Chapter 46

"I'm sorry, I don't mean to shout at you don't cry, please." Kanina pa siya humihingi ng paumanhin sa akin na dapat ako can't ang gumagawa. Pero pareho lang naman kaming nagkamli ah! Wala namang dapat sisihin sa nangyari, ngunit hindi ko maiwasang makadama ng galit para sa sarili ko at awa para sa kaniya.

"I-I'm sorry," nauutal kong sabi. Hindi ko alam kung paano ako magsisimulang magsalita sa harap niya. "It's my fault... T-tinago ko sa'yo." giit ko pa.

"Why?" baliwalang tanong niya naman. Malamlam ang mata at mababa ang boses niya, ngunit alam kong marami pa ring katanungan sa isip niya.

"Maniniwala ka ba sa akin kung sinabi ko sa'yo noon na ikaw ang ama ng dinadala ko? Tatanggapin mo ba ako? Kami ng magiging anak ko? And you were engaged that time! Ayaw kong makasira ng relasyon!" sunod-sunod kong paglalahad sa kaniya.