LOGINShare
Chapter 7
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56"DAHLIA!" Lumingon ako sa taong tumawag sa akin. Patakbong lumapit sa akin si Baste habang may hawak na baseball bat sa kamay.
"I knew it! Maaga ka na naman pumasok! Gumising ako ng maaga para sayo." Tinaasan ko naman siya ng kilay dahil sa sinabi niya. "Hindi ko kasi alam kung pumayag ka ba kagabi. Bigla ka na lang hindi nagreply sa akin. Kaya eto, gumising ako ng maaga para pilitin ka!" Sabi niya at mahinang tumawa.
"Pumayag ako! Tsaka ano ba kasi ang gagawin mo?" Kunot noong tanong ko sa kaniya. Kinamot niya ang batok niya at umiwas ng tingin sa akin.
"Wag ka magagalit ah?" Sabi niya, hindi ako sumagot at hinintay lang ang susunod na sasabihin niya. "Ito kasi 'yong parusa sa akin ni Ma'am noong hindi ako nakagawa ng pinapagawa niya. Ang maglinis ng field. Eh sabi ko tutulungan mo ako hehe. SORRY NA! HINDI KO SINASADYA! Bigla na lang lumabas sa bunganga ko 'yon." Sabi niya na parang umiiyak. Hindi ko alam kung ano ang ire-react ko dahil sa sinabi niya.
Related chapters
The Unrequited Love Chapter 8
Life is a battle every day, ika ng iba. Because if things go out of hand, you'll have to fight life over and over again. But what if things don't go out of hand and life continues to resemble a war zone? Would there be a reason to fight?There's a saying that Love won't be a love if there's no pain. And I think I can prove that in my situation. Well it's obviously a one sided love, I'm completely aware of that fact and loving him won't make me a less person. Kuya might not agree with it but we cannot control love, right? Parang may sarili itong pag-iisip and decision that controls your mind to do what it wants. If you stop it, it will demand pain."Where have you been?" Tanong sa akin ni Baste nang makarating ako sa kinaroroonan niya. I saw him eating alone here kaya dito na ako dumiretso para sabayan siya."Somewhere." Sagot ko at nginitian siya. Inabot niya sa akin ang pagkain ko na binili niya kanina. Ang sabi niya ay sinabay na niya ako sa pagbili ng pagkain
Last Updated : 2024-10-29The Unrequited Love Chapter 9
Naalimpungatan ako nang maramdaman kong parang may humihimas ng kamay ko. Dumilat ako at nakita kong nakaupo si Baste habang hinihimas ang kamay ko na nakadikit sa noo niya at naririnig kong nagdadasal siya."Lord, please wake her up and heal her from her illness so that she can be happy and live her life to the fullest, ayoko pong mawalan nang kaibigang katulad niya. Please Lord . . . ""Para naman akong mamamatay niyan." Sabi ko. Inangat naman niya ang ulo niya at nang makitang gising na ako ay agad siyang tumayo at niyakap ako."Thank you, Lord." Tuwang tuwa na sabi ni niya habang nakayakap pa din sa akin. Maya maya lang ay humiwalay na rin siya at bumalik sa pagkaka-upo.Nag-aalalang mga mata niya ang sumalubong sa akin matapos niyang maka-upo. Matiim niya akong tinitigan, sinisigurado na hindi ako mawawala sa paningin niya."What?" Tanong ko sa kaniya pero hindi man lang nagsalita. "What are you looking at, Baste?" Pag-ulit ko sa tanong ko. Ku
Last Updated : 2024-10-29The Unrequited Love Chapter 10
WALA kaming pasok ngayon at nandito ako sa kwarto ko, nakahiga at nakatingin lang sa ceiling ko. Dati lang ay gustong-gusto ko nakahiga lang sa kama ko pero ngayon parang gusto ko na na may ginagawa ako.Ano ba ang magandang gawin ngayon? Wala akong maisip na magandang gawin kasi hindi ko naman alam kung ano ang gagawin, baka abutin pa ako ng gabi kakaiisip ng gagawin ko tapos hindi ko naman magagawa."Dada?" Narinig ko ang boses ni Kuya sa labas ng kwarto pero hindi ako tumayo, patuloy lang akong nakikipagtitigan sa ceiling ko, ewan ko kung ano ba ang meron dito at kanina ko pa hindi tinititigan."Po?" Sagot ko. Nang marinig kong bumukas ang pinto ko ay doon ko na iniwas ang tingin ko sa ceiling at lumingon kay Kuya na ngayon ay pumapasok na."Why?" Tanong ko nang umupo siya sa gilid ng higaan ko. Nilingon naman niya ako gamit ang nag-aalala niyang mga mata. Inayos ko muna ang suot kong salamin bago bumuntong hininga. What is it again this time? Th
Last Updated : 2024-10-29The Unrequited Love Chapter 11
NAGING maayos naman ang naging gala namin Baste noong sabado. Inalis ko muna sa aking isipan ang bagay na gumugulo dito at sinulit ang buong araw upang magkaroon ito ng kulay. Tinulungan ako ni Baste na mag-pokus muna sa mga bagay na kasalukuyan naming ginagawa at huwag mag-isip ng mga bagay na makaapekto lamang sa akin.Dumaan ang linggo at lunes, sa dalawang araw na iyon ay pinag-isipan ko kung ano nga ba ang gagawin ko upang makuha ang loob ni Nathan. Gusto kong bigyan niya ako ng pansin at tratuhin ako ng maayos kung paano niya tratuhin ang ibang tao. Hindi ko kayang tiisin ang ginagawa niya sa akin. Tina-trato niya ako na parang isang hangin lamang na nadadaanan lang. Pakiramdam ko ay isa akong bagay na walang halaga sa kaniya. Hindi ako mahalaga sa kaniya kasi may sakit ako. Ano ba ang pinaka-rason niya kung bakit ayaw niya sa isang tulad ko? Hindi ko naman naging kasalanan na nabuhay ako sa mundong ito na may sakit. Isa rin akong taong may b
Last Updated : 2024-10-29The Unrequited Love Chapter 12
"SAAN tayo pupunta ngayon? May thirty minutes break pa tayo." Sabi ng katabi kong si Baste. "Sa library?" Tanong ko. Kasi wala na akong ibang maisip na lugar na tatambayan muna namin. Minsan talaga nakakabored na ang life, hindi ko alam kung paano na ito pasasayahin."Ano naman gagawin ko don?" Tanong niya. Bumuntong hininga ako bago sumagot."Magba-basketball tayo." Sarcastic na sagot ko. Hinarangan niya ang nilalakaran ko at kunot ang noong tinignan ako."Pwede ba doon? Baka mapagalitan lang tayo ng librarian." Nagtataka niyang sabi. Pinigilan ko ang sarili kong mabatukan siya dahil sa kaniyang sinabi. Kapag si Baste na ang kausap ko, kailangan lagi akong may baon na mahabang pasensya."Hindi ko alam kung ganyan ka talaga o nagpapanggap ka lang. Nakakainis ka kapag ganyan ka!" Sabi ko at dumaan sa gilid niya.Lalo lang akong nawala sa mood. Kinalma ko ang sarili ko bago nilingon si Baste na nakatayo lang sa pwesto
Last Updated : 2024-10-29The Unrequited Love Chapter 13
"BE my boyfriend."Hindi man lang nagbago ang reaksyon niya at mukhang mas lalo pang naging galit ang mukha niya makalipas ang ilang segundo. Sarkastiko niya akong tinawanan bago sumagot."Are you fvcking insane? I have a girlfriend. I told you to stop but you keep on doing things that I hate." May inis na sabi niya sa akin.Nasaktan ako sa sinabi niya. Oo! Pero tulad ng nakagawian, mananatili akong kalmado para hindi niya makita na mabilis lamang akong masaktan at kayang kaya niyang pasusunudin ako sa mga bagay na gusto niyang gawin ko."Ganun naman diba kapag gusto mo ang isang tao, diba? Magiging baliw ka dahil ito ang utos ng puso mo. Alam kong gagawin mo rin ito sa taong gusto mo---" Naputol ang sasabihin ko nang bigla siyang magsalita."Exactly! Pero hindi sa ganitong paraan! Hindi na ba matitigil 'yang letseng puso mo na kahit may sakit na ipipilit parin ang nararamdaman?! If I were you sick girl, I will just focus on my treatment para
Last Updated : 2024-10-29The Unrequited Love Chapter 14
I couldn't believe my eyes when I saw Nathan in our house. He's talking to my Kuya in his usual aura and base from what I'm seeing . . . he's telling it to him. But if he's here, that means he agree to what I said two days ago, right?Nakangiting bumaba ako at sinalubong sila. Right when Nathan saw me, he gave me a disgusted look na para bang sobrang nakakadiri kong tao at ayaw niya man lang makita o makasama. Palagi naman ganyan ang nakikita ko sa kaniya sa tuwing nakikita ako, kung dati naiiyak ako, ngayon hindi na. Well, nasasaktan pa din ako pero ngayon na pumayag na siyang maging boyfriend ko, ayos lang kung ano pang tingin ang ibigay niya sa akin."Hi Nathan and Kuya. It's a good morning." Nakangiting bungad ko sa kanilang dalawa. Nilingon ako ni Kuya at binigyan ng isang masamang tingin."Glad you did it." Sabi ko kay Nathan, tinutukoy ang pakikipaghiwalay niya kay Helena. Walang emosyon naman niya akong tinignan at ngumisi."I didn't! Who said I w
Last Updated : 2024-10-29The Unrequited Love Chapter 15
Nagising ako nang may kumakatok sa pintuan ng cr kung nasaan ako. Minulat ko ang mata ko at saka tumayo. Dinampot ko muna ang relo ko bago buksan ang pintuan."B-bakit?" Nakapikit kong tanong nang makalabas ako pero nagulat ako nang biglang may yumakap sa akin kaya napadilat ako at tinignan kung sino ang taong iyon."Bakit bigla ka na lang tumakbo ng ganun? Kanina pa kita hinihintay sa labas pero walang lumalabas kaya napagdesiyunan kong pasukin ka na lang dito." May pag-aalalang sabi sa akin Baste. Humiwalay ako sa kaniya at tinitigan siya.Nilibot ko ang tingin ko sa loob ng banyo at nakita ang mga gulat na gulat na reaksyon ng mga kababaihan kaya hinatak ko siya palabas para doon sagutin ang tanong niya."Girls comfort room 'yon. Anong pumasok sa isip mo at bigla ka na lang pumasok?" Nakakunot ang noong tanong ko.Seeing those girls who are in shocked when they saw a man entered a girls comfort room makes me embarrassed. He just entere
Last Updated : 2024-10-29
Latest chapter
The Unrequited Love Chapter 45
Nandito na ako ngayon sa loob ng Sundae Barista at hinihintay si Mr. Bautista. He said we have a meeting and I don't know what is that meeting all about. Usually kasi kapag may meeting kaming dalawa ay agad niya nang sinasabi sa akin kung tungkol saan iyon at ie-explain na lang niya ang details in person pero ngayon, nagwa-wonder ako kung tungkol saan ang meeting namin ngayon.Kinuha ko ang phone sa bag ko nang mag-ring ito."Hello?" "Dahlia, your child wants to talk to you," sambit ni Ferrer. "Okay, give them the phone," sabi ko. Narinig ko na lang ang pagka-usap niya sa bata bago ko namalayan na hawak na ito ni Daryl."Hi Mom," he said. "Hi Mom," Dionne on the other side."Yes babies?" I asked."Will you please bring us pasalubong? Hmm?" I heard Dionne said cutely."What do you want?" Tanong ko pa. Naaninag ko na sa labas ng Barista ang kotse ni Mr. Bautista kaya napangiti ako sa nakita. I think he's going to tell me something big and surprising."Just a pizza from the store last
The Unrequited Love Chapter 44
"Are you okay now? May iba ka pa bang nararamdaman na masakit sa katawan mo?" Nilingon ko si Mr. Ferrer nang tanungin niya ako.I just woke up na kaharap ko na siya. I didn't even know kung paano siya nakapunta dito or bakit siya ang kasama ko. Hindi ko naman siya tinawagan, hindi ko nga sinagot ang tawag niya eh."I'm fine." Sagot ko at inalis ang kumot sa katawan at bumaba sa hospital bed. "Why are you here? I don't remember calling you." Dagdag ko pa nang tuluyan na akong makababa sa kama. Umikot naman siya papunta sa direksyon ko at inalalayan ako."You didn't answered my call. I decided to visit you here. I went to your house but you're not there." Gulat akong napalingon sa kaniya."How did you know my house?" Tanong ko. Nahihiya naman siyang tumawa bago sumagot."I stalked you. But don't get me wrong, I don't have any bad intentions to you and to your child." Mabilis niyang paliwanag nang samaan ko siya ng tingin."Then stop courting. Bad intention 'yon para sa akin since hindi
The Unrequited Love Chapter 43
Naging tahimik ang apat na sulok ng kwarto nang pumasok dalawa at nang makita nila ako. Hindi sila makapagsalita at para bang iwas na iwas sila na makasalubong ang mata ko.I couldn't blamed them. Ngayon na lang ulit namin nakita ang isa't isa matapos ko silang pagbawalan na bisitahin si Kuya. Oo, kahit kaibigan sila ni Kuya ay hindi ko sila pinapayagan na pumunta dito, I have my reason. Tanging si Baste at Macy lang ang pinahintulutan ko.For all those years, nakita at nalaman ko na ilang beses nilang sinubukan na puntahan si Kuya pero hindi nila magawa dahil sa higpit ng mga bantay. At sa limang taon na 'yon, wala na rin akong naging balita sa kanila. "It's fine. Wala na akong magagawa dahil nandito na rin kayo." Sambit ko sa kanila at tumango saka nilingon ang natutulog kong kapatid.Five years yet nothing's change."Uhm, Hi Dahlia. It's been five years and it's nice to meet you again." Bati sa akin ni Jacob na ikinatango ko lang. They changed. They look more manly now. Malalaki
The Unrequited Love Chapter 42
"I'm so excited to see tito-daddy! I'm sure he miss me too." Masiglang sabi ni Dionne habang tinatalian ko ang buhok niya. "How sure are you? He's still sleeping." Sagot naman ni Daryl. Tiningnan naman ni Dionne ang kakambal mula sa salamin at inikutan ito ng mata."You're so epal palagi, alam mo 'yon? Shut up your mouth na lang kung wala ka rin namang magandang sasabihin. Duh! Palibhasa kulang palagi sa pansin." Sabi nito sa kakambal at umirap.Huminga ako nang malalim. Kahapon pa sila ganito. I mean, araw-araw na silang nagbabangayan, hindi na ata maawat. Ewan ko ba kung anong tinuro nina Macy at Baste sa anak ko kaya nagkakaganito."What? I am just telling the truth. You always talked a lot and you always put me in a bad situation like it's all my fault!" Sambit ni Daryl. Halata mong naiinis siya pero mas pinipili niya ang kumalma dahil ayaw niyang masigawan ang kapatid.Palagi na lang silang ganito. Sumasakit ang ulo ko sa kanilang dalawa. Mga pasaway na bata. Pero kahit na gano'
The Unrequited Love Chapter 41
"Meeting adjourned."Nauna na akong tumayo sa upuan at naglakad na palabas. Pipihitin ko na sana ang pintuan nang may tumawag ng pangalan ko."Dahlia." I looked at the person who called me. He's walking towards me while the people we're with are exiting the room."Call me at my surname, Mr. Ferrer." Ani ko sa pormal na tono pero nakita ko lang na tumaas ang sulok ng labi niya.Hinintay niyang makalabas ang lahat ng kasama namin hanggang sa kaming dalawa na lang ang natira dito."I prefer calling you at your name." Aniya habang titig na titig sa akin. Umiwas ako ng tingin at tumingin sa may bintana niya kung saan kitang-kita ang view ng resort niya.Kumbaga ay parang isang malaking pader iyon na gawa sa glass kaya makikita talaga ang view sa labas. It's very calming and refreshing."I prefer everyone to call me by my surname. Just like how you prefer everyone to call you at your surname, right Mr. Ferrer?" Sambit ko habang ganoon pa rin ang expression ng mukha. I remained it as blank a
The Unrequited Love Chapter 40
Hindi ko mapigilang malungkot sa aking nakikita. Malaki na ang tiyan ko at sa susunod na buwan na ang due date ko. Masiyadong mabilis ang takbo ng panahon at hindi ko napansin na malapit na pala akong manganak. Parang kailan lang ay naeenjoy ko pa ang buhay ko pero ngayon ay kailangan ko nang mag-ingat lalo na't may responsibilidad na ako.Halata rin ang paglobo ng katawan ko. Ang daming nagbago sa panlabas na kaanyuan ko. I'm having a stretchmarks over my body and I gained a lot of weights since I found out that I'm not only having a one child, but rather a two child.Yes, you've heard it right. It's a twin. Mas lalo lamang umuusbong ang galit ko dahil dito. Bakit dalawa pa ang ibinigay sa akin na bata? Isa pa nga lang hindi ko na matanggap, dalawa pa kaya? Kung alam ko lang na ganito pala ang kinalabasan ng pagpili ko na mabuhay ang bata, sana tinuloy ko na lang ang paga-abort noon.Just because I keep them inside my womb, it doesn't mean I will love them. It's still a rapist child
The Unrequited Love Chapter 39
Tatlong buwan na ang nakalipas nang maaksidente si Kuya at matapos maiburol sila mommy and daddy. Mas pinili kong ilagay ang abo nila dito sa bahay kaysa sa libingan. At least dito ay palagi ko silang nakikita at mararamdaman na kasama ko sila.Tumayo ako at humarap sa salamin na nasa kwarto ko. May umbok na ang tiyan ko, medyo halata na siya kung magsusuot ako ng fit na damit pero kapag oversized t-shirt ay hindi naman.I decided to keep the baby not because I want it. Wala lang akong choice dahil pinipilit ako ni Macy at Baste na dalhin ang batang 'to. Ano pang magagawa ko?"Dahlia." Napalingon ako sa pintuan nang bumukas ito at pumasok si Macy. Nang maisarado niya ang pintuan ay binalik ko rin ang tingin sa salamin para pagmasdan ang sarili.I looked fat. Hindi naman 'yong masyadong mataba, ibang-iba kasi ang katawan ko noon kaysa sa katawan ko ngayon. The reason must because of my pregnancy."Will you really stop going to school?" She asked. Tiningnan ko siya mula sa salamin. Sh
The Unrequited Love Chapter 38
Para akong nabingi sa narinig ko. Nakikita kong gumagalaw pa ang labi niya pero hindi ko na maintindihan ang gusto niyang sabihin sa akin. Isang salita lang ang tinanggap ng utak ko."You're pregnant."I am what? Pregnant? Is this another kind of prank? Kasi kung oo, mababatukan ko 'tong si Baste. Pero kung hindi... No! It's not really true! Hindi naman talaga totoo ang lahat ng sinabi niya. Bakit ako maniniwala sa kaniya na puro biro lang naman ang mga sinasabi niya."Dahlia!" Humakbang siya palapit sa akin nang mapa-upo ako sa sahig. I looked at him. "Stop me with your jokes, Baste! I'm just sixteen and I'm not fvckin' pregnant! Who the fvck are you to tell me that gibberish, huh? You really like putting a jokes on me. I'm starting to hate you because of that!" Sambit ko at tinabig ang kamay niya na nakahawak sa akin.Is he enjoying making fun of me? Masaya bang makita na naiinis ako? Bakit pa palagi nila akong pinaglalaruan? Pagod na ako. Pagod na pagod na ako. Gusto ko nang manah
The Unrequited Love Chapter 37
"BASTE! BASTE! SANDALI NGA!"Sinubukan ko siyang habulin pero hindi ko magawa. Ang laki ng mga hakbang niya na para bang nagmamadali siya.Ano ba kasing meron? Bakit pupuntahan ni Kuya si Nathan sa airport? May kailangan ba siya sa kaniya? At si Baste, bakit nagmamadali siyang sundan si Kuya sa airport? Anong gagawin nilang dalawa doon?"Baste, wait lang. Hintayin mo ako!"Huminto siya sa paglalakad at nilingon ako."Just stay here and wait for us. Sandali lang naman kami doon. We're just going to talk to him." Sagot niya pero kumunot lang ang noo ko."Bakit kasi kailangan niyo pa siyang kausapin? Leave him alone! Diba nga aalis na siya? Edi magandang balita 'yon. Hayaan niyo na lang siya ngayon, pwede? It's already ended, tama na!" Sambit ko at hinawakan ang braso niya. "Please call Kuya and tell him to come back here? Kinakabahan kasi ako at pakiramdam ko..."Tinitigan niya ako sa mata nang putulin ko ang sinasabi ko. Ayaw ko ring sabihin ang nararamdaman ko sa kaniya dahil natatako
