“Ingat po kayo.” Pamamaalam ko kay Mrs. Hawkingstons na ngayon ay aalis na. Dumating na kasi si Mr. Hawkingston kanina mula sa business trip niya.
“Mom, Dad, mag-ingat kayo. Dad, h’wag mong susuwayin ang nurses mo, h’wag ka masyadong magbabad sa trabaho. Ikaw naman Mom, take your meds regularly ha? Tawag na lang kayo.” Pagkadating kasi ni Mr. Hawkingstons kaninang umaga ay dito na siya sa bahay dumiretso. Ipinagluto ko sila at gaya ng naging reaction ni Mrs. Hawkingstons ay nasarapan siya. Mabait talaga silang mag-asawa, nagulat nga ako na may pasalubong ako galing sa kaniya eh ni hindi pa naman kami nagkita.
“Hija, bumisita kayo minsan sa bahay ha? Ako naman ang magluluto para sa’yo.” Nakangiting saad ng ginang ngumiti lang rin sa akin si Mr. Hawkingstons.
“Ahh, sige po. Titignan ko po .”
“Sige, alis na kami.”
“Opo, mag-ingat po kayo sa byahe!”
Third Person's POVHindi maiwasang mapabalik ang isipan ni Georgel sa nakita niya sa kwarto ng isang pasyente kanina.Titignan niya sana ang lagay ni Ms. Allisianna Ocampo pero nadatnan niya ito kausap ang isang lalaki. Tatawagin na sana niya ang pansin ng dalawa nang nakita niya ng husto ang mukha ng lalaki, iyon ang nakasalubong niya kanina sa hallway ng ospital. Nagmukha siyang tanga sa harapan nito lalo pa at namula siya noong nakita ang mukha nito. Hindi niya naman kasi lubos akalain na gwapo pala ito! Kagaya ito ng mga paborito niyang mga Koreanong singers. Maputi, malambot ang mga features, hindi macho pero gwapo. May ibang mga tao na bakla ang tingin sa mga ito ngunit hindi naman talaga. Sadyang soft ang features nila at hindi niya alam na makakasalamuha pala siya ng Pilipinong may katulad na features ng mga napapanood niya sa mga K-drama. Akala niya ay hindi niya na ito makikita pa pero noong binisi
Halos mapatawa sa isip niya ang dalaga. Hindi ba talaga mauubusan ng gulatan ang araw na ito? Kilala niya ang lalaking iyon. Hindi ito Pilipino. Sadyang napapadpad lang dito paminsan minsan dahil nandito ang mga pinsan niya. At kilala niya ito dahil halos lahat ng tao kilala ito. Isa ito sa pinakabatang kasama sa pinakamayaman sa buong mundo, kilala bilang isang business prodigy, at hindi lang dahil sa kayamanan nito kaya ito sikat kundi dahil sa rin sa halos walang kapantay na itsura nito. Kung may matatawag man na mukhang perpekto, pangalan ng lalaking iyon ang isasagot niya. Pero hindi niya ito gusto, oo alam niyang humahanga siya dito at halos lahat ng babaeng kilala ito, pero alam nilang lahat na hanggang pangarap lang sila dahil sobrang taas nito na kahit ang anak ng mga sobrang mayayaman na gaya ng kaibigan niyang si Grethel mahihirapang kausapin ito. Pero tignan mo nga naman, ito pala ang lalaking nabingwit ng kaibigan. Hindi niya alam kung magagalit pa ba siya o hahanga. Ku
Brixxen's POVIlang araw na rin mula noong umuwi ang Mommy ni Kalvin. Balik na sa dati ang buhay namin, siya nasa trabaho buong araw ako naman ay kung ano-ano na lang ang mga ginagawa dito sa bahay.Ilang araw na rin mula noong huling bisita ko sa kapatid ko, I am partly happy to know that she has already undergone some of the treatments such as chemotherapy, pero naawa rin ako. Ngumingiti man siya sa akin noong dumalaw ako nakikita ko pa ring nanghihina siya, the doctor said that that is normal. Kasi pinapatay daw sa chemotherapy ang cancer cells pari na rin ang healthy cells. Wala na rin siyang buhok ngayon. I am hurting for my sister, if only I can take her pain away to suffer with it myself, noon ko pa ginawa, but then, ang magagawa ko na lang ngayon ay ang manalangin sa kaniya, na bigyan niya sana ng lakas ang kapatid ko para lumaban, na sana tulungan niya ang kapatid ko, na sana bigyan niya pa ito ng mahabang buhay.
Ilang ulit na akong tumatawag kay Kalvin pero laging unattended ang phone niya. Like the usual, hahatiran ko siya ng lunch sa office niya, magdadalawang Linggo na rin akong araw araw na pumupunta sa office niya, para sabay kaming mag-lunch. Though alam ko namang pwede akong pumunta roon kahit kailan ko gusto lagi pa rin akong tumatawag bago pumunta kasi baka may ginagawa siyang importanre at maabala ko pa, though most of the time laging May sumasagot sa phone niya, if not him, ang sekretarya niya pero ngayon nakakapagtakang wala. Ipinagkibit ko na lang iyon ng balikat, baka busy lang."Good morning ma'am," ngumiti naman ako bilang balik na pagbati sa guard. Lahat rin ng mga nakasalubong ko ay bumati at ngumiti sa akin.Hindi pa ako lubusang nakalapit sa opisina ni Kalvin may nakasalubong akong lalaki, nakaka-agaw siya ng pansin kasi may maraming nakasunod sa kaniya. Mukhang mga tauhan niya, nagkasalubong ang mata namin at may umarkong ngisi agad sa kaniyang mata. Maybe
“You’re sister have stage 3 breast cancer, lobular carcinoma, we detected this, a tumor about 4 cm big that has already spread to several lymph nodes, it is—” marami pang sinabi ang doktor pero parang wala na akong naintindihan. May breast cancer ang kapatid ko, may cancer ang kapatid ko, iyan lang ang tumatak sa isip ko. Nanghihinang napaupo, di ko na alam kung anong uunahing isipin. Gusto kong magamot agad ang kapatid ko pero sa pagkain pa nga lang ay problemado na ako, ano pa ang maipapagamot ko? Wala kaming pera at kahit pa anong trabaho ang pasukin ko hindi sapat sa amin.Noong lumabas na ang doktor sa kwarto ay lumapit ako sa kama ng kapatid ko at hinawakan ang kamay niya.“K-kuya…” tinig ng kapatid ko ang nagpabalik sa akin sa katinuan. Pilit niyang inabot ang mukha ko kaya yumuko ako papunta sa kaniya. Ang pagpunas niya sa basa ko na palang mukha ang nakapagsabi na umiiyak na pala ako. Hindi ko rin alam k
“Baby, ayos ka na ba? Kumusta ang pakiramdam mo?” ngumiti si Allisianna sa akin at tumango.“Oo kuya maayos naman ang pakiramdam ko. Baka nga pwede na akong umalis dito sa ospital eh.”“Hindi pwede alli, kailangan maayos ka na talaga. Kukumpletuhin mo ang chemotherapy sessions mo, at pagkatapos no’n magpaparadiation ka para masiguro nating hindi na babalik ang sakit mo ok?”“Pero kuya, masyado ng malaki ang nagagastos mo sa pagpapagamot ko. At kuya alam ko ring malaki-laki na ang bill sa ospital.”Oo, totoong malaki na ang bill sa ospital, kahit pa marami akong raket at malaki-laki ang kita ko sa pub ay sadyang sobrang laki talaga ng bayarin at hindi pa rin kinakaya ng kita ko.Ginulo ko na lang ang buhok niya at ngumiti para hindi na siya mag-aalala.“May trabaho na si kuya kaya mababayaran ko rin iyon ok? ‘Wag ka na masyadong mag-alala. Ang alalahanin mo ay ang
“Ano?! Gago, seryoso? Magpapanggap kang asawa ni Mr. Hawkingstons? Bruha! Ang swerte mo!” Sinamahan ko lang siya ng tingin dahil kanina niya pa pinaulit-ulit ang topic na iyan. Sinabi ko kasi sa kaniya ang nangyari kanina.“Huwag ka ngang maingay! Baka may makarinig sa’yo.”Hindi pa rin siya nakinig at patuloy pa rin ang pagdakdak tungkol sa kung gaano daw ako ka swerte, na sobrang gwapo noong Hawkingstons, na oo gwapo naman talaga, at kung gaano sila kayaman at kamakaimpluensiya . Hindi ko na lang rin siya sinaway kasi wala naman masyadong tao sa park ngayon kung saan kami tumatambay, at saka busy sa kaniya kaniyang paglalaro at pagboboksing ang halos lahat ng narito.“Malaki kasi ang makukuha ko rito.”“Gagi! Kung ako ‘yon kahit pa wala ng bayad ay papatusin ko ang offer na maging asawa ni Mr. Hawkingstons ano!”Hindi ko na lang siya pinansin kasi namomoblema pa rin ako. ‘Yan kasi
Chapter 3Ilang araw na rin mula nang dito na ako tumira sa mansion ni Kalvin, dahil wala naman akong ibang magawa ay tumutulong na lang ako sa mga kasambahay sa mga gawaing bahay. Dahil rin halos hindi naman kami nagkikita ni Kalvin dito sa bahay dahil maaga siyang umaalis para sa trabaho at late na siyang umuuwi ay libre akong gawin kung ano ang gusto ko. Naging close na rin ako sa mga kasambahay dito. Mababait naman silang lahat at nagtatagalog naman pala.“Merna, magbebake ako ng cookies ngayon, may ingredients ba tayo?” Tanong ko sa isang kasambahay habang tinitignan ang cupboard para sa mga ingredients.“Opo ma’am, kumpleto po diyan ang ingredients.”Tumango na lang ako at nagpatuloy na sa pagkuha ng mga gagamitin ko.Pagsarado ko ng oven, narinig ko ang ingay mula sa mga kasama ko sa bahay, na hindi naman nila karaniwang ginagawa lalo pa’t nandito ako, pero hindi ko na lang pinansin.“Hello, t
Ilang ulit na akong tumatawag kay Kalvin pero laging unattended ang phone niya. Like the usual, hahatiran ko siya ng lunch sa office niya, magdadalawang Linggo na rin akong araw araw na pumupunta sa office niya, para sabay kaming mag-lunch. Though alam ko namang pwede akong pumunta roon kahit kailan ko gusto lagi pa rin akong tumatawag bago pumunta kasi baka may ginagawa siyang importanre at maabala ko pa, though most of the time laging May sumasagot sa phone niya, if not him, ang sekretarya niya pero ngayon nakakapagtakang wala. Ipinagkibit ko na lang iyon ng balikat, baka busy lang."Good morning ma'am," ngumiti naman ako bilang balik na pagbati sa guard. Lahat rin ng mga nakasalubong ko ay bumati at ngumiti sa akin.Hindi pa ako lubusang nakalapit sa opisina ni Kalvin may nakasalubong akong lalaki, nakaka-agaw siya ng pansin kasi may maraming nakasunod sa kaniya. Mukhang mga tauhan niya, nagkasalubong ang mata namin at may umarkong ngisi agad sa kaniyang mata. Maybe
Brixxen's POVIlang araw na rin mula noong umuwi ang Mommy ni Kalvin. Balik na sa dati ang buhay namin, siya nasa trabaho buong araw ako naman ay kung ano-ano na lang ang mga ginagawa dito sa bahay.Ilang araw na rin mula noong huling bisita ko sa kapatid ko, I am partly happy to know that she has already undergone some of the treatments such as chemotherapy, pero naawa rin ako. Ngumingiti man siya sa akin noong dumalaw ako nakikita ko pa ring nanghihina siya, the doctor said that that is normal. Kasi pinapatay daw sa chemotherapy ang cancer cells pari na rin ang healthy cells. Wala na rin siyang buhok ngayon. I am hurting for my sister, if only I can take her pain away to suffer with it myself, noon ko pa ginawa, but then, ang magagawa ko na lang ngayon ay ang manalangin sa kaniya, na bigyan niya sana ng lakas ang kapatid ko para lumaban, na sana tulungan niya ang kapatid ko, na sana bigyan niya pa ito ng mahabang buhay.
Halos mapatawa sa isip niya ang dalaga. Hindi ba talaga mauubusan ng gulatan ang araw na ito? Kilala niya ang lalaking iyon. Hindi ito Pilipino. Sadyang napapadpad lang dito paminsan minsan dahil nandito ang mga pinsan niya. At kilala niya ito dahil halos lahat ng tao kilala ito. Isa ito sa pinakabatang kasama sa pinakamayaman sa buong mundo, kilala bilang isang business prodigy, at hindi lang dahil sa kayamanan nito kaya ito sikat kundi dahil sa rin sa halos walang kapantay na itsura nito. Kung may matatawag man na mukhang perpekto, pangalan ng lalaking iyon ang isasagot niya. Pero hindi niya ito gusto, oo alam niyang humahanga siya dito at halos lahat ng babaeng kilala ito, pero alam nilang lahat na hanggang pangarap lang sila dahil sobrang taas nito na kahit ang anak ng mga sobrang mayayaman na gaya ng kaibigan niyang si Grethel mahihirapang kausapin ito. Pero tignan mo nga naman, ito pala ang lalaking nabingwit ng kaibigan. Hindi niya alam kung magagalit pa ba siya o hahanga. Ku
Third Person's POVHindi maiwasang mapabalik ang isipan ni Georgel sa nakita niya sa kwarto ng isang pasyente kanina.Titignan niya sana ang lagay ni Ms. Allisianna Ocampo pero nadatnan niya ito kausap ang isang lalaki. Tatawagin na sana niya ang pansin ng dalawa nang nakita niya ng husto ang mukha ng lalaki, iyon ang nakasalubong niya kanina sa hallway ng ospital. Nagmukha siyang tanga sa harapan nito lalo pa at namula siya noong nakita ang mukha nito. Hindi niya naman kasi lubos akalain na gwapo pala ito! Kagaya ito ng mga paborito niyang mga Koreanong singers. Maputi, malambot ang mga features, hindi macho pero gwapo. May ibang mga tao na bakla ang tingin sa mga ito ngunit hindi naman talaga. Sadyang soft ang features nila at hindi niya alam na makakasalamuha pala siya ng Pilipinong may katulad na features ng mga napapanood niya sa mga K-drama. Akala niya ay hindi niya na ito makikita pa pero noong binisi
“Ingat po kayo.” Pamamaalam ko kay Mrs. Hawkingstons na ngayon ay aalis na. Dumating na kasi si Mr. Hawkingston kanina mula sa business trip niya.“Mom, Dad, mag-ingat kayo. Dad, h’wag mong susuwayin ang nurses mo, h’wag ka masyadong magbabad sa trabaho. Ikaw naman Mom, take your meds regularly ha? Tawag na lang kayo.” Pagkadating kasi ni Mr. Hawkingstons kaninang umaga ay dito na siya sa bahay dumiretso. Ipinagluto ko sila at gaya ng naging reaction ni Mrs. Hawkingstons ay nasarapan siya. Mabait talaga silang mag-asawa, nagulat nga ako na may pasalubong ako galing sa kaniya eh ni hindi pa naman kami nagkita.“Hija, bumisita kayo minsan sa bahay ha? Ako naman ang magluluto para sa’yo.” Nakangiting saad ng ginang ngumiti lang rin sa akin si Mr. Hawkingstons.“Ahh, sige po. Titignan ko po .”“Sige, alis na kami.”“Opo, mag-ingat po kayo sa byahe!”
Pag-gising ko ay una kong kinapa ang buhok ko. Thank God it is still intact! Tatayo na sana ako noong napasali ang paningin ko kay Kalvin. Napangiti ako lalo na ng makitang kahit sa pagtulog ay bahagyang nakunoot ang kaniyang noo. Tignan mo itong lalaking ito, kahit sa pagtulog, suplado! Hindi ko alam pero hindi talaga matanggal ang ngiti sa labi ko, siguro dahil komportable ang kama at air-conditioned ang kwarto. Yeah, ganoon nga iyon. Napatingin ulit ako kay Kalvin na hanggang ngayon ay mahimbing ang pagkakatulog. He has a masculine built na kahit natutulog siya ay matikas pa rin siyang tignan. He is slightly moreno, may makakapal na kilay at mahahabang pilik mata. Kaya talagang nakaka-attract ang mata niya… Lalo na kapag nakamulat siya at nakikita ang kaniyang kulay abong mata. Ang ilong niyang masyadong perpekto ang pagkakaukit at ang labi niyang mamulamula at perpekto ang tabas. I bit my lips. Inaamin kong minsan talaga ay naaakit ako lalo na pag gwapo, mar
Chapter 4“Saan kayo nagkakilala?” Tanong niya sa akin.“S-Sa t-trabaho po.”“Oh, so you work in the company?” Hindi ko alam kung guni guni ko lang ba pero narinig kong may pagka-sarcastic ang kaniyang tono. Mabilis akong umiling.“H-Hindi p-po.” Napayuko ako. What now? Anong sasabihin ko? Na sa pub ako nagtatrabaho? Anong magiging reaksiyon niya?“Kung gano’n, saan?” nakataas ang kilay na sambit ng ginang. Mariin akong napapikit, should I tell her the truth? But then, baka ayawan niya ako para sa anak niya and if that’s the case then kakailanganing kong maghanap ng bagong trabaho at mahihinto ang pagpapanggap ko bilang asawa ni Kalvin, and I can’t afford that to happen. Ang mga ibinabayad sa akin ni Kalvin ang ipinagbabayad ko sa hospital. I need that money for my sister’s treatment. Bumuntong hininga ako.“S-sa p-pub po ako nagtatrabaho. Cleopat
Chapter 3Ilang araw na rin mula nang dito na ako tumira sa mansion ni Kalvin, dahil wala naman akong ibang magawa ay tumutulong na lang ako sa mga kasambahay sa mga gawaing bahay. Dahil rin halos hindi naman kami nagkikita ni Kalvin dito sa bahay dahil maaga siyang umaalis para sa trabaho at late na siyang umuuwi ay libre akong gawin kung ano ang gusto ko. Naging close na rin ako sa mga kasambahay dito. Mababait naman silang lahat at nagtatagalog naman pala.“Merna, magbebake ako ng cookies ngayon, may ingredients ba tayo?” Tanong ko sa isang kasambahay habang tinitignan ang cupboard para sa mga ingredients.“Opo ma’am, kumpleto po diyan ang ingredients.”Tumango na lang ako at nagpatuloy na sa pagkuha ng mga gagamitin ko.Pagsarado ko ng oven, narinig ko ang ingay mula sa mga kasama ko sa bahay, na hindi naman nila karaniwang ginagawa lalo pa’t nandito ako, pero hindi ko na lang pinansin.“Hello, t
“Ano?! Gago, seryoso? Magpapanggap kang asawa ni Mr. Hawkingstons? Bruha! Ang swerte mo!” Sinamahan ko lang siya ng tingin dahil kanina niya pa pinaulit-ulit ang topic na iyan. Sinabi ko kasi sa kaniya ang nangyari kanina.“Huwag ka ngang maingay! Baka may makarinig sa’yo.”Hindi pa rin siya nakinig at patuloy pa rin ang pagdakdak tungkol sa kung gaano daw ako ka swerte, na sobrang gwapo noong Hawkingstons, na oo gwapo naman talaga, at kung gaano sila kayaman at kamakaimpluensiya . Hindi ko na lang rin siya sinaway kasi wala naman masyadong tao sa park ngayon kung saan kami tumatambay, at saka busy sa kaniya kaniyang paglalaro at pagboboksing ang halos lahat ng narito.“Malaki kasi ang makukuha ko rito.”“Gagi! Kung ako ‘yon kahit pa wala ng bayad ay papatusin ko ang offer na maging asawa ni Mr. Hawkingstons ano!”Hindi ko na lang siya pinansin kasi namomoblema pa rin ako. ‘Yan kasi