Harvick’s POV “Manang, tatlong kilong mangga. Tulad po ng dati,” bili ko sa tindera. Nakilala na niya ako dahil araw-araw ba naman ako rito para bilhan ng mangga si Rosie. Ewan ko ba sa babaeng ‘yon kung bakit ang takaw niya sa mangga. Hindi ba siya sumasakit sa tiyan niya o nagbabawas? Takaw niya sa mangga! Ang asim-asim pa naman nito pero nauubos niya sa isang araw lang. That woman is so weird! Argh. Ako nga isang mangga lang ay hilong-hilo na ‘yung ngipin ko, e. “Iho, matanong lang kita. Ikaw ba kumakain ng mga mangga? Halos pakyawin mo na eh,” biro ni Manang. Ngumiti lang ako ng tipid habang humahaklit ng pera sa pitaka ko. Sulit na sulit talaga ni Rosie ang wallet ko. Mabuti nang sulitin na niya dahil kapag nag-asawa na ako hindi ko na siya ililibre. Speaking of relationships; I thought she would be my girlfriend. I still love her, lalo na ngayon na mas lalo siyang nagiging malapit sa akin. Mas lalo ko siyang minamahal. The only thing that I need to do now is to keep her s
“If ever makita ko ulit si Jervis, tito, sasabihin ko ang tungkol sa pagbubuntis ni Rosie. Ngayon kasi busy siya at wala siya sa Pilipinas,” pagsisinungaling ko na lang matapos kong balikan ang unang beses na pagkikita namin ni Jervis sa hospital. I will keep lying basta ipangako ni Jervis sa akin na magpapagaling siya. If not? Susuntukin ko lahat ng mga doctor na nandoon sa hospital na ‘yon kapag hindi siya gumaling. “Dito ka na matulog, huh? Delikado kung magmamaneho ka pa,” paalala ni Tito. I just nodded. We discussed Auntie, his wife. I understand that he is currently feeling angry and hurt. I believe I would respond similarly. I simply wish that Auntie finds a way to fix her mistakes, although she should anticipate a rift between herself and her children. In my opinion, I want them to remain united. It is challenging to be without a mother by your side. It is hard to be alone. My father is here with me, yes, but my heart harbors resentment towards him, kaya pakiramdam ko a
Time flies so swiftly. My belly is already seven months along, and I feel as though I have swallowed a massive watermelon. Unexpectedly, tears stream down my face as I gently stroke my belly. I am filled with joy knowing that my first child is a baby boy. “Malapit ka nang lumabas, baby ko. Excited na ako. Siguro naman darating na ‘yung daddy mo, ‘di ba? He lied, eh. Sabi niya three months lang siya but seven months na wala pa rin. Please, baby, pray ka rin. Pagpray natin na sana nandito na ang daddy mo. I miss him a lot!” Ngayon ay pupunta kami ni Harvick sa green field para umupo roon at mag relax. Palagi naming ginagawa ito sa tuwing free time niya. Nakakapagtaka lang. Sobrang bait ni Harvick, lagi siyang nandiyan, pinaparamdam niya na love niya ako, may pa-flowers and food at mayroon ding sweet kisses sa cheeks, and gentleness, pero bakit hindi ko na siya minahal ulit unlike before? Bakit si Jervis pa rin? It is because I kept waiting for him? Every day, I think of him. I was
Harvick’s POV Arianna, one of my architects, hugged my topless body with her soft-skinned arms. And yes, I’m dating her. Gusto ko nang makalimot at magmahal ng iba pero hindi ko pa rin nakakaya. Ngayon pa lang nakokonsensya na ako na gumagamit ako ng ibang babae para lang sa pangangailangan ko. Arianna is willing to be my date, my buddy, or bed warmer. Sinabi ko naman sa una na hindi ako nagseseryoso pero ipinipilit niya ang kanyang sarili and I can’t love her just like Rosie. May mga ugali kasi si Arianna na ayaw na ayaw ko sa isang babae. “I think I like you already,” she whispered. Huminga lang ako ng malalim at nag-iwas ng tingin. “Pinag-usapan natin ang tungkol sa relasyon. I am not yet ready to enter any relationship,” pagtanggi ko. Niyakap niya ako ng sobrang higpit at hinalikan ang leeg ko. First birthday pala bukas ni Kyro at n’ong isang araw ko pa pinag-iisipan ang balak ko. Balak ko nang sabihin kay Rosie ang totoo tungkol kay Jervis dahil ayoko nang makita silang
Hindi ko alam kung saan na ako nadala ng mga paa ko nang tumakbo ako mula sa hospital na pinanggalingan ko kasabay ang pagbugnos ng luha ko na punong-puno ng sakit at poot. Wala na akong pakialam kung napapanood man nila akong nagiging basang sisiw sa hitsura ko at tanging nais ko lang ay mailabas lahat lahat ng naipon kong sama ng loob sa kanya. Nanlalabo na ang mga mata ko at hindi ko alam saan ako dadalhin ng mga paa ko. Sumisikip pa ang dibdib ko. T-This can’t be! Kung kailan mahal na mahal ko na si Jervis saka niya kami iniwan? Kung kailan nagkaroon na kami ng anak? Kung kailan tumaas na ang pag-asa kong makita siya saka niya kami iiwan? You are so unfair, Jervis! You are! Mang-iiwan ka! Wala kang pinagkaiba sa mommy ko! You left me with your son! Napaupo ako sa harap ng church kung saan walang tao na magmamasid sa akin. Nanghihina na ang buong katawan ko. Biglang nandilim ang paligid and I just found myself bathing in the rain. Sumabay na rin ang luha ko sa galit ng ulan sa pa
Iyong pumikit ka lang pero napakabilis ng oras at ilang taon na kaagad ang lumipas. My little one is now in preschool and all I do is shuttle him back and forth, which I find enjoyable. I can’t help but remember his first word. His first word was “Love” when he was 1 year and 2 months old. Alam ko ay nasa phone ko pa ang video niya. Hindi ako makapaniwala na nakaya kong buhayin siya without a husband by my side. Akala ko madali lang ang mag-alaga but sabi nga ng matatanda kapag lalaki ay malikot. Triple ang likot ng anak ko, jusko! Kung hindi ko lang siya love for sure napapalo ko siya. I endured this for years. Pregnancy and raising a child were not easy. This might be the most challenging thing I’ve faced, like running on a crumbling road where you need to run fast and stay strong before you perish. Thank goodness Harvick and Daddy were there to take care of me. Even though they were busy with work, there was not a day they didn’t check on me and look after me. Lavender, on the
“And about din pala sa toys. Every day mo ba siyang binibilhan? Every day siyang may dala eh. At saka ‘wag mo siyang masyadong pakainin ng ice cream. Matamis at malamig ‘yon. Konti-konti lang dapat!” sermon ko, “parang hindi kita sinabihan eh ‘no? ‘pag sinipon ‘yung si Kyro ulit, lagot ka sa akin!” banta ko pa. “Alam mo naman na kagagaling lang niya sa ubo.” Hindi siya makapaniwala nang balingan niya ako. “Hoy! Ilang beses ko pa lang nabigyan ng toys si Kyro ‘no! At saka dalawang beses ko pa lang ibinili ng ice cream ‘yon n’ong magkakasama tayo sa mall!” “So, nagsisinungaling ang anak ko? Kakasabi niya lang na ibinili mo siya ng ice cream kanina at pati toys. Nakita ko ‘yon sa bag niya!” Mukhang naririnig na kami nina Daddy at Rosanna dahil nakita ko sa gilid ng mata ko na lumapit sila. “Ayos lang ba kayo?” tanong ni Daddy. Marahan akong tumango. “Kulit naman ni Rosie eh. Sabi ko nga busy ako. Kaya nga pumasyal ako ngayon kahit pagod ako dahil gusto kong makita si Kyro!” pag-
“Buhay ka?” kinagat ko ang labi ko at hinagod ang pisngi ko gamit ng braso ko. Honey? Tinawag niya ng honey si Jervis? All these years na hinihintay ko siya, mayroon na pala siyang nahanap na iba? Buhay pala siya pero pinalabas nila na patay na siya! “R-Rose, let me—ROSALIE!” Hindi ko pinakinggan ang sigaw niya at mabilis na tumakbo papasok ng kotse ko at pinaandar iyon paalis sa school. Walang takot akong nagmaneho kahit na sobrang labo na ng dinaraanan ko basta’t malayo lang ako sa lugar na ‘yon. Your son?! Tinatawag mo na anak si Kyro habang may kasama kang iba?! How dare you! HOW DARE YOU! “Hinintay kita! Pinagluksaan kita! I kept you in my heart and memories! Ikaw lang ang minahal ko ng ilang taong nawala ka! Naging loyal ako sa ‘yo at pinagmamalaki ko na tatay ka ni Kyro tapos mayroon ka na palang asawa?! You are so unfair!” I can’t believe this! Nakuha niyang nagsinungaling sa akin knowing na buntis ako? Na nag-i-struggle ako sa pagbubuntis ko? Na hirap na hirap ak
Patakbo ko siyang nilapitan at niyakap ng napakahigpit. Parang ilang taon kaming hindi nagkita sa yakap ko dahil sa pag-aalala ko sa kanya. I missed my woman! I missed hugging her like this at gusto ko ay ganito na lang kami habang buhay, iyong walang problema. “How are you? How’s my babies? Please, tell me they are okay,” I begged, caressing her tummy. “Muntikan na naman akong makunan,” nanghihinang sagot niya. I kissed her forehead and lips. “I’m sorry. I’m sorry,” paulit-ulit kong bulong habang hinihigpitan ang yakap ko sa kanya. “Dahil sa sobrang pagod at pag-aalala ko,” dugtong niya. Napabitaw ako sa yakap ko. “Pinapagod mo ang sarili mo? Didn’t I told you—” “I was preparing for our upcoming wedding. Drive dito, drive doon. Jerv, I’m scared. Baka next time na duguin ako ay tuluyan nang mawawala ‘yung mga babies natin,” she said that made me soft in a sudden. “Ayokong mawala sila. They are blessings and precious things. Hindi ako papayag na mawala ang kambal natin
“Engr. Cullen!” parang hinahabol ng aso si Engr. Feliciano nang lapitan niya ako. “May malaki po tayong problema!” he added, gasping for his breath while his palm was on the top of his chest. “Ano?” kunot-noong tanong ko habang inaayos ang hard hat ko. The stone sounds as I walk towards him. “Gumuho ‘yung structure na ginagawa natin sa Pampanga!” lakas na boses niyang banggit na ikinalaki ng mata ko. “What!? How come?” Hindi na ako nakapag-paalam sa kanya dahil patakbo kong nilapitan ang office ko. Nagmamadali kong sinipat ang laptop ko para tingnan kung mayroon bang nagsabi nito sa akin ng tungol doon o wala. “Ngayon ko lang nalaman ito. Tatlong araw na palang nangyari ‘yon, Bossing!” aniya na sinundan pala ako. Dahil sa inis ko ay kinalampag ko ang mesa at hindi ininda ang sakit sa palad. “Bakit ngayon lang?!” “Hindi ko ho alam,” bigla siyang napayuko sa boses ko na puno ng pagkadismaya at inis. “Puntahan natin!” Sinipat ko muna ang site ng mansyon na pinapagawa ni Tita
Isang taon na ako rito sa Pilipinas pero naduduwag pa rin akong aminin kay Rose na magaling na ako at naduduwag akong magpakita sa kanya. Walang araw na hindi ko sinusubaybayan ang anak ko sa bahay nina Rose hanggang sa makapag-aral na siya. I’m proud of him. Marami siyang rewards and achievements na ipinagmamalaki sa akin kahit na tatak stars and A+ lang sa mga papers niya. Gifted pa rin talaga ako na magkaroon ng isang anak na katulad niya kahit naging duwag ako at mahina para sa kanilang dalawa ni Rose. “Baby, do you like ice cream?” I asked softly. Hinaplos ko ang kanyang ulo. “Yes, daddy. Mommy doesn’t want me to eat this every day but when it’s up to you, you let me eat it! That’s why I love you! But if mommy finds this out, she will be angry.” “Baby, don’t tell mommy that you’re seeing your dad, huh?” Hinaplos ko ang baba niya. Ako na ang bahalang magpakita sa kanya. “Daddy, you don’t want to live with us? I want to live together with you and Mommy and Tita Ganda, Grandpa, a
Jervis’s POV The whole time I thought that after being admitted to the hospital, that would be my new home. I thought I only had a year left. I lost hope when I became bald and thin like a skeleton covered in skin. I’m so tired, feeling useless, just waiting for my death. And when Harvick found out about my illness, I was so embarrassed. Luckily, he was trustworthy. He’s the one who brought messages and updates to Rose for me. Damn, I was so happy when I found out she was pregnant. At least if I die, there will be a part of me left behind, and I know Rose won’t neglect our child. But the way Harvick described what Rose was going through, my heart ached for her. Sinadya ko na ipagtabuyan siya para sana makalimutan niya ako pero parang pinatay ko ang sarili ko dahil sa ginawa kong ‘yon. Dahil gusto kong makita siya at ‘yung unborn child namin, sinabi ko sa sarili ko na lalaban ako sa sakit ko at kakayanin ko kahit nakikita kong wala na akong pag-asa. Ayokong haharap sa akin si Rose
My son’s party was so incredible. We each gave our messages and even shed tears. The next event was the gender reveal of our baby, where Jervis held a needle to pop the balloon. In one balloon, there were only two colors; pink and blue. Jervis lifted Kyro while the three of us stood in front, and Daddy joyfully held the balloon up. Halos magsitalon na sila sa tuwa nang sabihin ko na buntis ako at nagtampo pa si Mommy dahil hindi ko raw kaagad sinabi sa kanya. I told them siyempre surprise ‘yon, pero alam na ni Harvick pala and Rosanna. Siguro nag-chikahan si Jervis at si Harvick. “Are you ready, daddy?” tanong ko. “I’m excited. I hope it’s a baby girl,” he wished, but he only said that in a whisper. His eyes sparkled while his lips were about to tear apart from the width of his smile. “Yes, I agree with you, daddy,” sagot ni Kyro. The emcee counted down from five. “5! 4! 3! 2! 1!” Kyro and Jervis both popped the large balloon, causing the coloring powder to explode on us. J
Bumaling siya sa akin na napakaseryoso, na para bang dapat akong maniwala sa sinabi niya. Ngayon ko lang naisip na tama pala ‘yung sinasabi ni Jervis na gawa-gawa lang ni Denise ang tinext niya. “Can’t you love me back? We are married for almost five years. I love you. Will you choose me?” Her question made my blood boil because of her desperate words. Hindi na sinasadya ni Jervis kung one sided love sila. Ako pa rin ang original. Ako pa rin ang una niyang nakasama at ako pa rin ang una niyang minahal. “You know that I have my family, Denise. I’m so sorry, but I will not forget you for helping me. I owe you a lot, but I can’t pay you back for what you are asking. You’re beautiful and has a soft heart and you can find another man,” tanggi ni Jervis na mataman kong pinapanood ang bawat galaw ng kanyang mga labi habang nagsasalita. Pinatay ni Jervis ang tawag at kaagad na bumaling sa akin. “See? She’s lying. Oh, come on, sweetheart. Anong gusto mo pang gawin ko para maniwala ka na
Hindi ko sinabi kay Jervis na magkakaroon kami ng twins both genders dahil gusto ko siyang isurprise sa party ni Kyro. Tungkol nga pala sa kanya, mahina siya sa mainit at huwag raw hahayaan na magbabad siya sa mainit ng matagal at baka mahimatay na naman daw siya. Nadala kasi sa hospital kanina si Kyro at mabuti na lang at naroroon si Harvick at saka si Rosanna. Pinasuyo ko kasi sa kanila muna si Kyro dahil magpapa-ultrasound ako para malaman namin ‘yung gender ni Baby. Hindi na nahintay ni Jervis ang result sa pag-aalala kay Kyro. The reason na nahospital din ako kahapon ay nag-away kami ni Denise. Tinulak niya ako at mabuti na lang ay nakahawak pa rin ako sa may gate at hindi tuluyang nagkaroon ng impact sa pagkakabagsak ko sa sahig. Dinugo ako pero thank God ay safe pa rin ang baby namin ni Jervis at doon ko nalaman na twins pala sila. Naniniwala ako na magkahawak kamay sila kaya’t hindi nila hinayaan ang kanilang sarili na malaglag. Ngayon ay kasama ko si Lav na nag-aasikaso sa
Napakagat ako ng labi at tinutulak pabalik ang luha ko mula sa mata ko. “Bakit mo ginawa ‘yon?” “Para sa pamilya mo, ‘nak. Nakita ko kasi kung gaano ka nasasaktan. Kahit masakit na iwanan din ‘yung kapatid mo, ginawa ko na lang kaysa sa pakisamahan ko siya at araw-araw niya akong saktan. Masaya ako na nagamot si Jervis. Sa ngayon hindi ko alam kung anong binabalak nilang mag-asawa. Alam ko tapos na ang kontrata nila. Hindi maayos si Denise sa daddy niya at ayaw niyang umuwi sa America,” she explained, giving me a weak sigh. I let out a heavy breath as I looked at her. “Aagawin niya si Jervis sa akin, mom. Hindi ko hahayaan ‘yon. Kailangan nilang mag-divorce.” Dahil kahit anong laban ko kay Jervis ay mas malakas ang laban niya dahil asawa siya at ako hindi. Hangga’t naka-konektado ang apilido ni Denise kay Jervis ay wala pa rin akong magagawa. “Huwag kang mag-alala, gumagawa naman ng paraan si Jervis,” she encouraged me. Natahimik kaming tatlo ng ilang minuto at tanging munting pags
Kinakabahan akong binuksan ang pinto ng kotse ni Jervis nang maihatid niya kami ni Kyro sa mansyon. My heart wanted to escape from my chest and ran away from me. I hate this feeling, the feeling that might something happen that I never anticipate. Madalas kong maramdaman ito kapag may isang tao na ayaw kong makausap o makita pero makikita, makakausap at makakasama ko pa rin kahit ayaw ko. Magiging busy na naman ulit si Jervis dahil nga inaasikaso niya raw ‘yung divorce n’ong asawa niya. Sumalangi muna siya para magmano kay Daddy at Mommy bago na siya nagpaalam muli sa akin. “See you, sweetheart,” he said with full of love. He held the strand of my hair and pinched it at the back of my ear. He rubbed his thumb on my face. Closing my eyes, I was feeling his gentle touch and badly wanted him to stay for a bit longer. “Hindi ka pa umaalis pero miss na agad kita,” I said, pouting. He chuckled and hugged me. “Hindi kita iiwan,” he assured while fixing my dress at the back. “Sige na,