"I let you feel pleasure... In a painful way." I stared at her eyes, trying to read what's on her mind.
"You wanted me to feel both pleasure and pain?" I asked. Habang tinititigan ko siya at napapaisip pa rin ako kung ano ba ang nangyayari sa kaniya. She looks scared. She trembled and sweated. And I think she was afraid of someone or something. But one thing is for sure... I wanted to help her. To overcome her fears. To feel satisfied with her action. And to be dominant in her tricky way.
"Yes," walang kaabog-abog niyang sagot. Seryoso rin siya at sinasalubong ng mariin ang pagtitig ko sa kaniya.
"You want to dominate me?" I asked her again. She nodded as an answer, letting me know what's on her mind.
"If you allowed me to do whatever I want while pleasuring you... Then the answer is yes." Sa pagkakataong it
I felt someone hugging me from behind that made me open my eyes. I stand up immediately causing me to fall on the comfy rag. "Where am I?" I asked myself, trying to remember what happened."Hey baby, are you okay down there?" Daig ko pa ang binuhusan ng malamig na tubig ng marinig ko ang boses ni Steve. "Come back here, please... I want to cuddle with you," giit niya pa na ikinalaki ng mata ko."Tangina anong kagagahan ang ginawa ko?!" mariin kong singhal sa aking sarili. Ipinikit ko rin ang mata ko, pilit na inaalala ang mga kagagahan na ginawa ko. At ng tuluyan kong maalala, mabilis pa sa alas kwatrong napatayo ako. Sapo ang ulong sinalubong ko ng tingin si Steve na daig pang asong nauulol sa pagkakatitig sa akin... Anong problema?!"You're amazingly hot!" aniya habang mariing nakatingin sa akin. Doon ko lang din napagtanto na wala nga pala akong sap
Kinaumagahan nagising akong wala na si Steve sa tabi ko. Ngunit hindi iyon ang tuluyang nagpagising sa inaantok ko pang diwa, ku'ndi ang mga boses ng tila nag aaway sa labas.Kumuha ako ng t-shirt sa damitan ni Steve at baliwalang isinuot 'yon. Nag hilamos at nag mouthwash na rin ako bago tuluyang lumabas. Ngunit napahinto ng marinig ko ang malakas na boses ni Steve pati na rin ang boses ng babae na galit na galit."You slept with that woman?! My god Steve, wala ka na ba talagang pinipili ngayon ha?!" Nagpanting kaagad ang tenga ko ng marinig ko ang sinabi ng babaeng iyon. Dahan-dahan ko rin silang sinilip upang hindi nila ako makita, ganoon na lang ang panglalaki ng mata ko ng makita ang fiancee ni Steve dati."What's your problem, Laura? I love her." Mariing sambit naman ni Steve na ikinatuwa ko talaga. Ibig sabihin hindi ako basta nag iilusyon lang kagabi
"I'm sorry, I don't mean to shout at you don't cry, please." Kanina pa siya humihingi ng paumanhin sa akin na dapat ako can't ang gumagawa. Pero pareho lang naman kaming nagkamli ah! Wala namang dapat sisihin sa nangyari, ngunit hindi ko maiwasang makadama ng galit para sa sarili ko at awa para sa kaniya."I-I'm sorry," nauutal kong sabi. Hindi ko alam kung paano ako magsisimulang magsalita sa harap niya. "It's my fault... T-tinago ko sa'yo." giit ko pa."Why?" baliwalang tanong niya naman. Malamlam ang mata at mababa ang boses niya, ngunit alam kong marami pa ring katanungan sa isip niya."Maniniwala ka ba sa akin kung sinabi ko sa'yo noon na ikaw ang ama ng dinadala ko? Tatanggapin mo ba ako? Kami ng magiging anak ko? And you were engaged that time! Ayaw kong makasira ng relasyon!" sunod-sunod kong paglalahad sa kaniya.
'Kahit saan ka magpunta hahanapin kita! Papatayin kita!'Napabalikwas ako ng bangon ng bumalik na naman sa panaginip ko ang demonyong 'yon. Kaagad sana akong tatayo, ngunit mabilis ding umagapay ang kamay ng kung sino man upang ibalik ako sa pagkakahiga."Go back to sleep love," bulong niya bago ako ginawaran ng halik sa batok. Kahit hindi ako humarap, alam ko kung kanino at kung sino ang may ari ng boses na 'yon."Steve," I whispered before I doze to sleep again.Makalipas ang ilang oras ay muli akong nagising, hindi dahil sa panaginip o ano, kun'di sa halik na nadarama ko mula sa batok ko pababa sa balikat."Hmm," I groaned, still feeling sleepy.
After we had taken a bath and done some extra activity inside the bathroom, Steve asked me to go out for a date. Mabuti naman at may pakunswelo ang loko! "Saan tayo kakain?" tanong ko sa kaniya habang nanginginain ng lollipop sa tabi niya. Itinaas ko rin ang paa ko at walang pakialam na nakasandal sa bintana ng sasakyan niya."Saan mo gusto?" balik tanong niya naman. Napatingin ako sa gawi niya at hindi namalayang nakatitig na pala ako sa side profile niya. Bakit ba ang gwapo ng hudas na 'to? "Sana ay mabusog ka kakatitig sa akin." nakangising giit niya pa. "Hindi kita tinitignan 'wag kang assuming!" Aba syempre, magkamatayan na hindi ako aaming tinititigan ko siya."Really? Kaya pala halos panggigilan mo yang lollipop na kinakain mo." Hindi ko na lang siya pinansin dahil nakakadama na ako ng pag-i
Nanlalaki ang matang napatingin ako sa kaniya ng sabihin niya 'yon. Sa akin ba niya tinanong 'yon? O baka naman namali lang ako ng dinig?"A-anong sabi mo?" tanong ko sa kaniya. Hindi naman siya tumingin sa akin at nanatiling nakatingin sa hawak niyang maliit na papel."You're so handsome, if you can't be my boyfriend... Will you marry me then?" halos pabulong niyang sabi ng nakakunot ang noo, bago tumingin sa akin. "Bakit ba gustong gusto akong landiin ng mga waitress? Mukha ba akong malandi?" maang na tanong niya pa. Hinablot ko naman ang papel na hawak niya at binasa 'yon. Putakte! Akala ko naman tinatanong niya na ako kung gusto kong pakasal sa kaniya! Biwist! Binasa niya lang pala ang nakasulat sa lintek na papel na'to! "Maharot ka rin naman kasi!" sagot ko sa kaniya. Kahit nanggigigil na ako'y pinilit ko pa ring 'wa
"Would you mind..." I vowed my head and sigh. "Listen to my story first?" giit ko pa. Tama naman 'yon diba? Alamin niya muna ang buhay ko bago niya ako pakasalan. Kapag nalaman niya ang kwento ko at tinanggap niya ako, kerebels na. Pero kung nalaman niya at nilayuan niya ako... Okay lang din... Kaya?"Bakit naman hindi? To be honest... It's up to you if you wanted to open up to me, if not that's okay. That's your decisions, and your feelings was valid." seryosong saad niya. "Everyone has a story to tell, maganda man o pangit ang kwento ng buhay mo... Parte pa rin 'yon ng pagkatao mo. Be proud! Hindi ka tao kung wala kang kwento." giit niya pa.Bakit ba napakadali para sa kaniya na sabihin ang mga ganoong bagay? Na para bang wala lang sa kaniya ang lahat? Hindi mahalaga sa kaniya ang negatibong salita, at wala siyang pakialam sa sasabihin ng iba. Ganyan ba talaga
"Ikaw pala is Jewel?" Ginawaran ako ng halik ng Mama niya sa magkabilang pisngi ko. "I heard a lot about you. Come on, mag meryenda na muna tayo." nakangiting aya niya sa amin.Hawak ng Daddy ni Steve si Sancho, habang hawak naman ni Steve si Stephen. Para kaming isang buong pamilya kung titignan ng iba."Just call me Mama Sandra and my husband's name was Benjamin. He'll love it if you call him Dad too." paglalahad sa akin ni Mama Sandra. Tama nga ang sinabi ni Steve, hindi nga nangangagat ang mga magulang niya. Mukha rin silang mababait at madaling kagaangan ng loob. Tanging si Steve lang talaga ang may tagas sa utak!Pinatikim niya sa amin ang ginawa niyang cake, masarap naman kaya lang hindi ako mahilig sa matamis kaya kaunti lang ang kinain ko. Habang ang kambal naman ay humirit pa ng isa.