Chapter 4

POV:Dianna

"Pupunta po ako agad d'yan." nagmamadaling sambit ko atsaka binaba ang tawag. Kakaripas na sana ako ng takbo ng magsalita s'ya.

"Dianna what happened?" seryosong tanong nito pero ramdam ko ang pagaalala nito.

"Y-yung kapatid ko kasi sinugod sa ospital." nagmamadaling saad ko ng akamang aalis na'ko ng hawakan n'ya yung kamay ko na ikina na lingon ko naman dito.

"Ihahatid na kita." aniya nito sa mahinahon na tuno. Tango nalang ang naging sagot ko. Sabay kami pumunta ng parking lot ng campus.

Pinagbukasan naman ako nito ng pinto, nagpasalamat muna ako bago tuloyang pumasok sa sasakyan n'ya. Mabilis n'ya pinaandar ang makina palabas ng campus.

Nasa lunan kami ng sasakyan, mga ilang minuto narin kami na sa biyahe dahil traffic at malayo pa yung ospital kung saan dinala ni aling melisa ang kapatid ko.

"Matagal pa ba?" tanong ko sa inis na tuno. Hindi ko naring mapigiling 'to! nagaalala na'ko baka kung anong nangyayari sa kapatid ko.

"Dianna relax walang mangyayari sa masama kapatid mo." pagpapakalma nito sa akin na ikina na tango tango ko nalang.

>>𝐇𝐎𝐒𝐏𝐈𝐓𝐀𝐋<<

Takbo ang ginawa ko papuntang ER. Tanging pagtibok ng puso ko ang naririnig ko. Ng malaman ko na sinugod ang kapatid ko sa ospital binalot ako agad ng pangamba at takot, hindi ko alam ang gagawin ko sa oras na may mangyari sa kapatid ko!

Pagdating ko ng ER nakita ko si aling melisa naumiiyak at kasama naman nito ang anak n'ya lalaki na si kiko. Agad ako lumapit sa gawi nila at tinanong ko anong nangyari.

"A-aling melisa ano po bang nangyari kay Yana?" punong-puno ng pagaalalang tanong ko dito.

"I-Iha hindi ko rin alam basta nakita ko nalang yung kapatid mo wala ng malay." umiiyak na t

saad nito na maslalo ikinatakot ko.

Mayamaya lang ay dumating na yung doktor. Agarang ko itong tinanong kung anong nangyari sa kapatid ko bakit na walan ito ng malay.

"Ms. Castro lumalaki ang butas ng puso ng kapatid mo kaylangan n'ya maoperahan sa lalong madaling panahon dahil kung hindi pwede n'ya ikamatay yun." habang lintanya ng doktor na ikina na bagsak ng balikat ko.

Napaupo nalang ako sa isang tabi at humagulgol ng iyak. Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng pera para pangpaopera ng kapatid ko, wala ako kahit ano para matulongan ang kapatid ko.

Kung pwede lang na ako ang sumalo ng lahat na nararamdaman ng kapatid ko gagawin ko! Pero hindi eh! Iyak lang ang kaya ko gawin.

Naramadaman ko na may humahagod sa likod ko kaya nilingon ko ito at doon nakita ko ang lalaki hindi ko naman kilala na kahit ang pangalan nito hindi ko alam dahil kagabi lang kami nagkakilala.

Laking gulat ko ng niyakap ako nito at malabing na hinahagod ang likod ko. Hindi ko magawang magpumiglas dahil pakiramdam gumaan ang loob ko at nakalimutan ko lahat ng problema ko dahil sa yakap nito.

Naputol ang pagyayakapan namin ng bigla may sumulpot sa harapan namin na lalaki naka blacksuit nasa tingin ko ay kanang kamay nito.

"Boss khalix may appointment pa..."

"Cancel the appointment." pagputol nito sa dapat sasabihin ng lalaki.

"But boss..." hindi pa nagawang ituloy ng lalaki ng panlilisikan s'ya nito ng tingin. Agad naman umalis yung lalaki naka black suit sa harapan namin.

Ilang minuto rin kami nasa labas ng ER. Hanggang nga'yon nandito parin s'ya sa tabi ko, Hindi ko rin alam kung bakit pa s'ya nandito eh! Kakakilala palang namin.

Napaisip ulit ako kung saan kukuha ng pangpaopera ng kapatid ko. Wala naman kami kamaganak na malalapitan. Napasandal ako at pinikit ang mga mata ko para makapagisip.

Baby maker..

Baby maker...

Baby maker...

Dinilat kung ang mga mata ko at tumingin sa lalaki katabi ko na seryoso ang muka. Napaiwas naman ako ng tingin ng bigla itong lumingon. Muli ako sumulyap dito na may hawak ng bote ng tubig.

Makailing beses akong napabuga ng hanging bago tuloyang magsalita ng kahit kaylan hindi ko naisip na sasabihin ko yun.

"Pwede pa ba?" nahihiya at mahinang saad ko ngunit sapat na yun upang kan'ya marinig. Napalingon naman ito sa akin na may pagtataka ang muka.

"What do you mean?" pabalik na nagugulohang tanong nito sa akin. Napakit ako ng mariin bago tuloyang sagutin ang tanong nito sa akin.

"Pwede pa bang maging baby maker mo?"l akas loob na sambit ko na ikina na gulat ng muka nito sa sinabi ko na kahit ako naman gulat sa sarili ko pero wala naman ako magagawa kung hindi ko ibaba ang pride ko baka mawala sa'kin ang kapatid ko.

"Are you sure?" paninigurado nito sa akin. Tumango ako pero deep inside ayaw ko naman talaga! dahil nangako ako sa mga magulang ko na hindi ko isusuko ang katawan ko para lang sa pera, pero itong lang talaga ang naiisip na paraan para maligtas ko ang kapatid ko.

Lahat gagawin ko para sa kapatid ko para lang sa kaligtasan n'ya kaya kung isuko ang lahat para sa kapatid ko dahil mahal na mahal ko s'ya at s'ya nalang ang meron ako.

𝗧𝗢 𝗕𝗘 𝗖𝗢𝗡𝗧𝗜𝗡𝗨𝗘𝗗...