GABRIEL POINT OF VIEWMabilis na itinulak ko si Jolina palayo sa akin."Why did you do that?" Hindi ko napigilan ang magtaas ng boses. Mabilis na namula ang mukha nito sa pagkapahiya bago magkakasunod na napailing."I'm sorry Gabriel. I didn't know what's got into me." She said apologetically while reaching out to me. Iniwas ko ang kamay ko bago ako umiling dito. "It's fine. Just don't do that again." Sagot ko at umayos na ako ng upo.Namutawi ang katahimikan sa pagitan naming dalawa. Pero ramdam ko na may gusto itong sabihin sa akin dahil sa mga pag-buntong hininga nito. "Gab-!" Hindi nito natapos ang sasabihin dahil sa bigla kong pagharap. "I have a girlfriend!" I announced cutting her off.I didn't mean to cut her off. Pero kung hindi ko gagawin iyon ay aasa lang ito na may chance pa na magkabalikan kami. I maybe sound conceited but I felt it. She still has feelings for me.Bumuka ang bibig nito pero sumara rin kaagad. Pakiramdam ko ay may gusto itong sabihin pero hindi nito a
ROZELLE LYNN POINT OF VIEW "Bakit ka nandito? Hindi mo ba naisip na maaaring mapahamak ang buhay ng nanay ko!?" I couldn't help but snapped at him. Ngumisi ito. Natauhan ako. I am not supposed to tell anything about my deal with Ms. Tan and now naibulalas ko ito sa asawa pa mismo nito. "Lumabas din ang totoo." Komento nito. Umakto ako na parang hindi ko alam ang sinasabi nito. "Anong ibig mong sabihin?" Pagkakaila ko. He smirked. "Huwag kang umakto na para bang hindi mo alam. Did you know that I can sue you for breaching our contract?" Napakurap-kurap ako. Is that possible? I couldn't help but ask myself. Mukhang napansin nito ang tanong sa aking mukha kaya tumango ito. "Anong gusto mo?" Wala ng pag-asa na tanong ko. Ngumiti ito ng matamis at saka hinaplos ang pisngi ko. Tinangka kong umiwas pero parang may lubid ang pumipigil sa akin na gawin iyon. Kaya naman pinanatili ko ang titig ko dito. "I want you." Maikling sagot nito. Umiirap ako. "Alam
ROZELLE POINT OF VIEW "Wow! I didn't know that you guys are out in public now!?" Ang pinaka huling bagay na gusto ko mangyari ay ang malathala sa publiko ang namamagitan sa amin ni Rommel. Pero hindi hinahayaan ng maykapal na mangyari iyon dahil kahit saan ako lumingon ay may nakakakilala sa amin. Lalo na kay Rommel. He is an entrepreneur and a business tycoon kaya maraming tao ang nakakakilala dito. At isa na nga ang babae na nakatayo sa harapan namin. She is looking at the two of us furiously. Kusang kumilos ang kamay ko para kumapit sa braso ni Rommel dahil sa takot. Nakita ko ang pagtataas ng kilay ng babae habang nakamata sa kamay ko. "What are you doing here?" Walang emosyon ang boses ni Rommel nung tanungin nito ang babae. Naku-curious ako, gusto kong tanungin ang pangalan ng babae pero ayoko naman na mabaling ang atensyon nito sa akin. Habang nakatitig ako sa babae ay nakita ko kung paano nito ngisihan si Rommel na para bang matagal na ang mga itong magkakilala.
ROZELLE LYNN POINT OF VIEW Nangyayari ba talaga ito? Him hugging me? Para akong nananaginip habang tinatahan ako nito. Pero mabilis akong natauhan. Itinulak ko ito at saka ako nagmamadaling umalis. Humalo ako sa mga tao na naglalakad na din palabas ng eroplano. Habang naglalakad ako palabas ay dinig na dinig ko ang malakas na halakhak ni Gabriel. Yumuko ako ng husto para hindi ako nito mapansin, but I doubt na susundan ako nito. I mean I am someone who he don't waste his time. Pero dahil sa halakhak nito ay natagpuan ko ang sarili ko na nakayuko ng husto habang naglalakad. Mas binilisan ko ang paglalakad kaya naman nung nakalabas ako ng eroplano at walang Gabriel na nakasunod sa akin ay halos magbunyi ako. Nakahinga ako ng maluwag-or not. Dahil paglabas ko ng eroplano ay para akong bata na nasa ibang dimension. Umikot ako ng hindi umaalis sa kinatatayuan ko para tignan ang lugar. Pero sa pag-ikot ko ay mas napagtanto ko na sobrang layo ko na. "Lost?" Mabilis akong tuming
ROZELLE LYNN POINT OF VIEW KUNG SINO MAN ANG NAKA-IMBENTO NG TERM NA LANGIT NA 'YAN AY HA-HUNTINGIN KO! BWISET! "Aray! Aray! Aray!" Parang gusto ng kumalas ng mga buo ko sa katawan ko dahil sa sobrang sakit nito. "Arte para 'yan lang nasasaktan ka na!" Masamang tingin ang ipinukol ko sa talipandas kong kaharap. Habang nakatingin ako dito ay naalala ko na naman ang mga nangyari. Dahil don ay parang gusto ko itong saktan. "Sa paraan mo ng pagkakatitig ay parang gusto mo akong hubaran ah! Magpahinga ka muna para may lakas ka mamaya sa round four." Mas lalo yatang nagdilim ang paningin ko sa sinabi nito. Kasabay rin non ay para akong bulkan na malapit ng sumabog. "Hubaran!? Baka balatan ng buhay!" Singhal ko. Hindi ko kaagad napuna ang mga huling salita na binitawan nito. Mabilis na nanlaki ang mga mata ko. "Anong round four ang pinagsasasabi mo!?" Nanlilisik ang mga mata na tanong ko. Humalakhak ito! "Oo round four dahil marami ka pang dapat na linisin bago ka ma
ROZELLE POINT OF VIEW I wasn't eavesdropping. I swear hindi ko narinig na tinawag nitong bebi ang kausap. Mabilis kong natutop ang bibig ko at nagmamadali akong umalis sa tapat ng kwarto ni Gabriel. Nevermind na sa katawan kong masakit pa rin ngayon. Ang importante ay makalayo ako sa kwarto nung hoodlum na iyon. God sorry, curious lang po ako. Hinihingal na naupo ako sa pang-isahang sofa. Sakto naman na malakas na bumukas ang pinto ng kwarto ni Gabriel. Hindi nagtagal ay may malakas at mabilis na yabag ang papalapit sa gawi ko. "What are you still doing here?" Tanong nito. Para bang gulat na gulat ito na makita ako. Umirap muna ako sa kawalan bago ko ito hinarap. Peke akong ngumiti dito. "Nakalimutan mo na ba na kailangan mo akong ihatid sa tutuluyan ko?" Nakangiti pa rin na sagot ko. Ngumiwi ito at nandidiring tumitig sa akin. "What makes you think na ihahatid kita? Sino ka ba?" Nakataas ang kilay na tanong nito. Sinamahan pa nito ng pagtingin sa akin mula ulo hangga
ROMMEL POINT OF VIEW "Wow! I can't believe that you guys were looking for me? I'm flattered." Hearing her mocking voice. Makes me questioned why I married her. But it happened and it is something the I cannot change. "Where is she?" Juarez ask. Although I was about to ask the same question. I patiently waiting for her answers but it didn't came. Instead she smile at us or at least me and start walking towards my directions. "Where did you take her?" I sound annoyed but her smile didn't falter. If there's a changes it actual went the opposite. Her smile grew wider but I can see in her eyes that she is not pleased. And that is the reaction I wanted to see. "Do you really love her that much?" I became silent. I couldn't find the right words. Do I love Rozelle Lynn? A question that creeps inside my head. I wanted to shook my head but there is something in my heart that is poking and saying that I love Rozelle. "Where is she?" I repeated. She sat beside me and I
GABRIEL POINT OF VIEW "Fvck this!" Galit na ibinagsak ko ang baso ng alak na walang laman sa bar counter. Kaagad na lumapit ang barista sa akin at tinanong ako. "Another one sir?" Tinignan ko muna ito bago ako tamad na tumango. I don't know kung bakit ako umiinom. It can't be because of that girl. She is nothing to me. Habang hinihintay ko ang alak na inorder ko ay inabala ko nalang muna ang sarili ko sa panunuod sa mga nagsasayaw sa dance floor. Habang nakapirmi ang mga mata ko sa kumpol ng tao ay para kong nakita si Rozelle. Ipinilig ko ang ulo ko at kaagad akong nag-iwas ng tingin. Nakaramdam ako ng pagka-irita dahil naalala ko na naman ang pagtatalo namin kanina kaya naman binalingan ko nalang ang barista. "Where is my drink!" May kalakasan ang boses na ani ko. Natatarantang itong lumapit at saka ibinaba ang alak na inorder ko. Dahil nga sa natataranta na ito ay aksidente nitong natapon ang alak causing everyone to look at us. Napatayo ako para umiwas na mabasa
GABRIEL POINT OF VIEW "I'M NOT FOOL!" Galit na sigaw Brenan habang hinahawakan ang nagwawalang si Mr. Reid. Hindi ko alam kung bakit tawang-tawa ako kay Brenan, para kasi itong bata na galit na galit. "Stop laughing! I am not happy either that you call me stupid!" Kai snapped make me burst out in laughter. "I didn't call stupid!" Natatawang sagot ko. "You basically did!" Sabay na sigaw ni Brenan at Kai. "Alright, alr-!" "GABRIEL, WHAT ARE YOU DOING!?" Tumigil ang paligid dahil sa galit na boses nung nagsalita. Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses at hindi ko maiwasan ang pandidilim ng paningin ko dahil sa nakikita kong mabilis na naglalakad palapit sa amin. "Who are they?" Tanong ni Brenan. Hindi ko sinagot ang tanong ni Brenan. Binitawan ko lang si Mr. Reid at saka ako naglakad palayo. "Don't walk away Gabriel." Sigaw nitong muli. Kumuyom ang kamay ko at galit na hinarap ko ito. "I don't have something to tell you, so back off!" I spat. Tinitigan k
GABRIEL POINT OF VIEW "Let's go Gabriel, don't mind him bro!" Ani ni Brenan at mabilis akong niyakag palayo kay Reid bago pa kami magpang-abot. Noong pa man ay hindi na maganda ang pakitungo sa akin ng matanda na iyon. Bagay na hindi ko maintindihan gayong wala naman akong matandaan na ginawa kong masama rito. "What is your beef with that old man?" Tanong ni Brenan pagkatapos namin makalayo kay Reid. Naiwan na doon si Kai para ito na ang magpakalma sa halos mag-amok ng judge. Tumingin ako kay Brenan bago ako umiling dahil wala akong ideya. Tinapik ni Brenan ang balikat ko. "You got a tough contender man, if that man is the judge. You want me to talk to the higher ups?" Naintindihan ang gustong iparating ni Brenan. Alam ko na delikado ako sa racing kapag kabilang si Mr. Reid sa mga judge, pero hindi ko hahayaan na madamay ang mga kaibigan ko kung anuman ang problema sa akin nito. Umiling ako dito bilang pagtanggi. "It's okay man, sanay na ako sa matanda na iyan." Sagot
GABRIEL POINT OF VIEW "Bro!" Nagmamadali akong lumapit kila Brenan na nakatayo na sa tapat ng kotse nito. "Where have you been!?" Sigaw nito dahil hindi na magkamayaw ang tao sa sigawan. Mas lalo pang lumakas ang sigaw ng mga tao nung lumabas yung mc na siya rin nag MC sa unfinished race namin ni Brenan nung nakaraan. Automatiko akong napatakip sa tainga kasabay ng pagpikit ng isang mata dahil pakiramdam ko ay nabasag ang eardrums ko sa hiyawan ng mga tao. "What? And why is there a lot of people in here?" I ask Brenan while leaning slightly and scanning the area who has tons of people. But I didn't let my hands on my ears go, pero inalis ni Brenan iyon. Pinukol ko ito ng masamang tingin bago sinubukan na ibalik ang kamay ko sa pagkakatakip sa tainga ko pero hindi na hinayaan pa ni Brenan na mangyari iyon. Kaagad na ako nitong hinila papunta sa harapan. "Stop Brenan!" Saway ko dito na may kalakasan para marinig nito ang sinasabi ko. "We're already behind in registrati
I promise to myself not to beg, at least not him because of what he did in the past. I guest I ate what I said. ROZELLE POINT OF VIEW Nakayuko lang ako at mahigpit ang hawak sa card nito habang naririnig ko ang mga hakbang nito papalayo. I didn't dare stop him. I just stand there with my eyes beaming with tears. Hanggang sa isa-isa itong pumatak kasabay ng pagsarado ng pinto ng condo nito. While weeping silently, I couldn't help but ask myself, what did I do to suffer like this? And then it hits me. I am a sinner and the one I sinned cost him to loathe me. Nanatili ako sa ganoong posisyon ng medyo matagal hanggang ang mga binti ko na ang kusang sumuko. Napasalampak ako at napasandal sa pader kaharap ng pinto ng unit nito. Dahan-dahan akong pumikit dahil sa pagod na nararamdaman ko. I did not know that crying can drain me. GABRIEL POINT OF VIEW Fvck this idiot! Hindi ko naiwasan ang mapamura habang pinapanood ko si Rozelle na payapang natutulog habang nakasalampak sa
ROZELLE POINT OF VIEW "Saan ka pupunta?" Tumigil ako sa paghakbang para harapin si Doctor Juarez at sagutin ang tanong nito. Dahan-dahan akong bumaling dito. "Kay Gabriel." Tipid na sagot ko. Pinukol ako ng mapanuring tingin ni Doctor Juarez, dahilan para nag-iwas ako dahil pakiramdam ko ay binabasa nito ang buong kwento ko. "Pwede ko bang malaman kung ano ang gagawin mo kila Gabriel?" Napaiwas ako ng tingin dahil hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. Hindi ko pwedeng sabihin na pinapapunta ako ni Gabriel doon gayong ito mismo ang nagpalayas sa akin. Narinig ko na nagbuntong hininga so Doctor Juarez. Nagtataka ko itong tinignan, I was about to say something nung nauna itong nagsalita. "If this is what you want, I am not gonna stop you. It's just that, let me take you there." Nagdalawang isip ako kung papayagan ko ba ito na ihatid ako. Ilang minuto din akong nanahimik, pero sa huli ay pumayag din ako sa gusto nito. Hinatid ako nito sa condo unit ni Gabriel,
GABRIEL POINT OF VIEW "Brenan, can we go home now?" Napapagod na tanong ko sa kaibigan ko. Bagot na pinapanood ko itong inilalagay ang turnilyo ng manibela ng kotse ni Anya. "It's 4 AM and we still haven't done with that!" Dugtong ko nung hindi sumagot ang kaibigan ko. Tumingin ito ng masama sa akin. "Kung tinutulungan mo ako ay baka natapos na tayong dalawa dito!" Asik nito. Napahalakhak ako ng malakas dahil sa matigas nitong pananagalog. "Since when did you learn Tagalog?" Natatawang tanong ko. I know Brenan is half Filipino and half American but I didn't know na marunong itong managalog. As far as I know Kasi ay lumaki ito sa US at hindi pa nakakapunta ng pilipinas ever. Umikot ang mga mata nito. "My Mom is a Filipina, it's a requirement in our household to learn our culture. And you know Filipina Mom's, they're pretty persuasive." Sagot nito. And I couldn't agree more. Because it's the same thing in our family. We are forced to learn Chinese culture. My Mom and Romme
GABRIEL POINT OF VIEW "How did you figure it out?" I ask him. The target wasn't me but Anya but because I used her car ay ako ang napag-abutan. "Your know Anya, she's not the type of person who wears mask. If she doesn't like you, she will say it." Tumango ako. I remember her attitude and how the way she told some random girl that she hates her. "Everyone hates her guts." I commented. "At first I hate her attitude too. You know? But for all the times that we spent together here, I notice that she is actually sweet." Mabilis na bumaling ang tingin ko kay Brenan. "Some love never fades, huh?" Brenan stiff and slowly look at me. Para itong nakakita ng multo sa sobrang putla ng mukha. Natawa ako at napailing bago ilang beses kong tinapik ang balikat nito. Brenan is in love with Anya. I am a witness of his wooing stage but after I got back to the Philippines nawalan na ako ng balita sa kanila. And base on his reaction parang may pagtingin pa rin ito pero hindi nagin
GABRIEL POINT OF VIEW "This is just a friendly game but that doesn't mean we are not judging your performance. There is still money involve and as per every race rules. You need to still do your best to win!" Nakatayo na kami parehas ni Brenan sa tapat ng nakabukas na pinto ng kaniya-kqniya naming gamit na sasakyan. Kapwa kami nakaharap sa lalaki na nagsasalita sa harapan namin. Pinagmasdan ko ang mukha nito dahil hindi ito pamilyar sa akin. Siguro ay bago ito dito or baka matagal na rin dahil hindi na ako napunta dito after ng incident na kinasangkutan ko. "I will be the judge alongside with the other members of the council. And as one of the judges I don't want a messy race. I want a clean one." Seryosong sambit nito at isa-isa kaming tinignan. Nakatingin ako kay Brenan na tumango lang sa bago ako tinignan at minotion na gayahin ko lang siya. Kaya naman ginaya ko nalang ang ginawa nito kagaya na rin ng gusto nito. Tinignan ko ang isa sa mga judge at saka ko ito tinanguan.
GABRIEL POINT OF VIEW After that talk ay tuluyan akong lumabas ng hospital at hindi na bumalik. Naglakad ako hanggang makarating ako sa isang malapit na taxi na nakaparada. Huminto ako sa tapat ng taxi at marahan kong kinatok ang bintana ng driver seat. Yumuko ako ng bahagya nung dahan-dahan na bumaba ang bintana ng taxi. "Can you take me to the forth?" Tanong ko sa driver. Nakota ko ang pagdadalawang isip ng driver. The forth is not far from here but the distance itself and the location of that place is not welcoming. "Uhm," may pagdadalawang isip na ani ng driver ng taxi. "I'll pay you a thousand bucks." Sambit ko na kaagad para hindi na ito makatanggi pa. Siguro ay nangangailangan din ang taxi driver dahil kahit puno ng takot ang mukha nito ay tumango ito at umayos ng upo. Kaagad kong binuksan ang pinto ng back seat at mabilis akong pumwedto don. Pagkasakay mo naman ay kaagad ng ponatakbo ng driver ang taxi. Tahimik ang buong byahe namin papunta ng the fourth. Per