CHAPTER 4.1: A WELCOME DINNER 

LIA EDWARDS'S POV 

"Mukhang sobra na yata ang ginagawa ko kina Freesia." Tumawa si Ina sa sinabi ko at nakialam sa ginagawa ko. "Ina naman!" 

Sinipa ako ni Ina sa pwetan. Jusmiyo. "Para namang bago ka sa ganito, Lia. Win-win situation ang nangyayari ngayon." 

Tumingin na lang ako sa orb kung saan nakikita ko ang nangyayari kina Ahrina. Nagkasama-sama na silang anim pagkatapos magkita-kita sila Ahrina, Freesia at Marina. 

Hindi ko alam kung tatawa ako, malulungkot, o mamamangha sa nagiging sagutan ni Crimson at Ahrina. Sa labingdalawang taon kong pag-aaral sa Schiz Academy, si Ahrina lang ang naglakas-loob na makipagsagutan kay Crimson. Pareho silang bastos magsalita at parang hindi nila iniisip ang sasabihin nila. Tulad nalang nito. 

"Ano nang gagawin natin?" biglaang tanong ni Ahrina. 

"Baka tititigan sila." See? 

"Sige gawin natin. Baka bigla silang maging tao tulad ni Casper." 

I don't even know who is that Casper she's talking about. Sabagay, galing sa Earth si Ahrina. 

Kung pwede ko lang i-record ang nakikita ko, ginawa ko na. Maliban kasi sa nakakatawa, ang galing ng teamwork nila. Though Ahrina's just watching. Reasonable naman kasi ikaw ba naman ang bigla na lang dalhin sa isang mundong puno ng mga makapagyarihang nilalang. 

Napatigil na lang ako sa paghinga ng makitang biglang nabasag ang ice dome na ginawa ni Freesia. Mas lalo na sa ginawa ni Ahrina. 

"C-Celeste!" agad kong sigaw ko. 

Agad namang tumakbo papunta sa akin si Celeste. Nang tumingin siya sa orb ko ay hindi rin siya makapaniwala. 

Si Ahrina. Apoy ang lumabas sa kanyang kaliwang palad habang ilaw naman sa kanan. Na lubhang nakapagtataka. Hindi ba't wind ang kapangyarihan niya? Isa pa, hindi sakop ng ability mimicry ang mismong magic. 

"May problema tayo!" sigaw ng kapatid kong si Lilac. Napatingin kaming lahat sa kanya. "Ang katawan ni Ahrina, nagsisimula nang gumalaw!" 

Gumalaw? 

Ako ang unang tumakbo papunta sa grounds. Agad akong napahinto ng makitang gumagalaw nga ang katawan ni Ahrina. Nanginginig ang buo niyang katawan at nagsisimula nang magpakita ang sugat niya sa hita na dahil sa scythe. Sumilip ako sa orb. 

Bigla na lamang bumagsak sa lupa ang katawan ni Ahrina kaya agad na nagpunta sila Ina para agad siyang madala sa healing area. Pati sa illusionary ward, nawalan na rin ng malay si Ahrina. Ilang segundo lang ay naglaho na siya doon. 

"Anong nangyari?" 'Yan din ang tanong ko, Marina. 

Ngayon lang nangyari ang bagay na ito. Ngayon lang. 

"Lia!" Nilingon ko si Celeste. "Ipaubaya mo kay Lilac ang trabaho mo. Kailangan nating mag-usap." 

"Opo." Hinarap ko si Lilac at pinasa sa kanya ang orb. "Tapusin mo na, Lilac." Tumango siya. Lumipad ako patungo kay Celeste. Bumaba ako sa harapan ng pinto ng kastilyo at naglakad papasok. "Celeste..." saad ko pagpapasok ko sa kanyang opisina. 

Si Celeste ang head witch ng buong Thalia at pinsan siya ni Lilly, ang ina ko. Si Celeste rin ang pinakamatandang witch. Maniwala kayo sa hindi, labing-anim na taon siya nang mangyari ang Enchanted War. Oo, 116 years old na siya ngunit ang itsura niya nanatiling katulad noong siya'y labingwalong taong gulang. 

Naglabas ng libro si Celeste at iniabot ito sa akin. "Ito ang..." 

"Si Ahrina ang tinutukoy sa librong yan." 

Nanlaki ang aking mga mata sa sinabi ni Celeste. "I-Ibig sabihin, siya ang apo ni Geminid." Tumango siya. "Si Governess Regalia. Siya ang anak ni Geminid, ang Queen of Fertility?"

"Kapag nalaman ito ng mga necromancers, maaaring magsimula ulit ang Enchanted War. Ngunit sa panahong ito, mas madugo." Tinapik niya ako sa balikat. "Buksan mo ang inyong bahay. Doon mananatili ang Mystic Princess at ang inyong mga kaibigan." 

Agad akong tumango. "Masusunod po, Celeste." 

AHRINA TANTIANA REGALIA'S POV 

Ang unang gabi namin dito sa Thalia. Hindi dapat kami mag-ii-stay dito hanggang ngayong gabi pero si Tita Calla mismo ang nag-utos na bukas na lang kami babalik ng school. Lahat kami nagulat sa naging desisyon ni Tita, wala kasi kaming dalang extrang damit. 

Kaming anim ay dito tumuloy sa bahay nila Lia. Naghanda din sila ng mga magagamit namin ngayong gabi gaya na lang ng damit at ang kwartong tutulugan namin. 

Naaalala ko lahat ng nangyari sa akin kanina sa illusion. Pero hindi parin ako makapaniwala. Sino ba ako? Bakit ganon yung nangyari? 

"Ate Ahrina..." Humarap ako kay Lilac at tumayo. Nag-abot siya sa akin ng kung anong nakatiklop na kulay purple. Tinanggap ko naman iyon. "Mag-ayos na po kayo dahil malapit na po ang oras ng hapunan." 

Ngumiti ako at tumango. "Sige. Salamat, Lilac." 

Pumasok ako sa kwarto naming anim at nakitang nakasuot ng mahabang dress si Freesia. Bagay ang kulay ng green sa kanya. "Ikaw naman magbihis." 

Anong nakakailang sa akin? 

Hays, bahala na nga. Naligo ako dahil wala akong tiwala sa nangyari sa katawan ko kanina habang nasa illusion kami. Matapos nun ay sinuot ko ang damit na ibinigay sa akin ni Lilac. 

Tinignan ko ang sarili ko sa salamin. A purple velvet floor-length dress was given to me. Hindi katulad ng kay Freesia na long-sleeve, meron namang sleeve yung akin pero flutter sleeve lang and gawa sa chiffon. Buti na lang illusion ang style ng neckline nito, kasi kung spaghetti strap lang ito, baka gumamit ako ng kumot bilang balabal. 

Ipinatong ko sa higaan ko ang damit na suot ko kanina saka lumabas ng kwarto. Pagkadating ko sa sala ng bahay nila Lia ay nakita ko silang nagkekwentuhan. Unang napatingin sa akin si Lilac at napapalakpak pa. 

"Ate Ahrina, ang ganda nyo po!" 

Napangiwi ako. Hindi ako sanay ng pinupuri ang aking natural na kagandahan. "Nambola pa nga." Tumawa lang siya at tinapik ang tabi niya. Doon ako naupo. "Ano nang gagawin?" 

"Hinihintay ka lang naman namin." Marina smiled. "Ang ganda mo." 

"Wala akong bente." Nagtaka naman silang lahat. "Nevermind. So ano na nga?" 

Si Lia ang nagsalita, "Hintayin lang natin si Ina saka tayo pupunta sa kastilyo." Wooh. 

Low battery ang cellphone ko. Kainis! Wala ba silang charger dito? Heh, bahala na nga. 

"Tayo na." Nagsitayuan na sila kaya tumayo na rin ako. Yun siguro ang mommy ni Lia. Tumingin siya sa akin habang naglalakad. "Maayos na ba ang sugat mo?" 

"Paano niyo po nalaman?" 

Ngumiti siya. "Ako si Lilly, ina ni Lia. Yung gumamot sa iyo ay si Celeste, pinsan ko." That explains. 

Tumango ako. "Maayos na po ang sugat ko." 

Tahimik ang pagpunta namin sa kastilyo. Meron namang dining area kina Lia pero bakit kailangan pa sa kastilyo kakain? To welcome us, ganoon? Ano naman ang ka-welcome-welcome dito eh ilang beses na silang nagpupunta dito? Maliban sa nangyari sa akin kanina, meron pa bang dumagdag? 

Teka nga, dapat pala wag akong masyadong mag-isip ng kung ano-ano. Baka ma-depress si Marina dahil sa akin. 

Bigla na lang may humampas sa braso ko. Si Marina. Agad naman akong humirit, "Nyaaay, wala kang magawa ano?" 

"Dapat lang na tumigil ka na kaka-dada sa isipan mo kasi baka ikaw ang maging cause of death ko." Nagpigil ako ng tawa. Ang OA niya. "Hindi ako OA!" Oo na lang. 

Wow. Nasa Hogwarts talaga kami promise. 

Just kidding. Baka nagtime travel lang pabalik ng Medieval era. Kasi promise, ang ganda ng interior ng kastilyo nila. Makaluma talaga. Tapos may mga paintings. Baka yung mga namuno dito sa Thalia. 

"Hindi lang yan." Heto na naman po si Marina. "Dito sa kanan, ang mga namuno sa Thalia at dito naman sa kaliwa ang iba pang mga pinuno kasama na ang mga hari at reyna." Okay, hindi na rin masama. "Magrereklamo ka pa ha." 

"Bakit ba kasi isip ko na lang ang palagi mong binabasa?" tanong ko sa kanya. 

"Kasi ikaw lang ang bago rito." Oh. Gano'n ba 'yon? "Oo." Hatdog. 

Umamba siyang susuntukin ako kaya to the rescue naman si Lia. "Subukan niyong magsuntukan, ako mismo ang sasaksak sa inyo." Err . . . To the rescue ba yun? Parang mas pinalala niya yung sitwasyon. 

Nang pumasok na kami sa isang malaking room na may limang mesang mas mahaba pa sa mesa sa may advertisement ng Joy dishwashing liquid ay nagtinginan ang lahat. Si Tita Lilly and Lilac ay humiwalay sa amin, siguro dahil magkahiwalay ang mesa ng mga taga rito sa mga estudyanteng tulad namin. 

Sinundan ko lang sila Freesia dahil baka magmukha na naman akong t*nga dito. Sa may bandang unahan pa talaga kami ah. Ano 'to, may reservation? 

Pagkaupo ni Lia ay tinapik niya ang upuang nasa kaliwa niya. "Upo na," bulong niya. 

Tumango na lang ako at hihilain na sana ang upuan nang naunang ginawa iyon ni Thoreau. Napangisi naman sila Blake, Marina, Lia, at Freesia. Si Crimson Ul*l? As usual, wapakelz. 

Maingat na itinulak ni Thoreau ang upuan at naupo sa kaliwa ko. "Thank you." 

"Always." Kaya pala crush ka ni Freesia. Pa-fall ka rin eh. 

Freesia cleared her throat. Selos to. "Selos yan." Pinigilan kong tumawa sa sinabi ni Lia. Tumpak ako. "Never pa kasi siyang nakakalapit kay Thoreau." 

"Weak." Napaubo na lang si Lia kaysa tumawa. 

Nakarinig ulit kami ng pagbukas ng pinto. Si Celeste ang pumasok at may kasama pa siyang dalawang babae at tatlong lalaki. Yung isa sa mga babae ay mukhang ka-edad lang ni Lia. Baka yun ang anak ni Celeste. 

Nagpunta sila sa may harapan kung saan may maliit na mesa at limang upuan. Yun pala ang purpose nun. Sa gitna pumwesto si Celeste. Sa kaliwa niya ang isang lalaki at sa kanan naman ang anak niya siguro. Sa bawat dulo naman ay siguro secretary. 

May secretary ba ang bawat witch at warlock? 

"Magandang gabi sa lahat ng naririto. Napagdesisyunan kong imbitahan ang lahat upang makisalo sa hapunan kasama ng mga mag-aaral ng Schiz Academy. Ito ang unang pagkakataon na nangyari ang ganitong pagsasalo sa buong kasaysayan ng Thalia kaya naman, aking hinihiling na inyong magustuhan ang aking naging desisyon." Pumalakpak ang lahat kaya nakipalakpak na rin ako. "Ang lahat ay maaari nang kumain." 

Buti na lang, sanay akong um-attend ng nga formal occassions kaya alam ko ang kalakaran. Yun nga lang, hindi ako sigurado kung parehas lang ang formal table manners sa Earth at dito sa Thalia. 

"Okay ka lang?" 

Nilingon ko si Lia at tumango. "First time eh." 

Natawa siya. "Kumain ka na. Isipin mo na lang na nasa isang formal event ka." 

Parehas lang pala. Edi kakain na ako.