EP.35นั่นสินะ เธอไม่มีสิทธิ์ถามอยู่แล้ว เป็นผู้หญิงของเขาใช่ว่ารามิลจะบอกเธอทุกเรื่อง แล้วถ้าได้เป็นมากกว่านั้น เธอมีสิทธิ์ถามได้ทุกอย่างหรือเปล่าทำไมเธอคิดกับเขาไปไกลได้ขนาดนี้กัน “อาทิตย์นี้ฉันว่าง เธออยากไปไหนหรือเปล่า” คำถามของรามิล ทำให้ขวัญพิชชาตื่นจากความคิด แล้วถามเขากลับไป“คุณเคนจะพาเบลไปเที่ยวเหรอคะ”“แค่บอกฉันว่าอยากไปที่ไหน”“ที่ไหนก็ได้ค่ะ คุณเลือกเลย” เธอคงไม่กล้าเอ่ย แล้วแต่เขาอยากจะพาเธอไป ไปที่ไหนก็ได้ขอแค่มีเขาอยู่ใกล้ ๆ“ฉันถามเธออยู่มาเบล”“เบลอยากไปทะเลค่ะ ยังไม่เคยเห็นเลย เบลอยากเล่นน้ำที่นั่นค่ะ ได้ไหมคะ” ส่งสายตาออดอ้อนคนที่บอกว่าจะพาเธอไปเที่ยว“อืม”“คุณใจดีที่สุดเลย ขอบคุณนะคะ” ขวัญพิชชาดีใจ เธอส่งยิ้มหวานจนเห็นฟันทุกซี่ เหมือนกับเด็กน้อยที่โดนคุณพ่อคุณแม่ตามใจซื้อของเล่นให้ยังไงยังงั้น“งั้นก็ค้างสักคืนดีไหมล่ะ”“ได้จริง ๆ เหรอคะ” ดวงตาหวานขึ้นประกายอีกครั้ง ยามที่ได้จินตนาการเห็นท้องทะเลที่เธอเคยฝัน“แน่นอน แต่ฉันไม่คิดพาเธอไปฟรี ๆ อย่างน้อยเธอก็ต้องตอบแทนฉัน เข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม” ขณะที่บอกข้อต่อรองกับเธอ รามิลลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินไปหยุดยืนอยู่ข้
EP.36ขวัญพิชชาตื่นตะลึง ยามเขาชวนเธอทำเรื่องอย่างว่านอกสถานที่และเป็นเอาท์ดอ ดวงตาหวานสอดส่องมองหาคน รู้แค่ว่าที่นี่เป็นรีสอร์ทส่วนตัวติดริมทะเล แต่จะไม่มีใครเดินผ่านเลยได้อย่างไร“อยู่ในห้องก็ได้นี่คะ”“เธอก็แปลก งั้นฉันก็นอนเอากับเธอในห้องก็ได้ จะมาทำไมถึงที่นี่”“แต่เบลกลัวคนอื่นเห็น”“ที่นี่มันหาดส่วนตัว ลืมหรือไง”“แต่ยังไงก็ต้องพนักงานคอยดูแลลูกค้านี่คะ”“ฉันไม่ชอบเท่าไหร่เวลาโดนขัด เธอควรตามใจฉันสิมาเบล” สุ่มเสียงของเขาพลันแปรเปลี่ยนเป็นโทสะ หลังจากป้อนคำพูดเกลี้ยกล่อมเธอ ขวัญพิชชากลับเอาแต่คัดค้านเพราะเธออายคน“...เอ่อ ก็ได้ค่ะ แต่หลังจากเสร็จแล้ว คุณต้องให้เบลไปเล่นน้ำทะเลนะคะ” ขวัญพิชชามีข้อต่อรอง“ได้อยู่แล้ว ฉันจะทำให้เสร็จเร็ว ๆ ให้ความร่วมมือฉันหน่อยนะคนดี” รามิลเลื่อนบานประตูให้ถูกเปิดออก แล้วจับจูงเธอมายังอ่างจากุชชี่ เขาเปิดน้ำในอ่างแล้วโยนบับเบิ้ลบาธให้เกิดฟอง เขาใช้มือตีไปเรื่อย ๆ จนฟองเริ่มหนาขึ้น“เธอกับฉันเดินทางตั้งแต่เช้า มาเหนื่อย ๆ อาบน้ำกันหน่อยดีไหม”“คุณอยากทำตรงนี้เหรอคะ ?” เธอหมายถึงในอ่างจากุชชี่ที่ถูกตั้งอยู่นอกห้องรามิลไม่ยอมตอบ เขาถอดชุดให้ขวัญพิชช
EP.37ขวัญพิชชาเล่นน้ำในทะเลอย่างมีความสุข เมื่อเขาอนุญาต เธอกวักมือเรียกให้้เขาลงมาเล่นน้ำด้วยกัน ทว่ารามิลทำแค่คอยยืนมองเธออยู่บนหาดทราย“ไม่ลงมาเล่นด้วยกันเหรอคะ” ขวัญพิชชาตะโกนถาม“ไม่ล่ะ” เขาตะโกนกลับไป แล้วเดินเข้าที่พัก ทิ้งให้ขวัญพิชชาเล่นน้ำคนเดียว เพียงเพราะเขาไม่อยากอยู่มองเธอนาน ไม่อยากมีความรู้สึกใด ๆ มาปะปนนอกเสียจากการแก้แค้นและขวัญพิชชาก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่เขารัก จะใครก็ไม่ใช่ทั้งนั้น เขาไม่เคยเชื่อในความรักตั้งแต่ถูกณิลินหักหลังพอเดินกลับเข้ามาในที่พัก รามิลได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากในห้องนอน เขาเดินไปตามเสียงแล้วหยิบเครื่องมือสื่อสารขึ้นมาดูข้อความซีนาย : เบลครับผมอยากคุยกับคุณ วันนี้ผมจะไปหย่ากับณิลินที่อำเภอ หลังจากผมทำธุระเสร็จแล้ว ผมจะโทรหาคุณนะครับรามิลอ่านทุกตัวอักษรอย่างบรรจง ปากหนากระตุกยิ้มราวกับมีไฟฟ้าสถิต ความครุกรุ่นตีตื้นเป็นความเคียดแค้น ไอ้อคิราห์ยังคงติดต่อกับเธอ หรือทั้งสองคนยังไม่เลิกขาดจากกัน“รีบ ๆ โทรมาละ กูรอรับสายอยู่” รามิลหยิบโทรศัพท์เธอมากดปิดเสียง พร้อมกับใส่ลงในกระเป๋ากางเกงเพื่อเป็นที่ซ่อน ไม่ให้ขวัญพิชชารับรู้ว่าไอ้อคิราห์มันติดต่อม
EP.38อคิราห์และณิลินยังคงมีปากเสียงกัน ส่วนเรื่องหย่านั้น อคิราห์ยังยืนยันว่าจะหย่าให้ได้ แต่ฝ่ายหญิงไม่ยอม ยกเรื่องลูกสาวบุญธรรมขึ้นมาอ้าง เพราะสามีเธอไม่ใส่ใจเหมือนแต่ก่อน“ไม่คิดจะรู้สึกผิดสักนิดเลยใช่ไหม” อคิราห์ถาม เธอเอาแต่เถียงเพื่อยื้อเวลาออกไป ยังไงเธอก็ไม่มีทางหย่า“นายเองก็เหมือนกัน ถ้าแบ่งเวลาเรื่องลูกนอกไส้สักครึ่งนึงมาใส่ใจให้มากกว่านี้...”เพี๊ยะ ~อคิราห์ยกมือทั้งห้าขึ้นแล้วฟาดใส่ใบหน้าข้างแก้มของภรรยาแรงจนเธอหน้าหัน ใบหน้าสวยค้างอยู่อย่างนั้นในท่าเดิมนานนับนาที“ลินจะด่านายยังไงก็ได้ แต่อย่ามาพูดถึงนาเดีย เด็กมันไม่รู้เรื่องด้วย”ณิลินตัวสั่น เธอยกมือขึ้มกุมหน้าตัวเองช้า ๆ ด้วยความเจ็บปวดชอกช้ำ นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่คบกันที่เธอถูกสามีตบหน้า“หึ!” ณิลินส่งเสียงในลำคอ ริมฝีปากสีชมพูยกขึ้นเป็นรอยยิ้มขม ๆ ก่อนจะหันมามองอคิราห์น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลทะลักลงมา มันไม่ทำให้อคิราห์อยากปลอบเธอเลยสักนิดหรือยังไง“ได้ ลินจะหย่าให้”ขวัญพิชชาหาโทรศัพท์มาสักพักแต่กลับไม่พบ เธอจำได้ว่าวางไว้ที่หน้ากระจก ก็แล้วมันหายไปได้ยังไงกัน“คุณเคนเห็นโทรศัพท์เบลไหมคะ” นี่เธอสัพเพร่าถึงขนาดทำ
EP.39บรรยากาศที่แสนจะโรแมนติกในยามค่ำคืน เมื่อดาวระยิบระยับเต็มท้องฟ้า ขวัญพิชชานั่งซ้อนรามิล เอนหลังพิงลำตัวเขาอย่างสบาย ๆ แล้วมองดูดาวด้วยกัน“ไม่นึกไม่ฝันเลยค่ะ ว่าเบลจะได้ทำอะไรแบบนี้”“ทำอะไร” รามิลกดสายตามอง เห็นว่าขวัญพิชชาก็เงยหน้าขึ้นมองเขาอยู่เช่นกัน“ก็ที่คุณกับเบลทำอยู่ตอนนี้ไงคะ เบลรู้สึกมีความสุขจังเลยค่ะ ตลอด 23 ปี ที่ผ่านมา เบลไม่เคยรู้สึกมีความสุขขนาดนี้มาก่อน”“อยู่กับฉันแล้วมันดียังไง”“ไม่รูุ้สิคะ พอมีคุณอยู่แล้วสบายใจขึ้นเยอะเลยค่ะ เหมือนกับว่าทุกปัญหาที่เบลเจอ มักมีคุณคอยอยู่เคียงข้างเสมอ อย่าทิ้งเบลไปไหนเลยนะคะ”“แน่ใจเหรอว่าฉันจะไม่ทิ้งเธอ ฉันไม่ได้ดีอย่างที่เธอคิดหรอก”“คุณน่ะขี้เอาแต่ใจสุด ๆ รู้ตัวไหมคะ”“เบื่อฉันแล้วว่างั้น”“ไม่ค่ะ เบลรับได้ ถ้าเป็นคุณ”“หึ! เธอจะยอมรับได้จริงเหรอ ฉันมันเลวกว่าที่เธอคิด”“ไม่ค่ะ คุณไม่ใช่คนเลว ไม่อย่างนั้นคุณคงไม่ใจดีพาเบลมาเที่ยวค้างคืนกับคุณ ได้อยู่ใกล้ชิดคุณแบบนี้”“เพราะฉันมีสิ่งที่ต้องการอยู่แล้วไง ฉันถึงได้เลือกเธอ” ขวัญพิชชาคลายกอดออก แล้วถามเขาอย่างใคร่รู้“สิ่งที่คุณต้องการจากเบลคืออะไรคะ”“ก็แบบนี้” ขวัญพิชชาถูกเ
EP.41ขวัญพิชชาได้รับช่อดอกไม้เป็นดอกทานตะวัน มีเมสเซนเจอร์ขึ้นมาส่งให้ถึงสำนักงาน ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็ส่งเสียงกันเกรียวกราว เพราะคิดว่าเป็นลูกชายเจ้าของมูลนิธิที่ส่งมาให้เธอหญิงสาวเห็นว่ามีการ์ดเสียบอยู่ ขวัญพิชชาหยิบมันมาเปิดอ่าน แล้วยิ้มกว้าง“ฉันมีเซอร์ไพรส์จะให้เธอ มาเจอฉันที่...” แต่ไม่ได้ลงกำกับไว้ว่าเป็นของใคร แต่เธอมั่นใจว่าเป็นของเขา kenzo “คุณเคนโซใช่ไหม” ชามาถามอย่างใคร่รู้“ค่ะ” ขวัญพิชชามองช่อดอกทานตะวันด้วยความตื้นตันใจ ความหมายของดอกนี้หมายถึงรักที่บริสุทธิ์ ทั้งโดดเด่น และงดงาม ยามต้องแสงตะวันหลังจากได้ชื่นชมสิ่งสวยงามอยู่พัก ขวัญพิชขาวางดอกทานตะวันบนโต๊ะ ชำเลืองมองมันทุกนาทีอย่างหน้าชื่นตาบาน ก่อนจะตั้งใจทำงานต่อไปและเวลาที่เธอรอคอยก็มาถึง ทันทีที่นาฬิกาเป็นเวลา 5 โมงเย็น ขวัญพิชชาเร่งเก็บสัมภาระอย่างว่องไว ไม่ลืมที่จะหยิบดอกทานตะวันขึ้นมา แล้วเอ่ยลาทุกคนก่อนไป พลางยิ้มหวานให้กับคนรอบ ๆ ตัวโรงแรมหรู 5 ดาว ย่านคนเมือง คือสถานที่ที่เธอถูกนัดมากับการ์ด เขาเขียนข้อความถึงเธอ พร้อมดอกไม้ทานตะวันที่ถูกถืออยู่ในมือเธอก็เอามาด้วย“แล้วจะเจอตรงไหน ไม่เห็นบอกเลย” ขวั
EP.42ขวัญพิชชาลงลิฟต์มายังชั้นล็อบบี้ของอาคาร อคิราห์รอเธออยู่ชั้นล่าง เขาเดินทางมาหาเธอด้วยตัวเอง“คุณสบายดีใช่ไหม”“ค่ะ” อย่างน้อยเธอก็โล่งใจ ว่าอคิราห์ไม่ได้นัดเธอที่ไหนไกล“ผมเห็นมีร้านกาแฟอยู่ใกล้ ๆ เราไปคุยกันที่นั้นจะดีกว่า”ทั้งสองคนจึงเดินเท้าไปยังร้านกาแฟที่อยู่ใกล้อาคาร แล้วสั่งเมนูเครื่องดื่มไว้รอ“ผมขอโทษคุณนะเบล ที่ผ่านมาผมทำให้คุณดือดร้อนเพราะผม”“ค่ะ” เธอรับคำขอโทษจากเขา“คุณอยู่กับมันสบายดีหรือเปล่า”“สบายดีค่ะ คุณพูดเรื่องของคุณมาเถอะ”“เรื่องที่ผมหย่ากับลิน มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับคุณทั้งหมดหรอกนะ ผมกับลินเรามีปัญหาก่อนหน้านี้ คุณก็รู้ว่าผมรับนาเดียมาเป็นลูกบุญธรรม พอผมรับหน้าที่เป็นพ่อ การดูแลเอาใจใส่ลินผมก็มีให้เธอน้อยลง จนลินน้อยใจผม คอยอาละวาดต่าง ๆ นา ๆ มันเลยทำให้ผมเบื่อ และรำคาญ แต่เพราะผมเองก็ผิด ที่ไม่ให้ความสนใจเขาเหมือนแต่ก่อน”“เบลพอเข้าใจภรรยาคุณนะคะ” เพราะแบบนี้สินะ อดีตภรรยาเขาถึงได้อาละวาดเธอหนักถึงขั้นลงไม้ลงมือกับเธอ“หวังว่าคุณจะไม่ถือโทษโกรธเธอ เธอเป็นแบบนี้ก็เพราะผม”“ความจริงพี่นิราเคยเตือนผม ช่วงนั้นผมทะเลาะกับลินบ่อยอย่างที่บอกคุณ และมันก็ประจวบ
EP.43ขวัญพิชชาแทบล้มทั้งยืน คำพูดเหล่านั้นแทรกซึมผ่านเข้ามาในโสตประสาทเธอ นั่นยิ่งทำให้ขวัญพิชชาสะเทือนใจยิ่งกว่าเขาเอ่ยปากไล่เธอไปเสียอีก เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นท่ามกลางน้ำตาไหลรินไม่ขาดสาย ราวกับหัวใจถูกเขาขยี้ไม่มีชิ้นดี เธอจ้องเขาด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวจนแทบไม่อยากหายใจ มือบางทุบเข้ากลางอกซ้ายแรง ๆ“ฮึก~เบลผิดอะไร ทำไมทุกคนทำกับเบลแบบนี้ เบลอยากมีความรักดี ๆ เหมือนคนอื่นบ้าง เบลอยากมีคนที่คอยอยู่เคียงข้าง เบลผิดเหรอ ที่เบลพยายามหาความรัก แต่เบลกลับเจออะไรก็ไม่รู้”ขวัญพิชชาถลานั่งลงบนพื้นด้วยความโศกเศร้า เมื่อเธอโง่ไปรักเขา หลงผิดคิดว่าเขาจะรัก แต่เปล่าเลย เขามีแต่ความหลอกลวง จนหัวใจเธอแตกสลาย“เบลคงเป็นผู้หญิงที่โง่มากในสายตาของคุณใช่ไหมคะ”รามิลยืนมองเธอด้วยสายตาสับสนเกินกว่าจะคาดเดา ร่างกายมันชาวาบ ยิ่งเธอแสดงความรักต่อเขามากแค่ไหน หัวใจข้างซ้ายมันกลับทำงานหนักขึ้นนี่น่ะเหรอ ที่เขาเรียกว่าความรัก แม่งน่าขำฉิบหาย!รามิลเดินกลับเข้าไปในห้องนอนจัดการหยิบกระเป๋าเดินทางเก่า ๆ ของเธอแล้วยัดเสื้อผ้าเธอทุกตัวใส่ลงไปพร้อมกับโยนมันออกไปนอกห้อง“ออกไป” รามิลกระชากเสียงเข้ม ชี้นิ้วไปยังห
SPECIAL 3“สวัสดีค่ะคุณลุง เมื่อไหร่คุณลุงจะมาหาวีนัสคะ วีนัสคิดถึงคุณลุงม๊ากมากค่ะ วีนัสอยากอยู่กับคุณลุง วีนัสอยากไปเที่ยวเกาะค่ะ”[ ไม่น่าจะอยากมาหาลุงหรอก อยากมาเล่นน้ำมากกว่า ถามคุณพ่อหนูก่อนไหม ว่าอนุญาตหรือเปล่า ]อาชวะโดนหลานสาวตัวน้อยออดอ้อน มีเหรออาชวะจะไม่ใจอ่อน แค่เธอเปิดปากขอ อาชวะก็จัดหาให้ได้ทุกอย่าง แต่จะมีสิ่งมีชีวิตอยู่คนหนึ่งที่ชอบมาขัดขวาง เหตุเพราะกลัวลูกไม่รักตัวเอง แล้วมารักเขามากกว่า“พ่อไม่ให้หนูไปไหนทั้งนั้นค่ะ” พูดไม่ทันไร เสียงรามิลก็ลอยมาให้คนในสายได้ยินเต็มสองหู วีนัสหันไปมองค้อนคุณพ่อ ก่อนจะฟ้องอาชวะ“คุณพ่อไม่น่ารักเลยค่ะ แต่วีนัสอนุญาตให้คุณลุงมารับนะคะ พรุ่งนี้เลย”สิ้นคำลูกสาว รามิลแย่งโทรศัพท์จากมือวีนัสแล้วตัดสายทิ้ง ลูกสาวโวยวายลั่นทุบตีคนเป็นพ่อ ร้องไห้อาละวาดหนัก เธอรักคุณลุงอาชวะมาก เพราะตามใจเธอทุกอย่าง แถมคุณลุงของเธอก็หล่อมาก ๆ ด้วย“ฮือ คุณพ่อนิสัยไม่ดี”“วีนัส หนูตีคุณพ่อไม่ได้นะคะ ขอโทษคุณพ่อเดี๋ยวนี้” ขวัญพิชชาจับลูกสาวตัวน้อยมาสงบสติอารมณ์ แล้วสั่งสอนวีนัสพร้อมกับให้เธอเข้ามุม“ยิ่งโต ก็ยิ่งเอาแต่ใจ เหมือนใครคะ” ลูกทั้งสองถูกตามใจตลอด มี
SPECIAL 2วิคเตอร์ลูกชายคนโตวัย 8 ปี เดินเท้ามาพร้อมกับคุณพ่อ วัย 38 ปี ทั้งท่วงท่าและการเดิน หรือแม้แต่ใบหน้าทุกส่วนที่จัดวางเรียงเหมือนคนเป็นพ่อไม่มีผิดเพี้ยน ตอนนี้สองพ่อลูกหยุดยืนอยู่ต่อหน้าบอดี้การด์นับสิบ พวกเขาแบ่งกันเป็นสองฝั่ง แต่ทว่ากลับมีบุคคลหนึ่ง นั่งคุกเข่่าสวมหมวกไอ้โม่งอยู่ตรงหน้า โดยมีบอดี้การ์ดจับตัวมันไว้ เพื่อเค้นเอาความจริงออกจากปาก ว่าใครเป็นคนสั่งให้มันกล้้ารุกล้ำเข้าพื้นที่ส่วนตัวโดยไม่ได้รับอนุญาต“ใครใช้แกมา”“ไม่มี”“ฉันไม่เชื่อ”“ก็บอกไปหมดแล้ว”“โกหก! ถ้าแกยังไม่ยอมบอก ฉันจะใช้ดาบสตาวอร์ฟันหัวแกเดี๋ยวนี้” แสงของดาบฉายประกายไฟเป็นสีเรืองแสงออกมา เมื่อเจ้าของดาบชูขึ้นสูงแล้วตั้งท่าด้วยความมุ่งมั่นและจริงจัง มองไปยังคนร้ายที่นั่งอยู่ตรงหน้า“ยะ อย่านะ อย่า...เฮือก~” ปลายดาบถูกตวัดลงบนลำคอคนร้ายแล้วเฉือนถูกอวัยสิ่งนั้นอย่างช้า ๆ ชายที่สวมหมวกไอ้โมง ค่อย ๆ เอนตัวล้มบนพื้นเมื่อถูกฆ่า“เป็นไงครับพ่อ ผมเก่งไหม” วิคเตอร์กระโดดดีใจหันไปถามผู้เป็นพ่อด้วยสีหน้าตื่นเต้น วันนี้ลูกชายคนโตและคุณพ่อ สวมบทบาทเป็นมาเฟียสุดโหดส่วนไอ้โม่งก็คือฟาร์มลูกน้องคนสนิทของรามิล รับบทเ
SPECIAL 1ย้อนเหตุการณ์ไปเมื่อก่อน รามิลรู้ข่าวของอคิราห์และณิลินเมื่อคนที่เคยรักหักหลังกำลังจะไปหย่ากันที่เขต ลูกน้องถ่ายภาพส่งมารายงาน ในระหว่างที่เขากำลังเดินทางไปสนามบิน“ในที่สุด” เสียงทุ้มเรียบเย็นเอ่ยขึ้นเบา ๆ มองภาพคู่รักที่เพิ่งแตกหักกันสด ๆ ร้อน ๆแต่ในขณะเดียวกัน เขาเองก็คิดเรื่องขวัญพิชชา ในช่วง 3 วันที่ต้องเดินทางไปต่างประเทศนั้น รามิลต้องการตัดช่องทางการสื่อสารกับเธอ แต่มันติดอยู่ที่ว่า...เขารักเธอไปแล้ว รามิลรู้สึกเจ็บที่อกซ้ายยังไงไม่รู้ ยามที่คิดว่าถึงเวลาแล้วที่ต้องปล่อยเธอไป“ไอ้ฟาร์ม มึงว่ากูจะรักเบลได้ไหมวะ”“ผมคิดว่านายรักคุณมาเบลอยู่แล้วนะครับ” คำตอบของลูกน้องทำให้เขาต้องตระหนักกับเรื่องที่ผ่านมาเขารักเธอมาก่อนแล้วอย่างนั้นเหรอ“ถ้าเธอรู้ความจริงว่าทุกอย่างที่ผ่านมากูหลอกเธอ เธอจะรักกูได้อยู่อีกเหรอ”“แต่คุณมาเบลก็รักนายมาก ๆ นะครับ”“กูรู้”“แล้วนายล่ะครับ รักคุณมาเบลแค่ไหน”รัก ? “ตอบยากแฮะ”“นายไม่รักเธอเหรอครับ”“ถ้าปล่อยเธอให้ไปเจอคนที่ดีกว่ากู เธอคงจะมีความสุขกว่านี้”“แล้วนายจะไม่ทุกข์ ?” ที่เขากล้าถามเพราะอยู่กับรามิลมานาน แต่ต้องดูอารมณ์ตามสถานการณ
EP.58อีก 7 เดือนต่อมา ขวัญพิชชาท้องใหญ่ขึ้นมาก ถ้าเธอจะลุกเดินไปไหนต้องมีวิวแชร์คอยช่วย เนื่องจากมือเท้าที่บวมขึ้นมาก เวลาทำอะไรก็ลำบาก เธอรู้สึกหน่วง ๆ ท้อง มันจะปวดเป็นพัก ๆ เพราะอีกแค่เดือนเดียวก็ถึงกำหนดคลอดก่อนหน้านี้ รามิลขอให้เธอเลิกเป็นครูสอนพิเศษที่มูลนิธิ เขาไม่ยอมทนเห็นเมียท้องโย้เดินทำงานแน่ เมื่อเขาเป็นลูกชายเจ้าของมูลนิธิ และเป็นมาเฟีย ปล่อยให้เมียเดินทำงานจนถึงวันคลอด เขาคงเป็นสามีที่แย่มาก ๆ“เบลเจ็บท้องจังเลยค่ะ” แต่วันนี้มันกลับปวดมากกว่าทุกวัน“จะคลอดแล้วหรือเปล่า แต่หมอบอกคลอดช่วงสิ้นเดือน”“แต่หมอบอกว่าถ้าเจ็บมาก ๆ ให้รีบมาโรงพยาบาล แต่ตอนนี้เบลเจ็บแบบไม่ไหวแล้ว มันปวดท้องมาก ๆ ด้วย ปวดเหมือนมีอะไรบีบรัด พาเบลไปโรงพยาบาลที”เมียรักทนไม่ไหว เขาก็ยิ่งทำอะไรไม่ถูก ไม่รู่ว่าต้องเตรียมอะไรบ้าง เขาจึงโทรหาธิติมาให้ท่านช่วยเตรียมของช่วงคลอดให้ขวัญพิชชา เวลานี้เขาต้องพาภรรยาไปหาหมอเป็นการด่วน“นี่เธอฉี่เหรอ”“ไม่ใช่ค่ะ ถุงน้ำคร่ำแตกแล้ว เบลจะคลอดลูก” คราวนี้ล่ะ ฉิบหายหนักกว่าเดิม คุณพ่อมือใหม่ทำอะไรไม่ถูก รามิพยุงเธอไปยังรถตู้ สั่งลูกน้องให้รีบขับไปโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วน
EP.57 จากแค่ผู้หญิงกำพร้าคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตตัวคนเดียวมาตลอด 23 ปี ตอนนี้กลายเป็นเมียมาเฟียที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดในประเทศ ขวัญพิชชาไม่เคยคิดว่าเธอจะมีวันนี้ วันที่เธอมีพร้อมได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะความรัก หรือความอบอุ่นจากผู้มีพระคุณ ก็คือคุณพ่อคุณแม่ของชายที่เธอรักงานแต่งงานถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ อีกทั้งแขกเหรื่อในงานก็มีแต่แวดวงไฮโซ และผู้มีอิทธิพลรวมตัวกันอยู่ในงานนี้แขกประมาณพันคนที่ถูกเรียนเชิญกำลังทยอยเข้างาน บ่าวสาวยืนต้อนรับแขกอยู่หน้างาน กระทั่งมีใครบางคนเดินเข้ามาแสดงความยินดี“ไม่คิดว่างานจะจัดไวขนาดนี้” อาชวะหนุ่มเมืองใต้ ถูกขวัญพิชชาเชิญมาเป็นแขกในงานและยังเป็นคนสำคัญสำหรับเธอในฐานะ ‘ผู้ใหญ่’ แน่นอนว่าเขาตกลงและยินดีที่ได้มาร่วมงานมงคลสมรสในวันนี้แต่กลับมีชายคนหนึ่งที่ดูคล้ายจะไม่พอใจเสียเท่าไหร่ เมื่อได้เห็นหน้าพ่อเลี้ยงเมืองใต้ รามิลโอบไหล่ขวัญพิชชาไว้กับตัวไม่ปล่อย ได้ข่าวว่ามาเฟียหนุ่มคนนี้หวงเมียราวกับหมาหวงกระดูก แล้วยังรู้มาอีกว่า ขวัญพิชชาก็กำลังตั้งครรภ์อ่อน ๆ“ถ้ารู้เพศแล้วบอกด้วย”“บอกทำไม ไม่ใช่ญาติ” เป็นเสียงของรามิลเอ่ยขึ้นมาระหว่างที่ขวัญพิชชาและอาชวะกำลังส
EP.56รามิลออกจากโรงพยาบาลก็พาเธอไปเก็บกระเป๋าที่คอนโดทันที แล้วย้ายกลับมาอยู่ด้วยกันกับเขาที่เพนท์เฮาส์เหมือนเดิม“พูดอะไรกับฉันไว้ หวังว่าเธอยังจำได้”“จำได้สิคะ”เปียโนหลังใหญ่เธอเห็นว่าถูกวางไว้อยู่หลังประตูห้อง และนั่นคือห้องลับระหว่างเขาและเธอ ขวัญพิชชาปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกช้า ๆ อวดเรือนร่างให้เขามองเป็นอาหารตา“สวยมาก” ดวงตาคมไล่พินิจตั้งแต่ใบหน้าเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า แล้วย่างกรายเข้าไปหาพร้อมกับยกขวัญพิชชาวางไว้บนหลังเปียโน“อยากทำตรงนี้เหรอคะ”“ลองอะไรใหม่ ๆ ดูก็ไม่เสียหายเท่าไหร่นี่ว่าไหม”“แล้วแต่คุณค่ะ”รามิลถอดเสื้อผ้าออกจนครบทุกชิ้น แล้วจับขาเธออ้าให้กว้าง ๆ รามิลนั่งบนเก้าอี้เปียโน มองเห็นความอวบชมพูอยู่ในระดับสายตาใบหน้าหล่อเคลื่อนเข้ามาใกล้ ๆ สองเท้าเล็กวางอยู่บนตัวโน๊ต ปลายเท้าจิกเกร็งยามที่เขาสอดเรียวลิ้นเข้าช่องทางแคบ“อ๊า~” ใบหน้าหวานเชิดขึ้น มือบางจิกกลุ่มเส้นผมของเขาที่อยู่ตรงหน้าเธอ รามิลชำแรกลิ้นแล้วตวัดปลายระรัวในจุดอ่อนไหว เสียงร้องหวาน ๆ ครางพร่าออกมาเป็นชื่อเขา“คุณเคนขา อื้อ”ไม่เพียงแค่ใช้ลิ้น ปลายนิ้วกดสัมผัสจุดกระสัน แล้วสอดเข้าไปในรูสีหวาน กระดก
EP.55เสียงผะแผ่วเบาพูดขึ้นผ่านริมฝีปากแห้ง รามิลเริ่มรู้สึกตัวแล้ว ตอนนี้ทุกคนยืนรายล้อมเตียงเพื่อมาดูให้เห็นกับตา กระทั่งคุณหมอประจำตัวก็เข้าห้องมาเพื่อตรวจอาการให้กับคนไข้“คงต้องให้คุณเคนพักที่โรงพยาบาลอีกสัก 3-4 วัน นะครับ อาหารก็ยังให้ทานอ่อน ๆ อยู่ เดี๋ยวพยาบาลเราจะนำมาให้”“ค่ะ ขอบคุณคุณหมอมาก ๆ เลยนะคะ”ทันทีที่คุณหมอออกไป พร้อมกับเปลี่ยนขวดน้ำเกลือใหม่ เสียงแรกของรามิลเอ่ยชื่อเธอซ้ำ ๆ และค่อย ๆ ดังขึ้นเรื่อย ๆ“เบล เบลใช่ไหม”“โห! เพื่อนยืนหัวโด่อยู่ตั้งสองคน เรียกแค่เมีย แล้วแม่งพูดครับด้วย ขนลุกว่ะ” ไมเลสเอ่ยแกล้ง ๆ ตามประสา เขาเลยโดนแก้มใสหยิกเข้าที่เอว เมื่อเขาเล่นไม่ดูเวลาร่ำเวลา“เบลอยู่นี่ค่ะ คุณจะเอาอะไร”“เธอจริงเหรอ ใช่เธอจริง ๆ ใช่ไหม”“จริงสิคะ”ขวัญพิชชาระบายยิ้มไปถึงดวงตา พลางจับมือเขาขึ้นมาให้รามิลได้สัมผัสว่าเป็นเธอจริง ๆ”“เธอกลับมาหาฉันแล้วใช่ไหม”“ค่ะ” รามิลค่อย ๆ ขยับกายลุกขึ้นนั่ง มีขวัญพิชชาอยู่ประคอง เขาอยากเห็นเธอให้แน่ใจว่าไม่ใช่ฝัน“เชื่อหรือยังคะ”“ขอกอดได้ไหม” สิ้นคำสุดท้าย ขวัญพิชชาโผกอดเขาด้วยหัวใจ กระชับกอดร่างกายที่ซูบผอมเอาไว้ รามิลกดจมูกหอมท
EP.54ที่โรงพยาบาลเกิดความชุลมุนวุ่นวาย เมื่อลูกชายมาเฟียผู้ทรงอิทธิพล ได้เกิดหมดสติลง ตอนนี้รามิลกำลังได้เข้ารับการรักษา เขาอยู่ในห้องไอซียู มีครอบครัวรออยู่ด้านนอก อีกทั้งบอดี้การ์ดอีกจำนวนหนึ่ง“เพราะคุณ” ธิติมาส่งเสียงสะอื้นพลางทุบตีสามีของตน เขาจับลูกชายขังมานับเดือน จนลูกต้องกลายเป็นคนติดแอลกอฮอล์หนัก เพียงเพราะผู้หญิงคนนั้น“อย่างน้อยคุณก็ควรปล่อยลูกให้ออกมาบ้าง ตอนนี้ลูกหมดสติ ไม่รู้จะเป็นยังไง”“คุณเลิกตีผมได้แล้ว เป็นเพราะมันทำตัวเอง” เมธัสจับมือภรรยาออก แล้วบอกกับธิติมา “แต่ผมก็ผิดเหมือนกัน ที่ปล่อยให้มันอยู่ในสภาพนั้น แต่ถ้าเกิดปล่อยมันออกมา มันก็ไปอาละวาดอีก ผมไม่อยากให้มันไปทำร้ายใคร”“แล้วผู้หญิงคนนั้นว่ายังไงบ้าง เธอจะยอมกลับมาหาลูกเราหรือเปล่า”“ไม่...” ที่เขาเรียกขวัญพิชชามาวันนี้ เพราะอยากให้เธอเห็นอาการของลูกชาย มันร้องคร่ำครวญแทบเป็นแทบตาย อยากให้เธอได้เจอหน้าลูกชายเขาสักครั้ง หวังว่ามันจะมีอาการดีขึ้น แต่เธอก็ไม่ยอม ขวัญพิชชาใจแข็งมากกว่าที่เขาคิดทางขวัญพิชชาตอนนี้เธอเพิ่งถึงโรงพยาบาล เธอได้รับข้อความจากฟาร์มว่าตอนนี้เขาอยู่ห้องไอซียู“คุณท่าน...”“เธอ”เมธัสและ
EP.53เรียวคิ้วสวยขมวดเข้าหากันเพราะเหมือนรู้สึกว่าเมธัสกำลังขอร้องเธอด้วยเรื่องอะไรบางอย่าง แต่ถ้าให้เดาแบบไม่ต้องเสียเวลา ก็คงไม่พ้นลูกชายเขาเป็นแน่และในขณะที่ฟังคนในสายพูดอยู่นั้น ขวัญพิชชาได้ยินเสียงร้องโหยหวนเหมือนกำลังทุกข์ทรมานคล้ายกับสัตว์ที่กำลังถูกฆ่า“นั่นเสียงอะไรคะ”[ ไม่มีอะไร เธอรีบมาเถอะ ฉันมีเรื่องด่วน ]เมธัสชิงตัดสายไป ยังไม่ทันที่ขวัญพิชชาจะตอบตกลง เขามัดมือชกเธอ หญิงสาวจึงไม่มีทางเลือก เมธัสบังคับเธอทางอ้อม“ว่ายังไงครับ มีอะไร” อาชวะถามอย่างใคร่รู้“คุณท่านให้เบลไปหาที่บ้านค่ะ”“แล้วคุณจะไป”“อยากจะเลี่ยงไม่ไปค่ะ แต่ท่านก็ชิงตัดสายไปเลย” นั่นเท่ากับเธอต้องไปภายในห้องนอนที่มืดสนิท มีเพียงแสงไฟเล็ดลอดมาจากทางใต้ประตูห้อง ชายหนุ่มร่างกำยำในสภาพท่อนบนเปลือยเปล่า เขานั่งอยู่ปลายเตียงในท่าเดิมนานนับวัน ถอดถอนหายใจแรงถี่ ๆ ราวกับคนวิตกกังวลกับอะไรบางอย่าง ดวงตาคมลุ่มลึกเหี้ยมเกรียมปรากฏใยบาง ๆ ของความเศร้า ชายหนุ่มนั่งกระสับกระส่าย ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว“แม่งเอ้ย” คำสบถหยาบถูกตะเบงออกจากลำคอ ปลดปล่อยอารมณ์ที่แสนจะอึดอัดและกดดัน มือหนาลูบหน้าตัวเองแรง ๆ พลางก้มมองที่