RIGHT AFTER AYI FINISHED TELLING ME STORIES, I IMMEDIATELY FELT A SURGE OF EMOTIONS COMING THROUGH ME.Naiinis ako, nagagalit, nagulat… nasaktan?"The day you said you left, I believe that was also the very day your father looked for you. Sa maniwala ka man o sa hindi, hinanap ka n'ya, Cali. He was so worried sick. He went through everywhere searching for you. He went through everything. I even remembered na ilang beses s'yang nabiktima ng mga scammers. Those person who claimed to see and know your whereabouts. Pero in the end, wala pala. They were all just after his money. Anyway, fast forward to your graduation day, nando'n s'ya. I don't know if you see him but he went there. Alam ko dahil sinundan ko s'ya. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin maintindihan kung bakit hindi ka n'ya nilapitan at kinausap that very same day. I mean, he already spent a lot looking for you. He was nearly going crazy. Pero no'ng nasa harapan ka na n'ya, hindi man lang s'ya gumawa ng paraan to take you home. B
“DUMATING NA ANG HINIHINTAY MONG SHIPMENT, BOSS! KUNIN KO NA BA?” Agad sinasal ng kaba ang dibdib ko matapos kong marinig ang malakas na boses na iyon ng isang lalaki. Oh, my gosh. Nasaan na ako?Inilibot ko ang paningin ko sa paligid---madilim. Sinubukan ko ring kumilos pero bigo ako. Then I realized… I was trapped! Nakabaluktot akong nakahiga ngayon sa isang matigas na sahig. Mahapdi ang mga kamay at paa ko, parehong hindi ko maigalaw dahil… nakatali ako!Nagsimula na akong mag-panic. Sinubukan kong sumigaw pero maging ang bibig ko ay nakatakip. May kung anong makapal na tela ang nakabusal ngayon sa bibig ko. Para bang alam ng kung sinumang kumuha sa akin na magdudulot ako ng ingay sa oras na magising ako.Wala na akong nagawa kundi ang mapapikit ng mariin habang umiiyak. Paano ba ako napunta rito?Pinilit kong alalahanin ang mga naunang nangyari bago ako magising at matagpuan ang sarili ko na nasa lugar nang ito.I was out with Pamela, celebrating the victory of the third fashion
6 YEARS AGO…“I CAN’T BELIEVE THIS. YOU JUST HUMILIATED ME, MS. SY. YOU HUMILIATED US.”Kusang nabura ang mga ngiti ko nang sabihin iyon ni Mr. Saavedra sa seryosong tono.Hindi pa man ako tapos sa pagpapaliwanag ng presentation na inihanda ko ay may ganoong komento na akong natanggap agad. And yes, I am already taking it as a negative comment. A sign na maaaring hindi maganda ang kahinatnan ng ginagawa kong ito.“W-What do you mean by that, S-Sir? Hindi niyo na po ba ako… papatapusin muna before you make your decision?” kinakabahang tanong ko.“No, no. Hindi na kailangan. I… Together with my constituents right here, already made our decision,” diretsang sagot nito.Nanghina ako. “I-Is that a no? Ibig po bang sabihin noon na hindi kayo mag-iinvest sa amin six months from now?”Hindi agad sumagot si Mr. Saavedra. Tiningnan niya lang ako ng mataman, tsaka siya tumingin sa dalawang kasama niya na tumango naman.“Maupo ka muna, hija,” utos niya na sinunod ko naman.Sa pagkakataong ito ay
“HOW COULD YOU DO THIS TO ME, CALISTA?! HOW DARE YOU DISOBEY ME?!”Kusang tumulo ang luha ko habang unti-unti kong nararamdaman ang sakit ng malakas na paglapat ang palad ni Daddy sa kaliwang pisngi ko. I was still in shock.“D-Dad, why?” puno ng pagtataka kong sabi at tinitigan siya sa naluluha kong mga mata. Gulung-gulo ako. I don’t know what was happening. ‘Di ba, dapat natutuwa siya dahil nakuha ko ang investor na matagal niya nang gustong mapa-oo?“EXPLAIN THIS TO ME, CALISTA. RIGHT NOW!” sigaw niya sa akin. Kasunod niyon ay naghagis siya ng ilang piraso ng may-kakapalang papel sa akin---maybe those were pictures.Tumama sa akin lahat ng papel na inihagis niya. One of those was even able to leave a thin paper cut on my cheek, same cheek where he slapped me. Aray.Yumuko ako at isa-isang pinulot ang mga larawan na nagkalat sa sahig. And when I saw those, I stood more shocked. Saan niya nakuha ang mga ito?Those pictures starred me wearing a simple plain blue shirt paired with whit
“Y-YOU’RE GOING TO DISOWN ME JUST BECAUSE… I-I FAILED TO BE YOUR PERFECT DAUGHTER? JUST BECAUSE I COULDN’T MARRY THE ONE YOU CHOSE FOR ME?”Hindi ko maiwasang makaramdam ng hinanakit dahil sa mga nasabi ni Daddy. Naiyak na lang din ako dahil sa bigat ng mga sinabi niya.“You don’t understand, Calista. You should’ve just told me the truth instead of telling lies after lies. Nasubukan ko pa sanang intindihin ka---”“No, Dad. You’ll try, yes. Pero hanggang doon lang. You never really got to understand me. Dahil para sa iyo, lahat ng gustuhin ko ay makakasira sa akin. While you, I have to do everything you want because that is what’s right.”Hindi ko alam kung saan ako humugot ng lakas ng loob na sabihin iyon sa mismong harapan ni Daddy. I could see how he transitioned from being furious to being shocked. Even Monica’s face showed disbelief. Hindi ko naman sila masisisi dahil sa tanang buhay ko ay ngayon lang ako naglakas ng loob na sagutin at kontrahin si Daddy. I was always “Miss Well-Be
“NANDITO NA TAYO.”Inayos ko pa ang itsura ko bago ako tuluyang bumaba at lumabas ng tricycle. Gaya rin ng sabi ni Kuya Tirso kanina ay hindi na ako nag-insist pa na magbayad.“Thank you, Kuya,” sinsero ko na lang na saad kasabay ng isang matamis na ngiti.Tumango siya. “Sige na, pumasok ka na.”Nagpasalamat pa ako ng isa pang beses bago ako nagsimulang maglakad palayo.Pero mayamaya lang din, hindi pa ako nakakalayo ay narinig ko na sumigaw siya ulit. He shouted my name so loud, that even though I was already several feet away from him, I still got to turn my back.“Mag iingat ka!”Hindi ko alam pero nang sabihin niya ang mga katagang iyon ay nakaramdam ako ng kakaibang kilabot. I am already at my boyfriend’s house. Kaya mag iingat ako saan?Umiling-iling na lang ako at pilit na iwinaksi sa isip ko lahat ng negatibong bagay na pumasok doon. Baka jino-joke time lang ako ni Kuya Tirso. Papadilim na rin kasi pero wala pa ring nakabukas na ilaw sa bahay nina Calvin. Maybe, Kuya Tirso thou
NANG ARAW NA UMALIS AKO SA BUILDING NG MGA SY AY IYON NA RIN ANG HULING BESES NA TUMUNTONG PA AKO SA KAHIT ANONG PAG AARI NILA. Hindi na rin ako kumontak pa o nakibalita sa kahit sino sa kanila. Kahit kay Ayi Hana. I already got rid of my phone and bought something cheaper. Ngayon, ang contacts ko na lang ay sina Tatay Tirso, Nanay Belen, at Pamela. They all offered me their home as my temporary shelter, pero ako na lang din ang kusang tumanggi. Ayoko rin kasing ma-attach pa sa kahit na kanino, especially that I knew how kind-hearted they all were. Tsaka paalis na rin ako pa-France in a few days now.Dalawang araw mula ngayon ay gaganapin na ang graduation ceremony sa Contessa Fashion School. And yes, I still continued taking my studies there. Bagay na hindi at never kong pagsisisihan dahil bukod sa mahal ko talaga ang fashion designing, ay dahil din sa CFS kung bakit nakatakda na akong makapasok sa pinto na pwedeng maging daan para maabot ko ang mga bagay na pinapangarap ko para sa c
2 DAYS LATER: GRADUATION DAY “AND FOR THIS YEAR’S VALEDICTORIAN, MAY WE CALL ON STAGE MISS… CALISTA SANCHEZ!”Agad akong tumayo sa kinauupuan ko matapos kong marinig na tinawag ang pangalan ko. Yes, it was me. Sinadya ko talagang sabihin at ipagtanggal ang totoong last name ko na galing kay Daddy. Instead, I opted to “Sanchez”, iyon ang apelyido ni Mommy sa pagkadalaga.Naglakad na ako paakyat sa stage, palapit sa emcee na tumawag sa akin. She also gave way so that I can have my place in front of the mic stand. It was my time to say my speech.“Good morning, everyone. Especially to our teachers, co-graduates, and parents. Originally, Contessa handed me a script for the speech I have to deliver today. But I chose not to go for it and instead, I will say what my heart really wanted to say,” pagsisimula ko.Tumingin din ako sa harapan kung saan nakaupo ang mga teacher at ang head ng Contessa Fashion School. I did it as my way to ask permission. Nakangiti naman silang tumango na para ban