamasyal tayo? May ipapakita ako sa'yo," aniya na malapad ang ngiti.Napabuntonghininga naman ako. "Ayoko. Gusto ko lang mapag-isa."Hinawakan naman ni Dra. ang kamay ko."Gusto mo ba gumanti?"Nabigla naman ako sa sinabi ni Dra. Hyde."W-What do you mean po?""I'm your mom, close friend. Masakit din sa akin ang nangyari sa kanila. I'm gonna train you, Tamari. Papasok ka bilang assassin'. Pagdating ng panahon, magagamit mo ito.""A-Assassin? Ano po ibig niyo sabihin?"Ngumiti ito."Balang araw, maintindihan mo rin ito. Magtiwala ka lang sa akin.""Baka hindi ko kaya-."" Kaya mo! Kayanin mo! Ipaghiganti mo ang iyong pamilya!"Kinuyom ko naman ang aking kamay. "PAYAG na ako!""Pero kailangan mo mangpanggap na wala kang naalala, Tamari. Kailangan protektah
EPILOGUE…….EVERYTHING WAS PERFECT. COMPLETE FAMILY. WEALTH. OF COURSE, THE LOVE AND CONTENTMENT."MOM?"Nakatitig lang ako kay mommy habang nag-iimpake ito."Aalis si mommy. Nandito naman si daddy," nakangiting saad ni mommy sa akin.Malungkot naman ako nakatingin rito habang naglalagay ng mga gamit sa kanyang bag.Sa edad ko na sampung taon, naintindihan ko na ang klaseng trabaho nila mommy at daddy.Isang magiting na sundalo ang parents ko. At sobrang proud kami ni Kuya Jarred."Kailan po ang balik niyo?" Mangiyak-ngiyak na tanong ko naman."Ahmm..maybe next week. Don't worry, after this, magbabakasyon tayo."Nangislap naman ang mga mata ko."Mommy?"Napatingin naman ako kay Kuya Jarred. Panay ang kusot ng kanyang mga mata. Bagong gising lang kasi ito."Hi, my prince. How's your sleep?" Tanong ni mommy.Lumapit naman si kuya at pinitik ako sa noo."Mommy, ohh!" Nakasimangot naman ako."Tamari Faye, you're so bad. Nilagyan mo ng palaka ang ilalim ng unan ko!" Napahagikhik naman
SHEREESOBRANG SAKIT. Hindi ko alam kung paano mawala ang sakit na nararamdaman ko. Ang hirap tanggapin, wala na ang matalik kong kaibigan."What happened?" Mahina pero diin na tanong ko sa tauhan ni Tamari.After five months na nakaratay ako, ngayon ko lang nakausap ang lalaking malapit kay Tamari. Si Lieutenant Deon Monteverde."Sobrang bilis ng pangyayari, Gemini. Pauwi na kami, pero may sniper sa paligid namin. Ang nakapagtataka, si Captain lang ang binaril," aniya ni Deon na nakatingin ito sa malayo.Kasalukuyan na pinuntahan ko ang binata sa resthouse nito. Hindi ko ito mahagilal noong nakaraang buwan. Mabuti na lang, itinuro sa akin ni Hepe na nandito ito sa Tagaytay na pag-aari rin ng binata ang resthouse na ito.Napabuntonghininga naman ako."Nalaman niyo ba kung sino Ange may kagagawan?" Diin na tanong ko Kay Deon.Humarap naman ito sa akin. "No. Hanggang ngayon, Wala pa resulta ang imbestigasyon."Mahina naman ako napatawa. At masama na tiningnan si Deon."Impossible! Alam
JARRED"VERY GOOD, DR.VICENTE," nakangising saad ni Mayor sa akin.Huminga naman ako ng malalim. "Ginagawa ko lang ito dahil sa kaligtasan ng mga tao dito, mayor."Humalakhak naman ito. "I don't care, Vicente. May making transaction ako sa isang linggo. Kailangan matapos ito within 5 days. Kailangan kita sa laboratory ko." Seryosong turan niya sa akin.Umigting naman ang panga ko. "Tao ang ginagamot ko, hindi sa paggawa ng droga, mayor!""Well, I don't care. Alalahanin mo, nandito rin ang iyong mag-ina." Ngising aso na saad niya."Kung sasabog ang lugar na ito, kasama rin ang pamilya mo, Mayor." Sagot ko naman.Humalakhak naman ito ng pagkalakas."They are not my real family. So, I don't care!"Sunod-sunod naman ang paghinga ko ng malalim."Payag na Ako, Mayor. But after this, tuparin mo ang ipinangako mo sa akin!"Nakangisi naman ito. "Sure. May isang salita ako, Dr.Vicente." Kung tutuusin kaya ko naman patumbahin ng walang kahirap-hirap si mayor, pero hindi muna sa ngayon. I need t
PISCES"Papunta na kami," aniya ng kausap ko sa kabilang linya."Good. Ako na bahala kay mayor. Ang misyon niyo, ligpitin ang mga kasamahan niya.""Got it, captain!"Isa sa dahilan kung bakit nagtatrabaho si Jarred kay Mayor, dahil gusto niya isalba ang lugar na ito. Marami ang mapapahamak na mga inosenteng tao na nakatira dito.Hawak ni mayor ang mga otoridad dito. Siguro nga hindi pa nakarating ito sa taas ang pinanggagawa ni Mayor. Iba talaga ang nagagawa ng pera.NAPATINGALA ako sa kalawakan. Huminga ng malalim at ipinikit saglit ang aking mga mata."Nice place," Turan ko at nagpatuloy na sa paglalakad.Itinuro sa akin ni Gemini ang lugar kung saan nakatago ang isang warehouse. Posible doon daw pumunta si Jarred. Magubat pero balewala naman sa akin. Mas malala pa nga ito sa ibang bansa na naging misyon ko.May binigay naman na skitch sa akin si Gemini kaya mabilis lang ako nakarating. Hindi naman kalakihan ang warehouse na ito. May mga armadong lalaki na nakabantay sa paligid. Ku
PISCES/ TAMARI GREEN"THE hell!" Inis na sinipa ko ang lata na nakaharang sa dinadaanan ko.Nasa misyon ako ngayon. Bumalik lang ako sa Pilipinas dahil may bago akong tinatrabaho. Isa akong secret agent sa ELITE EAGLE ORGANIZATION. Kahit saan-saang bansa lang ako naka-destino.Pinabalik ako sa Pilipinas dahil isa sa mga wanted na drug lord ang pinapahuli ng Presidente. Dead or alive, iyan ang utos sa taas.Kasalukuyan nasa squatter area kami sa Tondo, Manila. Dito kasalukuyang nagtatago si Joem Trellis, ang wanted na drug lord at criminal sa Pilipinas."Matinik talaga iyang si Trellis. Hanggang ngayon, hirap hulihin!" Aniya sa akin ng isang pulis.Napabuntonghininga naman ako."Really? Or sadyang makupad lang kayo," nakataas na kilay na sagot rito.Naningkit naman ang mga mata niya na napatingin sa akin."Ano? Parang sinasabi mo na wala kaming binatbat. Sino ka ba? Di ba, agent ka lang?"Mahina naman ako napatawa. "Lang? By the way, I'm Captain Tamari Green. I'm working as a secret a
SHEREENIGHT. HINDI naman masyado madilim. Kahit papaano, ang bituin sa kalangitan ang nagbibigay liwanag sa buong paligid.Napatingin naman ako sa aking mag-ama na sobrang himbing ng kanilang tulog. Mabilis akong nagpalit ng damit at dali-daling umalis. Babalikan ko ang bahay na iyon sa gitna ng kagubatan. Mabilis naman ako nakarating dahil nga alam ko na ang daan. Tahimik ang paligid, may mga security na nakabantay sa palibot. Pinag-aralan ko muna kung paano ako makapasok sa loob ng warehouse na iyon."Mayor Gallego?" Mahinang sambit ko. Nakita ko na galing ito sa loob. Paalis na ang mga ito at sumakay sa sasakyan.Siya ang may-ari ng warehouse na ito?"Seems, you're back again as a detective," baritonong boses na nagsasalita sa likuran ko."Jarred!""Ang tigas talaga ng ulo mo. Umuwi na tayo," aniya at hinawakan ng mahigpit ang aking braso."What are you doing here?!" Inis na tanong ko rito."Sinundan kita. Para kang aswang. Gabing-gabi na lumalabas ka pa!" Sinamaan ko naman it
SHEREEMASAYA na pinapanuod ko ang aking mag-ama habang nagtatampisaw sa tubig. Hindi naman kalakihan ang ilog dito pero napakalinaw at sobrang ng tubig. Dati na akong dinala dito ni Jarred."Mommy, come here!" Sigaw ni Jaime habang nakipagaharutan sa kanyang ama.Nginitian ko lang ito. Tumayo ako at hinubad ang suot kong pajama. Hinubad ko na rin ang aking t-shirt. Nahagip agad ng aking tingin si Jarred na nakatitig sa akin.Lumusong na ako sa tubig at sinakay ko sa aking likuran si Jaime."Yeyyy!" Tuwang sigaw ng anak ko habang nakayapos ito ng mahigpit."I like it there!" Turo sa akin ni Jaime."Okay," natatawang umahon na kami.Habang naglalaro sa tabi si Jaime, nagpatuloy naman ako sa pagligo."J-Jarred!"Nagulat pa ako dahil bigla lamang sumulpot sa aking harapan si Jarred."A-Anong ginagawa mo diyan! Basta ka na lang sumusulpot!" Bulyaw ko rito.Napalunok naman ako dahil halos magkadikit na ang aming katawan. Boxer short lang ang suot niya."You so hot," aniya na umikot ito SA
SHEREEHINDI ko alam kung sinasadya ba na pahirapan ako ni Jarred o sobrang galit lang ito sa akin."Bakit puro exotic food ang pinapakain mo kay Jaime Will?" Naiiritang tanong ko rito.Pinipigilan ko lang na Magalit o mainis sa kanya. Kagabi doon ako pinatulog sa baba na may papag na nakalagay naman. Tiniis ko ang mga lamok na panay ang kagat sa aking balat. Mabuti na lang, makapal ang kumot na ibinigay sa akin kaya hindi ako nakaramdam ng lamig."Mas maganda na masanay siya sa buhay probinsya. At puwede ba, hindi nga nagrereklamo ang bata, at Ikaw pa panay ang dada!""Paano naman magrereklamo iyon kung hindi rin niya alam kung ano ang mga pinapakain mo! For God sake, he's just only three, Jarred!" Gigil na sagot ko naman."So, ikaw maghanap ng pagkain natin," aniya at tumalikod na ito.Napabuga naman ako ng hangin."Abnormal talaga!" Pumasok ako sa loob ng kubo at kinuha ang rifle na nakasabit sa pinto."May papatayin ka ba?" Tanong sa akin ni Jarred.Pinipigilan ko lang na pagtaas