Tiningnan ni Clifford ang mukha ni Isabella, hindi sigurado kung papayag siya.Kung siya iyon, hindi niya gagawin.Sino ang nagmamalasakit sa buhay at kamatayan ng ibang tao?"Anong aktibidad?" Kinagat niya ang kanyang mga labi at ginalaw iyon."It's a job that can make money. Don't worry, it's clean money, and you will not be treated unfairly. Hindi maliit ang halaga."Talagang nag-aalala si Isabella na mag-isa si Mayumi. Siya ay natatakot na siya ay maging masyadong mapusok at mawala ang kanyang init ng ulo, at magdusa.Biglang nilapit ni Clifford ang bibig sa kanyang tenga, "Pupunta rin si Nicklaus."Lumiit ang puso ni Isabella, at hindi niya namamalayan na gustong tumakas, "Clifford, hayaan mo akong tanungin ka, hindi kita nasaktan. Ayaw lang ni Yumi na makita akong mawalan ng buhay, bakit kailangan mo kaming puntiryahin ng ganito ?""Gusto kong lubusang kamuhian ka ni Nicklaus.""Bakit?"Napakurba ang mga labi ni Clifford, "Sa ganoong paraan, wala siyang pakialam sa buhay o kamat
Ipinatong niya ang kanyang mga siko sa rehas sa tabi niya, umihip ang hangin sa kanyang tenga, maikli ang kanyang buhok at hindi magulo."Hindi masaya sa sobrang daming tao. Paano magiging masaya kung sabay-sabay na sumugod?"Kinuha ni Clifford ang huling buga ng kanyang sigarilyo, "Pagkatapos sabihin mo sa akin, paano ka naglalaro?""Pumili lang ng kalahati sa kanila."Lahat ng naroroon ay nakinig sa kanya. Kung nasaan man ang amo, siya ang gumawa ng mga patakaran.Si Cliffors ay natural na ayaw siyang biguin, "Paano ka pipili?""Random."Si Isabella ay tinitigan ni Nicklaus. Walang init sa mga mata ng lalaki, na para bang hindi siya nito kilala. Bahagya niyang ibinuka ang maninipis na labi, parang namimili ng mga paninda, mabagal ang tono pero kinakabahan ang mga tao."1, 2, 3, 8, 9..." Nicklaus tumawag ng isang string ng mga numero, "Hayaan mo sila."Tiningnan muli ni Isabella ang numero sa kanyang kamay, wala siya doon.Nakahinga na sana siya ng maluwag, ngunit nang makita niya an
Tumingin si Isabella sa malayo at tinantya ang distansya. Hindi niya alam kung ano ang antas ng iba, ngunit naroon pa rin ang pera, at lalaban siya nang husto. Kanina lang ay itinulak niya si Mayumi at tumama sa rehas sa tabi niya. Masakit pa rin ang kamay niya."Isabella."Sumulyap si Isabella sa kanya at nakitang naghahanda na ang iba para pumunta sa tubig."May swimsuit ka ba?" Ayaw niyang lumusong sa tubig na nakasuot ng sweater at pantalon.Gusto niyang manalo, at kung magsusuot siya ng napakaraming damit, tiyak na makaramdam siya ng pagod kapag lumusong na siya sa tubig."Oo." Itinuro ni Clifford ang ikatlong palapag sa ibaba, "Pwede mo itong piliin mismo."Mabilis na umakyat si Isabella, at pumunta si Nicklaus sa deck sa kabilang dulo upang manigarilyo. Nag-alinlangan si Mayumi at gusto siyang sundan.Pero nakakadalawang hakbang pa lang siya nang may humawak sa braso niya. Si Clifford ay umasa sa kanyang taas upang sugpuin siya, at puno ng pananakot ang kanyang bibig, "Ano ang
Ang bola ay gumulong sa paa ni Clifford at tumama sa kanyang sapatos. Bumaba ang tingin niya sa babaeng nasa tubig, ang tubig sa dagat ay tumalsik sa kanyang harapan.Ang malamig na puting balat ni Isabella, sa ilalim ng liwanag, ay maliwanag at maganda, napakaganda kaya nawalan ng kaluluwa ang mga tao at nawalan ng kontrol. Pinagdikit ni Nicklaus ang kanyang mga ngipin at pinanood niya itong lumalangoy patungo sa hagdanan ng barko at umakyat sa mahabang hagdan.Sa sandaling naghihintay si Mayumi sa kanyang pagdating, agad nitong ibinalot ang kanyang coat sa kanyang mga balikat."Isabella, tinakot mo ako, akala ko nalunod ka na ay baka mamatay ka. Okay ka lang ba?"Mahigpit na hinawakan ni Isabella ang kanyang coat, lumalaban ang kanyang mga labi sa lamig, tinitigan niya ng diretso si Clifford, at iniunat ang kanyang kamay, "Mr. Natividad, tuparin mo ang iyong pangako.""Ikaw..." meron kang lakas ng loob!Hindi ba ito natatakot sa kamatayan.Si Isabella ay nakayapak. "Pwede bang itigi
Si Nicklaus ang amo ni Clark, at natural na nag-alala siya sa nangyari sa kanyang amo.Naglakad siya papunta kay Isabella at gusto siyang hilahin, ngunit nalaglag ang coat nito at naka-swimsuit lang siya, kaya walang ideya si Clark kung saan magsisimula.Ang kanyang tono ay medyo katulad ni Nicklaus, medyo malamig."Miss Isabella, pakiusap."Pinulot muli ni Mayumi ang mga damit at isinuot ito kay Isabella."Yumi, hintayin mo ako dito, lalabas ka na dito." Humarap si Isabella kay Mayumi. "Umuwi ka na. Magpahinga."Hinila ni Mayumi ang coat ni Isabella gamit ang kanyang nakapirming daliri, "Isabella, sumuko na tayo at hayaan na lang natin si Young master.""Hindi, makikipagkita ako sa kanya."Kahit na ginawa ito ni Isabella para sa pera, dahil lang sa aksidenteng naitulak niya kay Nicklaus sa tubig, hindi niya maisip na umalis na parang walang nangyari ngayong gabi.Mayroong isang silid na pahingahan sa cruise ship, at sapat ang pag-init. Si Clark ay abala sa pagtakbo. "Young master, ma
Natigilan si Isabella. Hindi niya inaasahan na sasabihin ni Nicklaus ang ganoong bagay.Siya ay sadyang nag-udyok sa kanya at sinabi ito, at ang kanyang layunin ay nakamit.Nawalan ng interes si Nicklaus na hawakan siya. Ngunit nadagdagan lamang ang pait sa puso ni Isabella. Naglakad si Nicklaus sa pintuan at mahinang kumatok dito, "Clark, ipasok mo ang kanyang damit.""Oo."Nagtago si Isabella sa banyo. Hindi nagtagal, may kumatok sa pinto sa labas. Binuksan ni Nicklaus ang pinto at nakita si Mayumi na nakatayo sa labas. Hawak niya sa isang kamay ang damit ni Isabella at tinatakpan ang kanyang mga mata gamit ang kabilang kamay.Hindi umabot si Yu Zhi para kunin ito. "Ipasok mo na."Kailangang ibaba ni Mayumi ang kanyang kamay at pumasok. "Isabella?"Sumagot si Isabella. Nagmamadaling tinungo ni Mayumi ang pintuan ng banyo. Nandoon ang kanyang mga damit at sapatos, at dali-dali siyang nagpalit sa loob. Si Mayumi ay nakatayo roon nang alanganin. Napansin lang niya na walang suot na dam
"Ma, nandito na ako!" sigaw ni Isabella mula sa labas ng kanilang bahay.Si Aling Violita ay abala sa kusina. Maayos at malinis ang bahay.Inilagay ni Sheen ang mga bulaklak na binili niya sa isang plorera at inilagay ito sa hapag kainan. "Ate, maganda ba itong mga bulaklak?""Maganda.""Ibinenta sa akin ng flower shop sister ang mga iyon sa murang halaga. Nagastos ako ng labinlimang pesos." Ang tinatawag na plorera ay isang vase lamang.Naamoy ni Isabella ang halimuyak ng mga bulaklak, "Napakabango nito."Noong nakaraan, maliban kay Elijah, ang pamilya ay hindi kailanman bumili ng mga ganitong "luxury goods"."Ma, hindi ka ba pupunta sa ospital? Bakit ang dami mong niluto?"Halos mapuno ang maliit na hapag kainan. Kahit noong New Year, hindi ito ganoon kadami ang niluto nitong pagkain.Inilabas ni Aling Violita ang steamed sea bass. Hindi niya alam kung kailan darating ang mga bisita, at malapit nang lumamig ang nasa hapagDing Dong–Tumunog ang doorbell sa oras na ito.Walang ideya
Hindi napigilan ni Isabella na ayusin ang kanyang palda at nagmamadaling umalis.Hindi kalakihan ang hapag-kainan, hugis-parihaba lang na mesa, na may mahabang gilid sa dingding, na nakatipid ng malaking espasyo.Magkatabi na nakaupo sina Sheen at Aling Violita, dalawang bakanteng upuan lang ang naiwan sa magkatabi.Nagmamadaling hinila ni Isabella ang braso ni Sheen. "Umupo ka sa tabi ko.""Bakit?" Umupo si Sheen sa kanyang lumang upuan."Isa siyang bisita..."Bago matapos magsalita si Isabella, lumapit si Nicklaus, kinuha ang kalahati ng bench gamit ang mahahabang paa.Sinulyapan siya nito. "Ayaw mo bang katabi ako, Isabella?"Inilabas ni Aling Violita ang mga inumin at alak, "Klaus, anong uri ng alak ang gusto mong inumin?"Kinuha ang white wine sa supermarket sa ibaba. Napakaganda na noon, mga 1500 pesos ang presyo.Umiling si Nicklaus, "Hindi ako umiinom.""Sige na, uminom ka." Binigyan ni Aling Violita si Nicklaus ng bagong set ng mga pinggan at kutsara, lahat ay binili ngayon.
"Anong muscle man?"Hindi naintindihan ni Isabella ang sinasabi ng lalaki. Sinubukan ba niyang ibaling sa kanya ang sisi?"Ikaw na mismo ang nagpadala, hindi mo ba alam?""Hindi ko ginawa."She looked as if it is a matter of course.Niluwagan ni Nicklaus ang kanyang kamay at naglakad sa harapan niya, "Ibigay mo sa akin ang iyong telepono.""Para saan?""Hindi mo tinanggal?"Kinuha ito ni Isabella at ibinigay sa kanya. Binuksan ni Nicklaus ang kanyang circle of friends at hinayaan siyang makita ang mga update na nai-post niya.After she saw it, she was quite surprised, "Nagsisinungaling ka."Pagharap sa kanyang hindi malay na mga salita, napangiti lang si Nicklaus, "Ikaw mismo ang nagpadala nito, sino ang nagsinungaling sa ating dalawa?"He then said, "You're quite playful. You turned around and found two people. Can you resist?""I didn't. Nakaupo ako sa kalye buong gabi at wala akong pinuntahan.""Medyo malayo ang paliwanag mo."Naramdaman ni Isabella na parang pamilyar ang larawan.
Sa isang iglap, biglang umihip ang malamig na hangin. Si Clark ay nakatayo sa hindi kalayuan at hindi nangahas na sumunod.Napalunok si Nicklaus ang kanyang mukha ay malamig, at ang lalim ng kanyang mga mata ay naaninag sa isang madilim na paraan."Sabihin mo nga ulit?"Ayaw ni Isabella na itapon, at napahiya siya, "Break na tayo."Hindi pa narinig ni Nicklaus ang pangungusap na ito sa kanyang buhay.Napatawa si Nicklaus."Isabella, ikaw--"Nagalit si Nicklaus, ngunit hindi pa rin ito ipinakita sa kanyang mukha. Tumingin siya kay Carmilo na nakaupo sa tabi niya, "Nakasama mo ba siya palagi?""Oo, may dumarating at dumadaan sa kalsadang ito, I have to protect her."Hindi siya nagustuhan ni Nicklaus noong una, hindi banggitin na naghahanap siya ng gulo ngayon."Gaano ka na katagal lihim na nagmamahal sa kanya?"Kaagad na ikinaway ni Clark ang kanyang kamay, "Hindi, hindi ko mahal si Isabella. Kaibigan ko siya. Kaya dapat ko lang siyang protektahan."Paano niya na-crush si Isabella?"Tum
Tinitigan ni Nicklaus ang kanyang telepono na may malungkot na ekspresyon, mukhang napaka-creepy. Sa oras na ito, walang nangahas na magsabi ng anuman, ngunit si Clark, bilang isang assistant at kasama ito, ay naglakas loob magsalita."Young Master, paano kung tatawagan ko si Miss Isabella?"Hindi niya rin dapat siya hinarangan."Hindi na kailangan." Ang buong mukha ni Nicklaus ay nalubog sa malamig na liwanag, at ang kanyang mga tampok ng mukha ay na-refracted sa manipis na ulap ng anino ng liwanag, na lumabo ang mga mata ng lalaki.Bumalik siya sa kabisera ng syudad. Gabi na, madilim at desyerto ang bahay, at hindi pa bumabalik si Isabella.Binuksan ni Clark ang ilaw at tiningnan ang oras, "Young Master..."Lumingon si Nicklaus. Kahit na sinusundan siya ni Clark, kung minsan ay hindi pa rin niya mawari ang ugali ng lalaking ito."Masyado kang nagmamalasakit sa kanya?"Hindi nakasagot si Clark nang marinig niya ito. "Gabi na, sa tingin ko hindi ligtas si Miss Isabella sa labas nang
Natigilan si Isabella.Si Carmilo ay orihinal na nakangiti, ngunit ang kanyang mukha ay biglang nagdilim."Young Master? Is she calling your guy?"Bago pa makapag-react si Isabella, binuksan ni Carmilo ang pinto at nagmamadaling lumabas, "Hindi niya aaminin na nakahuli siya ng mangangalunya maliban na lang kung nahuli siya sa kama!"Gusto siyang hilahin ni Isabella, ngunit si Carmilo ay parang loach at sumugod na sa kabilang panig. Sa tuwing makakatagpo siya ng isang bagay tungkol kay Isabella, siya ay magiging mapusok. Nagagawa niyang panatilihin ang kanyang kalmado, ngunit ngayon ay kailangan niyang sumunod sa likuran.Nagulat si Mie Lyn nang makitang may pumasok, "Sino ka?"Mabilis na naglakad si Isabella sa gilid ni Carmilo at nakita ang isang lalaki na nakaupo sa sofa sa tabi ng bintana. Ang coat ni Nicklaus ay itinapon sa tabi niya, at nakasuot siya ng puting sando na may dalawang butones na nakaalis.Naninigarilyo siya. Lalaki rin si Carmilo, kaya alam niyang sigarilyo ito para
Ang naiipit sa lugar na ito, mas masakit.Umupo si Nicklaus sa sofa, ang kanyang mukha ay namumula at puno ng hindi makapaniwala. Saan nakakuha si Isabella ng ganoong katapangan?Sinamantala niya ang pagkakataong bumangon at inayos ang kanyang pajama. Pagkatapos niyang gawin ito, napagtanto niya na nasaktan niya si Nicklaus.Gustong bumangon ni Isabella, ngunit hinawakan ng lalaki ang kanyang pulso. Ang kanyang mga payat na daliri ay pumunta mula sa kanyang leeg hanggang sa kanyang pusod, at saan man siya magpunta, ang mga butones ay hindi naka-button. Si Nicklaus ay tumingin pababa at kinurot ang kanyang mga mata, na pula."Tingnan mo ang iyong obra maestra."Inilayo ni Isabella ang kanyang mukha, at ikinawit ni Nicklaus ang palad sa kanya at hinila siya. Tumama ang mukha niya sa dibdib nito, at nang makita niya ang pula at namamagang bahaging iyon, agad na namula ang mukha ni Isabella."Hindi ko sinasadya.""Hindi ko kayang kurutin ka ng ganyan, pero ginawa mo."Alam ni Isabella na
Napakaraming beses na nakipag-usap si Melissa kay Isabella, ngunit ito ang unang pagkakataon na narinig niya ang pangalang Nicklaus mula sa kanya. Pinayagan ba niya itong tawagin siya ng ganoon?Tutal magkasama naman sila kaya normal lang na tawagan ang isa't isa sa mga pangalan nila di ba? Kinagat ni Melissa ang kanyang mga ngipin, hindi nagpapakita ng anumang emosyon sa kanyang mukha."Oo, basang-basa na ang mga paa ko, bumalik ka na."Kinuha niya ang payong mula kay Nicklaus, at gustong pumasok ng mabilis, na para bang natatakot siya na sundan siya nito. Ginalaw ni Melissa ang kanyang mga paa, at nilingon siya ni Melissa, "Alam kong ginagawa mo ito para sa aking kapakanan, ngunit kung papasok ka, iisipin ng iba na tumawag ako ng mga reinforcement, Nicklaus, huwag."Kinaladkad niya papasok ang mabibigat niyang paa. Malakas ang ulan, at si Isabella ay nakaupo sa loob, ngunit ang kanyang mukha ay namumula. Umikot si Nicklaus sa gilid ng kotse at bubuksan na sana ang pinto.Isang matal
Walang bukas na ilaw sa villa. Hanggang sa pumasok si Nicklaus sa bahay ay lumiwanag ito. Walang tao sa ibaba, kaya umakyat si Nicklaus sa ikalawang palapag.Nauna siyang pumunta sa kwarto ni Melissa, ngunit wala siyang nakitang tao. Akala niya ay wala ito, at nang aalis na sana siya, nakita niyang bukas ang pinto ng isa pang kwarto.Pumasok si Nicklaus ng dalawang hakbang. Hindi madilim sa loob. May table lamp sa bedside table. Sa ilalim ng liwanag at anino, kakaibang tahimik ang silid.Nakita niya ang isang taong nakahiga sa ulunan ng kama, na nakatakip ang kubrekama sa kanyang ulo. Gumagalaw ang kubrekama dahil nanginginig ang natutulog dito. Lumapit si Nicklaus sa gilid ng kama, yumuko at hinila ang kubrekama. Hindi inaasahan ni Melissa na lilitaw ang kanyang mukha sa kanyang harapan. Nagulat siya noong una, ngunit hindi nagtagal ay nag-react siya at ibinaon ang kanyang mukha sa kubrekama."Melissa."Pilit na hinila ni Nicklaus ang kubrekama. Namamaga ang mukha ni Melissa dahil s
"Oo."Pinanood ni Nicklaus si Isabella na kinuha ang USB drive. Sinong mag-aakala na ang kanyang ama, na nasaksak hanggang sa mamatay sa madilim na eskinita at mukhang kaawa-awa, ay siya pala talaga ang mamamatay-tao na pumatay sa mga magulang ni Melissa.Pumasok si Isabella sa kwarto at sinaksak ang USB drive sa computer. Mayroong maraming mga folder sa loob nito. Isa-isa niyang pinindot ang mga ito. Lahat sila ay mga balita na naiulat na noon pa.Nabasa ni Nicklaus ang lahat ng ito sa opisina. Nag-scroll si Isabella hanggang sa dulo at nakakita ng nagbabantang sulat.Sa sulat, binantaan ang ama ni Isabella na kung ipagpapatuloy niya ang pag-iimbestiga sa usapin ng presidente ng Hangyang Real Estate, hindi siya magkakaroon ng magandang wakas.Sa dulo ng sulat, may malaking pulang salitang "kamatayan".Isinulat ni Isabella ang ilang impormasyon tungkol sa presidente ng Hangyang Real Estate sa isang notebook. Ang taong ito ay dapat na may kaugnayan sa pagkamatay ng kanyang ama. Nang tu
Nagpunta siya dito especially para lang manood ng performance na tumagal ng wala pang kalahating oras. May mga tao lahat sa likod ni Isabella. Pinigilan niya ang pagnanasang hawakan ang kamay nito. Umalis si Nicklaus nang hindi siya hinintay matapos.Ang mga larawang iyon na nagpahirap sa kanya ay hindi kailanman magbabanta sa kanya sa buhay na ito. Hangga't gusto ng lalaking ito, gagawin niyang masunurin ang mga taong iyon.Pagkatapos ng palabas, nagpaalam si Isabella sa kanyang mga kasamahan. Naglakad siya palabas at hindi nakita ang sasakyan ni Nicklaus. Bumalik siya sa Casa España, binuksan ang pinto at pumasok. Narinig niya ang tunog mula sa TV.Umupo si Nicklaus sa sofa nang hindi lumilingon."Nandito na ako."Si Isabella ay tila nakikipag-usap sa hangin.Hindi siya pinansin ng lalaki. Lumapit siya at kusa siyang tumayo sa harapan niya. Sumandal si Nicklaus gamit ang kanyang itaas na katawan at dahan-dahang itinaas ang kanyang mga mata. Tumingin siya sa kanya ng masusing tingi