“Buhay ka?” kinagat ko ang labi ko at hinagod ang pisngi ko gamit ng braso ko. Honey? Tinawag niya ng honey si Jervis? All these years na hinihintay ko siya, mayroon na pala siyang nahanap na iba? Buhay pala siya pero pinalabas nila na patay na siya! “R-Rose, let me—ROSALIE!” Hindi ko pinakinggan ang sigaw niya at mabilis na tumakbo papasok ng kotse ko at pinaandar iyon paalis sa school. Walang takot akong nagmaneho kahit na sobrang labo na ng dinaraanan ko basta’t malayo lang ako sa lugar na ‘yon. Your son?! Tinatawag mo na anak si Kyro habang may kasama kang iba?! How dare you! HOW DARE YOU! “Hinintay kita! Pinagluksaan kita! I kept you in my heart and memories! Ikaw lang ang minahal ko ng ilang taong nawala ka! Naging loyal ako sa ‘yo at pinagmamalaki ko na tatay ka ni Kyro tapos mayroon ka na palang asawa?! You are so unfair!” I can’t believe this! Nakuha niyang nagsinungaling sa akin knowing na buntis ako? Na nag-i-struggle ako sa pagbubuntis ko? Na hirap na hirap ak
“Daddy gives this to me, mommy,” ipinakita niya ang isang relo na gawa sa gold. “He said I need to wear it so that I can be a cool kid.” Walang gana kong tiningnan ang relo na mukhang nanggaling kay Jervis. Kung pwede ko lang itapon ‘yang relo niya ay ginawa ko na. Hindi lang ako masamang ina kaya hahayaan ko siya. Anak naman din si Kyro, e. Napairap na lang ako sa kawalan. My son’s birthday is coming. Mag-aanim na taon na siya at walang taon na hindi grande ang birthday niya. Of course, lawyer ang lolo niya, head engineer ang Daddy Harvick niya at assistant ni Daddy sa office niya ang tita niya. Sino ba namang hindi ma-i-spoiled doon? Lalo na’t love na love nila si Kyro. “Did you say thank you to daddy?” I asked. Hinablot ko siya at inilagay sa kandungan ko. Nanonood kami ngayon ng Doraemon, paborito niya. Wala siyang pasok ngayon kaya gusto ko ay makabonding ko siya buong araw. “Of course and he will come to my birthday, mommy! I am excited!” Nanlaki ang butas ng ilong ko.
Parang gusto ko na lang biglang sumakay ulit sa kotse ko at umuwi nang makita kong nasa waiting area si Jervis. “Rose, wait,” pigil niya nang tumalikod ako. “Don’t turn away.” “Mamaya pa naman ang labasan nina Kyro kaya mamaya na lang ako rito,” sagot ko nang hindi siya binabalingan. “Rosalie, can we talk?” “No.” Kinuha ko ang kamay ko mula sa kanya at nilisan ang waiting area. Hindi na ako magtataka kung bakit nakasunod siya ngayon sa akin. “Aso ka ba? Huwag mo nga akong sundan!” iritable kong pahayag. “We will talk, Rose.” Napasinghap ako nang bigla niya akong hilain papuntang parking lot. Inaagaw ko ang kamay ko mula sa kanya pero mas hinihigpitan niya ang pagkapit niya. “Jervis!” Hinampas ko ang kanyang braso pero hindi man lang natinag. “Behave or else I will kiss you,” banta niya at binuksan ang pinto ng passenger seat. “Hop in, sweetheart.” I remained still while glaring at him. “Tantanan mo ako, Jerv.” I turned my back away from him but stopped when he talked.
“Pupunta ako sa birthday ni Kyro, hmm?” tanong niya at hinarap ako ng sandali. “Edi pumunta ka. Tinatanong pa ba ‘yon? Tatay ka naman niya. Basta…” umubo ako ng mahina, “hindi mo isasama ‘yung asawa mo.” I pouted and rolled my eyes off him. Hinawakan niya ang mukha ko at ipinaharap sa kanya. “You look cute when you are jealous,” aniya na may asar ang tono. “You look prettier than before, Rose.” “Tsk!” umirap ako at umayos ng upo pagkatapos ay tinanggal ang kamay niya sa mukha ko. “Mag-focus ka nga sa daan.” “I just appreciate your beauty, sweetheart.” “At saka for your information, hindi ako nagseselos ‘no. Mas maganda siya, oo, pero may Kyro ba kayo?” inirapan ko siyang muli. Narinig ko naman ang halakhak niya. “Why are you so jealous of her if you know that we have Jerwin? I don’t love her. Gusto mo ba patunayan ko sa ‘yo, hmm?” Hinawakan niyang muli ang mukha ko at dahan-dahan na hinaplos ito. “Hindi nga kasi ako nagseselos! Kasi nandito ang nanay ng anak mo so bakit mo
We spend our time sleeping. Maghapon ay nandito siya sa bahay para pakisamahan kami. Nakayakap si Jervis sa akin habang si Kyro ay nakatalikod. Ako pa lang ang nagigising. Hinahaplos ko ang mukha niya at ang ulo niya. Para siyang isang bata na payapang natutulog sa dibdib ng isang nanay. Bumaling ako sa side table nang tumunog ang phone ni Jervis. Kumunot ang noo ko at inabot ang phone niya ng may pag-iingat para hindi siya magising. Nanlumo ang mga mata ko at halos ihagis ko na itong mamahaling phone niya nang makita ko ang “Wifey” na nakasulat sa screen. Namatay bigla ang tawag at nakasunod ang message niya. Wifey: —I need you here. Come home now. I’ll be waiting for you, honey. Pabagsak kong binitawan ang phone ni Jervis at tinanggal ang kamay niyang nakakapit. Susuntukin ko na sana siya pero naisip ko ay huwag na lang. Padabog akong lumabas sa kwarto ko para makapag-prepare ng miryenda. Honey? Ang laswa. Mga pangit! Nang gumabi na, nagsuot na kami ng terno ni Kyro. Nasa
Umangat ang tingin niya at umabante para halikan ako sa aking labi. I munched his lips while holding him tightly. Umangat siya lalo maski katawan niya. Doon ko napagtanto na wala na pala siyang suot nang matanggal ang kumot na nakabalot sa katawan niya. “It is our sweet moment now. Magtiis muna si Jerwin na hindi ka niya katabi,” bulong nito sa akin. Kaagad kong pinalakad ang kamay ko mula sa dibdib niya papunta sa kanyang tiyan hanggang sa makarating ako sa isang matigas at mahaba niyang pag-aari na matagal ko nang gustong maasam. Napaungol siya habang naghahalikan kami. Gumanti naman siya sa ginawa ko at ipinasok ang kamay niya sa loob ng pajama ko para paglaruan ang nakatago at nananahimik kong pagkababae. I can still feel the wetness of my panty because I climaxed a while ago. At parang hindi ako nilabasan dahil nag-iinit na naman ako. Hindi lang daliri ang nais kong ipasok niya sa akin. I stopped kissing and stroking his length when I felt a bit of pain as he entered his two l
Naalimpungatan ako dahil sa sinag ng araw. I stretched my hands at inabot ang gilid ko para haplusin. Napatigil ako at nagmulat kaagad nang mapagtanto kong wala na pala akong katabi. Malinis ang kama. Kaagad akong bumangon at inayos ang sarili ko dahil halatang nagpakain talaga ako ng leon dahil sa kapangitan ko ngayong umaga. Usually inistorbo na ako ni Kyro kapag nauna siyang nagigising. Bakit ngayon hindi niya ako ginising? Nadatnan ko si Ate Marie sa kusina. “Nasaan sila?” “Ma’am, umalis na po si Sir Gab, tapos ‘yung kapatid mo umalis na rin kasama si Sir Harvick tapos nag-aral si Kyro kasama ‘yung daddy niya,” nakangiting paliwanag niya. I just nodded softly. Iniwan na pala ako ng lahat. Binalak ko munang pumasyal sa karenderya ko. As usual umaga pa lang ay dumog na ang coffee shop ko. Gwapo ba naman ang nagtitinda eh. Sinadya ko talaga ito dahil isa na ‘to sa mga strategy. Good thing maganda at masarap ang timpla niya. “Hi,” bati niya sa akin nang mapansin niya ako. Kae
Kumunot ang noo ko nang mayroon akong narinig na nag-uusap sa likuran ng pinto na sarado. “Baby, wait for me here,” I told him. Umupo siya sa couch at sinindi ang TV para panoorin ang kanyang paborito na palabas. Dumiretso ako sa may pinto para buksan ito at para silipin kung sino ang nag-uusap. As soon as I opened the door, my heart stopped beating. My face turned red suddenly, my heart boomed with rage, and my fists clenched quivering as I unleashed a torrent of furious sighs. “Anak, Rosalie,” my mother—who was now crying—approached me and reached for my hand. Kaagad ko iyong tinabig at pagalit siyang tinitigan. “Anong ginagawa mo rito?!” hindi mapigilan kong pahayag habang marahas na pinupunasan ang mukha. “Rosalie,” pangingialam ni Daddy at inakbayan ako. “Daddy?” siya naman ang binalingan ko dahil hinayaan niya na naririto si Mom. “Anong ibig-sabihin nito? “I talked with her and—” “So?! Ano na naman ang kasinungalingan na sinabi mo sa daddy namin?” bastos na kung b
Patakbo ko siyang nilapitan at niyakap ng napakahigpit. Parang ilang taon kaming hindi nagkita sa yakap ko dahil sa pag-aalala ko sa kanya. I missed my woman! I missed hugging her like this at gusto ko ay ganito na lang kami habang buhay, iyong walang problema. “How are you? How’s my babies? Please, tell me they are okay,” I begged, caressing her tummy. “Muntikan na naman akong makunan,” nanghihinang sagot niya. I kissed her forehead and lips. “I’m sorry. I’m sorry,” paulit-ulit kong bulong habang hinihigpitan ang yakap ko sa kanya. “Dahil sa sobrang pagod at pag-aalala ko,” dugtong niya. Napabitaw ako sa yakap ko. “Pinapagod mo ang sarili mo? Didn’t I told you—” “I was preparing for our upcoming wedding. Drive dito, drive doon. Jerv, I’m scared. Baka next time na duguin ako ay tuluyan nang mawawala ‘yung mga babies natin,” she said that made me soft in a sudden. “Ayokong mawala sila. They are blessings and precious things. Hindi ako papayag na mawala ang kambal natin
“Engr. Cullen!” parang hinahabol ng aso si Engr. Feliciano nang lapitan niya ako. “May malaki po tayong problema!” he added, gasping for his breath while his palm was on the top of his chest. “Ano?” kunot-noong tanong ko habang inaayos ang hard hat ko. The stone sounds as I walk towards him. “Gumuho ‘yung structure na ginagawa natin sa Pampanga!” lakas na boses niyang banggit na ikinalaki ng mata ko. “What!? How come?” Hindi na ako nakapag-paalam sa kanya dahil patakbo kong nilapitan ang office ko. Nagmamadali kong sinipat ang laptop ko para tingnan kung mayroon bang nagsabi nito sa akin ng tungol doon o wala. “Ngayon ko lang nalaman ito. Tatlong araw na palang nangyari ‘yon, Bossing!” aniya na sinundan pala ako. Dahil sa inis ko ay kinalampag ko ang mesa at hindi ininda ang sakit sa palad. “Bakit ngayon lang?!” “Hindi ko ho alam,” bigla siyang napayuko sa boses ko na puno ng pagkadismaya at inis. “Puntahan natin!” Sinipat ko muna ang site ng mansyon na pinapagawa ni Tita
Isang taon na ako rito sa Pilipinas pero naduduwag pa rin akong aminin kay Rose na magaling na ako at naduduwag akong magpakita sa kanya. Walang araw na hindi ko sinusubaybayan ang anak ko sa bahay nina Rose hanggang sa makapag-aral na siya. I’m proud of him. Marami siyang rewards and achievements na ipinagmamalaki sa akin kahit na tatak stars and A+ lang sa mga papers niya. Gifted pa rin talaga ako na magkaroon ng isang anak na katulad niya kahit naging duwag ako at mahina para sa kanilang dalawa ni Rose. “Baby, do you like ice cream?” I asked softly. Hinaplos ko ang kanyang ulo. “Yes, daddy. Mommy doesn’t want me to eat this every day but when it’s up to you, you let me eat it! That’s why I love you! But if mommy finds this out, she will be angry.” “Baby, don’t tell mommy that you’re seeing your dad, huh?” Hinaplos ko ang baba niya. Ako na ang bahalang magpakita sa kanya. “Daddy, you don’t want to live with us? I want to live together with you and Mommy and Tita Ganda, Grandpa, a
Jervis’s POV The whole time I thought that after being admitted to the hospital, that would be my new home. I thought I only had a year left. I lost hope when I became bald and thin like a skeleton covered in skin. I’m so tired, feeling useless, just waiting for my death. And when Harvick found out about my illness, I was so embarrassed. Luckily, he was trustworthy. He’s the one who brought messages and updates to Rose for me. Damn, I was so happy when I found out she was pregnant. At least if I die, there will be a part of me left behind, and I know Rose won’t neglect our child. But the way Harvick described what Rose was going through, my heart ached for her. Sinadya ko na ipagtabuyan siya para sana makalimutan niya ako pero parang pinatay ko ang sarili ko dahil sa ginawa kong ‘yon. Dahil gusto kong makita siya at ‘yung unborn child namin, sinabi ko sa sarili ko na lalaban ako sa sakit ko at kakayanin ko kahit nakikita kong wala na akong pag-asa. Ayokong haharap sa akin si Rose
My son’s party was so incredible. We each gave our messages and even shed tears. The next event was the gender reveal of our baby, where Jervis held a needle to pop the balloon. In one balloon, there were only two colors; pink and blue. Jervis lifted Kyro while the three of us stood in front, and Daddy joyfully held the balloon up. Halos magsitalon na sila sa tuwa nang sabihin ko na buntis ako at nagtampo pa si Mommy dahil hindi ko raw kaagad sinabi sa kanya. I told them siyempre surprise ‘yon, pero alam na ni Harvick pala and Rosanna. Siguro nag-chikahan si Jervis at si Harvick. “Are you ready, daddy?” tanong ko. “I’m excited. I hope it’s a baby girl,” he wished, but he only said that in a whisper. His eyes sparkled while his lips were about to tear apart from the width of his smile. “Yes, I agree with you, daddy,” sagot ni Kyro. The emcee counted down from five. “5! 4! 3! 2! 1!” Kyro and Jervis both popped the large balloon, causing the coloring powder to explode on us. J
Bumaling siya sa akin na napakaseryoso, na para bang dapat akong maniwala sa sinabi niya. Ngayon ko lang naisip na tama pala ‘yung sinasabi ni Jervis na gawa-gawa lang ni Denise ang tinext niya. “Can’t you love me back? We are married for almost five years. I love you. Will you choose me?” Her question made my blood boil because of her desperate words. Hindi na sinasadya ni Jervis kung one sided love sila. Ako pa rin ang original. Ako pa rin ang una niyang nakasama at ako pa rin ang una niyang minahal. “You know that I have my family, Denise. I’m so sorry, but I will not forget you for helping me. I owe you a lot, but I can’t pay you back for what you are asking. You’re beautiful and has a soft heart and you can find another man,” tanggi ni Jervis na mataman kong pinapanood ang bawat galaw ng kanyang mga labi habang nagsasalita. Pinatay ni Jervis ang tawag at kaagad na bumaling sa akin. “See? She’s lying. Oh, come on, sweetheart. Anong gusto mo pang gawin ko para maniwala ka na
Hindi ko sinabi kay Jervis na magkakaroon kami ng twins both genders dahil gusto ko siyang isurprise sa party ni Kyro. Tungkol nga pala sa kanya, mahina siya sa mainit at huwag raw hahayaan na magbabad siya sa mainit ng matagal at baka mahimatay na naman daw siya. Nadala kasi sa hospital kanina si Kyro at mabuti na lang at naroroon si Harvick at saka si Rosanna. Pinasuyo ko kasi sa kanila muna si Kyro dahil magpapa-ultrasound ako para malaman namin ‘yung gender ni Baby. Hindi na nahintay ni Jervis ang result sa pag-aalala kay Kyro. The reason na nahospital din ako kahapon ay nag-away kami ni Denise. Tinulak niya ako at mabuti na lang ay nakahawak pa rin ako sa may gate at hindi tuluyang nagkaroon ng impact sa pagkakabagsak ko sa sahig. Dinugo ako pero thank God ay safe pa rin ang baby namin ni Jervis at doon ko nalaman na twins pala sila. Naniniwala ako na magkahawak kamay sila kaya’t hindi nila hinayaan ang kanilang sarili na malaglag. Ngayon ay kasama ko si Lav na nag-aasikaso sa
Napakagat ako ng labi at tinutulak pabalik ang luha ko mula sa mata ko. “Bakit mo ginawa ‘yon?” “Para sa pamilya mo, ‘nak. Nakita ko kasi kung gaano ka nasasaktan. Kahit masakit na iwanan din ‘yung kapatid mo, ginawa ko na lang kaysa sa pakisamahan ko siya at araw-araw niya akong saktan. Masaya ako na nagamot si Jervis. Sa ngayon hindi ko alam kung anong binabalak nilang mag-asawa. Alam ko tapos na ang kontrata nila. Hindi maayos si Denise sa daddy niya at ayaw niyang umuwi sa America,” she explained, giving me a weak sigh. I let out a heavy breath as I looked at her. “Aagawin niya si Jervis sa akin, mom. Hindi ko hahayaan ‘yon. Kailangan nilang mag-divorce.” Dahil kahit anong laban ko kay Jervis ay mas malakas ang laban niya dahil asawa siya at ako hindi. Hangga’t naka-konektado ang apilido ni Denise kay Jervis ay wala pa rin akong magagawa. “Huwag kang mag-alala, gumagawa naman ng paraan si Jervis,” she encouraged me. Natahimik kaming tatlo ng ilang minuto at tanging munting pags
Kinakabahan akong binuksan ang pinto ng kotse ni Jervis nang maihatid niya kami ni Kyro sa mansyon. My heart wanted to escape from my chest and ran away from me. I hate this feeling, the feeling that might something happen that I never anticipate. Madalas kong maramdaman ito kapag may isang tao na ayaw kong makausap o makita pero makikita, makakausap at makakasama ko pa rin kahit ayaw ko. Magiging busy na naman ulit si Jervis dahil nga inaasikaso niya raw ‘yung divorce n’ong asawa niya. Sumalangi muna siya para magmano kay Daddy at Mommy bago na siya nagpaalam muli sa akin. “See you, sweetheart,” he said with full of love. He held the strand of my hair and pinched it at the back of my ear. He rubbed his thumb on my face. Closing my eyes, I was feeling his gentle touch and badly wanted him to stay for a bit longer. “Hindi ka pa umaalis pero miss na agad kita,” I said, pouting. He chuckled and hugged me. “Hindi kita iiwan,” he assured while fixing my dress at the back. “Sige na,