Nagimbal si Rosanna nang makuha ang liham nang pakikipagtunggali sa isang Pureblood. Hindi lang ‘yon, isa pa ‘yong Pureblood na nasa True Blood! Parang bigla gusto niyang mawalan ng malay.
Kaagad siyang inalalayan ng kanyang asawa.
“Anong dahilan? King, did you offend him?!” tanong ni Rosanna. “I’ll try to talk to him, I’ll try to offer what we can! Hindi ‘to puwede, you are too young for them!”
Hindi naman kumibo si King. Alam niya naman na titigil din ang ina dahil kahit sino ay walang magagawa kung Pureblood ang nagdesisyon.
Pababa ang lola ni King sa hagdanan nang mapansin ang komosyon.
“Anong problema ninyong pamilya?” tanong nito.
“Gustong labanan ni Prince Kairus si King. Tinatanong ko pa si King kung may nagawa ba siya para padalhan ng ganito—“
“Oh?” mukhang natuwa ang lola ni King. “Mukhang napipiga ka talaga ng mga Pureblood. Mukhang susubukin na nila ang kakayahan mo.” Masayang-masaya ‘to.
Hindi makapaniwala
Thank you for following me! Don't forget to send my story gems and comment! Please, thank you sooooo much!
Malaking balita ang tungkol sa isang laban sa pagitan ng Pureblood at Royal Blood. Maraming haka-haka tungkol sa posibleng dahilan, pero pinakamarami ang dahilan na isa ‘yong pagsusulit dahil ito na ang napili ng prinsesa. Mukhang sinusubukan din si King ng ibang Pureblood kung karapat-dapat ito. Dahil nagkaroon ng imbitasyon, maraming manonood ng kaganapan sa arena kung saan nagaganap ang mga labanan at palaro ng mga Pureblood. Nasa kaliwang bahagi ‘yon ng kastilyo. Madalas din ‘yong lugar kung saan pinarurusahan ang mga bampirang ang hatol ay kamatayan. May iba rin namang haka-haka na maaaring na-offend ni King ang isang Pureblood. Kilala si King ng mga Royal Blood bilang isa sa masakit sa ulong mag-aaral sa akademiya. Lumipas ang tatlong araw, ganapan na rin ng paligsahan. Si Alexandra, pakiramdam niya dahil hindi sila gustong magkapatid ng mga True Blood sa kanilang pamilya kaya binu-bully ng mga ‘to si King. Nagsabi na rin siya sa kanyang a
Nag-alala nang husto si Anastacia nang makitang natigilan si King. Tuwing kikirot ang marka nito gusto niyo ‘yong hawakan para mabawasan ang sakit na nararamdaman. Sa paghinto nito at tila paghawak patungo sa likuran nito, nakumpirma ni Anastacia na tama ang kanyang hinala. “Young Master!” Hindi maipaliwanag ni Anastacia kung bakit ang ‘safe’ na laban na tinutukoy ay mukhang mapanganib. Bakit mayroong harang na may malakas na kuryente? Bakit parang pipilitin ng Pureblood na kalaban ni King ang paslangin ‘to o may gustong makita ito? “Young Master!” Napasigaw nang malakas si Anastacia nang masakal ‘to ni Kairus at malakas ang puwersang ibinalya ‘to sa harang dahilan para sumigaw nang malakas si King sa tindi nang boltahe ng kuryente na tumama sa buong katawan nito. Kung tao ang dumanas ng kuryenteng ‘yon paniguradong hindi na mabubuhay pa. Gusto ng takbuhin ni Anastacia si King pero hindi siya puwedeng lumapit.
Mabilis ang mga sugod ng dalawa sa isa’t isa. Halos hindi na makita ng katulad ni Anastacia na walang abilidad na katulad ng isang bampira. Maging ang mga Pureblood ay naging mas mapagmasid kay King. Labing-walo, labing-walo pa lamang ito para makipagsabayan kay Kairus. Hindi pa man ipinakikita ni Kairus ang buong lakas, isa pa ring malaking bagay na nakasasabay ‘to. Ibig sabihin lamang ang level nito ay maaari ng hasain bilang isang magaling na Knight. Samantala, si King nagsisimula nang mag-init ang kanyang katawan. Ang marka sa kanyang likuran ay nagsisimula ng lasunin ang kanyang katawan at isipan. Ang galit na nararamdaman niya’y tumataas, lumalala at nagiging mahirap kontrolin. Ang mga mata ni King ay nagsisimulang makita na lamang ang kanyang kalaban. Nawawala na ang iba sa kanyang pandinig at paningin. Napapansin na rin ‘yon ni Kairus. Mukhang nabuhay niya ang demon side ni King. Ang tanong na lamang doon ay makokontrol
Nagmamadali si Anastacia, kailangan niyang makauwi sa mansion.Tama si King, ilang minuto na lang naman ang natitira sa laban nito. Hindi ito mapapaslang. Hindi rin naman niya gustong mapunta sa isang Pureblood, mas mabuti pang mamatay kesa malayo sa kanyang pinakamamahal.Nangilabot siya nang makita sa may kadilimang kagubatan ang mga nanlilisik at maliliwanag na pulang mga mata ng mga hayop doon. Pero hindi siya ginagalaw ng mga ito. Iyon lamang para siyang bubuwal sa takot dahil sa biglang umaangil ang mga ito at nagsisimulang maglakad malapit sa kanya. Inaamoy din siya ng mga ito nang paulit-ulit.Nilakasan ni Anastacia ang kanyang loob at naglakad ng diretso. Hindi kalakihan ang daanan na tinatawag ni King na ‘Safe Zone’ maaari siyang magkamali ng tapak oras na bumuwal siya o magkamali ng lapag ng paanan.Pero nagugulat siya tuwing aangil ang naglalakihang hyena at leon sa kanya. Dumarami rin ang mga mababangis na hayop na sumasabay sa ka
Araw-araw ay tila isang bangungot para kay Anastacia. Mas gusto niyang matulog at mamatay na lamang, pero hindi niya maituloy ang pagtatangka sa sariling buhay dahil ang usapan nila ni King magpapatuloy siya ng buhay.Nakahiga lamang siya sa kanyang kama. Walang nagpapakilos sa kanya.Hindi niya magawang magbantay sa abo ng kanyang Young Master hanggang maihatid ‘to sa huling hantungan ng pamilya ay hindi siya sumama.Gustong isipin ni Anastacia na umalis lamang si King at babalik ito at sasabihing buhay ito.Pero iyong iyak, kalungkutan at pagdurusa ng magulang nito ay totoong-totoo.Imposible rin na hindi makilala ng mga ito ang isa’t isa, ayon sa ibang mga half-vampire, madaling nakikilala nila ang kamag-anak nila. Bukod do’n, ang damit at sandatang naiwanan kasama ng abo ay tunay na sa kanyang Young Master.Walang araw na hindi siya umiiyak. Minsan ay nakatutulog na siya sa sobrang pag-iyak. Ma
Hindi ko alam kung saan pa ‘ko patungo.Hindi ko alam kung hanggang kailan ako makatatayo.Ang puso ko, hindi ko na siya halos maramdaman o marinig na tumitibok.Pakiramdam ko lumalakad ako na parang isang manyika.Pakiwari ko kung hindi ako makahahanap nang dahilan, hindi ko magagawang tuparin ang gusto ng Young Master na mabuhay ako kung ganitong wala na siya.Malaya na ‘ko pero wala akong makapang kasiyahan.Paano ko magpapatuloy?Alam ko na mas gusto niya na maging malaya ako at magkaroon ng pangkaraniwang buhay. Pero ngayon narito ako, nakatayo sa harapan ng head master ng isang Vampire Hunter Association. Nakikita ko ang titig nang matandang lalaki na tila hindi makapaniwala sa paulit-ulit niyang itinanong, iisa ang sagot ko, gusto kong maging Vampire Hunter.Umupo siya nang maayos habang nakatayo ako sa kanyang harapan. Pinauupo niya ‘ko pero hindi ako umupo.“Marunong kang gumamit ng sanda
Nararamdaman ko ang malamig na simoy ng hangin mula rito sa ‘king balkonahe.Maganda ang kagamitan, tahanan, at kasuotan ko, maging pera ay marami ako. Lahat ‘yon, ibinigay sa ‘kin ng Young Master. Hindi tumutol ang kanyang magulang dahil ang mga bampira ay iginagalang ang huling liham ng kanilang kadugo oras na mamatay ang mga ito.Gabi-gabi umaasa ako na gigising akong katabi siya at sasabihin niya sa ‘kin na nakaligtas siya.Umaasa akong lahat ay isang biro lamang. Pero habang tumatagal, mas lalo kong nararamdaman na wala na ‘kong hinihintay. Iyong sakit na nararamdaman ko, binabago ako nito patungo sa ibang ako, tila ba mas lalo ko ng nararamdaman ang galit na bumabangon sa ‘king damdamin.Naiiyak ako sa mga oras na ‘to dahil alam ko na hindi ko matutupad ang pangako ko sa kanya, hindi ko kayang mabuhay ng normal habang hidni ko nakikilala kung sino ang gumawa no’n sa kanya.Mahal na mahal ko ang
Malakas ang ulan sa labas. Naging magandang bagay sa ‘kin ang ulan. Alam kong para sa iba ay malungkot siya. Pero naging comfort ko na ‘to sa araw-araw.Ilang buwan na ba ‘ko rito?Apat na buwan. Apat na buwan na simula nang magsimula akong magkaroon ng mga pilat sa ‘king katawan. Lahat ‘to ay bahagi ng pagsasanay ko.Hindi madali ang lahat dahil marami talagang namamagitan na mamamaliitin ako pero mas marami iyong binibigyan ako ng dahilan para lumaban. Maraming nagpapalakas ng loob ko. Isa pa, itinuturing ko na nasa malayo lamang ang Young Master. Sumusulat ako sa isang diary para ikuwento sa kanya ang mga nangyayari sa araw-araw. Kahit paano, ang buhay ko rito ay unti-unti ko na rin nakasasanayan. Magandang bagay iyon dahil nakakangiti na rin ako sa kanila. Alam kong mahabang proseso pa bago ko matanggap na wala na siya talaga, pero pipilitin kong magpakatatag.Nakarinig ako ng katok sa ‘king pintuan kaya tumay
Tuwing maaalala ko ang simula namin nang Young Master, hindi ko mapigilang mangiti. Ngayon, kasal na kami nang limang taon at paunlad na nang paunlad ang aming bayan. Reyna’t hari na kami at mas lumalawak pa ang lupain. Dahil sa yaman din ni King, madali sa ‘ming magpatayo nang mga kakailangan sa pagpapaunlad maging ang pabrika. Nagsimula na rin siyang kunin ang mga karatig isla na walang nananahan para lagyan ng mga laboratoryo. Malaking bagay na nasa amin ang poisoned-hill, dahil doon maraming dumarayo sa ‘ming turista iyon ay dahil na rin nakakulong na sa isang barrier ang mga makakamandag na hayop—safe na ang mga ito, napupuntahan pa ‘to para maging isang tourist attraction. Madalas mayroong mga antidote sa lason nang dala-dala dahil ‘di naman masasabing lahat ay naikulong na. Sa susunod, magiging malaki na rin kaming siyudad. Napakaganda nang palitan ng mga produkto at mayaman ang lupa rito para maging isang magandang lugar para sa agrikultura. Na
KingGumaling ako sa tulong ng iba’t ibang mediko. Maliban sa ‘king likuran na dadalhin ko na habang-buhay. Pero tinuruan ako ng Emperador kung paano ko makokontrol ang aking kakayahan lalo at hindi na ‘yon mapipigilan pa dahil nagkaroon na siya nang awakening.Hindi kami nakatira sa pamilya ko dahil inalagaan pa kami sa Zone 66.Si Anastacia, dito na rin nagsilang ng anak namin si ‘Darius at Remy’ na ngayon ay mag-iisang taong gulang na. Habang narito ako sa Zone 66 ay nabubuhay siya sa isla at naalagaan namang maigi. Mas pinili namin magkalayo para rin naman sa ikakabuti namin, nagkikita pa rin naman kami linggo-linggo.Marami akong natutunan sa Zone 66.Ang mga magulang ko naman ay nagpagawa na nga nang mansion sa lugar kung saan kami ang mamumuno ni Anastacia—ang twin hill of poisoned island, doon sila nakatira at paminsang doon namamalagi ang mag-ina ko.Nalaman din ni Kairus, ang purebl
Ilang linggo ring walang malay si King.Sa nakalipas na dalawang linggo ay naoperahan na rin ang tatlo nitong kapatid at ngayon ay nagpapahinga.Nagkaroon ng komplikasyon kay Dark pero kaagad din ‘yong naiayos dahil ang mismong humawak sa operasyon ay ang Emperador. Sabi ni Magareth kay Anastacia ay gusto talaga ‘yong tutukan ng Emperador.Si King, hindi pa ‘to sumasailalim sa operasyon dahil kailangan pa nitong magpalakas pagkagising.“Lumabas na ‘yong resulta ng dugo niya,” sabi ng doctor na babae.Iyon ang hinihintay nila.“Marami kaming pagsusuring ginawa pero wala kaming makitang lason sa katawan niya. Mukhang ang katawan niya talaga ay immune sa lason,” sabi nito.Nakahinga naman nang maluwag si Anastacia.“Marami lang siyang nakuhang pinsala at dahil nagpapahinga naman siya ay nakaka-recover siya. Mayroong din namang unique capability ang mga bampira for self-healing.
“Sa lahat ng pagkakataon, nakikilala mo ‘ko hindi ba?” tanong ni Anastacia.Naalala na ‘to ni King, hanggang noong mga bata sila hanggang ngayon. Malinaw na sa kanya ang lahat. Kahit paulit-ulit niya ‘tong nasasaktan, nabibigo, at hindi maaalala, hindi ‘to bumitiw sa kanya kahit minsan.”Hinawakan niya ang mukha ni Anastacia kaya nagulat ‘to.“Anastacia—“ bulong ni King.Nagulat si Anastacia at napangiti kasabay ng kanyang mga luha.Hinalikan ni King sa noo si Anastacia.“I love you.”Bumigay ang katawan nito at bumagsak. Kaagad ‘tong nasalo ni Anastacia.“King!” napasigaw si Rosanna.“Dalhin na kaagad natin siya sa mediko,” sabi ni Neo.“Sasama ako, puwede ba ‘kong sumama?” tanong ni Anastacia sa mag-asawa.“Paniguradong hahanapin ka rin niya kung wala ka,”
Mada’am, Bezarius,” nakangiti kaaagad si Edward. “Tapos na ‘kong magsukat para sa ‘yong unico hijo. Kung ano ang napag-usapan natin sa ibaba bago ‘ko umakyat ay iyon pa rin naman, maliban sa mas gusto ng Young Master ang kulay abo kesa kulay puti.”“Napakahilig niyan sa gray, hindi ko alam sa batang ‘yan,” napapailing si Rosanna.“Sukatan mo na rin si Anastacia,” nakangiting sabi ni King.“B-bakit?” tanong ni Anastacia.Hinila siya ng marahan ni King at dinala malapit kay Edward na napatingin sa ginang.Isang mananahi ng mga piling Royal Blood lang si Edward, hindi ito gagawa ng kasuotan ng isang alipin at mahal ang magiging singil nito at hindi mag-aaksaya si Rosanna para lamang sa isang alipin.“King, maid servant mo si Anastacia. Ang susuotin niya ay mula na lamang sa mga kasuotan na si Calixto na ang bahalang mamili.&r
“Anastacia talaga ang pangalan mo?” tanong niito sa kanya.Nagulat naman si Anastacia nang magsalita ‘to at kausapin siya.“Anastacia nga, Young Master. Pero p-puwede mo raw ‘yon baguhin sa gusto mo.”“Hmmm…” nag-isip ito habang pagalaw-galaw sa upuan nito. “Ano kaya kung itlog na lang ipangalan ko sa ‘yo?” ngumisi ‘to.“I-itlog?” natakot pa siya no’n dahil sa pangalan na gusto nito.“Oo, bakit? Hotdog ba gusto mo?” ngising-ngisi ‘to. “Tapos tatawagin kita, halika nga rito babaeng itlog!” Bigla ‘tong tumawa nang ubod lakas.Nag-init ang mga mata ni Anastacia, maya-maya pa ay umiiyak na siya.“Hala!” nagulat si King. “Joke lang ‘yon!” inabutan siya nito ng cookies nang tumayo ‘to para lapitan siya. “Ang iyakin mo naman, kainin mo na ‘to tapos &
“Young Master!” Pilit na pinipigilan ni Anastacia ‘to pero nakikipaglaban lang ‘to at halos lahat ay sinasaktan nito.Nagwawala na ‘to nang husto. Maging si Don Felipe na sinubukan ‘tong labanan ay napatalsik nito. Masyado ‘tong malakas na ‘di halos mapaniwalaan ni Anastacia.“Bitiwan mo siya! Huwag mo siyang hawakan!” sigaw nito.Mukhang ang nakikita ni King ay iba na sa nagaganap.Nagbagsakan ang mga luha ni Anastacia. Hindi na ‘to nakakakilala. Nagwawala ‘to at naglalabas ng mga magic circle, sinisira nito lahat habang muntikan na nitong mapaslang. Iniiwasan nila ‘to, kahit ano ring tawag niya ay hindi na siya nito naririnig. Nahila na rin siya ni Rosanna sa braso para ‘di na magpatuloy sa paglapit dito.“Anong nangyayari? Hanggang kailan siya magiging ganyan?!” umiiyak na tanong ni Anastacia.Hindi nakasagot ang mag-asawa. Lumuluha rin ang ina
“Nakita na namin siya!”Tila nagliwanag ang paligid ni Anastacia nang marinig ‘yon.“Palabas na kami, iuuwi namin kaagad siya,” anito.Hindi siya tumutol. “Mag-iingat kayo, kumusta po siya?”“Malala, sobrang lala, hindi ko alam kung aabot kami!” umiiyak ito.Parang nilamutak ang pakiramdam ni Anastacia sa kanyang puso.Nang makitang abala ang dalawa sa pagpana sa mga pumapana sakanila ay kaagad siyang humanap ng daanan pababa.Nakita niya na sa kalilingon ang mga barko nito. Gusto niyang mahawakan si King.Tumakbo siya dala ang pana at palaso.Iniiwasan niyang makipaglaban kaya hangga’t kaya niyang magtago sa mga puno at gilid-gilid ay ginagawa niya.Nagmamadali siya dahil baka maiwanan siya ng barko.Ipipilit niyang sumama sa mga ito.“Young Master…” Bagsakan nang bagsakan ang mga luha niya. Hindi niya
Madilim sa Dark Island, walang liwanag kahit galing sila sa liwanag. Marami na silang pagsabog na naririnig, marami na ring barko—malaki ang dark island pero mayroong specific place kung nasaan ang hinahanap nila. Nagulantang si Anastacia dahil patuloy ang mga pagsabog, mayroon na ring pagliliyab. Tumutunog din ang mga emergency alarm nang buong lugar.Nang huminto ang barko ay kaagad nang inatasan ni Neo ang sampung Knights, dalawa ang naiwanan sa kanya.“Huwag kang bababa, mapanganib,” bilin nito bago ‘to bumaba.Kabadong-kabado si Anastacia, malayo sa pinangyayarihan pa rin ng laban kung saan sila huminto. Nakakarinig lang siya ng mga pagsabog, tunog ng mga sandata, alarm. Marami ring umuulan na palaso pero hindi sila tinatamaan no’n kahit pa inaabot sila dahil sa shield barrier na ginawa ng isa niyang kasama sa barko.“Anastacia, Anastacia,” boses ‘yon sa ‘king isipan.Hi