Magkasama kaming nanonood ni David ng TV, siya nakaakbay sa akin at ako naman ay hawak ang mangkok ng popcorn. He kissed me on my forehead and scratched my shoulder.
"Do you still love me?" I asked.
"Ano bang klaseng tanong 'yan?"
"It's just a yes or no question, David. Hindi ganoon kahirap ang sagot."
"I mean, ofcourse Hon. Mahal na mahal kita."
"Napansin ko lang lately , hindi tayo nakakapag-usap ng ayos. Are there things na gusto mong ikuwento sa akin? Or mga bagay na dapat nalalaman ko? "
"Paulit-ulit lang ang nangyayari sa araw ko, wala namang bago."
Hinawak niya ang palad ko at hinalikan ang aking kamay. Then I noticed something unusual.
"Where's your ring? Our wedding ring?" Tanong kong muli sa kaniya.
Hindi ito sumagot sa akin at nanatiling tahimik na parang 'di ako narinig.
I guess ayaw niyang pag-usapan. He must be tired of me, I'm sure he's fed up with my toxic traits.
*Cring...Cring..* -unknown number calling
Dinampot niya ang kaniyang cellphone mula sa mesa at sinagot ang tawag, tumayo siya saglit at lumabas ng bahay bago sumenyas sa akin ng "5 minutes" mula sa bintana.
Naupo akong muli sa sofa at napangiti habang iniisip kung sino ang taong katawagan niya. Napakahalaga naman ata para lumabas pa siya ng bahay.
Ilang saglit pa ay bumalik siya sa loob at naupong muli sa pwesto niya kanina.
"Sino 'yon?"
"Ah, eh.. My boss."
"Your boss? Are you the only employee sa office ninyo? I guess masyado na siyang nakadepende sa'yo ah. Baka gusto mo nang palitan?"
"You're acting different, what's the problem?" He slowly placed his hand on my legs.
"Wala naman."
"Magkakaroon ng party sa company namin , exclusive for employees only. I asked my boss if I can bring you there kaso strictly for employees lang,eh."
"Ok," Tila ba nasaktan ako sa sinabi niya pero ano bang magagawa ko? Para lang daw sa mga employees.
"Do you miss me?" He whispered.
"David, gising pa ang bata."
"Gising na rin 'to," he answered.
Agrisibo niya akong hinalikan at inihiga sa sofa. He quickly took off his clothes and kissed me on my neck. Para siyang asong hamit na hamit sa karne, hinubad niya ang suot kong tshirt at hinalikan ako sa dibdib.
I closed my eyes the whole time ngunit pagmulat ko, doon ko napansin ang mapulang marka sa kaniyang dibdib, a kiss mark.Hindi ako nakatiis at walang anu- ano'y kumawala mula sa pagkakayakap niya, dumiretso ako sa banyo at doon sumuka ng sumuka.
"Hey? Are you okay?"
Malamang hindi niya alam ang markang nasa dibdib niya dahil paniguradong magiging maingat 'yon sa pagtatago kung nagkataon.
"Hon? Are you okay?" Paulit-ulit niyang tanong habang kinakatok niya ang pintuan ng banyo.
Hindi ko mapigilan ang maiyak, that mark isn't there accidentally.
"Are you pregnant?" He asked.
Sinong bubuntis sa akin ? Ang kagaguhan mo? Kung nakakabuntis ang pagsisinungaling, for sure it's fucking me hard everyday.
Lumabas ako ng banyo na parang walang nangyari. Dumiretso ako sa kwarto at nahiga.
***
Kinabukasan, nagising na lamang akong wala na si David sa tabi ko.
*Good morning, sorry kailangan kong pumasok ng maaga. Medyo marami akong trabahong dapat gawin ngayon. I love you, baka hindi ako makauwi sa dami ng mga documents na kailangan kong tapusin.* - he texted me.
*Knock!Knock!* loud knocks banged on my door.
"Coming!"
Nagmadali akong pumunta sa lumabas ng kuwarto at binuksan ang main door. Doon bumungad si Eden, dala ang basket ng mga prutas, wine at bulaklak.
"Mukhang may lakad ka ha? Anong sadya natin?" I asked.
"Napadaan lang, teka , are you okay? Bakit pukto ata ang mata mo at ang putla mo ah. ANong nangyari sa'yo?"
"I'm okay Eden, halika, tuloy ka."
Pumasok siya sa loob at inilapag ang mga dala sa mesa. Naupo siya sa sofa at nakangiting pinapanood ako habang naghahanda ng pagkain naming dalawa.
"Where's Ash?"
"Siguro natutulog pa," I answered.
"Your husband?"
"'Yon na nga, maaga siyang umalis para sa trabaho. Imagine, lately sobrang cold na niya and I can't even kiss him. Nandidiri ako dahil for sure 'yong bacteria ng babaeng humalik sa kaniya ay naroroon pa."
"Wait, saang banko nga uli nagtatrabaho ang asawa mo?"
"Save Bill Bank."
"Owned by the Chuis? Seryoso ba?"
"Yeah, why?"
"Well if hindi mo pa alam, I'm their daugther's designer. From debut to parties hanggang sa company mid-year party nila. Teka, don't tell me hindi mo pa rin alam?"
"Ang alin?" Nagtataka kong tanong sa kaniya.
"See those flowers and basket? Ipinadala 'yan ng Chui Family, kasama ang papel na 'to." Itinuro niya ang mga ipinatong niya sa mesa at mula sa kaniyang bag ay inilabas niya ang isang itim na papel na nababalot ng gold lace.
"Hmm?"
"Mid-Year party nila ngayon, hindi ba binanggit ng asawa mo? Lahat ng employees ay invited pati mga pamilya nila. Taon-taon nila itong ginagawa para sa pagpapasalamat sa kanilang workers." She explained.
Halos kapusin ako ng hangin sa aking nalaman. Hindi man lang niya ako sinabihan o inabisuhan. Para akong t*nga na naniniwala sa mga sinasabi niya. How can he say na mahal niya ako? Naririnig ba niya ang mga sinasabi niya? Nakakasuka.
"Okay, ganito na lang. Kung gusto mo pwede kitang isama mamaya pero promise me na hindi mo sasabihin na ako ang nag-aya sa'yo ah."
"Eden, I'm okay. Huwag na, ayokong maging dahilan pa ito ng away namin."
"Sige he'to ha, sasabihin ko na sa'yo. Alam mo ba na may dance ball doon? I wonder, sino kaya ang isasayaw ng asawa mo? Maybe it's time for you to discover kung sino ang babaeng matagal ng sumisira sa inyo."
"I just can't. Hindi ko na alam, ano pa bang laban ko doon? " doon biglang bumuhos ang mga luha ko. Hinaplos ni Eden ang likod ko at niyakap ako ng mahigpit.
"Oh sige, ganito. Ako na ang bahala sa mga isusuot mo, sa make-up mo, just promise me to be strong. You have to win this, play this hard darlin' " she whispered.
"Mommy?" lumabas ng kwarto si Ashley, habang kinukusot ang kaniyang mga mata ay tila ba nakakita siya ng multo ng makita si Eden.
"Hi!" Bati ni Eden
"You... You are the woman in black" she continued.
Eden smiled. Halata sa mga mata niya ang pagkalito sa mga salitang binanggit ni Ashley.
"Woman in black?" she asked.
"Ah, huwag mo nang pansinin. Just a character from Ashley's crazy dreams."
"I see, so I have to go now. Kukunin ko ang mga kakailanganan natin sa bahay and please preapre yourself too. Hindi lang 'to simpleng gabi Amanda, the night is going to be a mess for sure."
The night's still young. Napakaraming tao sa paligid. Mula sa kotse ni Eden, sabay kaming bumaba. Suot ang silver na fitted gown, pulang stilettos at pulang lipstick, nagtinginan ang lahat ng mga nadadaanan namin. Kahit ako ay hindi rin makilala ang aking sarili ng mapatingin ako sa salamin."You look different, you look beautiful," said Eden.Hindi ko rin ikakaila ang ganda ni Eden, ang tuwid na blonde at maikli niyang buhok ay bumabagay sa kasuotan niya, a gorgeous and ridiculously expensive red fitted dress. She's the Goddess of the night, the queen of the moon, and the apple of the party."Nahihiya ako," bulong ko sa kaniya."Just chin up and smile."Pumasok kami sa loob, sabay na bumaba mula sa napakahabang hagdan ng venue. Doon natanaw ko si David, he's wearing a dark green formal coat and black pants. Halatang pinaghandaan niya ang gabing ito. Hawak niya ang isang baso ng alak at kausap ang mga bisita.Hindi niya nap
I can still remember everything, kung paanong ang masaya at perpekto kong pamilya ay sinira ng isang maling tao. Masyado akong nagtiwala, masyado akong naniwala, masyadong nadala sa pag-iisip sa posibilidad na baka maayos muli ang lahat, pero mali.Sa isang iglap ay nawala ang lahat sa akin; my husband, my daughter, our properties, and even my life. Akala ko nga the only reason for my existence ay ang saluhin ang galit ng mundo pero again, I'm wrong. I will do everything to find my daughter and grab back every single penny na dapat ay nasa akin. I already planned everything honey, from your remarkable success to your greatest downfall. Just wait for my turn at sisiguraduhin kong you'll get a taste of your own poison. And I'll promise you, your karma is going to be the newest blockbuster.
"Hi guys, it's already 10:27 PM. Narito ako sa bahay ngayon at kauuwi ko lang galing sa grocery store. Guess what? I sa-saw my husband there, nakakapagtaka lang dahil ang alam ko ay nasa Cebu siya para sa isang business meeting and project proposal presentation. Hindi niya ako nakita, but with my own eyes nasaksihan ko kung paano siya halikan ng babaeng kasama niya. Hi-hindi ko akalain na he will betray me. That bastard, he's a f*cking liar." -recorder Habang nakalubog ang katawan sa malamig na tubig ng bathtub , hindi ko mapigilan ang sarili na matulala sa dingding na nasa harapan ko. Hindi iniinda ang ginaw at tila ba napakalalim ng iniisip. Hindi ko naman itatanggi na niilalamon ako ng lungkot ngayon at tanging ang usok lamang ng sigarilyo na gumuguhit sa aking lalamunan at aking ibinubuga ang nagbibigay buhay sa akin ng mga sandaling 'to. Tumayo ako at tumambad sa salamin ang hubad kong katawan, lumapit ako sa aking replek
And I promised God to be with you forever. Simula noong araw na nakilala kita, hiniling ko na sana ikaw na nga. Na sana ikaw ang makakasama ko hanggang huli, hanggang dulo. I vow to love, honor, and cherish you. I will be a faithful loving husband. I promise to love you forever.-David Fernandez"Hon, come on. Tumayo ka na, it's already 9:00 a.m. Hindi ba ngayon ang pinakahihintay mong Project presentation? Come on , get up. Nakahanda na ang pagkain, magbreakfast na tayo." Pilit ko siyang hinihila para makabangon mula sa kama pero mukhang antok na antok pa talaga siya. Marahan niyang itiningin sa akin ang mapungay niyang mga mata bago tuluyang pinakawalan ang mga nakakaakit niyang ngiti."Hon, can we just cuddle for awhile?" He asked. Hinili niya ako pabalik s
I cannot deny the fact that he's a perfect husband, halos lahat na ata ng mga magagandang katangian ay nasa kaniya na. Napakasipag, napakabait, at napaka mapagmahal. Minsan nga naiisip ko kung sapat ba ang kung ano at meron ako para tumbasan ang binibigay at ginagawa niya para sa akin pero paulit-ulit niyang sinasabi na ang mahalin ko lang siya ay sapat na. The next day, "Hon, what do you want for dinner?" I asked him. Nakasandal ako sa door frame habang baka pangkrus ang braso. He's busy packing his documents, lumingon siya sa akin at ngumiti "Anything, basta luto mo." "Favorite mo?" "Hmmm. Napakaswerte ko naman talaga." He hugged me then kissed me on my forehead.
Hindi ko alam kung dapat ba akong maguilty sa naisip ko tungkol kay David, masyado akong mapaghinala kahit wala namang basehan. Pero may mga bagay pa rin na hindi tumutugma sa mga iniisip ko, bakit ba pinagpipilitan ng utak ko na may mali sa lahat ng ito?Nagising akong katabi si David, nakakulong ako sa mahigpit niyang pagkakayakap. Marahan akong kumawala sa kaniya at dumiretso sa kusina para magluto."Naku,late na pala. Kailangan ko ng ilabas ang mga basura." Akmang pagbukas ko ng pinto bitbit ang isang sakong basura ay nakita kong muli ang bago naming kapitbahay na nagkakape sa kaniyang balkonahe, hindi ko na sana papansinin ngunit kinawayan niya ako ng bahagya. Ngumiti ako sa kaniya bago ilapag ang sako at kumaway matapos itong ibaba sa aming bakuran.Habang nagluluto ng almusal ng
Hindi ko na namalayan pa ang pag-alis ni David ng mga oras na 'yon.Alas tres na ng hapon ng magising ako, napakatindi ng sinag ng araw. Agad akong tumayo para hanapin si Ashley, sandali, nasaan na nga ba si Ashley?Agad akong lumabas ng kwarto, doon ko nakita ang aking anak na nakaupo sa sofa, nanonood ng TV."Are you okay? I'm sorry, sobrang tagal ba ng naitulog ko?" Tanong ko sa kaniya."Oh, you're back. Where have you been? " She confusedly asked.Tumingin ako sa kaniya at bakas ang takot mula sa mga mata niya. Her eyes turned teary, a sign of being nervous and afraid."I'm just a little confuse po sa suot ninyo, are you going to a funeral? Who are you?"
Habang nasa mahimbing na pagtulog naalipungatan ako ng may nahiga sa aking tabi, niyakap niya ako ng mahigpit.Napatingin ako sa wall clock at napansin na 12:30 na pala ng hating-gabi, malakas ang pagbagsak ng ulan at ngayong oras lamang nakauwi si David."Oh, hon, bakit ginabi ka na?""Nagising ba kita? Sorry. Nagkaroon kasi ng farewell party para sa isa naming katrabaho, palipat na siya sa Dubai, kaya ayon nagkainuman."Naramdaman ko ang mainit niyang paghinga sa aking batok, sunod niyang hinalikan ito. Doon alam ko na kung anong nais niya.Humarap ako sa kaniya at lumaban ng halikan. Naging malaya ang aming mga dila sa pakikipaglaro sa kapwa isa. Hinaplos ni David ang aking buhok,
The night's still young. Napakaraming tao sa paligid. Mula sa kotse ni Eden, sabay kaming bumaba. Suot ang silver na fitted gown, pulang stilettos at pulang lipstick, nagtinginan ang lahat ng mga nadadaanan namin. Kahit ako ay hindi rin makilala ang aking sarili ng mapatingin ako sa salamin."You look different, you look beautiful," said Eden.Hindi ko rin ikakaila ang ganda ni Eden, ang tuwid na blonde at maikli niyang buhok ay bumabagay sa kasuotan niya, a gorgeous and ridiculously expensive red fitted dress. She's the Goddess of the night, the queen of the moon, and the apple of the party."Nahihiya ako," bulong ko sa kaniya."Just chin up and smile."Pumasok kami sa loob, sabay na bumaba mula sa napakahabang hagdan ng venue. Doon natanaw ko si David, he's wearing a dark green formal coat and black pants. Halatang pinaghandaan niya ang gabing ito. Hawak niya ang isang baso ng alak at kausap ang mga bisita.Hindi niya nap
Magkasama kaming nanonood ni David ng TV, siya nakaakbay sa akin at ako naman ay hawak ang mangkok ng popcorn. He kissed me on my forehead and scratched my shoulder."Do you still love me?" I asked."Ano bang klaseng tanong 'yan?""It's just a yes or no question, David. Hindi ganoon kahirap ang sagot.""I mean, ofcourse Hon. Mahal na mahal kita.""Napansin ko lang lately , hindi tayo nakakapag-usap ng ayos. Are there things na gusto mong ikuwento sa akin? Or mga bagay na dapat nalalaman ko? ""Paulit-ulit lang ang nangyayari sa araw ko, wala namang bago."Hinawak niya ang palad ko
Alas otso ng umaga, lumabas si David ng kwarto at halatang kagigising lamang. Nakaupo ako sa sofa, nakatulala sa kisame habang hawak ang tasa ng tsaa. He smiled at me, naglakad siya palapit sa akin at niyakap ako, hinalikan niya ako sa labi, "Good morning Hon," he whispered.Pilit akong ngumiti sa kaniya."Mukhang masarap ang agahan ah," lumapit siya sa mesa at naupo para mag-agahan.Paano ba magkunwaring masaya? Paano itago na alam ko na? Paano itago ang sakit?The way he smiled at me, parang wala siyang sekreto. Ano pa bang kulang? Ano pa bang dapat kong gawin?You know what irritates me the most? His smile, his sweet
Araw-araw napapansin ko ang pagmamadali ni David na pumasok sa opisina, bukod rito ay lagi naman siyang ginagabi kung umuwi. Sa pagkakaalam ko ay6 p.mdapat tapos na ang kaniyang trabaho ngunit minsan ay inaabot siya ng alas dose sa iba't-ibang dahilan.Sino ba naman ang hindi maghihinala sa ganitong sitwasyon ?Maliban sa oras ng kaniyang pag-alis at pag-uwi, madalas ko rin siyang makitang may katawagan sa cellphone. Ayos lang naman sana pero sa hindi malamang dahilan ay agad niyang pinuputol ang linya sa oras na palapit ako. Parang may itinatago.Ilang araw pa ang lumipas na ganito ang sitwasyon, para akong mababaliw sa pag-iisip. Ayaw ko mang itanong sa kaniya ay para namang may kung anong pwersa ang nagtutulak sa akin para mas maghin
Habang nasa mahimbing na pagtulog naalipungatan ako ng may nahiga sa aking tabi, niyakap niya ako ng mahigpit.Napatingin ako sa wall clock at napansin na 12:30 na pala ng hating-gabi, malakas ang pagbagsak ng ulan at ngayong oras lamang nakauwi si David."Oh, hon, bakit ginabi ka na?""Nagising ba kita? Sorry. Nagkaroon kasi ng farewell party para sa isa naming katrabaho, palipat na siya sa Dubai, kaya ayon nagkainuman."Naramdaman ko ang mainit niyang paghinga sa aking batok, sunod niyang hinalikan ito. Doon alam ko na kung anong nais niya.Humarap ako sa kaniya at lumaban ng halikan. Naging malaya ang aming mga dila sa pakikipaglaro sa kapwa isa. Hinaplos ni David ang aking buhok,
Hindi ko na namalayan pa ang pag-alis ni David ng mga oras na 'yon.Alas tres na ng hapon ng magising ako, napakatindi ng sinag ng araw. Agad akong tumayo para hanapin si Ashley, sandali, nasaan na nga ba si Ashley?Agad akong lumabas ng kwarto, doon ko nakita ang aking anak na nakaupo sa sofa, nanonood ng TV."Are you okay? I'm sorry, sobrang tagal ba ng naitulog ko?" Tanong ko sa kaniya."Oh, you're back. Where have you been? " She confusedly asked.Tumingin ako sa kaniya at bakas ang takot mula sa mga mata niya. Her eyes turned teary, a sign of being nervous and afraid."I'm just a little confuse po sa suot ninyo, are you going to a funeral? Who are you?"
Hindi ko alam kung dapat ba akong maguilty sa naisip ko tungkol kay David, masyado akong mapaghinala kahit wala namang basehan. Pero may mga bagay pa rin na hindi tumutugma sa mga iniisip ko, bakit ba pinagpipilitan ng utak ko na may mali sa lahat ng ito?Nagising akong katabi si David, nakakulong ako sa mahigpit niyang pagkakayakap. Marahan akong kumawala sa kaniya at dumiretso sa kusina para magluto."Naku,late na pala. Kailangan ko ng ilabas ang mga basura." Akmang pagbukas ko ng pinto bitbit ang isang sakong basura ay nakita kong muli ang bago naming kapitbahay na nagkakape sa kaniyang balkonahe, hindi ko na sana papansinin ngunit kinawayan niya ako ng bahagya. Ngumiti ako sa kaniya bago ilapag ang sako at kumaway matapos itong ibaba sa aming bakuran.Habang nagluluto ng almusal ng
I cannot deny the fact that he's a perfect husband, halos lahat na ata ng mga magagandang katangian ay nasa kaniya na. Napakasipag, napakabait, at napaka mapagmahal. Minsan nga naiisip ko kung sapat ba ang kung ano at meron ako para tumbasan ang binibigay at ginagawa niya para sa akin pero paulit-ulit niyang sinasabi na ang mahalin ko lang siya ay sapat na. The next day, "Hon, what do you want for dinner?" I asked him. Nakasandal ako sa door frame habang baka pangkrus ang braso. He's busy packing his documents, lumingon siya sa akin at ngumiti "Anything, basta luto mo." "Favorite mo?" "Hmmm. Napakaswerte ko naman talaga." He hugged me then kissed me on my forehead.
And I promised God to be with you forever. Simula noong araw na nakilala kita, hiniling ko na sana ikaw na nga. Na sana ikaw ang makakasama ko hanggang huli, hanggang dulo. I vow to love, honor, and cherish you. I will be a faithful loving husband. I promise to love you forever.-David Fernandez"Hon, come on. Tumayo ka na, it's already 9:00 a.m. Hindi ba ngayon ang pinakahihintay mong Project presentation? Come on , get up. Nakahanda na ang pagkain, magbreakfast na tayo." Pilit ko siyang hinihila para makabangon mula sa kama pero mukhang antok na antok pa talaga siya. Marahan niyang itiningin sa akin ang mapungay niyang mga mata bago tuluyang pinakawalan ang mga nakakaakit niyang ngiti."Hon, can we just cuddle for awhile?" He asked. Hinili niya ako pabalik s