NAKITA niya ang lalaki na nakaupo sa gitna ng puntod ng mga magulang. Hindi siya nilingon ng lalaki kung kaya lumapit siya dito. “Code black!” Agad na napatingin si Eamon sa lalaki. Ang ibig sabihin bg code black ay mayroong mapapahamak na kamag anak nila. “Where is Freya?!” Napalunok siya ng makuha agad ni Eamon ang ibig niyang sabihin. Hindi niya alam kung paano sasabihin pero wala naman siyang choice! “N-nawawala! Uuwi daw dapat sila kaso yung driver—” Hindi na pinatapos pa ni Eamon si Matthew at kaagad na tumakbo paalis doon. “Nasa bahay sila! Sinundo ni Diana si Amber at Stella dahil iniwan sila sa kotse!” Tumingin si Eamon sa kaniya at nagsalita. “Sinigurado mo ba na ligtas ang mga anak ko?” .“Oo, siguradong sigurado. Pinapunga ko na sila doon,” Napatango si Eamon sa sinabi ng kaibigan at binuksan na ang pintuan niya. “Sa bahay na tayo mag-usap, papuntahin mo na rin sila doon.” Tumango lang si Matthew at kapwa na sila sumakay sa kaniya kaniyang sasakyan. Sigurado na
“H-hindi nga kita kilala. Baka kilala noon bago mawala ang ala-ala ko.” “Mawala ang ala-ala?” natitigilan na tanong ng babae na ikinatango ni Freya ng dahan dahan.” “Nagka amnesia ako, kaya nawala din ako ng ilang taon.” “What?” di makapaniwalang sabi ng babae. “Totoo ba?” Tumango siya sa tanong ng babae na ikinabuga nito ng hangin. “Kaya naman pala nakakalapit sayo ang anak ko dahil nakalimutan mo ang ginawa niya sayo.” Lalong nagtaka si Freya sa sinabi nito. ‘sinong anak?’ tanong nito sa kaniyang isipan. “T-teka wala akong naiintindihan? At nasan ang mga anak ko?” “Oh speaking of that! Diko alam na may anak ka na pala!” tila mangha na sabo ng babae. “Kamukang kamuka mo pa! Mukang nasa lahi niyo talaga ang kambal e noh?” Mas lalo lang siyang walang naiintindihan, hindi naman nito sinasagot ang tanong niya. “Please answer me! Nasaan ang mga anak ko?!” Hindi na niya napigilan ang sarili lalo na at buhay ng mga anak ang nakasalalay doon. “Kalma, iniwan ko mga anak mo sa kot
NAPATINGIN si Ffeya sa pintuan ng biglang bumukas iyon. Dalawang araw na rin simula ng mag stay siya sa silid na iyon. Dalawang araw na rin na hindi bumabalik si Miya, ang ina ni Zoren. Ang dami pa naman niyang tanong dito. Narealize niya na dapat ay tanungin niya ito ng tanungin hanggang sa makakuha siya ng information. Noong una kasi nilang pagkikita ay natatakot pa siya. Pero napag-isip isip niya kung palagi siyang matatakot walang mangyayari. Ngunit ang inaasahan niyang Miya ay wala, ang lalaki na bantay lamang niya. “Tumayo ka!” “Huh? Bakit saan niyo ako dadalhin?!” Hindi siya sinagot ng lalaki at hinawakan lang siya nito sa braso pagkatapos at ay hinila siya nito palabas ng silid. Iyon ang unang pagkakataon na makakalabas siya kaya naisip niya na iyon na ang magandang pagkakataon para makatakas. Ano man ang gagawin sa kaniya ng lalaki ay hahanap at hahanap siya ng paraan. Kung hindi siya gagawa ng paraan ay mananatili siya doon ng hindi niya alam kung hanggang kailan. Si
“S-saan tayo pupunta?!” tanong ni Miya habang tumatakbo sila. “Hindi ko alam! Kahit saan basta makalayo tayo sa kanila!” Wala ng salitang namagitan sa kanilang dalawa basta tumatakbo lang ang mga ito. Mabuti nalang at maliwanag ang buwan dahil kung hindi ay baka nagkanda dapa dapa na sila doon. *Bang!*Bang!*Bang!” “Kyahhh!” Napatili sila pareho ng makarinig sila ng putok ng baril. Nanlalaki ang mata ni Freya na nakatingin sa kanilang likuran. “M-may baril sila?!” takot na tanong niya.“O-oo! Hindi ko alam na magagamit din nila sakin yun!” Hindi na sumagot si Freya sa babae at hinawakan nalang nito ang kamay niya at muli silang tumakbo. “Kahit saan kayo pumunta ay makikita at makikita namin kayo!”Rinig na rinig nila ang sigaw na iyon dahil nag eco ito sa paligid. Mas lalo silang kinabahan yet binilisan ang kanilang pagtakbo. “Freya may naisip ako!” sabi ni Miya habang tumatakbo sila. “Maghiwalay tayo ng daan! Lilituhin ko sila at ikaw tumakas ka na! Tatawagan mo ang magulan
Nanghihina na idinilat ni Miya ang mata niya . Hindi na niya maigalaw ang katawan niya dahil sa dami ng dugo na nawala sa kaniya. Habang si Freya naman ay kinakabahan at dinadalangin na wag sanang kalaban ang dumating. Hinahanda na rin niya ang sarili kung sakali. Nakita niya ang anino ng isang matangkad na lalaki. “Tita Miya?” Napahigpit ang kapit ni Miya sa kamay ni Freya kaya nakatunog siya na kilala nito ang dumating. “D-dito! Andito kami!” sigaw na sabi ni Freya. Nakita niya ang isang lalaki na tila familiar sa kaniya. “Tita Miya!” tawag nito sa kasama niya“Zac?” biglang bigkas na sabi ni Freya ng mamukaan niya ang lalaki. Napatingin naman sa kaniya ito at natigilan ng makita siya. “L-lil sis!” Bigla siyang niyakap ng lalaki na mas ikinagulat niya. “H-hindi ako si Zac! Si Zayd ako!” Walang maintindan si Freya sa sinasabi ng lalaki. Naalala niya ang sabi ni Minerva na magkakakambal sila, baka iyon ang dahilan. “T-tulungan na muna natin si Miya!” Tumango sa kaniya an
NAKATULOG si Freya dahil sa kakaiyak sa bisig ni Zac. Hinayaan niya muna ang kambal niya para mas makapagpahinga ito. Alam niya na hindi biro ang naranasan ng babae kung kaya narraapat lang na magoahinga ito ng matagal. “Kamusta si Freya?” Tanong ng dalawa pa niyang kambal ng makita siya.“She’s awake—” “Gising na?!” nanlalaking mata na sabi ng mga ito at tatakbo na sana papunta sa kwarto ni Freya ng hilahin ni Zac ang kaniyang damit. “Bitawa Zac pupuntahan namin siya!” reklamo na sabi ni Zamir dito. “No, she’s awake earlier but now she’s sleeping.” Napahinto sa pagpupumiglas ang dalawa dahil sa narinig.“Sleeping, again?!” sabay na sabi ng dalawa. “She’s been through a lot. She cried to me then fall asleep,” Napatango ang dalawa dahil sa narinig at gets na nila na hindi nila dapat munang storbohin ang kambal. “Where is mom and dad?” tanong ni Zac sa mga ito. “Nasa kwarto ni tita Miya, gising na din kasi siya.” Napatango si Zac sa narinig at tumingin ng seryoso sa mga ito.
“Freya, I have a question and I want you to answer me truthfully,” Dahil doon ay napaupo si Freya. Kita niya ang pagkaseryoso ng kaniyang kambal kaya bumangon siya upang makapantay ito. Nakaalalay naman sa kaniya si Zac kaya hindi siya nahirapan bumangon. “Ano ‘yun k-kuya Zac?” Napangiti pa ng bahagya si Zac sa narinig pero inalis niya din iyon at sumeryoso. “Kilala mo ba ang nagdala sayo doon? Is that Miya?” Nagulat si Freya sa narinig. Naalala niya na sinabi niya kay Miya na nasasakaniya kung sasabihin niya sa mga ito ang totoo pero akala niya hindi niya sasabihin, syempre siya ang mapapahamak. “Sinabi niya sa inyo?” takang tanong niya dito. “So, it was really her?!” medyo pagalit na sabi ni Zac at nakumpirma niya na tama nga ang hinala niya dito. Pero umiling si Freya na ikinataka ni Zac. “Noong una oo, pero trinaydor siya ng mga inutusan niya at dalawa kaming kinuha nila. M-muntik pa nga nila kaming gahasain.” Takot na sabi ni Freya sa huli nitong sinabi. Napaisip namn s
Sabay sabay na sabi ng pamilya ni Freya na ikinatawa naman nila. Maging si Diana na naroroon ay napatawa dahil nakikita niya si Freya sa mga ito. Hindi maipagkakaila na pamilya nito ang kaharap nila at natutuwa siya doon. “What’s happening here?” Napahinto ang kanilang pag uusap ng dumating si Zac na nagtataka kung bakit ang daming tao sa baba. “Minerva? You visited us?” tanong nito ng makita ang babae na nasa unahan. “Zac! Lalo kang lumaki!” tuwang sabi ni Minerva na ikinasimangot lalo ng lalaki. Si Zac kasi ang maliit sa kanila dati pero ngayon siya na ang pinakang matangkad at tumatangkad pa! Napadako ang mata ni Zac kay Eamon na may lasama tatlong bata na kamuka niya. Napabuntong hininga siya dahil kilala na niya ang mga ito. “I think we should go to a nicer place to talk,” “Tama ang anak ko, halikayo pasok kayo!” segunda na sabi ni Flora sa mga ito at inaya sila papasok sa loob. *** Kinuwento ni Minerva ang nangyari kung bakit sila andoon at kung bakit nila kasama ang
Fast forwardLumipas ang dalawang araw na napuno ng saya ang magkakaibigan. Kung ano anong kalokohan ang ginawa nila.Maraming nakakapansin sa pinagbago ng SSG lalo na sina Gabriel at Jane. Hindi din nila akalain na may mamumuong pagkakaibigan sa mga ito.Dahil si Mae kilala bilang nerd sa kanila na pinakang mahina , ang SSG which is palaging ilag sa ibang estudyante at dahil narin sa kinakatakutan sila , si Jane na bagong lipat na syang nagbigay ng kakaibang excitement at gulo sa eskwelahan , si Andrei na hindi mo inaasahang kaibigan pala ni Jane at ngayon nga ay mag karelasyon na si Andrei at Mae.Hindi nila akalain na magiging isang maingay na grupo ang mga ito lalo na sa nakakatakot nilang mga aura pero unti unti na iyong nababago ngayon.Thursday ngayon at gabi pero ang Delancey University ay buhay na buhay dahil ngayon ang pinakang anniversary ng paaralan nila at ang sya ring pagdating ng bisita na kapatid ni Principal Zayd.Mayroong mga nagtatanghal sa Gymnasium habang naghihin
MARY JANE "Saan kaba nanggaling kanina pa kita hinahanap" pagpasok ko palang ng hide out ay yan na ang sumalubong saakin. Sino pa nga ba edi si Gabriel . Nakita ko na kumpleto sila dito ngayon pati sina Angel at Andrei ay andito. Syempre bumalik ulit si Andrei aalis pa ba yan eh sila na ni Angel. "Chineck ko lang kung ayos naba ang mga booth kaya natagalan ako" sabi ko at pumunta sa lamesa ko. "OMG! I'm so excited na! Dati kapag ganitong anniversary ng school di ako pumupunta kasi nga wala akong kasama!" Sabi ni Angel"Paano naman kasi ang nerd mo wala kang kaibigan hahaha" tawang sabi ni Theon na ikinatingin sa kanya ni Angel ng masama. "Oy ang kapal nito hmp! Jane oh inaaway ako ng isang pugo!" Nagsumbong pa talaga saakin? Tsk."Yah! Si Jane lang ang tatawag samin nyan!" Sabi ni Theon"Yeah whatever!" "Tumigil na nga kayo tara na at magsisimula na ang Welcoming ni Principal Zayd ang dami naring tao sa labas oh" sabi ni Andrei na ikinatango naman nila. "Sige mauna na k
“Wag ka ng malungkot” sabi ko sa kanya napatingin ako sa orasan at madaling araw na pala. “Teka asaan sila Jane at Gab?” Tanong ko sa kanila “Ah sila? Haha nag date yun!” Natatawang sabi ni Theon“Anong nag dedate?! Sila na?” Gulat na sabi ni Mae. “Haha eto naman syempre joke lang baka masapak ako nung dalawa. Tyaka di namin alam kung asaan sila nawala nalang kanina eh” sabi ni Theon kaya napatango naman si Mae. Napatingin ako kay Mae kaya hinalikan ko ang kamay nya na ikinangiti nito. Tapos na wala na ang balakid saamin. Third Person . “Teka ano ba to? Bakit may pa gown pa? Bakit may papiring pa?” Sabi ni Mae sa kung sino mang umaalalay sa kanya. Kanina pa iyon magmula ng ayusan sya hindi nya kilala ang mga ito basta nalang syang inayusan. Dalawang araw na ang lumipas at ayos na sila ng tuluyan ni Andrei ngayon at makakapasok na din sila lalo na at bukas na ang Anniversary. One week celebration iyon at maraming ganap sa university. Habang linggo na ngayon at bukas ay
“Niligtas mo din si Andrei?” Tumango naman si Jane dahil sa tanong nito.“B-but how? I mean bakit? Bakit mo kami niligtas at bakit ka andoon? Sa pagkakaalala ko bata ka pa din non” tumingin sandali si Jane kay Mae at tyaka sumagot.“Your parents save me Angel. The time that I was chasing by them your parents save me from death. I almost lifeless that time pero dumating sila at tinulungan ako kahit pa na alam nila na mas malaking gulo ang alagaan ako ginawa parin nila. Nakaligtas ako dahil sa kanila. Hindi ko inaakala na makakaligtas pa ako matapos ang pangyayaring yun kaya sinabi ko sa sarili ko na gagawin ko ang lahat para lumayo sa mga humahabol saakin at gagawin ko ang lahat para masuklian ang ginawa ng magulang mo saakin. Nagpalakas ako. Matalino ako kaya nakaisip na ako ng paraan para mabuhay at sa batang edad ay nagawa kong makapagtrabaho ng sarili ko hanggang sa lumago iyon. Doon nagsimula ang isang Mary Jane Gonzalez at sa panahon na yun ay palagi akong nakabantay sayo an
“Kayong dalawa gusto nyo na bang mamatay?!” Sabi ng magasawa na kapapasok lang sa loob. “Mauna ka” sabi ni Jane na ikinainis nito. Sinarado nila ang pinto at sila ang natira sa loob. “Matapang kang talaga Jane ha! Wala kang magagawa dahil bihag ka namin!” Sabi ng lalaki na ikinangisi naman ng dalaga. Napaatras naman ang dalawa dahil sa takot dito. “Baka nakakalimutan nyo gangster ako” sabi ni Jane na ikinataka nila. “W-what are you talking about?” Kinakabahang sabi ng babae. “Now” plain na sabi ng dalaga na ikinataka ng mag asawa pati ni Andrei na katabi nya. “Ano bang—arghh!!” Hindi na natuloy ng lalaki ang sasabihin nya ng agad silang pinaputukan ni Gabriel at ni Deimos ng silencer sa ulo mismo nila dahil nasa likod sila kanina pa. “Nakalimutan nyong may grupo ako tsk.” Sabi ni Jane at tumayo na parang wala syang tali kanina na ikinalaki ng mata ni Andrei. “Paano ka nakatakas agad?!” Sabi nito sa dalaga na ikinasama ng tingin nya dito. “May kasalanan kapa sakin A
“Paano mo nalaman ang lahat ng yun Mary?” Seryosong tanong ni Gabriel sa kanya. “Alin?”“Yung tungkol kay Mae” natigilan naman si Jane sa sinabi nito at napatingin sa mata ni Gabriel na seyoso ding nakatingin sa kanya.“I just know. Nakalimutan mo ata na kaibigan ko Andrei” Napahinga nalang ng malalim si Gabriel dahil sa sinabi ni Jane. “I just worried for you. Baka mapahamak ka” tinaasan naman sya ng kilay ni Jane dahil sa sinabi nito.“Did you forget na kaya kong makipaglaban? Isang sapak ko nga lang tumba kana” sabi ni Jane na ikinailing naman ni Gabriel .“I know that tch. Pero hindi basta basta ang kalaban natin” Sabi ni Gabriel sa kanya “I know. At matagal ko ng pinaghandaan ang panahon na to kaya dapat sila ang matakot sa pagdating ng Reyna” Napangiti naman si Gabriel dahil sa sinabi ni Jane. Nakikita nya ang galit dito pero mas lalong nahuhulog sya sa dalaga dahil sa lakas ng loob nito.Makalipas ang ilang oras na paghahanda nila ay maayos na ang lahat. Mayr
“Sh*t!” Sabay na mura nila dahil sa umalingaw ngaw ang sigaw ng isang bantau doon. “Mae run!” “No! Sabay tayo!” Walang nagawa si Andrei kungdi ang sumabay sa pagtakbo kay Mae kahit na alanganin na sya dahil sa dami nyang sugat at may tama pa sya sa binti. “Bumalik kayo! Bilisan nyo!” Narinig nilang sigaw kaya nagsimula ng umiyak si Mae at nasa labas na sila ngayon ng bahay nila sa may garden. Malayo kasi ang daan bago makapunta sa gate nila. Pero napahinto sya ng makarinig nanaman ng putok ng baril at pagtingin nya sa tagiliran nya at may tama sya. “Mae! Mae! No! Mae!” Iyak na sabi ni Andrei sa kanya ng makita ang pagtulo ng dugo mula doon. “A-ayos lang ako Andrei kailangan nating bilisan” nahihirapang sabi ni Mae at nagpatuloy ang pagtakbo kahit nahihirapan na. Pero muling umalingaw ngaw ang putok ng baril mabuti at hindi sila tinamaan at inabutan na sila ng mga bantay. Naging maagap si Andrei at kinalaban ang mga ito kahit dehado sya. Binantayan nya si Mae pero hindi m
Pero nagulat ako ng malakas akong sinampal ni Mama. Sa sobrang sakit non ay parang namanhid ang pisnge ko at napahawak doon. “Mae! Fvck! Don’t hurt her! Kahit ako nalang wag lang si Mae!” Narinig kong sigaw ni Andrei saamin. “You let me do this Mae. Punong puno na ako. Kung hindi mo dinala dito yang Andrei na yan edi sana mapapatagal pa ang pagkamatay mo” napantig ang tenga ko dahil sa sinabi ni Mama at tumingin sa kanya. “Bukas ang birthday mo hindi ba? Bukas na malilipat saamin ang kayamanan nyo at bukas ka narin mamamatay” pumatak ang luha ko dahil sa mga sinasabi nya saakin. “M-mama” “Wag mo akong tawaging mama! Hindi ka namin anak! Hindi kami ang magulang mo!” Sigaw ni Mama na mas lalo kong ikinaiyak. Ano to? “Patay na ang totoo mong magulang Mae! Naalala mo nung muntik ka ng mamatay? Doon namatay ang magulang mo. Dapat kasama ka doon pero may nagligtas sayo kaya naisip namin na maari ka naming magamit para makuha ang pera nyo” Hindi na magkanda mayaw ang luha ko dahi
Isang panibagong araw lunes nanaman at natural na gawain ang meron sa eskwelahan pero ang SSG ay nasa Hide out lang ngayon dahil nalalapit na ang Anniversary ng eskwelahan nila kaya busy sila sa pag peprepare ng magaganap sa araw na iyon. Hindi simple ang kanilang paaralan kaya talagang maraming ganap ang mangyayari sa araw na iyon kaya sobrang busy talaga nila. Habang busy si Jane sa pagsusulat sa isang paper works ay aksidente nyang nasagi ang Mug na nasa tabi nya na ikinalikha iyon ng ingay. “Mary are you okay?!” Agad na nakalapit si Gabriel sa dalaga at tinignan kung ayos lang ito. Ganon din ang iba napalapit kay Jane. Pero si Jane ay nagsimulang makaramdam ng kakaibang kaba sa kanya. Hindi pa nakakasagot si Jane ng makarinig sila ng putol putol na katok sa pinto kaya agad na pumunta doon si Theon at binuksan iyon. “What the fvck Mae?!” Gulat na gulat na sabi ni Theon at sinalo si Mae na ngayon ay duguan na. “Jane si Mae! Mae is injured!” Mas bumilis ang tibok ng puso