Nakababa na kaming lahat ng bangka. Nailibot ko ang aking mga mata sa paligid. Kaganda nga sa lugar na ito at malinis. Mukhang alaga tapos walang ibang nakakarating dito dahil nga private island.Nagsimula na kaming i-tour ng kasama namin. Panay ang tingin ko sa buong lugar. Sayang nga at wala dito si Th–Zehra!Mariin akong napapikit."Saan ba pwede mag-snorkeling dito, kuya?" rinig kong tanong ni Wayne sa tour guide."Zehra, come! tingnan mo ang ganda dito! ang linaw ng tubig! mababaw lang!" yaya sa akin ni Lianna. Nakalahad ang isang kamay niya kaya kinuha ko iyon."A-Ang lamig ng tubig dito..." sabi ko nang mailublob ko na ang aking mga paa. Napangiti ako, sobrang linaw nga ng tubig!"Let's swim!" sambit ni Lianna at nilingon ako pero ang pagtangka niyang paglangoy ay napatigil."Ay, wait! remove your shorts muna! dapat kasi hindi ka na nagmaong shorts! We are all wearing swimsuits naman na!"Napahawak ako sa tali ng suot kong swimsuit. Kulay blue itong suot ko at medyo matingkad
Ang simpleng pag-iiwan rin ni Thauce ng pagkain sa akin ay naging malaki ang epekto. Isa iyon sa hindi ko inaasahan sa kaniya lalo pa sa nangyari sa pagitan namin na dalawa. At ang sticky note... kahit na pangalan ko lang ang nakasulat doon ay ilang beses ko pa ngang tinitigan at binasa."Are you okay, Zehra?"Binalingan ko si Lianna nang marinig ko ang boses niya."Ayos lang..." tipid akong ngumiti sa kaniya.Alas nuwebe ng gabi at narito kami ngayon sa may entertainment room sa kanilang resthouse. Nanonood naman kami ngayon ng horror movie. Kahit na panay ang tili ng mga kababaihan sa tuwing lalabas ang multo ay hindi non nakuha ang atensyon ko sa sobrang pag-iisip sa pagkain na itinabi ni Thauce para sa akin.Tuloy, ito, bumaling na naman ako sa kaniyang pwesto. Malayo sa akin. Hindi naman siya dapat narito. Pinilit lang ng mga lalakeng kaibigan niya dahil napansin na ng mga ito na inilalayo ni Thauce ang sarili.Napabuga ako ng hangin. Kasalanan ko iyon. Pati ang sana ay bonding n
Napatanga ako sa sinabi ni Thauce. Nagbibiro ba siya? tinatapos na niya ang kasunduan namin? at teka, iyong halik. Iyong matagal na halik na iyon? para saan? pinagti-tripan niya ba ako? pero ang mga binitawan niyang salita, ang itsura niya ngayon... lahat ay ramdam kong seryoso.Isa pa, hindi nagbibiro ang isang Thauce Arzen Alessandro Cervelli.Hindi niya ako bibiruin.Mas kinabahan ako, mas bumilis ang kabog ng dibdib ko lalo pa at ang aliwalas ng kaniyang mukha habang nakatingin sa akin. Hindi niya inaalis ang paningin habang hawak ako ng mahigpit ng mga kamay niya."T-Teka, a-ano... ano ang... ibig mong sabihin?"Halos magbuhol-buhol na ang mga salita ko sa pagkabigla. Hindi na rin ako makapag-isip ng tama. Habang nakatingin ako sa kaniya ay mas sumisikip ang dibdib ko, hindi na normal ang aking paghinga lalo pa at ang pakiramdam sa mga labi ko ay narito pa rin.Ang mahaba at mapusok niyang halik kanina na kahit sa panaginip ay hindi ko naisip na gagawin niya.At iyong kasunduan?
"I fell in love with you."Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari kagabi. Para bang isang panaginip. Ang mga salita ay naririnig ko pa rin ngayon. Kahit ang pakiramdam na nakapaloob sa mga bisig ni Thauce ay parang kanina lang naganap."Mahal kita, Zehra Clarabelle."Malinaw sa aking isipan at wala akong ibang hinahangad na pagmamahal sa kaniya dahil nag-umpisa lang naman ang lahat sa isang kasunduan. Sino rin ba ang magmamahal sa isang katulad ko sa mundo ng mayayaman na katulad nila?Tinanggap ko na rin na pagkatapos ng aming usapan ni Thauce ay tahimik akong aalis at hindi magpapakita. Iyong malayong-malayo sa kaniya. Hihintayin ko na lang ang pagbabalik ni Seya at mamumuhay kami ng magkasama. Pero nagbago ang lahat ng plano ko, lahat ng nasa isipan ko dahil sa biglaang pagtatapat ni Thauce ng kaniyang pagmamahal kagabi sa akin.Napahinga ako ng malalim. Sunod-sunod sa aking isipan ang pagdaloy ng alaala kagabi. Umangat ang aking isang kamay at nailapat ko sa aking mga labi.Ila
"I don't think you understand how much I want your lips."Kapit na kapit ang mga kamay ko sa aking bestida na suot. Kumakabog rin ang dibdib ko nang ang isang kamay naman ni Thauce na nasa pisngi ko ay lumipat sa aking batok at hinapit pa ako palapit.Para akong nahipnotismo dahil hindi ko maialis ang tingin sa kaniya."Damn. I want to kiss you so hard.""Thauce..." napasinghap ako nang ilang pulgada na lang ang layo ng aming mga labi sa isa't-isa. Otomatikong nailapat ko ang aking mga kamay sa kaniyang dibdib dahil sa ginawa niya."Don't look at me like that, Zehra Clarabelle. Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko.""P-Paanong tingin? walang ibang kahulugan ang tingin--"Ang bilis ng desisyon niya!Pinatahimik ako kaagad nang mariin niyang sinakop ang mga labi ko. Nalamukos ko ang kaniyang damit nang kumilos ang mga labi niya at mapusok akong halikan."Damn your lips, baby. It was addicting."Muling niya akong siniil ng halik at sa pagkakataon na ito ay mas matagal kumpara sa kanina.
Magda-dalawang linggo na kami sa isla. Nakikisalamuha na rin si Thauce sa mga kaibigan niya kahit kasama ako ng mga ito. Pero palaging byernes santo ang mukha niya. Kasi ganoon pa rin ang pakikitungo sa akin ni Errol. Malapit pa rin kami nito sa isa't-isa at bilang walang magawa si Thauce ay sama na lang ng tingin at 'warning' ang lagi kong nakikita."Until when are we going to stay here? Until when am I going to watch you being taken care of by Errol? Na dapat ako ang nagaasikaso sa iyo at gumagawa ng mga bagay na iyon kasi ako ang manliligaw mo?"At iyon nga, ganoon pa rin kami na sobrang ikinaiinit ng ulo niya dahil nga sinabi ko na huwag muna namin ipahalata iyong 'panliligaw' niya."It's annoying."Napapangiti ako sa tuwing maaalala ko ang pagkunot-kunot ng noo niya at pagsasalubong ng mga kilay. Tapos palagi siyang nakasuot ng sunglasses na tiyak kong itinatago lang niya ang masamang tingin.Akalain mo nga naman, 'no? Kung dati kasi ay palaging ako ang napapasunod niy ngayon ay
"Nawala na! ang bilis naman!"Pero, bakit ba ako nagtataka? sa tangkad niyang iyon at haba ng mga binti ay talagang sasaglitin lang niya ang resthouse. Ang lalaki pa ng hakbang niya! sa totoo lang, hindi ko rin maintindihan itong si Thauce. Mas lalong naging moody.Akala ko ay okay na iyong usapan namin nitong nakaraan, tahimik naman siya oo at patingin-tingin. Nakasimangot madalas pero sa isip ko naman ay mahaba ang magiging pasensiya niya kasi sabi nga niya na maghihintay siya.Kampante ako tapos ngayon ay ito at may pa walk-out siya."I know what you are thinking, Zehra Clarabelle. You are afraid our friends will judge you because Errol is my cousin and I am courting you now–well, secretly. I understand that, but can we just tell them the truth? that I love you? and you don't like Errol and that he has no chance for you?"Si Thauce na ang gusto ay diretsahan. Walang lihiman ngunit wala rin siyang magawa dahil ito ang gusto ko at kailangan niyang sundin.Napailing ako habang nagmama
Pero iba ang nakikita ko sa kaniya sa mga naririnig kong sinasabi niya. Mukhang mapuputol na ang pasensiya niya anumang oras at nilalabanan lang niya iyon. Ikinukubli sa dahilan na magtitiis siya para sa akin."After confessing, I never thought it would be this hard. Kung iisipin ay mas tamang sa kaniya ka, hindi ba? dahil sa lahat ng mga sinabi at ginawa ko sa iyo, mas kapili-pili siya."Parang may kumurot sa puso ko nang marinig ko ang mga iyon kay Thauce. Ang lahat ng alaala simula noong limang taon na pagkikita namin. Ang galit sa mukha niya, ang mga matatalim na salita na natanggap ko, ang insulto sa pera. Lahat nang luha nang magsimula ang kasunduan.At kahit na ganoon, siya pa rin ang pinili ko. Siya ang mahal ko."Pero... hindi ako nagrereklamo. Hindi naman ako magrereklamo."Umangat ang mga kamay ko at hahawak na sana sa kaniyang mga braso nang mapatigil sa muli niyang pagsasalita."I am sorry. Am I making things hard for you, Zehra Clarabelle? Masyado ba akong demanding na m