Ayos Lang Ba"YOU okay?" Kanina pa kaming dalawa rito ni Ric sa kuwarto ko. Tuwid akong nakaupo sa kama habang siya ay nakaharap sa akin at walang kurap akong tinititigan. Kulang nalang ay dumikit siya sa akin at may sabihin na kung ano.Base sa pagkakatahimik niya, para siyang may gustong itanong sa akin."O-Oo naman. Ikaw ba?" tanong ko at saka siya binalingan. Matagal niya muna akong pinagmasdan bago sinagot."Oo din. Maayos. But...""Pero?" Nagtitigan kami at maya maya ay siya ang umiwas ng tingin. Umayos siya ng upo sa kama at medyo lumayo sa akin."Wala. Nakalimutan ko pala..." ani Ric. Muntik na akong mapangiti at asarin siya dahil sa kasinungalingan niyang iyon kung hindi lang kumatok si Jessica sa pintuan ng kuwarto ko at tinawag kami para kumain. Tumango si Ric at inaya na rin ako. Tahimik kaming lumabas ng kuwarto at tinahak ang daanan papuntang dining area. Nasa gilid ko si Ric habang nasa likuran naman namin si Jessica. Nang lingunin ko kanina ang babae, nakita ko siyang
PagdatingMABILIS akong umiling nang makabawi sa pagkabigla. Seryoso ba siya? Hindi...Nanunukso na naman siguro si Ric. Nagsisimula na naman siguro siyang mang inis dahil sa ginawa ko kanina."Ano ba, Ric! L-Lumabas ka na nga. Matutulog...ako..." nauutal kong sinabi nang unto unting mapaharap sa kanya. Nakita ko ang paglunok niya bago iniwas ang tingin sa akin. Umayos siya ng upo sa kama ko at saka pa tumayo ng tuwid. Muli ay tinitigan niya ako ngunit mukhang pilit lang iyon."Fine. Sige, matulog ka na. Pero...about sa nangyari kanina, huwag mo na ulit akong ipahiya sa mga magulang ko at sa kung sino pa man. Kung mag aakala sila na may relasyon tayo, let them, okay?" Hindi ko alam kung bakit ako tumango sa sinabi niya. Kahit na hindi ako sang ayon sa gusto niya, wala na akong nagawa kung hindi ang sumunod para na rin makaalis siya ngayon sa kuwarto ko.Matapos ang ilang segundo, awkward na tumikhim si Ric bago dahan dahan na lumabas ng kuwarto. Tinitigan niya muna ako sa huling pagkak
Hindi Ako"OKAY ka lang, Lia?" si Jessica nang mapansin ako na tulala. Mabilis akong tumango at pilit na ngumiti sa kanila nang mapatingin rin sa akin sila Manang at Marie. Nasa harapan ako nakaupo katabi ni Marie habang nasa harapan namin sila Manang at Jessica. Nakasakay kami ngayon ng traysikel papunta sa bahay ng anak ni Manang."Siya nga pala, ano ang sinabi ni amo? Pupunta rin ba siya sa birthday? Inimbita rin siya ni Manang, 'di ba?" Hindi ako nakasagot. Hindi ko alam ang sasabihin ko dahil pokus pa iyong isipan ko sa nakakapagtakang mga galaw kanina ni Bea. Pumasok pa siya sa gym at ginuyod si Ric sa loob. Ni hindi niya man lang ako tinapunan ng tingin."Lia?" si Manang. Agad akong naalerto at napatingin sa naghihintay ng isasagot ko."U-Um...wala po siyang sinabi..." iyon lang at naging tahimik na ulit ako. Pinagmasdan ko ang mga nadadaanan naming mga building at saka ibinalik agad sa isipan iyong kaganapan kanina.Nakakapagtaka. Ano ang ginagawa rito ni Bea? Hindi naman sa a
Sala"MA? Ma!" rinig ko ang malakas na boses ni Ric nang makalabas na siya ng mansyon. Sumunod ako sa kanila ni Bea pati ang mga nagkalat na mga maid.Sa hardin, naroon si Ric at ang mama niya. Wala pang dugo kanina iyong ulo ng nakahiga pero alam ko ng malala na ang nangyari. Naiiyak akong napatabon sa bibig ko at napatingin sa papa ni Ric na nakaupo sa damuhan habang tinitingnan ang kalagayan ng asawa niya. Nandito na pala siya at ibang mga trabahador ng mansyon..."I-ready niyo ang sasakyan!" sigaw niya at saka napatingin sa akin. Akala ko ay may sasabihin siya kaya ako kinabahan, ngunit napaigting lang ang panga niya at saka nag aalala na ibinalik ang atensyon sa asawa.Binuhat niya ito at tinalikuran kaming lahat. Sumunod sa kanya si Ric at si Bea. Ang babae ay napatingin muna sa akin ng nanlilisik ang mga mata bago humawak sa braso ni Ric. Napahikbi ako. Ni hindi man lang ako tiningnan ni Ric o binalingan. Linagpasan niya ako kasama si Bea at mabilis na sumunod sa papa niya."Li
Lalayo"GUSTO mo bang ihatid kita?" si Ric sa likod ko. Tahimik akong umiling bago humarap sa kanya nang makalabas kami ng kuwarto. Ako ang naunang naglakad dahil pilit niya akong pinapaharap.Ayaw kong humarap sa kanya kanina dahil may luha pa sa mga mata ko."Sorry sa mga ginawa ni Papa..." Tipid lang akong tumango at saka ngumiti."Tama naman ang sinabi ng Papa mo...""Uhm...Lia, huwag ka sanang maniwala. Nasabi lang iyon ni Papa dahil sa nangyari kay Mama. Please, don't go..." Napatingin ako kay Ric. Nakita kong seryoso ang mukha niya ngunit puno ng pag aalala ang mga mata. Huminga lang ako ng malalim bago patagong ipinasok sa bulsa ang inilahad kanina ng papa niya.Hindi dapat 'to sinasabi ngayon ni Ric. Papa niya iyon at may nangyaring masama sa mama. Hindi pwedeng baliwalain niya nalang iyon para lang sa akin..."Lia, about...what I said last time, totoo iyon. Naiintindihan mo naman siguro, hindi ba? Na...gusto kita?" Kaagad na nawalan ng kulay amg mukha ko at nakaramdam ng pag
Akala KoBUWAN ang lumipas. Nalaman kong may mga bayarin rin pala rito sila mama. Pinagtulungan namin iyon at syempre, gumastos rin ako para hindi sila mama mahirapan. Mabuti nalang at malapit na iyon naming matapos.Ang bahay namin, apartment lang. Malaki laking apartment dahil iyon ang gusto ni papa. May trabaho pa kasi siya noon, ngayon wala na. Ayaw niya na daw bumalik sa mga Levine dahil ilang taon na rin siyang nagta-trabaho. Gusto niya daw munang magpahinga, kahit saglit. Tapos, magt-trabaho na naman ulit. Pero hindi na kina Alaric.Sumang ayon ako kasi ang sinasabi niya lang ay ayaw na niyang bumalik pa ako doon. Ayaw niyang, maging kapalit na naman ako sa pagtulong ni Ric sa kanila.Napabuga ako ng hangin. Naghuhugas ako ngayon ng mga pinggan sa lababo nang marinig ko ang ingay ng cellphone ko. Pinatuyo ko muna ang kamay ko sa damit ko bago kinuha ang cellphone para masagot. "Hello?" Walang sumagot. Sandali akong natigilan at saka tiningnan sa cellphone kung sino ang tumata
RegretIYAK ako ng iyak pagkatapos makabalik sa amin. Ilang beses kong pinagsalitaan ng masasakit na salita si Alaric sa isipan ko. Kahit na hindi ko dapat iyon isipin, wala akong magawa dahil sobra sobra ang bigat ng nararamdaman ko dahil sa ginawa niya.Nanghihinayang ako sa mga pinagsamahan namin. Oo kaunting panahon lang iyon, pero napalapit na ako sa kanya! Mabuti siya at maalaga. Pero noong una lang pala iyon. Pinaikot niya ako na ako lang ang gusto niya! Akala ko totoo iyong sinabi niya kahit na alam kung nag sinungaling na siya noon sa akin.Nakakapikon na nakakalungkot..."Bakit ka umiiyak? Bakit ka nagagalit sa kanya gayong sinabi mo na wala kang nararamdaman para sa kanya?" Napasinghot ako bago humarap kay mama. Nakayakap pa rin ako sa kanya habang nakahiga sa kama. Nandito kaming dalawa ngayon sa kuwarto ko."Ma...May kahalikan siya. Nasasaktan ako..." mariin kong sinabi bago malakas na napahagulgol. Napansin ko ang pilit na ngiti na mama bago pinahiran ang mga luha ko sa
Levine"MAG IINGAT KA, Lia. Nandito lang kami palagi..." si Mama nang makalabas sa pintuan ng apartment namin. Dala dala ko ang bagahi ko sa kanang kamay habang tinutulungan ako ni Willy sa isa ko pang bag. Lumabas ako ng apartment namin bago humarap kina mama at papa na ngayon ay naghihintay na sa akin."Opo. Mag aaral rin ako ng mabuti para sa inyo. Kung pwede rin, magtrabaho rin ako para naman hindi kayo medyo mahirapan..." Ngumiti ako. Sumang ayon si mama pero si papa umiling."Baka ikaw pa ang mahirapan. Dapat komprable ka roon at hindi namo-moblema." Lumapit sa akin si papa at kinuha sa balikat ko ang malaki kong bag. Pinasok niya iyon sa isang traysikel na nasa likod nila mama. May driver rin doon na naghihintay at paniguradong nakikinig sa usapan namin."Pa, ayos lang. Ang importante naman maayos ako doon, 'di ba? Magiging okay ako. Huwag kang mag alala.""Siguraduhin mo lang. Ang susunod sayo si Willy kaya pagbutihin mo.""Huwag mo naman pressure-n ang anak mo, Glen!" awat ni
Selos na SelosANO? Seryoso...ba talaga siya?"After ng perma ko, magsisimula na sila bukas nang paggawa ng 'di gaano kalaking bahay. Pupunta tayo mamaya roon. I want you and your family to move here. Pero desisyon mo pa rin ang masusunod, Lia. Depende sayo...""P-Pero Ric...seryoso ka ba talaga?"Masyadong mabilis ang galaw niya. Paano kapag nalaman ito ng papa niya? Siguradong hindi sasang ayon iyon..."Naroon na ang papa mo sa mansyon, Lia. Ano ang sa tingin mo mararamdaman niya 'pag nalaman niyang galit na galit sayo si Papa?"Napaisip ako. Kung iyon ang mangyayari, paniguradong aalis si Papa at isasama niya sila Mama. Paniguradong sa akin iyon kakampi. Pero...Napatingin ako sa maamong mukha ng lalaki. Puno ng pag aalala ang mga mata niya. Lumunok ako bago napayuko."B-Bakit ka pa gumastos...""Hmm, ang importante ay ang kaligtasan ninyo..."Bakit ganito si Ric? Tingin niya ba sa papa niya ay masamang masama na talaga? Kinamumuhian niya ba ang papa niya? Dahil ba sa akin? Mas gug
Hatid At SundoHE'S silent but observant. Kahit na may sarili siyang pagkain, binabantayan at binabantayan niya ang pinggan ko kung kaunti lang ba o naparami na ang nakain ko. Kapag kaunti nalang, kukuha agad siya ng ulam at kanin at saka ilalagay sa harapan ko."M-Marami na, Ric. Hindi ko na 'to mauubos...""You sure? Edi ako na ang uubos—""M-Mauubos ko naman yata 'to. Huwag na pala..." Dahil sa agad na pagbawi ko sa sinabi ko, napatawa si Ric bago uminom ng tubig.Kasalukuyan kaming kumakain ngayon sa hindi gaano kahabang lamesa. Kami lang dalawa dahil kakaalis lang noong mag asawang Casiano. Pupunta raw kasi silang kabilang Purok. Mamayang gabi pa ang balik."Lia, pagkatapos natin dito, gusto mo na bang maligo sa ilog?" "Hmm?" Napabaling ako sa lalaking titig na titig. Kumurap ako at saka napatingin sa hindi na masyadong basa niyang buhok."Pero...kakaligo mo lang, Ric. Maliligo ka ulit?""Well, about that...Oo. Kasi sino ba naman ang sasama sayo sa tubig, 'di ba?" Nanunukso siya
Kasalanan Mo 'ToNAKAUPO ako ng walang imik sa loob ng bus. Ngunit, kinakabahan ako. Kahit na hindi dapat. Natatakot ako. Bakit ba nandito na naman si Bea? Akala ko tapos na iyong pagkikita namin sa party. Ano na naman 'to?Napansin ko sa gilid ng mga mata ko ang pagtayo niya nang huminto ang bus. Sa labas, kita ko ang ilang malalaki at matatayog na puno. Bumama siya roon. Nang makababa, umandar ulit ang bus ngunit nang silipin ko ang kinatatayuan niya sa labas, kita ko ang galit sa mga mata niya kahit na papalayo nang papalayo ang sasakyan.Napabuga ako ng hangin nang lumiko na ang bus. Pinilit ko ang sarili ko na mag focus ulit at alisin nalang iyong mga kaganapan sa isipan ko, ngunit ko kaya.Agad kong kinuha ang cellphone ko at tinext si Jessica. Me:Jessica. Mag usap tayo. May iku-kuwento ako.Ang gusto ko ngayong mangyari ay mailabas ang lahat ng hinanakit ko sa sarili ko, sa mga nagawa ko sa taong mahal ko pala.Hinintay kong mag reply si Jessica ngunit naabutan ako ng bus na
Walang Sayo"BEFORE we talk about...what you saw earlier, ayos ka ba, Lia?" Hindi ako nagsalita. Wala akong masabi. Hanggang ngayon blanko pa rin iyong utak ko dahil sa mga nangyari kanina.Si...Bea. "Baby? Please tell me what's wrong. Mukha kang pagod na sa lahat..." Napabaling ulit ako kay Alaric. Ang nag aalala niya kaninang mukha ay nadagdagan ng takot at pagsisisi. Para siyang hindi mapakali dahil sa pagbaling ko ngunit nanatili siyang nakatitig sa akin."A-Ayos lang ako, Ric—""Huwag kang magsinungaling. Gago ako pero hindi tanga, Lia. Tell me. Kanina noong umalis ako hindi ka masyadong tulala, ngayon buong byahe na para kang wala sa sarili. May problema ba? Tungkol ba roon sa mga si—""Huwag na natin iyong pag usapan..." nasabi ko at saka siya iniwasan ng paningin. Naisip ko, si Bea mahal si Ric pero si Ric mahal ako. Ang papa ni Ric ayaw sa akin pero si Ric gusto ako. Iyong iba naniwala sa kasinungalingan ni Bea, ngunit si Ric hindi. Sa lahat lahat ng mga nangyari sa akin, si
Sinungaling"I'M sorry. Galit ka ba?" malambing na boses ang nagpatigil sa akin sa kakaisip. Nasa gilid ko siya, nagmamaneho ngunit ang buong atensyon ko ay nasa iniisip ko. Tungkol roon sa mga tinext niya kanina sa akin, hindi pa rin ako makapaniwala.Si papa...magt-trabaho ulit? Pero paano si mama? Ano ang naging reaksyon noon?Napabuga ako ng hangin. Naramdaman ko kaagad ang kamay ko na tumaas at napunta sa kung saang lugar. Napalingon ako kay Ric at nakita kong hawak hawak niya ang kamay ko habang hinahaplos. Parang pinapakalma ako. Nasa daan ang mga mata niya, ngunit parang nakikita niya ang gulat sa mukha ko."Ibigay mo na sa akin 'to. Ako ang lalaban para sa atin...""R-Ric...bakit ba ginawa iyon ng papa mo? Ganoon ba ang galit niya sa akin kaya niya dinamay pati ang pamilya ko?""I don't know, Lia. Please...just trust me." Hindi na ako umimik. Nanatiling nasa baba ang paningin ko dahil nahihiya akong tumingin kay Ric.Mukhang kasalanan ko ang lahat. Sa ginawa kong pagsabat sa
Young Bride"SO, you love me?""O-Oo nga!" Kanina niya pa ako paulit paulit na tinatanong niyan. Nakaupo kaming dalawa sa sofa ngunit siya, hindi matanggal ang yakap sa akin. Ang mukha niya ay nasa balikat ko nakapatong. Rinig na rinig ko ang malalim niyang boses habang nagsasalita."I love you also, Lia..." Mas lalo niya pang hinigpitan ang yakap sa akin.Gusto kong ngumiti, ngunit naroon pa rin sa isip ko iyong mga sinent ng kapatid ko sa akin.Bakit ba nandoon ang papa ni Ric? Dahil ba sa mga nasabi ko kagabi? Bakit siya ganoon sa akin? Ni wala pa siyang nakikitang ebedensya. Bakit siya naniniwala agad?"A-Anong oras na nga?" tanong ko."Hmm? Alas tres na ng hapon. Bakit? May gagawin ka ba?""U-Uhm...Oo. Nangako kasi ako kaninang umaga kay Damaris na ngayong araw na ako magt-trabaho sa cafe. Alas singko ng hapon ako magsisimula...""Anong oras ka matatapos? Hatid na kita roon. Kunin na rin kita kung anong oras ka matapos sa trabaho mo..." Napatango ako at saka napangiti.Ang bait n
Mahal Kita"R-RIC, nakakahiya..." Uminit ang pisngi ko. Gusto niyo kasing magkahawak ang kamay namin. Nahihiya ako dahil baka madumi ang kamay ko o hindi malambot. Baka may pawis rin. Ayaw kong pagtawanan ako ni Ric. Kahit na alam kong hindi siya ganoon, pumapasok pa rin sa isip ko na baka asarin niya ako dahil sa paghawak namin ng kamay."Okay. I understand. Kain nalang tayo ng ice cream..." Sumang ayon agad siya dahil sa pagyuko ko. Mukhang na-gets niya na agad ang pinupunto ko.Napabuga ako ng hangin nang magkahiwalay ang mga kamay namin.Napansin kong ang suot niya ay kulay itim na blazer. Sa loob ay may kulay puti na t-shirt.Iyon sana ang suot niya ngayon kung naibigay ko sana."Hmm, what is it?" Sinundan niya ang tinitingnan ko nang mapansin niya ako. Nanlaki ang mga mata ko at muling nag init ang mga pisngi.Napatawa siya ng mahina."Hindi ka ba komportable? Gusto mo bang umuwi nalang tayo?" malambing ang boses niya kaya agad akong nataranta at umiling.Kasalukuyan kaming nagl
Ayaw Kong Pilitin Ka"YOU want me to?""H-Ha?" Napatingin ako sa paper bag na hawak ko nang mamataan kong naroon ang paningin niya. Kaagad akong umiling at saka sumabay sa kanya ng paglalakad."H-Huwag na...""Are you sure? Baka mabigat 'yan..." mahina niyang turan. Kumurap ako bago tipid na napangiti.T-shirt lang ang laman nito. Hindi mabigat dahil isang bagay lang naman ang nasa loob.Kasalukuyan kaming naglalakad ngayon papasok sa isang simbahan. Wala akong masyadong alam sa mga lugar dito sa Maynila kaya hindi ko masabi kung nasaan na kami."A-Ano ang gagawin natin dito?" kinakabahan kong tanong dahil gulat pa rin ako sa sinabi niya sa akin kanina.Pansin kong binalingan ako ni Ric nang makapasok na kami sa simbahan. Nasa harapan pa rin ang paningin ko at pinagmamasdan kapaligiran. Nasa akin pa rin ang paningin niya, mukhang wala siyang balak iyon na ialis sa akin."May dumi ba sa...mukha ko?" tanong ko, hindi pa rin siya binabalingan."Wala. While I was here, standing and starin
Akin Palagi Ang BintangANONG oras na nga ba? Gabi na at hindi ko alam kung ano ang susuotin ko. Nasa apartment na ako ngayon at kaarawan na ni Ric. Kahapon, hindi na kami nagkita dahil hindi siya pumunta rito sa apartment.Bali ako lang mag isa ngayon. Nakakapanghinayang dahil hindi kami nagkita kanina para sana makabati ako sa kanya."Ano ang isusuot ko?" mahina kong bulong habang ang atensyon ay nasa nakabukas kong malaking bag.Alas syete na at tinext ako ni Owen na magsisimula raw ang party alas otso ng gabi. Naghahanda na raw iyong iba sa mansyon."Maya maya nandito na si Owen. Naku naman!" Nakagat ko ang pang ibabang labi ko at saka bumalik sa paghahanap ng mga damit. May nakita ako t-shirt na kulay pink kaya agad ko iyong inilingan.Masyadong makulay. Gusto ko puti para hindi masyadong pansin sa ibang mga tao roon. Sigurado naman ako na maraming bisita si Ric. Kung pupunta man talaga ako, kailangan kong magmukhang maayos.Nakarinig ako ng katok sa labas ng kuwarto ko. Napaisip