LOGINShare
Chapter 4
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56* Warning: *
Thirdperson's P.O.V
Kalalabas niya lang galing bathroom, kakatapos niya lang maligo. Sakto ring tumunog ang cellphone niya. Lumingon siya sa gawi nito habang pinapatuyo ng tuwalya ang buhok niya. Lumapit na siya rito ng hindi ito tumitigil sa pagtunog, sinagot niya ang tawag.
"What is it?" malamig niyang tanong.
"Hey! wala bang hello muna? or hi! kamusta na?" tugon sa kanya ng kabilang linya.
"Mas malamig ka pa sa klima dito, e." may himig na pagtatampo na saad nito.
Naimagine niya rin na nakanguso ito ngayon. She rolled her eyes.
"Tsk! Why are you calling me? Don't call me if you don't have any news to tell." sabi niya sa malamig pa ring tuno.
"Ito naman, oh. Masyado ka talagang ano! Di ba pwedeng namimiss lang kita?" saad nito.
Bumuntong hininga siya.
"Anyway, what is your plan? Do you have an idea how to get in there?" she asked seriously.
Marahan siyang tumungo sa vanity table niya, kinuha ang dart na nasa ibabaw nito saka niya pinaglaruan sa kamay niya.
"You know, its hard to get in there. Mga prestigious lang ang pinapapasok nila. At saka, sure ka na ba talaga? I understand you, but we do not know what's inside of that place." saad niya ng may pag-aalala.
Tahimik siyang nakikinig sa sinasabi nito. Ibinato niya ang dart ng hindi tinitingnan ang patatamaan niya. Humarap siya rito, napangiti siya. Ngiting nakakakilabot, ngiting hindi mo gustong makita mula sa kanya.
"I don't care. All I want is my target." seryoso at malamig niyang sabi.
Muli siyang kumuha ng dart, mabilis niya itong binatong muli sa dart board na may litrato sa gitna. Yung unang dart ay tumama sa noo ng taong nasa larawan, samantala ang pangalawa sa puso nito.
Narinig niya ang pagbuntong hininga ng kausap niya.
"Alright! I won't stop you. Update me if you are in there already." masiglang sabi nito.
Walang salita o paalam niyang pinutol ang linya. Muli niyang sinulyapan ang dart board, pagkatapos ay ipinatong niya ang kanyang dalawang kamay sa vanity table. Seryoso siyang humarap sa salamin nito, tumitig sa mukhang kaharap niya. Napakaganda ng mukhang nasa harap niya, mukhang tinatabunan niya ng iba't ibang make-up. Ang mga mata nitong kakulay ng kalangitan ngunit walang buhay at emosyon.
At mukhang nagpapa-alala sa taong hindi niya magawang kamuhian, kahit anong gawin nito sa kanya.
Bumuntong hininga siya, kumuha na siya ng masusuot. Kinuha niya ang black heels, black jeans, black tube na pinatungan niya ng black leather jacket. Matapos niyang magbihis, dumaan siya sa bintana saka tahimik na lumisan.
Sa gitna ng gabi ng katahimikan, tanging maririnig mo ay ang mga tunog na nagmumula sa mga insekto. Nakasandal siya sa isang puno habang may hinihintay na dumaan. Napalingon siya sa gawi ng kalsada dahil malayo pa lang ay rinig na rinig na niya ang mga hiyawan nito.
Umalis siya sa pagkakasandal, marahan na lumakad papuntang gitna ng kalsada.
Nagulat ang nagmamaneho ng kotse sa pagsulpot niya, hindi niya napansin ang babaeng naglalakad. Mabilis niyang natapakan ang preno ng sasakyan niya.
"Ano ba! Dahan-dahan naman." reklamo ng nasa back seat.
Mabilis siyang tumingin sa harapan, nakahinga siya ng hindi niya ito natamaan.
"HOY! ANO BA? MAGPAPAKAMATAY KA BA? UMALIS KA R'YAN SA GITNA NG KALSADA, H'WAG KANG HUMARANG." galit na bulyaw ng kasama niya na nasa passenger seat, lumabas pa siya para lang marinig nito ang sasabihin.
Ngunit hindi natinag ang babae, nanatili lang itong nakatayo.
"Ano ba yan? Sino ba yan? Nasagasaan ba?" inis na sabi ng lasing na kasama niyang nasa back seat din.
Kahit nakararamdam ng panginginig ng tuhod ang nasa driver seat ay pilit siyang lumabas to check the girl. Para kasi itong multong hindi gumagalaw, pinasadahan niya ang kasuotan nito. Nakahinga naman siya ng sa tingin niya ay normal na tao lamang siya.
"M-Miss? Are you alright?" tanong niya.
Napa-atras siya ng lumingon ito sa kanya, batid niyang madilim ang lugar na kinaroroonan nila pero tingkad na tingkad ang mga mata nitong kulay asul. Sobrang lamig ang tingin nito. Umihip ang hangin dahilan para magsitaasan ang balahibo niya. Mahihipnotize ka sa ganda nito.
"ANO BA? TATAYO NA LANG BA KAYO R'YAN?" natauhan siya sa sigaw ng kasama niya.
Nagulat siya at nanlaki ang mata ng makita niyang pinatay nito ang kasama niya. May nakatusok ng matalim na bagay sa noo nito.
"Noisy," saad ng babae.
Biglang tumili ang babaeng kasama niya, lumabas ito mula sa kotse. Takot na sumulyap ito sa babae sabay nagmamadaling tumakbo papalayo. Umalingawngaw ang tunog ng baril sa gawi ng tinakbuhan ng kasama niya.
Akala niya makakaligtas na ito. Marahan niyang nilingon ang babae, kita niya ang baril na hawak nito. Hindi siya makagalaw, pakiramdam niya nabato siya at napako sa kinatatayuan niya.
"You! Get out on the car, drag the dead girl over here." utos nito sa natitira niyang kasama na nasa loob pa ng kotse.
Kita niya ang pagbukas ng pinto ng sasakyan, nanginginig na bumaba ito. Putlang-putla na lumingon ito sa kanya, humihingi ng tulong. Napatalon ako sa gulat sa tunog ng baril ang muling umalingawngaw kasabay ng pagsigaw at pagdaing ng kasama niya. Binaril siya sa hita.
"Do it, or I'll slice your leg like a steak." malamig na pagbabanta ng babae.
Walang nagawa ang kasama niya, iika-ika itong tinungo ang kinaroroonan ng kasamang babaeng namatay. Napahawak siya sa bibig niya ng makita niyang hila-hila na ito ng kasama niya, may butas ito sa pagitan ng kanyang mga mata habang dilat na dilat pa ang mata.
"W-Who the h-hell are YOU?" nanginginig niyang tanong.
Kita niyang pinasok ng kasamahan niya ang bangkay sa kotse.
"What the fuck did we do to you?" gigil na gigil niyang sabi.
Naiinis siya sa kanyang sarili dahil wala siyang magawa. Nakatayo lang siya habang pinapanood ang pagkamatay ng mga kasama niya.
Lumingon muli sa kanya ang babae na may ngiti sa labi, ngiting nagpa-atras sa kanya. Ngiting nagpagunaw ng lakas ng loob na mayroon siya.
"Your group violated my rule." simpleng saad lang na sagot nito sa kanya.
"Rule? What rule? We haven't seen nor meet you." takang tanong niya.
Ngumisi ang babae, pinaikot-ikot niya ang baril na hawak nito.
"Easy boy, get in the car together with your friends. You only have 3 seconds to do that. Don't waste it." mapaglarong saad nito sa kanya.
Nagsimula na siyang magbilang, dagli siyang kumilos. Pumasok sa kotse saka nanginginig na pina-andar ang kotse.
Nakangiti niyang sinundan ng tingin ang sasakyan, ang ngiti ay napalitan ng halakhak sabay iling.
"What a stupid!" saad ko.
Inangat niya ang kanyang kamay na may hawak ng baril, kinablit niya ang trigger nito. Pagkatapos ay narinig niya ang malakas na pagsalpok ng sasakyan.
"I don't give a chance." malamig na bulong nito sa hangin.
Tumalikod na siya at lumakad papaalis. Ngunit, hindi niya alam may pares ng mga mata ang mataimtim na nakamasid sa kanya. Saksi sa lahat ng pangyayari.
Related chapters
Touch and Die Chapter 5
Rhexyl's P.O.VMaagang akong bumangon sa higaan, pumasok sa bathroom at bangag na napatitig sa salamin. Nitong mga nakaraang araw na lumipas ay lagi akong umaalis ng maaga sa bahay, to avoid my parents.Bumuntong-hininga ako, isang panibagong at nakakabagot na araw na naman.Agad naman akong nakapag-ayos ng sarili, when everything is done. Binuksan ko ang pinto, sumilip muna bago tuluyang lumabas. Marahan akong bumaba ng hagdan, nag-iingat na huwag makagawa ng ingay para di magising ang demonyo este si mom.Bukas na ang ilaw pagdating ko sa baba, tip toe akong lumakad papalabas pero nahinto ako sa gitna ng may marinig ako. Napalingon ako sa bukas na TV."May natagpuang patay dito sa palikong daan. Ayon sa imbestigasyon, nawalan ng preno ang sasakyan dahilan para ito'y malakas na sumalpok sa malaking puno." saad ng reporterPinakita nito ang nasa
Touch and Die Chapter 6
"Ayaw mo? Okay, madali naman akong kausap. Dar!" sambit ni feeling reyna.Nakangiting asong kumilos 'yong tinawag na Dar. Hahampasin na sana siya pero agad ng dinilaan ni girl ang sapatos ni feeling reyna.Napangiwi naman ako. Uto- uto! Ngumisi naman siya sa ginawa ng babae. Tuwang-tuwa siya sa ginagawang paglinis ng sapatos niyang halatang dinumihan, gamit ang dila ni ate girl nilinis niya ang mga ito.Tumingin si feeling reyna sa isa sa kasama niyang lalaki. Tumango na may pinahihiwatig. Nanlaki ang mata ko sa sunod na ginawa nito. Binaril nito ang babae sa ulo. Kumalat ang dugo nito sa sahig.Sa gulat ko, nakalikha ako ng ingay na ikinalingon nila. Sh*t! Tumalikod na ako at kumaripas ng takbo. Dali-dali akong umakyat ng hagdan. Lalo ko pang binilisan ang pagtakbo, narinig ko ang mga hakbang nilang papalapit sa'kin. Putcha! Hinahabol pa ako.Malalaking hakbang ang ginawa
Touch and Die Chapter 7
Mrs. Villaruel P.O.V After calming my students about false alarm, I did talk to Ms. Rhexyl Salvez. I was indeed harsh to her, but what she did is unforgivable.I never saw here wearing school uniform, always late. Maraming professor ang nagrereklamo sa kanya, ayaw nila itong tanggapin dahil lagi lamang siyang tulog sa klase. Maging ang exams and quizzes niya ay mga bagsak lahat.Pinagbigyan ko na siya 'nung una pa lang. Pero ngayon, hindi na pwede. Napabuntong hininga na lang ako. Being dean is really a stressful.Napa-angat ako ng tingin para tingnan kung sino ang pumasok ng hindi kumakatok."Hey! Friend, miss me?" she asked."Rhena?" gulat kong sabi."What's with your face? Para kang nakakita ng multo, and look at your face. You look awful, an
Touch and Die Chapter 8
Rhexyl's P.O.VMarahan kong iminulat ang mga mata ko. Bumaling ako sa bandang kanan ko. Muli akong napapikit dahil nabigla ang paningin ko sa sikat ng araw. Itinaas ko ang kanang kamay ko para matakpan ang liwanag.Nang maka-adjust ang paningin ko, inilibot mo ang paningin ko sa lugar kung nasaan ako.Nasa sariling kwarto na ako? Paano ako napunta dito?Bumangon ako, napadaing ako. Pakiramdam ko parang may nakapatong na sampung hallowblocks sa batok sa bigat at sakit. Marahan kong itinabingi ang leeg ko, kanan at kaliwa.Marahan kong hinaplos ang leeg ko. Naalala ko kung bakit masasakit ang katawan ko.Tsk! Kahit anong iwas ko talaga, lumalapit pa rin sila.Tumayo ako at umalis ng kama. Pinatunog ko ang katawan ko, at na
Touch and Die Chapter 9
Thirdperson's P.O.VSabay na lumisan ang sampung sasakyan, ang susundo sa mga bagong mag-aaral. Kanya-kanya silang lugar na pupuntahan.Pagkatapos nilang masundo ang kanilang susunduin ay muli silang nagtagpo-tagpo, at sabay-sabay nilang tinungo ang kanilang paroroonan.Hindi nakikita ng mga nasa loob ng sasakyan ang kanilang dinaraanan kaya naman mas pinili nilang libangin ang kanilang mga sarili.Maraming oras ang kanilang gugugulin, marating lang ang University of Der Mord. Ito ay isang marangyang paaralan at napakakilalang unibersidad. Ang paaralang hinahangaan ng lahat ngunit iilan lamang ang pinapalad, at pinahihintulutan na makapasok. Mapapatalon ka sa tuwa kapag sinewerte kang makapasok.Anim na oras ang lumipas bago nila narating ang malaking tarangkahan ng University. Ito ay mataas at malaki. Kulay itim, tingkad na tingkad ang tatlong letrang nakaukit dito. Nakal
Touch and Die Chapter 10
Rhexyl P.O.VHuminto ang glass elevator, bumukas ang pinto. Pagkalabas ni Ms. French ay sumunod naman sila. Huli akong lumabas pero nahagip ng mata ko ang number ng floor na hinintuan ng elevator.16th floorAng taas pala ng paaralang ito. 16th floor mga ateng. Minutes past, may binuksan ng pinto si Ms. French. Office na yata ito ni Dean."Mr. Dean, the newbies are here." rinig kong sabi ni Ms. French.Pumasok ang mga nasa unahan ko kaya sumunod na rin ako. Tumigil kami sa tapat ng table ni Dean. Lihim akong napasimangot, gurang na si Dean."Hello, fellows." ngiti niyang bati sa'min."Hi, Mr. Dean. We are glad to be here in your university." sambit nilang lahat na may ngiti sa labi.Nakangiwi ko silang tiningnan. Kailan pa sila nagpractice ng sabayang pagbigkas? Hindi ako na-infor
Touch and Die Chapter 11
Bumaba na agad ako ng hagdan. Pagkarating ko ng 15th floor. Habang hinahanap ko ang section ko. Napansin kong parang may napapalingon sa gawi ko. Salamin ang bawat classroom pero hindi ko nakikita ang nasa loob, mukhang tinted glass siya.I feel a little bit goosebumps because of too much silent, tanging mga hakbang ko lang ang naririnig ko."Scary," I whispered.Dali-dali kong tinungo ang magiging classroom ko. Putchaa! Bakit kasi dito pa sa top floor ako napunta. Parang nakakatakot ang aura ng floor na ito. Ang bigat sa pakiramdam, floor pa nga lang ito pa'nu pa kaya ang mga tao dito.Huminto ako sa tapat ng pinto. Itinago ko na ang map at muling binasa ang papel ko."Top Section: Premier." basa ko sa papel.Ito na yata ang hinahanap kong section? Red ang kulay ng word na Primier. Napansin ko lang, bakit hindi nawawala ang kulay pula sa
Touch and Die Chapter 12
Inalis ko na ang hologram, tapos na ako sa pag-exam. Sumandal na lang ako sa upuan. Bawal pang lumabas hangga't hindi pa tapos mag-exam lahat."Watchhhhh out!" sigaw ni Yhoquin.Nagulat ako sa malakas niyang sigaw. Muntik pa akong mahulog sa kinauupuan ko. Napasunod ang tingin ko kay Yhoquin ng nagmamadali siyang lumapit sa babae."Hala, ayos ka lang?" tanong ni Yhoquin sa babae.Hindi umimik 'yung babae. Siya 'yung pinag-uusapan kanina nina Acer.Hinawakan niya ang pisngi niyang may sugat. Kinapakapa niya rin ang bulsa ng maong niyang pantalon. Napabaling ako kay Fhinn ng tumayo siya at lumapit kay girl. Inabutan niya ito ng panyo.Tumaas ang kilay ko. Kanina kung makapaglait, wagas.Tiningnan ko ng maigi ang babae. Kung titingnan hindi siya belong sa'min. Sa klase ng pananamit niya para siyang tambay
Latest chapter
Touch and Die EPILOGUE
~~~~ AFTER 6 MONTHS ~~~~Marahan kong inilapag ang bouquet of flowers sa puntod niya. Kay tagal rin mula ng dumalaw ako sa kanya."Hi daddy Leo, its been a while since I visit you. Sorry, marami lang kasing nangyari. Ngayon lang ako nagkaroon ng panahon to visit you. Hindi ka naman magtatampo hindi ba?" nakangiti kong ani."But I know you don't, you love me so much kaya hindi mo iyon magagawa." I added.Naalala ko ang memories namin together. He maybe not my real father but for me he is. Kahit kailan hindi ko siya ipagpapalit. Sa kanya ko naramdaman ang pagmamahal ng isang ama."Aljea," Napalingon ako kay Sylvester.And yes, I'm alive.Buhay ako, hindi ko kayang iwan ang taong nag-iisang nagmamahal sa'kin.~~~~
Touch and Die Chapter 132
Helaria P.o.vHindi ko napansin na sarado na pala at tuluyang nailibing na si Rhexyl.Rhexyl might be cold pero sweet at mapagmahal siya inside.Believe me kapag nakilala mo na siya, at napamahal na siya sa'yo. He will treat you like her family.Nagtataka siguro kayo if who I am.I am Helaria, the girl they talk about na patay na. I am Breeze girlfriend na hindi ko alam if ako pa rin.And I'm step sister of Crelly na ako talaga ang tunay na anak ng mga inakalang magulang ni Crelly.Maliit pa lang ako ay sadyang lapitin na talaga ako ng disgrasya.Then, I met Rhexyl. She save me from my kidnapper.Same age lang kami pero namangha na ako sa kanya sa oras na iyon dahil sa murang edad she knows how to fight. Pinatay niya ng walang hirap ang mga kidnapper ko.She is very snob and cold. Akala ko hindi ko na muli siya maki
Touch and Die Chapter 131
Rhexyl's P.O.VMarahan kong iminulat ang aking tingin. Bumungad sa'kin ang kulay asul na kalangitan. Naririnig ko ang mga huni ng ibon. Nakikita ko ang nagliliparang paru-paro at tutubi.Napabangon ako, bumungad sa'kin ang malawak na lugar na napupuno ng mga bulaklak. Nasa gitna ako nito.Kunot-noo akong tumayo.Where I am? Why I am here? Nagsimula akong maglakad. Hindi ko alam kung nasaan ako eksaktong naroroon. But I feel so light, walang nararamdaman na iba.Pakiramdam ko, I am content and happy.Tinuloy ko ang paglalakad. Habang naglalakad ako ay nawiwili akong tumitingin sa paligid ko. And ganda at ang sariwa ng hangin.I wanna stay here, forever.Dito na lang ako.Ito ang tipo ng lugar na gusto ko. Tahimik with good ambiance. Hindi ko aka
Touch and Die Chapter 130
Rhena's P.O.V Walang paglayan ang sakit na nararamdaman ko. Pakiramdam ko bilyon-bilyong karayom ang nakatusok sa'king dibdib.Walang tigil ang pagtulo ng aking mga luha. Hindi ko na alam kung ilang oras na akong umiiyak.Isa-isa kong tiningnan ang album. Lahat ng larawan ni Rhexyl ay nandito. Mula sa nasa loob siya ng incubator, noong isang taon siya, dalawa hanggang umabot ng walong taon.Ngunit lumilipas ang taon napansin kong unti-unting umiiba ang kulay niya.Naramdaman ko ang sakit ng unti-unti na niyang tinatago ang itsura niya.Nakita ko ang aking larawan sa loob ng kahon. Marahan ko itong kinuha. Pagtingin ko sa likuran mayroong nakasulat.~~~Grandma said, she's my mother. I can't deny it cause we are look a like. But I know she hated me. She doesn't love me. She don't want me. And since she doesn't want me, I don't
Touch and Die Chapter 129
Lahat ng ginawa ko sa kanya ay bumalik lahat sa'kin. Lahat ng sakit, pahirap, pang-aalipusta ay naalala ko lahat.Nanginig ang buo kong pangangatawan. Nanghina at hindi ako makapaniwala.Hindi ito totoo. I am just dreaming.Marahan akong napabaling sa dalawang brown envelope na nasa ibabaw ng kama. Nanghihinang pumunta ako ng kama saka inabot ito.Nanginginig na binuksan ko ang isa sa mga ito.99.9% positive Nakalagay sa DNA results na Ang biological father ni Rhexyl ay si Franco, ang asawa ko.Kahit sobrang nanginginig ang kamay ko ay pilit ko pa ring binuksan ang isa.Malakas na humagulgol ako, nailagay ko sa bibig ko ang aking kamay.Same results as my husband. Nanghihina akong napaupo sa sahig."I-It c-can't be." nanghihina kong ani.Nanlalabo ang aking panin
Touch and Die Chapter 128
Dapat ko bang sabihin sa kanya? Muli akong humugot ng hininga."She's in critical condition. Ang lason na nilagay niya sa dagger ay mabilis na kumalat sa katawan niya. Sylvester's trying to revive her. Rhexyl is determined to give your wish." ani ko.Hindi ko alam kung saan siyang lugar dinala ng apo ko. Binibigyan niya lang kami ng update about Rhexyl's condition.I know my son won't give up on her. Sylvester's love Rhexyl so much. He will do everything for her."And this, pinabibigay sa'kin ito ni Rhexyl, it's for you." Inilapag ko ang puting sobre sa kanya.Ngumiti ako sa kanya."Hindi na rin ako magtatagal pa. I have to go." ani ko saka marahang tumayo.Tahimik kong nilisan ang Restaurant. I'm hoping na sana makahanap pa ng reason si Rhexyl para muling mabuhay at manatili sa tabi ng apo ko.
Touch and Die Chapter 127
Adelle's P.O.VNandito ako ngayon sa isang Korean Restaurant waiting for Rhena's arrival. Today, I decided to give something to her from Jorgia.Pagkatapos ng nangyari kagabi ay tila bumalik ang lahat sa normal. Wala talagang natirang Heackler Clan. Burado lahat, nilinis ng batang 'yun lahat.Wala ring nakalabas o salita mula sa mga natirang bisita. Natatawa pa nga ako dahil ilan sa Connel clan ay pinuri si Rhexyl dahil daw sa magandang show na binigay sa kanila.They said, Sylvester's girlfriend is indeed amazing and stunning. 'Kay husay raw pumili ni Sylvester. Naiiling na lamang ako sa tuwing naaalala ko iyon.Pero ang ikinabahala ko ay ang ginawa ni Rhexyl. She's willing to do her mother long time wish.--- Flashback --- Nakatanggap ako ng text na magkikita kita kami dito sa
Touch and Die Chapter 126
Ang tanga ko. Hinayaan kong mawala sa'kin ang anak ko. Ako ang may kasalanan kung bakit kinamumuhian niya ako ngayon.At ang masakit, isa ako sa mga taong nais siyang paslangin. Sumang-ayon ako sa kagustuhan ni Rhena na maisilang siya ng maaga upang mawala ito at para na rin sa tradition na mayr'on ang aming pamilya.Ang alam ng angkan namin ay anak ko ang bata kaya lahat ay nais mawala ang bata.Hindi ako tumutol dahil ang alam ko ay hindi ko siya anak. Kung alam ko lang, kung nalaman ko lang ng maaga. Sana --- sana nagawa kong pigilan ang asawa ko. Sana nagawa ko siyang mailigtas. Sana naprotektahan ko siya.Sana naging ama ako sa kanya. Sana naparanas ko sa kanya ang pagmamahal ko. Sana katulad ni Franklin ay nagabayan at naalalayan ko siya."I hate you! I hate you! You killed my dad! I won't forgive you! You killed my dad." She hated me. At hindi ako ang itin
Touch and Die Chapter 125
Franco's P.O.VPagkauwi namin dumeritso agad ako sa mini bar ko dito sa mansion. Agad akong kumuha ng wine at mabilis na nilagok ng isahan.I am mad to myself. Wala akong nagawa para kay mom. Hindi ko inakala na ga'nun pala si mom namatay. At sa kamay pa ng taong pinagkakatiwalaan ni dad.Renzo and dad are both friends. Dad trusted Renzo so much. He never doubt that guy kahit alam kong mayr'on mali sa lalaking iyon. I don't trust that guy, naiinis ako sa tuwing nakikita ko siya at lalo na kapag tumitingin siya kay mom. But dad doesn't notice it.I tried to tell it to my dad but he denied it and he doesn't believe it. When mom died, Renzo's always there for my dad. He help him to recover but I didn't know that he was the reason why mom died.Inis kong hinampas ng malakas ang table. Malakas ko ring ibinato ang hawak kong bote ng wine. Naglikha ito ng ingay.
