LOGINShare
KABANATA 29
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 30
DAMIEN'S P.O.VAfter confirming my desire to act as the defense attorney for the case of Mary Jane Ducutin, I was already determined to waste no time.Kinabukasan lang din matapos ng public announcement sa paghawak ko ng nasabing kaso ay napagdesisyunan ko na agad na pumunta na sa bansang kinaroroonan ng babae. Wala na akong balak patagalin pa ang lahat. I have to take every matter in my very own hands. Dahil kung hindi, hindi lang ang buhay ng OFW na iyon ang mawawala, hindi lang din ang reputasyon ko ang masisira, kundi mawawalan din ako ng pag asa na makasama si Celestine.So, basically, yeah. Ginagawa ko nga ang bagay na ito not purely because I want to help others. It is not solely for putting good deeds to action. Ginagawa ko ang lahat ng ito pangunahin na para kay Celestine."Ahm, maiba ako. Are you... planning to go out for lunch? Gusto mo, sabay na tayo?" anang lalaki.Dali dali kong tiningnan si Tine, naghihintay sa sagot niya.I'm certain, she'll say 'no' to that man. I jus
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 31
DAMIEN'S P.O.V Hey, it's me again. Later that night, I prepared early on purpose. Maaga ko ring tinawagan si Rico para ipaalam sa kanya na mas mapapaaga ang pagpunta namin sa bahay ng amo ni Mary Jane Ducutin. Mabilis lang naman siyang sumang ayon. And just as that, we are now on our way towards the foreigner's house. Well, not technically 'foreigner' anyway. Dahil sa lagay ngayon, kami ang lumabas na foreigner. Why is that? Dahil kami ang dayo sa bansang ito kung saan originally naroon na ang mag asawa. "Kapag naisara mo ang kaso na ito at naipanalo mo, paniguradong hahanga ang buong mundo sa iyo. Lalung lalo na si Attorney Chavez." nakangising saad ni Rico. We're just sitting beside each other. Ako ang nasa driver's seat at siya naman sa shotgun seat. "I don't care about anything. And as far as I remember, I never said that I need or even want your opinion.” agad siyang natahimik at napayuko pa. Marahil ay napahiya. "Anyway, malayo pa ba tayo sa bahay ng mag asawa?” tanong ko
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 32
DAMIEN'S P.O.V Just as I had expected. Hindi man lang kami natagalan ng sampung minuto sa pakikipag usap sa mag asawang Jawong. Everything was arranged and already fine as I had expected things to turn out. "Grabe! Hindi pa rin ako makapaniwala hanggang ngayon na naayos mo ang gusot na iyon ng ganoon lang kadali! But really, how to be you, Prosecutor Nivera?!" patawang bulalas ni Rico habang nasa daan kami pauwi. I just smirked. "You got to go in a very long way still, Rico. Bago mo maabot ang uri ko." saad ko sa may pagmamayabang na tinig. Napailing na lang siya. "Ibang klase ka talaga!" He kept praising me until we reached the place where we stayed. Hindi ko na lang pinansin iyon. My mind is busy thinking about other things, anyway. This case is already a sure win-win. At siguradong panalo na rin ako kay Celestine. I mean, sa deal na sinabi niya in order for me to be with her? Yeah. I know, nasa mga kamay ko na ang napipinto naming pagkakalapit ulit. "Grabe. Ang galing mo t
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 33
CELESTINE'S P.O.V "What the fck did just happen?! What the fck?!" Iyon ang naging reaksyon ni Charie matapos naming masaksihan live on international T.V. ang mga nangyari ngayun-ngayon lang. Hindi ko naman siya masisisi. Maging ako nga ay napatulala dahil sa bilis ng pangyayari. I was shocked. Everything that happened is not even explainable. "Mr. and Mrs. Jawong, how are you feeling? Are you still continuing the charges pressed on your ex-helper, Ms. Mary Jane Ducutin?" "Did you already meet Ms. Ducutin's new representative lawyer? What became the topic of your thought?" "Is the death sentence still on—" "No! Enough of the questions, please! We've already talked with Mary Jane's lawyer. The charges pressed are now off. That's all we can tell you." Iyon ang tagpo kanina sa live report na coverage ng gagawin sanang last trial sa kaso ni Mary Jane. Nakatakda pa lang sanang magsimula ang hearing isang oras pagkatapos ng naging interview na iyon sa mag asawa. Pero sa sinabi ng mga
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 34
CELESTINE'S P.O.V "CJ... 'Di mo sure!" Iyon na lang ang paasik na nasambit ko nang papasok pa lang kami sa venue na pagdarausan ng birthday ng anak ni Attorney Toledo. "What... Ano? 'Di ko sure ang alin?" tanong naman ni CJ na halatang wala ngang ideya sa kung ano'ng sinasabi ko. "Iyong sinabi mo kagabi! Na sure ka na matagal pa babalik dito si Damien. Nagkamali ka, CJ! Maling mali!" mariing asik ko ulit. "Ano'ng...? Bakit?" Kasunod ng tanong niyang iyon ay naglibot na rin ang mga mata niya sa paligid. And only after a few seconds, she gasped. "OMG... Bakit ang bilis lang niyang nakabalik?" pabulong na tanong ni Charie. Mukhang nakita na rin nito ang lalaking tinutukoy ko. Hindi pa nabibigyan ng sagot ang mga katanungan namin ay mukhang madadagdagan na naman iyon. It was when Atty. Toledo came near Prosecutor Nivera. They reached each other's hands for a shake. Nagyakapan pa ang mga ito na animo'y close na close at may patapik pa sa balikat ng mga ito. Damien then handed Atty.
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 35
CELESTINE'S P.O.V I waited for a few seconds before initiating the talk with Damien. Nakahanap naman kami agad ng pwesto sa isang tila garden na bahagi ng venue. Tahimik doon at walang ibang tao maliban sa amin. Relaxing din ang vibe roon, iyon nga lang ay kasama ko ang literal na bad vibe. "Anyway, hindi ko na patatagalin ito. May gusto lang akong malaman. Actually, hindi naman ako dahil napag utusan lang din ako na tanungin ka." panimula ko. Agad naman siyang tumingin sa akin. "Ganoon na ba talaga ako kasikat at pati ikaw ay nauutusan lang na magtanong ng kung anu ano sa akin?" tila natatawa niyang saad. Iyon pa lang ang sinasabi niya, at nagsisimula pa lang ang usapan namin ay napipikon na ako agad sa kanya. "Don't flatter yourself too much. Baka masyadong maging masakit ang pagbagsak mo niyan." makahulugang saad ko, sabay ngiti. And, oh! Don't give me that initial reaction! The smile I gave him was nothing but an evil smile. Not a genuine one! Hindi niya naman kasi deserve.
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 36
CELESTINE'S P.O.V Gaya ng napagkasunduan ay magkasama nga kaming maglu lunch ngayon ni Damien. Kitang kita naman sa mukha niya ang kasiyahan dahil mula kanina ay pansin ko na na tila hindi na nabura ang pagkakangiti niya. Ilang minuto pa bago ang lunch time kaya naman may pagkakataon pa ako para ayusin ang mga gamit ko bago kami umalis. "Saan mo gustong kumain? Do you have... any cravings in your mind?" rinig kong tanong niya mula sa kabilang mesa. Sinulyapan ko lang siya ng panandalian. Sabay sabing, "Just bring me to wherever you want. Hindi rin naman ako magtatagal dahil may kailangan pa akong i-meet." Pagkatapos noon ay ibinalik ko na ang atensyon ko sa pag aayos ng mga gamit ko. Hindi na rin naman siya nagsalita, which made me feel at ease, somehow. Dumaan pa ang ilang minuto at namalayan ko na lang ang sarili ko na naglalakad na sa hallway kasama si Damien. Wala pa ring nagtatangka sa amin na magsalita nang mga oras na iyon. Everything between is silent. Not until we rea
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 37
CELESTINE'S P.O.V "Dare." Iyon na ang naging tugon ko sa hamon ni Damien. I know that what I entered seems to go wrong but... bahala na! Pinasok ko na, eh. Much better na panindigan ko na lang ito. "Alright. May mga itatanong lang ako at gusto ko lang na maging honest ka sa akin. Completely." saad niya na agad ko namang ikinakunot ng noo. "May itatanong ka and you want me to be honest but you called it a dare? Hindi ba dapat ay 'truth'—" "Sshhh!" saway niya sa akin. So, I stayed silent. "Just follow to what I said. Ready ka na ba?" tanong niya ulit. Tumango na lang ako. As if naman kasi na may magawa pa ako sa trippings ng lokong ito, 'di ba? Siguraduhin niya lang talaga na hindi ako mabubwisit na naman dahil kung hindi... "Just be nicer to him. Kahit ngayong araw lang. Let's just see kung may magbabago. Kung meron man, you judge kung gugustuhin mo ang pagbabago na iyon. But if not, sige lang. Hahayaan ka na naming makipag warla diyan kay Prosecutor. Ano?" Iyan mismo ang gag
Latest chapter
Touch Me Not, Mr. Prosecutor EPILOGO
15 years later... "Grabe naman po pala iyong nangyari kila Mama at Papa. I still hope na sana, nawala lang sila. That they eventually survived the fall. 'Tapos may nakakita sa kanila at kumupkop. Then they'll come back for me. For us." Iyon na lang ang nasabi ni Chlyd Dale Nivera. Siya ang anak na naiwan nina Damien at Celestine. And after that accident, he was left with no one aside from her aunt, Jela; sa best friend ng mama niya na si CJ, sa best friend din ng ama niya na si Jeremiah, which eventually ended up as couple; at ni Tita Carmen na hanggang ngayon ay malakas na malakas pa rin kasama ang anak nitong si Jonas. Nasa sementeryo sila nang mga oras na iyon. They are celebrating both the fifteenth second wedding anniversary of the two and sadly, their fifteenth death anniversary. "Pero wala man sila sa tabi mo, lagi mo sanang aalalahanin kung gaano ka kamahal ng mama at papa mo. You are their first and last born. Wala kang kahati sa pagmamahal nila, Dale. They loved you with
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 68
After 3 months... CELESTINE'S P.O.V Tatlong buwan na ang lumipas at hanggang ngayon ay halos hindi pa rin nagsi sink in sa akin ang lahat. Parang kailan lang, eighteen years old ako nang ikasal kay Damien. But then, we broke up--- no, I left. Iniwan ko siya nang dahil lang sa misunderstandings at pagkasobrang assuming ko. I assumed so much in the wrong way that I left him. Then I became a lawyer. Yeah, that pain from our pars played a vital role in giving me so much strength. I became well known and popular. Hanggang sa nadapa ako. And I met him again. Several things happened. Sobrang bilis na namalayan ko na lang na nahuhulog na ako sa kanya ulit. Then I learned I was pregnant. Damien pretended to be Elijah. He took care of me. Then eventually ay umamin din nang matapos akong manganak. We got married again just yesterday, and now we're up to his second condition--- ang umapila ulit sa korte para mabuksan ulit ang kaso ni Madel. And that's where we'll be resuming the story! Ng
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 67
DAMIEN'S P.O.V I really don't have any idea whether what I was about to do is right. Or... not? Pero base sa mga naging usapan namin ni Celestine sa marami nang pagkakataon ay mukhang tama naman ang magiging desisyon ko. "What if... What if your husband comes back into your life again? Are you... willing to accept him?" Hindi ko alam kung bakit ko nasabi ang mga iyon. Bigla ko na lang iyong sinabi nang hindi na pinag iisipan. A part of me is thankful because finally, I was able to utter those words. But a part of me is also worried and regretful. Lalo na nang makita ko na tila natigilan si Celestine malamang ay dahil sa tanong ko na iyon. "I will be more than willing. Iyon ay kung... babalik pa talaga siya." Ako naman ang natigilan. Fck. Totoo ba lahat ng iyon na narinig ko? Hindi ba ako nagkamali lang ng dinig? Damn! Sa narinig kong sagot sa kanya ay nabuhayan ako ng loob. Doon ko na rin naisip na samantalahin ang pagkakataon na tanungin siya. And maybe, it is really high ti
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 66
CELESTINE'S P.O.V It was already midnight when I felt something disturbing my stomach. Buong akala ko noong una ay gutom lang iyon. You know, the weird and usual pregnancy cravings. Kahit hirap na ay bumangon pa rin ako. I was planning to call Elijah so that I could be assisted with everything I have to do. But just as I was able to stood up, I froze. My water suddenly broke! Napasigaw na ako bunga ng gulat at pag alala. I even cried when I felt my baby getting quirky inside my tummy. I called for Elijah's name. "E-Elijah! C-Come here, p-please! M-Manganganak na yata a-ako... ah!" malakas na sigaw ko. It didn't last long and the door swung open. Then I saw him, Elijah, standing behind. Dali dali siyang lumapit sa akin at binuhat niya ako agad. Wala nang tanong tanong pa. "Come on! Relax! We'll be rushing to the hospital, okay?" anito. Sa kabila ng sakit ay tumango pa rin ako bilang sagot. He rushed downstairs carrying me. Then to the garage. Maingat niya akong inilapag sa
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 65
Damien'S P. O. VI couldn't be mistaken. Alam ko at sigurado ako na si Celestine nga ang nakita ko kani-kanina lang.Pero paano? Magkaibang-magkaiba sila ng babaeng iyon. Sa pisikal na anyo pa lang ay ang laki na ng pagkakasalungat nila.All that Celestine has is natural beauty. Kumpara sa babaeng iyon na bagama't manipis ay may bahid pa rin naman ng makeup ang mukha. Even the way they dress is just… different. Isa pa, alam kong hindi kayang mabuhay ni Celestine na wala ang malaki niyang salamin sa mga mata. Unlike that woman I just bumped into earlier.I admit, that woman is gorgeous, yes. But I must admit, too, that I like Celestine's natural style that her.Kaya kahit gaano pa kalakas at ulit-ulit na sabihin sa akin ng utak ko na baka si Celestine nga ang nakita ko kanina, isinisigaw naman ng isa pang bahagi niyon na imposible talagang mangyari iyon.Idagdag pa kasi ang paraan ng pagsasalita ng babaeng iyon kanina na kahit nakakatawa ang accent nito ay hindi naman ganoon ang panana
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 64
CELESTINE'S P. O. VNang halos dalawang oras na ang lumipas mula nang mag ikot-ikot ako dito sa park ay napagdesisyunan ko nang umuwi na lang.Ang boring din naman kasi kung mag-isa lang akong gagala-gala dito. Baka magmukha lang akong tanga at mapagtawanan pa ako.Kung sa Pinas ay sanay akong lumalakad mag-isa, dito ay hindi. Siguro, dahil nasanay ako na unang paglilibot ko pa lang dito ay kasama ko na sina CJ at Jeremiah— pero teka lang…Speaking of CJ and Jeremiah… sila ba ang dalawang iyon?!Napasinghap ako nang aksidente akong mapalingon sa pila ng bilihan ng ticket para sa mga gustong sumakay sa ferris-wheel. May dalawang tao kasi doon na magkasama, at kamukhang-kamukha talaga nina CJ at Jeremiah!Lalapitan ko sana sila para kumpirmahin kung sila nga ba ang mga kaibigan ko o kamukha lang, pero nagbago rin agad ang isip ko. Sa halip kasi na lapitan nga sila ay may naisip akong mas magandang ideya.Napangisi ako sa sarili ko dahil na rin sa mga pumapasok sa isip ko.Dahan-dahan ak
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 63
Damien'S P. O. VFuck? Tama ba ang pagkakarinig ko sa mga sinabi ng lokong kakambal ko na ito? He is getting married?!Hindi ko naiwasan na mapamura dahil doon."It's not the perfect time to joke, dude. I istorbo mo ba ako para lang pag-trip-an? Oh, come on!” hindi pa rin makapaniwala na saad ko.Hindi siya kumibo at nanatili lang na walang imik."I wish so, too, that I was just joking. Kung pwede lang maging biro ang bagay na iyon, sana nga ay ganoon na lang iyon.” mayamaya ay seryoso niyang saad.And right now, I must say that all I am seeing in his face is sadness. And uncertainty."Ano ba kasing nangyari? And why aren't you not happy that you're going to be married? I'm sure, matagal mo nang pinapangarap na lumagay sa tahimik. Tama ba ako?” sabi ko ulit."Yeah. Kahit noong mga bata pa lang tayo, alam kong alam mo na na isa talaga sa mga pangarap ko pagtanda ang makasal at magkaroon ng sarili kong maayos na pamilya. But that isn't the case here, Damien. I dreamt of being married, y
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 62
Jeremiah'S P. O. VAfter having a conversation with her, I immediately drive home to fetch CJ.Finally, umayon na sa akin ang pagkakataon.Hindi man planado at napaghandaan, at least, nangyari pa rin. And right now, I couldn't contain my happiness as I imagine what possible things can I do with her.Matagal- tagal ko na ring inaasam- asam na mangyari ito. And now, it is happening!Nang mapansin kong malapit na ako sa bahay ay inihinto ko na agad ang sasakyan ko. May kailangan lang akong ayusin.Tumapat ako sa salamin ng sasakyan ko para makita ang kabuuang ayos ng mukha ko. Baka kasi mamaya ay magulo pala ang buhok ko, o di kaya'y may malaking muta sa mga mata ko. Baka may bangas pa ako, at kung anu- ano pa. I want to make sure that I will look presentable to her, of course. I mean, oo nga at halos araw- araw naman na kaming nagkakausap at nakatira pa nga kami sa iisang bubong. But this time is different.I'll be having a sort of date with her. And that makes today extra different fro
Touch Me Not, Mr. Prosecutor KABANATA 61
TYLER'S P.O.VI couldn't contain my annoyance. Sa gitna kasi ng meeting ko ay bigla na lang tumawag si Georgina para lang sabihin na kailangan ko silang ilibre dahil may kailangan din daw kaming i- celebrate.I want to shout at her on the phone, but I didn't want it that much so. Dahil sa totoo ay gusto ko rin naman silang makita. Lalo na siya.Sinabi ko na lang na maghintay sila ng kahit isang oras dahil may kailangan pa akong tapusin. Buti na lang din at mahaba ang pasensiya ng kliyente ko na kausap ko ngayon. Dahil kung hindi ay mawawalan pa ako ng kliyente dahil lang sa pagtawag at pagpapalibre na iyon nina Georgina. Tss.Kaya pagkatapos na pagkatapos ng meeting ko ay agad ko nang tinawagan ang babaeng iyon. Nakalimutan ko kasing itanong kung saan ko sila susunduin.Bukod pala sa panlilibre ko ay may iba pa akong pakay kaya mabilis akong pumayag sa gusto nilang dalawa. At iyon ay ang sermunan si Celestine.Yeah, I will be scolding her so badly! Kung bakit hindi na naman niya sinip
