Solange Raviea Cervana.
“Solange, oh my God! Have you seen the magazine already? Grabe ‘yung chemistry niyo ni Westley!” Avril approached me, she’s with Shantal. Kakatapos lang ng shoot kaya napagdesisyunan naming kumain sa labas. “Kung hindi ka lang talaga ikakasal. Hay nako!”
“The photos turned out really good. I heard nag sold out siya agad sa mga physical stores dahil kayo ang front cover,” ani Shantal.
When we arrived at the restaurant, we quickly looked for the table reserved for us. Hindi inabot ng labing-dalawang minuto bago inihain ang mga pagkain.
“Bali-balita sa company, may kukunin daw na model galing sa at
Solange Raviea Cervana.Nang parehas namin inangat ang paningin namin ay nagulat na lang ako nang itapon ng Mommy niya ang tubig sa mukha ko. Nabitawan ko si Laurene dahil sa pagkakagulat.“Mom!” Laurene yelled, almost on the edge of crying. “You told me to bring her here! Why are you being like that?”“Laurene, please leave. Your mom might be put in danger. Alam mong madaling atakihin ang Mommy mo!” Her dad pushed her away but I held her back before she even fell on the ground.“You don't know how much her family can do! They are all evil! Cervanas are evil! Kaya ka nagkakaganyan ngayon dahil sa pamilya ng babaeng iyan!” Her mom pointe
Solange Raviea Cervana.After I went back from the cafeteria, dumiretso ako ng banyo para makapag retouch. Nabigla ako nang dumapo ang paningin ko sa salamin ay nasa likod ko na si Avril.“Why are you so tense? Chill, Seia!” Tumawa siya at nilapag sa sink ang hawak niyang baso na may lamang tubig. “Aren’t you going to say something to me?” Pinagpag niya ang kamay pagkatapos niyang maghugas bago itinapat iyon sa air dryer.“About what, Ril? My schedule for today is about to start. If you could excuse me—”Hinila niya ako pabalik sa kinatatayuan ko kanina kaya bahagyang pagalit ko iyong binawi
Vernon Thobias Alejo. I can’t sleep the whole night, lalo na’t ngayong pasikat na ang araw. I was just staring at Seia’s face, never losing every second passed by. She was clutching the comfort close to her chest, her lips half open.I smiled, admiring her. I never noticed how good looking she was until this day came. Her long lashes complemented her eyes. Her usual rosy cheeks felt so soft to touch. Nang bahagyang gumalaw ang ulo niya ay mas nakita ko ang tangos ng kanyang ilong at kahit na magulo ang buhok ay hindi naging dahilan iyon para mabawasan ang ganda niya. When the sun hit the ceiling, I quickly dressed up, preparing to leave. Dumating na rin ang pagkain na pinadala ko rito sa kwarto nang sa gayon ay makakain siya pagkagising niya. Before I even left, I wrote on a small note and put it on the lamp.
Vernon Thobias Alejo. His smile suddenly made my blood boil. Lumingon ako sa paligid para makumpirma ko kung may tao ba bago ako dali-daling pumunta sa kanya para mahawakan nang mahigpit ang kwelyo niya. I pinned him to the car with so much force before I said something with my jaw clenching. “What the fuck are you doing here? Kailan ka pa nakalaya sa kulungan!?” Hindi nawala ang inis na bumabalot sa mukha ko nang sabihin ko iyon sa kanya. “Bakit? Akala mo ba mabubulok na ako sa kulungan? I have people around me. Masyado kang nakampante na hindi mo na ako ulit makikita pagkatapos mo akong ikulong.” Malakas niya akong tinulak dahilan para matanggal ang pagkakahawak ko sa kwelyo niya. “It's your damn fault why I lost my job. Kasalanan mo kung bakit galit a
Vernon Thobias Alejo.“Sir! Pasensya na po sa istorbo pero hindi pa ho kasi bumabalik si Ma’am Sariah simula kaninang tanghali. Nag island hopping po siya mag-isa gamit iyong yate. Hindi niya po gusto ipaalam sa inyo pero nag-aalala na rin po kasi kami dahil baka lumubog na ang araw, hindi pa rin siya nakaka-uwi at base sa balita may bagyo raw na paparating.”“Alright, no problem, I’m coming.” I said before I ended the call.Tinawagan ko ang tauhan ni Papa para maihanda ang chopper. I maneuvered the car back to the mansion. Iniwan ko na nga iyon sa labas ng gate at hindi na pinapasok pa mismo sa loob dahil naririnig ko na ang lagatak ng ingay na nagmumula sa chopper. Sinabi ko na lang sa mga bodyguards na i
Vernon Thobias Alejo.“Please make sure Sariah’s safe. Don’t let her leave the place,” ani ko kay Rufino.Hindi na ako muling tumingin pa sa rest house nang umangat na ang chopper. I bowed my head down. Napatingin ako sa kamay kong nagkaroon na ng tuyong dugo. I didn’t even bother cleaning my hands or fixing myself. Ang tanging gusto ko na lamang ay makapunta agad sa ospital.“Yes, sir. Nasabihan ko na ang mga tauhan. Pinabalik na po nila si Ms. Sariah sa loob,” sagot niya.Madilim na ang langit, mas humina rin ang ulan hindi kagaya kanina. Hindi ko alam kung ilang oras kaming bumiyahe. Napadilat na lang ako nang tuluyan na
Vernon Thobias Alejo.Nang masara ang pintuan, ang ingay na nagmumula sa machine lang ang tanging narinig ko. She’s wearing an oxygen mask with a nasal cannula. Marami rin nakaturok sa kamay niya. It must’ve been painful. Hindi lang sa pisikal kung hindi sa loob niya. The rain poured hard earlier. Iniisip ko pa lang na hinulog siya sa matarik at madilim na dagat, hindi ko na kaya pang tanggapin.I was well aware of how hard-headed she is. She can be cruel at times and doesn't want to lose an argument, but she's also fragile. She may be physically strong, but she is vulnerable on the inside. Even though she has a strong mentality, her heart may be destroyed easily. That was the first thing I noticed after months of being together.
Vernon Thobias Alejo.“What the hell are you doing there?” I asked.“Having my vacation before I go to the psychiatrist hospital.” Narinig ko ang paghampas ng alon sa kabilang linya kaya paniguradong nasa Siargao nga siya. “You were right before, I’m sick. Papa made me sick, but that doesn’t matter now. What matters most is that he’s more willing to take care of me than do his work with you. Isn’t it great? I longed for this. I longed for Papa’s attention.” Suminghap siya ng dalawang beses tila pinapakiramdaman pa ang simoy ng hangin sa kung nasaan siya. “I told you, Vaughn. I’m going to take everything I was supposed to have before.”“Take it, I don’t f