Chapter 27

“Laurene! Hindi ba sabi ko sa’yong sa loob ka lang ng bahay? Ba’t nandiyan ka na naman?!” Ang ingay talaga ni Lola. Nagpapahangin lang naman ako sa terrace.

“Dito lang ako La, ang ganda kasi rito.” Pinamewangan lang niya ako sa baba habang ako ay nakatingin lang sa paligid at dinaramdam ang hangin na dumadampi sa balat ko.

“Susmaryusep sa'yo! Baka maabutan ka ng may ari ng bahay! Kabuwanan mo na pero may lakas ka pang umakyat diyan?!”

Napakamot nalang ako ng ulo at hinawakan ang tiyan kong ang laki na. Nahihirapan na nga akong tumayo at umupo dahil sumasakit ang balakang ko. Pilit ko nalang tumayo sa pagkakaupo ko dahil buong araw na naman akong pagalitan ni Lola.

“Ornasyo! Pababain mo nga ‘tong babae rito, umakyat na naman!” Sigaw ni Lola kay Lolo na naglilinis ng tricycle na pinagmamanehan niya araw-araw. Hapon ngayon at mukhang nasira na naman ang gulong ng tricycle ni lolo.

Nakita ko pang binaba ni Lolo ang hawak niyang tools at saka naglakad papunta kung saan ako. May hagdan