“Shit! What an asshole.”Tumaas ang kilay ko sa reaksyon ni Enrique noong ikinwento ko kung papaano nag-offer ng friendship ni Zane pagkatapos niyang wasakin ang puso ko.“Sa’yo talaga nanggaling iyan, ha? Ipapaalala ko lang sa’yo, Heartbreak Prince. Nasaksihan ko kung papaano mo ginawa sa isang babae iyong ginawa sa akin ni Zane. Parehong-pareho kayo ng linya. Una, ‘it’s not you, it’s me,’ tapos ‘we can still be friends.’”“Aha!”Bahagya pa akong nagitla sa bulalas ni Enrique. Talagang nakaturo pa siya sa akin.“Kaya ka galit na galit sa akin dahil pakiramdam mo magkatulad kami ni Zane Espinoja. Wow, Miss Anonymous, you are unfair! Sabi ko naman ‘di ba, napakalaking insulto sa akin na ikumpara ako sa hayop na iyon. Mag-sorry ka sa akin!”“Ma-una ka! Baka nakakalimutan mo, may atraso ka pa sa akin.”“Oi, bawi na ‘yon, ah.”Umiling ako sa kanya.“Wala pa nga akong naririnig na ‘sorry,’ eh. Saka, nag-thank you ako sa tulong mo. Ikaw, may utang ka pang ‘sorry’ sa akin.”Enrique just ma
“Aaahhhhh!” Halos mahulog ako sa kama ko kakabalikwas. Ang malakas na tunog ng alarm clock kasi ang bungad sa umaga ko.“Kuya!”Iritable kong binato ng unan sina Kuya Jared at Kuya Jaden. Hawak-hawak ni Kuya Jaden ang alarm clock na itinutok niya sa tainga ko kanina para magising ako. Isa pang unan ang ibinato ko sa kanilang dalawa noong hindi pa rin sila tumitigil kakatawa.“Saan ka nagpunta kagabi? Anong oras ka naka-uwi?” tanong ni Kuya Jared“Sino ‘yong naghatid sa’yo? Sinabi sa akin ni Manong Paul inihatid ka raw ng isang mapormang kotse hanggang bahay,” segunda ni Kuya Jaden.Si Manong Paul iyong guard ng village. Siya iyong nakabantay sa gate noong naka-uwi ako.“Nagpapaligaw ka ba?”“Oi, ipakilala mo naman. Saan mo nakilala.”Irritable kong tinignan ang mga kuya ko na niraratrat ako ng mga tanong. Tumayo ako mula sa kama ko at dali-daling tinungo ang banyo noong makita kong 7:30 na. Hindi ko na pinansin ang mga kapatid ko.“Juancho, marunong nang makipagbastusan itong kapatid
Sa isang iglap, parang tumigil ang oras sa buong SPU. Peterfolks stopped and waited in anticipation sa kung ano man ang pasabog ni DJ Rob. Ilang saglit pa’y may nagsalita na muli sa speakers.“Thanks, bro. Ha! Alright, I’m not so sure how to do this. Damn, Rob’s got a difficult job. How are you so good at this?... This is awkward.”Nabalot ng mahihinang tawa ang paligid dahil sa awkward na boses na naririnig sa speaker.The voice is awfully familiar, it is not too high, not too low, just right. It is light and pleasant. I hear nervousness in his voice but the little shy whispers he throws in are awkwardly cute. He might not even noticed that he actually cursed on the SPU Campus Radio.Isang malalim na hinga ang narinig namin mula sa speakers. Tila kinakalma niya ang sarili. “I… have no idea how to do Rob’s job, but I will try my best to say my piece.”Habang tumatagal ang pagsasalita niya, mas nagiging komportable siya sa mga sinasabi niya hanggang sa naging natural na ang kanyang pag
It is the weekend at nagpasama ako kay Hannah para puntahan iyong kotse ko sa car shop.Pagkatapos naming mag-dinner ni Enrique noong nakaraan, dumaan muna kami sa car shop para kunin iyong mga gamit ko sa kotse ko. Nakilala ko doon si Kuya Alan, ang may-ari ng car shop. Siya mismo ang personal na nag-asikaso sa sasakyan ko. I honestly liked Kuya Alan. Mukha siyang mapagbiro but I can tell that he takes his business seriously. Iba talaga kapag passion mo ang pinagkakakitaan mo.Hannah and I took my car out of the car shop, saka kami dumiretso sa Blackhole para dumalo sa party ng mga bago naming kaibigan sa SPU. Nag-aya kasi na mag-party sina Misha kanina.We always hear about the crazy parties that Peterfolks throw. Ito ang unang party na pupuntahan namin kaya naman excited kami.Blackhole is a high end party bar located right at the heart of the city. Dito madalas mag-party ang mga Peterfolks. Pagkapasok pa lamang ni Hannah sa loob ng bar, I already saw a lot of familiar faces. Hindi
“How dare you!” bulalas ni Diane. Hindi na niya napigilan ang galit niya. Itinaas niya ang kanyang kamay para sampalin ako pero bago pa man dumapo sa mukha ko ang sampal niyang iyon, isang malakas na kamay ang sumalo sa pulso ni Diane sa ere. “I don’t think that’s necessary.” Nagulat ako sa muling pagsulpot ni Marcus Aiden Enrique Rickson Sandejas. Not that I am complaining, but why does he always show up in the most unexpected moments? Kung nagulat ako, mas lalong nagulat sina Diane at Anne. “E-Enrique San-Sandejas,” hindi makapaniwalang pansin ni Diane. Si Anne naman, nakatulala kay Enrique. Sandali, huwag mong sabihing kasali ang dalawang ito sa fans club ni Marcus Aiden Enrique Rickson Sandejas. “This place also does not tolerate violence. If I were you, I wouldn’t start a fight, otherwise you wouldn’t be able to set foot here again.” Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses, si Ate Pia iyon at may kasama siyang dalawang babae. Hindi ko kilala iyong isa pero namumukhaan k
It’s Sunday today kaya wala kaming pasok. Kasama ko si Hannah dito sa mall. Tumawag siya kanina para ibalita na tapos na niya iyong entry na ipinapagawa sa kanya ng PLUMA para makapasok na siya sa org.I am looking at Hannah unbelievingly after I have read the piece that she wrote for the SPU Diaries. I have no problem with her writing style or creativity. In fact, talaga namang napabilib ako sa creativity niya. Hindi lang talaga ako makapaniwala na Hannah wrote about Miss Anonymous and the Heartbreak Prince.She does not seem to mind my questioning look because she was just smiling excitedly.“Lemme read a part of your work to you, Hannah.”“‘He reminded her of a painful nightmare. While he cannot deny that she helped find the better part of him. And the moment they looked into each other’s eyes for the second time, with all their pre-judgments of each other set aside, they knew that a beautiful friendship was born. But who knows, there could be something more.’”“Yeeeiiippp!” she sq
“Espinoja, get your hands off of her.” Hindi na naituloy ni Hannah iyong sasabihin niya dahil sa pagsabad ng isang makisig na boses.My eyes drifted to the man who is now standing behind Zane. He immediately pulled me close to him and away from Zane.Ma-ingat akong inilayo ni Enrique kay Zane. He held both my shoulders and he looked at me in the eye. He said nothing but the way he looked at me was telling me to be strong. I was trembling, I know, but I felt Enrique’s hand on mine as he locked our fingers together as if offering his hand to be my stress ball.“Enrique Sandejas?” hindi makapaniwalang sabi ni Zane.“I didn’t know you know Lorryce, my girlfriend,” turan ni Enrique. May diin sa ‘my girlfriend.’Napa-ismid lamang si Zane, “oh yeah, I know her.”Bumaling si Zane sa akin.“Did you not tell him?” Zane asked then silently mouthed to me, “Babe.”Dahil sa ginawa niya humigpit ang hawak ko sa kamay ni Enrique para pigilan ang aking emosyon.“I don’t know what you are talking about
LorryceTumigil kami ni Enrique sa Elen’s Barbecue House. Katabi ito ng car shop ni Kuya Alan. Nakilala ko ang may-ari ng barbecue house, si Mommy Elen. Siya ang nanay ni Kuya Alan. Kapag walang ginagawa sa car shop niya si Kuya Alan, tumutulong siya sa barbecue house.Ngayon ko napatunayan na Enrique is not at all like the stereotype of a guy born with a silver spoon. Kung titignan mo siya at ang mga kaibigan niya, parang hindi naman sila kumakain sa mga lugar na katulad nito. The barbecue house is not like the fancy restaurants that serve a twelve course meal. Simple lang ito pero malinis at napakakomportable. Para siyang isang bahay sa tabi ng kalsada na ginawang restaurant. The place is so homey.Sa labas pa lang, amoy na amoy ko na iyong aroma ng iniihaw na barbecue, ginutom tuloy ako.Gusto kong matawa sa hitsura ni Enrique. He looks so stressed habang nakasalampak sa upuan sa harapan ko at pinapahid sa mukha niya ang isang twalya na ibinabad sa malamig na tubig.“Hoy, anong nan