“W-What do you mean daddy?” kinakabahang tanong ni Aiden.
Mayroon na siyang clue matapos maganap ang pagkakabaril sa asawa niya ngunit wala siyang sapat na ebidensya kung kaya’t walang kasiguraduhan ang lahat.
“Ang dahilan na sinabi ko sa inyo ay hindi totoo. Ginawa ko lamang iyon upang hindi maghinala ang mg kapatid mo. Kaya ko ito sinasabi sayo ngayon ay dahil nasa panganib ang buhay niya. May mga bagay tayo na hindi alam Aiden at kailangan nating alamin iyon.”
Natahimik ang paligid dahil doon lalo na si France ay hindi makapaniwala na may tangka ang buhay ng kaniyang kaibigan noong una pa lang. Kaya din siya tuluyang pumayag upang magsanay ay para sa kaibigan. Gusto niya na maibalik ang pagliligtas na ginawa nito sa kaniya noon, panahon na upang siya naman ang magligtas sa kaibigan.
“Paano natin malalaman ang
Agad na binaba ni Aiden ang tawag dahil sapat na sa kaniya iyon upang puntahan ang mga ito sa kinalalagyan ng ama. Nasa isa silang property ng mga Devaux sa Manila kung sana ay inilipat din nila doon sina France at Cedrick para sa ganoong biglaang mission.Basta-basta lamang siya umalis sa meeting at ipinagbilin kay Raymond ang lahat. Alam ni Raymond ang lahat at dahil narin sa matalik silang magkaibigan kung kaya’t pinagkakatiwalaan niya ito. Pagkarating niya sa kinalalagyan ng mga ito ay nagsisimula na silang magplano.“Mabuti at dumating ka na, ito ang plano.” Seryosong sabi ng kaniyang ama kung kaya’t hindi na siya nagsalita dahil alam niya na kayang kaya ito ng ama lalo’t batikan ito sa pagpaplano sa paghuli sa mga masasamang mafia.MAKALIPAS ang ilang oras ay nakasakay silang tatlo, Aiden, France at Cedrick sa isang van at inaabangan ang pagd
Tumango ang tatlo sa kaniya at agad na tumakbo papalayo habang siya ay naglakad dahan-dahan sa kinalalagyan ni Cedrick. Hinihingal si Cedrick na nakikiramdam sa paligid. Naririnig niya ang hakbang nito papalapit sa kaniya kung kaya’t lumuhod siya sa kabilang parte ng puno at doon at binaril ang lalaki na ikinatama niya sa balikat nito.“Argghh!”Daing ng lalaki kaya napangisi siya at tumakbo papalapit sap uno na malapit dito. Hindi siya napansin ng lalaki dahil nawala ang attensyon niya dahil doon. Agad niyang itinutok ang baril papunta sa kung saan-saan upang hindi siya nito tamaan muli.“N-Nasaan ka lumabas ka!”Sigaw sa kaniya nito na ikinangisi ni Cedrick. Lalabas n asana siya ng marinig niya ang boses ni Aiden.“Nandito ako,”Saka ay itinutok
Napatingin si Aiden kay Angeline dahil doon. Wala na siyang nararamdaman na kahit na ano sa dalaga dahil wala ng ibang tinitibok ang puso niya kung di si Sabrina nalamang kaya pumayag siya sa gusto ng ama at sinakyan ang gustong mangyari nito.Sa kabila ng pagpapanggap niya ay may isa siyang pinagsisisihan. Ang pagpayag niya sa sinasabing relayson ni Sabrina at Devon. Sa sobrang sakit ng nararamdaman niya ay nagagwa na niyang saktan ang asawa kaya’t sinikap niyang idestansya ang sarili lalo na kapag lasing siya ay iba angg nagagwa niya dala ng alak.Ang marinig mula dito ang salitang divorce ay napakasakit at hindi niya kinakaya ngunit kailangan niyang tanggapit dahil alam niyang nasasaktan niya din ang asawa.(End of flashback)“BAKIT hindi niyo agad sinabi saamin?! Edi sana katulong niyo kami!” hindi makapaniwalang sabi ni Addison na ikinail
TUMALIKOD na si Sabrina matapos niya iyong sabihin kay Hoven ngunit hindi nagpatinag ang lalaki at muli ay hinawakan nito ang braso ng dalaga na ikinainis nito. “Ano bang gusto mo Hoven, matagal na tayong tapos!” Natigilan si Hoven dahil sa sinabi ni Sabrina lalo na ng makita nito ang galit na itsura nito. Ang dalaga naman ay hinihingal matapos niyang sabihin ang bagay na iyon, kitang-kita niya ang pagkagulat sa muka ng lalaki dahil sa sinabi niya. Sa di malamang dahilan ay natauhan siya dahil sa sinabi niya na iyon at gusto ng kotongan ang sarili dahil sa kaniyang nasabi. “Hindi ba sabi ko sayo hintayin mo ako?” Natigilan si Sabrina ng tuluyan dahil sa sinabi nito at biglang bumalik sa isip niya ang mga bagay na napagusapan nila bago ang araw na biglang nagbago si Hoven. Hindi makapaniwalang napatingin si Sabrina sa lalaki hanggang sa deretsyo itong tumingin sa mata niya, kitang kita niya ang lungkot at sakit sa mga iyon ngunit mas nangigibabaw ang sakit. “N-Nangako ka saakin my
Nagbigay galang pa sa kaniya ang lalaki bago tuluyang umalis habang naiwan siyang nagtataka. Hindi nagsabi sa kaniya si Hoven na may mission sila, palagi kasi itong nagsasabi sa kaniya tuwing may mission o di kaya kapag malalayo lang ito sa kaniya. Ayon sa lalaki ay alam niyang hahanapin siya ng dalaga kaya ayaw nitong pinag-iisip siya ng kung ano-ano.Napailing si Sabrina dahil sa kaniyang mga naiisip. May tiwala siya sa lalaki kaya hindi siya mag-iisip ng kung ano-anong makakasama sa kanilang relasyon. Bumalik na lamang siya sa kanilang kwarto ngunit nadaanan niya ang kulungan kung saan siya unang dinala ng mga ito kaya pumasok siya doon upang bisitahin sila Aichan at Hannah.“Good evening, lady Sabrina.” Nakayukong sabi ng nagbabantay na ikinangiti niya nalamang at tumango dito habang nagpatuloy siya sa paglalakad papunta doon.“Ate Hannah, ate Aichan! Kamu
HINDI nga nagkamali si Hannah sa kaniyang mga sinabi. Tatlong araw magmula ng mission ni Hoven ay bumalik ito na ‘tila hindi na kilala si Sabrina at wala kang makikitang kaemo-emosyon sa muka nito. Ang mas Malala pa ay nakita ni Sabrina na may kasama siyang babae papasok sa kwarto nito.“Hoven mag-usap nga tayo!”Sigaw na sabi ni Sabrina nang hindi na niya makaya ang sakit na nararamdaman ng isang gabi at nakita niyang may dala nanaman itong isang babae.“Babe who is she?” taas kilay na sabi ng babae na mayroong maiksing dress na hapit na hapit sa katawan na siyang ikinalabas ng kurba nito at pumuputok na dibdib.“Go inside, I’ll talk to her first,” seryosong sabi ni Hoven na ikinatango ng babae at hinalikan ito sa harapan mismo ni Sabrina na ikinalaki ng mata niya at parang may tumutusok sa kaniyang
Sapat na kay Sabrina ang kaniyang nakita at narinig, agad siyang tumakbo paalis sa kwarto na iyon at pumasok sa kwarto nila at doon na umiyak ng umiyak dahil hindi na niya kaya. Nagtitiwala parin siya sa lalaki kahit pa na iba ang sinabi nito sa kaniya at kahit may mga babae itong dinadala doon ngunit dahil doon ay kung ano-ano na ang pumapasok sa isip niya katulad nalang na lahat ng babae na isinasama nito ay ganoon ang ginagawa nila.“Ahhh!”Napasigaw siya sa unan dahil sa sobrang sakit na nararamdaman habang si Hoven naman ay nakayuko na nakaupo sa ibaba. Hindi pinapansin ang maingay na boses ng babaeng kasama niya, unti-unting tumulo ang luha mula sa kaniyang mga mata.“I-I’m sorry my princess, I’m so sorry my princess.”Parehong naiipit sa sitwasyon, parehong walang alam sa katotohanan. Habang ang isang lala
Natigilan si Hoven dahil sa sinabi ng ama. Mag iisang buwan na magmula ng magpanggap siya na wala ng pagmamahal sa babae at kinakailangan niyang imaintain iyon para sa tiwala ng ama.“No! Ang gusto ko lang sabihin ay hindi ba siya ang kailangan natin para sa mga Devaux pero bakit ganiyan?!”Napaisip ang matanda dahil sa sinabi ng anak at napatitig dito at nakita niya ang pagkaseryoso ng anak. Kilailangan ni Hoven na itago ang kaniyang totoong nararamdaman upang hindi siya nito mahuli.“Tama ka son,”Naupo ito sa upuan nito habang nakahiga ng maluwag si Hoven dahil doon.“Kailangan na nating kumilos upang makuha natin ang attensyon ng mga Deavux. Hinahanap nila ngayon ang babaeng iyan.”DALAWANG buwan ang lumipas na nasa kulungan parin sila. Hindi natuloy ang pinaplano ng mga ito