WARNING: RATED 18+. CHANDRIA LILY SUAREZ Habang nakatitig sa baril na nilapag ni Donya Gigi, hindi ko mapigilang hindi mapaisip. Paano kung sundin ko nalang siya para sa ikakatahimik ng lahat? Pero paano kapag may nadamay sa ginagawa niya? Makakayanan ko ba ang konsensyang iyon? "Kumain ka na. Kami malalagot kay Donya kapag hindi ka kumain." Sabi ng tauhan ni Donya na muling nilapag ang pangatlong plato ng pagkain ngayong araw, pero ni isa doon ay wala akong ginalaw. At mukhang wala akong balak na kumain ulit. Muli akong iniwan ng tauhan ni Donya, at muling napatitig sa baril na nakalapag doon. Bigla kong naalala si Reid. *** Inis akong nakasunod kay Reid ng dalhin niya ako sa pinakalikod ng kanyang mansyon. Kung hindi niya lang hawak ang kamay hindi ako susunod sa kanya. Nakakaasar! Sobrang higpit ng pagkakahawak niya sa kamay ko, na any minute kapag nanlaban ako ay parang mababalian na ako ng buto. "Ano ba kasi iyon, Reid?!" Inis kong sabi sa kanya. Pero hindi niya ako sin
Warning: This chapter is R18+. Please be advised that this chapter contains several difficult issues.THIRD PERSON'S POVNang makaalis si Reid at Errol sa mansyon ng mga Suarez, pagkatapos itapat ni Reid na si Lily ang nawawalang kakambal ni Luxury, ay nabalot ng takot at pangamba si Mrs. Suarez. Inaalala ang araw na ilang beses niyang nasampal si Lily dahil sa galit na pakikisawsaw nito sa buhay ni Reid at Luxury. At ang araw na nakunan si Lily dahil sa pagsugod nila sa mansyon ni Reid. Kung alam niya lang na si Lily ay ang pinakamamahal niyang anak, siguro hindi magagawa ni Mrs. Suarez ang lahat ng iyon. Sinira niya ang buhay ng kanyang anak. Napakawalang-kwenta niyang ina.Nakatingin si Mrs. Suarez sa malayo habang naglalakad-lakad sa loob ng mansyon, ang bawat hakbang ay nagpapakita ng kanyang pag-aalala para sa kanyang anak na si Lilian. Ngunit hindi niya napansin ang mataman at mapang-akit na pagtingin ni Luxury sa kanya."Mom! Will you please, stop?! Nakakahilo ka na!" Sigaw ng
Warning: R18+. Read at your own risk. REID SIERRA Habang Lumalalim ang gabi ay siyang pagbigat naman ng mga aming nararamdaman. Bakas na bakas sa aming mga mukha ang takot at pangamba lalo nang makita naming naglalakad si Lily papalapit kay Donya Gigi na may bitbit na baril. At nang huminto siya sa tapat namin ay kaagad niyang tinutok ang baril saakin. I let out a faint laugh, a strange reaction given the circumstances. In my mind, perhaps I was to blame for why Lily had come to this point. Yet despite the odd chuckle, anger and frustration welled up inside me. I clenched my fist, unsure how to discipline my emotions in the face of such turmoil. Why did all of this have to happen? It was a question that echoed in my mind, hinting at a pitiful answer. I missed my Lily, ‘yong masungit na Lily, na lagi akong iniirapan sa tuwing mga ginawa akong hindi niya nagugusto, mga ngiti niyang magpapalambing kapag may gustong kainin, mga pagtatampo niya kapag hindi ko nabibigay ang mga pagkaing
CHANDRIA LILY LOPEZ "Please, Lily," Reid pleaded. It broke my heart to hear his pleas. "Give me a chance to make this right. I can't lose you. I won't lose you. You're my everything." He continued. I can't do it anymore. I don't care if Donya Gigi will shot me or what. Miss ko na si Reid. Gusto kong mayakap siya kahit na sa huling pagkakataon man lang. I don't care what waits for me anymore. I'm too tired and I just want to be in Reid's arms. I know he can protect me. Pwede ko naman na iasa sa kanya ito, hindi ba? I lowered the gun, and in a split second, Reid was now in front of me, grabbing the gun away and throwing it away from me. Reid pulled me to him, and hug me. Naramdaman ko naman ang panghihina ng katawan ko, at mas lalo akong nanghina nang mayakap ko na si Reid. Walang humpay ang pag-iyak ko dahil sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko sa buong linggong kasama si Donya Gigi, na walang ibang ginaw kung gawin niya akong katulad niya. "Ayaw ko sa mahihina, Lily. Once yo
CHANDRIA LILY LOPEZ Bumalik kami sa dati na parang walang nangyari sa nakaraan. Kahit na nagsasaya na kami ngayon, alam namin sa mga puso namin na may kulang. We missed the christmas season because of Luxury's death. Yet, we're not going to missed the new year's. Even though, wala pa ako sa mood magsaya, alam kong hindi gugustuhin ni Luxury na hindi ako magsaya. Her death will be in vain if I don’t find happiness because that’s what she wanted for me. She sacrificed herself, believing that at least one of us should be happy, knowing she would never find that happiness herself. But she deserved happiness, despite her struggles. Even after losing my children, I chose to seek light and find my joy. I owe it to her to live fully and embrace happiness, honoring her memory and ensuring her sacrifice was not in vain. By finding my happiness, I keep her spirit alive and turn her dream into reality. Luxury... Ngayon ay nasa mansyon kami ni Yasmir dahil sasalubungin namin ang bagong taon k
REID SIERRA Titig na titig ako sa computer dito sa may opisina ko. Ayaw gumana ng utak kong magtrabaho. Tinambakan narin ako ng mga papers na kakailanganin pirmahan. Pero wala, tanging laman lang ng isip ko si Lily. Dalawang buwan na kaming hindi nagkikita, well nakikita ko naman siya pero tinatanaw ko lang siya mula sa malayo. Minsang bumibisita siya sa dangwa, na kaagad naman akong tinatawagan ni Ryker para maabutan si Lily. Napatawa ako sa mga pinaggagawa ko. Para akong stalker ng sarili kong fiancé. I just want to see her. Hindi ko naman siya malapitan dahil gusto niya ng space. 'Yun pala kailangan niya, kaya ko naman ibigay buong kalawakan para sa kanya. I'm not kidding. "Lily left, Reid." Sabi ni Ravi nang pumasok sa loob ng opisina ko. Tumango lang ako sa sinabi niya. The Suarez are back in business again with us, and help Rey our IT personnel with the offline banking app. Well, it's a success though. "Tito Reid!" Napatingin ako sa pintuan ng office ko nang makita ko si Ba
Epilogue CHANDRIA LILY SUAREZ-SIERRA Sobrang saya ko nang malaman kong buntis ako. We've been waiting for this moment to come. Kaagad kaming nagpunta ni Reid sa ospital para malaman kung ilang weeks na akong buntis. This past few days ko lang kasi napapansin ang pag-iiba ko. But Reid noticed that. Akala ko kasi jetlag lang dahil ganon naman talaga ako tuwing sasakay ako ng eroplano, pero ayaw maniwala ni Reid, kaya binilhan niya ako ng pregnancy test, and it's positive. "Congrats, you're six weeks pregnant." Sabi ng ob. Hindi ko mapigilang hindi mapangiti sa sinabi ng doctor. Hinalikan naman kaagad ni Reid ang likod ng kamay ko at tumulo pa ang luha niya. Hindi ko rin mapigilang hindi mapaiyak. On our way back to our hotel, nagtatalo pa kami kung anong ipapangalan namin sa bata. Hindi kasi namin nabigyan ng pangalan ang kambal namin dahil hindi namin alam ang gender nila, pero binigyan nalang namin ng nicknames "Rere and Lili". "Reid Jr." Napaungol naman ako sa inis sa sinabi ni
REID SIERRAOutside our room, I was really worried as Yasmir looked after Luxury, who had collapsed. The tension was thick, making me super nervous. We had a big fight just before she collapsed. Luxury said she wasn't ready to get married yet. She had dreams she wanted to chase before settling down fully. Her words kept echoing in my head. Even though I wanted to marry her, I couldn't ignore how she felt. I felt a mix of things: I was worried about her, I respected her dreams, and I was unsure about our future together.Luxury wanted to go to New York to become a model for a while, and it tore me up inside. I supported her dreams, but the idea of her being so far away for so long made me feel uneasy and worried.What if distance led her to someone new? What if she found love with another man and decided to move on without me?These tormenting thoughts gnawed at my mind, driving me to the brink of insanity. The fear of losing her, the woman I loved deeply and truly, was a heavy burden
Epilogue CHANDRIA LILY SUAREZ-SIERRA Sobrang saya ko nang malaman kong buntis ako. We've been waiting for this moment to come. Kaagad kaming nagpunta ni Reid sa ospital para malaman kung ilang weeks na akong buntis. This past few days ko lang kasi napapansin ang pag-iiba ko. But Reid noticed that. Akala ko kasi jetlag lang dahil ganon naman talaga ako tuwing sasakay ako ng eroplano, pero ayaw maniwala ni Reid, kaya binilhan niya ako ng pregnancy test, and it's positive. "Congrats, you're six weeks pregnant." Sabi ng ob. Hindi ko mapigilang hindi mapangiti sa sinabi ng doctor. Hinalikan naman kaagad ni Reid ang likod ng kamay ko at tumulo pa ang luha niya. Hindi ko rin mapigilang hindi mapaiyak. On our way back to our hotel, nagtatalo pa kami kung anong ipapangalan namin sa bata. Hindi kasi namin nabigyan ng pangalan ang kambal namin dahil hindi namin alam ang gender nila, pero binigyan nalang namin ng nicknames "Rere and Lili". "Reid Jr." Napaungol naman ako sa inis sa sinabi ni
REID SIERRA Titig na titig ako sa computer dito sa may opisina ko. Ayaw gumana ng utak kong magtrabaho. Tinambakan narin ako ng mga papers na kakailanganin pirmahan. Pero wala, tanging laman lang ng isip ko si Lily. Dalawang buwan na kaming hindi nagkikita, well nakikita ko naman siya pero tinatanaw ko lang siya mula sa malayo. Minsang bumibisita siya sa dangwa, na kaagad naman akong tinatawagan ni Ryker para maabutan si Lily. Napatawa ako sa mga pinaggagawa ko. Para akong stalker ng sarili kong fiancé. I just want to see her. Hindi ko naman siya malapitan dahil gusto niya ng space. 'Yun pala kailangan niya, kaya ko naman ibigay buong kalawakan para sa kanya. I'm not kidding. "Lily left, Reid." Sabi ni Ravi nang pumasok sa loob ng opisina ko. Tumango lang ako sa sinabi niya. The Suarez are back in business again with us, and help Rey our IT personnel with the offline banking app. Well, it's a success though. "Tito Reid!" Napatingin ako sa pintuan ng office ko nang makita ko si Ba
CHANDRIA LILY LOPEZ Bumalik kami sa dati na parang walang nangyari sa nakaraan. Kahit na nagsasaya na kami ngayon, alam namin sa mga puso namin na may kulang. We missed the christmas season because of Luxury's death. Yet, we're not going to missed the new year's. Even though, wala pa ako sa mood magsaya, alam kong hindi gugustuhin ni Luxury na hindi ako magsaya. Her death will be in vain if I don’t find happiness because that’s what she wanted for me. She sacrificed herself, believing that at least one of us should be happy, knowing she would never find that happiness herself. But she deserved happiness, despite her struggles. Even after losing my children, I chose to seek light and find my joy. I owe it to her to live fully and embrace happiness, honoring her memory and ensuring her sacrifice was not in vain. By finding my happiness, I keep her spirit alive and turn her dream into reality. Luxury... Ngayon ay nasa mansyon kami ni Yasmir dahil sasalubungin namin ang bagong taon k
CHANDRIA LILY LOPEZ "Please, Lily," Reid pleaded. It broke my heart to hear his pleas. "Give me a chance to make this right. I can't lose you. I won't lose you. You're my everything." He continued. I can't do it anymore. I don't care if Donya Gigi will shot me or what. Miss ko na si Reid. Gusto kong mayakap siya kahit na sa huling pagkakataon man lang. I don't care what waits for me anymore. I'm too tired and I just want to be in Reid's arms. I know he can protect me. Pwede ko naman na iasa sa kanya ito, hindi ba? I lowered the gun, and in a split second, Reid was now in front of me, grabbing the gun away and throwing it away from me. Reid pulled me to him, and hug me. Naramdaman ko naman ang panghihina ng katawan ko, at mas lalo akong nanghina nang mayakap ko na si Reid. Walang humpay ang pag-iyak ko dahil sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko sa buong linggong kasama si Donya Gigi, na walang ibang ginaw kung gawin niya akong katulad niya. "Ayaw ko sa mahihina, Lily. Once yo
Warning: R18+. Read at your own risk. REID SIERRA Habang Lumalalim ang gabi ay siyang pagbigat naman ng mga aming nararamdaman. Bakas na bakas sa aming mga mukha ang takot at pangamba lalo nang makita naming naglalakad si Lily papalapit kay Donya Gigi na may bitbit na baril. At nang huminto siya sa tapat namin ay kaagad niyang tinutok ang baril saakin. I let out a faint laugh, a strange reaction given the circumstances. In my mind, perhaps I was to blame for why Lily had come to this point. Yet despite the odd chuckle, anger and frustration welled up inside me. I clenched my fist, unsure how to discipline my emotions in the face of such turmoil. Why did all of this have to happen? It was a question that echoed in my mind, hinting at a pitiful answer. I missed my Lily, ‘yong masungit na Lily, na lagi akong iniirapan sa tuwing mga ginawa akong hindi niya nagugusto, mga ngiti niyang magpapalambing kapag may gustong kainin, mga pagtatampo niya kapag hindi ko nabibigay ang mga pagkaing
Warning: This chapter is R18+. Please be advised that this chapter contains several difficult issues.THIRD PERSON'S POVNang makaalis si Reid at Errol sa mansyon ng mga Suarez, pagkatapos itapat ni Reid na si Lily ang nawawalang kakambal ni Luxury, ay nabalot ng takot at pangamba si Mrs. Suarez. Inaalala ang araw na ilang beses niyang nasampal si Lily dahil sa galit na pakikisawsaw nito sa buhay ni Reid at Luxury. At ang araw na nakunan si Lily dahil sa pagsugod nila sa mansyon ni Reid. Kung alam niya lang na si Lily ay ang pinakamamahal niyang anak, siguro hindi magagawa ni Mrs. Suarez ang lahat ng iyon. Sinira niya ang buhay ng kanyang anak. Napakawalang-kwenta niyang ina.Nakatingin si Mrs. Suarez sa malayo habang naglalakad-lakad sa loob ng mansyon, ang bawat hakbang ay nagpapakita ng kanyang pag-aalala para sa kanyang anak na si Lilian. Ngunit hindi niya napansin ang mataman at mapang-akit na pagtingin ni Luxury sa kanya."Mom! Will you please, stop?! Nakakahilo ka na!" Sigaw ng
WARNING: RATED 18+. CHANDRIA LILY SUAREZ Habang nakatitig sa baril na nilapag ni Donya Gigi, hindi ko mapigilang hindi mapaisip. Paano kung sundin ko nalang siya para sa ikakatahimik ng lahat? Pero paano kapag may nadamay sa ginagawa niya? Makakayanan ko ba ang konsensyang iyon? "Kumain ka na. Kami malalagot kay Donya kapag hindi ka kumain." Sabi ng tauhan ni Donya na muling nilapag ang pangatlong plato ng pagkain ngayong araw, pero ni isa doon ay wala akong ginalaw. At mukhang wala akong balak na kumain ulit. Muli akong iniwan ng tauhan ni Donya, at muling napatitig sa baril na nakalapag doon. Bigla kong naalala si Reid. *** Inis akong nakasunod kay Reid ng dalhin niya ako sa pinakalikod ng kanyang mansyon. Kung hindi niya lang hawak ang kamay hindi ako susunod sa kanya. Nakakaasar! Sobrang higpit ng pagkakahawak niya sa kamay ko, na any minute kapag nanlaban ako ay parang mababalian na ako ng buto. "Ano ba kasi iyon, Reid?!" Inis kong sabi sa kanya. Pero hindi niya ako sin
REID SIERRA We immediately went to the place where Lander told us. The elite team searched around the area while I waited outside the car. I couldn't help but feel anxious, and worried about Lily. Every second felt like an eternity as my mind raced with thoughts of what might be happening to her. "Sir, the area's clear," Carlo reported. The words hit me like a sledgehammer. In a fit of rage and frustration, I punched the car window, shattering it. I felt the sharp pain in my fist but barely registered it amidst the adrenaline. "Call Lander," I ordered, my voice laced with anger and desperation. "Argh!" I punched the metal of the car door repeatedly, the frustration and rage boiling over. The metal dented under the force of my blows, but it did little to ease the turmoil inside me. "Fuck!" I shouted into the night. Every passing second meant Lily's life was in jeopardy. I couldn't bear the thought of something terrible happening to her. She was my everything, and the idea of losin
CHANDRIA LILY LOPEZ Binuksan nila ang pintuan ng sasakyan ko at kinuha ako ng isa sa kanila at mabilis na ipinasok sa van. "My, my, my, Lily. Nice to meet you again." Nakangiting sabi niya dahilan para manggigil ako sa inis at galit. I want to ripped her mouth of her face, pero baka bago ko magawa iyon ay malamig na bangkay na ako. "Donya Gigi." Napatawa naman siya ng malakas dahilan para manginig ang buo kong katawan. "Wanna know some truth about your identity, my Lily?" Nakangisi niyang sabi. Nagtataka akong napatitig sa kanya. "Or should I say, Lilian Marionette Suarez." Sabi niya tsaka tumawa. Her laughter creeps me out, but hearing the name of Lilian Suarez sends even deeper chills down my spine. Ako? Ako si Lilian Suarez? No, she's gotta be kidding. Paano namang magiging ako si Lilian? "Here's the story, Lilian. Makinig ka ng mabuti." Nakangising sabi ni Donya Gigi. Nanlilisik naman ang mga mata ko ng nakatingin sa kanya. Habang tinatahak ang daan papunta sa hindi ko al