Harvick’s POV“Manang, tatlong kilong mangga. Tulad po ng dati,” bili ko sa tindera. Nakilala na niya ako dahil araw-araw ba naman ako rito para bilhan ng mangga si Rosie. Ewan ko ba sa babaeng ‘yon kung bakit ang takaw niya sa mangga. Hindi ba siya sumasakit sa tiyan niya o nagbabawas? Takaw niya sa mangga! Ang asim-asim pa naman nito pero nauubos niya sa isang araw lang. That woman is so weird! Argh. Ako nga isang mangga lang ay hilong-hilo na ‘yung ngipin ko, e.“Iho, matanong lang kita. Ikaw ba kumakain ng mga mangga? Halos pakyawin mo na eh,” biro ni Manang. Ngumiti lang ako ng tipid habang humahaklit ng pera sa pitaka ko.Sulit na sulit talaga ni Rosie ang wallet ko. Mabuti nang sulitin na niya dahil kapag nag-asawa na ako hindi ko na siya ililibre.Speaking of relationships; I thought she would be my girlfriend. I still love her, lalo na ngayon na mas lalo siyang nagiging malapit sa akin? Mas lalo ko siyang minamahal. The only thing that I need to do now is to keep her safe.“I
“If ever makita ko ulit si Jervis, tito, sasabihin ko ang tungkol sa pagbubuntis ni Rosie. Ngayon kasi busy siya at wala siya sa Pilipinas,” pagsisinungaling ko na lang matapos kong balikan ang unang beses na pagkikita namin ni Jervis sa hospital.I will keep lying basta ipangako ni Jervis sa akin na magpapagaling siya. If not? Susuntukin ko lahat ng mga doctor na nandoon sa hospital na ‘yon kapag hindi siya gumaling.“Dito ka na matulog, huh? Delikado kung magmamaneho ka pa,” paalala ni Tito. I just nodded. We discussed Auntie, his wife. I comprehend that he is currently feeling angry and hurt. I believe I would respond in a similar manner. I simply wish that Auntie finds a way to rectify her mistakes, although she should anticipate a rift between herself and her children.In my opinion, I desire for them to remain united. It is challenging to be without a mother by your side. It is tough to be alone. My father is here with me, yes, but my heart harbors resentment towards him, so I
Time flies so swiftly. My belly is already seven months along, and I feel as though I have swallowed a massive watermelon. Unexpectedly, tears stream down my face as I gently stroke my belly. I am filled with joy knowing that my first child is a baby boy.“Malapit ka nang lumabas, baby ko. Excited na ako. Siguro naman darating na ‘yung daddy mo, ‘di ba? He lied, eh. Sabi niya three months lang siya but seven months na wala pa rin. Please, baby, pray ka rin. Pagpray natin na sana nandito na ang daddy mo. I miss him a lot!”Ngayon ay pupunta kami ni Harvick sa green field para umupo roon at mag relax. Palagi naming ginagawa ito sa tuwing free time niya. Nakakapagtaka lang. Sobrang bait ni Harvick, lagi siyang nandiyan, pinaparamdam niya na love niya ako, may pa-flowers and food at mayroon ding sweet kisses sa cheeks, and gentleness, pero bakit hindi ko na siya minahal ulit unlike before? Bakit si Jervis pa rin? It is because I kept waiting for him?Every day I was thinking of him. I was
Harvick’s POVArianna, one of my architects, hugged my topless body with her soft-skinned arms. And yes, I’m dating her. Gusto ko nang makalimot at magmahal ng iba pero hindi ko pa rin nakakaya. Ngayon pa lang nakokonsensya na ako na gumagamit ako ng ibang babae para lang sa pangangailangan ko.Arianna is willing to be my date, my buddy, or bed warmer. Sinabi ko naman sa una na hindi ako nagseseryoso pero ipinipilit niya ang kanyang sarili and I can’t love her just like Rosie. May mga ugali kasi si Arianna na ayaw na ayaw ko sa isang babae.“I think I like you already,” she whispered. Huminga lang ako ng malalim at nag-iwas ng tingin.“Pinag-usapan natin ang tungkol sa relasyon. I am not yet ready to enter any relationship,” pagtanggi ko. Niyakap niya ako ng sobrang higpit at hinalikan ang leeg ko.First birthday pala bukas ni Kyro at n’ong isang araw ko pa pinag-iisipan ang balak ko. Balak ko nang sabihin kay Rosie ang totoo kay Jervis dahil ayoko nang makita silang nahihirapan pa.A
I fled swiftly from the hospital towards a destinationless spot by the roadside as my tears streamed down my face. Onlookers gazed at me, yet I paid no heed to their perceptions.My sight grew hazy from the tears I shed, but I pressed on with my shattered heart. I am uncertain where my feet will lead me.T-This can’t be! Kung kailan mahal na mahal ko na si Jervis saka niya kami iniwan? Kung kailan nagkaroon na kami ng anak? Kung kailan tumaas na ang pag-asa kong makita siya saka niya kami iiwan? You are so unfair, Jervis! You are! Mang-iiwan ka! Wala kang pinagkaiba sa mommy ko! You left me with your son!Napaupo ako sa harap ng church kung saan walang tao na magmamasid sa akin. Nanghihina na ang buong katawan ko. Biglang nandilim ang paligid and I just found myself bathing in the rain. Sumabay na rin ang luha ko sa galit ng ulan sa pagbugnos niya. The rain fell harder on my whole body, each drop like a bullet hitting my head. Sinuntok ko ang dibdib ko dahil sumisikip ito.Kulang na
Time is like a speeding bike that just zooms by. My little one is now in preschool and all I do is shuttle him back and forth, which I find delightful. I can’t help but remember his first word. His initial utterance was “Love” when he was 1 year and 2 months old. I’m certain there’s a video of that moment.Hindi ako makapaniwala na nakaya kong buhayin siya without a husband by my side. Akala ko madali lang ang mag-alaga but sabi nga ng matatanda kapag lalaki ay malikot. Triple ang likot ng anak ko, jusko! Kung hindi ko lang siya love for sure napapalo ko siya.I endured this for years. Pregnancy and raising a child were not easy. This might be the most challenging thing I’ve faced, like running on a crumbling road where you need to run fast and stay strong before you perish.Thank goodness Harvick and Daddy were there to take care of me. Even though they were busy with work, there was not a day they didn’t check on me and look after me. Lavender, on the other hand, always visited me w
“And about din pala sa toys. Everyday mo ba siyang binibilhan? Everyday siyang may dala eh. At saka ‘wag mo siyang masyadong pakainin ng ice cream. Matamis at malamig ‘yon. Konti-konti lang dapat!” sermon ko, “parang hindi kita sinabihan eh ‘no? ‘pag sinipon ‘yung si Kyro ulit, lagot ka sa akin!” banta ko pa. “Alam mo naman na kagagaling lang niya sa ubo.”Hindi siya makapaniwala nang balingan niya ako. “Hoy! Ilang beses ko pa lang nabigyan ng toys si Kyro ‘no! At saka dalawang beses ko pa lang ibinili ng ice cream ‘yon n’ong magkakasama tayo sa mall!”“So, nagsisinungaling ang anak ko? Kakasabi niya lang na ibinili mo siya ng ice cream kanina at pati toys. Nakita ko ‘yon sa bag niya!” Mukhang naririnig na kami nina Daddy at Rosanna dahil nakita ko sa gilid ng mata ko na lumapit sila.“Ayos lang ba kayo?” tanong ni Daddy. Marahan akong tumango.“Kulit naman ni Rosie eh. Sabi ko nga busy ako. Kaya nga pumasyal ako ngayon kahit pagod ako dahil gusto kong makita si Kyro!” pag-aaway niya
“Buhay ka?” kinagat ko ang labi ko at hinagod ang pisngi ko gamit ng braso ko. Honey? Tinawag niya ng honey si Jervis?All these years na hinihintay ko siya, mayroon na pala siyang nahanap na iba? Buhay pala siya pero pinalabas nila na patay na siya! “R-Rose, let me—ROSALIE!” Hindi ko pinakinggan ang sigaw niya at mabilis na tumakbo papasok ng kotse ko at pinaandar iyon paalis sa school. Walang takot akong nagmaneho kahit na sobrang labo na ng dinaraanan ko basta’t malayo lang ako sa lugar na ‘yon.Your son?! Tinatawag mo na anak si Kyro habang may kasama kang iba?! How dare you! HOW DARE YOU!“Hinintay kita! Pinagluksaan kita! I kept you in my heart and memories! Ikaw lang ang minahal ko ng ilang taong nawala ka! Naging loyal ako sa ‘yo at pinagmamalaki ko na tatay ka ni Kyro tapos mayroon ka na palang asawa?! You are so unfair!”I can’t believe this! Nakuha niyang nagsinungaling sa akin knowing na buntis ako? Na nag-i-struggle ako sa pagbubuntis ko? Na hirap na hirap akong magpal