Isang lingo ang nakalipas at muling nakabalik sa trabaho si Phoebe. Hindi siya nakapasok dahil sa nangyari, nagpasalamat naman siya dahil kahit paano ay nakontrol nila Thomas at Albus ang patungkol sa dati niyang buhay. Walang nag-ingay sa mga bisita nila ngunit hindi nila hawak ang isip ni Fiona.“Were you able to handle the posts in social media?” tanong ni Thomas kay Albus.“It handled already, I thought you took care of it.” Sagot ni Albus.Napaisip si Thomas sa sagot ng kaibigan. “If neither of us, I’m sure not even Clark and Lloyd did it.”“I don’t think Fiona will just back off like that.” Muli niyang sagot saka pinatong sa mesa ang isang envelope.“What’s this?” kunot-noong tanong ni Thomas.“Astrid offered help. See for yourself. I’ll go on my desk.”Tumango lamang si Thomas saka tiningnan ang laman ng envelope paglabas ni Albus.*****“I had every posts deleted.” Nag-unat si Luna ng braso pag-tayo. Inabutan naman siya ng pinsan ng maiinom.“You’re so good at your job yet see
Pagpasok ni Phoebe sa unit ni Thomas ay saktong kakalabas lamang nito ng kwarto hawak ang susi ng kotse. Napahinto ang binata ng makita siya. Gabi na ng umuwi siya dahil nagpahupa muna siya ng bigat ng dinadala. “Yara…” agad siyang nilapitan ni Thomas at niyakap ng mahigpit. “Where have you been?” hinawakan nito ang magkabilang pisngi niya at pinagmasdan ang matamlay niyang mukha. “O-Okay lang ako.” Muli niyang hinaplos ang pisngi nito at hindi nakapagpigil na hinalikan ang dalaga. Sinandal siya nito sa pader habang gutom na gutom sa mga labi niya. Sa isang iglap ay nawala lahat ng pag-aalala ni Phoebe. Muli na naman siyang dumedepende sa lalaking hindi niya alam kung ano ang halaga niya. Nahinto ito sa paghalik sa kanya nang tumunog ang doorbell. “Who the heck is that?” inis na sabi ni Thomas. Pagkabukas nito ng pinto ay agad na pumasok si Fiona sa loob ng unit. “Do you have no shame?” “Why would I? I’m your soon-to-be-wife.” Ngumisi ito. Nakita niya si Phoebe na nakatayo at g
Hinagis ni Thomas ang maleta sa likod ng sasakyan habang siya ay tahimik na naupo lamang sa loob. Hindi siya iniimik ng binata hanggang sa makababa sila sa parking lot. Pinaandar nito ang sasakyan, paglabas nila ay may ilang media na malapit sa building at inaabangan sila malamang.“Fix the mess in my unit, I will call you when we get there.” Sabi niya sa kausap sa cellphone. Si Albus lang naman ang alam niyang uutusan nito ng ganon.Malalim ang kunot ng noo ni Thomas kaya minabuti niyang hindi na magsalita. Ni hindi na siya nakapagbihis ng damit o nakapag-bra man lang.Nakalayo-layo na sila at napansin ni Phoebe na palabas sila ng siyudad. Nakatulog siya sa byahe dahil sa nakakabinging katahimkan.Isang marahang tapik ang nagpagising sa kanya.“C’mon, let’s have dinner.” Aya ng binata.Umayos naman siya para tanggalin ang seatbelt. Pagbaba nilang dalawa ay nakita niyang nasa tapat sila ng isang grilling restaurant malapit sa dagat. May ilang grupo ng kalalakihan at kababaihan sa laba
Nagprisinta si Phoebe na maghugas ng pinagkainan nila dahil si Thomas naman ang naghanda non. Natanaw niya ang binata sa may pool side kaharap ang laptop nito habang may kausap. Muli na naman niyang naisip ang agwat ng estado nilang dalawa.Thomas is just twenty-seven at malapit na ang birthday nito, at his age he is handling their family business. Sila yung tipo ng pamilya na hindi mamomroblema ng trabahong papasukan, kung may kakainin o wala, kung may pera o wala. Ang problema nila ay kung ano ang pipiliin nila sa dami ng choices na meron sila.Samantala ang mga kagaya niya ay kailangan magsumikap, kumayod umaga at gabi para lang sa pangarap. Ni ang pampalibing eh problema pa nila, kung walang Thomas Preston sa buhay niya, hindi niya alam kung ano ng kalagayan niya nong nagkasakit at nawala ang kapatid.“Hello buddy, kamusta jan sa vacation house?” tanong ni Max kay Thomas ng tawagan nya ito.“Good, we like the place.”“Siyempre naman, hindi ka ipapahiya ng properties ko. Since, nan
Pag gising ni Phoebe kinabukasan ay wala na si Thomas na tabi niya. Bigla siyang nalungkot dahil hindi man lang siya nito inantay na magising o di kaya ay gising para magpaalam. Habang pababa ng hagdan ay tinatawagan niya ang phone nito ngunit nakapatay naman. Lalo siyang nalungkot at napaupo sa hagdan. Yumuko siya na parang bata.“What are you doing there?”Napaangat agad ng mukha ang dalaga.“Are you crying? Anong nangyari?” nag-aalalang lumapit sa kanya si Thomas na nakatopless ulit ng umagang iyon.Napahibi siya at pinunasan ang luha.“Akala ko umalis ka na eh.”Napamaang si Thomas sa sinabi ni Phoebe. She’s a cry baby. Natawa siya dito.“I went down to make some juice for my diet.”“Eh bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko?”Tumaas naman ang kilay ng binata. “My phone is upstairs, I’m charging it.”Tumayo si Phoebe at yumakap sa kanya. Gumanti naman ang binata ng mas mahigpit na yakap at hinalikan ang mga labi.“How does it taste?”“Carrots.” Sagot niya.“Let’s go up and change ou
“I didn’t see Preston around the building but I saw his dog na may kinuhang gamit.” Sabi ni Raf kay Fiona ng magkita sila sa isang coffee shop.Kumunot ang noo ni Fiona. “And?”Nagkibit-balikat naman si Raf. “I don’t know, hindi ko na nasundan. I had to meet Luna.” Ngisi niya.“What the hell? Inuuna mo pang mambabae kaysa tulungan ako?”“Fiona, I like this girl, she reminds me of someone. But this one is so submissive. Besides, I need money.” Sagot lamang ni Raf.“Tsk.” Kinuha ni Fiona ang cheke sa bag at sinulatan iyon.“Oh!” hinagis niya sa lalaki ang cheke.“Hmmm…this is just fifty-thousand.”“I’ll pay you every month.” Inis na sagot niya dito. Noong una ay sapat na ang katawan niya pambayad dito. Matapos ang aksidente na kinasangkutan nilang dalwa ay natuto itong hingian siya ng pera.“Okay, call me when you need me.” Tumayo ito at iniwan siya sa coffee shop. Inirapan niya ang lalaki. Nakita niyang may tinawagan Raf, sigurado siyang ang bagong laruan na naman nito ang pupuntahan n
“How are you?” tanong ni Thomas kay Phoebe nang sagutin nito ang tawag niya. Nakita niyang nakahiga pa ang babae sa kama at mukhang nagising niya ito. “Hi! Okay lang ako, medyo malungkot dito sa bahay. But I got a job so may mapaglilibangan naman ako.” “I see, congratulations! I’ll do what I can para makabalik agad.” “Sige, I’m not used to be alone.” Lumabi siya dito. Natawa si Thomas sa inasal niya. “Okay, go back to sleep. I’ll rest when I get to the hotel.” “Okay, bye.” I love you. Nais sana niyang idagdag iyon ngunit wala naman siya sa lugar. UK Napatingin ang driver ni Thomas sa kanya, nang umaliwalas bigla ang mukha nito nang tumawag sa isang babae. Pagdating na pagdating kasi nito ay binriefing na siya ng acting CEO ng kumpanya habang wala siya. Kunot ang noo nito at seryosong-seryoso. Dumaan ito saglit sa kumpanya nila para kausapin ang ilang tao saka nagpahatid sa hotel. Pagkalapag ni Thomas ng mga gamit ay tumunog ang cellphone niya at nakita na tumatawag ang daddy n
Malamya ang araw ni Phoebe dahil hindi sila nagkausap ni Thomas, hanggang makarating siya sa trabaho ay wala pa din itong chat sa kanya. “Uy Phoebe, parang kulang ka sa sustansya ah.” Biro ni Alex. “Eto oh mainit na cheese pandesal.” Alok ng binata. Lumapit naman siya sa maliit na table sa loob opisina, doon sila nagkakape minsan ni Alex habang naka-break. “Hiindi kayo nagkausap ng jowa mo no?” muling hirit neto. “Ah hindi, busy kasi siya eh. Nag-overtime.’ Pagdadahilan niya. “Ganyan talaga pag LDR, kailangan maging matatag kayong dalawa.” Payo naman nito. “Bababa pala ako sa production ikaw muna dito. Tawagan mo na lang ako pag may kailangan ka.” “Sige.” Tango niya. Wala naman sila masyado gagawin kaya kinuha muna niya ang phone para silipin kung may message si Thomas. Gayun na lang nag pagkadismaya niya ng wala pa din itong mensahe sa kanya. Isang lingo mahigit ng nasa ibang bansa ito. Habang nag i-scroll sa social media ay tumambad naman sa kanya ang rumored wedding nila Fiona