Kylie's POVMadilim ang likod na bahay. Maraming nakatambak doon na mga gamit na hindi ko alam kung para saan.I looked for the possible bathroom, There's two other houses nearby but both of them are close.Umikot ako at nilakad ang maliit na pathway sa pagitan ng dalawang bahay.Hanggang tuluyang tumambad sa akin ang isang maliit na bathhouse.Dahil madilim dahan-dahan akong pumasok sa loob. There's little light coming from the small window in the corner. There's no mirror. Just a small toilet bowl and a tumbler.Ipinatong ko yung bag na ibinigay ni Thurstin pati yung towel sa ibabaw ng kahoy. Kinapa ko ang tumbler, may tubig nga doon. Pero kalahati na lang. Hindi na ako nagreklamo.Tumingin muna ako sa paligid at nakiramdam kung may tao. Nang masiguro ko na wala, naghubad ako ng damit. Underwear lang ang itinira ko.Gamit ang maliit na pitsel, naghugas ako ng katawan. Mabilis ko lang ginawa yun Dahil sa bukod ninenerbyos ako dahil sa dilim, nako-concious ako na nakahubad lang sa di
Thurstin's PoVThe road upward is hard. Mabato ang terrain at may pagkakataon na dumadaan kami sa pagitan ng mga bangin. The place reminds me of Grand Canyon in U.S.And I am tired as hell but I can't stop. Alam kong nakasunod pa rin sa amin ang mga miyembro ng Vuldus. From the distant there's roaring sound of engine and gunfire.Iniisip ko si Norudint. I am hoping na okay siya at hindi siya nasaktan and Umaasa ako sa kaalamang anak niya ang isa sa kanila at hindi niya papatayin ang sarili niyang ama. Although alam ko na kapag myembro ka ng ganoong grupo, priority mo ang grupo kesa sa pamilya mo.Tsk."Thurstin..." narinig kong anas ni Kylie sa likod ko."Hmmm?""Can we rest a bit? Can we stop?" aniya. May bahid ng pagod ang boses ng babae."Wait..." sabi ko.Luminga ako sa paligid at naghanap ng pwedeng pagtaguan."There..." Nakita ko sa bandang kaliwa ang maliit na daan sa pagitan ng dalawang malaking bato.Iniliko ko doon ang motorsiklo. Pababa ang daan at mabato pa rin.Ilang metr
Kylie's POV"What about my spare clothes?" tanong ko."Makakabili tayo sa bayan. O mas okay siguro kung yan na munang suot mo ang pagtyagaan mo. Nasaan yung pantakip sa mukha? That's a hihab. You should cover your face.!"Umasim ang mukha ko. Ayokong takpan ang mukha ko pero kinuha ko yung headdress ng niqab."Mainit 'to!" reklamo ko."Mas mabuti na kesa makilala ka nung mga myembro ng Vuldus. Tiyak akong nagkalat sa bayan ang mga tauhan nila. At alam nila kung anong hitsura mo dahil dun sa mga I.D. mo!" buska ni Thurstin.Naisip kong tama naman ang lalaki. Medyo natakot pa ako dahil sa sinabi niya."Oo nga no? Paano kung gustuhin nila akong makuha dahil... nagandahan sila sa akin at nabighani sila sa aking alindog? Oh my god!" nanlaki ang mata ko sa realization.Thurstin twitch his lips upward. "Taas talaga ng imagination mo no?, hija!" sabi niya."Hindi ka kagandahan, matangkad ka lang."Gusto kong sampalin si Thurstin pero nagpigil ako. Gigil ko na lang siya inangilan. Maganda ako
Kylie's POVI am tired. I can feel it on my arms, shoulders and thigh. Pero hindi ko magawang magreklamo dahil kung pagod ako, alam kong mas pagod si Thurstin sa akin.He was the one driving at hindi biro ang mag-drive sa ganitong klaseng lugar.Everything is rocky and dusty. The terrain would either go up or down. It was hard. I know Thurstin was having a hard time. And yet he's not complaining.He just kept on telling me stories about his adventures in the past."Mas malala pa dito ang dinaanan namin sa Zambia. Alam mo yung kabilaan eh bangin? Tapos di mo matanaw yung ibaba?! Mapapadasal ka na lang sa takot, sinasabi ko sa'yo. Haha!"He laughed it off. Everything, he just laughed it off."Tapos malupet pa 'yung sa Chile! We have to cross on this rocky surface. But it wasn't really rocky, it was full lava! Haha! I thought it was my ending at that time.""Bakit naman kayo pumunta doon kung alam niyong delikado?""Nooo! Hindi namin alam. We just traveled to the mountain because of the
Kylie's POVMy heart pound like a bitch in heat. Pinagpawisan din ako nang malamig. Kung hindi lang bawal mag-sign of the cross habang nakasuot ng pang-Muslim, baka ginawa ko na sa sobrang kaba."Hey!" tawag ulit ng lalaki sa kaherong hindi nagsalita.The egyptian man throw me a stare. Hindi ko gaanong mabasa ang expression niya pero alam kong natakot din siya bigla.Nakupo! Baka isumbong ako nito! Lagot na!He could easily talk. I mean, we're not friends. He doesn't know me.Nagmamakaawa ang matang tinitigan ko ang lalaki. Dasal ko'y may mabait siya at tutulungan niya ako.Nakita kong lumunok ng laway ang lalaki. Tipong nahihirapan pero muli siyang tumingin sa mga lalaki sa likod ko."What woman? I have not seen any stranger in here since morning. You people should know how my business is doing bad because of you!" matapang na sabi ng kahero.Thank God, english ang salita nila. Ah yeah, he's a jew and not a muslim who knows Arabic.I heard the man behind me snorted. "If not for Raja,
Kylie's POVHindi ako makapagsalita. Hindi ko alam ang sasabihin. Hindi ko rin makulbit si Thurstin, natatakot ako sa pananahimik niya. Mas natatakot ako sa kanya kesa dun sa mga humahabol sa amin.Mahigit sa dalawampung-minuto na kami nagbabyahe at binabaybay ang daan. Ni hindi ko na rin matanaw ang mga humahabol sa amin. Naligaw na siguro sila. O baka kami yung naligaw, ewan.My wrist hurst. My tummy hurts. My neck and thighs both feel the searing pain but I can't complain. Tinitingnan ko pa lang ang gilid ng mukha ni Thurstin, alam ko nang badtrip siya.I look at the sorrounding. We're still on the desert. In the middle of nowhere. From afar I can see the mountain of dunes. In which the Sahara are famous for. Pasalamat ako na hindi kami doon pupunta. Mamamatay ako tiyak kung doon kami tutungo.Laayoune. I wish it's near.Napabuntunghininga na lang ako."We're running out of gasoline," bigla sabi ni Thurstin. Napaangat ako ng tingin sa lalaki. First time niyang magsalita simula nung
Cole's POV"Hello! Hubby? Anong nangyari? Kamusta na?! May balita na ba? Ang sabi sa T.V. hindi pa rin daw nakikita yung airplane! Nagpapanic na yung Mommy mo, kahit si Mana hindi mapatahan! Ilang araw na ah, wala pa rin ba?" bungad ko agad sa cellphone nung makitang tumawag si Bennet."Honey, hindi mo muna kinumusta kung ako ba talaga to o ibang tao. Wala ka na bang pakialam sa 'kin? Si Thurstin at Kylie na lang, ha?" himig nagtatampong sabi ni Bennet sa kabilang linya.Sa kasalukuyan ay nasa Montecarlo siya at inaasikaso ang kaso ng pinsan."Tigilan mo ako, lalaking may malaking tenga! Alam kong maayos ka lang kaya huwag kang magdrama. Di bagay sa apelyido mo!"Narinig kong tumawa si Bennet pero mayamaya ay sumeryoso na siya."Naka-banned lahat ng news network para sa kaso na 'to, Honey so useless ang panonood mo. Hindi yun totoo. Isinara ng United Nation ang kaso sa publiko at ginawang confidential," ani Bennet.Napamaang ako. "Why? Bakit daw?""Dahil may involved na malaking grupo
Thurstin's POVMy eyes are becoming blurry as I stared at the sky filled with spectacular lights of stars, nebulas and constellations. What a breathtaking view but somehow its hard to appreciate amidst our desperate situation.Humugot ako nang hinga.Naririnig ko sa unahan ng truck ang pagkanta ng matandang lalaki ng isang kantang spanish. Sinasaway siya ng asawa niyang babae pero hindi nagpapaawat ang lalaki. Tuloy pa rin ito sa pagkanta.Dumako ang tingin ko sa babaeng natutulog sa hita ko at lalo akong napahugot ng mas malalim na hinga.Kylie looked as if she's uncomfortable in her position. Judging by her posture, no doubt she is. 'Don't worry, Kylie. We're almost there.'Pinigilan kong sumaltak, patuloy na tila may bumabarang mabigat sa dibdib ko habang tinititigan ang babae. I don't understand my feelings but it's hard for me to see Kylie's hardship. Alam kong nahihirapan na siya. Bagaman at nabawasan ang pagrereklamo niya, alam kong mas hirap na siya ngayon kesa nung mga nakara
Kylie's POVMy throat hurts, my back aches and my stomach started to growl. I opened my eyes, light suddenly blinded me. Itinaas ko ang kamay ko para tabingan ang liwanag na nagmumula kung saan. Matapos mai-adjust ang paningin ko mula sa nakakasilaw na liwanag ay pinagmasdan ko kung saan ako naroroon.Napamaang ako nang makitang nasa loob ako ng isang silid. Hindi man iyon kalakihan, hindi mo rin masasabing maliit yun.Where am I? What is this place?Naguguluhan ang utak ko. I kept on thinking what happened last night. I thought I was in Verona. Parang kausap ko lang si Aunt Vane kagabi. How come, I'm here? How come I'm in this unfamiliar bed? Bakit ako nakahiga dito? Am I in Spain already?Kumirot nang malakas ang ulo ko kaya nasapo ko yun bigla. I feel like my head's gonne burst. Aaaggh! What the hell?! Ngayon ko na lang ulit naramdaman ang ganitong sakit ng ulo. Inabot ko yung unan at itinakip yun sa mukha ko. Block the light! Block the light, Kylie!Pumikit ako nang mariin at pina
Kylie's POVSumilip ako sa ibaba, akala ko hindi 'yun ganun kataas kaya napaatras agad ako nang makitang may kataasan din pala ng pwesto namin. Balak ko sanang tumalon na lang pero tyak na magkakalasug-lasog ang buto ko oras na tumalon ako kaya di na ako nangarap pa.Okay, no choice kundi ang gamitin ang lumang hagdan.Bumaling ako sa bata babae. "Can you step on the ladder? We need to go down," sabi ko."Why?" tila nababaghang tanong ng bata. "Can't we use the one at the lobby?""We can't, there's bad guys down there. Do you understand me?"Hindi na nagsalita ang bata. Agad siyang humawak sa pader kung saan nakakabit ang ladder at nagkusang bumaba."Careful!" halos pasigaw kong sabi dahil sobrang bilis bumaba ng batang babae, saglit lang ay nandoon agad siya sa ibaba nang walang kahirap-hirap. "Jesus, may lahi ka bang unggoy na bata ka?"Nang makababa si Luscrea ay ako naman ang humawak sa pader. Kinapa na paa ko ang unang baitang dahil medyo madilim at natatakot ako na baka mamali a
Thurstin's POVTumayo ako at mabilis na tumungo sa pintuan papunta sa kusina ng hotel. Alam kong nabaghan si Fabian sa inasal ko pero hindi ko na siya pinansin. Mas kailangan kongpuntahan si Kylie sa taas. We need to get out of this building asap.I was about to run to the stairs, but I halted. Nasa may lobby na ng hotel ang mga bandido at kasalukuyang nagtatanong sa matandang receptionist na nandoon."Hal ra'ayt hadhih almar'ata?"May hawak silang papel na alam kong may larawan ng hinahanap nila. Larawan ni Kylie."No arabic, english or espanol only," sagot ng babae. Napadako ang tingin niya sa kin at alam kong nakilala niya agad ako. Nag-iwas ng tingin ang babae."Have you seen this woman?" tanong muli ng lalaki na may malalim na tinig.Umiling ang matandang babae. "No. Who is that?"Saglit akong nakahinga nang maluwag. Alam kong nakilala kami ng matandang babae dahil nakita niya kami kanina sa lobby ng hotel pero mas pinili pa rin niyang manahimik."Think again," anang lalaki na m
Kylie's POVPagkabihis ko sa bata ay inaya na kami ni Thurstin na kumain. At dahil gutom na rin ako, hindi na ako nagpaawat.Nakapalibot kami sa maliit na mesa. Nasa pagitan namin ni Thurstin ang bata. Kung sinumang makakakita sa amin ay sasabihing isa kaming pamilya. Somehow, it feels good on my heart. Kaya pangiti-ngiti lang ako habang kumakain.The grass is good. I mean the seaweeds and the spinach. They were tasty, especially the corn soup. Halatang nagustuhan din yun ng bata dahil panay ang hum niya."Did you cook this?" tanong ko kay Thurstin.Tumango ang lalaki. "Nakigamit ulit ako ng kitchen ng hotel. Okay lang ba ang lasa?""Yep! It was good," nag-thumbs up ako. "You're a good cook."Umabot hanggang tenga ang ngiti ni Thurstin. Pumalakpak pa siya. "Swerte ng mapapangasawa ko ano?"Inikot ko ang mata ko. "Oo na. Oo na. Nakakainggit ang mapapangasawa mo." Sarcastic ang pagkakasabi ko pero parang walang talab yun sa lalaki."Bakit ka maiinggit? Eh pwede namang ikaw yun?"Muntik
Kylie's POVKinuha ko yung bagong labang damit na suot ko kahapon. Yung pang muslim clothes na galing pa sa matandang si Norudint, sana ligtas siya. Mabuti nga at nagkataong may laundry service ang hotel, despite its poor status.Kinuha ko rin yung sabon at shampoo ni Thurstin. Maliligo ako, kating-kati na ako dahil sa alikabok. Tutal tulog naman ang bata at nasa ibaba si Thurstin. Pagkakataon ko na.Pumasok ako sa C.R. As expected, mahina talaga ang tulo ng tubig sa shower. Wala rin namang bathtub kaya wala akong choice kundi yun ang gamitin.Naghubad ako ng damit at tumapat sa tubig na every ten seconds bago muli tumulo. Baka limang oras bago ako matapos maligo nito haaaays.Habang nakatapat ako sa tubig ay hindi ko maiwasang hindi isipin ang nangyari sa akin nitong nagdaang mga araw. Ni sa masamang panaginip ay hindi ko naisip na mangyayari sa akin ito.Yung pagbagsak ng eroplano. Habulin ng mga bandido. Paglalakad sa desyerto. Habulin ulit ng mga bandido. Magkasakit at kung ano pa
Kylie's POV"Stop!" galit niyang sabi sa mukhang manyakis na lalaking sunod nang sunod sa 'kin. Nakatutok sa kanya ang baril na hawak ni Thurstin. Napataas na lang siya ng kamay. Samantalang nagtatakbo palayo yung matabang kasama niya."Señor..." anang lalaki na naiwan."Why are you following my wife?" ani Thurstin.Nakakatakot ang expression ng mukha niya. Kita ko ring habol niya ang hininga niya. Kanina pa ba niya ako hinahanap? He got this uneasy and tired expression on his face."Lo siento...lo siento!" nanginginig na sabi ng mukhang manyakis na lalaki."Thurstin!" sigaw ng kung sino sa may likuran namin. Paglingon ko, nakita ko si Maximilien na tumatakbo."M-Maximilien..." mahinang anas nung lalaking humabol sa akin. Gumuhit ang takot sa mukha ng lalaki at nang makitang papalapit si Maximilien ay bigla siyang tumakbo palayo. Bakas ang malaking pagkatakot sa lalaki. Halos madapa-dapa ito.Oh? Takot siya kay Max?Ibinaba ni Thurstin ang baril na hawak niya at iniabot kay Maximilien
Kylie's POVTumagal ang pag-uusap ni Thurstin at Maximilien sa loob. At nainip ako kaya tumayo ako sa at naisipang lumabas ng garahe. Mukhang tatagal pa ang usapan nila kaya minabuti kong maglakad-lakad at tumingin sa paligid.Sabi ni Thurstin, central commercial district daw ng Old Town ang lugar na 'to. Pansin ko naman yun dahil sa samu't saring paninda na nasa gilid ng kalsada.Parang tiangge sa Pilipinas, mas kaunti nga lamang ang tinitinda at mamimili. May mga damit, kalimitan ay damit na pang-muslim. Palibhasa ay muslim din ang magtitinda.Sa kanang bahagi ng kalsada ay naroon ang mga muslim. Marami silang tindang gamit sa bahay, mula sa mga lutuan, sandok, may mga batong inukit na hindi ko alam kung para saan. Hanggang sa carpet, vase at payong na kahina-hinalang binebenta nila samantalang di naman umuulan sa Sahara.Nakakatuwang pagmasdan ang masayang kalakalan. Maya't maya ang sigawan ng mga mamimili at tindero. Siguro nagtatawaran sila sa presyo.Sa kaliwang bahagi naman ng
Kylie's PoVI just kept on staring at Thurstin while he's laughing the air out of his lungs. He really looked good especially when he's laughing like that. Namumula na rin siya sa dahil sa sobrang pagtawa. Akala mo wala kaming malaking problema."K-kylie... hahahahahaha! Grabe! Kakaiba ka talaga magpatawa. Hahanahahahaha!"Kylie.Tinatawag na niya ulit akong Kylie. I just noticed Thurstin calls me Kylie when he's in light mood. And he calls me balin when he's being serious. Tsk! I really don't like people calling me Kylie. Pero pag siya ang tumatawag sa akin ng Kylie, gumagaan ang pakiramdam ko... kasi alam kong good mood si Thurstin.Kapag tinatawag niya akong Kylie, feeling ko galit siya sa 'kin. Weird di ba? Ewan. Iba talaga epekto ng desyerto sa 'kin.Tumatawa pa rin si Thurstin nang pumasok si Max na may dalang pitsel ng tubig at dalawang baso."Whoa! Something funny happened?" nakangiting sabi ni Max. Inilapag niya sa harap ko ang pitsel at baso.Tumigil sa pagtawa si Thurstin b
Thurstin's POV"Yeah, I'm sure... It was cole" sagot niya makalipas ang ilang segundo. Hindi ko alam pero biglang nag-iwas ng tingin si Kylie. "Nagpakilala siya. Isa pa, natural na nandun siya sa Mansion ni Uncle Emenrad. Buntis siya, diba? At kailangan niya ng kasama so it's a given that the in-laws are looking after her."Tumango-tango ako pero hindi ako nagsalita. Of course, mas okay na nandun si Cole sa in-laws and parents niya. Lalo pa at busy sa trabaho ang asawa niya."Nasabi ko sa kanya na kasama kita at nandito tayo sa Laayoune bago pa man naputol ang linya. I'm hoping with that piece of information she'll be able to help us. I really wanna go home," malungkot na sabi ni Kylie.Gusto ko mang magsalita at aluin siya ay hindi ko nagawa. Nasa parehas kaming sitwasyon. She was as helpless as I am. Napabuga na lang ako ng hangin.Mahabang oras ang nilakad namin bago kami nakabalik sa Old Town. Pinilit kong tukuyin kung saang bahagi na nga ang hotel na tinutuluyan namin pero nalili