CADEN SALVACION"Do you think na papatayin ko siya, kahit masaktan ka pa? May isang salita ako, Liana. Kaya lang naman siya pinatay dahil nanlaban siya. Kailangan din namin proteksyunan ang aming sarili," mahinahong saad ko sa aking asawa.Hindi ko alam kung paano ko ipaliwanag ang lahat sa kan'ya. Ang bilis ng pangyayari. Maraming namatay na tauhan ni Liam, tamang-tama na nahuli namin ito ng buhay."I-Ibig sabihin, marami kayo nandoon! Nag-iisa lang si Tatay noong nahuli niyo ito!" Umiiyak na saad niya.Napahilamos naman ako sa aking mukha. "Tanungin mo ang iyong kapatid, kahit siya, saksi sa lahat na nangyari!"Yumuko naman ito habang patuloy umiiyak.Nilapitan ko naman ito at niyakap. "Love, please. Kahit maraming kasalanan si Liam, alang-alang sa'yo, hindi ko siya ginalaw. Nagkataon lang na nanlaban siya."Umangat naman ang kan'yang ulo. Pinunasan ko ang luha sa basang-basa niyang mukha."P-Puwede ko ba siyang dalawin? Si Nanay n-nasaan siya?!""Nandoon pa siya sa morgue. Ang nana
How lucky I got Liana, to be in my life. I feel more loved than ever. It terrifies me to think she could leave at any second. It scares me and I hope that will never happen."Boss, tuloy ang transaction mamayang gabi," aniya sa akin ni Budz."Good. Ayusin mo na rin ang mga baril na i-deliver natin," saad ko rito.Isa na ako sa pinakamatanyag na negosyante sa iba't ibang bansa. Kilala na ang pangalan ko sa business world.Hindi ko ito sinasabi kay Liana. Ang alam lang niya, ang mga negosyo ko ay mga empire hotels and restaurants. Mayroon din na resorts at mga malalaking bar.Hawak-hawak ko na ang tatlong organization, kung saan lalo pa lumago ang mga negosyo ko. At kinatatakutan na ako sa business world.Lumipas ang taon, halos tumigil na rin kami kakahanap sa quads. Pero, patuloy pa rin ang imbestigasyon at sa pagkawala nila.Ang asawa ko naman, isang ganap na Doktor na ito. Hanggang ngayon, hindi pa rin kami biniyayaan ng anak. "Boss Caden, hinahanap ka pala kanina ng isang napakaga
CADEN SALVACION"Ayos na ba ang lahat?" tanong ko kay Cayeth. Isa ito sa empleyada ko na aking inutusan sa gagawing surpresa para kay Liana. "Okay na, Sir. Kinausap ko na rin ang hospital.""Good. Mamayang hapon, magpadeliver ka na agad ng roses.""No problem, Sir. Basta relax lang kayo at naka-ready na ang lahat.""Wahhhh, Caden!"Damn! "Thank you, Cayeth. Tawagan mo lang ako kapag may kailangan ka pa bilhin," saad ko rito, nagpaalam na ako at pinatay ang tawag.Halos madapa naman ako tumakbo paakyat sa taas."Love?!" saad ko naman na kinakapos ang paghinga."Si Baby Cassy," aniya sabay turo sa anak namin sa isang sulok.Nakabihis na ang asawa ko at paalis na ito papuntang hospital."Nasaan ba ang Yaya ni Baby Cassy?" nanghihinang tanong ko naman."Nag-day off. Daddy's duty," aniya ni Liana, lumapit ito sa akin at hinalikan ako sa labi. "Bye, love. Ingatan mo si Baby Cassy, iyong milk niya dapat Luke warm lang."Napapailing naman ako nilapitan si Baby at binuhat ito."Don't swallow
GABRIEL LEE"Ugh, fuck!"Napahiyaw naman ang aking kaniig sa lakas ng aking pagbayo. Napatingala ako at napapikit habang walang humpay ang paglabas-masok ng aking pagkalalaki sa kan'yang basang-basang lagusan."Ouch! Gabriel, masakit na!" umiiyak na saad niya."Ahhh...fuck! I'm near!" ungol kong saad sa kan'ya."Kanina mo pa sinasabi na malapit ka na! Ouch, tama na!" hiyaw niya.Nakatuwad ito at nakasubsob ang mukha sa unan. Malakas ko hinampas ang pisngi ng kan'yang puwet. Bumakat naman ang palad ko.Narinig ko na palakas na palakas ang kan'yang pag-iyak.Damn!Inis na hinugot ko ang aking sandata."Get out, bitch!" galit na saad ko rito. Dali-daling dinampot naman niya ang kan'yang saplot na pakalat-kalat sa sahig.Napabuntonghininga naman ako. Napatingin naman ako sa aking pagkalalaki na nahuhumindig sa tigas.Kumuha ako ng isang stick na sigarilyo at pumunta sa terrace. Hindi ko na alintana ang aking kahubdan.Hindi ko alam kung anong kulang sa buhay ko. Pera, babae, halos lahat
SALVE MATIAS"H-HUWAG!"PILIT akong nagpupumiglas habang hinuhubad ni Captain Lee ang aking saplot. Hindi ko lubos akalain na ganito ang gagawin niya sa akin. Lubos ang tiwala ko sa kan'ya. "Ayoko na sasaktan kita in physically, Salve. After this, hindi kita basta-basta itatapon lang na parang basura," aniya na inumpisahan halikan ang aking leeg."R-Rape po ito!" Umiiyak na saad ko.Hinaplos naman niya aking mukha. Napabuntonghininga ito. "I'm sorry," aniya at tumayo ito. Dinampot ang aking mga damit at nilagay sa aking harapan. Napatingin naman ako kay Sir Gabriel."Magbihis ka na. Ipapalipat kita sa guest room. Bukas puwede ka na mag-uumpisa magtrabaho dito sa mansion," aniya at lumabas na ito sa silid.Napahikbi naman ako. Natatakot na ako kay Sir Gabriel. Mas gustuhin ko na umuwi na lang sa amin. At Least doon, safe pa rin ako. Kahit konti lang ang kita namin sa pagtitinda ng ulam, nakaraos naman kami sa aming pang-araw-araw.Maya maya lang may kumatok sa labas ng pinto. Dahan-
SALVE MATIAS"Kuya Alfred, pakisabi na lang po kay Gabriel na gagabihin ako."Umalis na naman kasi si Gab. Hindi ko alam kung ano ang pinag-abalahan niya."Sige, Miss Save."Dahil sa kagustuhan ni Gab, may sariling driver/ bodyguard ako. Kahit saan ako pumunta, kasa-kasama ko ito. Sa ngayon, hindi ko pa alam kung anong relasyon na meron ba kami. Mahal ko si Gabriel. Naramdaman ko naman ang pag-aalaga niya sa akin kapag magkasama kami. Napag-usapan na rin namin na huwag daw muna ako magbuntis. Hindi pa raw siya handa. Naintindihan ko naman. Kahit ako, gusto ko muna makatapos ng pag-aaral."Alis na po ako, Kuya Alfred," aniya ko naman. "Ingat ka."Ngumiti naman ako at sumakay na sa sasakyan. Mayroon kasi kami group activities mamayang hapon, kaya gagabihin talaga ako.Wala naman problema kay Gabriel. Ang ayaw lang niya ay lumapit or makipagkaibigan ako sa mga lalaki.Medyo napapansin ko na rin ang paghihigpit niya. Kung sa mansion naman, ayaw rin niya na nakipagkuwentuhan ako sa kan'
"Umalis po ba si Gabriel?" tanong ko sa guwardiya. "Yes, Miss Salve. Kasama si Alfred." Tumango na lang ako at pumasok na ulit sa loob ng mansion. Halos wala ng pakialam si Gabriel sa akin. Basta nakikita lang niya ako na nandito sa mansion. Minsan nagpaalam ako rito na uuwi sa bahay ng parents ko at doon matutulog, pero nagalit ito sa akin. Minsan lang ako dumadalaw sa mga magulang ko. Pero, kailangan ko rin bumalik agad. Inu-orasan ni Gabriel ang bawal pag-alis ko sa bahay. Kahit pagpasok ko sa university, alam niya ang bawat schedule ko. "Babalik na dito sa mansion si Senyorita Hannah," aniya ng isang tauhan ni Gabriel. Napatigil naman ako. Paakyat na sana ako papunta sa aking silid. Hindi naman nila ako napansin. "Paano si Miss Salve?" tanong naman ng isa. "Huwag na natin iyan pag-uusapan. Bumalik na lang tayo sa pagbabantay sa labas!" Napalinga naman ako. Uuwi na dito sa mansion ang asawa ni Gabriel. Anong karapatan ko pa dito? Ang sakit! Pakiramdam ko, dinudurog
Paano ko ba sasabihin, na nahihirapan na ako. Sa araw-araw na magkasama kaming tatlo sa mansion, hindi maiiwasa isa sa amin ang nasasaktan. At pakiramdam ko, ako iyon."Hon, pumapayag na akong magkaroon tayo ng anak," nakangiting saad ni Hannah.Kasalukuyan, kumakain kami ng hapunan.Napatingin naman si Gabriel sa akin. Agad naman ako nag-iwas ng tingin."Hon?" nakakunot ang noo na tawag ni Hannah."Ahm...S-Sure," sagot naman ni Gabriel.Nakangising tiningnan naman ako ni Hannah."What do you think, Salve?" tanong ni Hannah.Napabuga naman ako ng hangin. "Hindi ko naman hawak ang desisyon niyo," tamad na sagot ko naman."Excuse me," agad na akong tumayo at umakyat sa aking silid.Napahawak naman ako sa aking dibdib. Hinihilot-hilot ko ito upang maibsan ang sakit na nararamdaman ko.Nagpalit na lang ako ng swimsuit at pumunta sa pool. Gusto ko muna i-relax ang aking katawan at isipan.Minsan, gusto ko na lang lunukin ang sarili ko. Nakakapagod. Ang hirap magpanggap na kaya mo. Ang hira
"TAMARI."LUMIPAS ang buwan, lagi na lang ako nakatulala. Gusto umiyak, pero wala na along luha na mailabas."Tam?"Napalingon naman ako. Si Dra. Hyde. Simula na dumating ako sa Lugar na ito, siya na ang kasa-kasama ko."Gusto mo ba mamasyal tayo? May ipapakita ako sa'yo," aniya na malapad ang ngiti.Napabuntonghininga naman ako. "Ayoko. Gusto ko lang mapag-isa."Hinawakan naman ni Dra. ang kamay ko."Gusto mo ba gumanti?"Nabigla naman ako sa sinabi ni Dra. Hyde."W-What do you mean po?""I'm your mom, close friend. Masakit din sa akin ang nangyari sa kanila. I'm gonna train you, Tamari. Papasok ka bilang assassin'. Pagdating ng panahon, magagamit mo ito.""A-Assassin? Ano po ibig niyo sabihin?"Ngumiti ito."Balang araw, maintindihan mo rin ito. Magtiwala ka lang sa akin.""Baka hindi ko kaya-."" Kaya mo! Kayanin mo! Ipaghiganti mo ang iyong pamilya!"Kinuyom ko naman ang aking kamay. "PAYAG na ako!""Pero kailangan mo mangpanggap na wala kang naalala, Tamari. Kailangan protektah
EPILOGUE…….EVERYTHING WAS PERFECT. COMPLETE FAMILY. WEALTH. OF COURSE, THE LOVE AND CONTENTMENT."MOM?"Nakatitig lang ako kay mommy habang nag-iimpake ito."Aalis si mommy. Nandito naman si daddy," nakangiting saad ni mommy sa akin.Malungkot naman ako nakatingin rito habang naglalagay ng mga gamit sa kanyang bag.Sa edad ko na sampung taon, naintindihan ko na ang klaseng trabaho nila mommy at daddy.Isang magiting na sundalo ang parents ko. At sobrang proud kami ni Kuya Jarred."Kailan po ang balik niyo?" Mangiyak-ngiyak na tanong ko naman."Ahmm..maybe next week. Don't worry, after this, magbabakasyon tayo."Nangislap naman ang mga mata ko."Mommy?"Napatingin naman ako kay Kuya Jarred. Panay ang kusot ng kanyang mga mata. Bagong gising lang kasi ito."Hi, my prince. How's your sleep?" Tanong ni mommy.Lumapit naman si kuya at pinitik ako sa noo."Mommy, ohh!" Nakasimangot naman ako."Tamari Faye, you're so bad. Nilagyan mo ng palaka ang ilalim ng unan ko!" Napahagikhik naman
SHEREESOBRANG SAKIT. Hindi ko alam kung paano mawala ang sakit na nararamdaman ko. Ang hirap tanggapin, wala na ang matalik kong kaibigan."What happened?" Mahina pero diin na tanong ko sa tauhan ni Tamari.After five months na nakaratay ako, ngayon ko lang nakausap ang lalaking malapit kay Tamari. Si Lieutenant Deon Monteverde."Sobrang bilis ng pangyayari, Gemini. Pauwi na kami, pero may sniper sa paligid namin. Ang nakapagtataka, si Captain lang ang binaril," aniya ni Deon na nakatingin ito sa malayo.Kasalukuyan na pinuntahan ko ang binata sa resthouse nito. Hindi ko ito mahagilal noong nakaraang buwan. Mabuti na lang, itinuro sa akin ni Hepe na nandito ito sa Tagaytay na pag-aari rin ng binata ang resthouse na ito.Napabuntonghininga naman ako."Nalaman niyo ba kung sino Ange may kagagawan?" Diin na tanong ko Kay Deon.Humarap naman ito sa akin. "No. Hanggang ngayon, Wala pa resulta ang imbestigasyon."Mahina naman ako napatawa. At masama na tiningnan si Deon."Impossible! Alam
JARRED"VERY GOOD, DR.VICENTE," nakangising saad ni Mayor sa akin.Huminga naman ako ng malalim. "Ginagawa ko lang ito dahil sa kaligtasan ng mga tao dito, mayor."Humalakhak naman ito. "I don't care, Vicente. May making transaction ako sa isang linggo. Kailangan matapos ito within 5 days. Kailangan kita sa laboratory ko." Seryosong turan niya sa akin.Umigting naman ang panga ko. "Tao ang ginagamot ko, hindi sa paggawa ng droga, mayor!""Well, I don't care. Alalahanin mo, nandito rin ang iyong mag-ina." Ngising aso na saad niya."Kung sasabog ang lugar na ito, kasama rin ang pamilya mo, Mayor." Sagot ko naman.Humalakhak naman ito ng pagkalakas."They are not my real family. So, I don't care!"Sunod-sunod naman ang paghinga ko ng malalim."Payag na Ako, Mayor. But after this, tuparin mo ang ipinangako mo sa akin!"Nakangisi naman ito. "Sure. May isang salita ako, Dr.Vicente." Kung tutuusin kaya ko naman patumbahin ng walang kahirap-hirap si mayor, pero hindi muna sa ngayon. I need t
PISCES"Papunta na kami," aniya ng kausap ko sa kabilang linya."Good. Ako na bahala kay mayor. Ang misyon niyo, ligpitin ang mga kasamahan niya.""Got it, captain!"Isa sa dahilan kung bakit nagtatrabaho si Jarred kay Mayor, dahil gusto niya isalba ang lugar na ito. Marami ang mapapahamak na mga inosenteng tao na nakatira dito.Hawak ni mayor ang mga otoridad dito. Siguro nga hindi pa nakarating ito sa taas ang pinanggagawa ni Mayor. Iba talaga ang nagagawa ng pera.NAPATINGALA ako sa kalawakan. Huminga ng malalim at ipinikit saglit ang aking mga mata."Nice place," Turan ko at nagpatuloy na sa paglalakad.Itinuro sa akin ni Gemini ang lugar kung saan nakatago ang isang warehouse. Posible doon daw pumunta si Jarred. Magubat pero balewala naman sa akin. Mas malala pa nga ito sa ibang bansa na naging misyon ko.May binigay naman na skitch sa akin si Gemini kaya mabilis lang ako nakarating. Hindi naman kalakihan ang warehouse na ito. May mga armadong lalaki na nakabantay sa paligid. Ku
PISCES/ TAMARI GREEN"THE hell!" Inis na sinipa ko ang lata na nakaharang sa dinadaanan ko.Nasa misyon ako ngayon. Bumalik lang ako sa Pilipinas dahil may bago akong tinatrabaho. Isa akong secret agent sa ELITE EAGLE ORGANIZATION. Kahit saan-saang bansa lang ako naka-destino.Pinabalik ako sa Pilipinas dahil isa sa mga wanted na drug lord ang pinapahuli ng Presidente. Dead or alive, iyan ang utos sa taas.Kasalukuyan nasa squatter area kami sa Tondo, Manila. Dito kasalukuyang nagtatago si Joem Trellis, ang wanted na drug lord at criminal sa Pilipinas."Matinik talaga iyang si Trellis. Hanggang ngayon, hirap hulihin!" Aniya sa akin ng isang pulis.Napabuntonghininga naman ako."Really? Or sadyang makupad lang kayo," nakataas na kilay na sagot rito.Naningkit naman ang mga mata niya na napatingin sa akin."Ano? Parang sinasabi mo na wala kaming binatbat. Sino ka ba? Di ba, agent ka lang?"Mahina naman ako napatawa. "Lang? By the way, I'm Captain Tamari Green. I'm working as a secret a
SHEREENIGHT. HINDI naman masyado madilim. Kahit papaano, ang bituin sa kalangitan ang nagbibigay liwanag sa buong paligid.Napatingin naman ako sa aking mag-ama na sobrang himbing ng kanilang tulog. Mabilis akong nagpalit ng damit at dali-daling umalis. Babalikan ko ang bahay na iyon sa gitna ng kagubatan. Mabilis naman ako nakarating dahil nga alam ko na ang daan. Tahimik ang paligid, may mga security na nakabantay sa palibot. Pinag-aralan ko muna kung paano ako makapasok sa loob ng warehouse na iyon."Mayor Gallego?" Mahinang sambit ko. Nakita ko na galing ito sa loob. Paalis na ang mga ito at sumakay sa sasakyan.Siya ang may-ari ng warehouse na ito?"Seems, you're back again as a detective," baritonong boses na nagsasalita sa likuran ko."Jarred!""Ang tigas talaga ng ulo mo. Umuwi na tayo," aniya at hinawakan ng mahigpit ang aking braso."What are you doing here?!" Inis na tanong ko rito."Sinundan kita. Para kang aswang. Gabing-gabi na lumalabas ka pa!" Sinamaan ko naman it
SHEREEMASAYA na pinapanuod ko ang aking mag-ama habang nagtatampisaw sa tubig. Hindi naman kalakihan ang ilog dito pero napakalinaw at sobrang ng tubig. Dati na akong dinala dito ni Jarred."Mommy, come here!" Sigaw ni Jaime habang nakipagaharutan sa kanyang ama.Nginitian ko lang ito. Tumayo ako at hinubad ang suot kong pajama. Hinubad ko na rin ang aking t-shirt. Nahagip agad ng aking tingin si Jarred na nakatitig sa akin.Lumusong na ako sa tubig at sinakay ko sa aking likuran si Jaime."Yeyyy!" Tuwang sigaw ng anak ko habang nakayapos ito ng mahigpit."I like it there!" Turo sa akin ni Jaime."Okay," natatawang umahon na kami.Habang naglalaro sa tabi si Jaime, nagpatuloy naman ako sa pagligo."J-Jarred!"Nagulat pa ako dahil bigla lamang sumulpot sa aking harapan si Jarred."A-Anong ginagawa mo diyan! Basta ka na lang sumusulpot!" Bulyaw ko rito.Napalunok naman ako dahil halos magkadikit na ang aming katawan. Boxer short lang ang suot niya."You so hot," aniya na umikot ito SA
SHEREEHINDI ko alam kung sinasadya ba na pahirapan ako ni Jarred o sobrang galit lang ito sa akin."Bakit puro exotic food ang pinapakain mo kay Jaime Will?" Naiiritang tanong ko rito.Pinipigilan ko lang na Magalit o mainis sa kanya. Kagabi doon ako pinatulog sa baba na may papag na nakalagay naman. Tiniis ko ang mga lamok na panay ang kagat sa aking balat. Mabuti na lang, makapal ang kumot na ibinigay sa akin kaya hindi ako nakaramdam ng lamig."Mas maganda na masanay siya sa buhay probinsya. At puwede ba, hindi nga nagrereklamo ang bata, at Ikaw pa panay ang dada!""Paano naman magrereklamo iyon kung hindi rin niya alam kung ano ang mga pinapakain mo! For God sake, he's just only three, Jarred!" Gigil na sagot ko naman."So, ikaw maghanap ng pagkain natin," aniya at tumalikod na ito.Napabuga naman ako ng hangin."Abnormal talaga!" Pumasok ako sa loob ng kubo at kinuha ang rifle na nakasabit sa pinto."May papatayin ka ba?" Tanong sa akin ni Jarred.Pinipigilan ko lang na pagtaas