Chapter 21 Artwork Tumayo ako at kukunin ko na sana ang pagkaka-pin ko niyon sa easel. "Nice artwork." I gasp, hindi agad ako makaharap sa nagsalita sa likurang bahagi ko. Ganoon na ba ang sobrang focus sa pagguhit ko kaya hindi ko man lang ito napansin na pumasok dito sa loob ng bagong office ko? I immediately flush away the pain and the weakness I'm feeling inside my chest, then I start forming my best smile when I face him. I continue to unpin my art. "Thanks." Tanging namutawi sa bibig ko. Ibabasura ko na sana ang ginawa ko ng agawin agad niya iyon sa aking kamay. "Hey." "Why throw this?" Kumunot ang noo nito. "None of your business. Give it back to me Sir." I try getting it, but he didn't allow me to have it. "Akin na sabi." "No. Just let me give it to Rica mahilig 'yon sa art." Nag-iwas ako ng tingin sa seryosong mukha nitong nakatitig sa mga mata ko. "Bahala ka nga." Then I turn and re-arrange the things I've used for painting. Inayos ko pati ang mesa at upuan saka pi
Chapter 22 Feels Jealous "HELLO, good morning," sagot ko sa nag-iingay na telepono. ["You, get ready now, we are going to the construction site at around 08:30AM sharp."] It's him. Nagtataka ako kung bakit ito ang tumawag ng personal sa akin kung pwede naman niyang ipasuyo sa kanyang Secretary? "Yeah, I know and I'm ready," sagot ko dito ng bahagya. ["You don't have to bring your car, sa iisang van na lang tayo sasakay,"] he says. "Okay," maikling sagot ko dito. ["And lastly, don't forget to bring your sketch para ipakita sa mga engineer na nangangasiwa ng buong construction."] I rolled my eyes. "Noted, hindi mo na dapat ako nire-remind sa mga dapat kong gawin because I know what I'm going to do later." Natahimik ito sa kabilang linya. "Wala ka na bang idadagdag? Ibababa ko na sana ito, busy kasi ako sa pag-aayos ng mga dadalhin ko-" ["Go on and drop it."] Agad ko namang binaba ang tawag nito dahil wala na rin naman akong masabi pa dito. I sigh and I continue fixing all the
Chapter 23 Walkout Sumandal ako sa headboard ng sasakyan at saka pumikit habang ninanamnam ang musika sa aking tainga. My heart suddenly beats when I hear the lyrics on my playlist. Radio's fine It helps me forget for a while I look back and recall Those days I had with you Sometimes I need a friend Just to make it through Another day spend without you... Napalunok ako at biglang napadilat ang mga mata ko at lumakas ang pintig ng puso ko nang magsalubong muli ang mga mata namin sa rearview mirror. You gave me all the reasons to live Then you had to go And I just got to let you know It's hard to love again Just to make it through Another day spends without you... Biglang kumirot ang puso ko habang nagpapatuloy ang malungkot na musika sa aking tainga. Bawat liriko na hatid ng kanta ay parang tumatama sa aking puso. And I don't want to go on pretending That its gonna be a happy ending If I should love again Once I've learned to love again Napapakurap ako at biglang
Chapter 24Bitchier"KLARA, wala ka bang ganang kumain?"Napaangat ako ng tingin kay Marian na nasa katapat ko lang na mesa."Hey, wala ka bang gana Klara?" Napalipat ang tingin ko kay Danilo na katabi ko sa mesa."Ma'am Klara, gusto mo ba nito?" Napasulyap din ako kay Rica na nasa tabi ko rin ang upuan."Uhm, thanks Rica, but I don't like meat right now." Ikukuha na sana niya ako ng Garlic Pork Steak nang bahagya ko itong pinigilan. Ramdam ko ang mga mata ng lahat sa akin. "Okay na sa akin itong konting gulay at sarsa," mahinang dagdag ko dito."Wow, vegetarian ka pala Klara? Kaya pala maintain ang figure mo at isa pa kaya maganda rin ang kutis mo kasi hindi ka palakain ng meat," Marian says while nodding."Gusto mo ba ng sugpo o hipon? Ipaghihimay kita," Danilo offers.Humarap ako dito at umiling ng bahagya. "Huwag n'yo na lang akong alalahanin. I'm okay with my meal," sagot ko sa mga ito. Medyo naiilang na ako dahil nakatitig pa rin ang iba sa akin. I know Logan's also eyeing me th
Chapter 25Battle Between his Fiancé"Excuse me, guys. Comfort Room lang." Tumayo ako at hahakbang na sana ako ngunit hinarang naman ako ni Elaine."Hmph! Makakarating ito kay Tito Louie," sabi nito na ang tinutukoy ay ang Dad ni Logan. "Sisiguraduhin kong aalisin ang Salazar Company sa project na ito lalo na ikaw!"I sarcastically smirk and cross my arms. "I dare you to do that immediately Elaine because the hell I care. Magsumbong ka pa sa kahit kaninong personalidad o kahit sa Presidente ng America! You hear me? WALA AKONG PAKIALAM SA ANUMANG GAGAWIN MO! Don't block my way girl, excuse me!" Sinadya kong bungguin ito nang malakas sa balikat at iniwan ang mga itong mas nakanganga pa rin sa ginawa kong eksena.Who is a bitch now? Well, it's me.After we finished our lunch break ay bumalik nga ulit kami sa bunkhouse at nagpaplano na naman sila habang ako ay tahimik lang sa isang tabi. Everyone is talking except me. Tango at iling lang ang tanging sinasagot ko kay Logan na alam ko ay ka
Chapter 26 Good Samaritan Ngumisi ako dito. "We are living in a free country, kaya karapatan ko naman sigurong umalma lalo pa't sumusobra na sila sa akin. Hindi na rin tama ang ginagawa ni Ms. Sanchez." "Tama, kaya go lang girl. Smash that insecure fiancee." I frown and I face her. "I feel it, insecure siya sa'yo Klara, kasi hindi hamak na mas maganda ka kesa sa kanya. Also, you have a great and good talent in sketching and you also have plenty of pieces of information on your mind. Bilib na bilib ako sa'yo. You're a woman with beauty and brain," pagpupuri nito sa akin. "Thanks, Marian, you also have a great talent. So, pareho lang tayo." "Yuh I know that, but I'm not like you Klara, because your brain gathers brilliant ideas. Mataba masyado ang utak mo sa mga ideas kesa sa iba at sa akin." "I'm flattered Marian, thanks." "You're welcome Klara. Friends?" Ngumiting tinitigan ko ang kamay nitong nakalahad sa aking harapan. "Sure, friends." Tinanggap ko rin iyon ng bukal sa aking
Chapter 27 Sick Leave MABIGAT ang katawan, masakit ang ulo, nilalamig at tinatrangkaso. Iyon ang agad dumapo sa akin matapos maulanan kahapon sa site ng Falcon's housing project. Talagang mahina ang resistensya ko pagdating sa tubig ulan. Konting ambon lang at nagkakasipon at nagkakasakit agad ako. It started when I undergo a serious illness and medical treatment. Tumayo ako at bigla ring napaupo sa gilid ng kama. Oh, Jesus. Ugh! Ang hirap mag-isa. God, please get rid of this fever, please. I don't like it, lalo't wala si Brianna ngayon sa tabi ko para tulungan ako. I know its not a critical disease, pero konting sakit lang at nanlalambot agad ako ng sobra. Shit, I really need Brianna. God, please send her here, ayokong nag-iisa, please rid this, heal me oh Lord, please... Pinunasan ko agad ang pisngi ko na namamasa sa luha nang makarinig ako ng pagtunog ng doorbell sa ibaba. Brianna? Bigla akong nabuhayan ng loob. Pinilit kong bumangon sa kama at bumaba para pagbuksan ito ng
Chapter 28 He Cook Tumango ako ng bahagya dito saka inabot ang maligamgam na tinimpla nitong gatas. Bigla akong nakaramdam ng kurot sa aking puso ng matikman ang gatas sa baso. Ganitong-ganito kasi noon ang klase ng timpla niya sa akin araw-araw. Nakakasiya sa damdamin, ngunit sobra ring nakakakirot sa puso. Logan's always doing this, every time I have a fever, pero mas madalas siyang ganito kapag nagkakasama kami buong araw noon. Suddenly my tears starts falling because of reminiscing about our past affair. I slowly sob and I'm trying to stop it hard. "I-I'm so sorry... L-Logan." Napalunok ako at agad kong pinunasan ang luha ko sa gilid ng mata. "And thank you so much for this." Pinigilan kong tumulo ulit ang mga masaganang luha ko ngunit paunti-unti pa rin iyong bumuhos dahil sa umaapaw na galak at kirot sa aking damdamin. He clear his throat hard and nod at me seriously. "Here, wipe those tears. Ayokong makita 'yan. Eat now, magluluto lang ako sa kusina mo," he says while offer
Chapter 97 --- After 2 years --- PALAHAW ng isang sanggol ang pumukaw sa aming dalawa ni Logan na nasa katapat lang ng silid naming mag-asawa. "Sweetheart, umiiyak ang baby." Tinulak ko ito palayo sa katawan ko. "Sweetheart, later... Nandoon naman ang taga pag-alaga nila." He never stops kissing my neck and caressing my body. "Hm, sweetheart, hinahanap-" Bumuntong-hininga ito. "Okay." Huminto ito saka tumayo at marahan akong hinila patayo sa kama. "Galit ka?" tanong ko dito habang inaayos ang nalihis kong manipis na pantulog. "No." "Nagtatampo?" "No," matipid pa rin nitong sagot sa akin. I roll my eyes as I wear my silky smooth robe. "Nako kilala kaya kita," sabi ko habang tinatahak na namin ang pinto palabas ng silid namin. "I'm not, anak ko 'yon, kaya dapat lang nating unahin," sagot nito na hindi makatingin sa akin. "Maniwala ako sa'yo," sabi ko rito. "Don't you worry husband, because I'll make it up to you tonight. Magdamagan ba ang gusto ng asawa ko? If yes, okay, nak
Chapter 96--- After 1 and a half year ---NGUMITI ako habang napapasulyap sa mahimbing na tulog ng asawa ko sa kama namin.It's already 6 AM in the morning at heto ako gising na kahit sabado naman at wala kaming parehong pasok.Naupo ako sa gilid ng kama at hinaplos ko ng masuyo ang pisngi nito."Sweetheart..." I smile at him when he halfly opening his eyes. "It's too early to wake up, Klara." Hinila niya ako pahiga sa tabi nito."No sweetheart, I'm not yet sleepy." Bumuka nang malaki ang mga mata nito sa akin. "Pwede bang makisuyo sa'yo?"Ngumiti ito at hinila pa rin niya ako at iniunan sa malapad niyang dibdib."Sure, Mrs. Falcon. What is it?" tanong nito kasabay ng pagdampi niya ng halik sa noo ko."Talaga?" Tumingala ako rito. "Hindi ka na nagtatampo sa akin ngayon?""I'm not, and I'm sorry."Ngumiti ako at bahagya kong pinaglandas ang daliri ko sa gilid ng labi nito. "Thank you, for still understanding me these past few days, kung tinotoyo man ako o bad mood sa'yo." I start feeli
Chapter 95 Sweetheart Please play a soundtrack if you haveGod to believe in magicBy: Side A The love song slowly begins to play. Napapakurap ako habang nagsimula ang slideshow photo album ko sa projector. Napalunok pa ako ng mga larawan naming dalawa ni Logan ang bumulaga doon. Bawat larawan ay may mga maiiksing mensahe. My pulse begins racing habang nanunuod sa mga larawan namin noon. May mga masasayang larawan din kami doon nang first month anniversary namin, pati nang nag-graduate ako na kasama siya. Nandoon din ‘yong mga best memorable pictures namin habang nasa bakasyon kami sa ibang lugar. Hanggang sa ang ipinakita ay ang huli naming larawan bago pa man ako lumayo sa kanya nang tuluyan. Hindi ko na masyadong naintindihan ang mga sinasabi ng emcee, na bigla na lang sumulpot na walang iba kundi si Brianna. Unti-unti akong lumapit sa pinakagitna. My invited guests are also glimpsing at the projector. Patuloy pa rin ang paglabas ng mga larawan ko. The next slideshow photo al
Chapter 94 Projector Napangiti ako nang bahagya sa sinabi nito. "Thank you. Pero wala pa 'yan sa plano… ‘yong huling sinabi mo," is my only response. Dahil totoo naman, isa pa wala pang ganoong eksena. Wala pang wedding proposal. If when it is, I don't know. Logan stays and making my heart fully delightful. Hindi na nito itinuloy na tanggapin ang malaking offer sa bansang America, his flight is supposed to be two weeks ago. But he stays and he continues running their own business. Pero bago iyon ay humingi pa muna ito sa akin ng assurance kung babalik at tatanggapin na lang ba nito ang gusto ng ama nito na maging tagapangalaga muli sa naiwan niyang puwesto sa kompanya nila. My only advice for him is to follow what he really wants to happen, at gano’n nga ang ginawa nito. Hindi ito nagkukwento tungkol sa ama nito, because he really knew the issue between me and to his father. Iyon din ang isa sa ipinaalala ko sa kanya, na huwag akong alalahanin kung tatanggapin niya ang gustong man
Chapter 93 Exhibit Event Nakaunan ako sa kanyang bisig habang nakabalot ako ng puting kumot na hanggang sa dibdib. Logan is not allowing me to go and move away, kaya hinayaan ko itong yakapin ako after we both reached our bliss. "Sweetheart," he whispers my name while making some small kisses on my bare shoulder. "Anong oras ang flight mo bukas?" I immediately utter. Huminto ito sa masuyong paghalik sa aking balikat at leeg, I sense him staring kahit hindi ako nakaharap sa kanya. Ramdam ko ang mas pagkabig niya sa katawan ko palapit sa katawan niya. Then he places his chin on my bare shoulder. "Do you think I'll go away now after what happened to us? After we made love tonight, hm?" I cough. "E-Ewan ko sa'yo. Malay ko sa desisyon mo." "Papayagan mo ba akong umalis?" he asks me while kissing my cheek. "U-Umalis ka kung 'yan gusto mo." I slowly mumble, pigil ko ang aking hininga dahil sa sobrang lapit nito at sobrang dikit ng mga katawan namin sa isa't isa. He turns me around,
Chapter 92 Lifetime "Logan..." Napasinghap ako nang bumaba agad ang labi nito sa aking leeg at balikat, then he immediate proceeds to my breast and tit. "Ugh... L-Logan." Hindi ko na namalayan kung paano ba niya naalis ang saplot ko sa dibdib. Napapaliyad ako ng simulan na nitong s******n na parang sanggol ang aking dibdib habang ang kabilang kamay nito ay masuyong pinagpapala ang kabila kong dibdib. "I miss this all, I miss you, Klara," he huskily utters while he's looking at me. "Oh... hm..." Napaungol ulit ako ng damhin ng dila at bibig nito ang pilat ko sa aking kaliwang dibdib. "L-Logan, please turn off the light. Please." Namumula kong untag dito. Lust surrounds his eyes when he looks at me again. "No sweetheart." Marahan itong umiling sa akin. "N-Nahihiya ako. I have a lot of scars." Pilit ko pa ring ikubli sa kanya ang pilat ko sa dibdib at tiyan. He winks. "Those are beautiful. Those scars made me feel proud. Kasi tatak 'yan na nabubuhay ka ngayon dahil sa akin. You sur
Chapter 91 Kiss Me I GULP. "B-Bakit umalis ka kaagad kanina nang hindi mo pa ako kinakausap?" Pinahid ko ang aking mga luha sa mata. "Did I tell you to leave? May sinabi ba akong hindi kita haharapin kanina? Logan, I have also realized that I was wrong. Mali pala ang hindi ko harapin ‘yong takot ng puso ko. And look, who told you na kaya ko pang magmahal ng iba kung sa 'yo pa lang ay naranasan ko na ang pinakamasaktan. Tell me? How can I love someone else kung itong letcheng puso ko na 'to ay patuloy at may tinatago pa ring pagmamahal sa 'yo?" He's suddenly shock and speechless from what he heard from me. "Tell me, Logan. Paano ako magmamahal ng iba kung patuloy ka pa ring nandito sa loob ng puso kong sugatan. How can I love someone if it's still you? How?" Napapakurap ito at puno ng pagmamahal akong tinitigan. "Kung pwede ko nga lang sanang utusan ang puso ko na itigil na 'tong nararamdaman ko para sa'yo ay ginawa ko na. Kung pwede ko nga lang ibaling na lang ito kay Makki ay gag
Please play the song:I'll never goBy: Eric Santos Chapter 90 Presidential Suite NAGTAAS-BABA ang hininga ko. At nagmamadaling tinakbo at pinasok ko ang loob ng bahay para kuhanin ko ang susi ng kotse ko at ang cellphone ko. Bigla akong naalarma sa isinaliwalat ni Mama. Bigla akong natakot. Before I move my car ay tinawagan ko muna ito. Pero hindi ito sumagot hanggang matapos ang ang pag-riring sa kabilang linya. Binuhay ko na ang kotse ko at pinaharurot ko na iyon palabas ng garahe namin. "Logan. Answer your phone, please... Shit!" Pero naka-tatlong tawag ulit ako dito ngunit hindi pa rin nito sinasagot. Tinitikis niya ako. Napagpasyahan kong huminto na muna sa gilid ng kalsada nang hindi ko alam kung saan ako patungo. Saka ko hinagilap ang numero ni Rica at tinawagan ito. ["Hello, good evening Klara. Ano-"] "Saan ko matatagpuan si Logan?" I cut and ask her immediately. ["W-What? B-Bakit?"] Nagtataka nitong tanong sa kabilang linya. "Saan s'ya pupunta? Bakit s'ya aalis? B
Chapter 89 One Hug She wipes my tears. "Naiintindihan ko 'yang nararamdaman mo ngayon anak. Pero gano'n talaga 'pag nagmamahal ka. Lahat mararanasan mo ang hirap. Lahat nagdaan diyan anak, at lahat nagsisisi sa mga maling naging desisyon nila sa bandang huli. Katulad ni Logan. Alam mo, walang ibang bukambibig ‘yong batang ‘yon sa tuwing dumadalaw sa akin. Kung ‘di ang kabaitan ng babaeng pinakamamahal niya, at ang sobrang pagmamahal niya sa'yo. Lahat nilahad niya sa akin anak, itinuring din kasi niya akong sumbungan noon, simula nang magkakilala kami. Kaya hindi ko inaasahang ikaw pala na anak ko ‘yong maswerteng babaeng pinakamamahal niya na dating sinaktan lang niya." Patuloy pa rin ito sa pagpunas nang naglalaglagan kong luha. "Kaya pala, hinding-hindi mo sinasagot ang panliligaw sa'yo ni Makki hanggang ngayon. Kasi mahal mo pa rin siya. Naiintindihan din kita anak sa lagay na 'yan. Kasi hindi kailanman natuturuan at nadidiktahan ang puso. Kahit ayaw mo, darating din ang araw na m