"Young Master, babalik ka na ba sa kabisera ng syudad?" mahinang tanong ni Jiang Huai.Sumandal doon si Isabella at ayaw gumalaw. Nang marinig niya ang salitang "tahanan", tila bumigat ang kulubot sa pagitan ng kanyang mga kilay. Ang mga daliri ni Nicklaus ay nag-iwan ng amoy ng tabako, at ang kanyang puso ay lumambot. "Pumunta ka sa isang bar."Nagpatuloy si Isabella, "Pumunta sa isang bar na may maraming tao, mas marami ang mas mabuti."Halos hindi na siya pumunta sa ganoong klaseng lugar. Kahit paminsan-minsan ay sumama siya sa kasiyahan, pipiliin niya ang isang tahimik na bar. Ngunit ngayon sa sandaling tahimik ang kanyang isip, magkakaroon siya ng mga ligaw na pag-iisip.May bar street, nakatago sa downtown area, kasama ang lahat ng uri ng tao. Hindi kailanman pumunta doon si Nicklaus.Nakaparada ang sasakyan sa labas, at bago ito makalapit, maririnig ang maingay na heavy metal sounds na nagmumula sa saradong pinto.Lumakad si Clark sa harapan, na may kaunting pag-aalala sa ka
Ang tahimik na puso ni Isabella ay tila biglang tumibok, naging masigla at malakas.Hindi gaanong nasasabik ang tono ni Nicklaus, tulad ng dati niyang boses, "Saan siya galing? Ilang taon na siya?""Taga Santiago siya, hindi naman kalayuan, mahigit isang oras lang ang biyahe doon. She's a 19-year-old girl, and the doctor said she't not live more than a month."19 taong gulang, halos kasing edad ni Sheen.Nakaramdam si Isabella ng kaunting kirot sa kanyang puso, ngunit binuksan pa rin niya ang pinto at lumabas."Pwede ko ba siyang puntahan?"Nakita siya ni Nicklaus na lumabas at isinara ang isang dokumento sa mesa. Lumapit si Isabella sa hapag kainan at nakitang nakalagay ang dokumento sa isang file bag na may kamay ng lalaki."Bakit hindi ka natutulog ng konti?"Ang isip ni Isabella ay puno ng mga gawain ni Sheen ngayon. Tumayo siya sa likod ni Nicklaus na may pag-asa sa kanyang mga mata at idiniin ang braso sa balikat nito."Pwede ko bang puntahan ang pamilya niya?"Si Clark ang pina
Walang oras upang isara ang binuksan na dokumento, at gusto pa rin ni Isabella na kabisaduhin ang address. Itinaas ni Nicklaus ang kanyang kamay para patayin ang computer, "Ano ang gusto mong gawin?""Ayoko nang maghintay pa.""Okay," hinila siya ni Nicklaus palabas, at naramdaman ni Isabella ang galit na nagmumula sa kanya, "Ihahatid kita para hanapin sila."Hinawakan ni Isabella ang likod ng kamay ni Nicklaus."Seryoso ka ba?"Huminto ang lalaki at lumingon sa kanya na walang ekspresyon ang mukha, parang nakikita siya ng mga mata nito."Sa tingin mo ba ayaw kitang tulungan, na hindi ko ginagawa ang lahat?""No, I just can't bear to wait like this, I can't wait for a result."Hinila siya ni Nicklaus palabas, at hindi man lang nagpalit ng damit si Isabella. Si Clark ay nakaupo sa kotse na naghihintay, at nang makita niya si Isabella na bumaba, hindi niya maitago ang pagkagulat sa kanyang mga mata.Ipinasok ni Nicklaus, si Isabella sa kotse, at nag-isip si Clark sa kanyang seat belt."
"Bakit mo naisipang dalhin si Sheen dito?"Mayroong lahat ng uri ng mga tindahan sa magkabilang gilid ng mahabang kalye. Itinaas ni Isabella ang kanyang mga mata. Ang palasyo sa di kalayuan ay nakatayo sa gabi, at ang makapal at mayamang itim ay nahati.Bahagyang umiling si Isabella. Ang isang solong tiket ay nagkakahalaga ng higit sa 600 pesos, at nadama niya na hindi kailangan na gastusin ang perang iyon."Itinuro sa akin ng kapatid mo ang lugar na pinakagusto niyang puntahan, at dito iyon."Hindi kailanman umalis si Sheen sa lugar nila maliban sa pagpunta sa ibang mga lugar para sa medikal na paggamot. Kahit malayo siya, wala siyang pagkakataong maglaro. Ang pinakanakakatuwang lugar na naiisip niya ay dito.Nakakagigil, ngunit hindi ito mapaglaro ni Isabella. Ilang batang babae ang sumakay sa cruise, at sumunod ang kanilang ina.Hinila ni Nicklaus si Isabella sa isang tindahan sa tabi nito. Nagbenta ito ng mga souvenir, ngunit hindi lahat ng mga laruan ay nagustuhan ng mga bata.
Hindi lumingon si Isabella at pumasok siya sa silid at umupo sa harap nila sa ilalim ng tingin ni Melissa."Isabella, nagkita ulit tayo."Ang mga mata ni Isabella ay bumaling sa ina ni Ara, nang hindi kumikibo, "Sabi mo gusto mo akong kausapin tungkol sa donasyon ng puso?" Nandito si Melissa, ang bagay ay hindi sigurado, ngunit kailangan itong subukan ni Isabella, kahit na siya ay tinukso, ngunit ito ay mas mahusay na magkaroon ng pag-asa kaysa sa kawalan ng pag-asa. Namamaga ang mga mata ng ina ni Ara, at halos araw-araw siyang umiiyak. Nang ibuka niya ang kanyang bibig ay napunit ang kanyang boses."I absolutely cannot agree to the body donation, but who would thought... my Rara actually insisted to signing. Ayaw daw niyang mamatay na walang naiwan, at gusto niyang may mabuhay para sa kanya."Nabulunan ang ina ni Ara nang sabihin niya ito, "Ito na ang huling hiling niya... hindi talaga namin inaasahan ng kanyang ama na ganoon ka-open-minded ang bata."Naantig din si Isabella. Bilan
Ngumunguya si Nicklaus nang hindi gumagawa ng anumang ingay. Tiningnan niya si Isabella na may malamig na tingin, "Nasuri mo ba?""Hindi, nagpunta ako sa ospital na iyon para sa isang pakikipanayam at nalaman ko ito nang hindi sinasadya."Nakita siya ni Nicklaus sa isang sulyap, "Ang pamilya Alcantara ay nakatira sa intensive care unit, at ang buong palapag ay selyado. Paano mo nalaman nang hindi sinasadya?"Kung hindi ito masusing pagsisiyasat, saan nakuha ni Isabella ang balita?"Bakit mo siya sinuri?" Tumaas ang tono ni Nicklaus, kahit na may bahid ng disgusto.Tila may nahulaan si Isabella sa pabago-bagong tono nito, at halos nagtago siya, "Kaswal ko lang itong tiningnan, at lumabas na may sakit din sa puso ang biyenan ni Miss Rebekah. Nicklaus, humingi na ba ng tulong sa iyo si Miss Rebekah?"Dapat ay hindi siya nagtanong nang basta-basta, at walang masyadong emosyonal na pagbabagu-bago sa kanyang mga salita. Si Nicklaus ay hindi interesado sa mga gawain ng pamilya Alcantara.Ila
Noong araw na nagbukas ang mall, dinala pa rin ni Nicklaus, si Isabella doon. Halos mapuno ito ng mga tao. Buti na lang at hindi dinala si Sheen, kung hindi ay tiyak na hindi niya ito kakayanin sa ganitong kapaligiran. Ayaw sumama ni Isabella, ngunit sinabi ni Nicklaus na malapit nang uminit ang panahon at puno ng makapal na damit ang pamilya, kaya kinailangan niyang maghanda ng ilang disenteng damit para sa kanya. Ang ground floor ay puno ng mga luxury women's clothing stores.Hinila si Isabella sa counter, at kumuha si Isabella ng isang set ng damit at ikinumpara ito sa harap niya. "Ang ganda ng isang ito." Hindi siya madalas magsuot ng puting damit, at hindi maginhawa para sa kanya na magpatakbo ng balita, ngunit naisip ni Nicklaus na ang kulay na ito ay angkop sa kanya."Subukan mo ito.""Ayokong subukan.""Anong problema?" Si Isabella ay walang ganoong interes, "hindi ito lumalaban sa dumi."Natuwa si Nicklaus sa kanyang katwiran at pinalamanan ang mga damit sa kanyang mga bisig
Kinabahan si Isabella at gustong puntahan ito at kunin ito. Nasa kanya ang atensyon ni Nicklaus, at hindi niya ito sineryoso. Ngunit yumuko muna si Melissa. Tiningnan niya ang mga salita sa bote at nagsinungaling nang hindi nagbabago ang kanyang ekspresyon, "Isabella, umiinom ka ba nitong bitamina? Mayroon din ako nito sa bahay."Naglakad na si Nicklaus papunta sa gilid ni Isabella. Tiningnan niya ang mukha nito at sinabing."Mabuti na ba ang pakiramdam mo?""Hindi na dumudugo." Nakita ni Isabella si Melissa na paparating at iniabot ang bote ng gamot sa kanya.Pagkatapos niyang kunin, tumingkayad siya at dinampot ang bag sa sahig. Isinilid ni Isabella sa bag ang bote ng gamot at ang mga bagay na nakakalat sa sahig.Medyo nag-aalala pa rin si Nicklaus, "Punta tayo sa ospital."Tinitigan ni Melissa ang pigura ni Isabella. Isang kasinungalingan ang sabihin na hindi siya natatakot, at hindi siya makagambala sa oras na ito. Tumayo si Isabella, na may matamis at malansang lasa sa kanyang l
Talagang sineseryoso ito ni Isabella. Gumawa lang ng dahilan si Nicklaus. Ngayon, siya na mismo ang nagbigay ng sagot.Nagpakawala siya ng "hmm" sa ilong niya."Dapat ba nating bayaran ang breakup fee?"Hindi sapat ang suweldo ni Isabella para i-blackmail niya ito. "We are in a free love relationship, walang ganun.""Sino nagsabi niyan?" Humakbang si Nicklaus palapit sa kanya gamit ang mahahabang binti nito."Sa akin ka natutulog at hindi mo ako binabayaran?"Tiyak na hindi masasabi ni Isabella na bibigyan siya ng pera. Hiniling niya sa kanya na umalis kaagad. Natatakot siyang baka humiling si Nicklaus ng sobra."Hindi, wala akong pera."Tumaas-baba ang Adam's apple ni Nicklaus, at napabuga siya ng maputik na hangin sa kanyang dibdib. Nang siya ay huminga, ang kawalan ng kakayahan ay sumakop sa kanyang mga mata.Inilahad nito ang kamay sa kanya, "Halika nga rito."Nakita ni Nicklaus si Isabella na nakatayo, ang kanyang anino ay nakaharap sa kanyang ulo. Sa tabi niya ay nakatayo ang is
Magkasunod na lumabas ang dalawa, naglalakad sa mahabang koridor, at dalawang set ng malungkot na yapak lang ang narinig ni Isabella. Ang mga puting dingding ay natatakpan ng mga ilaw na mas maputla kaysa sa mga puting dingding, at ang pigura ni Nicklaus ay mas matangkad at mas tuwid.Paglabas niya, gustong ibuka ni Isabella ang kanyang bibig para magsalita, ngunit may pwersa sa kanyang pulso, at halos hindi na siya makasabay sa mga hakbang ni Nicklaus at hinila siya para sumuray-suray. Pagdating nila sa likuran ng sasakyan, nagsimula at bumukas ang trunk. Nakita ni Isabella na puno ito ng mga inihandang regalo. Sinamantala ni Nicklaus ang kanyang pagkatulala at binuhat siya sa baywang."Nicklaus--"Nilagay nito si Isabella sa loob ng trunk ng sasakyan. Tapos ay pinagsarhan. Hindi man lang siya makaupo, kaya tapik na lang niya ito gamit ang dalawang kamay, "Nicklaus, palabasin mo ako."Sumandal si Nicklaus sa hood, galit na galit, puno ng galit ang mga mata, nagsindi ng sigarilyo at
Alam ni Isabella kung gaano kahirap dalhin ang salitang "akyat sa taas" sa kanyang mga balikat. Ang mansyon ng isang mayamang pamilya ay hindi isang bagay na maaaring pasukin ng mga tao mula sa mga ordinaryong pamilya. Narinig na niya ng sarili niyang mga tenga ang pagsusuri sa kanya ni Miss Rebekah, at naisip niya na hindi magkaiba ang tingin sa kanya nina Mr. Mercandejas at Mrs. Mercandejas."Ano bang kinakatakutan mo? Walang magpapahiya sayo. I will stay by your side all the time, and I will take care of your emotions, okay?"Hindi napigilan ni Isabella na matawa pagkatapos marinig ito, "Susundan mo ba ako sa banyo?""Kung gayon hihintayin kita sa pintuan at hindi bibigyan ng pagkakataon si Mrs. Mercandejas na makalapit sa iyo nang mag-isa."Bahagyang ibinuka ni Isabella ang kanyang mga labi, at lumitaw ang isang dimple sa kanyang pisngi. She finally nodded, "Then go buy something later.""Inihanda ko na ang lahat. Iuuwi na kita pagkatapos kumain at matulog ng mahimbing."Nag-isip
Kinabahan si Isabella at gustong puntahan ito at kunin ito. Nasa kanya ang atensyon ni Nicklaus, at hindi niya ito sineryoso. Ngunit yumuko muna si Melissa. Tiningnan niya ang mga salita sa bote at nagsinungaling nang hindi nagbabago ang kanyang ekspresyon, "Isabella, umiinom ka ba nitong bitamina? Mayroon din ako nito sa bahay."Naglakad na si Nicklaus papunta sa gilid ni Isabella. Tiningnan niya ang mukha nito at sinabing."Mabuti na ba ang pakiramdam mo?""Hindi na dumudugo." Nakita ni Isabella si Melissa na paparating at iniabot ang bote ng gamot sa kanya.Pagkatapos niyang kunin, tumingkayad siya at dinampot ang bag sa sahig. Isinilid ni Isabella sa bag ang bote ng gamot at ang mga bagay na nakakalat sa sahig.Medyo nag-aalala pa rin si Nicklaus, "Punta tayo sa ospital."Tinitigan ni Melissa ang pigura ni Isabella. Isang kasinungalingan ang sabihin na hindi siya natatakot, at hindi siya makagambala sa oras na ito. Tumayo si Isabella, na may matamis at malansang lasa sa kanyang l
Noong araw na nagbukas ang mall, dinala pa rin ni Nicklaus, si Isabella doon. Halos mapuno ito ng mga tao. Buti na lang at hindi dinala si Sheen, kung hindi ay tiyak na hindi niya ito kakayanin sa ganitong kapaligiran. Ayaw sumama ni Isabella, ngunit sinabi ni Nicklaus na malapit nang uminit ang panahon at puno ng makapal na damit ang pamilya, kaya kinailangan niyang maghanda ng ilang disenteng damit para sa kanya. Ang ground floor ay puno ng mga luxury women's clothing stores.Hinila si Isabella sa counter, at kumuha si Isabella ng isang set ng damit at ikinumpara ito sa harap niya. "Ang ganda ng isang ito." Hindi siya madalas magsuot ng puting damit, at hindi maginhawa para sa kanya na magpatakbo ng balita, ngunit naisip ni Nicklaus na ang kulay na ito ay angkop sa kanya."Subukan mo ito.""Ayokong subukan.""Anong problema?" Si Isabella ay walang ganoong interes, "hindi ito lumalaban sa dumi."Natuwa si Nicklaus sa kanyang katwiran at pinalamanan ang mga damit sa kanyang mga bisig
Ngumunguya si Nicklaus nang hindi gumagawa ng anumang ingay. Tiningnan niya si Isabella na may malamig na tingin, "Nasuri mo ba?""Hindi, nagpunta ako sa ospital na iyon para sa isang pakikipanayam at nalaman ko ito nang hindi sinasadya."Nakita siya ni Nicklaus sa isang sulyap, "Ang pamilya Alcantara ay nakatira sa intensive care unit, at ang buong palapag ay selyado. Paano mo nalaman nang hindi sinasadya?"Kung hindi ito masusing pagsisiyasat, saan nakuha ni Isabella ang balita?"Bakit mo siya sinuri?" Tumaas ang tono ni Nicklaus, kahit na may bahid ng disgusto.Tila may nahulaan si Isabella sa pabago-bagong tono nito, at halos nagtago siya, "Kaswal ko lang itong tiningnan, at lumabas na may sakit din sa puso ang biyenan ni Miss Rebekah. Nicklaus, humingi na ba ng tulong sa iyo si Miss Rebekah?"Dapat ay hindi siya nagtanong nang basta-basta, at walang masyadong emosyonal na pagbabagu-bago sa kanyang mga salita. Si Nicklaus ay hindi interesado sa mga gawain ng pamilya Alcantara.Ila
Hindi lumingon si Isabella at pumasok siya sa silid at umupo sa harap nila sa ilalim ng tingin ni Melissa."Isabella, nagkita ulit tayo."Ang mga mata ni Isabella ay bumaling sa ina ni Ara, nang hindi kumikibo, "Sabi mo gusto mo akong kausapin tungkol sa donasyon ng puso?" Nandito si Melissa, ang bagay ay hindi sigurado, ngunit kailangan itong subukan ni Isabella, kahit na siya ay tinukso, ngunit ito ay mas mahusay na magkaroon ng pag-asa kaysa sa kawalan ng pag-asa. Namamaga ang mga mata ng ina ni Ara, at halos araw-araw siyang umiiyak. Nang ibuka niya ang kanyang bibig ay napunit ang kanyang boses."I absolutely cannot agree to the body donation, but who would thought... my Rara actually insisted to signing. Ayaw daw niyang mamatay na walang naiwan, at gusto niyang may mabuhay para sa kanya."Nabulunan ang ina ni Ara nang sabihin niya ito, "Ito na ang huling hiling niya... hindi talaga namin inaasahan ng kanyang ama na ganoon ka-open-minded ang bata."Naantig din si Isabella. Bilan
"Bakit mo naisipang dalhin si Sheen dito?"Mayroong lahat ng uri ng mga tindahan sa magkabilang gilid ng mahabang kalye. Itinaas ni Isabella ang kanyang mga mata. Ang palasyo sa di kalayuan ay nakatayo sa gabi, at ang makapal at mayamang itim ay nahati.Bahagyang umiling si Isabella. Ang isang solong tiket ay nagkakahalaga ng higit sa 600 pesos, at nadama niya na hindi kailangan na gastusin ang perang iyon."Itinuro sa akin ng kapatid mo ang lugar na pinakagusto niyang puntahan, at dito iyon."Hindi kailanman umalis si Sheen sa lugar nila maliban sa pagpunta sa ibang mga lugar para sa medikal na paggamot. Kahit malayo siya, wala siyang pagkakataong maglaro. Ang pinakanakakatuwang lugar na naiisip niya ay dito.Nakakagigil, ngunit hindi ito mapaglaro ni Isabella. Ilang batang babae ang sumakay sa cruise, at sumunod ang kanilang ina.Hinila ni Nicklaus si Isabella sa isang tindahan sa tabi nito. Nagbenta ito ng mga souvenir, ngunit hindi lahat ng mga laruan ay nagustuhan ng mga bata.
Walang oras upang isara ang binuksan na dokumento, at gusto pa rin ni Isabella na kabisaduhin ang address. Itinaas ni Nicklaus ang kanyang kamay para patayin ang computer, "Ano ang gusto mong gawin?""Ayoko nang maghintay pa.""Okay," hinila siya ni Nicklaus palabas, at naramdaman ni Isabella ang galit na nagmumula sa kanya, "Ihahatid kita para hanapin sila."Hinawakan ni Isabella ang likod ng kamay ni Nicklaus."Seryoso ka ba?"Huminto ang lalaki at lumingon sa kanya na walang ekspresyon ang mukha, parang nakikita siya ng mga mata nito."Sa tingin mo ba ayaw kitang tulungan, na hindi ko ginagawa ang lahat?""No, I just can't bear to wait like this, I can't wait for a result."Hinila siya ni Nicklaus palabas, at hindi man lang nagpalit ng damit si Isabella. Si Clark ay nakaupo sa kotse na naghihintay, at nang makita niya si Isabella na bumaba, hindi niya maitago ang pagkagulat sa kanyang mga mata.Ipinasok ni Nicklaus, si Isabella sa kotse, at nag-isip si Clark sa kanyang seat belt."