"Ch-chad?" Nauutal kong tanong. Kalmado lamang itong nakatingin sa akin at ngumisi.
"Kaya mo na akong tignan sa mata ngayon?" Turan nito habang hindi parin inaalis ang ngisi sa kanyang mukha. Nakaramdam ako ng pagka ilang kaya iniiwas ko na ang tingin ko.
"Sino yon?" Tanong niyang muli saka ngumuso sa building na pupuntahan ng kasama ko kanina.
"Si Agnes" sagot ko saka kumalas sa pagkakahawak niya at nagsimulang maglakad. Siya namang pagsunod niya.
"Angas, may iba kana palang kaibigan maliban sa akin?"
"Sino ba naman kasing nagsabi sayong kaibigan kita"
Umakto itong nasasaktan dahil sa sinabi ko. Ibang klase paano niya nagagawang maging kampante sa lagay na ito.
Binilisan ko na lamang ang paglakad ko papasok sa classroom para hindi niya ako maabutan.
Habang nagtuturo ang professor namin ay hindi ako mapakali. Tumingin ako sa labas ng bintana at mula sa kabilang building nakikita ko ang pangyayaring masusunog ang classroom na yon kung saan ang mga taga medical department at nanduon si Agnes dahil taga medical department siya. Isa lang ang nasa isip ko sa mga sandaling iyon, gusto kong balaan ang mga nanduon. Ngunit sa kabilang banda ay naisip ko ring walang maniniwala sa akin. Pero hindi ko na inisip ang posibilidad na iyon at agad akong nagtaas ng kamay sa kaligtnaan ng pagtuturo ni sir.
"Sir, would you mind if I'll excuse for a minute?"
Tumango lamang siya at nagmadali naman akong lumabas, mabuti na lang at mabait itong professor namin ngayon.
Agad kong tinungo ang kabilang building at naghahanap ng tyempo para maispatan si Agnes at hindi naman ako nahirapan dahil naroon lamang siya sa gilid rin ng bintana, madali ko siyang natawag upang lumabas dahil nagkataon namang walang siyang klase. Hinila ko siya di kalayuan sa classroom saka di na ako nag atubiling sabihin ang nakita ko.
"Masusunog ang classroom nyo, sasabog ito at pati ang mga katabing classroom madadamay sa lakas ng pagsabog. Kailangan mo silang balaan dahil kung ako ang gagawa they would not believe me."
Nagtataka man at puno ng pag aala ang mukha niya ay tumango tango lamang siya bilang tugon.
Bago pa man siya makaalis ay nayanig na ang di kalakihang bahagi ng building.
Tumilapon naman kami pareho dahil sa lakas niyon agad ko namang tinulungan sa pagtayo si Agnes ng maka recover ako.
Nakatulala lamang itong nakatingin sa building na tinutupok na ng apoy. Agad namang tumunog ang sirena ng school dahilan para maglabasan ang ibang estudyante mula sa kabilang building at nagpuntahan sa gitna ng feild.
Inalalayan ko naman sa pagtakbo si Agnes papunta sa mga kasamahan naming estudyante.
Agad naman nagsidatingan ang mga kapulisan at mga bombero habang nababalot naman ng pangamba at takot ang mga estudyante.
"Kakaalis lang ng pulis kani kanina lang heto na naman ngayon" turan ng isa sa mga kasama naming estudyante.
Oras lang ang pagitan ng mga pangyayaring to, tumingin akong muli sa nasusunog na building at nakikita kong may ikalawang pagsabog pa, kaya di na ako nagaksaya ng oras at nagtatakbo na ako papunta sa mga pulis upang pigilan silang huwag munang tumuloy ngunit ako ang pinigilan nila at hinawakan ng dalawang estudyante na malalaki ang katawan na sa tingin ko ay mga senior namin.
"Sandali, huwag muna, huwag muna kayong tumuloy sasabog pa ulit."
Ngunit kahit anong pagsisisigaw ang gawin ko ay hindi nila ako pinakikinggan, nakita ko namang nagtatatakbo papunta sa akin si Chad upang pigilan ako at pakalmahin.
"Chad, diba naniniwala ka sa akin? Sabihin mo naman sa kanila na makinig oh" pagmamakaawa ko kay Chad ngunit sinabi lamang nito na kumalma ako.
Maya maya pa'y isa muling malakas na pagsabog ang umalingawngaw sa buong university. Natigalgal naman ako at di maiwasang mainis dahil kahit isa ay wala man lang naniwala sa akin.
Nakita kong nagtatatakbong lumalabas ang iilang mga pulis at dalawang janitor ng paaralan sugatan na ang mga ito dahil sa natamong pagsabog. Ngunit isa ang naka agaw ng pansin ko, ang isang Janitor na may kakaibang pangitain, bago siya tuluyang makalagpas sa amin ay matiim kong tinitigan ang mga mata nya kahit sandali lang at tama ang hinala ko, siya yon.
Third Person Pov.Dahil sa pangyayari sinuspende muna ang pasok sa university upang imbestigahan ang mga nangyari, marami ang estudyanteng namatay ganun din ang iilang mga pulis ang iba ay sugatan. Mas pinahirap pa ang pag iimbestiga dahil kasama din sa mga sumabog ang CCTV room kung saan malapit lang sa Medical Department.Garnett De Unibersidad iyan ang pangalan ng kanilang university na lingid sa kaalaman ng lahat hindi lamang ito basta university.Every University has a history but this one is quite different.***Amari's PovMaghapon akong nakatunganga sa bahay ng tumunog ang doorbell namin sa labas kaya kahit tinatamad ay nagpursigi pa rin akong labasin ito, ikatlong araw na ng suspendihin ng school namin ang klase dahil sa hindi parin matapos tapos na imbestigasyon."Agnes?"Tanong ko sa taong nasa labas."Kamusta pwede ba akong tumuloy?""Ah, sure"Pinapasok ko si Agnes sa lo
Hindi pa rin ako mapalagay dahil sa nakita ko. Isang kakaibang kakayahan ang nadiskobre ko, pero hindi pa ako sigurado kung tunay bang kaluluwang itim ang nakita kong sumusunod kay Agnes o baka isang guni guni ng mapaglaro kong palaisipan.I am really bothered so i get my laptop to search something on the internet and I found out that the ability I have now is called the clairvoyance it is the ability to see past and future and somehow it is used to see unreal creatures like ghost and spirits. Some people who has this kind of abilities are the paranormal experts.Hindi ako matatakutin, bugnotin pwede pa.I hate it kapag may nadidiskubre akong kakaiba patungkol sa sarili ko. Malapit na akong maniwala na talaga ngang isinumpa ako kaya siguro iniwan ako ng mga magulang ko.Sinubukan ko mang tanggapin ang kapalarang meron ako ngunit ang sitwasyon naman ang ayaw tumanggap sa akin.Some people never believed me kapag binabalaan ko
Matapos ng nangyari sa mall naisipan kong magpunta sa children's park para aliwin ang sarili at lumayo muna sa madilim na mundo.Sa entrance palang ako kitang kita ko na ang makukulay na lobo, nadidinig ko na ang tawanan ng mga batang naglalaro. Marami ding makukulay na pagkaing paninda ang naka helera tulad ng coton canday, ice cream, mga laruan at iba pa.Hindi ko maiwasang mapangiti ng mapait habang pinapanood ko ang mga batang panay ang habulan at tawanan animo'y tuwang tuwa at di mapagsidlan ang kanilang saya. Muling nagflashback sa utak ko kung paano ako magmukmok sa loob ng kwarto habang pinapanood ang mga kapwa ko kabataang inienjoy ang kanilang kabataan habang nakikipagsayaw sa ulan.Hindi ako lumalabas ng bahay noong panahong iyon, sa takot na din na baka kung ano anong makita ko sa sandaling makasalamuha ko ang ilang tao.Nawala ang aking pagiisip ng makaramdam ako ng maliliit na kamay na humihila sa laylayan ng damit ko
"Amari, dadaan ako jan sa inyo, sabay na tayong pumasok" "Okay" Agad na akong tumayo at itinali ang aking buhok pagkatapo sagutin ang tawag ni Agnes. I wonder kung malapit lang kaya yong bahay nila sa lugar namin. Bumaba na ako at as usual naabutan ko na naman ang tita na nagkakape. "Oh, Amari? sigurado ka bang papasok kana?" "Opo tita" "Bakit? Tapos na ba ang imbestigasyon sa university nyo? Nahuli ba kung sinong may kagagawan?" Matapos sabihin ni tita yun ay tila nag flashback sa akin yong isang Janitor na kasabay ng mga pulis sa pagtakbo. "Hh-indi pa po" nagkunwari akong walang alam. I don't want to jump into conclusion, gusto ko munang makasigurado sa mga nakikita ko. "Oh sya mauna na ako, magkita tayo mamaya sa starbucks may sur
Alas tres ng hapon ang huli kong klase kaya dumeretso na muna ako sa cafeteria para magpalipas ng oras at antayin ang alas kwatro, magkikita kami ni tita. "Have you heard the news aren't you?" Dinig kong may nagsalita saka walang pakundangang umupo at inilapag ang dalawang iced tea. Kilala ko kung sino ang nagsalita kaya iniangat ko ang aking paningin sa kanya. "Where is he now?" I'm asking for SG president Felix's friend. "I think he's already in the police custody" Wala pa ring pinagbago sa kanya he is still kind of a man that you will fall inlove at first sight. His manly voice will really touch your heart and his serious look. He is the almost perfect guy that you really want to be with. He has the brain to be proud, but humbleness runs through his veins. It
Today was supposed to be our foundation but because of the incident hindi muna nila tinuloy Ito. Tahimik kong binabagtas ang kahabaan ng hallway papunta sa gym dahil sa biglaang pagpapatawag ng massive meeting ang buong eskwelahan kasama ang mga estudyante, mga professors, staff at iba pang may kabahagi sa paaralan. Masyado akong tamad para sundan ang pinaka tamang daanan papuntang gym kaya nagshort cut nalang ako, dumaan ako sa likod ng clinic at ang kasunod na building noon ay ang libray. Mukhang nanduon na ang lahat ng estudyante sa gym kaya binilisan ko nalang ang paglalakad, lakad takbo ang ginawa ko hanggang sa makarinig ako ng dalawang taong naguusap, masyadong malayo at hindi klaro ang paguusap ngunit sigurado ako merong taong nag uusap, laking pagtataka ko kung bakit may naririnig ako gayong wala namang tao sa paligid at isa pa pader at mga bakanteng classroom ang nadadaan ko, nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang malapit
kanya kanyang bulungan ang mga estudyante ng matapos ang meeting, marami sa kanila ang nadismaya. Sino bang hindi? Kim is really the person who can't do anything like that, sa kanila ang problema because they didn't look at the other side of the story. They are only focusing on the picture that has shown. "Amari bakit bigla bigla kana lang nawawala, kanina kapa tahimik." Kailan ba ako hindi tumahimik? sa sobrang tahimik ko pati pagkakamali ng iba pinagtatakpan ko, its better this way, just for now. "A-ah, hehe sorry Agnes kailangan ko na kasing magmadali eh, may kakausapin pa ako" sana Hindi na siya magtanong. "Ganon ba? sama nalang ako." "Ah, hindi na mabilis lang naman to saka diba may klase kapa?" "Oo nga pala, sige kita nalang tayo sa lunch?" "No problem" ngumiti lamang ito saka naglihis ng daan papunta ng building nila, ngun
Tumigil siya sa paglakad ng maramdamang hindi na ako nakasunod sa kanya, nagtataka naman itong lumingon sa akin. Agad niyang itinago ang braso niyang may mga sugat ng mapansing tinitignan ko ito. Palinga linga ito sa paligid na para bang sinisigurado niyang walang taong nakasunod at makakakita sa amin. I really felt bad at the first place when I saw his eyes. but why I'm still following him, you full of stupid decision Amari. "It's not what you think Amari" I gave him a puzzled look and a blank expression dahil nakita kong parang maluluha na ang mata niya. I felt sad for this Man. Hindi ako sigurado sa pagsama ko sa kanya pero nagtitiwala ako. I've never known him a lot, but I believe in the saying that don't judge the book by its cover. Nakarating kami sa pinakadulong hagdan sa may right wing ng aming building, nak
We're back at the university, it's the same.Normal ang takbo ng lahat, at tuloy ang usad ng mga estudyanteng namomroblema ng kani kanilang mga requirements.Nakasunod lamang ako kay Amari habang maingat na nagmamasid sa paligid.Patungo kami sa field para sa maikling orientation ng school. Ang weird ng biglang pagtawag ng orientation gayong wala naman ata kaming event. Dahil dito, mas naging maingat pa kami sa bawat galaw namin.Maya maya ay may sumabay sa akin.“May babae dito sa likuran” sabi ni habang di tumitingin sa akin.“narinig kong binanggit niya ang pangalan mo at pangalan ni Amari, Hindi maganda ang kutob ko” dagdag pa nito.“Where did you go?” I asked. Pagkatapos kasi ng paguusap namin bigla na lamang itong nawala. I know Chad must've been hurt.“Jan l
Amari's Pov.Nagising ako na sobrang bigat ng nararamdaman ko. Napakatahimik ng paligid, inilibot ko ang aking mga mata para suriin kung nasaan ako.Nasa isang tahimik at madilim na silid, tanging ang lamp shade lamang na nasa gilid ang nagsisilbing liwanag. Muli kong ipinikit ang aking mga mata para alalahanin ang nangyari ng pumasok sa isipan ko si Mama.Agad akong siniklaban ng matinding takot at pag aalala kaya kahit madilim ay pilit ko kinapa at hinanap ang aking telepono. Ngunit di ko ito matagpuan kaya nagdesisyon akong lumabas ng silid upang doon maghanap sa labas ngunit bago ako tuluyang makalabas ay may narinig akong nag uusap.“isa lang ang paraan para matapos ang lahat ng to.." narinig kong sabi ng kausap ni Felix nakatalikod ito sa akin kaya hindi ko makita ang mukha nito“No, Hindi. Hindi pwede .”—Felix.
Felix's Pov. It's Midnight, and the spirit of fears still hunt me. Amari passed out, few munites ago. */Knock on doors. I heard knocks on doors, but I did not open it because for sure it's our death. “hmmmm..” I heard Amari's moan so I hurriedly ran to her. Nakita ako ang mga butil ng pawis na nasa kanyang noo, sobrang lalaki ng mga butil ng pawis nito, habang patuloy naman sa pag agos ang luha sa kanyang mga mata. I let her. It's not yet the time to wake her up. I remember that Old grey man said 'The curse has been revealed.' */FLASHBACKS. papasok ako sa school, when I saw Amari from afar. I was about to ran after her but the old grey man appear. "huwag kang lumapit sa kanya” he said. And I was like, who
“Felix saan mo ba ako dadalhin?” I asked Felix. Well, unfortunately kanina niya pa ako kinakaladkad palabas. Huminto kami sa harap ng kotse niya ng makarating kami sa parking lot. “Amari, huwag na huwag na huwag kang lalapit kay Kim kahit anong mangyari” may tono ng pagbabanta ang boses nito. “wait, what? why?.” I hesitate to ask. “just fuckin' do what I've told you Amari.” pasigaw nitong sagot. Tumingin ito sa paligid at dali dali akong pinagbuksan ng pinto ng kotse niya. “ihahatid na kita sa inyo, may kailangan kang malaman.” seryoso ang mukha nito, at bago sumakay ay may kung ano itong tinitignan sa paligid na para bang may hinahanap. All way long, he's not talking. I don't even bother to asked too. Pero maya maya pa, huminto kami sa harap ng malaking building. Wait, is this his ap
Amari's Pov. "Okay kana ba?" Pagmulat ko ng mata si tita kaagad ang unang bumungad. "Ano nangyari kanina, bakit ako nandito?" Masakit man ang ulo ay pinilit ko pa ring bumangon. "Hindi ba dapat ikaw ang tinatanong ko niyan? anong nangyari bakit bigla ka nalang nag collapse, sumisigaw kapa." Ano nga bang nangyari? iniwas ko ang tingin ko upang alalahanin kung anong nangyari. Naalala ko yong mga nakita ko, pero kailangan ko bang sabihin kay Mama? "M-masakit lang po yong ulo ko M-ma." "Ohsya, sige na magpahinga ka na, I'll go to your university by this afternoon, maglilipat na ako ng mga gamit ko doon, para bukas na bukas din magsisimula na akong magtrabaho" Humalik na lamang ito sa aking noo saka tuluyang umalis. Nasa kalagitnaan ako ng pagpapahinga ng ma
"saan ka galing" halos mapatalon na ako sa gulat dahil sa biglaang pagsulpot nitong si Agnes, sa lalim ba naman ng iniisip ko. "Katattapos lang ng panghuling klase ko. ikaw? tapos na ba klase mo? "Ah, o-oo kanina pa. M-may kinuha lang ako sa library, ano tara? Kain tayo libre ko na" pakiramdam ko may kakaiba ngayon kay Agnes, though lagi naman siyang ganito sa akin simula ng magkakilala kami. Seryoso, hyper, seryoso, hyper jan lang palagi umiikot ung mood niya but this time she's hyper but diko masasabing ganun ka genuine un. She's been looking around as if someone is following her. Kausap niya nga ako pero palinga linga naman ang mga mata niya. Pansin ko din ang pamumutla niya, hinila niya ako papasok ng cafeteria pero palinga linga padin ito, balisa, wala sa sarili. Isinara ang kabilang section ng cafeteria dahil sa nangyari, nandoon padin ang crime scene at mga bakas ng dugo. Tinakpan na lang ang glass window ng cafeteria para hindi m
Tumigil siya sa paglakad ng maramdamang hindi na ako nakasunod sa kanya, nagtataka naman itong lumingon sa akin. Agad niyang itinago ang braso niyang may mga sugat ng mapansing tinitignan ko ito. Palinga linga ito sa paligid na para bang sinisigurado niyang walang taong nakasunod at makakakita sa amin. I really felt bad at the first place when I saw his eyes. but why I'm still following him, you full of stupid decision Amari. "It's not what you think Amari" I gave him a puzzled look and a blank expression dahil nakita kong parang maluluha na ang mata niya. I felt sad for this Man. Hindi ako sigurado sa pagsama ko sa kanya pero nagtitiwala ako. I've never known him a lot, but I believe in the saying that don't judge the book by its cover. Nakarating kami sa pinakadulong hagdan sa may right wing ng aming building, nak
kanya kanyang bulungan ang mga estudyante ng matapos ang meeting, marami sa kanila ang nadismaya. Sino bang hindi? Kim is really the person who can't do anything like that, sa kanila ang problema because they didn't look at the other side of the story. They are only focusing on the picture that has shown. "Amari bakit bigla bigla kana lang nawawala, kanina kapa tahimik." Kailan ba ako hindi tumahimik? sa sobrang tahimik ko pati pagkakamali ng iba pinagtatakpan ko, its better this way, just for now. "A-ah, hehe sorry Agnes kailangan ko na kasing magmadali eh, may kakausapin pa ako" sana Hindi na siya magtanong. "Ganon ba? sama nalang ako." "Ah, hindi na mabilis lang naman to saka diba may klase kapa?" "Oo nga pala, sige kita nalang tayo sa lunch?" "No problem" ngumiti lamang ito saka naglihis ng daan papunta ng building nila, ngun
Today was supposed to be our foundation but because of the incident hindi muna nila tinuloy Ito. Tahimik kong binabagtas ang kahabaan ng hallway papunta sa gym dahil sa biglaang pagpapatawag ng massive meeting ang buong eskwelahan kasama ang mga estudyante, mga professors, staff at iba pang may kabahagi sa paaralan. Masyado akong tamad para sundan ang pinaka tamang daanan papuntang gym kaya nagshort cut nalang ako, dumaan ako sa likod ng clinic at ang kasunod na building noon ay ang libray. Mukhang nanduon na ang lahat ng estudyante sa gym kaya binilisan ko nalang ang paglalakad, lakad takbo ang ginawa ko hanggang sa makarinig ako ng dalawang taong naguusap, masyadong malayo at hindi klaro ang paguusap ngunit sigurado ako merong taong nag uusap, laking pagtataka ko kung bakit may naririnig ako gayong wala namang tao sa paligid at isa pa pader at mga bakanteng classroom ang nadadaan ko, nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang malapit