CHANDRIA LILY LOPEZLumipas ang dalawang linggo, at bukas ay may pagsasalong gagawin dito sa mansyon ni Reid dahil birthday niya daw. Kaya medyo abala ang mga kasambahay sa paglilinis, pag-aayos ng mga decorations, may hi-nire ding event organizer para maging maayos ang event ni Reid. Aside from family and friends, mga business partners niya rin ang dadalo.Tumulong narin ako dahil mababaliw ako kung tutunganga lang ako sa kwarto ko. Dalawang linggo narin kasi akong nandito lang sa bahay ni Reid. Ayaw niyang lumalabas ako mag-isa for my safety daw. Pero kapag kailangan kong lumabas ay may kasama pa akong security.Nakakainis! May mga nakatakas daw kasi nung ni-raid nila si Donya Gigi. Kaya baka balikan daw ako. Hindi ko naman kasalanan! Hindi ko naman sinabing iligtas niya ako!Matagal ko nang alam na illegal ang ginagawa ni Donya Gigi, pero sa kanya parin talaga kami lumalapit, lalo na noong nasunugan kami. Marami kaming kailangang bayaran non, lalo na ang pampasweldo sa mga farmers.
CHANDRIA LILY LOPEZ"Faster, Lily!" I let out an exasperated groan at Reid's impatience. Aga-aga heto at pinapamadali ako dahil pupunta daw kami ng Palawan. Unwind daw, pero stress na kaagad ako!"Kung bagalan mo kaya? Hindi naman mahahaba binti ko!" Inis kong sigaw sa kanya. Tumawa lang ito ng marahan pero huminto din, at ginulo ang buhok ko na ikinasama ng tingin ko sa kanya. Siya naman ay malawak ang ngiti sa mukha at gustong-gusto na inaasar ako."Should I carry you instead?" he teased, his tone laced with mischief. I responded with a series of exaggerated eye rolls, my frustration mounting with each passing moment.Nasa mall pa kasi kami, mall nila! Bumili ng mga iilang gamit na dadalhin doon sa Palawan. Ewan ko nga rito at bakit kailangan pang bumili e pwede namang magdala!"Manahimik ka kung ayaw mong mabaog ng maaga!" I yelled in frustration, my voice echoing through the mall. Amidst our squabble, the security guards and maids nearby couldn't help but share amused glances at o
Warning: Rated 18+ Read at your own risk.CHANDRIA LILY LOPEZNapatingin ako kay Reid na, takam na takam. Nagutom ata kakalangoy. Medyo dumidilim narin, kaya umakyat kami sa may deck pagkatapos kumain para manood ng sunset."Ganda ng sunset!" Sabi ko at lumapit sa may railings. "Careful, Lily." Natatawang sabi nito at lumapit saakin.We watched the sunset together, tahimik lang kaming dalawa. But the silent in between us is not awkward. Instead, I find it comforting.Nang gumabi na ay naisipan na naming bumalik ni Reid sa isla. Nakarating naman kami ng ligtas. At papasok na sana ako sa kwarto ko nang tawagin ako ni Reid. Nagtaka ako kasi napakamot pa ito sa batok."Can we sleep together, Lily? Nakakatulog kasi ako kapag katabi kita, but it's okay if ayaw mo." Sabi niya tsaka ngumiti. Hindi ako nakasagot kaya hinawakan na niya ang door knob ng pintuan niya."I'll take a shower first. Puntahan nalang kita," sabi ko, ngumiti naman ito at pumasok na ako sa kwarto ko.Wala namang masama, a
CHANDRIA LILY LOPEZAt 3 AM, in the kitchen bathed in moonlight, sleep remains elusive as my mind buzzes with unending thoughts and worries.Sipping on wine, its rich aroma and smooth taste momentarily distract from the whirlwind of thoughts. The warmth as it trickles down my throat brings a fleeting comfort, yet fails to quell the restlessness within me.Replaying the night's events, the intimacy with Reid lingers vividly in my mind. Despite the passion and connection, unease gnaws at me. I feel like I'm treading on thin ice, entering a realm of uncertainty and potential heartache.I heave a heavy sigh and place the glass on the countertop, leaning against the kitchen island. Closing my eyes, I try to quiet the tumultuous thoughts racing through my mind. But even in the stillness of the night, the weight of my emotions bears down on me, leaving me feeling adrift and unsettled.In these moments, I usually find solace in the quiet solitude of the night, my breath's gentle rhythm remind
REID SIERRAAs I sank onto the edge of my bed, the weight of my conflicting emotions settled heavily upon me. I couldn't shake the sense of guilt that lingered after my conversation with Lily. Her reaction, or lack thereof, left me feeling uneasy. Did she truly believe my words, or was there doubt in her mind? The uncertainty gnawed at me, casting a shadow over my thoughts.A wry smile tugged at the corners of my lips as I reminisced about Luxury's similar disposition. She, too, valued her independence and autonomy fiercely, detesting any attempts to impose limitations on her freedom. Yet, despite our differences, I couldn't help but draw parallels between the two women who had captured my heart in different ways.But Lily is in danger. Hindi ko gugustuhing may mangyaring masama sa kanya, kaya kung pwede lang na ikulong ko siya ay gagawin ko just to make sure she's safe and sound."Sir, umalis po si Ma'am Lily." Sabi ni Patrick nang kumatok ito sa kwarto ko, kaya pinagbuksan ko siya n
REID SIERRAI glanced over at Yuri, who was already knocked out on the sofa in the bar area, while I continued drinking, hoping it would help me fall asleep.Will I ever be able to sleep again without Lily here to help me?I lay down on the sofa opposite Yuri's, draping my arm over my eyes to block out the light. But no matter what I did, sleep wouldn't come. My head throbbed painfully, and I knew I needed rest to avoid being irritable at work tomorrow.Every time I closed my eyes, I saw Lily's face, especially recalling that night we shared. The memories were so vivid that I had to sit up quickly, trying to push them away.Desperate for distraction, I decided to walk to my room to finish some work. But as soon as I sat down at my study table, my mind went blank.The quiet room seemed to close in on me, and the weight of my thoughts felt heavier than ever. The documents in front of me blurred as I struggled to focus, the fatigue and emotional turmoil too overwhelming to ignore.Sobran
CHANDRIA LILY LOPEZWARNING: RATED 18+. READ AT YOUR OWN RISK."Lily," sumeryoso ang mukha niya, pero huminga din ng malalim. "Fine," niyakap ko siya nang pumayag siya at hinalikan ko pa siya sa pisngi, napatawa naman siya."But I'm working with you." Napanganga ako nang sabihin niya iyon. "Ikaw? Sa arteng mong 'yan? Kaya mong magtrabaho sa dangwa?" Ngumiti ito at napakamot sa ulo.He did what he wanted to do. Sumama ito saakin sa dangwa at pinagpalit ang posisyong bilang presidente ng Sierra Bank Inc. bilang florist.Akala ko noong una ay nagbibiro ito, but he's not. Pinasa niya kay Ravi ang posisyon bilang presidente temporarily."Kakayanin mo dito?" Tanong ko habang nag-iinventory. Kasama ko si Dahlia at naglilinis ng shop namin dahil tatlong linggo kaming hindi nakapagbukas."We should do a makeover." Sabi niya habang nililibot ang tingin sa paligid at nag-iisip kung ano pwedeng ipangdesenyo sa store."No, I don't have much budget as of now, Reid." Seryoso kong sabi sa kanya haban
CHANDRIA LILY LOPEZWaking up next to Reid is the best thing that ever happened to me. I traced my finger to his face, memorizing every part of it."Hmm," napaungol ito at ilang sandali ay nagising narin. Nakangiti itong napatingin saakin at muling pumikit tsaka ako hinila papalapit sa kanya."Good morning, lovely Lily." Natawa ako ng mahina sa sinabi niya. "What's with the lovely?" Mahinang tanong ko."Because you're lovely, Lily. Where's my greetings?" Muli itong napadilat at tumingin saakin. Kaagad ko siyang hinalikan at sinunggaban niya naman ang halik ko."Good morning, Reid." Bati ko. Isiniksik ni Reid ang ulo niya leeg ko at hinalikan niya iyon."Reid, sobrang sakit ng katawan ko," sabi ko sa kanya napahinto naman ito at nag-angat ng tingin, "I got you, Lily." Then he owns my lips again.Maganda ang gising ni Reid, unlike mga nakakaraang araw na wala siyang tulog, laging nakabusangot at laging galit sa mundo."Hurry, we're going to be late." Aniya na ikinasama ng tingin ko."Ku
Epilogue CHANDRIA LILY SUAREZ-SIERRA Sobrang saya ko nang malaman kong buntis ako. We've been waiting for this moment to come. Kaagad kaming nagpunta ni Reid sa ospital para malaman kung ilang weeks na akong buntis. This past few days ko lang kasi napapansin ang pag-iiba ko. But Reid noticed that. Akala ko kasi jetlag lang dahil ganon naman talaga ako tuwing sasakay ako ng eroplano, pero ayaw maniwala ni Reid, kaya binilhan niya ako ng pregnancy test, and it's positive. "Congrats, you're six weeks pregnant." Sabi ng ob. Hindi ko mapigilang hindi mapangiti sa sinabi ng doctor. Hinalikan naman kaagad ni Reid ang likod ng kamay ko at tumulo pa ang luha niya. Hindi ko rin mapigilang hindi mapaiyak. On our way back to our hotel, nagtatalo pa kami kung anong ipapangalan namin sa bata. Hindi kasi namin nabigyan ng pangalan ang kambal namin dahil hindi namin alam ang gender nila, pero binigyan nalang namin ng nicknames "Rere and Lili". "Reid Jr." Napaungol naman ako sa inis sa sinabi ni
REID SIERRA Titig na titig ako sa computer dito sa may opisina ko. Ayaw gumana ng utak kong magtrabaho. Tinambakan narin ako ng mga papers na kakailanganin pirmahan. Pero wala, tanging laman lang ng isip ko si Lily. Dalawang buwan na kaming hindi nagkikita, well nakikita ko naman siya pero tinatanaw ko lang siya mula sa malayo. Minsang bumibisita siya sa dangwa, na kaagad naman akong tinatawagan ni Ryker para maabutan si Lily. Napatawa ako sa mga pinaggagawa ko. Para akong stalker ng sarili kong fiancé. I just want to see her. Hindi ko naman siya malapitan dahil gusto niya ng space. 'Yun pala kailangan niya, kaya ko naman ibigay buong kalawakan para sa kanya. I'm not kidding. "Lily left, Reid." Sabi ni Ravi nang pumasok sa loob ng opisina ko. Tumango lang ako sa sinabi niya. The Suarez are back in business again with us, and help Rey our IT personnel with the offline banking app. Well, it's a success though. "Tito Reid!" Napatingin ako sa pintuan ng office ko nang makita ko si Ba
CHANDRIA LILY LOPEZ Bumalik kami sa dati na parang walang nangyari sa nakaraan. Kahit na nagsasaya na kami ngayon, alam namin sa mga puso namin na may kulang. We missed the christmas season because of Luxury's death. Yet, we're not going to missed the new year's. Even though, wala pa ako sa mood magsaya, alam kong hindi gugustuhin ni Luxury na hindi ako magsaya. Her death will be in vain if I don’t find happiness because that’s what she wanted for me. She sacrificed herself, believing that at least one of us should be happy, knowing she would never find that happiness herself. But she deserved happiness, despite her struggles. Even after losing my children, I chose to seek light and find my joy. I owe it to her to live fully and embrace happiness, honoring her memory and ensuring her sacrifice was not in vain. By finding my happiness, I keep her spirit alive and turn her dream into reality. Luxury... Ngayon ay nasa mansyon kami ni Yasmir dahil sasalubungin namin ang bagong taon k
CHANDRIA LILY LOPEZ "Please, Lily," Reid pleaded. It broke my heart to hear his pleas. "Give me a chance to make this right. I can't lose you. I won't lose you. You're my everything." He continued. I can't do it anymore. I don't care if Donya Gigi will shot me or what. Miss ko na si Reid. Gusto kong mayakap siya kahit na sa huling pagkakataon man lang. I don't care what waits for me anymore. I'm too tired and I just want to be in Reid's arms. I know he can protect me. Pwede ko naman na iasa sa kanya ito, hindi ba? I lowered the gun, and in a split second, Reid was now in front of me, grabbing the gun away and throwing it away from me. Reid pulled me to him, and hug me. Naramdaman ko naman ang panghihina ng katawan ko, at mas lalo akong nanghina nang mayakap ko na si Reid. Walang humpay ang pag-iyak ko dahil sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko sa buong linggong kasama si Donya Gigi, na walang ibang ginaw kung gawin niya akong katulad niya. "Ayaw ko sa mahihina, Lily. Once yo
Warning: R18+. Read at your own risk. REID SIERRA Habang Lumalalim ang gabi ay siyang pagbigat naman ng mga aming nararamdaman. Bakas na bakas sa aming mga mukha ang takot at pangamba lalo nang makita naming naglalakad si Lily papalapit kay Donya Gigi na may bitbit na baril. At nang huminto siya sa tapat namin ay kaagad niyang tinutok ang baril saakin. I let out a faint laugh, a strange reaction given the circumstances. In my mind, perhaps I was to blame for why Lily had come to this point. Yet despite the odd chuckle, anger and frustration welled up inside me. I clenched my fist, unsure how to discipline my emotions in the face of such turmoil. Why did all of this have to happen? It was a question that echoed in my mind, hinting at a pitiful answer. I missed my Lily, ‘yong masungit na Lily, na lagi akong iniirapan sa tuwing mga ginawa akong hindi niya nagugusto, mga ngiti niyang magpapalambing kapag may gustong kainin, mga pagtatampo niya kapag hindi ko nabibigay ang mga pagkaing
Warning: This chapter is R18+. Please be advised that this chapter contains several difficult issues.THIRD PERSON'S POVNang makaalis si Reid at Errol sa mansyon ng mga Suarez, pagkatapos itapat ni Reid na si Lily ang nawawalang kakambal ni Luxury, ay nabalot ng takot at pangamba si Mrs. Suarez. Inaalala ang araw na ilang beses niyang nasampal si Lily dahil sa galit na pakikisawsaw nito sa buhay ni Reid at Luxury. At ang araw na nakunan si Lily dahil sa pagsugod nila sa mansyon ni Reid. Kung alam niya lang na si Lily ay ang pinakamamahal niyang anak, siguro hindi magagawa ni Mrs. Suarez ang lahat ng iyon. Sinira niya ang buhay ng kanyang anak. Napakawalang-kwenta niyang ina.Nakatingin si Mrs. Suarez sa malayo habang naglalakad-lakad sa loob ng mansyon, ang bawat hakbang ay nagpapakita ng kanyang pag-aalala para sa kanyang anak na si Lilian. Ngunit hindi niya napansin ang mataman at mapang-akit na pagtingin ni Luxury sa kanya."Mom! Will you please, stop?! Nakakahilo ka na!" Sigaw ng
WARNING: RATED 18+. CHANDRIA LILY SUAREZ Habang nakatitig sa baril na nilapag ni Donya Gigi, hindi ko mapigilang hindi mapaisip. Paano kung sundin ko nalang siya para sa ikakatahimik ng lahat? Pero paano kapag may nadamay sa ginagawa niya? Makakayanan ko ba ang konsensyang iyon? "Kumain ka na. Kami malalagot kay Donya kapag hindi ka kumain." Sabi ng tauhan ni Donya na muling nilapag ang pangatlong plato ng pagkain ngayong araw, pero ni isa doon ay wala akong ginalaw. At mukhang wala akong balak na kumain ulit. Muli akong iniwan ng tauhan ni Donya, at muling napatitig sa baril na nakalapag doon. Bigla kong naalala si Reid. *** Inis akong nakasunod kay Reid ng dalhin niya ako sa pinakalikod ng kanyang mansyon. Kung hindi niya lang hawak ang kamay hindi ako susunod sa kanya. Nakakaasar! Sobrang higpit ng pagkakahawak niya sa kamay ko, na any minute kapag nanlaban ako ay parang mababalian na ako ng buto. "Ano ba kasi iyon, Reid?!" Inis kong sabi sa kanya. Pero hindi niya ako sin
REID SIERRA We immediately went to the place where Lander told us. The elite team searched around the area while I waited outside the car. I couldn't help but feel anxious, and worried about Lily. Every second felt like an eternity as my mind raced with thoughts of what might be happening to her. "Sir, the area's clear," Carlo reported. The words hit me like a sledgehammer. In a fit of rage and frustration, I punched the car window, shattering it. I felt the sharp pain in my fist but barely registered it amidst the adrenaline. "Call Lander," I ordered, my voice laced with anger and desperation. "Argh!" I punched the metal of the car door repeatedly, the frustration and rage boiling over. The metal dented under the force of my blows, but it did little to ease the turmoil inside me. "Fuck!" I shouted into the night. Every passing second meant Lily's life was in jeopardy. I couldn't bear the thought of something terrible happening to her. She was my everything, and the idea of losin
CHANDRIA LILY LOPEZ Binuksan nila ang pintuan ng sasakyan ko at kinuha ako ng isa sa kanila at mabilis na ipinasok sa van. "My, my, my, Lily. Nice to meet you again." Nakangiting sabi niya dahilan para manggigil ako sa inis at galit. I want to ripped her mouth of her face, pero baka bago ko magawa iyon ay malamig na bangkay na ako. "Donya Gigi." Napatawa naman siya ng malakas dahilan para manginig ang buo kong katawan. "Wanna know some truth about your identity, my Lily?" Nakangisi niyang sabi. Nagtataka akong napatitig sa kanya. "Or should I say, Lilian Marionette Suarez." Sabi niya tsaka tumawa. Her laughter creeps me out, but hearing the name of Lilian Suarez sends even deeper chills down my spine. Ako? Ako si Lilian Suarez? No, she's gotta be kidding. Paano namang magiging ako si Lilian? "Here's the story, Lilian. Makinig ka ng mabuti." Nakangising sabi ni Donya Gigi. Nanlilisik naman ang mga mata ko ng nakatingin sa kanya. Habang tinatahak ang daan papunta sa hindi ko al