Bumukas ang pinto ng elevator, at sinamahan ni Clark sina Nicklaus at Melissa sa pagpasok.Maya-maya, tanging hikbi na lang ang narinig sa malaking elevator. Huminto ang sasakyan sa ibaba, at binuhat siya ni Nicklaus sa likod na upuan. Tuloy-tuloy ang pag-agos ng luha ni Melissa."Bakit mo nasabi iyon?" Umiiyak na sambit ni Melissa."Lisa, hindi ito isang bagay na nakakahiya."Naramdaman pa ni Nicklaus na tama si Isabella, "Kahit na talagang may kapansanan ka, huwag kang magpakababa. Masyado kang nagmamalasakit sa mata ng ibang tao, at natural na nakakapagod ang iyong buhay."Tumingin siya sa kapaligiran, nag-aalala siya na may makikita ng iba ang kanyang wheelchair. Bukod dito, hindi niya kayang tumayo mag-isa.Sa gabi, hindi kumain ng kahit isang kagat si Melissa at nagkulong sa kwarto. Si Tita Sharon ay hindi nangahas na pumasok nang walang pahintulot, at kumatok sa pinto ng ilang beses, "Miss, kumain ka na.""Ayaw kong kumain. Umalis ka!"Bumuntong-hininga si Tita Sharon at bumab
Nanlalaki ang mga mata ni Isabella sa nakikita. Hindi siya makapaniwala na hahantong sa ganito ang lahat."Bakit mo ginagawa ito, Clifford. Akala ko ba nagkaintindihan na tayo."Dahan-dahang nilapitan ni Clifford si Isabella."Hindi ka ba natatakot sa akin?"Hindi kaya may balak itong patayin ako?"Natatakot ako na saktan mo ako, natatakot na nakipagsabwatan ka ulit kay Miss Melissa."Nang umatras si Isabella, ang kanyang paa ay tumapak sa isang patay na sanga, at ang tunog ng putik ay umabot sa kanyang mga tainga. Hindi siya umatras, ngunit nakatayo pa rin. Ang mga mata ni Clifford ay naliwanagan ng liwanag mula sa puno. "Isabella, isa lang naman ang gusto kong mangyari. Don't worry, hindi kita sasaktan. Just be with me. Kalimutan mo na si Nicklaus.""Anong sabi mo?" Tumaas ang tono ni Isabella dahil sa takot.Natatakot siya na baka hindi na siya abutan ng bukas dito. Ang tingin ni Isabella kay Clifford ay isang Psycho."Date with me."She looked at him with the eyes. "Clifford, ar
Ang buong bundok ay napuno ng umaalulong na hangin. Nakita ni Isabella na si Nicklaus ay nakasuot ng manipis na damit. Dahil hindi siya pinahiya ni Clifford, hindi ba pwedeng umalis na lang sila kaagad?“Ano ang pinag-aalala mo?”Nilunok niya ang kaba sa kanyang bibig, "Nakikita ko na may mga kalsada sa bundok sa paligid."Gusto rin siyang hikayatin ni Clark, "Young Master, hindi mo talaga kailangang magalit sa kanya.""Hindi ko kailangan magalit, Clifford. Alam ko ang ginagawa ko.”Nakita ni Clark si Nicklaus na itinaas ang kanyang manggas, at nakaramdam si Isabella ng matinding pagkabalisa, ngunit baka hindi makinig sa kanya si Nicklaus, pero susubukan niya.“Young Master, wag... baka masaktan ka lang.”Lumingon si Nickluas sa gilid, at nang marinig niya ito, sumulyap siya sa kanya, at nalantad ang kanyang magagandang buto ng kamay. Biglang lumapit si Nicklaus at bumulong sa tenga ni Isabella, "Hindi maaring tumanggi ang mga lalaki, may isang salita ako, Isabella."Tumingala siya,
"Kung nilalamig ka, maaari mong taasan ng kaunti ang pag-init."Nakangiting tinitigan siya ni Nicklaus, "Ano ang silbi?"Itinaas niya ang kanyang kamay, at nakita ni Isabella ang kanyang kamay na nakaunat sa kanyang harapan. Hinawakan niya ang mga daliri nito na napakalamig.Ang kanyang kamay ay napakainit, at ang init ay umakyat sa mga kamay ni Yu Zhi.Pakiramdam niya ay hindi pa ito sapat.Iniyakap ni Nicklaus ang kanyang mga braso sa baywang ni Isabella at itinaas ito sa kanyang mga binti. Ang kanyang palad ay pumasok sa kanyang damit, dumikit sa kanyang laman, at mainit na parang apoy.Ngunit naramdaman ni Isabella na parang isang piraso ng yelo ang dumikit sa kanyang katawan, at napasigaw siya dahil sa lamig."Wag na, sobrang lamig!"Ang palad ni Nicklaus ay dumausdos sa kanyang baywang, sa kanyang likod at harapan, at pagkatapos ay pataas... Ito ang pinakamainit na bagay. Ipinatong ng lalaki ang kanyang baba sa balikat ni Isabella, at ang kanyang naninigas na mga daliri ay agad
Habang kumukuha ng pagkain, umupo si Nicklaus sa mesa, pinapanood si Isabella na naglalakad, nag-eenjoy sa sarili. Ang kalahati ng mesa ay puno ng pagkain mula sa kanya, ngunit nakita niyang hindi ito gumagalaw."Anong gusto mong kainin? Kukuha ka ng para sayo."Ayaw kumain ni Nicklaus. Sinulyapan niya ang mesa, kung saan mayroong lahat mula sa Chinese hanggang Western na pagkain.Si Isabella ay hindi mapili, French fries, pakpak ng manok, egg tart, steak na may salmon, anuman.Napatingin siya sa mukha ni Nicklaus, "Hindi mo ba gusto?"Ayun, lagi siyang pumupunta sa mga high-end na lugar, at gusto niyang magkaroon siya ng sariling chef. Gusto ba niyang pumila si Nicklaus para sa ilang limitadong talaba?Tila nawalan ng gana si Isabella.Tumingin si Nicklaus sa kanya at sinabing, "Bakit hindi ka kumakain?""Hindi masyadong gutom."Bigla siyang nagtanong ulit, "Nakapunta na ba dito ang kapatid mo?"Umiling si Isabella, "Hindi, ngunit plano kong dalhin siya at ang aking ina dito sa kanya
Hindi komportable si Isabella sa pagtawag nito sa pangalan niya. Ang ina ni Isabella ay gumagawa ng tsaa para kay Clifford at nakahanap ng bagong tasa. Binili ang tsaa noong nag-entertain siya kay Nicklaus noong nakaraang pagkakataon."Ford, halika at uminom ng tubig.""Salamat po, Auntie." Ang bibig ni Clifford ay mas matamis kaysa kay Nicklaus.Nakita ng ina ni Isabella ang lalaki sa tabi ni Isabella at nagpakita ng kawalang-kasiyahan, "Bella, naabala natin ang iba na pauwiin ka ulit. May mga bisita sa bahay, dapat..."Hayaan mo si Nicklaus.Tinitigan ni Isabella si Clifford nang walang humpay, "Anong ginagawa mo dito?""Bell, you and I are not in a shameful relationship. Kung tatanggi kang iuwi ako, ikaw lang ang bibisitahin ko."Dinampot ni Isabella ang kahon ng regalo sa lupa at inihagis ito sa labas ng pinto nang walang awa. Hindi pa nakakainom ng tsaa si Clifford nang makita niya si Isabella na itinapon lahat ng gamit niya.Palaging nakikinig ang ina sa kanyang anak, kaya mahir
Bago umalis si Isabella sa trabaho, nakatanggap siya ng tawag sa telepono.Noong una, akala niya ay scam ito, hanggang sa makausap niya si Sheen, sumugod siya nang may mabigat na mukha.Sa loob ng police station.Tinuturo ng isang babae si Sheen at nagmumura, "Bakit wala kang ginagawang mabuti sa murang edad? Sino ang nagturo sa iyo na magnakaw ng mga bagay? Nasaan ang iyong mga magulang?"Natakot si Sheeb at hindi gumagalaw na umupo sa upuan. Nagmamadaling lumapit si Isabella at walang malay na humarang sa harap ni Sheen, "Kapatid niya ako, kausapin mo lang ako kung may sasabihin ka."Tiningnan ng babae si Isabella pataas at pababa, at ang kanyang pininturahan na mga kuko ay halos tumusok sa kanyang mga mata."Nagnakaw ng gamit ang kapatid mo at nahuli. Gusto ko siyang makulong!"Pinrotektahan ni Isabella si Sheen sa likod niya. Katatapos lang magtala ng isang pulis, "Hindi mura ang mga ninakaw."Itinuro niya ang kahon ng alahas sa mesa, na naglalaman ng isang Cartier bracelet."Kaka
Binuksan ni Isabella ang mute button at pinatay ang mga ilaw sa kwarto. Ang liwanag mula sa telepono ay nagbigay ng puting glow sa kanyang mukha.Ang larawan ay nanginginig, marahil dahil ito ay kinuha gamit ang isang telepono. Tumayo si Isabella at kinuha ang headphones mula sa drawer. Sa sandaling maisuot niya ang mga ito, lahat ng uri ng hindi mabata na tunog ay napuno ng hangin."Tara, laro tayo. Gusto mo ba iyon?"Nakatayo si Sheen sa isang silid na walang damit, napapaligiran ng ilang lalaki. May nag-abot sa kanya ng plauta. Hindi niya alam kung paano laruin ito, at hindi pa niya ito nilalaro noon. Natakot siya at gusto niyang iwasan ang camera, ngunit hindi niya magawa."Haha——""Ilang taon ka na ba? Hindi ka ba well developed?""Payat ka kasing tadyang. Laruin mo dali!"Kinuha ni Sheen ang plauta at hinipan ito ng malakas. Ang paos na tunog ay ipinadala sa tainga ni Isabella kasabay ng pagtawa ng grupo ng mga tao. Ang isa pang linya ng mga salita sa lalong madaling panahon ay
"Anong muscle man?"Hindi naintindihan ni Isabella ang sinasabi ng lalaki. Sinubukan ba niyang ibaling sa kanya ang sisi?"Ikaw na mismo ang nagpadala, hindi mo ba alam?""Hindi ko ginawa."She looked as if it is a matter of course.Niluwagan ni Nicklaus ang kanyang kamay at naglakad sa harapan niya, "Ibigay mo sa akin ang iyong telepono.""Para saan?""Hindi mo tinanggal?"Kinuha ito ni Isabella at ibinigay sa kanya. Binuksan ni Nicklaus ang kanyang circle of friends at hinayaan siyang makita ang mga update na nai-post niya.After she saw it, she was quite surprised, "Nagsisinungaling ka."Pagharap sa kanyang hindi malay na mga salita, napangiti lang si Nicklaus, "Ikaw mismo ang nagpadala nito, sino ang nagsinungaling sa ating dalawa?"He then said, "You're quite playful. You turned around and found two people. Can you resist?""I didn't. Nakaupo ako sa kalye buong gabi at wala akong pinuntahan.""Medyo malayo ang paliwanag mo."Naramdaman ni Isabella na parang pamilyar ang larawan.
Sa isang iglap, biglang umihip ang malamig na hangin. Si Clark ay nakatayo sa hindi kalayuan at hindi nangahas na sumunod.Napalunok si Nicklaus ang kanyang mukha ay malamig, at ang lalim ng kanyang mga mata ay naaninag sa isang madilim na paraan."Sabihin mo nga ulit?"Ayaw ni Isabella na itapon, at napahiya siya, "Break na tayo."Hindi pa narinig ni Nicklaus ang pangungusap na ito sa kanyang buhay.Napatawa si Nicklaus."Isabella, ikaw--"Nagalit si Nicklaus, ngunit hindi pa rin ito ipinakita sa kanyang mukha. Tumingin siya kay Carmilo na nakaupo sa tabi niya, "Nakasama mo ba siya palagi?""Oo, may dumarating at dumadaan sa kalsadang ito, I have to protect her."Hindi siya nagustuhan ni Nicklaus noong una, hindi banggitin na naghahanap siya ng gulo ngayon."Gaano ka na katagal lihim na nagmamahal sa kanya?"Kaagad na ikinaway ni Clark ang kanyang kamay, "Hindi, hindi ko mahal si Isabella. Kaibigan ko siya. Kaya dapat ko lang siyang protektahan."Paano niya na-crush si Isabella?"Tum
Tinitigan ni Nicklaus ang kanyang telepono na may malungkot na ekspresyon, mukhang napaka-creepy. Sa oras na ito, walang nangahas na magsabi ng anuman, ngunit si Clark, bilang isang assistant at kasama ito, ay naglakas loob magsalita."Young Master, paano kung tatawagan ko si Miss Isabella?"Hindi niya rin dapat siya hinarangan."Hindi na kailangan." Ang buong mukha ni Nicklaus ay nalubog sa malamig na liwanag, at ang kanyang mga tampok ng mukha ay na-refracted sa manipis na ulap ng anino ng liwanag, na lumabo ang mga mata ng lalaki.Bumalik siya sa kabisera ng syudad. Gabi na, madilim at desyerto ang bahay, at hindi pa bumabalik si Isabella.Binuksan ni Clark ang ilaw at tiningnan ang oras, "Young Master..."Lumingon si Nicklaus. Kahit na sinusundan siya ni Clark, kung minsan ay hindi pa rin niya mawari ang ugali ng lalaking ito."Masyado kang nagmamalasakit sa kanya?"Hindi nakasagot si Clark nang marinig niya ito. "Gabi na, sa tingin ko hindi ligtas si Miss Isabella sa labas nang
Natigilan si Isabella.Si Carmilo ay orihinal na nakangiti, ngunit ang kanyang mukha ay biglang nagdilim."Young Master? Is she calling your guy?"Bago pa makapag-react si Isabella, binuksan ni Carmilo ang pinto at nagmamadaling lumabas, "Hindi niya aaminin na nakahuli siya ng mangangalunya maliban na lang kung nahuli siya sa kama!"Gusto siyang hilahin ni Isabella, ngunit si Carmilo ay parang loach at sumugod na sa kabilang panig. Sa tuwing makakatagpo siya ng isang bagay tungkol kay Isabella, siya ay magiging mapusok. Nagagawa niyang panatilihin ang kanyang kalmado, ngunit ngayon ay kailangan niyang sumunod sa likuran.Nagulat si Mie Lyn nang makitang may pumasok, "Sino ka?"Mabilis na naglakad si Isabella sa gilid ni Carmilo at nakita ang isang lalaki na nakaupo sa sofa sa tabi ng bintana. Ang coat ni Nicklaus ay itinapon sa tabi niya, at nakasuot siya ng puting sando na may dalawang butones na nakaalis.Naninigarilyo siya. Lalaki rin si Carmilo, kaya alam niyang sigarilyo ito para
Ang naiipit sa lugar na ito, mas masakit.Umupo si Nicklaus sa sofa, ang kanyang mukha ay namumula at puno ng hindi makapaniwala. Saan nakakuha si Isabella ng ganoong katapangan?Sinamantala niya ang pagkakataong bumangon at inayos ang kanyang pajama. Pagkatapos niyang gawin ito, napagtanto niya na nasaktan niya si Nicklaus.Gustong bumangon ni Isabella, ngunit hinawakan ng lalaki ang kanyang pulso. Ang kanyang mga payat na daliri ay pumunta mula sa kanyang leeg hanggang sa kanyang pusod, at saan man siya magpunta, ang mga butones ay hindi naka-button. Si Nicklaus ay tumingin pababa at kinurot ang kanyang mga mata, na pula."Tingnan mo ang iyong obra maestra."Inilayo ni Isabella ang kanyang mukha, at ikinawit ni Nicklaus ang palad sa kanya at hinila siya. Tumama ang mukha niya sa dibdib nito, at nang makita niya ang pula at namamagang bahaging iyon, agad na namula ang mukha ni Isabella."Hindi ko sinasadya.""Hindi ko kayang kurutin ka ng ganyan, pero ginawa mo."Alam ni Isabella na
Napakaraming beses na nakipag-usap si Melissa kay Isabella, ngunit ito ang unang pagkakataon na narinig niya ang pangalang Nicklaus mula sa kanya. Pinayagan ba niya itong tawagin siya ng ganoon?Tutal magkasama naman sila kaya normal lang na tawagan ang isa't isa sa mga pangalan nila di ba? Kinagat ni Melissa ang kanyang mga ngipin, hindi nagpapakita ng anumang emosyon sa kanyang mukha."Oo, basang-basa na ang mga paa ko, bumalik ka na."Kinuha niya ang payong mula kay Nicklaus, at gustong pumasok ng mabilis, na para bang natatakot siya na sundan siya nito. Ginalaw ni Melissa ang kanyang mga paa, at nilingon siya ni Melissa, "Alam kong ginagawa mo ito para sa aking kapakanan, ngunit kung papasok ka, iisipin ng iba na tumawag ako ng mga reinforcement, Nicklaus, huwag."Kinaladkad niya papasok ang mabibigat niyang paa. Malakas ang ulan, at si Isabella ay nakaupo sa loob, ngunit ang kanyang mukha ay namumula. Umikot si Nicklaus sa gilid ng kotse at bubuksan na sana ang pinto.Isang matal
Walang bukas na ilaw sa villa. Hanggang sa pumasok si Nicklaus sa bahay ay lumiwanag ito. Walang tao sa ibaba, kaya umakyat si Nicklaus sa ikalawang palapag.Nauna siyang pumunta sa kwarto ni Melissa, ngunit wala siyang nakitang tao. Akala niya ay wala ito, at nang aalis na sana siya, nakita niyang bukas ang pinto ng isa pang kwarto.Pumasok si Nicklaus ng dalawang hakbang. Hindi madilim sa loob. May table lamp sa bedside table. Sa ilalim ng liwanag at anino, kakaibang tahimik ang silid.Nakita niya ang isang taong nakahiga sa ulunan ng kama, na nakatakip ang kubrekama sa kanyang ulo. Gumagalaw ang kubrekama dahil nanginginig ang natutulog dito. Lumapit si Nicklaus sa gilid ng kama, yumuko at hinila ang kubrekama. Hindi inaasahan ni Melissa na lilitaw ang kanyang mukha sa kanyang harapan. Nagulat siya noong una, ngunit hindi nagtagal ay nag-react siya at ibinaon ang kanyang mukha sa kubrekama."Melissa."Pilit na hinila ni Nicklaus ang kubrekama. Namamaga ang mukha ni Melissa dahil s
"Oo."Pinanood ni Nicklaus si Isabella na kinuha ang USB drive. Sinong mag-aakala na ang kanyang ama, na nasaksak hanggang sa mamatay sa madilim na eskinita at mukhang kaawa-awa, ay siya pala talaga ang mamamatay-tao na pumatay sa mga magulang ni Melissa.Pumasok si Isabella sa kwarto at sinaksak ang USB drive sa computer. Mayroong maraming mga folder sa loob nito. Isa-isa niyang pinindot ang mga ito. Lahat sila ay mga balita na naiulat na noon pa.Nabasa ni Nicklaus ang lahat ng ito sa opisina. Nag-scroll si Isabella hanggang sa dulo at nakakita ng nagbabantang sulat.Sa sulat, binantaan ang ama ni Isabella na kung ipagpapatuloy niya ang pag-iimbestiga sa usapin ng presidente ng Hangyang Real Estate, hindi siya magkakaroon ng magandang wakas.Sa dulo ng sulat, may malaking pulang salitang "kamatayan".Isinulat ni Isabella ang ilang impormasyon tungkol sa presidente ng Hangyang Real Estate sa isang notebook. Ang taong ito ay dapat na may kaugnayan sa pagkamatay ng kanyang ama. Nang tu
Nagpunta siya dito especially para lang manood ng performance na tumagal ng wala pang kalahating oras. May mga tao lahat sa likod ni Isabella. Pinigilan niya ang pagnanasang hawakan ang kamay nito. Umalis si Nicklaus nang hindi siya hinintay matapos.Ang mga larawang iyon na nagpahirap sa kanya ay hindi kailanman magbabanta sa kanya sa buhay na ito. Hangga't gusto ng lalaking ito, gagawin niyang masunurin ang mga taong iyon.Pagkatapos ng palabas, nagpaalam si Isabella sa kanyang mga kasamahan. Naglakad siya palabas at hindi nakita ang sasakyan ni Nicklaus. Bumalik siya sa Casa España, binuksan ang pinto at pumasok. Narinig niya ang tunog mula sa TV.Umupo si Nicklaus sa sofa nang hindi lumilingon."Nandito na ako."Si Isabella ay tila nakikipag-usap sa hangin.Hindi siya pinansin ng lalaki. Lumapit siya at kusa siyang tumayo sa harapan niya. Sumandal si Nicklaus gamit ang kanyang itaas na katawan at dahan-dahang itinaas ang kanyang mga mata. Tumingin siya sa kanya ng masusing tingi