Home / Fantasy / Those Purple Eyes / CHAPTER 3.1: THALIA, THE LAND OF THE WITCHES AND WARLOCKS

Share

CHAPTER 3.1: THALIA, THE LAND OF THE WITCHES AND WARLOCKS

Author: NerovnyyeVeki
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Nagising ako dahil sa isang tawag sa cellphone ko. Nagmissed call pala si Mommy sa akin ng tatlong beses tapos tatlong text din ang natanggap ko, still galing sa kanya. 

From Mom:

Kamusta ka na anak?

Congratulations sa iyo anak. Proud na proud ako sa iyo.

Btw, late na pala. Sige, tulog ka lang ng mahimbing anak. Good night. 

Nagreply ako agad. 

To Mom: 

Okay lang po ako Mommy. Thank you po. Promise po gagalingan ko pa po. Isa akong Regalia kaya dapat hindi ako matatalo. Tulog na rin po kayo ng mahimbing Mommy. I miss you po. 

Wala akong maayos na tulog dalawang gabi na, kaya lutang ako sa klase buong araw. Naging tampuhan ako ng bully ng mga alipores nung Julianna Sutton na iyon. Bunsong anak pala siya ng governor ng Antheia kaya naman ganon na lang ang pakikitungo sa kanya ng mga estudyante at pakikitungo niya sa amin. 

Tss, mapagmataas siya. Porket anak siya ng governor, ganyan na siya? Buti pa sana kung anak siya ng hari at reyna, kaso hindi eh. 

"Stop ranting," Marina stated. "May point ka pero wala rin naman tayong magagawa." 

Yup, tama siya. Isa pa, pareho lang kami ng estado ng b*tchesang Julianna na yun. Siya, anak siya ng governor ng Antheia. Ako, anak ako ng governess ng Aurora. Ang pinagkaiba lang namin, siya lumaki dito habang ako ay sa Earth. Tsk, subukan niya akong yabangan, paduduguin ko ilong nun. 

Marina laughed all of a sudden and we three looked to her. "Hindi ka talaga mapipigilan sa pagra-rant ano?" 

"Nakakairita kasi!" depensa ko at kumain na lang ulit. "Sino ba siya para magyabang? Pareho lang naman kami." 

Lia and Freesia are both clueless kaya naman nagsalita ulit si Marina. "She's ranting about that girl." 

They both nodded as if they got it. "Pareho lang naman talaga kayo. Pare-pareho lang tayong lahat," Lia explained. "Pare-pareho lang tayong mga estudyante na pinag-aaralan ang mga magic at ability natin. Though, iba-iba ang social hierarchy natin at race." 

"Kahit pa magkakaiba tayo ng race or pwesto sa social hierarchy, mga damit lang na lalabhan ang dapat pinagseseperate." 

Freesia agreed to my statement, "Bet ko yan! Pare-pareho naman tayong mga superhumans eh." 

Pabalik na kami ng dorm namin nang may isang lalaking parang butler ang lumapit sa amin. Yumuko siya at nagsalita. "Miss Regalia, pinapatawag po kayo ni Headmistress Calla." 

"Ako?" The three glared at me. "Sabi ko nga, ako. Sige po."

Nagpunta kaming tatlo sa Office of the Academy Headmistress at sinamahan ako ng butler sa loob. Pero ang sumalubong sa amin, nag-aaway na lalaki at babae. Hindi naman seryosong away, parang naiinis lang si Tita Calla then yung lalaki naman ay natawa lang. 

"Lumayas ka sa opisina ko Carob!" 

"No way!" Then the guy, most probably Tita Calla pertains to as Carob, laughed. 

Nagkatinginan kami nung butler. He cleared his throat to get their attention. "Headmistress, Headmaster, nandito na po si Miss Regalia." 

"Lagi ba silang ganyan?" I whispered to the butler. 

"Kapag hindi po busy si Headmaster, opo," the butler answered in a low voice. "Kapag busy po ang Headmaster, siya naman po ang ginugulo ng Headmistress." 

Ay. Kaya pala. 

"Ahrina Tantiana Regalia?" The Headmaster exclaimed and nodded. "Inaanak ko! Ang laki mo na!" 

Ha? Inaanak? 

"Carob Mildred!" malakas na sigaw ni Tita Calla kay Headmaster. Shems, nakabingi. "Lumayo ka kay Ahrina akung ayaw mong gawin kitang puno!" 

Headmaster patted my head and grinned. "Ikaw na bahala kay Ate Calla ah. May gagawin pa ako sa opisina ko, okie? Bye-bye!" He vanished all of a sudden and kumalma na rin si Tita Calla. 

"Pagpasensyahan mo na yung kapatid ko." I nodded to Tita Calla. "Nga pala, nasabihan ka na ba ni Collin tungkol sa pagpunta sa Thalia bukas?" 

"Opo." She nodded and sat to her chair. "Bakit niyo po pala ako pinatawag?" 

"Lumabas na ang ability mo, Ahrina. In a span of three days. Yung magic mo ay wind. Ang wind magic ay isa sa mga elemental magic kaya naman naidagdag na ang pangalan mo sa mga high-ranking magicians. Bilang isang high-ranking mage, kailangan mo na agad magtraining. Nasabi na rin ba iyon sa iyo ni Collin?" 

I nodded. "Opo. Si Crimson daw po ang training partner ko." Baka pwede kong irequest sa kanya na ibahin ang partner ko. "Uh, Tita Calla, baka pwedeng si Freesia—" 

"Hindi pwede, Ahrina. Siguro naman nasabi na rin sa iyo na si Ms. Davis ay subtype mage at si Mr. Torren ay kagaya mo na elemental mage. Isa pa, si Mr. Torren ang pinakamalakas sa lahat ng elemental mages sa buong Academy kaya mas matututo ka sa kanya." 

"Pero Tita—" 

"Yun ang mas makabubuti sa iyo, Ahrina." She smiled. "Gusto kong maghanda ka na para sa mangyayari bukas. Ihanda mo na rin ang sarili mo dahil magsisimula na rin ang training niyo sa makalawa." 

I nodded. "Sige po, Tita." 

"Kinamusta ka sa akin ni Amber kanina at sinabi ko ang lahat. Medyo nainis siya kasi bakit daw kita hinayaan na magkasugat pero sinabi ko na parte iyon ng training mo. Yung nangyari nga pala sa iyo nung kahapon, masyado mong ginamit ang lahat ng lakas mo kaya ka nawalan ng malay," she added and gazed to my pendant. "Kamusta yan?" 

"Po?" I touched my pendant and showed it to her. "Okay naman po." 

"Hindi ba umilaw?" I shook my head. "Hindi pa nalabas ang tunay mong magic." 

"Po?" Narinig ko, oo, pero hindi ko na-gets ang point niya. Anong ibig sabihin niya sa hindi pa nalabas ang tunay kong magic? Hindi pa ba sapat yung wind magic? Tsaka umilaw? Umiilaw ba itong pendant na ito? 

She shook her head and smiled. "Itago mo na yan. Yun lang ang mga gusto kong sabihin sa iyo." 

Sinunod ko ang sinabi niya at ngumiti na rin. "Sige po. Aalis na po ako." 

Bago ako tuluyang makalabas, narinig kong tinawag ni Tita ang butler at inutusan ulit ito. "Dalhin mo si Crimson Torren at Collin Shallows dito. Gusto ko silang makausap ngayon din." For what reason? Ano kayang meron?

"Kumusta?" bungad sa akin ni Lia. "Mataas kasi ang ward dito sa office ni Headmistress kaya walang marinig si Freesia." 

"Okay lang. Kinamusta lang ako ni Mommy. Sinabihan din ako ni Headmistress na magsisimula na ang training ko after ng trip bukas sa Thalia." Hindi ko na binanggit yung tungkol sa pendant ko dahil hindi ko rin naman na-gets. Tsaka, mas lalo lang silang magiging curious, madadamay ako for sure. Though saglit ko pa lang sila nakakasama, tingin ko napakamausisa nila sa lahat ng bagay.

Marina nodded. "Sige. Balik na tayo sa dorm." 

Nagpalit na kami ng damit at tumambay lang ako dito sa loob ng kwarto namin ni Lia. Hangga't maaari, iniiwasan kong mag-isip ng kung anu-ano dahil baka malaman ni Marina. Pero may isang bagay ako na hindi ko mapigilang maisip. 

Isa na akong elemental mage at wind ang magic ko. Ang ability ko ay ability mimicry, ang rarest ability sa mga mages at common sa mga sorcerer at sorceress. Pero bakit gano'n? Pakiramdam ko, hindi ito ang magic at ability ko. Pakiramdam ko, hindi pa talaga ito ang meron ako. Pakiramdam ko, meron pang part sa sarili ko na hindi ko pa nadi-discover.

꧁——————————꧂

Lahat ng mga estudyante maliban sa witches at warlocks ay sumakay na sa school buses ng Academy. Sila Lia kasi, nauna nang umalis para maghanda sa pagdating naming lahat. Ang ability ni Lia ay illusionary magic kaya naman isa siya sa magsasailalim sa amin sa test whatever pagkarating namin doon sa Thalia. 

Ang Thalia ay nasa northwest part ng Antheia at two hours ang biyahe papunta roon. Si Freesia ay nagsalpak ng earphones sa tenga niya dahil sabi niya, paniguardong mahihilo siya kung maraming boses ang maririnig niya habang nasa biyahe. Si Marina naman ay tulog na. Nasa harapan namin siya at may katabi siyang babae na kaklase din namin. 

Umandar na ang bus namin at tinahak na ang daan papunta sa Thalia. Gusto ko sanang matulog kaso, ayaw ng sarili ko kaya nakasilip lang ako sa labas ng bintana. Marami kaming mga nadaanan pero iisa lang ang napansin ko. Kahit nasa Magic World kami, para parin akong nasa Earth dahil sa kilos ng karamihan at yung industries nila. 

Namangha ako sa lugar ng Thalia. Like, nasa Hogwarts ba kami? Ang ganda rito. Baka naman nananaginip lang ako. Or baka naman nasa set lang kami ng Harry Potter movies? 

Bumaba na kami ng bus at isang witch ang sumalubong sa amin. Their outfits, para silang napag-iwanan sa Medieval era. "Welcome to the land of witches and warlocks, young magicians. Alam niyo naman na siguro ang mangyayari ngayong nandito na kayo sa Thalia, hindi ba?" 

Hindi po. Please tell me po. 

"So, good luck to all of you, young magicians." 

All I heard is a snap and everything went black.

Related chapters

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 3.2: THE PROPHECY

    Nagising ako nang bumagsak ako sa lupa. Like wow, how did they do that? Ako lang ang mag-isa sa gubat na ito kaya naman minabuti kong gumalaw na kesa maghintay. "Freesia! Marina!" Sh*t, kaya ko bang gawin yung ginawa ko nung isang araw? Napahinto ako ng isang puting wolf ang sumalubong sa akin. Akala ko susunggaban niya ako, pero dadaan lang pala sa gilid ko! Palakad-lakad lang ako sa kung saan-saan. Ewan ko ba kung saan ako papunta basta bahala na. Isa na namang puting wolf ang nakasalubong ko pero hindi katulad nung kanina, nakatitig sa akin ang wolf at naglalaway. Gosh, wag mong sabihin na gusto akong kainin ng asong 'to. Biglang tumakbo sa akin yung wolf kaya napatakbo ako sa gilid. Huminto siya nung huminto ako. And wag ka, nakipag-staring contest pa siya sa akin. Dapat kung sino manalo, kakainin yung natalo. 'Di joke lang, 'di ako can

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 4.1: A WELCOME DINNER 

    LIA EDWARDS'S POV "Mukhang sobra na yata ang ginagawa ko kina Freesia." Tumawa si Ina sa sinabi ko at nakialam sa ginagawa ko. "Ina naman!" Sinipa ako ni Ina sa pwetan. Jusmiyo. "Para namang bago ka sa ganito, Lia. Win-win situation ang nangyayari ngayon." Tumingin na lang ako sa orb kung saan nakikita ko ang nangyayari kina Ahrina. Nagkasama-sama na silang anim pagkatapos magkita-kita sila Ahrina, Freesia at Marina. Hindi ko alam kung tatawa ako, malulungkot, o mamamangha sa nagiging sagutan ni Crimson at Ahrina. Sa labingdalawang taon kong pag-aaral sa Schiz Academy, si Ahrina lang ang naglakas-loob na makipagsagutan kay Crimson. Pareho silang bastos magsalita at parang hindi nila iniisip ang sasabihin nila. Tulad nalang nito. "Ano nang gagawin natin?" biglaang tanong ni Ahrina. "Baka tititiga

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 4.2: HEADMISTRESS'S NIECE

    Matapos ang hapunan sa kastilyo ay dumerecho na kami rito sa bahay nila Lia. Pero hindi ako mapakali. Gusto ko maggala. Ewan ko lang ah, kung totoo ba ito o hindi. Pero ang sabi daw, kapag daw nangangati ang paa mo, ibig sabihin may alipunga ka. Chos. Ibig sabihin daw, gusto mong gumala. Narinig ko lang yun sa dati kong school. Again, ewan ko lang kung totoo yun or hindi. Wala naman kasing scientific explanation doon, maliban sa part na may alipunga ka kapag nangangati paa mo. Kaya ito ako, naglalakad lakad. Meron daw lawa dito na naghihiwalay sa Thalia at sa bansang Townland so doon ako ngayon pupunta. Baka may portal dun pabalik ng Earth. Joke lang, ayokong iwanan dito si Mommy nang mag-isa. Nakarating din ako sa lawa. At promise, ang ganda. Full moon pala ngayon. Buti na lang yung lawa dito hindi polluted. Crystal clear eh! May tilapia kaya dito? Or kaya bangus? Sa

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 5.1: SUITOR

    Everyone woke up early dahil sa kastilyo muli mangyayari ang almusal. Lilac gave me another dress. Kung kagabi ay kulay purple, ngayon naman ay kulay pula na may mga lace na kulay gold. Yung totoo, may-ari ba sila ng fashion boutique? Anyways, I should look good today. Dapat ipamumukha ko dun sa p*steng bruhang Julianna Sutton na iyon na mali siya ng kinakalaban. Ha! Come on b*tch, I'm the daughter of Amberleigh Regalia. And I am more powerful than you. Ikaw, sobrang lagkit at mumurahin. Ako, pang-commercial ang quality ko. Handa na akong mag-alay ng mga bulaklak, pagkain, at mga animal para sa diyosa ng kagandahan na si Aphrodite nang may nag-emergency landing na suklay sa ulo ko. Ta*ng yan, di pa tapos ang morning ritual ko dito. Nilingon ko ang bumato at si Marina iyon. Jusko po, wala ba siyang magawa sa buhay niya kaya personal life ko ang pinapakialaman niya? Is s

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 5.2: THE SOLE SUCCESSOR

    And now, we are leaving Thalia. We are all going back to Schiz Academy and continue our lives there as student magicians. After namin magpasalamat sa lahat, one by one, sumakay na kami ng bus ng school. Katabi ko si Freesia na mukhang nagmamaktol. Hindi ko na lang siya inasar pa dahil baka gawin akong dry ice. Of course, obvious naman na nagseselos siya. Pero, duda ako kay Thoreau. Ah basta, hayaan na. As we arrived here at Academy, dumerecho na kami sa dormitory namin para makapagbihis. Meron kaming afternoon classes kaya kailangan naming magprepare para doon. Oo nga pala. Ngayon ang start ng training ko with Crimson Ul*lens. Pagkatapos kong magbihis ng school uniform, I left our room with our laundry. Tambak na kasi ang labahin namin ni Freesia so magkukusa na akong labhan ang mga ito. Not literally na ako ang maglalaba, dadalhin ko lang sa laundry are

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 6.1: TORREN SISTERS

    Seryoso sila sa sinabi nila? Wala nang bawian yun? "Ayos ka lang?" Nilingon ko si Freesia. "Para kang binagsakan ng langit at lupa sa itsura mo." "Para akong dinaganan ng sangkatutak na black hole, Freesia." Napangiwi sila sa sinabi ko. Medyo . . . OA. "Seryoso ako." Wews. "Joke lang." Agad akong tumakbo papasok ng kwarto namin ni Freesia bago pa lumanding sa akin ang lahat ng mga bagay na pwede nilang ibato. Pero seryoso talaga ako sa sinasabi ko. Pero ayokong ipakita or ipahalata sa kanila. Mag-iisang buwan palang ako dito tapos ganito na ang mga mangyayari? Paano na lang kapag tumagal pa? Mas malala? Nahilata na ako sa malambot kong kama pagkaligo ko. Habang nakatitig ako sa kisame, bumukas ang pinto at pumasok ang tatlong br*ha. "Hoy babae! Magkwento ka naman!" sigaw ni Lia. Lumipad naman ang kamay ni Freesia sa

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 6.2: PARLOUS PACT

    Nung lunch na, sabay-sabay kaming apat na kumain. Pinag-usapan pa nga nila ang nangyaring scene kanina sa hallway. "Close ba kami nung family ni Crimson?" "Bakit kami ang tinatanong mo niyan?" sabat ni Lia. "Bakit hindi si Tita Amber or si Headmistress Mildred ang tanungin mo?" May point. "May amnesia ba ako? Wala naman akong natatandaan na nakarating na ako dito noon pero bakit kilala nila ako?" Tumawa si Freesia. "Sa sitwasyon mo, hindi na kami magugulat kung pati si King Malachi at Queen Rosewell kilala ka." "Siguro nga." Napaubo ng malakas si Marina kaya naman agad siyang binigyan ng tubig ni Lia. "Anyare? Ayos ka lang?" Tumango siya pagkatapos niyang uminom. "Anong klaseng response yun, Ahrina? 'Siguro nga'? It means may possibility na totoo ang hula ni Freesia!" "Hindi ko alam, okay? Wala akong natatandaan

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 7.1: HEADMASTER HADES' IMPOSTOR

    FREESIA DAVIS' POV Seryoso ba talaga si Ahrina sa mga pinagsasabi niya? Dalawang oras? Sa lawak ng South Woods, araw ang itatagal at hindi oras o minuto lang. "Dalawang oras, Julianna. At pagkalabas ko ng South Woods, iba't ibang klase at kulay ng mga gemstones ang bitbit ko, kasama na ang red diamond na sinasabi mo." "Tignan na lang natin, Regalia." Humarap si Ahrina sa South Woods at huminga ng malalim. Nakakapagtaka, wala man lang akong naramdaman na takot o kaba mula sa kanya. Ang mas nakakagulat, bago niya pasukin ang South Woods, ngumisi siya. Yung ngising magpapataas ng balahibo mo. Yung ngising mas nakakatakot pa kaysa sa expulsion. Tumingin ako sa relo niya. 9:30 nang pumasok siya kaya naman dapat may makalabas na siya bago mag-12. "Wala ngang ganong puno sa South Woods," panimula ni Ju

Latest chapter

  • Those Purple Eyes   SPECIAL CHAPTER 2: DYSTOPIA

    Dalawampung taon na simula nang mamuno sila Crimson at Ahrina bilang Hari at Reyna ng kaharian ng Demetria. Dalawampung taon na ring payapa ang buong Magic World, malayo sa mga pangyayari noong nakahiwalay ang Dreich mula sa Demetria. Sa balkonahe ng kanilang kwarto nakatayo si Ahrina, tinatanaw ang makulay at payapang Demetria. Ilang segundo ang makalipas, yumakap mula sa kanyang likod si Crimson. "Penny for you thoughts?" tanong nito sa asawa at saka nagtanggal ng kanyang reading glasses. "Wala naman." Nanatili ang titig ni Crimson kay Ahrina. Sa huli, sumuko na ang kanyang asawa. "Oo na, namimilit ka na naman eh. I was just thinking if everything will stay like this. Yes, it's been twenty years but—"

  • Those Purple Eyes   SPECIAL CHAPTER 1: UTOPIA

    A loud thud echoed in the whole Royal Palace, followed by a series of laughter. Eminence yelled, "Napakadaya ninyong lahat! Mga cheater!" Midnight, the Crown Prince of Demetria, just shook his head and smirked. "Lampa ka pa rin hanggang ngayon, Emy. Wala ka pa ring pinagbago. What happened to your Schiz-Torren blood?" "How dare you—" The fight was cut off as Ahrina threw the pink furry slipper to the four kids quarelling. "Hindi talaga kayo marunong makinig, ano? Eh kung kayong apat kaya ang sakalin ko isa-isa?" Twilight and Amethyst looked at each other and exclaimed, "Run!" "Oh anong nangyari rito?" agad na tanong ni Marina pagkarating sa Royal Garden kasama si Freesia at Thoreau. "In fairness, ang gulo ah. Royal Palace ba talaga ito?" "Tita Marina!" sigaw ni Amethyst at mabilis na isinumbong ang kanyang ina rito. "Inaaway kami ni

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 30.2: ENCHANTED WAR II (Part 5: The Aftermath)

    Things went very swift. I have gone so aggressive and that urge to kill this man I'm fighting against, I think, already controls my mind. I know this is bad because of the evil darkness gem but I don't have time for some self-control session. Gumawa ako ng isang wind tornado para sana itulak siya palayo. Kaso, nagulat ako nang biglang nasa unahan ko na siya kaya hindi ako nakagalaw agad. I felt a sharp blade cutted my skin on my neck. Biglang nanlabo ang paningin ko at nanlambot ang mga pakpak ko. Halos sumuka ako ng dugo pagkabagsak ko sa lupa. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nanghina. Nanlalabo na ang mga paningin ko at pakiramdam ko ay isang sagi na lang ay patay na ako. "Baby, baby," I heard Crimson panicked. "Baby, can you hear me? Please respond." I felt his warm hands on my skin. "Damn!" "She and the Mystic Stone must not be separated," Lia stated, touching

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 30.1: ENCHANTED WAR II (Part 4: Heiress vs. Headmaster) 

    Less than an hour before the Midnight Sun appears everyone remains silent and the only thing we can hear is our heavy breathings. I'm still watching the surroundings from above here, especially the Dreich. There was a bit of fight happening at the border of Hesperia and Dreich. I have launched one thousand student magicians there to help the citizens escape and only fight when desperately needed. And yeah, hanggang ngayon, may mga lumilikas pa rin. Few minutes later, a light slowly enlightes the dark environment. It is the Midnight Sun. "Everyone, prepare," I announced to all of them. The rescue is still ongoing. Kailangang madala sila sa shelters bago tuluyang magpakita ang Midnight Sun. "Tita Ruby, what's the status there po?" "Malapit nang madala sa shelters ang lahat ng mga lumikas." "Sige po." Sa dami ng mga gustong makaalis na sa Dreich, tila ba maliit pa ang but

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 29.2: ENCHANTED WAR II (Part 3: White Moon)

    Madilim pa, pero mulat na mulat na ang mga mata ko. Yep, today will be a day where the most excruciating event that magicians never wished for will happen for in this special day: the infamous Enchanted War. I wore my black warrior outfit, almost the same as to what I wore during the finals of the Wielders of Charms. However, it has more purple designs and leather gloves. After tying my black leather knee-high combat boots, nagteleport na ako papunta sa rooftop ng Academy building to have my early warm up. Ayoko sa Training Chamber magpunta dahil madali lang ang access doon. Not like here na walang daan papunta rito unless you can walk up to the top of one of the Academy towers tapos saka ka tumalon. I summoned my magic staff and stanced to start training all by myself. I have mastered all the stuffs so a trainor for me isn't recommended by now. Kaya ko nang mag-ensayo mag-isa. This is as simple a

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 29.1: ENCHANTED WAR II (Part 2: Midnight Sun)

    "Baby girl, wake up..." Though I feel like I'm sleep-deprived, kalmado akong bumangon at ngumiti kay Crimson na mukhang ewan. Oh man, he should be thankful dahil kung hindi lang talaga siya si Crimson, kanina pa bubog-sarado ang isang 'to sa akin. "Good morning, baby. Paano ka nakapunta rito?" "I sneaked in. Headmistress Mildred called them all except for me." "You asked her to do you a favor?" "Of course, no. Why would I do that? Everyone's busy for the second Enchanted War." Oo nga naman. Lahat kami ngayon ay pinoproblema ang mangyayari sa Enchanted War. Well, mas lalo naman ako kasi ako yung leader ng Academy para rito. "Okay. I'll go prepare now." "Sure. I'll wait for you." "Like how you waited for me to give you my yes." He frowned and shook his head. "Can't deny it, Torren. Tot

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 28.2: ENCHANTED WAR II (Part 1: Schiz's Blessing)

    So people really thought that I betrayed them. Demetrians thought I betrayed Demetria. They really thought that I will join Dreich and not my own land. And those thoughts of them about me made them file a case against me. Dimwits. "And what happened to my cases?" "Upon hearing Dametreil Schiz's and Sorceress Halina's statements, Royal Family of Demetria announced those cases null and void. You were not guilty and fortunately as well, you weren't sentenced to three counts of death penalty." Mabuti na lang talaga. Three counts of death penalty ba naman ang kaparusahan sa tatlong batas na 'yun. I smiled at him. "I am really fortunate." Pagkatapos niya akong subuan, tumitig siya sa akin at ngumisi. "Ano?" "You're really fortunate?" "Hmm," I responded, nodding. "Hindi ba ako maswerte? I have all the useful connections in this world an

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 28.1: IN CRIMSON'S CRADLE

    I slowly opened my eyes, seeing the familiar white ceiling and a warm thing cupping my left hand. I moved a bit and pushed myself to sit up without waking him. And I succeeded. Confirmed, nasa ospital nga ako ng Academy. What happened to me is still vivid in my mind and it still scares me until now, fearing that the same might happen not to me but to the others . . . especially Damaris and her family. However, nothing will happen if I let that nightmare control my mind and gone crazy. I have to develop new effective plans and execute actions for the better and to avoid what has to avoid. But then, as I gazed at Crimson who still sleeps soundly, I forgot about all the fears I have even just for a short span. I miss him. Sobrang na-miss ko siya. Alam kong mahirap paniwalaan pero siya ang pinakana-miss ko. I miss my Crimson. Hindi ko na napigilan ang sarili ko and faced him to caress his soft, black

  • Those Purple Eyes   CHAPTER 27.2: DAMETREIL SCHIZ

    Inabot ako nang dilim sa pagpapagaling kay Ahrina. Nawala na rin ang kanyang mga sugat at tanging mga marka ang naiwan. Mawawala rin ang mga iyon paglipas ng oras. Nagtagal ako sa pagpapagaling sa kanya dahil kailangan kong dahan-dahanin ang proseso. Maliban sa nag-iisa lamang ako, napakadami niyang sugat at mas lalong dadami at lalala ang kanyang sitwasyon kung ipipilit kong pabilisin ang paggaling niya. Nagpunta ako sa tabi niya at hinawakan ang kanyang kaliwang kamay. "Ahrina, malapit nang matapos ang lahat nang mga paghihirap na ito. Wag kang mag-alala, gagabayan kita. Kaya pakiusap, gumising ka na sa lalong madaling panahon." Pagkalabas ko ng silid, naroroon parin silang lahat at tahimik na lumingon sa akin. "Maayos na ang lagay ni Ahrina. Marka ng kanyang mga sugat ang naiwan pero mawawala din ang mga iyon. Natutulog parin siya nang mahimbing." "Magsabi ka nga ng totoo, Lia." Tumayo mula sa

DMCA.com Protection Status